t Volk van Ronsse: Vlaamsch katholiek weekblad voor Ronse en het arrondissement Audenaarde

1896 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1914, 26 July. t Volk van Ronsse: Vlaamsch katholiek weekblad voor Ronse en het arrondissement Audenaarde. Seen on 14 May 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/mw2891549k/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Zondag 26 Juli 1914. 0,05 fr. per Nummer 16e Ja.irgiiiig-, N' 35 INSCHRUVINOSPHMS. ( Voorap hetailb'iar) IVr jaar fr. 2,70 fi uiaaiiileu fr. I ,.".0 l'. maintien fi'. I.Ou liu te a tml laml. île v«r-idudiri|»âk08ten erhy te voegon. 't Volk van Ronsse De boeken, waarvan w!j één /-■AnrnirmPT exemplaar ontvangen, worden //l/liL, (jULJàLJlL,I\à 1> aaneekondted; deze, waarvan wi» —■ lw,e exemplaren ontvangen, wor HUISGEZIN en EIGENDOM den beoordeeld. ___ Kathoiiek-, Volks- et) Vlaarosciwezind Weekblad Druk en Uitgaaf der Drukkerij GOEBEERT, Spilgremstraat, 121, Ronsse ALLES VOOR VLAANDEREN1 VLAANDEREN VOOR CHRISTUS ! Aankondigingen . Annoncer), jmr re^el fr. 0,15 Kelvlanioii fr. 0,25 RccJiierliiliP tiertierst-ejiiu^rer) fr. 0,(>lf Ongeteekende brieven worden niet opgenonien. Aile artikelsen aankondigingen dienen ten lautste Donderdag's middags ingezonden le zijn. Eene belangrijke vergadering te Oudenaarde.j Zondag namiddag werd in de bovenzaal van den Katholit ken Kring te Oudenaarde eene zeer belangrijke vergaderin gehouden, met het doel het oordeel onzer bevolking te kenne nopen.; de « verplichting 1 in de sociale verzekeringen. Al de Pensioengilden en Onderlinge Bijstanden, aangeslote bij het Verbond van ons Arrondissement, werden dringen verzocht zich te doen vertegenwoordigen op voet van 1 ai gevaardigde per 100 leden. De afgevaardigden waren zee talrijk opgekomen. De Heer Senator de Ghellinck opende de vergaderin en wenschte de afgevaardigden geluk over hunne zoo talrijk opkomst. Hij deelde de lijst der gedecoreerdén van 't vooruit zicht inede en wenschte ze hartelijk geluk. Verder veront schuldigde hij verschillige overheden, die door andere bezig lieden belet waren de vergadering bij te wonen. Ten eind aan de bespreking aile mogelijke vrijheid te geven, oordeeld hij het voorzitterschap te moeten afstaan aan den Heer No taris Delouvroy, le ondervoorzitter. Niet zijn gedacht, maa het oordeel der vergadering moest gehoord worden, ten eind de wetgevers in te lichten en te zien wat er moet gedaan wor den. De E. H. Van Brabandt, bestuurder der Maatschappe lijke Werken van het arrondissement Oudenaarde, kwam daar na aan het woord. ik wil, zegde spreker, in zeer korte woorden — heel ob jectief — den toestand voor oogen leggen, vooraf zeggend dat ik geen pleidooi noch voor noch tegen de verplichtin: maken wil. Over eenige dagen had te Brussel eene zeer be langrijke vergadering plaats van den Christen Landsbond De dagbladen gaven van die vergadering een zeer onnauw keurig verslag. Ik heb mij in de stemming namens de verbon den van 't arrondissement Oudenaarde onthouden, omdat ï. mij daartoe niet bevoegd meende, aangezien die verbondei daarover nog niet geraadpleegd werden. En dat is dan ook de eerste reden dezer belangrijke verga dering : de afgevaardigden te raadplegen om op het hoogs belangrijk Congres van den Christen Landsbond van Onder li ngen Bijstand te Namen, te houden den eersten Zondag ei Maandag van September, namens onze verbonden tôt stem ming gemachtigd te zijn. Ten tweede, de regeenng over de openbare meening t< helpen inlichten. Het is onze plicht de noodige inlichtingen t< verschaffen, 't geen veel meer voor aile wetgeving zou moetei gebeuren. (Algemeene instemming). Ten derde, de wet is hangend voor den Senaat. Wij zijr voorzeker van 't gedacht niet dat in ailes en altijd de houdins aan onze volksvertegenwoordigers en senators moet opge drongen worden : heel dikwijls zijn zij meer bevoegd om hunn< hoogere kennissen en hunne betere inlichtingen, die zij aar de beste bronnen kunnen putten. Maar in sommige kwesties, daar vooral waar het social< wetgeving aangaat, wetgeving waar 't volk zelf 't voorwerp var is, is het niet voldoende sociale princiepen te kennen, mer moet ook 't ander gedeelte voelen en betasten, 't volk zelf en zien of die princiepen op 't volk alreeds passen, — wan al wat goed en waarheid 16, is niet altijd gepast, — het oppor tunism kan ook van het grootste belang wezen. Dit ailes ingezien zou ik dan voorstellen, welke ook de uit slag der stemming van de vergadering weze : 1. Dat er nauwkeurig verslag gegeven worde aan de katholieke drukpers ; 2. Dat het volledig objectief verslag naar den Heer schrij-ver van den Christen Landsbond zal verzonden worden mel verzoek van opname in den Gids ; 3. Dat het verslag zal gezonden worden aan al de katholieke senators van 't arrondissement Aalst-Oudenaarde, en aan de Heeren volksvertegenwoordigei s ; 4. Dat het verslag zal overgemaakt worden aan den Heei Hoofdminister de Broqueville ; 5. Dat de uitslag der stemming een verplichtend richt-snoer weze voor de stemming der afgevaardigden onzei Verbonden, waai zij deze vertegenwoordigen. De eerweerde spreker legde dan breedvoerig het nieuw wets-ontwerp op de drij verplichtende verzekeringen voor oogen en besloot : 1. Zeker is het dat die wet bij ernstig onderzoek heel schoon is ; 2. Kon ons volk ze begrijpen, 't ware bijna een ideaal ; 3. Zal ze veel werk vragen bij de eerste toepassing en veel voor ons, propagandisten ? Ja, maar dat ontzien wij ons niet, als er te werken zou vallen voor 't welzijn van ons volk. (Toej.) 4. Iets schijnt voor ons volk wat hoog, ingezien de loonen : t is de bijdrage. Maar laat er ons seffens bijvoegen : dat die wet voor ziekte en werkonbekwaamheid toch seffens uitslag zal hebben in vele huisgezinnen, want men wordt meer ziek dan oud ; 5. Wordt ze in den Senaat niet gestemd, welke zijn de ge-volgen : a) dat ailes te herbeginnen is en wij dan ook het pensioen van 120 fr. niet hebben ; b) dat als er geene verplichting is van storten voor de werklieden, men de bazen ook niet kan verplichten ; c) dat men dan ailes door grootere toelagen moet trachten te vergoeden en men onrechtstreeks geld zal moeten slaan door grootere belastingen ; d) dat men zoo heel zeker eenen stap doet naar het kosteloos pensioen. De Waalsche katholieken zeggen ons dat bij hen het volk algemeen voor de verplichting is. 't Is waar, zij zijn daar in dien zin veel verder gekweekt. Hier in Vlaanderen heeft men ons tegengewerkt op syndicaal gebied, en dat is toch de school waar men best tôt die vorming komt en eens te meer op dit gebied moeten wij dat betreuren. Ginder is men de vereeni-ging en de solidariteit veel meer gewoon ; daarbij, ginder heeft men hoogere loonen en er zijn ook veel min patroons die de verplichting hatelijk zouden vinden, want die patroons zijn ginder al groote maatschappijen in de koolmijnen met 1000 tôt 12.000 werklieden. Onze Waalsche vnenden zeggen dus : aangezien t volk naar die wet vraagt, zal ze welgekomen zijn. Nu liet spreker de andere klok luiden, namelijk deze tegen de verplichting. De kiezing, zoo verkondigen die toonen, heeft ons geleerd dat ons volk tegen de verplichting is. Met de verplichting in te voeren, verwezenlijken wij het programma onzer tegenstre-vers ; en onze tegenstrevers buiten dan oneerlijk de stemming der katholieken uit, zelfs dan als ze ook de verplichting stem-den en er 30 jaar voor werkten. Dat onze tegenstrevers zelf h un programma uitvoeren ; wij zullen het onze, gesteund op de vrijheid, voortzetten. Aan onze tegenstrevers zullen wij antwoorden : als het volk nu meer dan ooit tegen de verplichting is, dat zij alléén daar de schuld van zijn, met in den laatsten kiesstnjd het volk tegen de verplichting op te ruien. Men 2egt nog : dat men het stelsel der vrijheid inrichte en _ j aanmoedige, of ten hoogste de verplichtende verzekerin; g alléén voor 't pensioen invoere, want die alléén wordt door he n volk gevraagd, en dat men de verzekering voor ziekte en werk onbekwaamheid door grootere toelagen aanmoedige. n Nog anderen willen de verplichting slechts invoeren als e d één millioen vrije verzekerden zijn. De Eerw. Heer Van Brabandt eindigde met te wijzen op he r belang der stemming en de manier van stemmen uit te leggen Deze belangrijke lede werd warm toegejuicht. y M. Alfred Vindevogel ontwikkelde de zienswijze van dei e Christen Volksbond van Ronsse. Onze Sociale Studiekring ei - de Studiecornmissie hebben de wet bestudeerd en besprokei _ en zijn tôt het volgende besluit gekomen : In princiep zijn wi _ voor de nieuwe wet, maar wij zijn van oordeel dat de onmid e dellijke toepassing der drij verplichtingen gevaarlijk zou wezen e Ons volk is er met op voorbereid. Daarom zouden wij traps - gewijze gaan en beginnen met het pensioen. De verplichtend- 1 storting voor het pensioen zal bij ons volk geen de minst- 2 tegenkantmg ontmoeten. Verder zouden we de voorloopigi . vrijheid laten voor de verzekering tegen ziekte en vroegtijdigi werkonbekwaamheid, maar deze zouden door grootere toe - lagen van den Staat moeten ondersteund worden. M. Herebaut, van Nederzwalm, is volkomen takkoorc met den Volksbond van Ronsse. De pensioenwet zou moetei - herzien worden, want zij bevoordeeligt ten onrechte de ver - kwisters. Nemen wij b. v. twee broeders die eenige penningei / bezitten ; de oudste is spaarzaam en gelukt er in een eiger - huisje te koopen ; hij zal het ouderdomspensioen van 120 fr . niet trekken. De tweede is een verkwister en bezit niets mee - in zijnen ouden dag ; deze zal het pensioen genieten. Dat i: - onrechtvaardig, en deze onrechtvaardigheid zal eindigen me c het verplichtend pensioen. i M. Gustaaf Depoortere, vrije beambte van den Christer Volksbond van Ronsse, deed uitschijnen dat met ons stelse - van verplichtende verzekering voor pensioen alleen, er geens t zins moet afgezien worden van de verplichtende storting - voor de patroons ; allerminst niet van de storting voor i pensioen. Hij vroeg dat niettemin de patroons zouden ver- - plicht worden te storten, ook voor de ziekte-risicos. Niel voor de werklieden alléén die zich aânsluiten bij eene mutu- ; aliteit, — daarvan willen wij niet, omdat de patroons dan de : voorkeur zouden geven aan niet verzekerde-werklieden, — i maar wel voor al de bij hen in dienst zijnde werklieden. Geheel ons stelsel is er aldus naar geschikt om geheel de i verplichting voor de drie risicos trapsgewijze in te voerer r De propagandisten der mutualiteit zouden met beter gevolg - de verplichtende* verzekering kunnen bepleiten. : De werklieden, wetende dat er door hun patroon voor her t gestort wordt, zouden zich meer geprikkeld voelen zich bi; een ziekenbond aan te sluiten. : Onze Waalsche vnenden, die, naar men zegt, op de stem-i ming der wet aandringen, — natuurlijk om de groote voor-i deelen die er aan verbonden zijn door de toelagen van den , Staat en der patroons, — zouden op die wijze ook voldoe-; ning bekomen. De bijdragen der patroons zouden in een bijzonder fonds gestort worden ; om dan verdeeld te worden onder de er-. kende mutuahteiten van t Iand. M. Jules Deliveyne, wever, Ronsse. — De tegenkanting der werklieden tegen de verplichtende verzekeringen is niet zoozeer gericht tegen het princiep der wet, maar spruit voort uit het feit dat zij die hooge bijdragen niet kunnen betalen. Met zijnen vriend G. Depoortere is hij van meening dat, in afwachting de verplichting algemeen kan gemaakt worden, het maar redehjk zou zijn dat de patroons, die over 't algemeen nog wel iets meer kunnen betalen, zouden verplicht worden tusschen te komen in de verschillige risicos. Een lid van den Socialen Studiekring van den Christen Volksbond. — Ons volk vraagt de oplossing der pensioen-kwestie ; laat ons de andere verplichtingen voorloopig ver-schuiven en middelen beramen om aan de werklieden 1 fr. daags pensioen te bezorgen, zooals er over gesproken werd in den kiesstnjd van 1912. Zou er in dezer voege geene oplossing kunnen gevonden worden ? De Staat zou zijne toelage verhoogen van 120 fr. tôt 180 fr., 't zij 0,50 fr. daags, en het overige deel, 't zij insgelijks 180 fr., zou moeten verzekerd worden door de belanghebbenden. De werklieden verkeeren doorgaans tweemaal in nood : I) in 't kweeken hunner kin-deren, 2) als de kinderen trouwen. De huisgezinnen met een groot getal kinderen zouden meer moeten ondersteund worden ; onze armbesturen zouden voor die werklieden moeten storten. Natuurlijk zou er daardoor meer geld moeten beschikbaar zijn dan nu ; doch zouden de kredieten die nu voorzien zijn voor de verzekering tegen ziekte en invaliditeit ten minste gedeeltelijk daartoe niet kunnen gebruikt worden ? Zou dat gedeelte niet genoegzaam zijn om die onkosten te dekken ? En zou het andere gedeelte niet kunnen gebruikt worden om de vrijheid in verzekering tegen ziekte en invaliditeit aan te moedigen ? Daarbij voegde de spreker nog een hevig protest tegen ze-kere leden van armbureelen die durfden zeggen dat de werklieden met een talrijk gezin niet verdienen ondersteund te worden. De vergadering trad dat protest ten voile bij en velen zegden dat deze, die alzoo durven spreken,niet waardig zijn in 't arm-bureel te zetelen. Eerw. Heer Joos, onderpastoor te Berchem, was verwon-derd dat de Volksbond de verplichting voor ziekte en invaliditeit systematisch verwerpt. Deze laatste is nochtans drin-gender dan het pensioen, want de menschen worden meer ziek dan oud en de ellende is dan ook in het eerste geval veel grooter. Een lid van den Socialen Studiekring. — Wij zijn niet systematisch tegen de verplichting, integendeel / Doch ons volk is niet gereed. De Onderlinge Bijstanden zijn tôt hiertoe op slechte grondslagen gebouwd en steunen meestal op de bijdragen van eereleden. Ook dit moet eerst veranderen en ons volk moet eerst leeren op eigen krachten steunen. M. de Ghellinck twijfelde er aan dat de pensioenkwestie alleen zou kunnen opgelost worden. Dat ware de weg open-zetten voor allerhande ontevredenheid en zou ons voor te groote uitgaven stellen. Eerw. Heer Coppieters, van Eine.was t'akkoord over de verplichting, die echter afgekeurd wordt uit taktiek. Doch hij, gelijk anderen, heeft aan de werklieden gezegd dat het ouderdomspensioen van 65 fr. ging verhoogd worden tôt 120 fr. Wordt het wetsontwerp niet gestemd, dan vallen ook de 120 fr. en de mistevredenheid zal dan even groot zijn als deze die thans heerscht tegen de verplichting. M. Gustaaf Depoortere, van Ronsse. — Geheel de | samenstelling der wet is gesteund op eene wiskundige bere i kening. Voor îeder risico wordt er eene afzonderlijke bijdrag J voorgesteld. Gaat de Staat dan deze afzonderlijk vastgesteld bijdragen versmelten om te beantwoorden aan zijne vastge > stelde verplichtingen voor ieder risico afzonderlijk ? Wij zou t den het moeten veronderstellen ; zoo neen, kan ik niet begrij - pen hoe de geldkwestie een beletsel kan wezen om de ver plichting voor pensioen afzonderlijk aan te nemen. r De mogelijke misnoegdheid van een ander deel der Belgi sche bevolking zou toch maar tijdelijk zijn, vermits ons dot t is de werklieden trapsgewijze naar de algeheele verplichtin . op te leiden. M. de Ghellinck. — De misnoegdheid zou hierin be i staan : vermits er op die wijze nog geene oplossing gegeve i is aan de kwestie van invaliditeit en aangezien zulke gevalle i zich nogal talrijk voordoen, zoo zou het gevolg zijn dat mei het pensioen op een vroegeren ouderdom zou eischen. Me zou ook het pensioen willen verhoogen. De socialisten vrage 1 fr. daags kosteloos pensioen ; in Henegouwen gaat men zelf tôt 2 fr. daags. Om het pensioen van 120 fr. te geven moete: de patroons reeds tusschenkomen voor 7 tôt 8 millioen fran ken. Welnu, dan zal de tusschenkomst van 50 tôt 60 millioei wezen. Wordt de ingenottreding gevraagd op 60 jaar, dai klimmen de uitgaven tôt 110 millioen ; op 55 jaar tôt 181 ■ millioen. De koolrmjners die boven werken trekken hun pensioen o] l 60 jaar ; deze die in de mijn werken op 55 jaar. i Het wetsontwerp is moeilijk te scheiden ; 't is een gehee ■ en neemt men er een deel van weg, dan valt ailes in duigen i Eerw. Heer Maes, onderpastoor te Bevere, gaf mede i deeling van de zienswijze der leden van zijnen Onderlingei . Bijstand. In eene algemeene vergadering, denzelfden dag ge houden, had hij de verplichti.ig verdedigd. Bij de stemminj : waren op drij leden na, allen tegen de verplichting. M. de Ghellinck antwoordde dat de tegenkanting de werklieden grootendeels voortspruit uit de onvo!doend< i kennis der wet. Voor de leden van den Onderlingen Bijstanc l wordt er met de nieuwe wet niets veranderd. Zij storten voor hunne gewone bijdrage door de maatschappij bepaald ; immers, meest aile maatschappijen geven de vereischte ver : goeding van 1 fr. daags. Er is echter dit verschil : nu worder de onderlinge bijstanden door den Staat niet ondersteunc : terwijl zij met de nieuwe wet eene toelage van 0,25 fr. pe frank zouden ontvangen, hetgeen voor eene maatschappij var : 100 leden tôt 300 fr. zou beloopen. M. Georges Van Parijs vroeg vlugschriften, waarin d< wet uitgelegd wordt, om onder het volk te verspreiden (Aangenomen). M. Gustaaf Depoortere stelde voor, gelijk welke d< uitslag der stemming van deze vergadering weze, eene tweed< vergadering bijeen te roepen, ten einde de bepalingen dei wet zelf te bespreken. Daaraan heeft de Volksbond verschillige wijzigingen voor te stellen (Aangenomen). Een afgevaardigde vroeg om ook de zienswijze der land-bouwbevolking te kennen. Daarop antwoordde de E. H. Verniers, onderpastoor t< Cruyshautem, dat de landbouwbevolking zoo misnoegd er verbitterd is, dat zij hem gelastten met handen en voeter tegen de verplichting te stemmen. En nochtans hebben de katholieke propagandisten in den laatsten kiesstrijd over de wet gpsproken. Ten slotte oordeelde de vergadering de kwestie voldoende besproken en eischte de stemming. Een lid stelde voor eerst te stemmen over de twee volgende punten : 1) Is de wet goed ? 2) Is het oogenblik goed gekozer om ze door te drijven ? Men kwam overeen te stemmen met drie verschillige brief-jes, die al de uitgedrukte gedachten samenvatten. De stemming gaf den volgenden uitslag : Voor de verplichting der drij risicos : 8 stemmen ; Voor verplichting van pensioen alléén : 37 st. ; Tegen aile verplichting : 72 st. De vergadering ging in de grootste Ievendigheid uiteen Uit die stemming is duidelijk gebleken dat onze Vlaamsche buiten tegen de verplichting is. Er dient echter opgemerkt te worden dat het voorstel van den Volksbond van Ronsse — namelijk de verplichting voor pensioen alléén met grootere aanmoediging der vrijheid in den Onderlingen Bijstand — waarschijnlijk eene meerderheid zou behaald hebben, had het op voorhand door de maatschappijen gekend geweest, Nu echter hadden de afgevaardigden een gebiedend mandaat en velen mochten, tôt hun spijt, het voorstel van den Volksbond niet stemmen. Wij kunnen dit verslag niet sluiten zonder de Heeren geluk te wenschen die het initiatief dezer vergadering genomen hebben. Soortgelijke bijeenkomsten zijn van het grootste belang en zouden meermaals mogen vernieuwd worden, ook op politiek gebied. Zoo zouden onze wetgevende mandatarissen menige nuttige wenken krijgen, nauwer met het volk in voe-ling blijven en beter dezes wenschen kunnen verdedigen en behartigen. LANDBOUW. ANDIJVIE Eene groente die door de geneesheeren als zeer gezond zijnde wordt betiteld, en tevens door iedereen terecht wordt gewaardeerd, is de andijvie. Geen wonder dus dat zij overal en in aile tuinen wordt geteeld. Deze plant is herkomstig uit de warme streken, en deshalve zeer gevoelig aan de koude. Zij vergt daarom eene warme standplaats en een verschen, sterk bemesten grond. Er zijn twee voorname soorten van andijvie : de gekrulde en de ongekrulde, of scaroleandijvie. Onder de eerste soort noemen wij de volgende variëteiten, die zeer aanbevelenswaardig zijn : de gekrulde van Meaux, deze van Ruffec, de fijne van Louvier en de Pancalière. Tusschen de ongekrulde soorten zijn de « ronde groene » met gevuld hart, en de « blonde breedbladerige », best geschikt.De andijvie wordt ver plant, 't is te zeggen op vaste be-stemming gezet, van einde Mei tôt half Augusti. Men moet goed zorgen de plantjes niet dieper te zetten dan zij op het zaaibed stonden, ten einde het hart totaal vrij te laten. Men plant gewoonlijk op 35 tôt 50 cm. afstand. Het welgelukken hangt grootendeels af van de bemesting. De bladplanten, als andijvie, vergen veel versch, stikstofrijk mest, zooals stalmest, beir en zwavelzuur ammoniak. Deze meststoffen doen de andijvie welig en malsch op-igroeien en verzekeren een overvloedige bladvorming. i Men mag even wel niet vergeten dat potasch en fosfoorzuur evenmin onmisbaar zijn, om groote opbrengsten van goede samenstelling te bekomen, die tevens voedzaam en smakelijk - zijn. Derhalve raden wij aan per are te gebruikeriv. benevei e 300 tôt 400 kgr. stalmest : s 4 kgr. superfosfaat ; 4 kgr. zwavelzuur ammoniak en 3 kgr. chloor- of 2wavelzure potasch. Deze meststoffen worden, voor het uitplanten, op den on - geploegden grond uitgestrooid en duchtig ingeëgd. Wanneer de andijvie voldoende ontwikkeld is, wordt 2 - bleek of wit gemaakt. Daarom wordt zij toegebonden, te 1 einde de bladeren te onttrekken aan het zonnelicht. Dit wei y gebeurt best als de plant droog is, en de zon ondergaat ; di een j^aar uren voor den avond. Willy. Peper en Zout. — 1 — GROOT NIEUWS / - Over een acht dagen verwe< gezel Hannicq aan de katholieken dat zij — door de schoo wet — het « Vaderland » wilden verdeelen. « Wij (socialisten), zegde hij, willen met van de verdeelir ) van het « Vaderland ». Zoo ! zoo / we meenden dat de socialisten geen vaderlan 5 hadden / en ziedaar toch, gezel Hannick die er een heeft Voorzeker is zijne socialistische opvoeding nog niet v< 1 getrokken. — 2 — NIEMENDALLE / — Als gezel Anseele over drie jare 1 heeft gezegd dat de socialisten bereid waren om de katholit - ken te helpen — indien deze goesting hadden — om h< ï vrouwenstemrecht in te voeren, iets wat de partijvergaderin toejuichte, dan beteekent dat niemendalle, heeft Vooru f gezegd. î In Zijne Encykliek « Rerum Novarum » nam Zijne Heiliç 1 heid Paus Léo XIII de tusschenkomst aan van den Staa t om den toestand der werklieden te verbeteren. ; Welnu, zegt Vooruit, dat beteekende al heel weinig, zel: niemendalle. 1 Vooruit behandelt dus gezel Anseele niet beter dan een eer l voudige Paus van Rome. Laat ons verder zien : i De Paus, zegt Vooruit, verklaarde zich voor het bestaan de standen, en Vooruit protesteert tegen het bestaan der stander : hij doet zijn best om de standen af te schaffen en hij zweei • dat hij daartoe komen zal. | Maar zoolang we zien dat er in de socialistische part ; mannen zijn die van NIET tôt hoofdman opklimmen ; di : in automobiels koersen, terwijl de gaaien in de kruiwage liggen ; die er nog eene fijne flesch wijn gaan opzetten n een demokratisch noenmaal aan 1,25 fr., waarmee de*gewon socios moeten tevieden zijn ; — zoolang dat er werkmen schen zijn met eene eenvoudige klak die uit het feestpalei gedrumd worden omdat ze niet schoon genoeg zijn.\ : Zoolang zijn wij met den Paus en verwachten we ook van d afschaffing der standen niemendalle / 1 — 3 — HOERA/ ZI] GAAN BEGINNEN/ - De geuzenbla den verkondigen dat de Nationale Federatie der Libéral Jonge Wachten, als voorzitter volksvertegenwoordiger (spar teleerken) Devèze heeft gekozen, en als ondervoorzitter volks vertegenwoordiger Honickx van Namen. Zij voegen er, als nuchtere kalverkens, bij dat de Federati « besloten heeft de grondige studie aan te vangen van he ' vraagstuk der maatschappelijke werken » !!!!!! Reeds jaren en jaren hebben de katholieken op dat gebie. welsprekende « daden » daargesteld. ! De jonge liberale elementen hebben thans besloten he vraagstuk ter studie te leggen / Beter laat beginnen dan nooit. ! Doch sinds de liberalen « besloten » hebben dit « besluit te nemen, is er reeds zooveel water naar de zee gestroomd i t Is misschien ook maar een « lolleken >»/? —.. —\J—.. —w—. . —(Igs—.. —ÇJ3— : : —: : — j Van tak op tak. Beleediging der rechtvaardigheid. Onder de vele lofbetuigingen den E. P. Rutten toegekomer is er ook een brief van de Vereeniging der Katholieke Werk liedensyndicaten van Spanje, met zetel te Saragossa. ' Daarin wenschen ze onzen Witten Generaal geluk om ziji heerlijk werk, maar roepen tevens zijne hulp in en die de Belgische syndicalisten om van het Belgisch staatsbestuu te verkrijgen dat het standbeeld van den Spaanschen bandie Ferrer nu eens eindelijk worde neergehaald, daar het een groote beleediging daarstelt van het Spaansche volk. i Ja, ziet ge, onze vrijmetselaars zullen wel zorgen dat z i België in den vreemde belachelijk maken ; als ze hunne god delooze woede maar kunnen botvieren / | De zaak Wilmart. Zaterdag namiddag eindigde M. Braun, verdediger vai Van Hentenryck, zijne pleidooi. Nadat de voorzitter der rechtbank enkele vragen aan d< betichten gesteld had, werden de debatten gesloten verklaard De uitspraak van het vonnis zal Dinsdag, 28 Juli, plaat grijpen. De zaak Caillaux. Maandag is voor het Âjsisenhof te Parijs het procès begon nen der politieke mcord op M. Gaston Calmette, ten lasti van Geneviève Rainouard, alias Mad. Caillaux. Van in den laorgend stonden talrijke nieuwsgierigen aar het gerechtshof, waar zeer strenge maatregelen waren ge nomen. Slechts een zeer beperkt getal nieuwsgierigen kon in d< zittingzaal toegelaten worden, daar de plaats grootendeel: ingenomen was door de 75 getuigen, en de 147 dagbladschrij-vers en de advokaten. Op de tafel voor het Hof lagen de kleederen welke M. Calmette op den dag der misdaad droeg, de revolver waarmede Mad. Caillaux de moord pleegde, enz. Het was 12 uur 20 toen het Hof en de gezwoornen hunne intrede in de zaal deden. Mad. Caillaux, de moordenares, werd vervolgens tusscher twee republikeinsche wachten de zaal binnengeleid en nair plaats in den box der beschuldigden ; zij was in het zwart ge-kleed en droeg een zwarten hoed met witte pluimen. Nadat de voorzitter, M. Albanel, aan de beschuldigdc haren naam, ouderdom, enz., had gevraagd, legden de gezwoornen luinnen eed af en gaf de griffier lezing van den be- is schuldigingsakt. j Tijdens de lezing van den akt was Mad. Caillaux zeer ont-roerd.1 oen het moordtooneel verhaald werd, verborg zij haar gelaat in haren zakdoek. i- Gansch de week had de ondervraging der betichte en het getuigenverhoor plaats. ij n Algemeen Kunstverbond voor beide Vlaandoren. k Naar aanleiding van « Vlaanderen's Kunstdag » ontstond is te Gent het plan een algemeene vereeniging op terichten van Vlaamsche kunstenaars. Met de uitvoermg er van werd be-gonnen, maar nooit voleind. Na de uitvoering van De Schelde dook het plan weer op, ditmaal bij dichter R. De Clercq ; eenige jongeren kwamen bijeen in April 11. : er werd gewerkt zonder lawaai, en nu telt het « Algemeen Kunstverbond voor beide Vlaanderen » een Vlaamsch Kunstverbond, natuurlijk — reeds meer dan 150 leden. Veertig letterkundigen zijn lid geworden •t (o. m. C. Buysse, Virg.Loveling, M. Sabbe, Stijn Streuvels, |_ K. v. d. Woestyne, H. Verriest), al de toonkundigen van naam, meer dan veertig schilders reeds, en v?aarachtig niet van de g genngste, beeldhouwers, etsers, graveerders, bouwkundigen, tooneelkunstenaars, enz., enz. De uitslag overtreft de ver-d wachtingen ver. / Hoe langer hoe meer is gebleken, nu, wat zulk verbond zal ;r te beteekenen hebben. Aile kunsten zijn één ; ze zijn als zooveel verschillende bloemen op één struik, als zooveel verschil-lende zijden aan één landschap. En kunstenaars die een ver-n schillend vak beoefenen bleken mekaar soms niet eens te kennen, zelfs niet bij naam ; zij lichtten mekaar niet voor, al ware voorlichting zoo dikwijls noodig geweest, steunden g mekaar met, waardeerden mekaar met, of met genoeg. En if wroetten dikwijls, volslagen onbekend bij de Vlamingen, en onbemind, binnen de enge muren van een atelier, en waren aan 't voortbrengen groote kunst.... Want Vlaanderen is een wonder land, en vruchtbaar als geen tweede. (19 Juli) Zondag 11. werd het Verbond bepaald opgericht. Over s ailes wat er werd be- en afgehandeld zullen we hier niet uit-weiden ; zeggen we alleen dat die droomers, die dweepers _ waarachtig ook praktische menschen bleken te zijn. (1) En weze thans, hoe langer hoe meer, « op den boom der Vlaamsche samenleving, de kunst de bloesem, de vroolijke, r lichte, witte en roze, die schittert in zon en trilt in wind »,* ,t een eeuwige Lente in het herwordende Vlaanderen ! t (1) Tôt leden van den Algemeenen Raad werden te dier [j gelegenheid gekozen : Voor de beeldhouwers : De Cock, e Sarteel, Verbanck ; voor de bouwkundigen : De Noyette, n Gust. De Smet, Van Daele ; voor de letterkundigen : Arras, a De Clercq, De Cneudt, D Hondt, Goossenaerts ; voor de e schilders : Jules De Bruycker, Rod. De Saegher, Gustaaf De _ Smet, Hovenbant, Willaert ; voor de tooneelkundigen : s O. De Gruyter, Ane Vanden Heuvel, Van Havermate ; voor de toonkundigen : Maur. Henderick, Roels, Vander Meulen. e — In het bestuur werden benoemd : tôt voorzitter, R. De Clercq ; tôt ondervoorzitters, G. D'Hondt en O. Roels ; tôt secretanssen, R. De Cneudt en J. Goossenaerts ; tôt hulp-_ schrijver, J. Arras ; tôt penningmeester, C. Van Daele. UIT BERCHEM. C t Boebe wil steeds onzen overal beminden en geëerden Bis- schop hatelijk maken bij de werklieden. J « Hij heeft 16.000 fr. vaste jaarwedde, schrijft hij, woont in een paleis, en is in purper en goud gekleed ». t Ontwikkelde lieden halen de schouders op bij zulk dwaas geschimpsèl. Voor de werklieden die men zoo tegen hunnen bisschop wil j> opstoken, hebben wij slechts te zeggen dat de edelmoedige / katholieken van ons bisdom hunnen geëerden Kerkvoogd jaailijks honderd duizenden ter hand stellen voor al zijne me-nigvuldige werken. t Is al voor de genngen, de werklieden. De Bisschop woont in een paleis. Zeker, en waarom ? Niet voor zich zelve, maar voor zijne onderhoorigen. t Zijn al spreekkamers waar men de grootste en de minste, de rijkste en de armste ontmoet, om de geeste-lijke en tijdelijke hulp van hun geestelijken vader af te smee-ken.Vraagt aan de Gentsche werklieden of het bisschoppelijk - paleis hun paleis niet is, waar zij altijd gulhartig zijn ontvangen.Steeds zijn de bisschoppen geweest de vrienden en verdedi-r gers der minderen : Aan de aimen wordt het Evangelie ver-r kondigd. t Duizenden werklieden hebben voor veertien dagen hunnen ; dank openlijk aan onzen geëerden bisschop getoond ; dit overdekt gemakkelijk het nijdig en dwaas geschrijfsel van onze ï liberale voddenbladjes en hunne kale schrijvelaars. Boebe spreekt toch over de werkstaking in de fabriek van de gebroeders Van Coppenolle. Al de schuld is op de werklieden, natuurlijk. Luister eens hoe schoon en beleefd en Itfaar i Boebe dat uitlegt : « Welnu, mijnheer Jan Toepee, gij liegt ; (uit welk ; » stroatse komt die vent ?) Er werd alleen aan de werklieden . » verboden iets niet te doen wat ze nooit hadden gedaan ; » en waarop ze enkel sedert eenigen tijd verschillende malen » betrapt werden ». Wie daar wijs uit wordt is nog feller als Boebe. En daarmee worden de werklieden afgescheept. Welhoe, 3 fr. verdienen voor n uren onder zakken te loo-: pen, voor 11 uren nachtwerk / daar is geen verbeteren aan, zegt Boebe / i Wie is er de mouwstrijker, de huichelaar, de bedrieger der . werklieden ? Werklieden, sluit u aan bij den Volksbond van Ronsse, : dan zult gij door u zelven, in vrede, doch krachtdadig, uwe ; rechten kunnen eischen. Voor 6 uren zakken dragen winnen de dockers 8 en 10 fr. Gij nu, Boebe. Boebe noemt de nonnen geen « gespuis », zegt hij. Ziehier wat hij voor 2 maanden schreef : « Met dertig, met hondeid kruipen zij bijeen, om schatten te verzamelen, om te eten, te smullen, op pluimen te slapen / » Dat is niet slechter als gespuis, zeker / De zuster van een liberaal kopstuk van Berchem is met de zuster van een kathoiiek van Berchem zoo ook samengekropen m het klooster van D. in onze provincie. Die kunnen 't weten ! Deze week was het in 't klooster van Berchem expositie der handwerken van de katholieke school en va* 't meisjes-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title t Volk van Ronsse: Vlaamsch katholiek weekblad voor Ronse en het arrondissement Audenaarde belonging to the category Katholieke pers, published in Ronse from 1898 to 1936.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods