î6e Taargang Nummer xo 10 Centiemeï Zondag 8 Maart 1914 ONS RECHT TLA ^.ivLsaiica-siZixisrzj weekblad. ABONNEMENTSPRIJS 5 Fr. voor één jaar. 2,50 Fr. voor 6 maanden. 1,25 Fr. voor 3 maanden Uitwisseiing vin bladen en tijdschriften wordt xr/-vl rrti r» c Aiiûrùon L- r\m Ct (T/IPPitpI/4 Voor inschrijvingen en briei wisseling wende men zich tôt het bureel : MÂRKGRA'î/ÉISÏRA AT, 19 ANTWERPEN. Boekwerken, waarvan één afdruk wordt gestuurd worden aangekondigd. Mits twee afdrukken wordt er verslag over gegeven. Men wordt verzocht aile brief wisseling vrachtvrij te zenden en slechts opeenezijde var.'tpapier te schrijven Al wat het opstei van_het blad betreft, moet vôôr Donderdag middag op het bureel ingezonden zijn. INHOUD : I. Over opvoeding er tweetaligheid. — 2. Allerlei. — 3, Hoe 23 Zwanzers onze Kath. VI Volksbeweging bespottelijk maken, — 4. Kroniek. — 5 Muziek. — 6, Tnnnppl. — -7. Mededeelinsi-en. Over opvoeding en tweetaligheid QII muuianijiiuiy Met het boek en gewoonlijk meer nog dan het boek is de te vroegtijdig aangevangen studie der vreemde ta-lenhetzekersteontbindingsmiddel dat de opvoeders gebruiken, om bij het kind de veei;kracht der gedachte te vernietigen. Ik zou zelfs zeggen dat dit twecde gevaar het grootste is ware het niet — gelukkig ! — beperkt tôt de bevoor-rechte klassen der maatscbappii ter-wijl het boek helaas ! zoowel gebruikt wordt in de kindertuinen als in de kostscholen voor kinderen uit de hoo ,ge wereld. Welke wanschapene of kwaaddoen de geest heeft ooit-de ^gedachte kun-nen uitbroeden ter zelfdertijd twee talen te gaan leeren aan een kind dat er geen enkele kent ? De uitvinder van deze belachelijke handelwijze had zeker nooit nage dacht over de vraag : wat is een taal ? Voor ons, beschaafden, is de taal eenvoudig de voorwaarde voor de gedachte. Een Franschnian van 1912 heeft in zijn geest juist zooveel heldtr-heid, nauwkeurigheid, orde en gedachte omvang als zijn taal merîe-brengt.Dat wil niet zeggen dat alleen letterkundigen en fraaisprekers ont-wikkeld zijn.Een ingenieur,een schei-kundige, een eenvoudige bankwer-ker,als zij goede vakmannen zijn, be-zitten altijd een zeer juisten en zeer volledigen woordenschat, op hun stiel betrekking hebbsnde. En de fraaispreker, de letterkuudige, gebruikt dikwijls zijn woorden op goed valien uit. Maar verstandig ol dwaas, geletterd of onbeschaafd, den-ken wij alleen met behulp der woorden en vooral (dit is niet tegen te spreken) leeren wij alleen maar den-ken door tusschenkomst van woordenDe ontwikkeling der gedachten zijr bij het kind dan 00k innig verbonden met de kennis der woorden en de groepeering der woorden. Die studie iszoo zwaar dat het grootste gedeel-te der zoo gezegd wel-opgevoede menschen haar nooit ten einde bren-gen : bijna iedereen spreekt en schrijfl eene ordelooze en onjuiste taal, beeld van de wankelende gedachte. Zelfs de specialisten noemen het moeilijk een taal te kennen. Eens, dat een Amerikaansche, zoo- dra zij aan Coppée was voorgesteld hem dennvermijdelijlce vraag stelde «Doyouspeak English ?•> hoorde i hem koelweg antwoorden : « Nee Mevrouw, ik leer altijd Fransch.» En hier hebben wij nu een arme , kleine die nog niets begrijpt van d wereld waarin hij gekomen is,die vag woorden begint te stamelen, en g gaat al uwe krachten aanwenden 01: tôt dit verbijsterende doel te geraker dat het ieder voorwerp twee verschil lende namen kan geven, verschillem uitgesproken en dat zijn klein denk vermogen zich gelijkloopend ontwik keld in twee verschillende woorden reeksen en volgens twee verschillen de zinsbuigingen. Ah ! daar zult g wel in gelukken ! Gij zult er zelfs ^poe diger in gelukken met een kind da: met een volwassene. Zekere volks stammen van Oceanië weten zelfs di schedels van zuigelingen plat te krij gen of hun halzen uit te rekken, iet wat met een volwassene niet doen baar is- — Het kind van vijf tobafeve; jaar, zal zich zonder yoorkeur in twe talen uitdrukken, maar i°) Het zal ze beiden slecht spre ken. Gij verwondert er u misschie: over dat het geen goede uitspraa heeft. Let er enkel wel op da de Cosmopolieten geen enkele taa spreken zonder accent. Hun accen is niet te bepalen maar het bestaat Het is het accent der taalkundigen van de vorstelijke personen, van prin sen en van . . . .hotelbedienden. Ove rigens, het is niet vol ioende geen -ac cent te hebben om een taal goed t spreken. Inderdaad beschikken d meeste taalkuadigen slechts over eei zeer beperkte woordenkeus en strui kelen bij de minste moeilijkheid va: buiging of bouw van al de talen di zij spreken. 2. En er is een nog veel ernstige hinderpaal. Het kind heeft zich moe ten bedienen van twee denkwerktui gen op een leeftijd waarop het ge bruik van een enkel zijn krachte haastte boven ging- Gcvolg : wat he gewonnen heeft aan taalbeelden hee! het verloren aan gedachten. Het is e aan gewoon geraakt «vlottend» t spreken wat de scherp omlijnde denk bselden onmogelijk maakt. Hoe rijke de woorden zijn aan gedachten, ho minder het kind ze zal verstaan. He terzelfdertijd cœur en hart leere zeggen en het tevens doen begrijpc dat die twee woorden dezelfde betee kenis hebben maakt dat het noch he woord cœur, noch het woord hart 00; in zijn diepste beteekenis zal leere kennen. Het kwaad is zoo lieel er niet als het er om gaat modenufje voor badsteden op te kweeken, co; mopolitische windbuilen die in lamm ledigheid van de speelzaal naar d casino trekken of gidsen voor reisgt , zelschappen. Maar wilt ge verstanc : ge mannen en vrouwen vormen d; k is het gelijktijdig aanleeren van ve n schillènde talen aan een kind dat p begint te spreken een misdaad tegi n den geest. e En voor welk nietig voordeel gro e te God ! ij Welke opvoedkundige uit een pal 1 ce-hotel is er in gelukt te doen gelo< 1: ven dat een vreemde taal alleen do< een kind goed kan worden aangeleen i Niets is valscher. De volwassene leert oneindig sne 1er dan de halfvolwassene, en c halfvolwassene sneller dan het kin De gewone kelner, de eerste de bes ; werkvrouw spreekt in den vreer de op zes maanden tijd de taal ve t het land. • Maar de uitspraak zal minder goe 3 zijn .... 't Is wel een ongeluk ! Leert me s een vreemde taal om zijn landaai te kunnen verbergen ? Voor een Ei 1 qclschmap ,door te gaan omdat me 3 goed Engelsch spreekt is een verlai gen van prachtige kinderachtighei dat trouwens toch niet te verwezei 1 lijken is. Maar het is noodig goed 1 k verstaan en verstaan te worden, e t dan wil ik wel dat de uitspraak nii 1 zoo dwaas klinkt- dat zij belachelij t wordt Maar vôôr ailes is het nood: zijn moedertaal uitmuntend te spr< , ken, met het accent van het land, ie geheel anders dan de te volmaakt nabootsingen van vreemde klankei In al de tweetalige landen (Zwitse: 3 land, België, enz.) spreekt men ci 3 twee talen gebrekkelijk. Wederkeeri 1 werken zij op elkander in en misvo men elkander. Andere vaststelling : c 1 tweetalige landen kunnen landen zi : van werkzame handelaars en hote houders. Behalve uitzo nderinge r (Maeterlinck) zijn zij zelden lande van denkers en schrijvers. Ik geloof niet dat ooit een flamii 1 gant een krachtiger pleidooi geschr t ven heeft tegen tweetalige opvoedir "t dan dat wat hieraan voorafgaat. To( r komt het niet van een flamingar e zelf niet van een gefranskiljoneerc - Vlaming. Dat is geschreven door S r Marcel Prévost, membre de l'ac e démie Française en is tevinden in zi :t werk Lettres à Françoise à marna: a bladz. 86 tôt 89 Daar staat dat alb 1 zwart op wit, natuurlijK in 't Fransc Ik heb er eene eerlijke vertaling ve t gemaakt. > ij die daaraan twijfel( t kunnen vergelijken. ti Waarom ik het vertaald heb ?Zek y niet om er ieroand mede te overti s gen. Immers — de Walen willen ni i- overtuigd worden. Die geven de br e aan ailes wat naar bewijsvoerir e zweemt en kennen niets anders d; l'oppression flamingante en l'exaf [i- ration flamingante. Voor de opvoed in kunde hebben zij twee regels aan :r- genomen : ie) de Walen kunner as ailes leeren behalve Vlaamsch : 2e) de în Vlamingen moeten niets leeren behalve Fransch. Daar is geen zalfaante 3- strijken. De flaminganten kennen a lang de verschrikkelijke gevolgen van a- het tweetalige stelsel. 3- De franskiljons en de Vlamingen 3r tout court (die zijn vrij wel uit hel 1? zelfde hout gesneden) zullen Marcel Prévost gelijk geven en, zijn zij als :1- volksvertegenwoordiger in de Kamer le geraakt, dan stemmen zij tegen de d. Vlaamsche amendementen parce qjie fe la Belgique est un pays bilingue, a- Neen, niemand zal worden overtuigd m door de woorden van Prévost, maar als een lid van de Fransche academie :d deuren en vensters gaat ingooien bij dedrie-ellemannen en tutti quanti dan n mogen wij wel eens komen zien. Wij d mogen toch 00k wel eens lachen al 1- gaat dat toch nooit zonder bitterheid m als wij denken aan Brussel met zijn 1- eenigszins verzacht stelsel van onder-d wijs, zij ri éducation de prince et de 1- m ûtre d'hôtel met de kreeftenscholen :e als aootheose. ALLERLEI g De Volksschrijver A. Hans, die zoo menig vvarm woord over het heer- ts lijke Vlaanderen heeft, schrijft in een ;e hoofdartikel der VI. Gazet. 1. «Buiten de Wallen van Sluis staat nu 't groote en prachtige Pensionnat St- e Joseph». g Maar voor verfransching behoeft men r- ginds niet te vreezen ! De broeders hebben ie hun leerlingen medegebracht — drie in honderd ongeveer — en aan dezen mogen 1- ze onderwijs verstrekken, doch aan Ne- :n derlandsche kinderen is het verboden ei in de lessen te volgen. Immers, wie ir Nederland de Nederlandsche kinderer onderwijzen wil, moet 00k door het Rijl 1- gediplomeerd zijn en aile vakken in '1 e- Nederlandsch kunnen onderwijzen. Vee ig broeders hebben voor een Nederlandschc 'h jury een examen in 't Fransch afgelegd er t, mogen 00k nu aan Nederlandsche kinde le ren die taal onderwijzen, doch niets meei L dan die taal. Van verfranscht onderwijs a- kan geen sprake zijn. in De Nederlandsche wet is heel wat stren- 3, ger dan de onze. Men mag zelfs, zondei 3S diploma geen privaat onderwijs, geer ti. bijzondere lessen geven. Een Engelsch- .n mail bijvoorbeeld zou willen bijzondere în lessen in Engelsche taal geven ; goed maar hij moet door een Nederlandscht sr jury voor die taal,- gediplomeerd zijn ii- Streng ! Ja ... en waarom niet ? et Hoevelen geven zich ten onzent ui □ i voor onderwijzers of leeraars in dit en ig dat, beroemen zich in hun aankondigin- in gen op «methode spéciale», enz., enz. er ;é bezitten niet de minste opleiding, niet 't

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.