Dartiende Jaàrgang N1 8 Prijs per nummer : 10 centiemen 15 Januari 1914 ONZE KRiNGEN TOONEELBLAD Orgaan tôt vardediging onzer Kunst-, Stam- en Taalbelangen Drukker : S. SCHUERMANS-MEDAER, Tiener Uitgevers : Herman HENOT & Firmijn VINCX INSCHRIJVINGSPRIJS ÉÉN frank voor 't geheele seizoen Verschijnt gelurende de zes wintermaanden den in en i5n van e.lke maand. Bijdragen en mededeelingen moeten vrachtvrij gezonden worden aan den hoofdopstelier : HERMflN HENOT, TIENEN. Tooneelvverken en liederen worden aangekondigd mits één afdruksel en besproken mits er twee te zenden. Men sture de raadselprijskampen aan : Firmijn VINCX, hoofdonderwijzer, Godsenhoven (Brab.) Aankondigingen : 0,10 fr. den regel. Voor aankondigingen meermalen op te nemen, overeen te komen met den drukker. Iedere medewerker is verantwoordelik voor zijn bijdrage. Bt Itter'l^r vssr Mt VasiilcBt I door Dwarskijker De voortreffelike raadgevingen aan d de tooneelisten in verscheidene num- a mers van itOn:e Kringen" gegeven in de meesterlike bijdragen door Dwars- ï kijker onderteekend vverden getrokken g uit 'n tooneej.v^erk verschenen bij den | Heer D. Bolle„ uitgever-boekhande- || laar te Rotterdam (Holland); het g draagt voor titel : De Rederijker voor het Voetlicht door Dwarskijker. Onze lezers hebben zich door het | weiiirge ddL'Wij • iii-id^deelcn kuneen L- overtuigen, dat De Reàerijker voor het | Voetlicht een onnnsbare gids is voor | tooneelschrijvers, voor tooneelspelers, | voor aile tooneellief hebbers. In 't belang der kunst zal elke too- l neelkring, elke tooneelmeester, ieder- | een die er naar streeft de edele too- | n'eelkunstte bevorderen dat echt mooi | werk, dat zoovele parels van onschat- d bare waarde bevat, bestellen bij den H Heer D. Bolle te Rotterdam. H. Henot. |j Tooneelkronijk Uit BRUS3EL Dinsdag 23 December had (,De Morgend-star" hare getrouwen uitgenoodigd op eene vertoomng, die zeker aller belangstelling opwekte. Het gold indeidaad de eerste op-voering van het nieuwe stuk van Edmond Roeland : t,Het Vaderlijk Gezag". Roeland behoort niet tôt het slag der moderne veel-schrijvers en hij heeft ons ueds bewezen dat zijne nauwgezette en verzorgde werk-wijze juist niet de slechtste is. Laten we van de meet aan zeggen dat het nieuwe stuk uitstekend is. Met sobere mid-delen beeldt het ons een eeuwig verschijnsel af : den strijd van de vooruitstrevende jeugd tegen den behoudsgezinden ouderdom, ver-tegenwoordigd, deze door de ouders van Dam, gene door hun zoon. Vader van Dam is een brave schrijnwerker, die dank zij zijn ijverigen arbeid het tôt een zekeren welstand gebracht heeft. De man is echter zeer gehecht aan zijn oude princiepen en noch in zijn huiski ing noch in zijn werk-plaats ziet hij met een gunstig oog de nieu-were opvattingen van zijn zoon Pol binnen-dringen. Deze wil de zaak uitbreiden : zijn vader, die in hem een krachtigén steun heeft, doet in dit opzicht nu en dan wel een toegeving. Op het gebied van zijn vaderlijk gezag blijft hij echter tegenover zijn 24-jari-gen zoon onwrikbaar op zijn stuk staan. Pol mag drie maat per week de ,(nutteloo-ze" lessen der volkshoogeschool volgen en dit acht hij een voldoende toegeving aan de ; grillen van Meneer zijn zoon. Deze is echter leergierig en vindt in den aannemer Heymans een man, die zijn kennis waar- deert en er 00k nul weet uit te trekken. Pol vraagt trouwens niets beters dan zijn plan-nen ten uitvoer te brengen, al weze het dan tôt zijn spijt aiet voor zijn vader. Een nieuw element van wrijving en on-eenigheid komt in de familie : Pol wordt verliefd op een leerlinge der volkshoogeschool. Een vriendin van den huize, Ka-tnen Haentjes, eene nijdige, bekrompen, kleinburgerlijke en kwaadvermoedende vrouw, komt dit te weten en schildert het meisje met de leehjkste kleuren af bij de ouders : zij is de dochter van een bankroe-tier, woont alléén op een kamer en werkt gansch den dag bij een advokaat... een heer alléén ! Dit ailes brengt het hoofd van de icwatùnj, jp hol. De ouders, in den beg une onthutst, verontrusten zich allengs, te meer daar Pol de onvoorzichtigheid begaat zijn ouders ailes te verzwijgen en met nieuvv-jaarsavond een ganschen nacht uit te blij-ven, dan vvanneer zijn vader hem streng be-volen had te twaall uur thuls te zijn, waar-door dezes gezagsgevoel dan 00k zeer ge-troiien wordt. In het tweede bedrijf krijgen wij de meesterlijk uitgewerkte scène à faire, de uit-barsting van de crisis tusschen vader en zoon, welke eindigt met de wegzending van Pc*l, die zijn liefde met kan opofferen voor de gehoorzaamheid aan de grillen van een halsstarrigen vader. Het derde bedrijf speelt op den huvye-lijksdag van Pol. De ouders van Dam zien in hun verbeelding de plechtigheid geschie-den. Zij hebben koppig hunne toestemming geweigeid, hoewel het overdenken van hunne handelwijze hun wel mzicht gebracht heeft in hun ongelijk. Daarbij trelt het ver lies van zijn werkzainen Pol den vader zeer : zijn nieuwe klerk arbeidt zonder toe-wyding en verbrodt hem een gansche aan-besteding. De werklieden, die hun sympathie voor Pol hadden lucht gegeven,worden doorgezonden. Voldoende is het dan 00k dat de vriend Heymans de ware toedracht der zaken kome vertellen (het meisje is aller genegenheid waard) opdat van Dam zijn zoon vergeve. Het gansche stuk zit flink ineen, de too-neelen volgen elkander logisch op. De taal is sober, de karakters net afgeteekend en geheel uit onze Brusselsche klein-burgers-wereld gegrepen, met haar taaie wilskracht, maar 00k met haar nauwen gezichtemder. In den beginne sleept de handeling vreese-lijk : het is trouwens een gewaagd stuk een spel met eeneetmaal in te zetten : dat wordt bij de meesten karikatuur (op den uil lacht men zich krom bij het zien van al te elementairs dineetjes) ofvvel stremt het, als hier, de ontwikkeling van het stuk. Aan handeling mangelt het overigens bij 11a steeds en dat is wel de zwakke zijde van het werk. Sommige handelwijzen dienden wel beter toegelicht. Waarom verzwijgt Pol zijn liefde? Hij istocheen ernstig jongen, die over-tuigd is met een even ernstig meisje te doen te hebben. En zijne ouders stellen I geene overdreven eischen ; het leek me m-tegendeel dat zij er over het huwelijk heel wat gezonder theorieën op nahielden dan een zeker sooit moderne bruidschatzoekers. Ik ben dan 00k geregen — al sçhijnt de Ischrijver het ons andeis te willen laten voe-len — 0111 vader van Dam gelijk te geven, wanneei hij zich wat korzelig voelt, omdat zijn zoon een ganschen nacht blijft fuiven ineen gezelschap waar men hem nooit andeis dan slecht van vertelde. De schrijver had hieromtrent wat duidçlijker zijne stel-ling moeten opdringen en ons 00k nader kennis laten maken met Pois lief : 't was het eenig middel om de toeschouwers op zijn standpunt te houden. | Met zijn—getiTtrice.': 86 aijn kwaliteiten, blijft het stuk een eerlijk behandeld, diep inenschelijk tooneelwerk, dat op sommige plaatsen de groote kunst benadert. Ailes is zuiver weerhouden : noch karikatuur, noch idealizeering. Over het spel is het bijna nutteloos uit te weiden : die is bij ,,De Alorgendstar" steeds méérdan verzorgd. Colassin was 'n levende van Dam en Mevr. Dons speelde meesterlijk de hateiijke roi vrn Katrien Haentjes. We hadden Ree Claeys in Pol wel wat los-ser gewenscht en Mode Vliebergh in Heymans hecl wat ouder, dat jong grimeeren van Vliebergh is een gebrek dat we reeds dikwijls aanstipten. Pollliet was uitstekend in Nonkel Gielen — alleen mocht hij dien grijsaard van in de tach ig soms niet wat al te jong maken. De anderen bleven geen oogenblik onder hunne taak. Daarna ging de opvoering van uHuisru-moer" (nogal een eerste!) een vrij onbenul-lig blijspelletje in 1 bedrijf van Mode Vliebergh. 't Bevat misschien wel een gegeven voor îets goeds, maar het gaf niet eens den spelers gelegenheid er wat uit te halen... We wachten met ongeduld naar een nieuwe vertoomng. Intérim. 't Spijt ons, door onverwachte verhinde-ring, de gelegenheid te hebben moeten mis-sen Roelands jongste werk te zien opvoe-ren.R. P. tszt **3 m ra ■ Uil ZEEBRUGGE I~Iet jaarlijksch kerstfeest in (<Julius Sab-be Genootschap" had plaats op Zondag 28 December 11. De jolige kinderschaar ver-gezeld van bezorgde moeders en zusters, was aanzienlijk. Menig kinderhartje had op-geteld nog hoeveel maal te slapen, had ei van gedroomd van dien dag, die zich wachten liet. Emdelijk was hij daar. Het feestje gelukte als naar gewoonte buitenmate. De nummertjes weiden dooi de kleinen lief voorgedragen. (<Het Liedeken aan Brugge" van J. Sab-be door Carmen Maerten; „Hét Geschenk' van R. Loveling door Ludià Baeteman wer-den lief voorgedragen. De kleine Edm. Vandeputte, droeg ((Zat-erdagavond" en (,Men zegt" van G. Gezelle voor. Het eerste was zoo lief en het tweede met zooveel klem en kracht opgezegd, dat ieder in een donde-rend applaus losbrak. Mevr. Bauweraert zong een paar mooie liederen. Werden nog voorgedragen ..Ivriekenoogst" door Cl. Ver-meire ; <(Vervloekt zij de ijzerenweg" door [. Olvslager; ([Lierzang aan Brugge" van }. Sabbe door Gr. Rotsaert en (iKerst-zangertjes-'-' door Rob. Vlietinck. Bietjehet nieuw tooneelspel van Maur. Sabbe, werd opgevoerd. Zelden kregen wij zoo iets liets te zien. De oude notarisklerk Jean-Baptiste (L. Bauweraert) vrijgezel en vrouvvenhater ge-bruilcte z'n eenigszins suffen broeder Monne (I. Aartsen), die zijn afgestorven moeder 'n grenzenlooze vereering toedroeg, als die-naar en was er als een echte pacha voor. Bietje (Mej. O. Clinck) petekind van Jean-Baptiste, bemerkt de verhouding tusschen de twee broeders en vormt in haar kinder-brein het plan, de twee vrijgerellen te ver-zoenen. Zij is als teen goede fee in het droevig bestaan van den onnoozelen Monne en den ikzuchtigen Jean-Baptist. Door haar lieve kinderknepen weet ze de twee broeders elkander op nieuwjaarsdag te doen om-helzen en ruimt den afstand weg die beiden scheidt. De eenvoudige Monne stelt aan zijn broeder voor hun huis (gemeenen ei-gendom) aan Bietje te vermaken. Dan eeist bemerkt Jean-Baptiste dat zijn broeder niet zoo kortzinnig is als hij tôt dan toe gemeend heeft. Prachtig was het oogenblik waarop Monne op een stoel neerzeeg en droomend stamelde (,Moedertje, Bietje". Mej. O. Clinck wist die kinderlijke genegenheid zoo weer te geven dat, zoo de wer-kelijkheid zich voordeed, weerstand bieden oomog«lijk ware. Zij speslde haar roi prachtig en zweefde als het ware op het tooneel. De heeren Aertssen en Bauwe-raerts waren doordrongen van hun roi en speeldtnze op meesterlijke wijze. In het stuk bewonderen we de rijke kleur, de krachtige, zuivere taal en de stevigheid van samenvatting. Hetstrektden talentvol-len jongen schiijver tôt eer. De plundering van den kerstboom volg-de. Ieder kind bekwam een stuk speelgeed, een pren-tenboekje en wat lekkeis. Groot was de prêt en het genoegen algemeen. Nauwelijks is het feest voorbij of er wordt reeds naar het toekomende verlangd. B. B. EEM P75 CCI ca ISF3 gg Uit St PiETERS JETTE Eerste winterfeest — 28 December igx3 --van (IDoe stil voort", taal- en tooneelmin-nend genootschîp. Volkomen geslaagd in 't opzicht van spel en voordracht : sommige spelers hebben fhnken vooruitgang gemaakt sedert het voorgaande seizoen. Jonge cle-menten zijn bijgekomen en weldia zal er een kern prachtige acteurs in 't genootschap zijn. Het tooneelspel uVondel" door Van Pee-ne, degelijk omgewerkt in modernen trant

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.