32 :aap — it. 2 Prijs pei nummer : vooi België 3 cantwmen, tooi den Vnemd«5 eentiemen Tolotoon t Retlaoiie 247 » AtflKlmtsiratte 2845 '£ aantfap S JAtâiiAËE Bnikster-Uitgecïster Sam: Maaîschappij SI ET LICHT bestuarde? î P. DE VISCH. L«dcbeirg.O«nt . REDACTIE . . ADMIN1STRAT1E fîOOGFOORT, 29. GENÏ VOORUIT Srgaan de? Befffmhe WerUiederipartij. — Vermhjjnende aile dageh. ABONNEMENTSPRIjS BELQJE Drie maanden. . , , , Ir. 3.?$ Ze» maandeo • , . , . fr. 6.5SJ Een jaar ....... fr. 1230 Mtfi abwnetrt sicîi ep sRe positons!» DEN VREEMDS OHe maanden IdajelSjks vtraonclïn). (à 6.H y^aaaaipg: s ' i ni MiMIiiii Bekendmakiiigeiî VERORDENING betrelfemlc den hatidei in ktinstmeststoîfen 1. — Voor de bemestàng mogen alleen gemengeld worden : Suprrphosphaat, ge-zonken phosphaar. (dionlciumphosphaat), ammoniakzout, salpeterzuurzoùt en po taschzouten (kalizouten). 2. — Andere kunstmeststoffen mogen noch onder elkander noch met de onder 1 gsnoemde stoEfen worden içemengeld. Ook is de bijmenging van andere stoffen yerboden. Deze kunstrneststoffen uiogen aileenlijk met aangifte van de grondstof (beenen, bloed, Ieder, enz.) waaruit zij bereid zijn, t'a koop gesteld eu verkocht wordem. 3. — Bij aile kunstrneststoffen moet de hoeveelheid stikstof, phosphorzuur en po-tasch op de zakkeu, rekeningen en vrackt-brieven worden vermeld. Bij het verzen-den in zakken of in andere verpakking moeten deze met een lood van den fabri-kant worden gesloteii De verkooper is verplicht voor den kooper een© rekening op te maken. Wat betreft het opgegeven gehalte is yoor den inhoud stikstof eene speling ver-oorloofd van 0.25 % en en voor den inhoud phosphorzuur eu potasch voor iader eene fan 0,50 %. 4. — Overtredingen dezer verordening worden met ten noogste 10.000 (tien dui-zend) Mark geldbc ste of met ten hoogste één jaar gevangenis gestraft. Beide straf-fen kunnen ook tegelijk toegepast worden. De betreffende goederen worden aange-elagen.Bevoegd zijn de Duitsche militaire be-ïturea en de militaire rechtbanken. 6. — De Belgische wet van 21 December 1896 over het vervalsehen van meststoffen en voed<ermiddelen voor het vee blijft van kracht, voor zoover er geene tegenstrijdige Toorschriften in deze verordening be-paald zijn. Qent, den 22 December 1916. Der Etappeninspeliteur, von UNCEll, Generallentflaïît s{s jj; jfc VERORDENING betreffende kaarfen van het Balkangebied Het verordening^bijvoegseî N. 89 van E6 November 115 wordt opgeheven. Voor de kaarten van het Balkangebied gelden voortaan aileenlijk de bepalingea der verordening N. 68 van 26-10-15. Gent, den 22 December 1915. Der Etappeninspekteur, von IÏNGER, Genersîleiitnnnt * * $ VERORDENING betreffenù de verandering der verorde-nieg aaC aando do aanmeldiag van ge-valien htsdicren, gedateerd van den 26 VIII l Bl. N. 42, bladz. 55. § 1. — i-fVlaats van de inriehting voor krengbenutt^g te Thourout (Torhout) is er eene derf»ke inriehting te Heurne bij Oudenaarde ^werking gezet. Bij deze m'hting zijn inteleveren aile krengen van fy0te huiedieren (paarden, ezels, muilezei rauildieren, runderen, kalveren en zwvn met uitzondering van biggen). | § 2. — Uaat «s (jor genoemde diereo dood of moet r. ^egens besmettelijke ziekte gedood ^Ln> zoo moet hiervan aanstonds den »|<rden BURGEMEE8-TER kennis g^g^T^rorden, die 0p zijne >eurt dadehjk a" M bijgelegen militai-post ervan ' «*t DeZe brengt het ;elografisch °'„J;.:C%'h ter kennis van ibevoegde f p\:u man dan tu u r. 3. _ VerpV.fht * sngifte Mn den içermeester zijn i 4eerste plaat» de enaars, dan ^eeartsen en de ^eichkeurders. «jeren gestorven a kwade droes or t ,t„)jjng 0{ gedood uit hoofde v%dacht aan be- ettelijke ziekie, ^ 1 ^ aan- ite worden aangeduid. het afhalen in zulke krengeu ,een getuig- ;> ifb van den , „^vo^isehen vee-6 wordeu aan toe8^ erder mo-ja zij met ^men met * krengen ■rden vervoerd. •" t^iienen na nik vervoer nauwkeurig teW lîeeteerd. S 4. - Aile k''«;'>gen m°et^ orden afgel©ve^ Janturen aaoor ievoegde tvommandanturen. aa îaars de door bevel io'.rimando 4, in date 30 ggg bopaalde vergoeamg door midde. s* isitiebons te bet^ipn. In ge^ ' . , kwade droes of '"■■i zijn, wordt deze ver8oe.din^ji taald, omdat deze krengen met mot^ v'ld wordeu. . , § 5. - Voor aile plaatsen in den c der Etap'penkommandanturen te Beernem vervoert de t* B&erne R tionneerde wagen de krengen naar ae, voor de plaatsen in den^ omtreK Etappenkoramandanturen Sin1>Niju8,a . Lokeren de wagen van Bint-Mki»afl. die reden BK»fceft dft M»*. den ingediend. In de andere Eommandan-turdistricten geschiedt het afhalen door de te hunne voorhandeo zijnde wagens. § 6. — Krengen van kleine huisdieren (behapen, geiten enz.) kuunem ook worden afgcleverd. Maar eene vergoeding wordt er Liiet voor gegeveu. g 7. — Overtredingen van deze bepaliri-gen worden met ten hoogste 1000 Aiark geldboete of met ten hoogste 6 weken hech-tenis gestraft. § 8. — De verordening in date 26-8-15, (N. 42 van ;t. V. Bl.) wordt door deze buiten voege gesteld. Gent, den 27 December 1915. i}er Etappeninspekteur, von UNGER, Geaeraiîeutaant & % 4E IÎEKE N DMA KIN G betrfffer.de het houden van vee.markten Aangezien de mond- en klauwz-eer te LOKEREjN uitgestorven is, mogen de vee-markten aldaar weder plaats vinden. Evenzoo worden de biizondere afslui-tingsmaatregelen voor de gemeente 8INAAI in 't district van bovengenoemde Kommandaatuur weer opgeheven. Gent, den 27 December 1915. Der Etappcamspekteur, von UNGER, Generaileutnant. Bekendmaking DE OAGËN DEK MELDINC voor de ueerplicîitigen Belgische onder-dancn van 17e tôt het 35e volie levensjaar 3 Januari, L. 4 » A en B, Nr 1-600. 5 » M. 6 » R, Nr 001-1600. 8 » N, 0, P. 10 » C. 11 » Q en R. 12 » D, Nr 1-1000. 13 » S. 15 » D, Nr 1001-2000. 17 > T en U. 18 » D, Nr 2001-3000. 19 » V, Nr 1-1000. 20 » D, Nr 3001 4000. 22 » V, Nr 1001-2000. 24 » 1), Nr 4001-0000. 25 » V, Nr 2001-3000. 26 » E, F, G. 27 » V, Nr 3001-4000. 29 » lï, I, 3, K. 31 » V, Nr 4001-6000 en W, X, ï, Z. De meldingsuren zijn: 'b voormiddags, van 8 tôt 12 uren; 's namidda-gs, van 2 tôt 6 uren. Gent, den 81 December 1915. Do Etappen-Kominandant, von WICK. Nota's over den ouden strijder die is heengegaan... Die goeie, oùds Vaillant! In het oosten van het rumoerige, on-stuimige, wereldsche Parijs, in een straatje dat uitgeeft op de avenue de Samt-Mandé, daar leefde hij, te midden van zijn paperassen en boeken. Wîtar meii' dacht een onstuimige revolutionnair te ontmoeten, vond men een gemoedelijke grijsaard, met vrien-deliike, naieve oogen achter groote brilglazen. Vaillant was een geleerde, maar het was geen spreker die zijn publiek in vervoering kon brengen. Daarvoor was hij te eentonig, te plechtstatig, te schuchter. Van hem heeft men gezegd dat zijne aangeboren schuchterheid hem nooit verlaten heeft. Daar'oii v/as hij nog een naieve, goedige kerel. Hij kende de menschen niet, al had hij ook zulke woelige dagen beleefd en zooveel ge-reisd.Hij leefde tamelijk afgezonderd, en droomde zijn révolutionnaire droom, vertrouwende in de menschelijke rede, vol toegeving en goedheid jegens de wriemelende en elkander bekampende menschen. Hij was de man van overtuiging, de verpersoonlijkte rechtschapenheid, im-mer hoog houdende zijn revolutionnair ideaal. Die zelfde revolutionnair had de poëzie en ook de goddelijke muziek hartstoch-teliik lief. Zijn lievelingschrijver was George Sand, die buitengewone vromv die een machtig groot schrijver was. En als Vaillant in de intimiteit sprak, baarde hij aan allen die hem slechts kenden van op het spreekgesteelte, waar hij de eenigszins stotterende redenaar was, de grootste verwondering. Vaillant was dan, hetgeen de franschen noemen : t un brillant causeur ». Hij was zeer be-lezen, en als hij zijne herinneringen op-rakelde en de anekdoten vertelde, op rijn gewone gemoedelijke wijze, hing iedereen hem aan de lippen... j» «t» t nr* Vaillant werd geboren te Vierzon, in het département du Cher. Hij was echter nauwelijks twee jaar oud, toen zijne familie zich te Parijs vestigde. Hier groeide hij op, deed zijne eerste studiën, verwierf hij zijn diploma van ingenieur in de « Ecole centrale des Arts et Manuafactures ». Hij zette zijne studies voort in de Sorbonne, in de Ecole de Médecine en ! in het Laboratoire d'histoire naturelle. Plotseling, op zes-en-twintig jarigen ouderdom, vertrok hij naar Duitschland, studeerde te Heideîberg, Weenen en Cuebingen. Zijne reizen en studies zette hij voort tôt den oorlog van '70 hem terug naar Parijs riep. j Reeds had hij k'ennis genomen van de ' çocialistische leerstellingen en was hij jafpn aanhanger geworden der marxisti- b.i: Te Genève, waar Johan-Philip Becker hem zijn lidkaart afleverde, had hij zich aangesloten bij de Internationale, en niet te Heideîberg, zooals t Vooruit ï verkeerdelijk meldde en zooals het ook staat in a Larousse. » Na zijn térugkeer te Parijs, was zijn droom in Frankrijk de socialistische Parti] te organiseeren, waarvan hij den vooruitgang en de macht had kunnen nagaan in Duitschland. Heel zijn leven heeft hij gewijd aan deze taak. yir * f ^ ^ Aan ieder is het bekend welk werk-zaam deel Vaillant nam aan de Parij-sche Commune waarvan hij lid was, hoe hn bij de strijders was, die hun leven oiferden voor hun ideaal, hoe hij den 27 Mei, 's avonds, toen hij zich naar de mairie van het XI* arrondissement wilde begeven, ingesloten werd, geluk-kig kon ontsnappen en eindelijk Enge-land bereiken. In 1880, na de kwijtschelding, keerde Juj terug uit dit land, waar hij Marx had leeren kennen, en wijdde zich aanstonds aan het organiseeren der partij. Zijn groote vriend Blanqui, door Bordeaux als volksvertegenwoordiger uitge-roepen, stierf op 1 Januari 1881, na eene publieke vergadering. Toen stichtte Vaillant met eenige vrienden het Comité révolutionnaire central, waaruit later sproot Le parti socialiste français, eene der groote frakties van v66r de eenheid in Frankrijk. Van die partij, die heel wat te betee-kenen had, was Vaillant de ziel en de voornaamste personaliteit. Aan zijne zijde stonden o.a. Dejeante, Groussier, Cheradame, Paule Mink, Argyriadès en den te vroeg afgestorven Albert Tanger, waarvan de jonge wach-ters van over een twaalftai jaren zich nog wel zullen herinneren. Het waren discipelen van Blanqui welke het » Comité révolutionnaire » ge-sticht hadden, dezes princiepen waren er dan ook overheerschend. Vaillant heeft eens op de volgende wijze de gedragslijn zijner fraktie ge-karakteriseerd, gedragslijn die gevolgd werd gedurende vele jaren : « Wij vragen aan het proletariaat zijne vakbonden te reorganiseeren, voor eene zuivere eko-nomische aktie en terzelfdertijd vragen wij aan de socialistische partij zich te organiseeren buiten aile ekonomische organisaetie, voor eene zuivere poîitieke aktie. » Vaillant was dus voor eene scheiding der poîitieke- en der vakactie, voor wat zijn land betreft ten minste, gezien de daar heerschende toestanden die hij zoo klaar en duidelijk uiteengezet heeft op het kongres van Stuttgart, in 1907. Want Vaillant was een vurige apostel van de werkerseenheid. Dit heeft zijne latere werking, toen het er op aankwam de eenheid der fransche socialisten te I verwezenlijken, ten vollç bewezea, • * * * Zijne actie als gemeenteraadslid voor Parijs en in het fransche parlement, zijne houding in ' de internationale be-weging, zijn voor iedereen die deze laat-ste jaren eenigszins gevolgd heeft, over-bekend. Vaillant was eene der meest « hervorragende » figuren uit den gene-ralen staf der Internationale. Wij zullen ons dus met verdiepen m beschouwm-gen over deze aktie, die, zooals ik zeg-de, al te bekend zijn en ook niet over Vaillant's houding tegen het militarisme en zijn strijden voor den wereldvrede. Ieder kent de stellingen die hij verde-digde op het kongres van Stuttgart, waar hij zulk helder betoog hield over de verhouding van de werkersbeweging tegenover de oorlogsmachten ; waarin hij, om zoo te zeggen, de princiepen syn-thethiseerde die hem heel zijn leven tôt richtsnoer dienden. In het licht van deze houding zullen \ve, als de huidige nachtmerne voorbij zal zijn, beter de houding kunnen beoor-deelen die hij aangenomen heeft tijdens de wereldschokkende gebeurtenissen waarvan hij het einde niet heeft kunnen zien. Vaillant, die heel zijn leven gewijd heeft aan de zwoegende mensenheid, die bourgeoiszoon en man van de weten-schap, die aan al de gemakken des levens vaarwel zegde om een veelbewo-gen bestaan te leiden, meer dan eens zijne huid en zijne vrijheid op 't spel zette, zaî ieder arbeider steeds diepbe-wogen herdenken. Antwerpen. «!3n de Klopper. «■■«'H.llFIIIIihl 1 .11 1 1 «Il m iww nu» 1 iioijaiigiSÉ 1916! 't Is dood nu 't jaar vijftiens Ja, dood en 't is geen spijt, Want 't gaf ons mets te ziene, Niets dan wat aakligheid 1 Daar konit nu kreupol bachtea De numéro zestien ! Wat mogen wij verwachton, Verwachten van den dien'? 'k Weet er niets van, menschen, en dat is juist den knoop dat ik U niets kan wenschen dan Moed en heel veel Hoop! 'k Wensch dat de Vrede kwame Met numéro zestien, en daarmee uit en «Amen» « het zij zoo » ja, misschien? ! 8. De aardappelnood in een nieuw licht Een fsrusseiscn blad van iKmderdag brengt een uitgebreid artikel over deze nij-pende kwestie, waaruit wij de volgende be-langrijke opmerkingen ontnemen. De «aar-dappelstaking» (zooals ze het daar karakte-ristiek noemen) is geen verschijnsel in en-kele arrondissementen of provinciën, ze gaat heel België door en het blad komt daardoor tôt de conclusie dat er eene soort van samenzwering moet bestaan tusschen boeren en speeulanten om hardnekkig vol-te houden totdat de maximumprijzen naar hun ïin verhoogd zijn. De boeren hebben in hunne niets ontzien-de schraapzucht reeds sinds het voorjaar er van gedroomd dat hunne patatten buitengewone prijzen zouden opleveren en in dat geloof zijn ze door speeulanten versterkt. Wij mogen gerust er bijvoegen dat vele on-zer vrienden op den buiten ons reeds in het najaar verzekerden dat de boeren van 20 tôt 25 frank per zak rekenden te krijgen. Zit dat eenmaal in den koppigen boeren-schedel dan laten zij liever hunne aardap-pelen rotten en de stedelingen verhongeren dan onder den gehoopten prijs te verkoo-pen.Zeker moet men de militaire rekwisities in aanmerking nemen, maar die zijn nu af-geloopen en naar de berekening van buiten-menschen zelven, 0. a. van dorpEsecretaris-sen, zijn er millioenen kilo'a overgeblevenen. Van de doTpsburgemeesttrs, meestal zelve grondbezitters, moet men geenerlei hulp verwachten on, zegt het Brusselseh blad, hoewel de boeren zeer godsdienstig zijn en hun geloof hen zegt dat steeds het 00g van God op hen gericht is, schijnen ze te veronderstel-len dat onze licve Ileer ook niet weten kan hoeveel aardapppelen ze in hunne ver-borgene putten hebben of dat het een God welgevallig werk is de goddelooze stedelingen uit te hongeren. Het ongeluk van het Vaderland, zegt het artikfl vorder, ziet daar eene buitengewone occasie 0111 hunne sciiandelijke hebzucht. bot te vieren. Reeds in 't vorig jaar heeft men in het land van Aalst duii'.ende kilo's aar-dappelen laten verrobten. Het doet herinneren aan de in de fransche geschiedenis zoo beruchte «pacte de famine» onder Lodewijk XI en _ XVI. ee» «rwwsBmtenteut ' ^aBSHSSSSsaœass^^ai^ssœssaaew welke de fievolutie van 89 vernietigde. Vorder maakt het blad deze opmerkfcg» De boeren zeggen: de oogst is ons eigen-dom, wij hebben het recht ze te laten verrofc teu of te veikoopen, naar wij willen. Maar als de arbeiders, die toch ook het rechs hebben hun arbeid te verkoopen of niet, eene wericelijJce algemeene werkitaking zouden tôt- stand brengen, dan zou regeering en burgerij rœpen dat het geheele eccrno-mische bestand der natie gevaar liep, de rechters zouden de wet ojj de «coalition» te pas brengen en' de «sehuidigen» veroordee-!en (we hebben er reeds mermalen een voor-proef van gehad. ïf,ed.) «Welnu, zegt het blad, «de boeren maken zich ook schuldig aan «coalitie», ook zij hebben invloedrylcc en machtige leiden die hen r^d geven, arçdors is het niet mogelijk eene zob volmaaktè overeenkomst te begrij-pen.»Ten slotte vraagt het blad eene scherpe, nauwkeurige enquête door de sterke hand der overheid ea zich niet van de baan te laten leiden door praatjes van «vrijheid van handel» enz. De burgerlijke macht heeft de plicht en het recht het volk voor uitschei-dingen dezer vrijheid te behoeden, in België evenzoogoed als in de andere lar.den, waar men zeer streng tegen spéculateurs en ver-valschers der levensmiddelen te werk gaat. Wat ons betreft, wij zijn niet genoegzaam gedocumcnteerd (wat zelfs de overheid nog niet is gelukt) om de redeneeriug van het bovenstaande artikel waar of soms overdre-ven te vinden. Uitzonderingen komsn er zeker voor, be-wijze do aanvoer van aardappelen aan eani-ge kooplieden te de^er stede en de- aankoo-pen door de siad gedaan. Maar als wij lo-giek redeneeren koinen wij tôt volgende conclusie : De aardappeloogst is in België over-vloedig geeest, vooral in de beide Vlaande-ren. Oveval is het land bebouwd geweest, behalve a-an den ÏJzer, waartegen voorstani dat vele beetenbouwende boeren door d« duitsche overheid gedwongen zijn geweest een deel van het beetenland met aardappelen en grr.an te beplanten. Zeker zijn de rekwisities door de militaire bezetting groot geweest, maar het vorig jaar werd ook gerekwitisioneerd. Do bevolking van België is door de be-zetting niet zoo zeer vergroot, als men ~'»kent dat hondordd oiaen de Belgen heii â'nd uit ziji (vXucntehngec, krijgsgevang^-nen, geïnterneerdèn en dieuende troepen). De bevolking is in de laatste maanden zeer spaarzaam met de aardappelen moeten zijn, zoodat er nog niet zooveel ak andere jaren van den oogst gebruikt is. Summa summarum : logiek geredeneerd: er MOETEN uog zeer veei aardappelen op den buiten zijn. Wij zijllen nu zien wat de stad Gent kan doen. De maatregelen tegen de overvra-gers en spekulateurtjes zijn goed genomen aïs nu — de hoeveelheid maar groot g&-noeg zal zijn die zij in kan koopen, om aan de arbeiders, wiens eenigste voedsel ne^ vens het (smal gerationeeido) brood, aardappelen zijn, hunne noodige hoeveelheid te verschaffen. Wordt dat door togenstand van den buiten verhinderd, dan geven wij het Brusselseh blad gelijk. Dan moet er door de bevoegde overheid eene strenge, nauwkeurige onderzoeking gehouden worden en daartoe eene goed ondersteunde aanvraag aan den Opperbovelhebber gedaan worden om de belgische verordening van ^ Augustus 1914, welke aan de gemeentebe-sturen de voile bevoegdheid gaf, noodza* kelijke levensmiddelen met dwang te re-kwisitioneeren en welke eerst den 9 December 1914 opgeheven is, weder rn voega te stellen, ten minste voor de aardappelen.Op ons, die v>oor de werkende klassp strijden, rust de plicht aile mogelijke mid-delen te baat te nemen en aan te raden, die strekken kunnen om de arme werkera-bevolking van een door schandelijk specu-latie en koppigheid opgedrongen ËONGER te vrijwaren. De rijkc menschen zullen wel voor zich zelven zorgen. Me. Rond den Oorlog P© s^rljcl io Sorvifi Schmidtbonn schrijft in de «Norddeutsehe Allgemeiuc Zeitung»: Tusse-lien Tawnik en Ladjerce. Reeds in het wijde dal van de Morava. Van de 12 wagens, waarmede onze automobielcolonne hedenmorgend vertrok-ken is, zijn er nog Slechts viif over. Die zijn tôt nog toe ten minste met de snelheid van trekossen tegen de kleibergen opgezeuld. Nu ligt de klei zoo hoog voor de wielen,nu is ten gevolge daarvan de weg zco volgepropfc met soldaten, pakdieren,wagens, kauonnen, veldkeukens, dat onze wagens tôt slakken worden. Tôt slakken, die met wild gwa>a« werkeu. Dan staan ::ij stii, maar uog steed» xwoegend als zaagmachines. Vanuit' den wagen schuift meu het achter. ste gedeelte van paarden een beetje uit cl-kaar om plaats te krijgen voor een aanloop. De wielen snijden echter meterdiepe vo-ren in de klei, waaruit 2-ij niet meer ios kunnen komeu. Het stuurwiel wordt den chauffeur uit de hand getrokken alsofeç e£rv vel in zat, d« r'"""-ep ' p'r ' ilÉÉ "Moas* ■ Si—

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.