Werde Jaacgaing, Nuuimer 43 CRUS. 5 t£«ïi|jAili« ££>»£! mil | I ■ IlHi 'I I—— IH—H 1 lin 25 Februmi 191$ II'1»»!' . «IH'MI «KIWI ■ 1—c—w—M» A BONNEMBNTSPRIJS : Per jaar 3.- Voor 6 maau.deii !.7 Voor 3 maanden i.- ONS LAND Meu gchrïjït in Icd burcele van hcl biad Opstelraad eu Beheer : ROODESTRAAT, 1!, VNTWERI'ES m mBÊmmmWBm mBÊ WÊÊ ALSSMEENW^EKBLAli YOOR HET VLAAMSCHE VOLK STAATKUNDE - WETENSCHAP - KUNST ' TOONEËL - LETTERKUNDÈ" Beschouwingen ] De Raad .van Vlaanderen heeft J de zelfstandigheid van Vlaanderen J uitgeroepen. Voor den Raad was ;i deze uitroeping een Daad. Maar ;1 een daad op zich-zelf is niets. Zij Li moet de moeder zijn van andere da- I den, die aan de oorspronkeîijke I Daad kleur en inhoud geven. De tijd van woorden en veel '1 woorden moet een einde nemen. ;] Men moet weinig zeggen en veel •J doen. Men moet voorbeeld nemen ,jl aan ze die ons zijn voorafgegaan, I al gingen ze dan ook tégen ons. Zij ,'j hebben er verstand van gehad Kun eTl recht op te bouwen, te handhaven ^1 en te bevestigen en kieskeurig wa~ «<■ ren ze heeiemaal niet voor wat de ;SI middelen betrof : zij durfden bet r® aan heel bet Vlaamscbe volk tôt "J onderjukking te veroordeelen. Maar li 9 zij waren opgewassen tegen elke moeilijkheid. Noodzakeîijke benoe-'«■ raingen bleven geen 24 uur achter-!9 wege, 'aat staan 24 dagen, weken, ■ maanden!... En merk aan, die lui ^ ■konden niet eens kracbt putten in delhun goed recbt, in een strijd voor »'■ ^un ^anc^- Gesteund door vreemde-ikllingen en door vreemd geld, wisten ^■zij zich de agenten yan Frankrijk en ^■Engeîand. Als men van ons eiscben zou dat jj' I wij Keel het volk of de helft en een m'Ivan het volk met ons krijgen, zou Imen van ons vragen wat in geen >h 1 enkel land van de wereld ooit ge-^ Ivraagd is geworden, en wat, aan-et Bgezien de omstandigbeden, eene v ■onmogelijkheid is. 311 I I Het onmogelijke kan niet ge-^ Beischt. .,if I Maar' het onmogelijke door de ■omstandigheden neemt niets weg Bvan ons onvervreemdbaar Recht en ci Ivan ons welbegrepen Belang. « I Daarenboven, wie toch zou het h Burven te verklaren dat het Vlaam-■sche Recht rechtvaardiger zijn zou Ban het is als de meerderheid, d. i. m Be helft + 1 van de bevolking zich ■en voordeele van dat Recht uit-■preekt ? . I Is het Fransche Recht rechtvaar-ii Biger, billijker, sterker dan t Duit-e' Bche Recht omdat in Frankrijk het )# Btelsel van de helft + 1 bestaat ? En * ■fie toont mij de massa, de menig-aJ K het straatgepeupel dat met ze ® Mien het verstand heeft van één >« Ksgeer, één geleerde, één uitvin- ii I Het de helft + 1-stelsel is een toe- : Heven aan de macht van het aantal .« I- het Recht ondergeschikt maken : de macht, — wat een algemeen n Beroordeelde stelling is. « I ^en nieuwe idee, hoe groot, hoe t Hped, hoe rechtvaardig ook, heeft •oit kans om door de massa aan-d Bard te worden. Als men dât ge- * Bcht heeft bij de idee van ■ het ■ aarnsche Recht te propageeren, 1 »eft men een mooie illuzie gekoes-■'d, te meer vergeefbaar omdat zij oorsprong vindt in de groote »|de van onze voormannen tôt hun g «Van menigeen onder ze mag ge- « fel dat zij het Vlaamsch woord „ »oben verkondigd als apostelen ■n een nieuwe, blijde tijding. En a Banals de apostelen warén ze te g Bege martelaars te worden. Zij 5; B'den zelfs hoop dat hun marte- :r Brschap vrucht zijn zou van nieuw „ B duizendvoudig vruchtgevend l, Btomsch zaad. En dat ook is een ° Bzie omdat de omstandigheden Beîi tijdverlies dulden en alzeker * Bjn krachtverlies. B^ massa is er om tegen elke nieuwe idee op te staan ; daarom dat een idee verouderd en al zonder waarde is als ze gemeen goed geworden is tôt van den minste onder de dommen. Daarom dat wij schreven : men moet een zaak winnen en dan is de idee gewonnen. » * # Ai wat bestaat, of het lang of kort bestaan heeft, leef'c in den geest en in het hart. Daar vindt het levensstof tôt voortbestaan. Daar moet die levenskracht gedood... en dat is het werk van den tijd. Ge~ siachten zijn er noodig om geest en hart te vervormen. Heeft men ten dage nog geen menschen, die het oude regiem verkiezen boven het demokratische ? Maar we weten dat hun zonen of kleinzonen zullen be-keerd zijn tôt onze idee van nu... binnen twintig of vijftig jaar... als onze kinderen of klein-kinderen al weerom nieuwe -dageraden begroe-ten zullen. * * * Daarom zal men in Vlaanderen de opinie der massa voorbijgaan, maar tevens zorg dragen niet eigen-handig mee te werken aan eigen Golgotha's. In politiek is geen er~ ger kwaad dan gebrek aan inzicht, aan doorzicht.aan vastberadenheid. Men heeft gezegd : « hard tégen hard », en onze tegenstrevers' hebben getoond dat zij het meenen. Léonce du Carillon beweert zelfs dat er in Vlaanderen nog lantaarn-palen, boomen en brownings ge-noeg zijn. Niet om ons, maar om de nieuwe idee, die wij vertegenwoordigen, om Vlaanderen-zelf dat met ons le-ven of sterven zal, moet het onze zorg van heden,. niet die van mor-gen zijn dat Belgische Roodhuiden verhinderd worden rond ons den skalpdans uit te voeren door akti-visten van de noodige kracht te voorzien, teneinde allen opbloei van neger- of roodhuiden-moraal te on-derdrukken ! * * » Tracht het verleden voort te bestaan, dan gehoorzaamt het aan in-nerlijke krachten, instinktkrachten, waarbij redeneering niet van pas kornt. Maar naast het verleden met zijn instinktkrachten, staan het heden en de toekomst met hun nieuwe jonge krachten vol v/ijsheid, suprême wiisheid zelfs, omdat zij de wijsheid der toekomst wezen zal. Naast een Vlaanderen-verdrukkend België staat het zelfstandige Vlaanderen ;,— laat het ons zonder om-wegen zeggen : de nieuwe Staat v/!aanderen. In dien nieuwen Staat stichten v/ij de nieuwe rechtsorde ; de onze, de Vlaamsche. Wat er niet behoort, wordt vreedzaam of krachtdadig-lijk, al naar de omstandigheden, verwijderd. * * * Men werpt op dat aile verande-ringen moeten in overeenstemming te brengen zijn met de Konventie van Den Haag. Maar wij antwoor-den daarop dat wij, die België des-noods en van harte offeren om Vlaanderen te redden te à fortiori », duizend en meer Haagsche Kon-venties offeren voor ons geliefd va-derland. Wij hebben al reeds den titel van rebel opgeëischt voor ons en onze partijgenooten en wij verklaren met genoegen en zonder moeite dat, zoo de Bezetting zich door de Haagsche Konventie ge-bonden voelt, wij dat heeiemaal niet voelen ; dat wij vrij zijn, wij, VI amingen. Wij, d.i. naar de jong-demokra- ii wi il—IIWai i m ïjcsâfKic-îo iische meening, het recht bezittenc om over ons eigen lot te beslisser en te beschikken, wat wijziging var s lands wetten in het voordeel var den Vlaamschen Staat impliceert Op moreele gronden kan ons da recht niet betwist worden, aange-zien niemand, België, de Haagsche Konventie noch de Bezetter ons veroordeelen kunnen... tôt zelfmoord Daden voortspruitend uit da Recht verwachten wij. * * * Aan onze gevolmachtigden de zorg bij hen te roepen, wie van hulp zijn kunnen, en de zorg met de bezetter die overeenkomsten te tref-fen, waarvoor alleen de Vlaamsche Staat leefbaar is... George P. M. Roose. Rond de Zelfstandigheid va® f iaanderem KÏEZINGEN — AANWINSTEN ÏNDRUKKEN UIT HET BUIÏENLAND Zondag 3 Februari werd] te Kortrijk en in de omliggfende gemeenten de vdlks-raadpleg-ing voor den Raad van. Vlaande-gehouden. De vergadering te Kort-rijk werd door ongeveer 500 personen bjgewoond, hetgeen, gezien, eeim groot gedeedte der bevolking dezer nabij het front gelegen streek ge\ducht is, aJs. bui-tengewoon. wel geslaagd moet worden beschouwd. Op de vergadiering te Swe-vegem wiaren 300 personen aanwezig en na de zitting wierd in deze gemeen,te eene Groeningerwacht gesticht. Onder' de aanwezigén heerschte, op al de vergaderingen, een opgewekte stem-mi'ng. De zittingen verliepen zonder stoornis en de bes.luiten werdeu met e©n-parighe d van stemmen eangenomen. De volgende kandidaten-hjst voor den Raad van VJaandere.i, als vertegenwoor-dliging van de provincie West. Vlaanderen, werd ter stemming gelegd : 1. Lamhrechit, advokaat, algemeen be-stuurder Ministériel van ficchtswezen, Brussel ; 2. Libbrecht, Ministerie van Kunst en Weteinschap, Brussel ; 3- Tan-f ghe, veearts, Brussel ; 4. Dr. Dumont, geneesheer, B,rugge;5. Dr. R. Dei Cercq, letterkundige, Brussel ; 6- Dr. Doussy, geneesheer, docent aan de Universiteit te Gent, Gent ; 7. Dr. Vlamynck, docent aan de Univers teit te Gent, Gent; 8- Dr. Depla, geneesheer te Kortrijk; 9- Dr. Briviere, geneesheer, Ichtegem ; 10. Alf. Demieesfere, te Brugge ; 11. Plancquaert, advokaat, Gent ; 12- Eug. Everaerts, ar-chivaris, te Ostendei; 13. Van Steenkiste, koopman, te Wevelgem ; 14. De Blaere, werkman, Brugge; 15. D'Hooge, onder-wijzer te Korferijlk; 16- J- Verhelst, reizi-ger, Roesselare; 17. J. Caîlens, koop-, man te Kortrijk; 18- Dr. L. Brûlez, van Blankenberg, docent te Gent. UIT LIMBURG Ook in Limbu-rg gaat onze beweging met reuzens'chreden vooiruit. Zondag 10 Februiarii werd in de Palaee-zaal te Has-selt eene g'roote volksj'ergaderjng gehou-dteni, waar Dr. Aug. Borms het woord voerde voor meer dan 500 toehoorders, waarondtr vertegenwcordi^ers van tal-r jke gemeenten uit Limburg. De volgende kandidaten werden voor- den Raad van Vlaanderen voorgedragen : Dr. A. Borms, eareprefeet Libbrecht, advokaat Plevoets, Steven, Prenau, Dr. Quintens, advokaat Vrijdaghs. UIT GENT De hee,r-advokaat Hector Planquaert, leider van de partij der christene deimo-craten, die ongeveer 25,000 a.anhangers telt, heeft, zich aansluitend bij de aktivis-tische volksbeweging, op y en 10 Februari' in Gent op zeer welgeslaagde Vlaamsche propaganda-vergaderingen, het woord gevoerd1 : te Gent sprak b'j voor 2-000, te Brugge voor 500 personen. Dat zijne rede, eeni waar meester-stuk, zeer veel bjval genoot, zal niemand verbazen .die den sympathieken en, talent-vollen Vlaamischen demokraat persoon-lijk kent. Zoo gaat met de aktiv.istische beweging ailes mee wat in Vlaaindteren nog leeft aan echte demokratie. UIT HET BUITENLAND De wijze waarop de pers in aile landen van, Europa de ve.rklaring van den Raad van Vlaanderen nopens Vlaandteren's zelfstandigheid bespreekt, herinmert ons eenigszins aan 't oothaal dat db beruchte rede door Lloyd1 George te Parijs uitge-sproken, onmiddell'ijk na de neerlaag der ! Italkfnen in de N'enetiaanische vlakte, in t de Ententepers genoten heeft. Lloyd George werd ook dOor zijn bonid. genooten op de hefligste wijze aaingeval-1 ten, doch enkele dagen later kon de En-gelsche premier bij een interpellatie in i _het I-agerhuis met een glimlach van zelf-voldaanheid v^erklaren, dat juist de be-roering rond zijne rede beweies, dat hij het beoogde resultaat had bereikt : de aandacht van het groot publiek was ge-vestigd op de /;aak die Lloyd George ; wenschle op den voorgrond te stellen. Zoo gaat het ook met onze zelfstandig-heidsverklaring : de wereld; weet nu dat er in België een Vlaamsche nationaliteit : leeft, die aanspraak maakt op haar le-• vensrecht. Want n,iat alleen de toonaan-gevende pers, ,in al de landen van Europa houdt zich bezig met de gebeurtenissen in Vlaanderen, doch bijna a-lle bladen, zonder uitzonder'ng, wijdlan lange arti-kels aan- de aktivistische beweging. Zoo brengt «Le Courrier de la Meuse » (Nr 1250 van 12/2/18) een lang artikel onder hoofding : « La protestation de Gand », waarin de schrijver tracht te be-wijzen dat het- Vlaamsche volk de zelfstandigheid niet wil, omdat de Ge-meenteraad 'van Gent daartegen heeft geprotesteerd. Die brave lieden weten natuurlijk niet dat ùn he:t Gentsche Ge-meentebestunr nog altijd invloeden heer-schen van zoogjenaamde Vlaamsche volksvertegenwooraigers als M. Siffer, diile v66r deo oorlog in het Belgisch parlement stemde teg-en de Vlaamsche voor-stellen die hijzelf mede had onderteekend, en dat de Gentsche burgemeester Bra-un, als hoofd van die plaatselijke politie, bij de ontvangst van den Koning in de We-reldtentoonstelling van 1913, toieliet dat de politiedienaars hun hond'en opjoie-gen, tegen de Vlaamschgezinden, omdat zij in het Vlaamsch « Leve* de Koning » hadden durven, roepen. Teg-er.over deze protestatie van een handvol Gentsche autokraten, die door ee,n politiek knoeistelsel bet bestuur van het Vlaamsche Gent hebben in handen kunnen hoitden, staat de volksbelooging waaraan meer dan achtduizendi Gente. naars hebben deelgenomen, die, opgeto-gen va'i blijdschap om de uitroeping der Zelfstandigheid, het beeld van den Vlaamschen nationalist Artevelde met bloemen hebben getooid. Ook andere bladen komen met soort-gelijke bewijsvoeringen aandragen om de goede gemeente te (Joen gelooven dat de werking van, den Raad van Vlaanderen een « manœuvre » zou zijn van het Duit-sche Keizerrijk waartegen he:t Vlaamsch volk zich verzet. Artikels oln dien zini ver-sehenen in de « Gazette de Lausanne » (6/2/18'l, in het «Journal du Jura» ("29/1/10), in «Le Démocrate», (Déle-ment) (31/1/18), in. «Le Genevois» (30/1/18), in, «L'Action Française» (28/1/18), in «L'CEuvre» (29/1/18), enz. Aan de redactie van deze Fransche bladen schijnt men dus nog altijd niet te weten, dat de Vlaamsche beweging reeds lang bestond voor het Duitsche Keizerrijk werd gesticht, en dat deze beweging, godiragen door het groot getal intellek-tuëelen in Vlaanderen, die weerstaan, hebben aan den 85-jar.igen verfra.nschen- . de;n invloed van een Vlaamsch-vijandig regiem, trouw gebleven zijn aan hun? volk. op den onvoorwaafdelijken steun van, de verdrukte, doch Vlaamschgeble-ven massa, der meer dan drie miljoen enkel Vlaamsch-kennende menschen, kan rekenen. De Fransch-gezinde oligarchie, die, bij he ui.tbreken van, den oorlog, heel het openbaar bestuur van: Vlaanderen tin handen had, gevoelt wel dat er, onder den 'invloed van de strooming die door Europa vaart en waarbij de verdrukking der nationaliteiten zal ophouden, om plaats te maken voor het zelfbeschikkingsrecht der volken, ook in Vlaandeirein een demokratische machitsverschuiving plaats heeft, en zij wil dbor protesten die de meening weergeven van een, handvol autokraten, die aile voeli'ng met hun eigen volk hebben verloren, de buitenwereld over de gebeurtenissen in Vlaanderen misleiden. Naar binneni werpeni zi^ al het gewicht van hun, door onrecht veirworven macht, van hun invloed en van hun zwaargeladen, geldbeurzen, tegen de Vlaamschgezinden In de schaal, ami door broodroof, bedreiging en vervolging, te beletten dat het Vlaamsche volk, gebruik malcend van zijn zelfbeschikkingsrecht, zijn e?gen wiil zou kunnen doen gelden. Doch dit ailes zal de voortschrijdende gebeurtenissen niet weerhouden. Het « Journal du Jura» . (29/1/18) brengt een artikel van twee kolommfân, , waarin het getuigenis. ingeroepen wordt van « un Belge éminent » om te bewijzen dat de Raad van Vlaanderen enkel z'ch-zelf vertegenwoordigt. Deze « Belge émanent » is... de f ranskiljonscbe journal is t en hoofdleider van de Franbche propa-ganda in België : Roland de Marès. Deze voorstelling van zaken in het bui-tenland betreffende de Raad van Vlaanderen, schijnt te geschieden op orde-woord, want ook « Le Démocrate » (31/1/18), « L'Action, Française » (28 Ja. nuari 1918), welke spreekt ov.ei « les sept activistes qui composent le Conseil des Flandres», «L'Oeuvre» (29/1/18) en andere bladen nog, brengen soortgélijke artikels. De handlangers van de Vlaamsch-vijandige Belgische regeering in den Ha-ver, die deze artikels hebbe,n ingezonden. of gei'nspireerd, zullen natuurlijk wel na-laten er bij te voegen dat op de meer dan 300 meetings die er, vôôr de volksraad-pleging, in Vlaadneren setltart enkele maanden werden gehouden, 76 000 personen aanwezig waren, waarvan ci 73-000 eene mptie van vertrouwen in den Raad van, Vlaanderen en ten gu,nsl« van de politieke zelfstandigheid hebben gestemd, en aat er in 'den Raad van Vlaanderen zelf, die tachtig leden telt, menschen zitting hebbeij als de heeren advokaat Hector Plancquaert, leider van die Christen demokraten, met 25.000 aan-hangers, als Karel Heynderickx, vroeger stadsschrijver van Sint-Niklaas. en algemeen sekretaris van het Katholieke Da-vidsfonds dat 15-000 leden telt, als Steven j^ren-au, diei sedert meer dan, 20 jaren een'' werkzaam lid was der Belgische weirkliedein,partij, en medewerkte aan het soei'aal-demokratisch dagblad «Vooruit », als de organisator van de libérale miutua-liteiten Achiel Brijs en zoovele andere gezaghebbende volksleiders, Wannee.r de Belgische regeering zeker was dat de meerderheid1 der Vlaamsche bevolking h,are Vlaamsch-vijaindjge politiek goedkeirrt, dan zou zij zooveel onge-rustheid niet aan dten dag leggen en het Belgisch gereeht, dat bijna u'iltsluitend uit fransk'ljon=;che elementen is samen-gesteld. niet hebben pemobiliseerd om àc door den Raad van Vlaanderen, in overeenstemming met het zelfbeschikkingsrecht der volken, uitgeschreven, volks-raadpleging, te verhinderen. EN Dr. F. VAN CAUWELAERT? Het" « Belgisch Dagblad » deelt mede dat Dr. Frans Van Cauwelaert naar Havre ontboden weref, waar hem, naar het blad uit Den, Haag vermoedt, een portefeuille in het Belgisch Kabinet zal aange-boden worden. De Belgische regeering verandert dus van taktiek : de Broqueville heeft inge-zie.n dat hij dkxw broodiroof, ontridderen, dreigen met dwangarbc'd, enz. bij de Vlamingen niets winnen kan en hij wil het nu op een, andere wijze beproeven : hij biedt Van Cauwelaert den, titel van Excellentie met een-en-twintig duizend frank iaarwedde, om zijn redenaarstalent uitsluiitend ter beschikking van het Ha-versch Kabinet te stelten, ten eihde de onherstelbare politieke feiten van de Broqueville en zijn handlangers bij het Vlaamsche volk goed te praten. Wij, zijn benieuwd1 te vernemen of Van Cauwelaert, die onlangs nog (« Vrij België », nr. 124, van 4/1/18) met spottende minacht'ilng sprak van « de vruchtbaar-heid van ons groot ministerie», nu als drie-en-twintigste minister de Waalsch-fransk'ljonsche kombinatie, die men het Belgisch Kabinet noemt, zal willen zitting nemen en zich alzoo met de zjden koorden van een geldbeiurs die handen zal laten binden, hetgeen henu beletten moet op een bepaald' tijdstip in te grijpen voor de verwezenlijking van de idtealen die hij als leader der* katholieke studenten ge>-koesterd heeft. TER OVERWEGING Aan de Vlamingen, die nog altijd de meening toegedaan zijn dat de nationali-teitenkwestiie in Belgiië niet mag worden geregeld, door de tussclienkomst van vreemde mogendheden en beschouwd moet worden als een binnenlandsch vraagstuk, waarvan de oplossing in de handen van de Belgische regeering moet berusten, bieden wij de volgende uittrek-sels uit de laatste rede van président Wil. son ter o\rerweging aan: « ...Ik bedoel natuurlijk nitet, zegt Wilson, dat de weieldvrede afhangt van het aannemen. van eenig bepaald stel voorstellen met betrekking tôt de wijze waarop deze vraagstukken, moeten worden behandeld:. lk bedoel alleen dat deze vraagstukken elk voor zich en aile geza-menlijk de gansche wereld aangaan .en dat, tenzij zij behandeld worden in een onzelfzuchtigen en rechtvaardigen geest, met het dtoel aan de wenschen en natuur-lijke betrekkingen en nationale aspiration te voldoeti, geen veilige en ûuurzame

Er is geen OCR tekst voor deze krant.