Drakster-Uitgeefster 5ar: f 'aâîschappij H ET LICHT , bestuurdcr? P. Dîi VISCH. Ledeberg-Oent . . REDACTIE . . ADMINISÏRAT1E îiOOGPOORT, 29. GENT VOORUIT Dr gaan der Belgische WeM'edenpartij. —' VerscAffiteftde aie dagen. _____ \ ABONNEMENTSPRIJS j BELOIE *i DHe maandcn. » . , , fr. 3.2i Zes maandcn > , . , , fr. t bt Ecn jasr ....... fr. 12.5( Men ibonnecrt zict! op aile postbureele^ DEN VREEMDE J Drie maandcn (dagelijk* . vcrzonden). * . . . . fr. 6.7'» N I M Hoop en vertrouwen ! Niets is verloren ! De berichten van de inneming van Na-men door de Duitschers en hunne vooruit-gaande marschen over de fransche gren-zen, op vcrschillende punten, heeft een bcetje. ontmoediging geworpen, onder de buigerlijke belgische bevolking. Dit is ten onrechte meenen wij, zelfs in de veronderstelling, dat men al die berichten op den letter mag gelooven. Vooreersft hebben aile oorlogen hunne afwisseîende hooge en lage tijen. Het is ondenkbaar dat eene natie aan eene andere den oorlog verldaart en deze zich voordoet als eene onafgebroken serie van overwinningen, zonder een terugslag oi eene neerlaag. Dat gebeurde nooit, dat .gebeurt nu ook niet en dat zal nooit ge-beuren.Overigens dient men eene terugwijken-de beweging niet altijd te aanzien als eene nederlaàg, zelfs al gaat zij gepaard met ernstige verliezen. Men mag niet verfjeten dat naast den heldenmoed om te vechten, de krijgstak-tiek, de manier waarop de oorlog moet gevoerd en zijne uitslagen voorop moeten berekend worden, niet uit het oog mogen vcrloren worden. En eene van de gewone oorlogstaktie-ken en die meestal tôt de verstandigen behoort, is van zich terug te trekken, als het blijkt dat men niet bij machte is, om eene positie te verdedigen, te behouden en te versterken. Wat v, j van heden met zekerheid mo-' gen vaststellen, is dat Duitschland het keurkorps zijner troepen naar België heeft gezonden om Frankrijk te treffen, dat hunne wapening de volmaaktheid nabi' komt en hunne africhting volledig is. Daar zal later over te s.preken vallen. Maar men mag hier in dees geval, een prooten factor niet uit het oog verliezen. duitschland veeht niet alleen tegen Fiankrijk, Engeland en ook tegen België, wat alreeds een niet te versmaden vijand is, het is daarenboven in oorlog met Rus-land, het groot machtig rijk, dat over eene reuzenmacht als leger beschikt. Wij nemen hier geene partij voor of tegen Duitschland of Rusland. Wij stellen eenvoudig een feit vast, de twee groote rijken zijn in oorlog en wij stippen de wisselvalligheden aan. En tôt hiertoe blijkt het, dat waren Frankrijk en Engeland misschien noch gereed, noch belust op een oorlog, Rusland integendeel daarop wel voorzien was, omdat de anti-russische gezindheid in Duitschland zoo groot, ja grooter is als de anti-fransche opinie. Kort samengevat wil dit zeggen, dat men den gang van den tegenwoordigen oorlog niet mag beoordeelen naar hetgeen hier in België gebeurt Dat is maar een deel en een klein deel. Het is de Rus, die in Oost-Duitschland misschien de beslissende klop zal geven en Berlijn bedreigende, de kaarten hier in 't Westen zal doen keeren. Dat is geen zekerheid, neen, maar die-genen die ailes in 't zwart zien, hebben evenmin zekerheid als wij. En daarom laat ons hopen ! België heeft ailes en meer gedaan, dan het moest doen en van nu af mogen wij ze-ker zijn, dat men ons niet zal binnenslok-ken met huid en haar, zooals de Duitscher het zich had voorgesteld. Aile overwegingen over de wreedheden, de kosten, de barbaarschheid van den oorlog, zijn voor den oogenblik nutteloos, zij dienen tôt niets. Zij zullen komen op tijd en stond en hun nut hebben. Voor den oogenblik: .Vertrouwen en hopen! - - ■ • F. II; Wat de Duitsche sociaal- demokratische bladen zeggen (Yervolg en slou ( Nog aJtijd bl'jft het leugenpraatje hangen . in Duitschland dat de Belgische bevolking j zich aan wreede mishandelingen van Duit-1 schers heeft schuldig geinaakt. Een bour-geois-blad de « Munchener Post » durfde ifelLs melden « dat de Belgische arbeider-partij maatregelen had genomen om de ; brutale gewelddadigheden van het « gepeu-pel » te bestrijden. » Zoo wordt de duitsche volk.sni' ling vergiftigd. il - jn ook de behoudsgezinde bla-den, / . ■ Post » en «Deutsche Tageszeitung» dio uphitsen om de krijgsgevangenen slecht te behandelen ; « het is tegenzinnig vrien-delijk te zijn tegen onze vijanden » schrijft het eerste blad. /.Ver scherp worden zij door de socialisti-sche bjadén terechtgewezen ; de «Vorwarts» schrijft tereclit : hoe beter wij hier de krijgsgevangenen behandelen, des te beter zal het lot zijn der onzen die in vreemde gq-vangenschap geraken. » Welk een prosfcitutie-kot het altlijd (tegen-over Parijs) zoo zedelijk voorgestelde Berlijn moet zijn, bewijst eene ambtelijke be-kendmaking waarnaar, gedurende de groo-inkwartiering die Berlijn zal krijgen, de politie op aile straten en lokalen, niet alleen de gekontroleerde meiden, ma.ar ook aile vrouwspersonen « die opvallende en aanlokkende manieren ten toon spreiden » (zooals het ambtelijk heet) zonder aanzien des persoons moet oppakken en in verze-kerde bewaring moet brengen, om « de ge-zondheid en de weerhaftigheid der soldaten te befichermen. » Commentaar overbodig ! In het algemeen is de toon der duitsche partijbladen tegenover" den «vijand» zeer waardig en verzoenlijk. — Hunne scherpste aanvallen richten zij tegen uitbuiterige huisbazen en handelaars, wier namen zij bekend maken, tegen rijke fabrikanten die onbarmhartig arbeiders dntsla.an enz., en bepleiten hoofdzakeijk de ruimst mQgelijsren steun door de gemeenten, die dan van de regeering de volmacht zouden krijgen de bestaande kapitaal- en inkomsten-belastîrig te verheogen. De slag bij Mulhouse moet ontzettend zijn geweest. Het Baseler partijorgaan deett door een ooggetuige mede dat de verwoes-tingen schrikkëlijk ziin geweest; tôt over Elzasser grens zijn allé beschikbare ruim-ten, zelfs woningen en hôtels overvuld met gewonde Fransche en Duitschers. Wij troffen in de « Vorwarts » slechts do eerste drie vcrliesliisten, doch beslaan die reeds vijf dlibbele bladziiden. Verder hebben wij niets aangetroffen wat wetenswa.ardig voor onze lezex-s kan zijn. Zoodra ons weer duitsche partijbladen ter hand komen zullen wij zorgen onze lezers op de hoogto te houden wat er zoo bij onzen vijand vôorvalt. Os H&KfeÈsa fs lioiiêls Indrukken na den eersten striid Gent, Donderdagnamiddag. Sinds het verschijnen der «Volksgazetï te Antwerpen, hebben wij onze vrijwillige me-dewerking als briefwisselaar aan ons ge-liefd blad Vooruit uit Mechelen gestaakt en we waren ver van de gedachte dat onze briefwisseling met oorlogsberichten moest hernomen worden. De officieele berichten geput uit de besta bron zijn voorzichtigheidshalve algemeen, en dienen alzoo door bijzonderheden, aan-gebracht door getuigen, te worden aange-vuld, om zich betreffende de droevige ge-beurtenissen der huidige dagen een denk-beeld te vormen, dat nagenoeg met de echt-heid overeenstemt. In de eerste dagen van dezen barbaar-schen oorlog, toen ons ^^t nieuws toekwam van de gruwelen gepl^pgd in het Luiksche en in Haspengauw, koesterden onze vreed-, zame Mechelaren de hoop door dezelfde niet te moeten geteisterd worden. Deze ge-rustheid week weldra, op woensdag avond 19 bii het terugtrekken onzer troepen over Mechelen naar de Antwerpsohe omgeving onder de reusachtige overmacht van het Duitsche leger dat vooruit drong langs Diest en Leuven. Sedert dien kregen wij langs Leuvensche, Tervuersche en Brusselsche steenwegen duitsche voorposten te zien waarvan de inzich-ten door enkele onzer jongens verijdeld wer-den. Zoo steldeu bij voorbeeld vier piotjes veertien Duitsche ruiters buiten gevecht bij hunnen gewaagden tocht over de Leuvensche vaart, vlak bij Coloma. Sommige duitsche gevangenen of gekwet-sten waartusschen overheden, behouden hunne trotsche tergende houding, anderen vreezen, meenend dat de Belgen hunne wreede voorbeelden konden volgen. Zoo sraeekte ons een gekwetste bij het opnemen : « Tote mich nicht; ich bin Vater drieier Kin- _ - — - ~ - o der » (Dood mij niet, ik ben vader van drie kindern.) Den buiten gevecht gestelde vijanden gebeurt niet het minste onreçht. Konden wij bij hun van dezelfde gevoelens overtuigd en van de veiligheid der weerbare burgera ver-zekerd worden. Van af vrijdag laatst kregen de inwoners der naburige dorpen Sempst, Weerde, Hof-stade, Eppeghem enz., argwaan, en do wel-willendheid waarmede de Duitschers hen in den eerste schenen to bejegen, maakte plaats voor het geweld. Aile mannen en jongelingen zonder on-derscheid werden gevangen gehouden en gedwongen loopgrachten te deiven (dorps-pastoors, kosters, enz., deelden dit lot). Vrquweu en kinderen konden de vlucht nemen, — v/anhopigo vlucht van bengels, barvoets en haveloos, die met hunne moe-, ders hun gevangen vaders en echtgenooten beweenden. Wat van deze arme brave boerkens ge-worden is kunnen we niet juist zeggen. Het aanzicht van het vernielde dorpje Sempst na 'den strijd van Dinsdag mor-gend doet ons aan het verschrikkelijkste denken, waarover wij hierna uitbreiding gieven. In zijn nummer van gisteren gaf «Vooruit» melding der eerste botsing die de voorposten tôt Eppeghem terugdreef. Hij sprak insgelijks in juiste termen over het bombardement der stad. De tijdelijke achteruitwijking der duitschers liet ons too ons naar de plaats te begeven waar daags te voren een verwoed gevecht had plaats gehad. De aanblik was verschrikkelijk. Hoevelen er sneuvelden weten wij niet : Duitschers en Belgen lagen door elkaar .op de af-schuwelijkste wijze verminkt door de obussen. Stel u voor een carabinier in zit- f tende houding in eenen gracht, het hoofd letterlijk afgerukt. Daar verder een sol-daat de helft van het hoofd en den schou-der weg ! De dooden werden weldra weggevoerd en begraven, met tientallen bij elkaar. Wij plaatsten ons een oogenblik onder een lommerijken boom — aan den zoom van eenen zijweg — men begroef er juist een carabinier ; zijne doorschoten en be-bloede muts lag op het graf. We raapten ze op en laten onze blikkeni over het slagveld gaan. En steeds bulderde het kanon in onze na-bijheid.Een gebed prevelden wij niet op hefcj graf, maar plechtig legden wij daar den ' eed af meer dan looit, met verdubbelde krachten den. strijd tegen het militarisme, aan te gaan. Wat zouden gebeden helpen voor een God, die, volgens onze priesters van op den kansel zeggen : dat deze oorlog eene straffa Goda is ! We dachten aan weduwen en weezen di»( hier gemaakt werden. En waarom? — — — — . -*• t — -i —• Xt W Een schrikkelijka losbarstîng vari doet ons uit onze mijmering opschrikken. We gaan verder. Overal bloed, menselienbloed — kleedingV stukken — overblijfsels van voedsel — zelf^ i bebloede nu m mer s van duitsche dagbladenj waaronder wij bemerken « Die Politischa Zeitung » van 20 oogst. Er worden op eene helling, dienende tofa' talus van den ijzerenweg, 17 Duitschers itt ééne kuil gelegd , Een auto stopt daar juist op de groot<( ba,an, 't is gezel Vandervelde, onze staats-j1 minister, die er even uitstapt en al spoedig( weer vertrekt naar het slagveld. Werklieden van Mechelen houcten zichi inmiddels nog bezig met de bloedplassen\ om te spitten en het slagveld te ontruimea/ van al de kleedingstukken en oorlogsken-l teekens. We gaan verder naar Sempst. j Wat we hier zagen gaat aile menscha-j lijke inbeelding ta boven. We komen tôt op korten afstand van on* ze artillerie, een zoo moorddadig kanonge-bulder van Duitsche zijde breekt los, dat' we dachten dat onze laatste uur geslagen was; wij keerden dan ook snel weder; wij hadden er genoeg van! Kort daarop kwamen talrijke groepen' onzer soldatn (die ons toeroepen dat do af-tocht geblazen is) naar Mechelen gezakt; daar verschijnt onze artillerie; het duitsch» kanongebulder houdt aan, immer vreesew lijker. Bij het zicht onzer soldaten slaat de Ma-; chelsche bevolking ijlings op de vlucht. ' Het bombardement der stad herbagdnt 'y de vlucht neemt^meer omvang ; men loopt» naar de statie; die is gesloten. Vooruit dan maar, te voet naar Antwor-ï pen! Deze oaan is afgesloten door gendarmea( en voorbehouden yoor-onza soldaten., ; Naar Duffel ! En voort is de karavaan van rond do' 20.000 vluchtelingen. In Duffel nemen we den trein naar Gent,/ en hier zitten we nu met tienduizend. En( yoor hoelangî # H. Holcmans. DE DUITSCHERS IN BRUSSEL Uit het dagboek van den parlementairen briefwisselaar van het «Handelsblad> (Eerste vervolg) HET OPIJUKKEN I)ER DUITSCHE TilOEPEN 21 Augustus. ( De nacht is rustig voorbijgegaan.Men heeft weinig geslapen. Te 8 ure staan de duitsche soldaten in de gelederen ; de paarden zijn ge. zadeld ; de rijtuigen zetten zich in beweging. In de Statiestraat parademarsch van 300 in-fanteristen. Kwestie van het publiek te ver-bluffen. Die soldaten zijn echte automaten, door veren bewogen. Op 't gemeentehuis te Ukkel fungeert een Duitsch ambtenaar als burgemeester. De Belgische viag is neergehaald, doch de Duitsche niçt geheschen. Zoo gaat het niet te Brussel, waar men enkel de Duitsche vlag heeft laten wappe-ren.De tram rijdt zoo goed hij kan, met lange haiten wegens het oprukken der troepen. Daar zijn er van alla soorten, en vooral bij de ruiterij is het een mengelmoes van uniformen en hoofddeksels. Wat al leemten moeten er niet in die schadrons zijn ont-staan ! Wij trachten vruchteloos de Groote Markt te benaderen. Aile er op uitgevende piaais'm zijn bewaakt door een politieagent en twee Duitsche schildwachten. Men ziet van ver dat de gansche G&ote Markt bezet is door gerij. Te Brussel zijn de proclamaties geteekend door generaal Sixtus von Arnim. Hij heeft •en. zega aac nij een garmzoen van 22,000 soldar-ten zou laten. Zoodra de stad was overgegeven was het eerste werk haar per telefoon met Berlijn te verbinden. Dit geschiedde met verbazen-de snelheid en zeker heeft men Donderdag avond te Berlijn verlicht, want het nieuws moet er gekend geweest zijn. Men is het eens om te zeggen dat de be-zetting van Brussel eene strategische fout was, want om er te komen heeft het Duitsche leger een omweg moeten maken die drie dagen gekost heeft. Maar het was on-ontbeerlijk onHer moreel oogpunt : eerst voor de troepen, vermoeid en uitgehongerd en tweedens voor de bevolking van Berlijn, waar het oproer broeit. Het Duitsche bezettingsleger dat Brussel insluit is naar de bekentenis der Duitschers 250,000 man sterk. Dit leger zou afgesneden zijn van de rest (ongeveer 140,000 man), dat zou voortgaan Limburg en de buurt van Actwerpen te be-waken.Zij verklaren dat er 9 Duitsche regimen-ten te Antwerpen zijn en voegen er ezel-achtig bij : «eerst gaan we naar Antwerpen, dan naar Parijs, vervolgens naar Londcn en ten slotte naar Sint-Petersburg» — alsof die steden zoo maar naast elkander lagen. DE OORZAAK DER INSLUITISG VAN BRUSSEL , pas .uit dat. de insluiting van . Brussel het gevolg is van de te late aan-sluiting van Engelschen en Eranschen voor Thienen. Engelschen en Eranschen meenen van hunnen kant dat wij het langer hadden moeten, uithouden, maar als men ziet tegen welke geweldige overmacht wij stonden op 18 Augustus, op het slagveld van Meldert-Nethen-Thienen, valt dit verwijt als een kassei. 't Was daar 12,000 Belgen — het 6e linie was er bij — tegen 100,000 Duitschers en wie zegt er hoeveel dappere Belgen daar gesneuveld zijn. Wij zetten onze reportage voort door de verlaten straten van de stad ; aile winkels zijn gesloten ; geen ziel in de straten, in het park geen tien menschen. Duitsche patroeljes snuffelen in de minis-tcrieele bureelen ; men begint met het mi-nisterie.In stede van burgerwacht aan de deur van het hoo|dkwartier zijn het nu Duitsche schildwachfcen. Men heeft er ailes het on-derste boven geworpen en daarna op dezelfde wijze huis gehouden in de ministeries van financiën en van justicie. In de Kamer ontmoeten wij M. Dauvis-ter, (socialist) die Verviers niet heeft kunnen bereiken en M. Theodor, die met den wrok tegen cTen indringe* in de keel loopt. Zijn zoon en de mijne dienen bij de grenadiers en wij beramen een plan om uit Brussel te geraken en Zaterdag naar Mechelen te gaan om onze jongens op te zoeken. Zullen wij hen nog levend terugzien 1 Alvorens naar Ukkel terug te keeren, ga ik eens langs de staties om. Overal is allee gesloten ; een bericht is aangeplakt mel-dend dat de dienst is opgeschorst tôt nader orde. Hoopen menschen dwalen rond, te Brussel verrast en die niet meer naar huis konden, wetend dat ginder hunne nabe-staanden in de grootste onruat verkeeren. Wat verder zijn het menschen die met hun sohamele plunje naar Brussel ziijn ge-_ vlucht en, die hier nu den wolî in den muil zijn geloopen, met hun have en goed geen ander verblijf wetend dan onder den bloo-ten hemel. Wat miserie! Wat miserie- Diep bedroefd keeren wij naar Ukkel ; halverweg moet de tram alweer stoppen, om gansche drommen duitschers door te laten. Wij gaan drie kilometers ver nevens Duitsche artillerie regiment-çn die den rug naar Brussel keerend, naar Alsemberg en Waterloo trekken. Mogen zij er het hunne vinden. Wij meenden het onnuttig mede te dee-len dat geen enkel oorlogstijding is yer-schenen.Alleen « Het Nieuws vaji den Dag » is op een half blad verschenen, met het bericht van des Pausen dood op ééne zijde en de proclamatie van burgemeester Max op de audere. 't Mag een gebeurtenis heeten dat in Brussel op zekeren dag alleen een Vlaamsch blad is uitgekomen. Te vermelden ook dat de gemeentekassen te Brussel en in den omtrek overweldigd worden door de vrouwen en moeder-s die de vergelding hunner mannen of zonen komen halen. Hoe vclen zËjn er nog van in leven 1 0NGEGR0ND VERWIJT 22 Augustus. Vandaag zijn er te Ukkel tôt 5 uur na^ middag Duitsche troepen langs den Ber-genschen steenweg door getrokken. Daarna heeft de gemeente îiaren gewonen aanblik van rustige buitenplaats hernomen. 's Avonds bliksemschichten en in de verte dondergeroffel — onweer ! De nacht is kalm geweest aïs leefden wij in vredestijd ; bij clageraad was het een heerlijk weer, een weer om den oorlog nog liatelijker te maken. En geen nieuws; de brievendrager sla^ipt ; hij heeft tech nie-mendal rond te dr&gen. Een blad uit Antwerpen is toegekomen ; het brengt ons twee mededeelingen ; dit van den ministerraad, dit van het hoofd-kwartier. Zài _ sprekeu Avan «moorddadigev gevechten. Wat al gesneuvelden moet dit f woord verbergen. J Men herinnert nu de incidenten der laat-"! ste dagen, men herinnert zich den voor-' avond van 15 Augustus, vooravond van oA-j zekerheid, toen de « Soir » het oprukken;; naar Brussel en Antwerpen meldde en de nummers van het blad, dat deze inlichtin-gen mededeelde, in beslag genomen wer-l den. ) Toch zijn ze er door gebroken, de Duit-j schers, en ze moesten er door breken, i dank aan hunne overmacht. Men rekende wel is waar op onze bond-; genooten. Gisteren beweerde men dat da vertegenwoordiger van Frankrijk ons ditr verwijt zou toegexicht hebben, dat wij hets niet lang genoeg zouden uitgehouden hebben. Maar dit verwijt is ongegrond. Hebben wij het geen 10 dagen uitgehouden \ . M. THEODOR GEVANGEN Ik had vrijdag M. Theodor verlaten, tel 11 uur, in de Kamer, terwijl de Duitscha soldaten in de ministeries snuffelden. De volksvartegenwoordiger van Brussel werd verrast door de patroeilje : 20 soldan ten vielen in het Paleis der Natie en vonV den er een 20tal ambtenaren die als gijzeV laars werden meegefiomen. M. Theodor bleef met hen gevangen to< 2 uur. * De overweldigers liepen overal rond, en openden ails lessenaars, zeer ontgoocheld nergens geld te vinden. Zij zijn in het Paleis der Natie geblev*n en lieten zetels aanbrengen in de wandel-zaal en bedden opmaken in de zaal def secties. > Een schildwacht stond buiten. Wij vonden er M. Theodor zaterdag mat gend terug, op het rendez-vous dat malkander gegeven hadden om op zoek 4 gaan, ieder naar zijntioon. , - - ~ & • iaai* »» W. 23S Prp por oummer : voor België 3 centiemen, yooi den Vreemde 5 oentiemen TeSefooà t *i?47 » Adminisiratia 2845 Vri'daa 28 Oogst 1914

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.