Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front

762 0
11 November 1917
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 11 November. Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front. Seen on 19 May 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/h98z893k23/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

IAtfmlnistratie s A. TEMPERE prukker-Uîtgever, I 7, rue t'e Vie, CALAIS Bélgisch dagh'âd verschijnende al de dagen der week Redactïe : J. BAECKELANDT 1 7, rue Niortet, CALAIS ABONXKMI KTE\' niuaiiil Beigie 1.50 Frankrljk Ai.OO £ tig«laud-Helland 3.00 B]>ei* trliuciiter « -5.00 » 5.50 » 8.00 I Mon sehrljve i « Ons Vaderiami » 1 rne lie Vie, Calais Eechl door, vrij en vrank voor Gûd en V3Île en land REDACTIG8TUKKCN. NIEUW3 TE ZENDEN RUE MORTET * 1 EN RUE CHANTILLY 73 CALAIS AjBO^^EMEi'iTî5PRIJZËi\ VOOtt SOLDATES IP^J, DEZE ABONNEMENTEN DIENEN MET MIN8TEN8 1 eg WUKU Y 10NUMMERSINEENSAANQEVRAAQD EN DAGELIJK3 I' or UiattOtt J..HI AAN HëTZELFDE ADRE3 GEZONDEN TE WORDEN Onze Regimentsmnzieken I't Is nu volop werkelijkheid gewtirdén dat de geesten, de gevoelens en begrip-pen onzer jongens dréigen lieel^en gansch verstompt en verlaagd te wov den. Dit gebeurt onder den immer toenemenden druk van dezen oorlog, die hun reeds zooveel hunner geestelij ke ontwikkeling, hunner zielsverheffing en gevoelsveredeling ontnam — verre, lijk zij slaan, van hunne ouders en van al wat hun duurbaar is._ Wijl zij nu ailes in de grootste gelatenheid,'in de hoogste zelfverloochening voor ons land opofferen, ontberen zij zoovele middels, die zij buiten hen moeslen K-inden om hunne persoonlijkheid op den trap der ware menschelijkheid te lioudën of ze steeds een hooger edeler leven op te voeren. Mag ik hier spreken « niet als min-I denvaardige soldaat, niaar als mensch » I (Hermans Edw.) en zeggen dat men, I helaas, de geestesdegelijkheid, de hoo-I gere menscliheid en de îjnnerlijke I karaktervorming onzer jongens te veel I verwaarloost. Dit is een treurig maar Ptoch tastbaar dààr-staande feit. Men Ivergeet dat de massa onzer jongens « hoe verstompt ze misschien ook zijn, geene kudde is zonder gevoelens en begrip » (Hermans Edw.). Hoe degelijker, h e ontwikkelder, menschelijker, edeler eh zelfstandiger den geest en 't innerlijke onzer jongens wordt opgevoerd, des te meer zal men van hunne daad en van hunnen persoon mogen verwachten. Hierbij hebben ons vaderland en ons leger de groolste belangen. Ten andere zouden onze jongens, die drie jaren aan den \zer in schokkende gedach ten s troô mfngerr en van gevàarlijk allééne-staan, in on ervarene, ongevormde jeugdtijd, dreigt ■ te niet te gaan — het recht niet hebben op n hoogere géestesbntwikkeling, op fheropbeuring en op italuurlijke zeli-Istandige vorming ? Zou men hun dit jontzeggen in onbewuste of bedachie ondankbaarheid, in misprijzend of schuldig minder aanzien ? Zoo men rechtveerdig, liefdevol, dankbaar en taktvol, tevens als goede overheid vooruitkomend en vooruit-ziende wil zijn, zal meii in die richting -tferken en naar dit doel trachten. In t betrachten van dit doel kunnen — benevens zoovele andere inrichliii-geu of vverkingen, die tôt op heden zoo dikwijls gedwarsboo.md of verwaar-loosd werden — onze regimentsmuzie-ken zoovele medehelpen, Hun muziek rnag niet alleen opwek-ken.d, opvroolijkend en ontspannend zijn, ze moet ook opvoedend, zedelijk opbeurend en oritwikkelend zijn. Dus/ benevens't verheffen en't, vervroolijken der gemoedsstem ming, moet zij hooger opvoerend, veredelend, verzelfstandi-gend zijn. Onze regimentsmuzieken hebben aldus zekerlijk werk verricht. Ik wil hunne verdiensten noch hun betrachten looehenen ; ze integendeel loven en aanmoedigenlMaar zou het mij iemand, die eens nadenkt en met opendurvende oogen de werkelijkheid bestaart, mij puvel opnemen, zoo ik zeg : « dat hun B^etkloch onnatimrlijk en onzelfstandig pas, dus dat het beter, degelijker en P>ruchtbaarder kon zijn » ? Het is zoo 'n ruw opvallend feit, dat onze regimenls-ffluzieken bijna nooit Vlaamsche of " aalsche stukken spelen. Steeds werd |®ze jongens, Vlamingen en Walen, Htheemsehe muziek opgedischt,. van freemde uiting en karaktqr, geheel en fansch doorweven van oneigene ge 'Oelens, dus onnatuurlijk, onaanpas-, 'end, nooit zoo innig diep in-ziele-îrijpend, als eigene, uit eigen karakler in ziele geboren muziek. Zeker den ndruk van dievreemde muziek hebben »«ze jongens ook ondergaan en mêe fevoeld. YVellicht heeft ze hun gemoed rerlicht, vervroolijkt of hooger opge-'oerd, kunstminnender en edeler ge-Paakt, maar die muziek miste eigen, ardeigen gevoel, sprak dus in geen !atuurlijke klanken tôt hun hart ; kon n hunne harten geen besef van eigen sc«oon, van eigen grootschheid enfier-1(Jid, noch innig-zoete beelden door ^asemd van raseigen leven en doening, » erwekken. Die muziek was nietdoorzinderd noch iezield ï\an eigen schoon en gevoel, L°n aus niet innig- diep noch vrucht-^ar tôt hen spreken, daar zij eene ïevoelsuiting was V3ii andere men-ft'eii. die leefden in andere om '"S ™ natuur, met een ander ver-«en en met andere gebruiken, andere lui'611 w.a® yoor hen eene oneigene FJze en oneigene voeding, onaanpas- ; send en onvei teerbaar voor hunYlaam-schen of Waalschen geest en karakler. Door de geschiedenis — die de be-voegdste gctuige is en hooge verheven staat boven klein-menschelijke beknib-belingen en zelfzucht, omdat zij : « de getuigenisse is der tijden en het Liclit der Waarheid » (Cicero), is het bewezen dat een ^olk maarkan bloeien en open-groeien in de hoogste degelijkheid. tôt de hoogste waarde en ontwikkeling, in 't genieten, 't sterken en in te leven door eigen schoon en eigen kunst. Dus is uitheemsche (vreemde) muziek een slechte, onnatuurlijke, onvruchtbare opv edster, die leidt tôt onzelfstandig-heid, tôt verbastering en verval. Eigene muziek. — uitsprankelend en uil-jpetterend uit eigen gevoel, aard, en streek en opvoeding opwellend in • geslâag uitstralen van eigen schoonheid en kunste, geboren uit den natuurlijken band en karakter van eigen ras en gevoelsuiling, welke de natuur aan de volkeren gaf — kan dus onze jongens diep en gevoelig in de ziele grij pend, degelijkst en vruchtbaarst, vervroolijken en hooger op voeren. Ze zal niet verbas-terend zijn, noch eigen zielekrachten in 'tniete sloopen om er oneigene, on-zelfstandige te doen opstaan. Heeft men de Ylaamsche jongens eigen Vlaamsche - en aan de Waals^he jongens echt Waalsche muziek, door-tinteld en doorgloeid van eigen humor en van eigen gevoel, dat spreekt in eigen kenmerkendô uiting, die geboren is'uit orivcrbâstèrde zeden, gebruiken en stamleven, dan alleen onderhoudt en wi ; tmen in hen de liefde op voor eigen •stamleven en geboortegrond. Dan leert -~.i ■- «ô • -fjiy-.o/'I en eigen_ leven vo.w hen zoo onontbeêrlijk aïs hunne mcedertale, toi t hooghouden van hun innerlijke zieleleven. Speelt men onze VIaamsche en Waal-st ne marsçhen, tiie zoo machtig en zoo geestdriftig onze vaderen, onze stre-ken en ons roemrijk verleden bezingen, c.an v.ckt men in onze jongens eene • tambewuste liefde en zelfstandigheid op. zoo In'oodnoodig om van hen ware aderlanders en hoogere menschen te \oi men. Zoo zullen in onze jongens edjele gevoelens en verborgene liefde Uun volk, hun land, hun zeden en al wat er 't nauwst mede verbonden is, op^,;'kvveekt worden, waarin zij levens-moed in dees ellenjïedagen en kracht en OjH'lIeringsiiefde putten zullen, tQt het be1. rijden van ons lijdende land en daar-na lot geestelijken en stoffelijken lierop-bouw van ons België : ons \'laanderen en Wallonie. Geeft men onze jongens dus eigene muziek, dan laat men ze eigen leven en eigen kunste gevoelen. Dan bekomt men yruchtbajen uitslag in 't opbeuren van hun geschokte gemoed, in 't verheffen van hunnen geest en gevoel. Vergele men niet t gène iemand over enkele dagen neerpende : « elk grootsch ge-aaent, elke heilige overtuiging die een soldaat verliest, is een niet te onder-schatten verlies van zedeKjke waarde van ons volk; het is een verzwakken van ons weerstafids-en verrijzenisvermogen omdat het is een verlies van innerlijke s tuVv kracht, van scheppingskracht, een ovei winning van de dood op het leven.» Dit kan yerhoîper. worden duor zoo vele inrichtingen en heilzâme werkingen, die lijk ik vroeger aanhaalde zoo dikwijls gedwarsboomd worden, beoor-deeld als ze zijn, van een bevooroordeeld stan<ipunt uit. Ook onze regimentsmuzieken. als ze onze jongens eigen muziek, dus eigen leven "en echte geestesopvoeding geven. kunnen dit helpen verhelpen. Zou men dan geene maatregelen kunnen nemen om ons Vlaamsche jongens eigene muziek te verschaffen. Ze snakken er zoo naar. k Was zoo dikwijls getuige van hun droeyeklaeht: « vvaiineer hooren wij toch eens onze nuiziok van onze : reeitnentsmu/seken ?» — Ons jongens : hebben ondanks ailes ooknog gedachten, j gevoelens enbegrippen en meer dan men denkt, worden de minste zaken bespro-ken. Zoo dikwijls komen zij to't 'n be- 1 droevende overtuiging, dat zij nog zoo- i vele zouden moeten bekomen. < li; deze i ieliting werken, warè een der 1 beste middels ter yerheffing der leger- 1 moraal. Iiet aansehaffen der nieuwe ' muziekstukken zal niet moeiljjk zijn, als ' mën maar een beetje goeden wil betoo- F nen wil. e Deze gedachten penne ik neer bij de [ jedachte en de hope. da>t onze overheid . cich gewilligeu zal er er aandaeht aan te 1 leenen; ook dat anderen die er diepere 3n degelijker gedachten over hebben ze 0 nillen neerpennen, of bronnen zullen aanduiden, waar men Ylaamsche en Waalsche çiuzit 1; ! ukl en verkrijgen kan. Al 'wie aàn dit werk medehelpt, verricht echt vadi^rlandsch, hoogadelénd werk, ons Land en ons Volk ten bate. Mogen wij op onze hooggeachte Overheid rekcnen, dan zijn wij t allen cens om haar edel rechtveerdig pogen toe te iuichen. „ Renaat P. RUDDER. RUSLAND Na de proclamstie, dag op dag, waarin Kerensky de toegevendheiil inroept van de bondgenooten verklarende dat Rus-land ten einde krachten is en aan de andere oorlogvoerenden den last van den oorlog overlaat, volgt een snel-bericht uit Petrograd dat de meerder-heidsmannen meester zijn van de open-bare diensten en Kerensky afgezet is. Wat is er nu al waarheid in het laatste bericht, we weten het niet. Herhaalde nialen wezen we er reeds op, hoe we slecht en valsch ingelicht werden over de Russische toestanden. Wanneer we in 0. V. konden ander nieuws geven als hetwelke in de fransche kranten ge-geven werd, is het : dat we ingelicht werden door^iersonen die daar maanden geleefd hebben en anderen die daar nog verblijven. We zuigen het dus niet uit onzen dnim. We meenden reeds van voor acht dagen zekere feiten te openbaren, Ave dierven niet. We wij zen enkel op het volgende : Waarom werd de minister van oorlog Verkhovshy afgezet ? uit Petrograd ge-jaagd en door wie ? Waarom sprak hij in ;'iin ijlhôofdigheid, of in zijne zieke-lijkheid, van een afgescheiden vrede .J Wanneer zullen we cens mogen de voile waarheid schrijven ? Mogen w'er ook op wijzen dat vele in î- ' «"«s^^.v/trklaring van Kerensky eene j "••'aariieidswiJ?,. n - ■-■■i dat OostenrijK en Duitschland het zoo opnemen. En dat ze zelfs Italie willen in (!en vrede wikkelen ? Pie theorie is valsch. Er bestaat geen enkele reden, om te vero;iderstellen&dat de nu bestaande overheid in Rusland de oorlog van de bondgenoten afgescheurd zou durven of willen eindigen. JDe sa-menstelling van het voorloopig goever-nement is daar een waarborg voor. Het is gevormd uit eene meerderheid der Cadetten en de leden van die parti j zijn niel duitschgezind en hangen geheel aan f r;iiikrijk. Ilet goevernement zou daar-door eerst moeten veranderen voor dat de jjolitiek en de verantwoordelijkheid van een afgezonderde vrede mogelijk ware. Kerensky heeft voor de zooveelste maul nn^t woovden geschernul waarvan hij zelve niet de : "heele vervatting van beseltt». Zijn eenige wensch was eene aànduiding op feiten ons onbekend die hem en zijn orngeving op het hart druk-ke.n aan te duiden. Zij die Rusland» en zijn leger'en zijn volk van dicht bij stu-deerden, steunen er op hoe al die aan-gelcgenheden veeleer tôt genegenheid als wel tôt achterwaan aanzetten. Rusland lijdt en heeft veel geleden, maar is niet ten einde krachten, om de woorden van Kerensky te gebruiken, wil nog min dat, de boncigenoten nu lieel den last van den oorlogdragen. Een bewijs : de « Rousskoria \ olia », die de meening der bezadigde en beradene meerdèrheid van de ontwikkelde bevolking uitdrukt, schvijft het volgende : Het moet, op weike wijze nu ook,.dat wij Italie helpen met gevechten hetzij op het Zuid-Weste- , lijk n ont, of in Roemanie ot tiîn minste eene werkelijke bedreigin-, uitvoeren op i het Oostenrijksch-Duitscïi front waar onze troepen nu stil liggen. Indien Rus-land nu met opbreekt, koir.t het aan zijn heiligste plicht te kort. Du waarheid nu nopeiis den toestand van het 11 u s si s. h leger. \ an de 14 mil-lioeu bewapenbare mannen zijn er geen f / miilioen te velde. Wat ons niet moet ' verwonderen. Deze oorlog is veeleer een industrieele dan een menschenstrijd. d Rusland heeft geene fabrieken, geene usi.ies en kan dus niets meer geven dan zijn bloed. Daarom zonden wij Belgen j zelfs ginds op het front geschutsafdee- e lingen, en weten we dat er uithood van d vuurwapens deRusseji dikwijls verplieht vvai en te vechten met steenen en stok-ken. Het Russisch leger telt meer helden-teiten dan men uitdenkcn kan. En in u îvenredigheid met de andere bondgenooten heell het de grootste verliezen mderstaan In een enkele aahval de jorlogsberichten hebben 't verzwe'ffen elde Rusland 30.000 dooden. lletftus-iisch leger heeft al gegeven wat het kon ,, >n zal nog meer geven wanneer nieuwe itachten, niet enkel pliysieke maar >izonder materieele krachten het zullen • nlijsten. n Kwam er maar eens een einde apn den nigelukkigen politieken wi'nkeh JUJULES. h Os gebeurfeaissen ie Rusland KERENSKY EN VÎEK MINiS'i EES ZilN ââNGIHÔODEN 11 e t nieuws u i L i) e ttogrhd' <1 o o 1 vP.i'"o n - derstellen dat de opstand zonder bloecb-vergieton heeft plaats gehad.We moeten evenwel in aanmerking nemen dat de Mardmilisten de" telegraaibureelen be-machtigd hebben zoodat aile beriehten van hunnen 't wege komen. Vooraleer over den toestand te oordeelen moeten bij^onderheden afgewacht worden. Wat er ook van zij de krisis is in Rusland ten toppunt gestegen en den toestand moet door de vérbondenen nauwkeurig gade geslagen worden. GEVF.CHTF.N IN DE SYR&TEN Pari j s, 9 Nov. — Men seint uit Petrograd dat gevechten plaats he*bben in de straten en dat de opstandelingeu het Wi nterpaleis verovèrden. DE aANHO'JOlNG VAN VSER R1INISTERS Petrograd •— Het congres der Soviet seint : 1. Gansch het bewind is in de hariden der Soviet. 2. De doodstraf is afgesehaftop 't front 3. De ge wezen niinisters Ivanovalefï, Meschkine, Teresthenko en Malantivitch zijn aangehouden. KERENSKY OP VLOCHT Het revolutionnair komiteit sejnt de vlucht van Kerensky. Al de militaire inrichtingen hebben bevef hem aan te hou-den en naar Petrograd te brengen. Aile medeplichtigheid met Kerensky wordt als hoogverraad aanzien. LENEKE TOEGEJUÎCHT De Soviet heeft Lenine triomphante-lijk onthaald. jp ma ite» De morgen was kalm. Na een beleg v an verscheidene uren en een gevecht Uisschen Maximalisten en de wacht van het WintérjJaleis, waar de leden van de v'oorloopige regeering, ter uitzondering van Kerensky, zetelden, hebben deze laatsten zich overgegeven. De plaats van den opperstaf werd ook door de Maximalisten bezet. DE 0NTRÛER5NG IN ENSELftND Het nieuws der gebeurtenissen in Rusland heeft te Londen eene groote ontroering verwekt. Men denkt nog dat de Maximalisten hunne beriehten overdreven hebben. Men zegt ook dat enkel drie regimen-ten kozakken afgevallen zijn en men twijfelt of het leger hen volgen zal. De toestand wordt als zeer ernstig beschouwd. KE^EHSKY ZOU AANGEHOUDEN ZIJN Yolgens de «Temps» zou Kerensky aangehouden geweest zijn op het oogenblik dat hij in auto meende te vluchten. HET LEGER ONDER DE SOVIETS Het kongres der Soviets heeft al de légers uitgenoodigd voorloopige révolutionnaire komiteiten te vormen, vèrant-^v<=ordelijk voor de orde op het front. De aanvoerders moeten aan de bevelen dier komiteiten gehoorzamen. LE«iNE VOORZITÏER VAN DEN ftîlNISTER-RAADParijs. — De Maximalisten stellen Lenine voor als eerste minister, Trotzky als minister van buitenlandsche zaken en Verkhovsky als oppergeneraal. î<««êssi OËIlliKOE Belgisch front LEfHAVRE, 9 Nov. Os artillerie was zeer bedrijviy om Diks-muide en Niei^wpoort. Onze bafterijen beschoten de vijandige artillerie en steilingen. De duitschers beschieten onze steilingen ten 1. van Biksmuide. Hunne viiegers bt>mbardeerden onze kan-tonneiRcnten van Veurne sn Loo. Fransch front PARUS, S Nov., 55 u. Wij hebben met welgeîukkeneen verrassen-den aanva! lii^gevoerd in de ctreek van hei bosuh van Svcbourt. fv Een vijarsdige aanva! vaoràfgeg- an door een hevigo beseketing werd afges!agen voor het Bois ie Chaume ea een snder in de strêek van Avocourt. Devijand oiiderging zware verliezen. !n dsn Hoogen Eizas drongen onze dstache-meriîen in de duïtsche lijnen ten N.-W. van Bise! vernielden er schuilplaatscn en kaapten materiaal. PARUS, 9 Nov. 23 u. De arillleriscirijd hield aan op f.st front van Bois le Chaume en den Hoogen Elïas. Engélsch front LONDEN, 9 Nov. 15 u. In den laatsten nacht voerden wij met wei-gelukkea esn verrassenden aanval uit ten Ô. van Hargicourt. : Verdero nieis la seinen. LONDEN 9 Nov., 23 u. Dezen morgen ariillerlestrijd ten N.-0. van Yperen. Onze kanonnen hebben als naar ge-woonie geantv/Gord. % Onze vîisgers verrichtten goed werk. 12 j Duiische vllegtuigeii werden noergeschoien en 8 geiiworigen te dalsn. !Q der onze keerden niet terug. ^ ItaSiaansch front v RGiSE, 9 Kov. z ûr.ze troeper, trekken vocrl terug naar hei punt waar tagenstand zal gebeden worden. e Onzc-acî;torhoéde en steunirospen verhinde- v ren den vijanrîigen vooruitgang door hunne t[ dappsrheld. In Egypte h De troepen van generaal Aliemby zijs'i over E Je Wadi-H«sî getrokken en bezetten Herlich. "v\ Se stalle van Bdt-Hunum viei in de handen o 1er Engeischen. d Gansch het Turkssh ieger is in aftocht. d Wij namen meer dan 40 kanonnen. Het aantaf gevangenenkan nog niet bepaaid vorden. Oe toekomstige duitsche verrassing t! Londen 9 Nov. — Sprekende in de vamers, zegde Lord Erancis : t Door ailes wat wij weten denken wij ' lat de eerste. duitsche verrassing de nval van Engeland zal zijn. 't 1s altijd ietgeen men minst vërwacht dat gebeurt ijdens den oorlog. , Wij moeten ons tôt aile gebeurlijk- j leden voorbereiden. fil BE iTALIAANSvHEAFTOCHT Be vijandige drukking Rome 8 Nov. — Duitschers en Oosten* rijkers zijn in dichte kolonnen de hoog-ten van Frioul afgerukt en trekken zich sani'èn.in de pleinen van den Tagliamen-to. Zij hebben hier en daar bruggen geworpen, ijzerwegen hersteld en ver-volgen hun vooruitgang. De vijandige diukking neemt toe aan den overkant van de rivier ten N. van Tolmerro, en Amperro. Maar de tijd der gemakkelijke overwinningen is voorbij. Niettegen-staande hun getalsterkte in mannen en kanonnen ontmoet de vijand meer en meer hinderpalen en kan enkel maar na hevige gevechten geleverd te hebben vooruitkomen. Ieder dag vertraging in den vijandigen vooruitgang vermeerderd de kansen der verbondenen. S usschen Casarra en Pordenone, te San v ilo, werden de Duitschers tegen-* gehouden door de heldhaftige grenadiers van Sardagne die noch eens wonderen van dapperheid en opoffering verriehtte. in zijn geheel blijft de toestand ernstig maar het italiaansch leger is van langs om meer strijdwaardig. Be vijand foereskt de Livenza Duitsch legerbericht. — In de pleinen van \ enetie hebben wij gedurende de achlervolging de lijn van de Livenza bereikt. He ontplooiing van het Italiaansch leger New-\ork 8 Nov. — De correspondent van cle « Associated Press » seint on 7 Aovember : 1 De aftocht van het Italiaansch leger naar de Livenza gesehiedt in de volle-digste orde. Deze aftocht wordt uitge-voerd in overe«nstemming met de ontre-zette plan nen. Over acht dagen was de Tagliamento een echte strowm, maar sinds het schoon weder zijn de Lijîïvieren in de bergen droog getrokken. Dank aan de. heldenmoed der achter-hoeden en aan de viiegers, konden de iingelsche batterijen achteruit gebracht worden. Zij hebben enkel tijdens een ongeval drie mannen verloren. Een on-Jerolïiciei'viel van een kanon eu werd door de wieieu verpletterd. Kieuwc vredesvoorstellen vervv'acht s * j Het gerucht is in omloop dat de mid-tenrijken voor December nog vredesvoorstellen zullen ~do"êh. Ieder oorloo^. r-oerend land zou twee afgevaardigden ituren naar Berne. Grieken onder de wapens In Griekeiiland worden dé ktassp» an 1910 en 1917, alsmede deze die ôeen Hé jaren dienst gedaan hebben onder le wapens geroepen. I perde jaargang — Nummer 902 *Prij»: 5 centiemen Zondag 11 November 1917

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front belonging to the category Katholieke pers, published in Calais from 1914 to 1922.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods