stichters : j. basskoiandt en a. tempere Belgisch dagblad verschijnçiidô op al de dagen der week ■#* 0P5tîl Urtu ' A*?©ï«SKM5Sîe*,8W jSV,r S»«R>S*S3 êteis^S*» 4.' 5 frVtfMaiks'sJâ* E-S5 Stog;«!lAa<£*SSoSltta& 3MK» S»er ïjî-îfsws&le** •* «OO » » ..®5«,y@ iW«» yJtarSdve 8 « On» V»tïeîï**«MM8 » HT, *?«*«» die Vïc, G&Sfeia '.. —■ — -i- ——-".■>• .. ,•■,llfi..-...r-. - -<■.!,a.-/ .,-• y.. I j Reçfet cloor, wij en vrank w*%# | i|cic| en voé eu. lastd ^ kxfi&atik«tmkksni miltuw» t* ?tug moatst -i 7 M.H kue {than1til.lv I ASBOWIWBiHDBWTSI'iRMaCBW VOOH OOLOATSW E g»*»*» -W^f-fe O.SS „ »®»s ASOfiKCMXNTSN DlBMBN M HT W»«8TfrM» CSS^ g »»»-*«.*4-2 34 "tO^WMWtStt JMEEN6 AàNûftVl^AAttO «W ÉWl»6iuWHf g k &SP «AN HKTZXurDI AOWK» iiJRZOf-iE5£f4 TB WOfiS5i5« ---w..r>..«w&~- V::r-, M|-7T-" [.-7—--------- - —jr-'r- SOLDATENLIEDEREN Eerfoiedig aan Pater L. J. Calîewaert In uw arlikel van 19 Jan. (in O.V.) ligî cr een billete too», diii wel gérée h.vaardigd jrs — want, vindt me een goedmtenende 1 Vlaming'die niet gescftokt gaat ora de rriige achter- ! lijkheid van ons volk — maar, die 1 inisàchién eenigs-zins kwetsend is voor onze soldat en - toondichters, onze voikt-zangers en andere mede-kampers voor 't verspreiden van Ijet degelijke Viaamsche volkdied. Wie met onze johgens in voeling is of is peweest, zal met u zuchten : Arm Vlaanderen ! Arme jongeïis ! Arme Ji'edjesr! Droevo werke'ij heid, och arme !... Nochtans wil ik hier eenige bedtn ingen nevens de uwe piaatsen. Voor den oorlog begon lie! lier] in de scholen toch een betrekkelijk-groote plaats te veroveren en begon-nen de onderwijzers te begrijpen dat rie roi die het lied in de opvoedn g der kindéren af te spelen heeft, op verre na niet te verwaarloozen is. Ik geef toe dat de Veuze van het lied niet altijd gescliikt was, om den man-geworden leerling er nog smaak te doen in vinden en hem een geJuiige behoefte tôt bel ziugen ervan te doen gevoelen ; màar, ging de jôfgen uit de Jagere schooi met weg met een tuil drgelijke liederen, waar de vaderland?ohe talrijkst in voorkwa-men ? .. Ongelukkiglijk, een nieuw midden brengt nieuwe gewoonten en gebrui1 en mee, en de jongeling, eens uit de school w-g. vergat algauw zijn deftigen lied^renschat, om m t de JBiidde mee t<* brullen wat van sbaat of fa ^riek {-vram De viaamsche werk-man was beschaamd, ik zeg « be-schaamd », zijn eigen slielslied, zij > eigen minnelied, zijn eigen vader-landsch lied te zii gen, omdat de eenvoud en de aeftigheid ervan hein, naar zijn dunkens, te banaal, te kinderachtig miek. IJdele bombast en grove onbesehoftheid gaven hem immers een gewe'di^er en imposee-render ^oorkomen bij zijne omstan-ders. Ook, « men moest van zijnen tijd zijn », dus voor depinnefeui nen kornen met eene uitzinnigheid, met een steedsche vuiligheid, een dorp-sche banaliteit, een Fransche of uit het Fransch vertaalde lichtzinnige rijmelarij, die tnen algauw nageaapt en ingfsiikt had. Zoo was de toentijdige geestes-toestand aangaande het zingen. Erbarmelijk !... Maar, erbarmlijker nog is 't nu gesleld. Ons vols — huidig vertegenwoordigd door de strijdcnde jeugd aan den Yzer — 2ingt, ja, maar niet zooals het gebeM is; dat, om de volgende redenen : 1)'de jongens kennen hun eigene Mederen niet meer (geen twee op tien ikenren « De Viaamsche Leeuw » van buiten) ; 2) 't is al uitheemsch Aval ze hooren en zien ; 3) de kuddegeest en de alledaagsche knoeierijen die van lien willooze menschen maken en jien gemalckelijk doen medeslepen door''nen gropp krassenverkoopers, die met een trolsche durfkracht voornilkomen. De oorzaken van dien betreurens" waardigen toestand, zoowel van vroe-ger als van nu, liggen nochtans veel dieper en moeten we veel ver der gaan zaekeîi. Wat men ook bewere, het staat yast dat we een zangerig yolV z'j n ; 'kzeg niet : zooals Engel-feçhen en Franschen, maar toch vo°lt Vlaanderen behoefte tôt zingen. Die natuurlijke aandrang vraagt naar seen betoog. We liebben maar nen blik terug te werpen op de talrijke Viaamsche zangma&tschappijen, — de liederavonden die aan 't bloeien gtBgen (weliswaar werd er van vol s-/ijde hier nog niet voldo nde aan meegedaan), — de zangen rond den iiaard b;j familièbijeenkomsten, hui-selijke feestjes, enz., — de verga le-; ring der leden van gelijx welke yereeniging, boid, maatschappij of ^lub. waar altijd zangenmuziek op 't programma slonden, - de liedjes-zsngers die nogal bij val hadden, — enz. Nu zien we dut nog duidelijker in de kroegen, die dagehjks opkrop-pen van naarzang en spelhunkerende jassen. Ja toch, ons vol-: houdt veel van zang en ilank en dans. Om weer te komen nu op de vraag: hoe uit te le^g^n dan, waarom ons volk zo.» weinîg bekommerd is om zijn eigen lied, zijn eigen schoone lied? Heel eenvou lig, omdat we geen bewust vok zijn, omdat we van lands- en rasfierheid niets afweten. We moeten den toestand aannemen, zooals bij werkelijk is en ! iet, zooals we hemwenschen te 2ijn. Zeker zog ik nnet u : « Waarom hebben onze openbire besturen zich zod weinig bekommerd met wat ik noemen zal de veredeling en de ver-vaderlandsoliing van het openbare plezierleven, zooals het zich uit in schouwburgen en danszden? ». En ik ga voort : Waarom wer J er van hoogerhand nia s gedaan tôt de ver-spreiding van het goede vo'kslied en tôt stremming van het nietdeugende? Wanneer onze strijd (en eïnda uitge-, s'îeden z^ zijti zal ailes wel van z"lf iomen. Ondwriusschen werken wij, waken en bi Jdt-n wij, maar Vtriiezen wjj ens geduld niet. Dan komt ge tôt de vraag : a Is er een tekort aan Viaamsche volk3liede-ren ? » En ge laat volgen : « Wij liebben liederen fenoeg voor den huidigen geringen kunstzin van 0 s volk. M ar o s volk kent ze niet en lijk altijd d u rit z'e niet zingen. » Dit is de flinke waarheid, ongelukkiglijk Zoo komen we altijd op hetzelfde weer : ons volk beseft, zijn ei^en kunst,zijn eigsn schooidieid niet. Waar ge 't hebt over de armoede onzir oorlogsletlerkund3 en onzer oorlogspoëzie, kan ik met u niet t'akkoordgaan. Ilet oorlogslied, verre van nog te « moaten ges^hapen wor-den » heeft reeds zijn vlucht geno-men.Web zitten veel ^oede oorlo^s-liederen, maar ze z'jn niet gekend Op 't front treffen we twee gelanceer de toondichters aan, ni. Robert. De; Leye en Sclnm'paert R. De Leye, wiens talent veel belooft, hieft ge-dichten getoonzet van al on^e jonge dichters en is sindi lang klaar met een liederenb'indel, die reeds ware verschenon, indien de ontelbara moeilijklieden waartegen een sol-daat kunstenaar stoot, zich niet voordeden. Iïij toondichtte twee soldatenliederen van G. Verschaeve : « Het Lie J der Cyclisten » en « Bij den optocht naar de locpgrachten ». Hoe el Verschaeve's gedichten moei-li k kunnen getoonzet wo den, moren we die twee liederen goed g-ilukt heeten^IIun bij al was sober, maar meent, ge, dat de jassen de poëzie van Dichter Verschaeve goel ver-staan ? ïk meen dat De Leye besf. |ja:igde met de teksten van onzen volksdichter G. Hodister. « Credo » b. v. is eeu peraltje. Toondichléi Schampae.rt brengt ook veel en goed weik voort. Zijn « Van de loopgrachten op rust » is een aantrekkelijk, een meeslepend jassenliedje. Maar, men hoeft geene nruziekdrukkers bij de hand ; ook, op steun van lïoogerhand moditen we nog niet rekenen. Verders h<*bben we 1 og Tuerlinckx die wat oveihelde naar de Fransche muziek, maar meer en meer voor Moeder Vlaanderen bfgintte werken. Iedereen kentzijtiaOorlogskindeken?, « Als 't oorlog is », « Wanneer vader wederkomt » en andere pereltjes. De naam Martoni is ook aan nie-mand meer onbekend. Zijn «Roosje» bevalt aan aile nan. Als volkstoon-dichter zal hij het waarscliijnlijk ver breng n. Moge ons volk welhaast begrijpen wat kuntschit het in zich draagt en moge het er weldra naar h?en I Nestor GROENTAK. OUITSCHLANO De militaire overheid ©nt-bsndl het kçmiteit van Berlijn De berichten uit Berlija iiouden al Blet veel in. De regeering zoekt een sluier te werpea over de binnenlandsche gebeurtenissen. Zulks wordt ten andere genoeg bewezen doar het feit dat drie dagblaëen, waaronder het « Berliner Tageblatt » opgcschorat werden. Deze bladgîi imosars gares een te breedvoerig rejaas over de staking«d. Wij mogea evenwel de gebeurtenis^n in Duitschland niet overdrijven, raaar 't is zeer zonderliiig dat, na de bciichtçn die zondag en waaudag toekwaœsu, wij optens van aile aieuws verstoken biij-ven. Moesten âsze hatinen g-ang gaac volgecs den wensch der regeering, dan Dflitsehland er .ongctwijfeld veel hooger mae oploopen. &ister berichtte Wogf dat de staking geen sitbreidin* Qiçer na». Hij sgïaekt enkel over Berlijn en kikt geen woord over Westfalen en Saksoa waar het aantal stakers boven de 100.QQ® is gestegen. Bu indien ailes er £oed giag, Waarom dan zoo de algetneene kommandant van Brandebourg, het komiteit van Berlijn ontbonden bebben ? Dit komjteit telt drie afgevaardigden der werklieden, drie der meerderheids- en drie der i®in-âerheidssocialisten. De militaire over-lieii beweert dat dit koiùiteit de openbare orde in gevaar bf^ngt. Zallett de syndikaten en socialisten intwoorden ? De Gazette de Voss zegt •eeds dat de nïeerderheids socialisten ;arugwijken. We moeten nu de gebeurtenissen afwa&hten. Wat het ojpcaeel orgaan zegt Amsterdam 31 Jan. De « Nord-deutsche Allgemeine Zeitung » zegt : Onze vijar.den die speculeeren op aene revolutie in de middenriike.n zullen denken hunnehoop verwezenlijkt te zien door de staking. Het is nu bewezen dat deze stakers aeen lieden zijn vijaudig aan de regee-ring.De Conferentie der Verbondenen De cerste zitting van de Gonfereatie der VerboDdenen,te Yersaillesis Woens-dag te drie uur begonnen en heeft ge-duurd tôt half vijf. Wat daar ia overwegiqg werd geno-caen eu wat daar beslotea vetd, blijft na'uurlijk geheii». Zeer waarschij«Ujk eehterAverd er gesprokea over d« red«-vosringeo die anlangsdoer Gztrni» #n Hertling gehouden werden es w«rd de rraag behandeld of een gezamcBlijk antwoord der verboodenea gewçnscht is of niet. Andere belangrijke vraagstukken zullen natuurlijk nog behandeld wordeu 3p de volgenie zittingen der Gonferen-tie,die eesst vrijdagen misschien slechts Zaterdag zal eindigen. Deze eerste zitiing heeft anderrnaal de vo'lediare gedachtanovereenkomst en de hartëlijke onderlinge betrekkingen der Ycrtiondenen bevestigd. Gisteren Donderdag kwam de Confe-rantie opnienw bijeen in het Trianon-Paleis. Het recht der kleino volkeren Allé groote mogendheden dweepen met de vrijheid der kleine volkeren ; maar alleu trachten evenzeer ze ofider hunnen invloed te krijgerj. Allen geven zich uit als de beschermers van het recht ven den kleine ; maar de kleinen zullen slechts recht geuieten wa*.neer de groôten z illen ophouden ze te bescher-men. Gebeurthet dat dè kleinen van zop grtjot belangzijn dat de groote zijnen vraatlust niet kan bedwingen,dan ei.scht de wolf ze op in naam der geschieienis, in naam der zçkerheid, in naam van den volkswil, i» naam der demokratie, in naam der vrijheid I Als men den feite.-lijkSn toestand nagaat of zijne verande-ringen binst den oorlog, vaa i?olen', Koerland, Lithanefi, ïeheken, Rpeane-aen, Slovakken, Groatsn, Itabanen, Iefc landers, Bretosaea, _ dan moet men onverbid&eîijk besluitea dat de greoten spotten met de vrijheid 4er kleinen. Zelfs in Rusland «l^t zich -yyil aitgevea als h*t vrijzinnigste land der wereld, wordt dt zelfstaadigheid der volkeren vaa <jta§ t«t dag inj^kri»pt, naarmate de centrale macht ovorwegen-der wordt. Als recht geldt tegeiiwoordig slechts de macbt, ea het recht zal enkel werkelijkheid wordsa wa*nee£ met kristen plichtbesef ook w»er broeder-lijkheid tussahen de Eùeas^ien kamt. Finlaad De Finâfthe afva^féigâaf te Stockholm blijft in betrekkin? «et de Einsche re-geering die aaar Tammei'fors vluchtte. Te Hclsisgfdrs weril.aa vets^i^eaia cegeeriDgspersoaen gevaagen genomen, maar de r#gaeiin* i,s niet eatbenden. Alieea ia het Zaid«n ea het Oosten zija de revolutionîaairen nxssfister. Zij Wordea door toezending van wapens en roode Wachten gesteuad ait fetrograd. Geaeraal Kiwinerheiœ, aaaroerder der witte wacht, 1.1. z. dsyr tro&gen die trouw blevca aan de regeering besehikt over 4#.000 n8an,aillen ia burger gekleed en veelal primitief gewapesd. Zij hebben zich in 't Noordea sameagetrokk«n en baàaaldea reeds eenige giaatsèlijkjj overwinningeri te Rcnsky, Uleaboçg, SajaBeilmofea, St-Michiel en kauiara. De finsche revolutionairen spannen saffien met de rùssische maxispalisten en brengen alzoo de pas verkregea on-afhankelijkheid in groot gevaar. Engeland heeft intussche», evenals Frankrijk reeds deed, de onafhaiikelijk-heid van Finland erkend. In Zweden zijn de gem°ederen f&l op-gehitst voor of tegen een tusscjtienkomst ten voordeele van Finland. Esthonië Eene nationale vergadering heeft, buiten de maximalisten om, het programma der onafhankelijkh^^ uiteen-gezet.Zij neemt. de princi,epea van volks-stemming en vrijhandel aan, en wil op het algemeen vredecoagres vertegenwoordigd zijn om vrij van militaire be-zetting over het lot van het land te be-slissen.Ierland De coaventie v/aarrp het lot van ler*-land moest vastgesteld worden, is nog-maals uit weerspannigheid der unionis-ten verdaagd. Uitroeping van het koninkrljk Vlaandereii De fransche pers deelt mede dat de Raad van Vlaanderen de belgisahe re-geering vervallen verkîaard heeft en het koninkrijk Vlaaaderen uitgeroepen. Willen de aktivisten, van Beîgië een tweevoudig koninkrijk maken, in den aard van Oostenrijk-Hongarië,of vinden ze ons landje te groot ? — toch willen wij in voile verstandhouding blijven met de Walen. De Vlamingea van den Yzer willen Vrij Yiaanderen in Vrij België ; niets meer en niets min. De vrijheid der nationaliteiten is een vraagstuk aan de orde van den dag. Het kan niet blijven leven van woorden. Wij hopen dat oaze regeering oud ea wijs genoeg is om geene feit.en Weg te mof-felen. Wij wachten met ongeduld naar daden, maar blijven intuisschen aan België « hou ende trou #. De inwcndige toestand van Husland Wijl Trotsky de Duitschers en Oos-enrijkers te Brest-Litowsk aan den sraat hondt, gelastzich Lenine en ICry-enko gansch het land aan hua gezag ,e onderwerpea. Dat gaat natuurlijk niet met de hol-tlinkende, lenzen van vrijheid die de aaSieialisten 0p hun uithangbord hebben staan. Maar dat is voor Krylenko ilechts een kleine straikelsteen. In naam der révolutionnaire vrijheid ont-neemthij aile vrijheid aan de vijandige pers. Zoo doen aile dwingelanden die w ten dat /lien het volk zoo gemakkelijk kan bedriegen, en zoo licht onder den duim kan houden door het zelf om den tuin te Ieiden. Maar hoe imperialistiscb die maatregel ook zij, bij zal bijdragen tôt de nie uwe eendrachtvan het jonge Rusland ; en in dat opzicht werkt Krylenko in ons belang. Immers als Rusland vsrbrokkelt ia ocafhankelijke of zelfs vijandelijks stateadaû moeten wij er ni»ts meer Vaa verwachten. Al on^e hoop k«a skfihts barustaa in da eec-Heid, Dit is de taak van L«nin« en Kry| Ienke, teïwijl Trotsky gaat tijd winne» le Brjst-kitôwsk' Kryl*nko «laat «f m«t d« ruwe vaist door. Wijl de maïimaliçtische pers »veral de boofden op bol brengt, vaït îij langs aile kanten d# laatste schuil-aoekea aan der bezadigde instellingen »n besturen. De diplomatieke afbraak met Roemenie s tojtrokkea. Het roemeeasch gezant-schap is naar Zweden moeten vluehten. De oorlog ia noch niet verkîaard aan de roemeensche regeering ; maar de toestand van Tcherbatchef schijnt nog zoo schitterend niet te zijn aïs de laatste overwinniogen liiten denken. Er zijn nog altijd talrijke Russen op het Zuider-front in Roemenie die nogmaals door-tocht gevraagd hebben door Moldavie om naar hun la id wser te keeren. Dà'ar- bij moet de roôateensche regeering zeer voorziéhlig omspringea niet hare seldatea opdat ze niet voor de maxima-listâssche stroomingen zoudea meege-voerd worâea. Intusschen seint men uit het Oosten van Ukranie grooten vooruitgang der maximalisten. Ze hebben Ketch, Theo-dosie en Yalta bezet, zoodat Kief langs alla zijden omsingeld zich zal moeten overgeven. Dieper't Opsten in, bij de kozakken en de Tartaren nemen |de gebeurtenissen een even gunstige wen-ding voor de maximalisten. Kale-dine wordt door zijne kozakken verlateri Tien regimenten hebben Zoirvo en Li-«hof bezet. De ijzerenweg die naar No-votcherkask leidt, waar Kaledine zija hoofdkwartier heeft opgeslagen.is door hen bazst. Zij hebben besloten het: hoofdkwartier te omsingelen ea tôt de ovsrgava ta dvgingen. D« repwbliek van ©renburg heeft ook al bija* uitgaleefd. Da stad is op h.ct pùisi van in de han-d«a der mtôiaàalistea te vallaa. 50ÛÔ Tartaran zijn in çsaaen besarden-t oa« tas d ta Sinfarepal. Al» g*J»aurtenissen zalk fpoedig verloop blijven hebben, dan zal de eea-heid van kssruur in Rusland weldra een oldoegea feit ?ijn. Jeinge geestdriftige legers zal Trotsky weldra beschikbaar hebben om, »a zijn invveadige vijanden te hebben verslaan, ook tegen den uitwenâigen vijand te velde te trekken, iûdier. deze geeoreden wil verstaja*. Men is genegen te peizen dat de militaire maeht van Rusland door de maximalisten zelf in den grond geboord wordt door de demobilisatie. Op datum van 31 Januari meldt men nog de weer-J zending der klassefi van 1904, 5, 6 en 7.3" De vorige berichten stellen het doel daarvan in voile licht, Lenine heeft immers reeds verklaarddatvooral de joaigs klassen de maximalisten waren toege-daan. Hij heeft dus best geoordeeld aile tegenwerkende kracht te verwîjde-ren. Enkele klassen zijn voldocride om aan Rusland een sterklegerte verseh&f-fen. Op een bevolking van 170 miljoen inwoners moet eene lichtingten minste twee millioen man bêdragen. Zou Duitschland het aandurven met zijn oud-mannekenshuis die geestdriftige jonge kerels aan te vallen t WTe twijfe-Ien er erg aan. ■■mrnraiîfèg&iS/jf-* De vrede een kolôrâaal vraagsftik 't Is opmerkenswaardig geweest dat Duitschland, wijl het vroeger slechts de weergave vroeg van zijne koloniën, nu ia de laatste redevoering van Hert-ling aandringt op eene herziening der koloniale bezittingen van Duitschland. Wil dit beteekenen dat Duitschland zou bereid zijn de algemeene princie-pen der obndgenooten te aanvaarden mits verwezentlijkine zijner koloniale droomen ? Duitschland droomt sinds lang van een koloniaal keizerrijk in mid(Jen Afrikn. Al zijne strevingen van toor den oorlog waren naar dit doel gericht. Duitschland bezat vroeger in Noord-Westelijk Midden Afrika de kolonie van Kameroen.ln het Oosten de ko'Ionie van Tabora. genaamd Duitsch Oost-Afrika. Meer afgezonderd in 't Zuiden lag onder Poriugeesch-Kongo en naastTrans-vaal de Duitsche kolonie van Zuid-West Afrika. Het verdrag van Agadir kende Ma-rokko grooteiideeîs toe aan Frankrijk, Als vergoeding bekwam Duitschland eene vergrootibg van zijne kolonie van Gamei;oen naar het zuiden door afstand van een groot gedeelte van Fransch-Fongo, ten westen van Belgisch-Congo gelegen. Onze Gongo lag aogalleen in den weg tôt verwezentlijking van het Duitsch Midden-AfrikaanschKeizerrijk. Zou Hertling het geluimd hebben op onzan Congo ? Was het daarom misschien dat hij de belgische kwestis on-afscheideliik verklaarde van de algemeene regeling ? Neen, graaf HerlîHng, de rechtvaar-heid onzer zaak steekt te hoog uit boven den warboel van dezen oorlog, opdat wij, fle ODSchuldigen, de gebroken pot-ten zoudea betalen. Zulke bedoelingen, ûa de plunderin<ï en uitzuiging van ons land, gave den doodslag aan het volke-renrecht.— - ■ vtsr t t Wilson zal antwoorden op de redevoeringen van Hertling en Czernin Algemeen wordt te Washington ge-oofd dat de middenrijken thans een liplamatiek spel spelen, waarvan het rerloop aile opmerkzaamheid verdient. Veer is het eene poging om de Verbon-lenen te verdeelen en du is het ontze-iuwingswerk\001al gericht op de V.-itaten.De duitsche pers geeft verschillende rerklaringen nopens de meeningsver-ichillen die aan den dag komen in de voorden van Czernin en Hertling. On-lertusschôn verklaart de Pangermanis-ische pers, dat de broederkus van Czernin aan Président Wilsou opvoor-îand de goedkeuring van het duitsch lijk heeft bekomen. Zoo tracht men de aandacht van de ^.merikaansche regeering te trekken op len eersten stap van Ooslenrijk in de •ichting van den vrede. In de hooge middens heerscht dan ->ok de meening dat de Président de -erklaringen van Hertling en Czernin liet onbeantwoord zal laten en men ■ei;waeht er zich aan dat bij een nieuwe redesboodschap zal rondzenden. Ook relooft men dat die binnenkort zal ge-chieden.Hoe die boodschap zal opgevat Mror-ien en welke er de gevolgen zullen van :ijn, is natuurlijk niet te voorzien. Vlaar zeker en vast is het dat de Président opnieuw zijn besluit zal uitdruk-ken dat hij niet wil handelen met de militaire partij die thans in Duitschland aan 't bewind is. 4 1 1fiel0s ! Vierde jaargang — Nummer è8î TËTii Prijs : 5ceo.lic.mes Zondag S Februari l'ïSS

Er is geen OCR tekst voor deze krant.