ST'CHTjfcRS : J. Baeckclar.dt en A. Tempere Belgisch dagblad vsrachïjueBde op al de d&geà de-r wee k Cpsiel en Bshcer : J. BAECKELAKCT 17 riiA KnrJet. r.?! A!S ARoœwî^i&areaai PeE* nmaaâ 3e3®îe <*HV5 JPV&H&i-yîi S.?»5 Ktag-elan&HoilMMl 3„5S 6*er tr-iîfflfcBtC;' «s Ç-*Oîi b- » £0«=Xà Hea rehrUve » « On* Vadertand » «•*» rœ« «se V8«, ««Bai» Rechl door, wlj en vratsM vmt Qùû en wik 'en Isstd ff£**.*-rtxa-ruKK3t4» wswws tb xsar*»** nua ene (tue ttNM'ibû ?« «aIuai* A BOMMEMEKTSFRUSJKàï VOOB Owî£ï> . ABONNKWÏNTCN BlK.NKM S*«T MINtTSNIS iVv t»«S ' ll*50 INBLNS AANC.ttVP.AAào &f« DAfiSLUiXl * O# ^AN MKTSBU?B« ADRVX «IZONL SN Tl WOR9XN VREDESOFFENSIEF y %» Aile dingen op deze wereld komer en gaan, en ook aan den oorlog koml er een eir.de. En velen zijn ze die de meenijjg loegedaan zijn, dat he1 hienscludom uit den poel van haaten moo»-d en verblindheid, eindelijk toi bezinning komt, en dat de lang verbei de vrede onafweerbaar zieh opdringt. * * * Zijn Heiligheid de Paus heeft gespro ken, Vrede was zijn woord, en het werd veelal misprezen en verworpe», leder-een ecliter voelt thans dat de steen dieu de metselaars hebben weggegooid. hceK steen is geworden. Aile impérialistes uit de ondtrschei-dene oorlogvoerende staten zijn een toontje lager aan 't zingen gegaan. Dt jongste vredelievende vcrklaringen '.an Wilson, Leyd George en graafCzerai», hebben een vredesatmosfeerpeschapcrj ciie geen andere is, dan diegene welke het zaligrîïischeiid woord van Benedik tus XV, in het hart bracht van den een-voudigeti braven man, die wel voeîde dat de pa-is gelijk bad en tijdig durfde te spreken,- maar 'net niet zeggen mochl ofkoii.., * * * Trotsky ook sprak van vrede, van den eenigen duurzamen vrede; niet van een Russischen, een Duitschen, een Franschen, een Britschen, maar van den Europeeschen, den-wereld vrede. En ook bij werd misprezen en door t slijk gesleurd. Wel is waai ronbekend maakt onbemind. Indien niemand aan 's Pausen zedclijk gezag, aan zijn or.be-vangenheid en goede bedoelingen twij-felen kon, zoodanigdatzij die hem be-zwadderden onveyschoonbaar blijven, beelemaal anders is het met het geval Trotsky gesteld. Somber en verward immers waren de toestanden, die hem op den voorgrond van het staatkundig terrein hebben ge-worpen. Zijnongewoon en gewcldig op-tréden, vooral zijn brandmerken der oorlogsdoeleinden van de Entenie als 1 imperialistisch eenerzijds, zijngretig-heid om met de Duitschers vredeson-derhandelingen aan te knoopen ander zijds, waren niet van aard om van meet af aan vertrouwen in te boeze-raen.Toen Trolsky uitriep dat hij in Duitschland een volksomwentelingzou te weeg brengen, ging gansch de wereld aan 't glirnlachén, en voor een lou-ter droomer van groote droomen werd hij gehouden- Dat de verbondenen in tien beginne geen gevolg gaven aan zijn oproep om aan de vredesbespre-kingen deel tenemen, valt dan ook ge- mr.kkelijk aan te nemen. * * * En zie, Trotsky was nn eenmaal geen droomerl De schaamtelooze Duitsche diploma-ten te Brest-Litowsk werden het zieh het eerst bewust, toen Trotsky hun naar ?thoofd slingerde, dat hij wel van geen oorlog, maar ook allerminst van een Duitschen vrede weten wilde. De Duitschers meenden zoo maar naar eigen dunk Trotsky en Rusland om den vinger te winden. Met dat voor-uitzjeht waren ze tôt Trotsky gekomen, maar nog hun geflikflooi nocli hun be-dreigingen brachten hem dien ze een droomer waanden van zijn stuk. Geen droomer, een durver is Troisky ! Het weerlocs geworden Rusland staat tegenover het sterk gewapend en vreet-gierig Duitsch militarisme- De tolken van dit laalste herhalen met nadruk dat Duitschland overwinnaar en Rusland overwonnen is, maar Trotsky vindt geen geloof en Duitschland geen gehoor! en terwijl Trotsky spot met de Duitsche bajonf'ten — en met aile ba- joneften — en hua vermeende zegepra-^ len — en aile zegepralen—wegdroomt, vertrouwt bij opden durfen rechtvaar dighcidszin dervolkeren, en, o spot!, als zijn H. de Paus, op de algemeene ■ verzoening. * * « Intusschen worden de Duitsche mili-taristen door Trotskv's kranige hou-ding in het nauw gebracht. De tijd dat men glimlachte met Trotskv's gezegde : « 1k zal in Duitschtand een omwente-ling te weeg brengen », is voorbij. Thans zal geftn verstandig mensch aan de mogeïijkheid daarvan nog twij-, fulen. 't Ware gewaagd te beweren dat de groote werkstakingén in Oostenrijk-Hongarije en Duitschland door Trotsky's loedoen rechtstreeks werden verooîzaakt, maar onzin ware het tehouden staan dat zijn optreden er vreemd aan is, * * * Trolsky staat pal en onverbiddelijk. Geen légers kan hij bijroepcn om zijn slag thuis te halen. Zijn eenigwapen is durf, zelfvertrouwen en de onkrenk-bare hoop dat ook het Duitsche volk zal opstaan oui zijn regeerders tôt een spoedigen en rechUaardigen vrede te 1 tedwingen. * * * Wannetr men dezaken op denkeper beschouwt mager gozegd worden, dat de ontgoocheling die de Duitsche di-ploi^aten bij Trotsky opliepen, een reusaohtige sfap is naar den wereld-vrede-Daar is nog esns een tastbaar bewijs-re meer dat de gedachte oneindig macbtiger is dan het zwaard. De Paus had do wereld er het eerst aan herin-rierd in 1915. De uitersten raken elkaar Trolskj doel hpt nu. * * * Welliclil| is nu het gunstig oogen-blik gekomen voor de Entente om een omstrembaar offensief, niet met het hoe langer hoe meer ijdeiblijkend zvvaard, maar met de gedachte aan te vangen of om htt vredesoffensief docr Z. H. den Paus, Wilson, Lloyd George, en graaf (îzernin begonnen, krachtda-dig en onverwijld door te zetten. D,it Oostenrijk sedert 's Pauzen nota vredesgezind is geworden, laten vcel dingen verondërs'.eilen. Dat het met afkeer een nieuvr oorlogsjaar te ge-mo.it ziet, blijkt sprekend uit de jong-ste gebeurtenissen aldaar. Vooral de verbazende verdraagzaamheid vanhâar censuur tegenover de werkstakingen is er een teekenend bewijs van. Ailes toont aan dat de regeering, in zekere mate met welgevallen op de vredesbe-toogingen van haar volk neerzag, ten einde in Duitschland de gemdedcren tegen de Hoffmann's en von Tirpitz's aan te hitsen en er vredestemrningen te bewerken. * * * En nu zijn er minstens l.000.000 werkstakers in Duitschland en is de staat van baleg te Beflijn uitgeroepen. Dat de vredeswagen daar dus ook aan 't rollen gaat, vergt geen verder betoog. Het volk wordt siilaan wakker enzalweldra zijn militarische dwin-gelanden verwerpen en vervloeken. Dat moetende bondger.ooten bespoc-digen. De hoofden derlandcn vangoe-den wil moeten r.u de koppen bijeen steken en een reusachtig vredesofi'en-sief tegen Duitschland waar de gemoe-deren aan't gisten zijn, op touvv zetten,Men weze niet meer zoo bang voor Trotsky ! Men steune Oostenrijk tegen Duitschland, men steune het Duitsche volk tegen zijn dwingeïanden 1 * * * DE VO'LKSBEWiGIKG IN EUROPA - Se sîakingea in Buifsctiîand 't Is zeer moeilijk van zieh een juist , ge.da.eht over de uitbreiding der staking e te vorrnen. De dagbiaden spreken naar gelang den toestand in de streek waar ze verschijnen. De algemeene indrak blijft loch dat de toestand zeer ernstig is err sleehts door toegeving der re^ree- - ring kan verholpen worden. t Het ïageblatt meldt dat er 25.000 . stakers zijn te Hambnrg. Volgens de Ivolnische Zeitung zou de toestand verbeteren, maar dezcbcsehou-wingen zijn nati'.urlijk door de censuur 1 opgedrongen. De werklîeden van de locomotieven-fabrieken van Orenstein en Koftelzijn 3 ook iu staking. De soeialistisclie bladen der groote steden hitsen de werklieden op tôt staking.Te Bsrlijn hebben de bakkers beslo-ten het v/erk slil te leggen. De sl;aat van r beleg werd uitgeroepen. Generaal von Kessel heeft dreigbrieven doen uiiplak-ken tîgen de stakers, en het voîkseo-miteit ontbonden. i Maar dezesehrikaanjaging heeft juist het verkeerde uitwerksei gehad. I)e 1 weiklteden maakten oproer, hielden - meetingen en betoogingen. De politie t heeft er honderden aangehouden. n De regeering traeht rruchteloos te be-, wijzen dat de stakingea tôt i:iets die-nen en geen voordeel opbrengtn aan de werklieden. Die bewerjngen, inaken niet den minsten iudruk op de stakers .. die voor de eerste maal in Duitschland [. opstaa'i niet voor loonverhooging,maar otn politieke redenen. De pers wordt van dichtbij bewaakt. De zalen waar vergaderingen plaats hadden, werden door de politie geslo-ten. Ecnige leden wefrdeft aangehouden anderen naar 't leger g;ezon Jen.Dit ailes kan sleehts het vuurtje der misnoegd-heiJ en der omwenteling aanwakkeren. Mani|«sî der vooruitsfrevende socialislcn De Social D.emokraten drukt het ma-nifest over dàt den 19n Jar.uari door de volksvertegenwoordiers Geyer, Haasse, Ledebwrg, Zukcit verspreid werd.'t 1s njisschien het eenigdat over de grenzeD geraakte. « Men heeft u altijd verteld dat de • regeering sleehts wenschte de duitsche grenzen te verdedigen en dat aile ver-overingsinzichten ver buiten hare be-deeiing lagen. Ileden kan niemand die als een eerbaar man denkt, deze bewe-ring staande houden. Sprekende van I.iihuanie, zegt het betoog : « Indien de regeering erih geluki den vrede op te dringen aan het russisch volk; dan zal het een ongeluk zijn voor de Russen, voor de Polen, voor de Let-ten en anderen, n\aar meer nog voor ons. » Ilot marnfest maakt dan melding der gevaren die in dit geval de tolkeren ouden bedrei^en : gevaren van weder-wraak-oorlog, sterke bewàpening, poli-tieke teg'n vverking in 't ,'binnenland. Hei gaat voort als volgt : Door den staat van beleg worden onze partij en aile voîksgezindheden bru-taal den mond gestopt, onze vredemee-tings worden ver'noden, aile vrije be-knibbeling wordt belet, elke persoon çggaagirgggiËSggaasgaiaafaBsiiiiwi m' «anaKsssajassj Het duitsch militarisme won de wereld met het zwaard alleen veroveren. Hetzwaard van Duitschland was wreed en bloedig maar machteioos en ijdel. En een oogenblik dacht de wereld er aauDuitschland met het zwaard alleenta verdelgen. En zie ook hetzwoardvan de wereid bi ;ek even machteioos en ijdel. Maar Goddank er gingen stemn^n op die de H. Schrift inrlachtig zegden «wie zieh van'tzvvaard bedient zal er door ver gaan. » Benediktus XV, Wilson, Lloyd G.;orge en Czernin plaatsten de misprezen gedachte boven 't aanbeden zwaard, Zoo deed ook Trotsky en nog nooit werd het Duitsch militarisme doelmatiger bevoebten ! MILES FLANDRIAE die onaangenaam is, wordt opgcsloter of onder de legertucht gestooten ; r.e fabrieken worden al meer en meer ge-militariseerd. von Tirpitz verklaardc zieh" voldaan over uitbreidingen in het Oosten na een onderhoud met den Kan-selier.De verklaring duidt verder aan dat de Kanselier met de pangermanisten samenspant ; « Indien voor 't oogènblik de zoo be-larigrijke macht der volksbetoogingen ontbrak, dan kon men besluiten dat het volk met hem instemt. Maar neen, het volk wil spoedig een einde stellei^aan die bîoedige slachting. Er is geen tijd teverliezen. Nieuwe schrjkkelijke on-gelukken bedreigen ons en gansch de menschbeid. Alleen een vrede zonder aanhechtingen noch vergoedingen, die het beginsel eikent. van het recht der volkerert om over zichzelven te beschik-ken,kan ons redden. » Lord Landsdowne esî de Volksvrede Aan eene afvaardiging die haren bes-ten dank kwam -betuigen aan Lord Landsdowne voor de diensten aan het volk en aan het ïatul bewezen voor zij-nen brief van 29 Nov. aan den « Daily Telegraph » verklaarde de Lord wat hij eigeclijk bedoelde en zeïde : « Velen, en de besten onder ons waren erg wantrouwend omdat ze niet wisten met wat doel men den oorlog nog langer doet aariduren. Dat men die menschen toch overtuige van de recht-vaardigheid van onze zaak en zij zullen bereid zijn den oorlog voort te zetten. Sadert zijn nieuwe feiten gesteld o.a. het koud doen van oorlogsdoeleinden waarvan men nog nooit gesproken had. Ik geloof datwij allen bereid zijn om den oorlog voort te zetten tôt we een rechtvaardijfen vrede kunnen bekomen. Nochtans verlangen we, aîîen dat niets nngelaten wordt om dezen vrede te be-spoedtgen. » Lord Landsdowne denkt niet dat de eenig hooggeplaatste en gezaghebbend personagej kan gevonden worden die beweertdat er eeo besllssende en ver-pletterende zegepraal op 't slagveldkan bekomen worden. Vervolgens" doet de spreker eene lange opsomming van wat de oorlog' rneebrengt voor de gansche wereld in feite aangroei der nationale schuld. tekort aan voedsel dat hongers-nood meebrengt en ziekten, in feite tranen en lijden in 'talgemeen. « Dat men dus trachte, zoo gaat hij voort, zoodra mogelijk deze rechtvaar-dige vrede te bewerken.IIet eenige mid-dei daaitoe is dat men de întâ-nationale gaschillen voorlegge aan eene internationale rechtbank ofscheidsger. cht, en dat men dwang gebruike tegenover elk iand dat zieh niet wil onderwerpep. Het aansluiten van Duitschlandbij zulk verdrag zou de loocheninc zijn van het duitsch militarisme. Zulk verdrag ver-onderstelt een voliedige overeenstem-mjng voorvvat de beginselen aangaat voigens dewelke de moeiiijkheden die-nan opgelost betreffende de grondge-bieden. Wat dit laatste betreft stemt hij volkomen in met Lloyd George om elk land en volk het recht .te laten over zijn lot te beschikken en dus zijn eigen bestuur te kiezen. Hier zou men kunnen opwerpen dat ik zaken vraag die buiten ons bereik valien. Men kan mij de redevoering van graaf Hertling opwerp-în. Doch men vargete niet dat wij t. rzelfdertîjd de rede van CzorMÎn te hooren kregen, die ve«ii meer hoopgeeft. 1k voor roij stel vcel meer helang in de meening en de gedachten der voïke-ren die achter deze minister otaan en met welke zij zullen af te rekenen hebben. Het Duitsch volk werd bedrogen aangaande de feàenen waarom Duitschland den oorlog begon en ook aangaande de doeleinden waarom wij den oorlog voortzetten. Ook ons volk ho°ft daaromtrent ino-e* licht te worden. Breng het volk daar-over op d.e hoogte en gc zult de regeering aîzoo steunen. Wij verlangen een rechtvaardige vrede voor de toekomst aile mogelijke ze-kerheid geve. Wij verlangen dat de vrede zoo haast m >gelijk kome : en we vertiouwen u;..ter geen isulteîoos bloed zal gestort \vorden uit overdreven vrees in vredesirikken tevallen. Eindelijk durven we verhopen da het bekomen van dat doel, onze regee ring geen moeite zal sparen^ hoe zv/aa zij ook weze, en geenen weg zal vermij den die er toe kan ïeiden uit vrees va eenige moelijkheid. HOLLAND De algemeene staking uilgerospcîî Amsterdam 2 Febr. Binst eene vergadering derleiders de vakvereeniging te Amsterdam werd e besloten tôt de algemeeda staking ovr te gaan Maandag laatstleclen \oor ee: onbepaald tijdstip. De oproep tôt de staking is een be wij's van de mis&oégdheid onder d werkende klas. Deze beweging is he uitwerksei van den invloed van sccia listen en maximalisten. Zij neemt een blijkbare révolutionnaire wending. D staking zou zieh tôt aile fabrieken uit strekken. . 2WITSEELAND Do werkiiedenvereeniging van Zuric] heeft besloten aan de verecnigde socia listische partij een betoog voor te leg gen luidend dat het Zwitserseh goever nemer.t het ontwerp der bprgeriijki | inobilisatie moet uijtrekken en de alge ! meene ontwapening voltrekken voor li Mei. De regeering zou ook aan hor< volmacht moeten verzaksn in 't voordee van eenen bondsraad. De staatsraadis bij hoogdringendheic bijeengeroepen om-het ultimatum dei Socialilten van Zurich te bespreken. Be Bondsraad heeft noodig geacht gezien den buitenlandschen eu binnen. iandschen toestand, van het leger t€ versterken voor de oproeping der 12e brigade voetvolb, met afdeelingen pafr-denvolken telegraphisten. OOSTENRIJK All.e mogelijke middelen w_etden aan-gewend om de bekendmaking der on-lusten te, voorkomen. Toch bleven alie middelen nutteloos. Het schijnt zelfs dat het heel moeilijk is den ernst van den toestand te overdrijven. IIet volk ontving vcrklaringén van de bolsjevvicki die hun uiteen deed de handelwijze der Duitschers te Brest-Litowsk om aile verstandhoudi-ng en akkoord te voorkomen.De Oostenrijksche-Ilongaarschewerklieden hebben hun geduld Verloren en zijn fel betedigend opgetre'den tegenover de Duitschers. Zij " eischen dat de regeering eene klare verklaring doc ten voordeele van vrede en de opstootjes werden algemeen ; straatgeveehtcn gre-pen plaats en in Praag werd eene po->;ing aangewend om de republiek uit te roepen. De toestand blijft er erg be-denkelijk en ailes doet gelooven dat de volksbeweging er zal overwinnen. < SB ALGEMEENE TOESTAND Het buidige tijdstip mag aïs een der bijzondersten in t verloop der gebeurtenissen gerekend worden. Rusland is voor 't oogenblik aïs militaire macht vernietigd. Italie zal zieh nog een tîjdje op ver e iiging moeten houden, totdat de verliezen aan kmon-«en en niannen miu of meer iu.steld zijn. Ass vergoeding wacht ons de mede-werking van Amerika: maar 't gewicht van 't Amerikaansche zwaard kan zieh opeens niet doen gevoelen. De m ami en moeten opgeroepen en bewapend wor-den en daarna naar Kuropa ovër^ezon-den. Daarvoor zal men ontzaglij'k veel booten van dtaen hebben.Op de scheeps-v»;ei v< n heerscht eene koortsige bedrij-vigheid. Maar Duitschland slaapt ook niet, het komt nog pas de oorlogszeeën uit te breiden. Deskundigen hebben staande gehouden dat men zonder on-voor/ieae hitiderpalen met de huidi«-c beschikbare middelen 100.000 man pei maand zou kunnen overbrengen, met gansch hun bewapening en levensVoor raad. Overal voert men beperkingen ir op het verbruik van îevensniiddelen om een grooter getal sehcpen bescbikbaar te krijgen voor den aai.voer van Ameri-kaansche krijgers. Engpjand, dat pas eenige stappen van Frankrijk ligt, heeft ruim twee jaar van doen gehad om zijn léger te bevoorraden en over te brengen. De aanvoer der Amerikaansche. macht zal ten minste zoolàng duren. ^^Te zou-den dus nog Jwee tôt drie- jaar moeten wachten alvorens de beslissende slag te slaan. Want zoolang Amerika nii t met een overwegende macht hier is, zal het evenwicht min of meer blijven bestaan tusschen d'e vijandelijke kraehten. iMen ziet dus de gewichtigheid van het oogenblik : er mo-t t beslist worden of men nu den oorlo . zal eindigen door eene overeenkomst, ofwel of hij nog twee of drie jaar zal aanslepen met mogelijke kans van verplettering van Duitschland. Deze alternatief is de eenige redelijke Immers het is niet in te beelden dat men halverwege zou stoppen, dat men b.v. nog een jaar zou oorlogen om het ijdel génoegen van aan Duitschland te be wij zen dat het niet kan doorbreken. Wie daarvoor honderd duizenden mensch sn zou slachtofferen en miljarden g li verspiileu ; die verdiende de naaa yan mensch niet meer. Indien men wil verpletteren dat men ook logisch zij. Een verpletteraar moet dan ook nog drie jaar oorlog aanvaarden om de kans te hebben van de M-idderijken plat te doen. Men begrijpt dus gemakkelijk dat 4e bewuste menschen zieh afvragen of het niet beter zou zijn een vreâeoffensief in te zetten Lloyd George en Wilson hebben getoond dat ^j geen hart\ochtigen zijn. Hun aanbod is eenreuzenstap nàar vrede. En indien er nog iets vaîi den ouden man in hen overschoot, dan is het volk daar om hun 't redite spoor te wijzen. In Frankrijk willen de sociaiis-ten van geen jusqu'au bout niet meer weten.'fr Is niet voor niets dat zij met vrees Mr Ciemenc au, de-hartstcchte-iijke franschman, aan 't hoofd zao-en komeu. Mr Clemenceau is immers de man van «La paix par la \ictoire finale» De socialisten vinden daar gcene andere veriaîing van daii verpletteraar of jusqu'au boutist, en daarvoor schok-schouderen Renaudel en Longuet. In Engeland is men nog doller op de miiitaristen.Demetaalbewnkcrs eischen te Nottingham zonder onnvegen den onmiddelijken vrede zonder aanhech-tingen noch vergoedingen. Als zo zoo ongeduldig niet waren /ou Lloyd George misschien met hîn 't akkoord xijn. Voorzitter Wilson schijntgeën spoor-slagen van zijn volk noodig te hebben. Hij is uit ter aard redelijk genoeg om zieh niet roekeloos in eenen oorlog van eenige jaren le werpen. Wilson heeft geenen oorlog verîdaari om Duitschland te verpletteren, maar om debc-schaving' der Westerlanden te redden van 't juk der overweldigcrs. Lang heeft Wilson gemeend met woorden de wereld tôt bettre inzichten te brengen Maar hij heeft ten slctte ondervonden de ijdelheid van toasten en redevoirin-gen en <,evons t oude roineinsch spreek-woord in daden omgezet : « Si vis pa-cem, para bellum » « Will ge vrede bereidt u dan ten oorlog». Zieh "ten krijg uitrusten dàt heeft Wilson gedaan maar sleehts om vrede te bekomenrZijn laatste voor.sidlen hebben wel bewdzên dat bij ni et nutteloos het menschen" bloed wil doen voortvloeicn. la Duitschland ishet anders gesteld. De miîitaristen hebben er nog steeds de overhand, en willen de macht van hun zwaard beproeven, tegen den wil en dank van het i laarziende volk. Nieuwe slachtoffers vergen zij voor hun overheeisehîngsdroomen die voor aile klaarzienden onverwezenllijkbaar bliï-ken. Gansch het verleden heeft het be-wezen en een koude kijk op de vijandelijke kraehten Jaat duidelijk uitschijnen d-at de ve<*£scha&l aan hunne zijde den doorslag niet geven zal. Daaibij het voortzetten van den ooilog moet naar de inzichten der pangermanisten sleehts dienen om het onrecht te doen zegevie-ren. Het volk is uit ter aard rondbor-stig en rechtschapen. Het wil zieh niet blootstellen aan uitmoordmg en weer-wraak om de luttele kans te hebben van eenvoord c.'lig onrecht te z:en ze«evie-ren. Het Duitsche volk wil ook van nog drie jaar slachting bevrijd blijven. Een verwoede worsteling hec-ft het aange-gaan met zij ne regeering om rechtscha-penheid en bezadigheid te doen zegr-vieren. Als t daaiin lukt dan mousri wenoghopen op vrede. Andeis gaan we een nieuw tijdstip van den wereld-krijg in dat nog lang schijnt te zijn, als geen algemeene misnoegdheid de"dwingeïanden omverwerpt. Vierde isargang — Nummzs ^84 prijs : 5 cerd'Umets Woens iag 6 februari i'JM

Er is geen OCR tekst voor deze krant.