Orakstcr-U itgeeîster Sam: Meatscheppij H ET L!CMT bestunrdcr > P. DE VJSCH. Ledcbcrg-Qent . . REDACT5E . . ADMÎNSSTRATÎE HOOGPOORT, 29, GENT VOORUIT ABGMN EMENTSPRÎJSA BELGIE f>r!e «nsandeo. . . , . fr. ^3.2i Zco maandeo » , , , . fr. 6 51, Ecn jaar ....... fr. 12.5S Met) aîjonaecrî zich op aile posftiiredes DEN VREEMDE Drie maanden îdagelijk» vensonden). . . . fr. 0.73 Orgaan der Beigkshe Werkiiedenparéj. — Verschjjnende aile daaen. Bekendmaking Voor de verzending van dagbladen, tijd-schriffcen, boeken en muzieknofcen met de post, gelden, of vervoeging van den gene-raal-gouverneur, van af heden volgende be-palingen : 1. De verzending van dagbladen en tijd-schriften met de post binnen hct gebied van het generaal-gouvcraeinent en in verkcer met de aangesloten neutrale landen ^weden en Noorwegen is slechts dan t elaatbaar: a) mdieD de verzending door de firma ge-schiedt die het betreffende blad of tijdschrift uitgeeft of ervan uitgever is ; b) Indien de zendingen aan duitsche auto-riteiten, duitsche beambten of militairen gericht zijn of van deeulken uitgaan. Iedere andere partikuliere zending van gazetten of tijdschriften blijft, in de gren-zen van bovengenoemd vcrkeer, uitgeslo-ten postverzending. 2. In het verkeer met Duitschland en de aangesloten verbonden landen : OostenriJ.t-Hongarije, Bosnie-Berzegowina en Turkije komt geenerlei verandering en kunnen der. halve in verkeer met deze landen ook dagbladen, tijdschriften, drukwerken en rnuziek ongehinderd met de post vewonden worden. Ook bliiven de door rciddel v, î postabonnement betrokken dagbladen, zoo-wel in.het binnen-belgisch verkeer, ah ook in het verkeer van België met de overige landen onberoerd d)or bovenstaande bepa-lingen.de (xeneral-Gouvernenr, von BISSLu 1 Sîechfs geldig voor het gebied vac het generaal-gonvernemeiit Bolangrijke Gegevens In *879, in de Algemeene Maatschap-pij der fransche gevangenhuizen, ont-leende de heer Bonjean, rechter bij de burgerlijke Kamer der Seine, de dossiers van 30 kinderen, die eene kleine ©alangs gestichte kolonie gingen . be-syolken. ' Onder die derti<r vermeldde, hij er eene als zijnde van volkomen aeerlijke» ouders zonder terughouding. Een tweede behoorde aan eerlijke ouders, maar die op hem geen het min-ste toezicht uitoefenden, uit reden van een te zwaren familielast. Voor de 28 overblijvenden volgden de aanmerkingen als dezen : De vader Ieeft met eene bijzit; natuurlijk kind eener on-tuchtige; wees van moeders zijde; de vad°r is driemaal veroordeeld ; veroor-deeld met zijne moeder, vader verdwe-nen; wees van vader's zijde, aan zich zelf overgelaten door zijne moeder ; natuurlijk kind ; de moeder leeft met een bijzit en is slecht gefaamd; ouders on-gekend ; moeder in 't gevang ; vader weg,moeder is alkoolisch ; tôt misdrijf gedreven door zijn vader ; vader en moeder leven van weerskanten met een bijzit enz. Men zal zeggen : Wat is er daar won-ders aan, er is hier zeker wei spraak van een toevluchtr' uis of eene strafkolonie, men heeft dus de zieken moeten zoeken die het meest noodig hadden van gered te worden. Inderdaad1 ; maar hetgeen nuttig is herinnerd te worden, is dat deze zieken slechts waren ontmoet dan in familiën aldus verminderd, onteerd of verdwenen. Nu hebben wij nog een parijsch patroonschap, waar men kinderen en aan-komelingen opneemt die in zedelijk ge-vaar verkeeren en waar de policie ge-heel gaarne een zeker aantal van die-genen zendt dit zij opraapt, om, als het mogelijk is, ze te vrijwaren van het gevang, dat is namelijk het patroonschap met een werkhuis er aan gehecht, van M. Henri Rollet. Zekeren dag ging men aldaar over tôt het onderzoek der dossiers van 400 ■ kweekelingen en wij gaan de uitslagen nazieri. : Mer vond er 14,25 ten honderd die voortkwamen uit eene normale familie, : maar men voegde er het woord «betrek-kelijk» bij, omdat men meende het recht niet te hebben de zedelijke ellende bloot te leggen, die verborgen waren in ge-1 zinnen die in schijn onaangetast waren. Er bleven dan nog 85,15 per honderd : kinderen, wiens familietoestand klaar-blijkelijk slecht was. Maar het is we-i tenswaardig dat nader te ontleden. Waren weezen van vader en moeder : 10 per 100. Waren natuurlijke kinderen 11,25 per 100. Hadden verdwenene ouders of door het gerecht gestraft 13,25 per 100. Hadden gescheiden ouders, 't zij in feite, 't zij door echtscheiding 16,25 per 100. Waren wees van een der ouders 35 per 100. Dit patroonschap is een open en vrij huis. Onder de kinderen die er werkten al-vorens geplaatst te zijn... of weg te vluchten, waren er velen reeds veroordeeld geweest of ten minste aangehou-den.Eenigen waren maar tôt aan den boord der overtreding gekomen of waren er in gelukt kwaad te doen in het geheim en met een voorloopige straffe-loosheid.Er waren er ook die nog nieta anders gekend hadden dan de ellende met hare gevaarlijke ingevingen. Doen wij nu een stap verder en wij komen aan de verbeteringshuizen, waar de jeugdige plichtigen in opgesloten zijn. Rond 1896-97, wanneer men te rechte of ten onrechte er minder op bedacht was oifl hen die hervormende opvoeding te besparen en de kinderen met meer zachtheid te behandelen, toen telde men er ongeveer 7000. Welnu men vond gemakkelijk onder hen de evenredigheden terug, die over- eenstemden met d*ze die wij aangetrof-fen hebben in het patroonschap van M. Rollet. De meest talrijken waren de weezen van vader en moeder : zij bleven tus-schen de 500 en 600. Boven hen kwamen de kinderen van onbekenden of verdwenen ouders, bede-laars en vagebonden, kwamen daarna ; zij bereikten niet ten voile het getal van duizend. Het getal van duizend werd bijna ge-lijkelijk overschreden door twee andere kategoriën, deze der natuurlijke kinderen en deze der ouders die veroordeelin-gen ondergaan hadden. Dan kwamen eindelijk ten getalle van 2,200 de kinderen weezen van een der beide ouders ; het was hier gelijk daar verreweg den talrijksten groep. De verbeteringshuizen bevatten nog de ergs te vertegenwoordigers met der misloopen jeugd. Deze werden tôt in de laatste jaren over het algemeen opge-noraen, en wat men noemde de correc-tioneele kwartieren, aan zekere gevangenhuizen gehecht. Een der meest oppassende en onder-vindingrijkste bestuurders van die kwartieren, M. Raux, heeft te Lyon eene ge-wetensvolle statistiek opgemaakt der kinderen aan zijne zorgen toevertrouwd; hij heeft zijne onderzoekingen doen op-klimmen tôt de familiën, want de dossiers en de briefwisseling lieten hem toe er een juist en zeker oordeal over te vel-len.De uitslag van zijn onderzoek was dat 13 op honderd van zijne jeugdige bevol-king een normaal toezicht hadden geno-ten ; 8 per honderd waren door de ouders zelve tôt slecht opgehitst; 38 per honderd waren opgegroeid zonder het minste toezicht; 41 per honderd hadden maar een gebrekkig toezicht gehad, nu eens te zwak dan weer te brutaal, slecht in een woord. Men ziet dus dat de onderzoeken, de verschillende statistieken, nagenoeg overeen stemmen. F. H. UIT DE Lijdensgeschiedenis van César De Paepe Te gepaster ure herinnerde het «Zondags-blad* ons in zijn laatste nummer het afater-ven van César De Paepe, het schoonste fi-guur uit de Belgische Socialistische bewe-ging, dat uit onze rangen gerukt werd op Vrijdag 19 December 1890, te Cannes in Frankrijk, aan de Middellandsche Zzee. Onze lezers weten dat het 6e Jaarlijksch Congres der Partij, gehouden te Leuven op 6n en 7n April 1890, op voorstel van den Landelijken Baad, besloten had Oesar De Paepe naar het Zuiden te zenden, in de hoop zijne wankelende gezondheid te rien herstellen en eene der beste krachten voor de beweging te behouden. In een brief aan Jan Volders, in "Le Peuple» van 13 April 1890 afgedrukt, weigerde De Paepe dezen gunst: 1 Eliwel, schrijffc hij o. m., mijn gemoed komt in opstand bij de gedachte dat ik, om mijn treurig bestaan iet wat te verlen-gen, gebruik zou maken van de zelfverloo-ohening, het zuur verdiende reld van die lijdensgenooten, waarvan velen ongetwij-feld jon,ger zijn dan ik en die, genezen, nog eene nuttige loopbaan zouden kunnen ver-vullen, als de mijne bijna is afgeloopea. ^ Toch liet hij zich overhalen en in het be-gin van October vertrok hij naar Cannes. In onderstaand schrijven vertelt zijne vrouw onder welke tre^ische cmstandighe-den de reis werd doorgemaakt. Cannes, 17 Oktober 1890 Beste Vrienden, César te vermoeid zijnde om u te schrijven, zoo meen xk het mijn pheht te zijn u in zijne plaats te laten weten hoe de reis is afgeloopen en hoe wij ons hier ingericht hebben. .Reeds gedurende onze reis van Brussel naar Parijs heeft onze zieke veel geleden ; wij zijn gedwongen geweest een geneesheer te ontbieden die eene rust van minstens drie dagen heeft voorgeschreven. Wij zijn den 11 uit Parijs naar ^yon ver-trokken, waar een vriend van Benoit Ma-lcn, den heer Cassart, opsteller der «Action So iaie» ons aan de statie opwachtte. Alhoewel César afgemat, uitgeput en zieker dan ooit was, zijn wij toch 's ande-rendaags naar Marseille vertrokken. Bier-bij had een der treurigste voorvallen van den langen doortccht plaats. In de statie waren Cassart en ik, met den kleinen Eector, onzen zoon, gedwongen in der haast onze reisbiljetten te nemen. Om voor ons pakgoed te zorgen iiep ik daarna met mijn kind vooruit, terwijl Cassart op zijn stappen terugkeerde om César te onder-Bteunen. * Wat er daarna gebeurd is weet ik niet. Was :t eene bezwijming? Eene verstikking? Zeker is 't dat César, als eene levenslooze massa was ineengezonken en den dood na-bij scheen. Cassart en eenige ijzerenwegbe-dienden hebben hem opgeraapt en bij 't vertrekken van den trein bewustelooa in enzen wagon geworpen. Ik wreef hem zoo hard ik kon en opende eene deur om ver-sche lucht te doen binnenstioomen. Als hij eenigen tijd nadien tôt zich zeiwen lcwam herinnerde hij zich Diets meer. Gij kunt denken in welken doodsangst ik die oogen-blikken heb doorgebracht. Bij onze aankomst te Marseille werden wij door een tiental vrienden verwelkomd, waarvan twee César naar het dichtst gelegen gasthof — in de statie — gedragen hebben. Den nacht dien wij in Marseille hebben doorgebracht is iets verschrikkelijks geweest. De vreemdste zinsbegooehelingen hielden onafgebroken a-an, waaraan het mij onmcgelijk was een einde te stellen; men zou gezegd hebben dat hij geheel en al waanzinnig was, en vruchteloos wendde ik aile middelen aan om dien toestand te doen ophouden. Den 14" 'b moïgens zijn wij uit Marseille naar Cannes vertrokken waar César ster-vende aangekomen is. Malon, met een zestal vrienden, ver-wachtten ons en wederom, zooals 't in Marseille 't geval was, werd Oesar nu niet naar het hôtel, ma-ir in een gemeubeld vertrek overgebracht. 't Was tijd; César was totaal gebroken, yerlamd, vernie-tigd... » (1) 1) Vertaald uit «César De Paepe, zijn leven, zijn werk», door L. Bertrand. IIBSEN, als ileoker ea sfrijdir VOORDTIACHT gehouden in « Ons Huis », Op Dinsdag 7 December, door Gezel P.-J. D'HOEDT. Wie zijn leven doorbrengt in het dal, lal nooit do zon zirtn op- en ondergaan. Geachte toehoorders 1 Z66 rijk van inhoud zijn de werken van Ibsen, dat men gedurende één jaar, elken dag eene bespreking daarover zou kunnen houden. Ik zal me echter beperken tôt het geven van vier voordrachten, met het doel uwe aandacht te vestigen op een dichter, op wien de heele wereld het 00g heeft gericht. U Ibsen echter yolledig te doen kennen, is onmogelijk; daarvoor is deze dichter te fijk aan gedachten. Maar ik wil u aanzet-ten Ibsen te lezen en te bestudeeren ; hij is eene rijke, onuitputbare bron voor ons kennen, weten en denken. Laat ons uit die bron putten zooveel wii kunnen en daar-mede onren geest yerrijken, die, o. ro" 2^0 arna is ! Ik zal u heden spreken orer Ibsen ah âenJcer en strijder, verrolgens zal ik aan elk oer volgende werksn e«ne roordracht wij-den: Een Poppenhiris (Nora), Spoken, Etn » olksvijand. . ik kies deze drie stnkken: 1) omdat zij in «e uitgave elkaar opvolgen en 2) omdat het Jeno aan het andere si uit. Ibsen is een der beteekenisvolste dichters de 19e eeuw. Hij is het niet omdat hij ecn 25-ta! dra-Pa's, vele gedichlen sohreef, maar voirai omdat hij den moed had te strijden tegen eene maatschappij die hij als bedorven aan-zag, ondermijnd door de leugen, als zij is, en om de stoutmoedigheid en kracht waar-medo hij dit doet. Ibsen is maar door weinigen van u gekend, veronderstei ik: 1) omdat zijne werken te onlangs in onze taal werden overge-zet, 2) omdat de dramatische letterkunde niet zoo aantrekkelijk voor do massa is als de roman-letterkunde, en 3) omdat te Gent Ibsen's stukken te weinig werden ôpge-voerd.Ibsen is niet de eerste die van af het too-neel de verkeerdheden onzer maatschappij geeselt. Acschylos spaarde de heerschers van zijn tijd niet; Beaumarchais leest in zijn « Figura » den adelstand zijn heelen zondenre-gister voor; Lessing verdedigt in zijn « Nathan de Wij2e » zijn vrije beschouwin-gen tegenover de onverdraagzaamheid der geestelijken ; Schiller treedt in zijn s Willem Tell » tegen de tyrannenmacht op; Dumas, zoon, verdedigt in zijn Kamclia-damc het gcvallen meisje, dat door iedereen veracht en vernederd vrordt. Julius Vuylsteke heeft den waren dichter toegeroepen: « Gij zult de klok zijn die de wereld wekt ! » Wolnu Ibsen is zoo'n klok. Ibsen zàl d® wereld wskkun met zijn ttnteriteiH, met zijn bonzen op de poorten waarachter bijgeloof, onwetendheid, domheid, leugen zich ver-sc-holen houden. Misschien zal het huidige geslacht nog niet opschrikken uit zijn slaap, omdat het nog te diep ligfc ingedommeld. Maar het komende geslacht ontwaakt zeker: onze kinderen, onze kleinkinderen, ^aarscliiju-jijk.*- Maar gewe^t zal de mepsohheid wprdgn, door de klok die Ibsen is en door àiidere klokken die zulleu blijven luiden, tôt dat de ontwaking volledig zal zijn. Over Ibsen's bijzonder leven is niet veel meldenswaardig te zeggen. De dichter is in 1S28 geboren, in Skien, een kleine stad in Noorwegen, en in 1906 gestorven in Noorwegen's hoofdstad, Christiania. Zijn vader was een koopman en deed goede zaken. Het huisgezin leefde op breeden voet. Toen Ibsen 8 jaar oud was kreeg zijn vader een tegenslag in zijn zaken en de familie verviel in armoede. Op 17-jarigen ouderdom trad Ibsen in dienst bij een apotheker en heel typiek wordt door een schrijver van Ibsen gezegd : dat hij in zijn later leven zijn medemen-schen nog menig zuur drankje en een bit-tere pil zou te slikken geven. Na een tweetal jaren verliet hij die be-trekking om zich aan de studie te zetten. Op school was Ibsen nooit een goed leer-ling geweest. Alleen in het opstellen was hij al zijne medeleerlingen — zelfs de veel ouderen dan hij — altijd ver vooruit. Ibsen had geen gezellig karakter — en dat heeft hij in zijn later leven ook nooit gehad. Hij vermeed aile gezelschap en hield zich steeds van anderen afgezonderd. Georges Brandes schildert ons Ibsen's portret als volgt: « Ibsen is klein van gestalte, msar zwaar gebouwd ; hij kleedt zich met zekeren stijl en élégance en maakt een deftigen indruk. Zijn gang is langzaam, hij beweegt zich waardig, zijn houding is voornaam. Hij heeft een groot, intéressant hoofd met een weelderigen grijzenden haardos, die het ge-zicht beheerscht ; hij is ongewoon en draagt, reeht als hij is, hoog, breed. en vol ontwik- I. k^ld, ç«n stempel y»n çrootfeeid ©n ggdaçl>r ' ten-rijkdom. De mond is, aïs hij zwijgt, dicht geknepen, als zonder lippen; die mond verraadt, gesloten en vastberaden, dat Ibsen een man is van weinig woorden. Hij zit, ook in tegenwoordigheid van velen, liefst weinig sprekend, als de stille, soms haast barsche deurwachter voor het heilig-dom van zijn geest. » Gedurende zijn studietijd heeft Ibsen veel met avmoede te kampen gehad. Dik-wijls moest hij zich met een sfcuk brood te-vreden stellen. Toen in 1848, in Frankrijk de revolutie uitbrak, revolutie die over de heele wereld haar weergalm vond, werd ook Noorwegen er door aangestoken, en niet het minst Ibsen, omdat juist zijn gemoed zeer ont-vankelijk was voor de vrijheidsideeën. Het gevolg ervan was : de geboorte van Calilina, Ibsen's eerste werk. Geen enkel uitgever wilde Catilina drukken. Ibsen, samen met een vriend, gaf zelf het werk uit. Een twintigtal exemplaren werden ervan verkocht, buiten dit werd de heele oplaag aan een oud-boekenverkoo-per voor een spotprijs in handen gegeven. Voor de opvoering van Catilina was even-rnin een bestuurder te spreken. Na heen en weer slingsren in het maat-schajïpelijke leven, bekwam Ibsen eindelijk «en aanatelling al3 tooneeldichter-re-gisseur van den schouwburg te Bergen e» later aïs kunstleider van dien te Christiania.Deze aanstellingen zijn van groote be-,teekeûis geweest voor Ibsen's ontwikkeling als tooneelsehrijver. Nu ging Ibseai als tooneelsehrijver dapper aan 't werk. Bjjnp, elk-jaar-^ersch.een iiU van , hem een werk» 4 ( ) ' - ~ '■ lëlot valgt.) \ Na twee maanden van cnnoemlijk , stierf César De Paepe, zooals wij gezegj hebben, den vrijdag van den 19" Decembi 1890, e® 2 uren 's morgens, in de e van zijn yritend Victor Burton, in lK'fC.n weerdigheid zijuer vrouw, zelve meer ddot y daa levend. Het stoffalijk overschot van César Dî Paepe werd naar Brussel overgebracht, iDgi teraardbestelling had plaats op 25" DecOT ber 1590, en ve!e Gentsche partijgenooteiâj' die de plechtigheid gingen bijwonen, herin 3 nercn zich nog levendig de grootsche betoo ging naar het kerkhof van Evere, waarvan slechts de begravingen der gezellen J. Vcl ders en Edm. Van Beveren mede te verge' iijken zijn. Aldus verdween, op 47-jarigen ouder dom, dq edele denker, na een gansch leves van strijd, ontbering en miskeening zijnei , groote verdiensten door de Brusselsche j burgerij. Als medestichter der Internationale, , waarin hij tôt den laatsten oogenbiik de L voornaaniste plaats in Europa heeft be-, kleed ; als raadgever in de.Belgische Werk-, liedenpartij is hij niet kunnen vervangen worden en met recht is van hem geiiiigd dat hij oene der sympathiekst-e en uitste-kendste socialistcn van do tweede helft der 19° eeuw geweest is. Laat ons hem nooit vergeten. 35 leie. Bekendmaking van het vertegeuvroordigend ii;inistcrie vai ondenyijs De Nedei'landsehe taal op de sci.clen 1 Ds taaltoestanden op het gebied van hefc Middclbaar onderwijs werden voor de ©içl-delbare scholen gcregeld door de wet tjeu? 15 Juni 1883 011 hct ministerieèl besluit vS,a 6 Mei 1886.Diensvolgens is ook in de Vla^g-sehe gsdeelten van het land de onderv^s-taal in beginsel het Fransch. Edoch moeten de Germaansehe talen (Nederlandsdh, Duitech en Engelsch) verder Geschiedejn^ en Aardrijkskunde, ten slotte de natuurhjfip wetsnsohappen in 't Nederlandsch ondeT-wezen worden. Voor deze vakken echter kunnen j&fè « Fraasche afdeelingen » ingericht worefe^' d. i. parallelklassen, in welke ook het on-! derwijs in deze vakken door middel van t Fransch verstrekt wordt. Tôt de FranscW afdeelingen mogen alleen zulke leerîingen: toegelaten worden, die het Nederlandsçfe! niet voldoende machtig zijn om het onder-j wijs in deie taal te Tolgen. Nu hebben d^ Vlamingen zich steeds daarover beklaagtL" dat voornoemde beginselen niet nageleefa,* maar in strijd daarmede, door de school-hoofden dikwijls zulke leerlingen in de? Fransche afdeelingen geplaatst worden, die wel het NederlandBch machtig waren. ît Om dit misbruik te keer te gaan, heeft hefr, beke«r van onderwijs de beschikkin» vanl 22 Sepirember 1915 uitgevaardigd voîgani welke bij het indeeleri der leerlingen in cfaj Franscke afdeeling de schoolhoofdew tWj minste 2 met het onderwijs in het Nedfcr.-' Ianisch bsl^ste leeraars moet raadplegfn.lj Deze feeschifeking werd door het ininistena van onderwijs aan aile hoofden van staats-, middedbare scholen en burgemeesters, oie! gemee®te middelbare scholen onder zieli| hebben, t»egezonden. In de Hiiddelbare scholen van Uroot.1 Bresse! zijn ds voorschriften dezer wet vaai 16-8-1S83 nooit toegepast geworden,de voe>,! taal is aldus uitsluitend Fransch (het onder-; wijs in de Nederlandsche taal uitgezotderd). \ Veor de Vlaamscha leerlingen bestaan niet; eens Tïaimscbe nfdeelingen voor het onderwijs in de hierboren vermelde vakken, (Ger-' maansche talen, Geschiedenis, Aardrijks ' kunde, Natuurkunde. 1 Den 31 Maart 1914 heeft de Belgische km bister van onderwijs op eene aanvraag in; de Kamer van Volksvertegenwoordigers ge-antwoord, dat het vraagstuk van het in-1 riehton zulker Vlaamsehe afdeeEingen,' grondig moest onderzocht worden. Een diea ten gevelge door het onderwijsbestuur bevo-, len onderzeek geeft volgende uitkomst : Om te vreten of op de negen middelbarer scholem van Gi'oot-Bi'ussel voor de zeogo- ( zegde Viaarasche vakken leefbare Vlaam-j sche afdeelingen kunnen gevonnd wordan. hoeft men na te gaan, of er eea voldoend^ • aantal ouders zouden in toe stemmen, hut^J ne kinderen er in te laten opnemen. Op do' middelbare scholen der voorstaden LakenJ en Molenbeek is dit te verwachten. Diens-i volgens worden aanvang Oktober Vlaam-! sehe afdeelingen te Laken (jongensschool)! en te Molenbock (meisjesschool) ingericht. < Voor de middelbare scholen der overige ge ! meenten van Groot-Brussel zal de vraag' nog nader onderzocht werden. Voor het hooger middelbaar oiulerwîjsj de staatsathenea en de gemeentceolleges in] het Vlaamsehe land werden de bepalingen, der wet van 15 Juni 1883 op grond der wet van 12 Mei 1910, door de volgende rege'ingj vervangen: Voor de zoogezegde Vlaamsehe vakken worden naar behoefte para..el_leer- ' gangen met Fransche voertaaï ingericht. Tôt deze afdeelingen kunnen verlangen op-j genomen te worden: leerlingen, die zelven! of wier vader of moeder in het Walenland of te Brussel geboren werden; verder leer-, ljngen, die ten minste twee jaar in hct Wa-, îenland hebben onderwijs ontvangen. ■ Ix» Groot-Brussel Iggt do vader eene ver-., 3< abp -m W. ss's" " " ' Prijs peVncmmer"; voor België 3 centiemen, mi den Vrflemde5 eentiemen '''Teief0'0'n t 'Bedacttc'^V?' -"/Idnilnlstraile 2845 1»ôwsVàn \S15

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.