Ons land

1276 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 07 July. Ons land. Seen on 30 April 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/6h4cn6zx3t/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

5de JAARGANC Nummer 10, PRIJS: 5 CENTIEMEN 7 JULI 1917. ONS LAND STAATKUNDE - WTENSCHAP - KUNST - TOONEEL - LETTERKUNDE. ABONNEMENTSPRI.TS Per jaar fr. 3.— Voor 6 maanden » 1.75 Voor 3 maanden » i.— MEN SGHRIJFT IN TEN BUREELE VAN HET BLAD Opstelraad en Beheer : ROODESTRAAT, 44 - ANTWERPEN. AANKONDIGINGEN NAAR OVEREENKOMST Oogeteekende stukken worden niet opgenomen Zeer Geruststellend Ik herinner mij hoe ik hier eens schreef dat wij, Vlamingen, begra-ven liggen onder de menigvuldig-heid van onze moreele rechten,maar hoe al die moreele rechten ons nooit een stap hebben 'verder gebracht. Zij hebben in België de Vlamingen niet overtuigd dat het woord vijand is van de daad en hun de noodzake-lijkheid van de daad niet doen voelen. Zij hebben de Belgische re-geeringen er nooit toe gebracht den Vlamingen in het Belgische huis-gezin eene waardige plaats toe te kennen. De macht was in de handen van die tégen ons waren en met die macht hielpen aile, menschen mede die macht dienen. in aile beschaafde en wilde staten zijn deze menschen legio. Voor de Vlamingen komt het er nu op aan hunne moreele rechten in werkelijke iechten om te zetten. t 1s om het even op welke manier zij het doen. Als iemand stervend ligt en zijn leven kan gered worden, komt de wijze waarop zijn leven gered wordt er weinig op aan, tenzij men zijn naasten leven eischte. De hoofdzaak is dat zijn leven gered zij. Om Vlaanderens moreel recht in een werkelijk recht om te zetten, wordt niet gevraagd dat iemand om recht lijde.De Vlamingen zelf hebben lang genoeg onrecht geleden en t is niemand onrecht aandoen iemand uit de plaatsen te verdrij-ven waarvan hij, door misbruik van recht, bezit genomen heeft. Denkt iemand dat de sterke zich ooit bekreunt om de middelen waarmede hij zijn moreel recht in een werkelijk recht omzet ? Wel, sterke menschen of die zich zoo denken, t zij door hen zelf, t zij door de macht die ze bezit- '• ten, werpen zich, zonder naar de : keuze van de middelen te zien, op ; als remmen en als verdedigers van het schromelijkste onrecht ; — de i moedwillige verwaarloozing van een volk. i Als nu de Vlamingen hun recht 1 zullen tôt eene schoone werkelijk- ] heid hebben omgezet, worden ■HllMmMhJM»——M—KIIMIIÉt—11—M— »!■! —Il M—Mil* M il— ■ I 11 JULI 1302 11 JULI 1917 Vlamingen, gedenkt dat gij den Sporeraslag viert. Dat is een hooge en vader-landschs plicht! Daaraani t® kort komen, in dezen tijd, is een bewijs geven van gebrek aan nationaliteitsgevoeJl. 't Is tooneln dat gij geen stâ'msentiment bezit en niet weet wat uw vaderland is. Aïs Vlaming kunt gij België niet beter beminnen dap door Vlaanderen ta beminnen, omdat Vlaanderen in België ligt en omdat gij Vlaming geboren,. slechts Belg gemaakt zijt. Viert den Sporsnsiag. Gedenkt wat Vlaanderen was, wat het nu al is, wat het in de toskomst wordien zal ! Vlaanderen zal Vlaamsch door de komenda tijden gaan als wij nu witen on sterk genoeg zijn om onzen wil tôt eene daad om te zetten! .. tôt de noodzakelijke Vlaamsche Daad! Deze wordt niet verricht door Van Cauwalaert, Hoste en anderen, die in Hol-land. verblijven, die wel den durf hebben te klagen over de schromelijke mistoe-stantîen waarond'tr Vlaanderen leed en nog lijdt door de onvsrantwoordelijke aktie van de Haversche Regjsering ; — maar die den moed missen tegen die Regeering in het voordeel van het getrapte volk op te komen anders dan met krachtelooze, niets uitwerkends jsremiaden. De Vlaamsche Daad wordt verricht door de Aktivisten, die hedan ailes op het spsS zetten, hun goed, hun vrijheid, hun leven om VLAANDEREN TE REDDEN en daarom zoo driest aangevallen worden door . passieven, — laffe dienaars van het gezag, geboren knvchten, menschen \ an gister, kudde-geest-ï.ii met verouderdt moraal en oud-îj^e; tv-grippen, te bang voor de Vlaamsche Daad ; franskiljons, — natuurlijk ; — meesters die mcesters willen blijven en waarvan een tôt zelfs het heil lier Roomsche Katholieke- Kerk in de schaal werpt om het ple.'t ta winnen het roemlooze pleit tegen het volfe, het diragen van het franskiljons che juk meer dan moe ! Beîîgische patriotten, wier patriotisme slechts de mode van den dag is; — d.'e in het verledeM niiets waren, die in de toskomst nog minder zullen zijn. Viert den Sporenslag! Uit Holland roept ons de «Echo Belge» toe dat wij hem voor den laatsten keer zullen vieren, terwiljl hij ons lafaards noemt en « racaille, qui sera balayée devant les troupes de l'Entente». Viert, en viert zoo lui de dat men het ginder hoort: Ginder, in dat infaam redaktiebureel, de onnoemlijke schande van de pers ; . waar de lakeieni werken, die tegen 1000 en meer îranks per maand den dood van den Eerw. hier Verriest vragen; dieschelden op heel onze liefde, ginder, achter den IJzer, waar onze jongens hem even eens vieren — en dat weet men in Havere! — als symbool van de opstanding van Vlaanderen! Door hem te vieren zijn*we tegare, dia van hier en die van ginder, te gare in ONZE liefde voor het verschopto Vlaanderen, ONS HEILIG VADERLAND! Vlamingen, gedenkt dlen Sporenslag met de liefde, die voert tôt de opstanding, de liefde, die bereid maakt tôt de groote Vlaamsche Daad, welke ze ook zijn moge, wat ze ook van ons verge, wat ze van ons make, opdat onze vadienen en broederen niet behoeven voor ons tegewover onzen He-melschen Vaderte bloeetn, dî® van 1302 en de dooden van 1914=' 15»' 16 en '17 verdienen beter door ons behandeld te worden. " « ONS LAND ». il de lui, die thans hun vijandeii îijn, hun vrienden, hun trouwste lanhangers en hun beschermers. Voor 1830 zong men in de ker-cen het Te Deum voor het behoud /an Koning Willem ; na 1830 zon-jen dezelfde monden met dezelfde /urigheid het Te Deum voor Leo-jold I. Als de omwentelaars van 830 in hunne poging mislukt wa- » ren, dan zouden ze rebellen gehee-ten hebben en tôt op heden zou hun naam worden aangeleerd als schrik-verwekkend symbool van ontrouw en verraad. Men zou vertellen van hunne terechtstelling om eeuwig-durigen afschrik in te boezemen voor bovengemelde twee ondeug-den en de moeders zouden hun zo-nen waarschuwen tegen aile be- smetting gaande van hun kwade voorbeeld uit. Maar die van 1830, — verduiveld, wat waren die lui meer ondernemend dan deze van nu ! — wonnen het pleit en van rebellen werden ze helden en patriotten en de eerste plaatsen van den Staat vielen hun als rijpe vruch-ten in den schoot. De Hollandsch-gezinden verweten hun dat ze het daar alleen op gemunt hadden, maar de zegevierende rebellen of de opstandige patriotten stoorden er zich niet om en het nageslacht, na-bauwend wat men het op de school-banken voorbalkt, noemt hen de vaders des vaderlands. Wat andere moraal is er van de kudde te verwachten? Komen de Vlamingen er toe hun recht sterk te maken, dan zal dezelfde mond die nu banbliksemt, lofzangen aanheffen ; de pamphle-tist zal dithyramben schrijven en met den hoed in de hand bedelen om wat Staatsmanna voor zijn on-verkwikkelijke verzen of zijn kwade proza ! Wordt niet deÈelfde God geloofd door monden, die dezelfde woor-den zeggen tôt dank voor broeder-moord, een gruwel in zijn oogen? De perfidie van de menschen heeft het ver gebracht en de kudde-geest heeft die perfidie gemaakt tôt eene staatsinstelling, die er toekomt tôt pogingen om God-zelf te be-driegen.Maar God en de sterken lezen tôt in de nieren en ze weten beter. Als Mgr Mercier, op straf van doodzonde, verbiedt aktivist te zijn, dan weet hij geblunderd te hebben, maar zijn beter weten, zijn kennen van den kuddegeest doet hem van zijn middel het beste hopen en,ken-nend der massa kuddegeest weet hij heel wel hoe dezelfde massa hem toej«lichen zal als hij, na der Vlamingen zege, tôt de goede ge-meente, in de Vlaamsche taal spre-ken zal om haar geluk te wenschen bij de erkenning van haar recht. * * * Men zal mij kwalijk nemen wat ik hier schrijf. 1k begrijp. Als ik aan een burgemeester bewijs dat hij een ezel is, dan neemt hij me dat ook heel kwalijk. Dat is nu eenmaal zoo. Men wil niet van zulke waar- heden hooren en dat te minder nu, als kuddegeest en dito-moraal om-hangen zijn met den mantel van de zuiverste vaderlandsliefde. Maar ik zeg der gemeente dat het beter en schooner is de wegen Gods te bewandelen, — dat zijn de wegen langs waar geen kudden dra-ven, maar de enkelingen gaan, die het woord van God kennen, de waarheid en de liefde die zij van hem kregen om voor de Mensch-heid — en die Menschheid in het klein : het eigen volk — het onver-vreemdbaar recht te verkrijgen ; het recht op eigen leven naar eigen wet-ten in eigen beschavingsmidden ! En geruststellend — och ja ! ge-ruststellend is het te weten ! te Weten f dat eenmaal toch tôt zelfs de aanvoerders van de kudden, de predikers van de kudde-moraal, de verdedigers van den kudde-geest, de flinkste suppoorten zullen worden van de thans zich uitende ge-dachte — aïs het moreele recht in het werkelijk recht is omgezet! George P. M. ROOSE. Aan aile Vlamingen, die van goeden wil zijn Dit klinke ~als een oproep in uw ooren, Vlamingen, die Vlaanderen -wilt maken tôt een heerlijk huis, waarin iedereen weldra, naar verdienste, aan tafel zal zitten en drinhen den zoo-moeizaam-bekomen wijn. In dit uur van kommer weze de strijd bate-loos ; het hart kloppe slechts voor Moeder-Vlaanderen en de laatste droppel bloed, die ons voedt, morde geofferd op 'i altaar voor Vlaanderens schoone toekomst. — Laat het uit wezen met ons dagelijksch ge-kibbel, met praatjes over kleinighcden — en laat ons vergeten de vroegere zelfzuchtigc par-tijtwisten, die ons geliefd \'laai:deren zoo ver ten grave voerden ; laat ons eendrachtig, als goede Vlamingen, die slechts Vlaanderens verlossing tôt spoedige en duurzame oplossing begeeren, de handen in malkahr leggen en sluiten de band, die Vlaanderens krone weze, al zijn er dan ook nog zooveel bloemen in van allerlei slag! Aan aile Vlamingen, die van goeden wil zijn, deze woorden. Isidoor VAN BEVOEM. 1 ■ ioanciPren ! Schoon zijn de tijden van. uw heerlijk Ujden ! En zie, thans gloort de dageraad gegroeid uit de Vlaamsche daad! Vlaanderen ! Groot zijn de tijden die zien het einde v<*n uw lijden. m wmmiiiww'hiih«ii imi »i" iwmiwn m ■» iiimiiii ii h t ju GULDENSPORENVIERING Vlamingen ! Op Woensdag, 11 Juli 1917, te 8 V2 Torenuur *s avonds, wordt de Guldensporenslag herdacht, in het iokaal "Thalia" C irnotstraat Onze beroemde Vlaamsche Volksdichter RENÉ DE 6LER6Q zal er het woord voeren. Liederen zullen er worden uitgevoerd onder leiding van JEF YHN HOOF. VLAMINGEN ! Het is uw Vaderlandsche plicht, dien dag te herdenken. De Toegang is Vrij ! De Toegang is Vrij !

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Ons land belonging to the category Oorlogspers, published in Antwerpen from 1915 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods