No. 4 APRIL 1918 I Vlaamsch-Belgisch Verbond Redactie en Administratie : François Valentijnstraat 70, 's-Gravenhage. A ■■ Aansluiten ! Wat vermogen al de kleinzielige en lasterlijke aanvallen tegen het Verbond gericht? Niets. Voortdurend groeit het aantal leden aan ; het zij ons aller streven aile Vlamingen, die in Nederland verblijven, in het Verbond te vereenigen. Daartoe dient door aile voorstanders van het Verbond een onverpoosde propaganda gevoerd. Werft nieuwe leden aan; geéft hun naam en adres op aan de plaatselijke afdeeling en zoo er geen afdeeling b'estaat aan het sekretariaat van het Verbond (Statenlaan 68, 's-Gravenhage). De besluiten op den Landdag van 4 Maart ge-stemd hebben ïij aile Vlamingen, die in voile trouw aan de vrije lotsbestemming van het vader-land, het Vlaamschgezind ideaal belijden, algemee-ne instemming genoten. Wie nieuwe leden aunwerft helpt de beteekenis en de draagkracht van die besluiten vergrooten. Aansluiten zij dus het ordewoord. Wat wij willen. Wat wij willen? Wij willen gelijkheid en recht, niets meer en niets minder: gelijkheid met onze Waalsche broe-ders in rechte. en in feite in het Belgisch staats-verband!Niet langer wenschen wij in een tôt de vrijheid herboren land behandeld te worden als burgers van tweede klas, omdat wij als Vlaamschbewuste Vlamingen Nederlandsch spreken. Niet langer zullen wij een stelsel van twee maten en twee ge-wichtén dulden. Wij vragen enkel wat ons rechtmatig toekomt: in ailes, in bestuur, in onderwijs, in gerecht, in leger, in heel ons leven behandeld te worden als Vlaamschbewuste. Vlamingen. Wij kunnen geen 'genoegen nemen met slechte vertalingen uit het Fransch „pour les Flamands et les autres imbéci-, les", wij verdienen oorspronkelijke teksten in or-' dentelijk Nederlandsch gesteld. Wij willen ons thuis gevoelen in het Belgische huishouden, als gelijkgerechtigden aan denzelfden disch, als kinderen van den huize. Wij zijn altijd verduldig en lijdzaam geweest, maar op den duur is het geen liefde meer, die steeds van één kant moet; komen. Wij Voeren geen aktie, wij getuigen: •geeft wat ons, Vlamingen, toèkomt en ge helpt meteen de Vlaamsche Beweging uit de wereld ! Leugen en laster\ Geen andere woorden vinden wij om de bewe-ring te schandvlekken als zouden de leden van het V. B. V, tegen de Fransche beschavingj Frankrijk of de Fransche taal gekant zijn. Wel integendeel beschouwen zij de Fransche bescha-ving als een der schitterendste beschavingen der wereld. Zij vragen niets beter dan dat al het goe-dê en edele der Fransche wereldbeschaving zijn weldoenden invloed uitoefene op den geest van het Vlaamsche volk, maar wat zij niet wenschelijk achten is: dat een uitsluitend Fransche naâping van ailes wat uit Frankrijk komt, tôt de mindere Parijzer Boulevard-produkten toe, de Vlaamsche zelfstandigheid aantaste en ondermijne. Wanneer de 'Vlamingen den Guldensporenslag van 1302 als een nationalen feestdag herdenken, dan doen zij dat niet uit haat tegen den edelmoe-digen strijd- en bondgenoot van hun Belgisch va-derland: de derde Fransche Republiek, maar uit piëteit voor hunne dappere Vlaamsche voorvade-ren, uit liefde voor de vrijheid en uit haat van de tyrannie. Want de Vlaamsche overwinning op den Groeninghe-kouter in 1302 was geen rassenstrijd, maar veeleer een klassenstrijd: eenerzijds de ; bloem der Fransche ridderschap, de militaristische kaste van den tijd,waarbij zich tal van verfransch- ~ te Vlaamsche junkers ofte Leliaerts aansloten; an-derzijds de Vlaamsche gemeentenaren, de demo-kratie der middeleeuwen, de hoop en de toekomst c van de Belgische gewesten en het moderne Euro-pa. Terecht heeft Koning Albert bij het uitbreken van den strijd voor moderne Vrijheid en Recht c den Vlamingen toegeroepen: „Vlamingen, ge- 2 denkt den Guldensporenslag!" j Wat zouden de Vlaamschgezinden tegen de t Fransche taal als zoodanig. de welluidende taal j. hunner broeders de Walen, zijn? Het hemd is na-^. der dan de rok: het eigene boven, de moedertaal ( eerst, dan het Fransch en na het Fransch hoe ^ meer talen hoe liever, want dit komt de geeste- i lijke vorming ten goede. x De Vlamingen moeten eerst en vooral zich zelf j zijn om iets te zijn en beschaving is geen Fransch of welk ander buitenlandsch vernis, maïr bezon- 2 ken kracht, die van binnen naar buiten uitgroeit j in oorspronkelijke vormen en beelden. Zooals . T.edeganck dichtte: JL ] Geen rijker kroon Dan eigen schoon ! c ; \ 0e nood in de kampen. De lage soldij en het scherpe rantsoenstelsel heb- | ben in de interneeringskampen een werkelijken noodtoestand geschapen. Dien toestand hebben wij c voorzien en wie de vorige nummers van ons Ver- ^ bondsorgaan heeft gelezen, zal kunnen getuigen, dat wij reeds bij voorbaat en met klem de aandacht 7 van overheden en regeering voor het lot der geïn- terneerden hebben gevraagd, ook hebben wij in r vetband daarmede een tweevoudig voorstel ge- c daan: lo. een flinke herziening der soldijkwestie, j in den zin eener billijke vefhooging; en 2o. Aan- ]- voer van de benoodigde aanvullende levensmidde- g len. Wat dit laatste betreft, heeft men zich niet te verdiepen in wijdloopende beschtiuwingen : dat Pe- z trus of Paulus het doet, hoofdzaak is en blijft, dat g onze geïnterneerde soldaten naar behooren gevoed worden.Met een scheepje van 500 ton om de maand / kan onze regeering aan de 30.000 gêïnterneerden a in Nederland een dagelijksch aanvullend rantsoen j van 500 gram levensmiddelen bezorgen, graan of ^ beschuiten, verduurzaamd vleesch, enz. Men sture v dus^^rjf het scheepje en onderzoeke daarna hoe n de zaak volkenrechtelijk dient beschouwd. Want... r de geïnterneerden lijden honger ! k s Voor onze geïnterneerden. a Zooals de bladen gemeld hebten, bevindt de , heer F. van Cauwelaert, voorzitter van het ..Vlaamsch-Belgisch Verbond" zich thans in Le ^ Havre. Het Kongres van 4 Maart had hem opdracht ge- geven bij de Belgische regeering de lotsverbetering ' van de geïnterneerden voor te staart en de afdee- lingen in de interneeringskampen hadden hem de l noodige gegevens verstrekt. Sindsdien is de toestand van onze geïnterneerden ^ tengevolge van den in Nederland heerschenden nood nog verslecht. Het hoofdbestuur van het /. B. V. heeft dan ook den heer Van Cauwelaert /an dat ailes op de hoogte gesteld, opdat hij te be-/oegder plaatse zou kunnen aandringen. Mogen zijn pogingen met den gewenschten uit-ilag bekroond worden I Open brief an de Vlaamsche Leeraars, Onderwijzers, en al wie belang stellen in opvoeding en onderwijs. ,,Evenals de m.vthologische vogel Phénix, zal iok het zwaargetroffen België nà den oorlog uit .ijn asch oprijzen. . . . Gaarne zou ik er bijvoegen: risscher eh krachtiger dan weleer; maar daar-oe is een voorbereidend werk noodig, waarop tôt liertoe te weinig nagedacht is...." Wij allen, onderwijzers, leeraars, belangstellen-len in opvoeding en onderwijs, weten maar al te vel hoe talrijke, hoe erge misstanden er in onze /laamsche opvoeding, in ons Vlaamsch onder-vijs, geslopen waren. Gedurende ons verblijf in •lederland hebben we nog beter, nog degelijker n proefondervindelijk kunnen vaststellen dat, oo ons vaderland op menig ander gebied Neder-and overvleugelt, dit broederland ons echter ten eerste te boven gaat op ons gebied, op het ge->ied van opvoeding en onderwijs. Die ondervinding mag echter niet onder den omphoren verstikt worden, maar veeleer openlijk erkondigd, opdat nà den oorlog de fouten van '66r den oorlog vermeden worden. Maar ook mogen wij ons niet bgperken bij :ritiek uit te oefenen; willen we waardig ons vak ertegenwoordigen, dan moet die kritiek opbou-uen, nieuwe gedachten verspreiden, nieuwe eischen tellen. Uit de medewerking van al wie belang telt in die taak moet een leidraad ontstaan, een •ids ter verbetering van de gewraakte en de te oraken toestanden. Dàt is het voorbereidend werk wat moet ver-icht worden. En tôt dat voorbereidend werk noo-ig ik, in naam van het Vlaamsch-Belgisch Ver->ond, uit allen die een deel van hun tijd en van un werkkracht willen afstaan om die mooie en rootsche taak te bevorderen. 1k weet bij ondervinding hoe moeilijk de tijden ijn, hoeveel er thans van den denkenden mensch evergd wordt. Toch kan ieder van ons het zijne ijdragen om de taak der voorbereiding, om het rogramma der hervorming van opvoeding en on-erwijs in ons vaderland, te helpen uitwerken. )aartoe is het enkel noodig dat ieder, die daar oor voelt, en die daarover zijn gedachten uiten -'il, zich schriftelijk aangeve bij ondergeteekende, let aangifte van den trap van onderwijs .waarbij len aangesloten is en van het vak dat zijn voor-eur heeft. Verdere mededeelingen worden dan chriftelijlc verstrekt. Een groote taak wacht ons, een taak zoo groot ls ze gewichtig is, en die de medewerking vergt . an aile vaklieden van gpeden wil. En waar het laamsche .onderwijs- en leeraarskorps zoo talrijk ertegenwoordigd is in Nederland, reken ik er :n stelligste op, dat iedereen het zijne zal willen ijdragen en medewerken om de taak te vervullen lie ik, op verzoek van het Hoofdbestuur van het , laamsch-Belgisch V erbond, op me genomen heb, n waarover dan eep bijzondere omzendbrief hen al inlichten, die ons in de uitwerking van het voor-;estelde doel de hand reiken willen. EDWARD PEETERS, te Sehoondijke, (Z.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.