-, X *• , STICHTERS : J. Baackeiandt en fi. Tempera •#- BelgîSCh dagblâd VerSchîj J*U)de Op &1 de dagCll der W6ek «#* °P#UI " ^ Blrte»! CAi ? ; «Dr « ABôafias8t»sK,sraài ÏW SB» SJS>« -s .""S iPzraBîîir'ï*!* SS.33 atogylttatfrftnhanui 3,50 îc<5* *'» * >• =- * « 8«80 s» e.5-0 s» .(V >3 $ï,-?5 t -'îitsrjjvc t « CSme. V&derUaii » t'y, rae dte Vîc, C»S«ie £ Keeht âûor9 vrij en vrutik vùûr Qûâ en velk en land SIIMOTIMTUKKW. MIIUW* T S I5H3IH RUK MONTCT «TCHSUICK ■ < I* ABOXNB!HEKT6P|tl7zEllHrOOH 6ftU»I fPeî* wek <7 dagcit) G««55> »**« A»î>NNSMBWTeN Dt£NK ï>»o-.a* vrc<B>on*1 <S .ir&fî ^ W r'lWMMtW INEEN6 AANSEVt»^ i. i P€P ma&na ï,au MN Hm^rcRADW.» osczof. êr 1 , DE VLAAMSCHE LETTEREN OP DE VUURLINIE II Wa 1 wij hier neerschrijven is enkel een sanuvis-ch i: i on van losse 'gedachten. 't Is voor ons radi aal ondoen-baar een breed geheel, stevig op te stellen, gezien de omstandigheden. Daarom toch zeilen we nret rond de zaak, maar dringeti 1 lever do r Lgl in de ziel o.m ■ r een glans van ?«jir te geven Vollediger zal zulk eefFStudie opstâan eens dat in een rustigsamen-h z n van deze vele versîrjoide stuk-ken, het konkreet karakter van deze fiont oôrlogsleUerknnde zal tolstand iomen. Want [hier mcer dan e'th rs • moeten de verslrooide blo? men bij-eengebnndeid opdat men het bl iem-I.ee beoordeelen en bewonderen !• unne. Wij geven hieronder epn vluc-hti-gen kijkin'i vaîe leven van een sol-rlaat schrijver. Zijn leven, buiten zijn zi-ishton, is dood-lelterlijk dit van een si m pe.len sôldàat, verheven in zijn verdoken dienst doen, maar vol doorngewas van lijdenissen. Onnoo-dig, want onmôî-elijk is 't voor hen die in dia starrige omsta digheden niet staan dit te begrijpen ; dit is een biijer onfriuchterend eheini voorbe-houden a3n dezendie dit leven dpor-leven; een leven dat el op zieh zelf een ! » j vi j/e roman is waarvan de ge-pelii'-denis koud in de zic-len l lanwt. Daarom tan slechts de lijo afgetee-kond v.orden wasrop dit lijdensleven Vf rîoopt dan wel al de tafereeh n <iie np icderen s'ond op dielijn gobeu-ren.D v oorlog?om-tandighed'-n zijn len zeef-le vijandig aan aile kunstleven en zielsonUasting voor knnstenaars in 't a!g meen. Htin ziel in deze, tij-den is - Is een vogel die wil nilvliegen bij wihkvaaienct stormweer, en s iet-tegenstâande ailes, opvlerkt om hoo-g-r zijn lied uit te zingen. Dj kunste-naarr-ziej kan niet schoilen voor dit otirlogsonwapr, ze moet onbesehut nitvlif'ge'; in tien storm ora ziçh te ontlasjten van haèr lied tifideafll, ter wij' zi j z ch verweert tegen de aanval lende vijandelij heden. ITet loom loopgraclilleven versuff en yerlamt zoodar i«ï dat men zieh nog goed gevoelt van het ligièn en slapen, dora den>end op ailes («n op nie.ls in '1 bi'zonder. Zoo zit de. dich-ter daar. of staat op de wa ch t, builen. Zijn siel nochtans is wakker, ùnmerl wakker ; in hem neuriotze aanhou-dend s ukl en en brokken over iefs onbepaalds, overie's dat h i j ziet en dat hem treft. En bozielt het geziene hem dan grijpt, hij een blank Llaa'djft ot een notaboekja en RrabbeK gebukt over't par-ier het irgegeven gedacht neer onder het koudkoperen maan-licht ofzit ^innei in den abri bii het zo'spelend kaarsken térwijl de maat-jes gedraaid in hun deke'1 met droo-men spelerneien. Yan zulke oogen-l»!ikten m^iak» hij een vrij druk ge-bruik o^dat daarin de stiîte rond hem staat als een mihnelijfee be-schermster- die hem overmanteld af ehiit van het leven rondom liera. Na zit hij geheeJ ôpgeslorpt in het wer-ken van zijn ziel. en hoort noch de nare vlacht. der kissende kogeis noch derondreize: derattenkittelkrabbend op de planken of walsend rond zijn voeten. In de rustdagen verbiijft hij in fchunr of barak te midden de uitbun-elig-jolige jongens. Hij- ligt op J^ret s'roo te midden hen en bespiedt h= n boeltje en leventje na, monder dat de-1 ze er argwaan in zie >. IIîj ziet niet al-130is het oppervlakkige, maar fie zielï nitleve de ziel van de soldaten-.loe-n in g. ] Hier ziîlen er vier op hun kleer na- ' kers te ' aarten, de ééne meti- eenge-trokken voorhoofd, nadenkend, bere-, kenend, een derde kluchlig spuitend j In den loi van een goedgetroffen spel. Edï- groepje rond hen beloert de spe- ' lers, hen aanporrend. toefluisterend. i Ginder in een hoek is 't boertige ker-. mis; ééne trekt de hinnonica, een . andere pufr op een armpiepeni Huit-, je, a :dere si ian op lepel en vork of | troihmelen iip een ouden, gekneus-, | den ketel Hier slapen er, ginder pra-. t-ner als minislers in geheime zit-, tir.g' Hier zingen er hun goedkoope , m'arktd'éuntjes « Tout le long, le long . du Missouri » of sentimenteeler : . « C'était une hirondelle du faubourg » , of icts breed- thoat'aals : ^ « Si j'ai ton cœur ; « I! ne me faut pis d'autre bonheur » In de schuur of barak wemelt en wervt lt er een leventje, is t een in en i uitloope ien f kf^kken, een lutteeren, een nekkig rnziemaken met schelle . stem men als kermistrom jett^n, een gerommel on gerolld, een wanlui-, dend rumoerals in een drukbezoch- te dorpsheib?rg. i Wordt de schrijver dan gepraamd in de ziel, dan va ! t het hem zwaar-pijnlijk ; hij wil en kan niet, de stoor-uisstrijdl hem tegen; hij voelt-wrreed-! werkelijk die strijd tegpn hem als uit afgunst (oegebraclit. Hij vlucht naar buitt n ali het zonnig weer is, zet zieh aan den grachtkanten hardligaend in verveiende hou ling tracht hij neer te teekenen vrat zijn ziel hem voon-zingL Ofwel g lat hij naar een huisje in de w i of langs den weg, bedelend om eeni/e oog nblife-en verblijf, w tarin hij zijn geplaagde ziel zou t urinen lucht geven. In die enge hui-zekens van Vlu?<nderen is er al even-veel s'oornis. MoeJer staat aan de war-ch uip het grouw ondergoed der sol 'aten te schrobben in't sehuim. Dekinderen kweclen of speien kra-keelend en scherp opschreeuwend rond tafel en stoelen, dwaas stoeiend. Dan wordt hij vreer in een toonloos gesprek gelrokken door de vrouw die in hasr grplaogde nieuwsgierigheid hem uithooren wil door de oorlogs-verwikkelingen.Soms lukt het hem een lievelings-hoekjt! le bemachtigen in t een of ander huisje. Dan vergeet hij aile ourlogswee en voelt zieh een geluk-kig mensch als d'^ze die berusten in hun iijkdom. Maar zijn innigste uurtjes zijn de ' late avonduren in de kantonnemen-jtrn. De zntgsb;>lde soldaten voelen dat de vaak hen aarivecht re kunnen het niet langer harden, de nacht weegt op hen, de stoornis sterft reeds hij poozen weg en de stilte komt nu zonder fchroom binnen. Weldra lig-genzeallen symetr ek op rij, gerold in hiïn de en. Hier endaartre t er uog ééne aan een sigaret en 't roze bol'.eken vuur gloeit tooverigop in de donkette bij elken trek. p]en laag-in..edraaid olielicht brandi aan den balk. Nu ligt de schrijver ook neer. Nu mag hij vrij zijn geest en gevoel lat ert begam, onweerhouden in deze vredige a-onduren. Nu kan hij zijn ziel beluisteren en opvolg^n in haar aub'ielen gang. Nu kan hij yenieten. Het oriderwerp, dat hij ontworpen heeft, het ideale, groeil aan, krijgt meerkleuren meer ledematen, wordt een vol'ediger g heel. E- n schoon nieuw gedacht bot open Hij droomt erover ; h t gedacht bloese.nt op. En op den tast fo< feit hij in zijn draagzak die hem dient ab hoofdpt -l tw, naar het zak'ooekje ; hij wrijft een lucifertje aan en genoegelijk-;e-| vreden peut hij de gedachten opge-1 fraaid in gevoeîen, neer. Maar in Jie b -zieling omvliegen hem andere gedachten en hij sehrijff, schrijft voort terwijl zijn zit 1 liiiteert, en deg^dach-! ien in aanrennc-nde orde voorzendt. Hij ziet ailes afspelen op het tooneel voor hem. j Zoo schrijft hij gebogen onder het kaarsken, verioren in het leven van 'eijn erk, oitcvuist van uur noch tijd, plaats en plicht. Nu is hij schrij ver, dichter, nie ta da-i d.<t. ijladje r;a bltdje wordt zwart en j aan 't einde ietwat dralend, legt hij ^ de laaUte woorden neer. Dan komt hij ovet t >l't banale waar-in hij neerligt en neemt hij in zijn stramheid een beter pose aan, grijpt . het deken bij, toov rt het kaarsvlam. - meken we^ on laat de verzeerde ) oogen neervallen. In't d epste van - zijn ziel voelt hij een gezegende be-f vrediging I^aar in de serste sluimering toont liera een onzichtbare haud het volgo- - sehreven blad. Hij herleèst het langzaam ! tôt er iets hapert, en in de verte zieh ? iets bekoorlijkers ontvouwt. ïochligt hij : er 7.00 warm-gekoesterd onder nu ? Zou > hij het opteekeuen ? Moest hij het eens verliezen ? Niets is vervelender en spij-tiger en plagead een vroeger opgevatte schoonheid verspeeldte bebben ? En hij wrijft weerom een lucifeitjen aan en bij 't kaardken gebogen, al liggen, kribbelt hij het nieuw-geboren gedacht op. Weerom wipt hij het deken over hem, gelukkiger omdat hij meer verrijkt is. Sehooner ir.gekleed vertoont de onzichtbare hand hem het geschrift terug. Hij leest h«.t weer, langzaam, tôt hij weer | op een ongenoegeiijken regel aanstoot. Een lucifertje genst rt opnieuw en hij verbetert gebogen onder de kaars, Een oogenblik hoort hij de maatjes ronken en in die algeineene rust voelt hij zieh opgenoaien als meegetroond om hetzelfde te doen. Hij wil elke gedachte op zijn werk verwerpen, maar hij kan de onzichtbare hand niet dwingen. Hij is als overvallen langs aile zijden. Stilaan overvleugelt hem de vaak en ! hij ziet het achterwijkend handschrift van uit de verte. Hij ziet er vermoeid op toe als een vakerig kindje naar zijn speelgoed. Weldra is de onzichtbare hand weg en verdvvenen.... LODE DIRIK. — - . Besluil der Conferenlie der Verbondenen Inde Conferentie op 30Jan. tot2Feb . gehouden te Versailles,onder het Voor-zittersehap van Mr Clemenceau waren tegenwoordig : Voor Amerika : Generaal Bliss en ge-neraal Pershing. Voor Frankrijk : MM. Clemenceau Pichon, generaal Foch, Petain en Wey-gand.Voor Engeland ; MM. Lloyd George, Lord Milner. Generaal Roberlson,Field Marshal Haigen sir II. Wilson. Voor Italie : MM. Orlando, Sonino Generaal Alfieri en Çadorna. De hooge oorlogsraad heeft met de grootste zorg de verklaringen van den Duitschen Kanselier en den eersten Oostenrijkschen miolster onderzocht. Het was hen onmogelijk iets te vlr.dpn dut de geinatigde voorwaarden nabij treeùt door de verbondene mogendhe-den uiteengr.zet. Deze overtuiging werd nog versterkt door de tegen,strijdigheid tusschen de beweerde idealistische doeleinden in de Conferentie van Brest-Litowsk en de overweldigingsplannen tegenwoordig aan het dagiicht ge-bracht.In deze voorwaarden heeft de hoogere oorlogsraad geoordeeld dat hij voor plicht had de oortzetting van den o»r-log te verzekeren met de grootste krachtdadigheid en de nauwste en doel-mati^ste samenwerking onder al daverbondenen. Deze ipspanning zal voortduren tôt dat de vijandige regee-ring tôt gevoelens kome die eene vre-de 1-aten hopen, gc.stcund op een basis van vrijheid, rechtvaardigheid en eer-bied voor het volkerenreeht. De besluitselen door den hooger oor-Ijgsraad genomen ornvatten niet alleen de als-emeekc Icicïing van de krij^sbe-wçrkingen op de verscbillende oorlogs-tooneelen, maar in 't bijzonder onder 't to.izicbt van den raad eene nieuvve en doelmatige samenwerking van aile machte* die tegrenover den vijand staan Zelfs op politiek gebied heeft de boo-ge oorlogsraad uitgbreide volmacht be-komen. Na eene diepe besprekiner is men tôt eene algemeene verstandhou-j ding gekomen over aile kwçslien. 't Vredekeerske is uilgeblazen De vredesgezinden hoopten dat de vredekaars eene nieuwe aanwakkering zou krijgen opde bijeenkomst der bond-genooten te Versailles. Ze zijn erg te leur gesteld in hunne droomen. Graaf Hertling heeft den eersten bun-del op 't oorlogsvuur geworpen en de verbondenen hebben voor hun deel het overschot toegegox>id ! Alhoewel Trotsky beweert dat Duitsch-îand zoo wraatzuchtig is in het Oosten door de onthouding der bondgenooten toch is het al te klaar dat de militaire realpolitiek het lot van Duitschland be-heerscht. De dubbelzinnige woorden van Hertling over het Westen en de duistere houding van Czernin tegenover Italie en voornamelijk tegenover de Balkans doen aan de congresleden beslui-ten dat deverklaringen der centralen niets bevatttn dat naar toenadering tôt de bondgenooten zweemt. Zij achten Hertling en Czernin geen antwoord waard dan dat der kanonnen. Nog nooit heeft het zwaard een scher-per antwoord gegeven. De hoogere krijgsraad, zegt het betoog, is van mee-ning dat zijn eenige onmiddelijke plicht is met de uiterste krachtinspanning en de naawsle en doelmatigste samenwerking, de voortzetting te verzekeren van de militaire inspanning der bondgenooten. Het doel dier koppige streving is het duitsche volk tôt betere gevoelens te brengen in de hoop van te doen zege-vieren de grondbeginselen der bondgenooten: vrijheid, rechtvaardigheid. eer-bied voor het recht der volkeren, Die leuze is sedert het begin van den oorlog nog niet veranderd, met dit ver-schil misschien dat de machtspreuk : vrijheid der volkeren, of zelfbestuur, of zelfbeslissing der volkeren vervangen,is door het meer rekbare en meer aanpas-selijke : eerbied voor het recht der volkeren.Die nieuwe ooilogsverklaring sluit niet in dat men van geenen vrede meer zal gewagen. De pacifisten die in den laatsten tijd zoo hoog hun ooren opsta-ken zijn daarmee diet met stomheid ge-slagen. De 20 Februari moet in Engeland de algemeene vergadering der ver-bonden socialisten plaats hebben. Ilare voorbode van Nottingham belooft dat het er stuiven zal. De staatslieden moeten met de wen-schen van het volk rekening houden niet om de onfeilbaarheid van het volk maar om de werkelijk'e macht die het vertegenwoordigt. Een bebendig I staatsman weetden volksgeestin zijn zeil te scheppen. En daarmee heeft men te Versailles niet genoegzaam rekening ge-houden. De ooren van het volk zijn doofgeraasd door groote woorden en stoute bevestigingen. Het is begonnen redeneeren. De beste staatsman is deze 1 die zijn volk overtuigen kan; die mag I Het voiledigste akkoord bestaat dus zoowel tusschen de regeeringen aïs tusschen de militaire aanvoerders van daar voor allen een gevoclen van macht en van vertrouwen onder aile opzichten. 't Is dus eene coalitie van al de be-staande krachten die geen ander uit-zicht heeft dan de beschaafd# volkeren te verdedigen tegen de wereldverdruk-kers.De inweRdige toesîand in Ëîislaod Eindelijk begint de pers in te zien dat de bolsjewicki wel degelijk niees-ter zijn in Rusland. Amerikanen te Christiania toegekomen bevestigen dat de maximalisten heer en meester zijn in 't land. Trotsky, zeggen ze is heel rechtzinnig in zijne bedoclingen, en vast besloten zijn ptogramma door te drijven. In 'tland meldt men 't allen kantvor-deringen en overwinningen der maximalisten. Odessa, de groote graanhaven op de Zwarte Zee, is in hunne handen. Zij hebben er 40 roemeet sche schepen aangeslagen.Roemenie verkeert in een en zeer neteligen toestand. Het zal zieh waarschijoiijk aan de maximalisten moeten onderwerpen. Het land der kozakken is ook groo-tendeels onder hun gebied. Orenburg\ is gevallen, en nu zal het de beurt wor- i ailes vragen van zijne offervaardigheid ; We hopeu daarom dat men eens volle-■ dig het masker zou aftrekken van Hert-ling en Czernin. Dat zal de beste spoor-slag zijn om den geestdrift herop te , beuren. Voor de regeerende personen, die aile bronnen en. inlichtingen ter hand hebben zal dit niet moeilijk vallen. De klinkende oorlogstaal leidt redelijk tôt het bez.igen der aangepaste middelen Materiaal en mannen kunnen volstatfn maar dat belet niet dat de kolossale slag die in voorbereiding is vele menschen zal verslinden. Engeland heeft reeds nieuwe manschappen gevraagd ; maar de getroffenen schijnen er niet erg mee in hunnen schik ; we hebben die ge-hoord te Liverpool. In Frankrijk doet men nieuwe herzieningen. Het materiaal mag ook niet verouderen noch ver-minderen ; men moet niet alleen op de hoogte blijven van den vijand, maar vooral trachten hem voorbij te streven. Ter uitzondering der tanks zijn we meestendeels slechts naapers geweest. Het beste middel om woord te houden, en het pleit te winnen is voorze-ker de eenheid van beleid. De grootste rampen hebben ons slechts een half op>-perbevel gegeven. Waaraan is dit te wij'ten ? Vooral aan de al te groote ver-scheidenheid van belangen.De midden-rijben vormen door hunne liggin§r een 3,i blok die gemeenschappelijke belangen heeft. De bondgenooten daarentegen liggen verspreid aan de vier windstreken van Europa. Daaruit vloeien vanzelf uiteen-loopende belangen die met wat ikzueht en wat nationale hoogmoed moeilijjl" tôt eenheid zullen leiden. WTat heeft Lloyd George niet moeten hooren om te Rapallo het opperbevel van generaal Foch erkend te hebben ! De raad vao Rapallo bleef dan ook tôt hiertoe een prachtig luxpaard. Hij had geen vat op de onderscheiden opperstafs om zijnen algemeene inzichten te doen doorgaan. 't Valt, wel te betwijfelen of hij de uit-voerende macht verkregen heeft. Zijn gebied werd, naar de verklaring, uitge-breid, en de gedachten, die hen tôt stand brachten, hebben eene werkelijke uitdrukking gekregen. Die werkelijke uitdrukkina: wordt genaamd : het toe-zicht van den opperkrijgsraad van Versailles. Dat is verre van den opperbevel-hebber, dien we sinds lang verwachten. Het betoog mocht dan ook wel ter verklaring toevoegen dat het eensl idend ! akkoord niet enkel de middelen bevatte maar vooral het doel. Daarmee, en met den heldenmocd der soldaten en met de volharding der bur-gers, hoopt men de zedelijke overwin-ning te bezegelen door de militaire j zegepraal der Entente, de bevrijdster | der wereld. den van Samara. Generaal Douto, Ata-man dar kozakken van den Oeral is op de vlucht. De maximalistische omwrnteling strekt zieh reeds uit tôt in het Cauka-zisch gebrrgte Vladicaucasie staat in vuur en vlam. De Tcherchessche volks-stammen plunderen en rooven in het land. Intusschen zijn de poolsc'ne regimen-ton in opstand gekomen. 't Is de 7e oor- ! fogsverklaring aan de maximalisten. Zij 1 hebben Rogatchef bezet en trekken op 1 naar Smolensk. De maximalisten' zijn begonnen met eenige Poleii ais gijze- ] laars aan te houden onder andere Prins ■ Sviatopolsk-Myrsky. ( In Finland maakt de wittewacht vor-deringen ; Lenine dreigt met de zending van 3 regitnenten roode wacl.ten. : De Faits en de Vrede De H. Vader heeft eene verklnring ge-daan aan een bijzonderen afgevaardi». de van het Ameiikaansch blad « Sun », waarin Z. II. onder meer zegt : « Eene zaak is zeker,dat de oorlog aan de iren-schen geleerd heeft opofferingen te brengen tôt 't behouden van een ideaal. Dat reeds is schoon omdat de opoffe-ring den geest verheft, uwe landgenoo-\ ten — evenals het volk der andere na-\ lies—• die dezen schrikkelijken strijd meemaken zullen er veel > >n zedelijk gebied en zoo \ eene belooning vinden v len waaronder zij lijdt en gen door den oorlog me« j ! 1 ir elke mensch met gezoïn a " klaarzienden geest rnoet zi> t 5" het menschdom in de !e. , ^ even sterk en krachtig e • < tr, moeten toonen om den e behouden. » ' Daarop vroeg de Amerik;: i <c', bladschrijver aan den II \ , j dacht dat de oorlogsvei •* . •• k Amerika het einde van dp 9 vrede zou verhaasten- i 3 een oogenblik terwijl hij y keek en antwoordde dar ( u ® overtuigd: s « Zeker, ik ben overtui 1 r nemen van Amerika in e komst van den vrede v i; - van den vrede dien ik zoo ik', ' J t voorgesteld, van den vr ' - vrijheid en zelfstandigh - aan aile volkeren der weif • / î is een groot land wsar het r het ware redeneeringsvc i . ontwikkeld is. » —- ; Trolsky en de Eondgenoolen ^ De llussen zijn op de ve . , a | Versailles niet vertegenv.: \ weest. 't Is misschien ru ; : \ t I rotsky zou met die nieu\, klaring voorzelcer gsene> s hebben en als weerwraak . h e ' boeltje verraden. , Trotsky beweert zijn vrc.-Lsoi ■ . | voort te zetten. Hij zal het . -, lijk niet gemakkelijker he! 1 J de duitsche impérialiste; In . i t 1 die afbrekende verklaring genoten nieuwe stof put» < ; maal opofferingen te vra , , land. De verklaring van \ | bombastisch opgesteld ( at > Duitsch volk, in oproer J>] -, ' , zijn regeering. Wij hebbî ( , grove nietkundige fout bc : omwentelingsgedachten >,,! > . \';it hebbeen op het duitsche v , 'tls spijtig dat de bon< , « drijving van Trotsky nif-t "h : , hand gewerkt hebben. De \ ging in Duitschland, die r,( , aan hem te wijten is, is i, meer waard voor ons dan „ cil ■ overAvinning. Met de regeeringen der is Tl-otsky in geen voeling ; i- , . invloed zijne theoriën ui!,;o, ben op het volk, dat zulle% > min of meer kunnen meten, - , algemeene vergadering der % socialisten zal plaats hebb in land. Als voorbode bestat \ ; . tnsschen de vredesgezindc-van Tittoni, van Longuet, son, van Kamiel Iluysmans. Als offîcieele vertegenwoor . t]-, .. vredegedachte staat Tr.otslj ' tegenover de middenrijke;:, ste tegenover Duirschlane ; ; : grondbeginselen kunnen rloen dat is de knoop. Reeds moeten we bestat'- : . eenheid van Rusland meer . 't voorplan treedt. Lenine • • ' werken met spoed aan dr ! der openbare orde, en zell'r; ,• menstelling van een revo'iM ger, dat desnoods het duit; • u nekenshuis zou kunnen \ houden en de eer der re\ gedachten te doen zegevi-v ,r , dit ailes zal verwezentlijkt ; t nog wat water door «-e zee , Daarom moet Trotsky t .-; v, ; : Brest-Litowsk. Hij legt het aan boord. Men redetwist r dagen te Brest-Lilowsk o lu der eerste Ukraansche af De middenrijken zouden u. -t gaarne erkennen omdat ze <? verkoopers alleen verwacl.t hun voor 't oogenbtik hoog ■ t brood om hun volk te doc • \ 02 . ci • ten. Ongelukkig blijven z< a ivv . schuldig aan Trotsky op de v v. grondgebied de oude Ukro, ai e- vaardigden nog vertegcnwocr Mgç n. De duitsche dagbladen kiri tuurlijk hun woede nier v I maar ze moeten toch L>< i ! Oagelukkige duitsche en o t regeering als ze binnen ko t ranlsoen moeten vermine v . t 7. I nogmaals betoogingen regîiie ■ ni we stakingen zullen uitbrek^ . Als we intesschen a? i . weerstaan, dan zal Trots de groote eer wegdragen \ ii 1- " teling in de middenrijken te doc n t-breken. Visi de Jaiftrgang —Nummer i 85 Prijs : 5 ccati«m«s Donderdstg 7 Februari ilé

Er is geen OCR tekst voor deze krant.