I «jfi ||i<ip mm N. 50 Prijs permimmer : voorBslgi'é 3 centîemen, vooi den fr'«pmd# 5 cantiemen TeSefoon s R®«ïactl© 247 - ^dimiaiistratie 2845 Wrifdafj 20 Februarl t ©14 ■ | QfBkiter-U»tfee»#»er I jaiti: Maatscbappij HET LICHÎ , bcstuurdef * [ P.DEVISCH. Le<Jebers-Oei«t .. redactie . . administratie tiOOGPOORT. 29. CENT VOORUIT r-a Qrgaan cfe/* Bekf/sche WeM'edenpariij. — Verschj/nende aile dagen. ABONNEMENTSPRiJS BELQIE Orîe maanden. . . . »r. 3.25 Zcg maanden ... . fr. 6 50 Een jaar . ...... fr. Î2.50 Men abonneert zich op site postbureeleo DEN VREEMDE Drie maanden ;dag«!ijks verzontien). . « . . - fr. 6.73 Eenzame groei Blferwijl over 't heele îand, in a! onze ■wrincién, het socialisme weelderig groeit, MLenigingen, bonden, samenwerkingen, Kôlkèuizen, dagbladen sticht, versterkt, ■vereroot, is er één hoek, Limburg, waar ■awelijks, te Tongeren, één paal onwrik-■ bicr is vastgezet op onze wegen naar I: Va de 211 gemeenten uit die wederbars-H tige stieeb is er heel zeker geen zonder I verschillende overtuigde partijgenooten. ■We hebben er in al de standen van de ■samcnleving, misschien nog, evenredig ge-Hsproken, het meest in de ontwikkelde volks-Rta. ja, tôt in de magistratuur, de advo-■hteWereld, het onderwijs. de begoede ■burgerij zijn er, die meer dan ons enkel ■geuegen zijn. Doch allen leven afgezon-■derd. zooals op de weide dorre heide in ■semmige doodsehe kempenvlakten eenzaam Heu verlaten staan te leven de struiken en Rommige dennensoorten. Ze kennen eîkaar Rfcvijls, doch ze spreken niet mec elkaar Hiver geloof, hoop en liefde in het socialis-nict omdat ze elkander zouden vreezen, ■<k«h omdàt ze elkander nog niet genoeg Hioederlijk vertrouwcn, bijzonder omdat ze Bihc vreezen, de broodroovers, uithonge-Hjaars, wuïgers en verklikkers, die de kleri-■Salenzijn. Wânt dezen groeien er als honcls-Hand op een ou den onbeploegden akker, ala ■foras langs lang verlaten veldwegen, als Hleoukruîd. En net als al die ongroei, ge-Hiiit cr dit heel gevaarlijk gedoe in den ^Bmaesc'nijn van 't leven en neemt met zijn ■^kemrtels ailes op van do bsste vette, Biic in den Liraburgschen bodem is, al de ■bacht in, op en boven d'en grond. ;t Is ^fcijaa eea wonder, wànneer boven dien groei Hcat goeds het hoofd opsteekt en het le von Htan bewarén. Gebeurt dit, dan is 't een be-Hr/ijs, dat er de woeker dood is getiercl o£ Hat de kracht van den nieuwen groei reus-Ht&tig van weefsel en van wil is. ■ ïî.uien we toch! Waar sedert korte ja-sadat ook de liberaleu werdôn gesîagen Ki! iêzer n'erkzaamheid Iamlendig werd tôt ■Jifitakipige toe, |ipc jderikalisme on ver • ■o'X îijn dwingpnde dwecpende macbt BisitMr ailes, is er geen nieuw gebaar, niouwc gedachte meer, die nog kan op-zonder met geweld te worden ver- ^Rinclkc gemeenle houdt een paap met een Hl1.:..; bonds soldeniers steeds wakend de m> -t fin staart met gloeiende dreigblik de ^peh|nist tegen, waar de dag verschijnt. kasteel ligt als een vesting slagvaardig ■ijitgoriist en het heele volk aldaar schiet BjîMd in 't harnas, om dadelijk bij te ^■springen en te verpletteren ailes wat niet ■'jSchild en Vriend » uitsprekcn kan. U dan de gevoederden met staats-, pro-■tinci». en gemeentegeld. En dan de oogdie-en de zwakkelingen, die honger lijden H'ikcrsten krijgen van den rijken vrek. En ^Van de baantjesjagers van de baantjesbe-^■ffgei's en de blinden en de onwetenden en lammen. En dan de ergsten van ailes, ■®uisleiden en de zinneloozen, die in Diana ^Rfcghan gelooven; die zeker zijn dat al de klerikalen erger boeven zijn dan de ^B™kenrijders van vroeger en vergaderm-^■e>] van vrijmetselaren en heksen bijwonen, Satan den zetel van het voorzitter-inneemt; die er op zweren dat de so-^Jitiisten kerken en pastorijen zullen afbre-^Wen' de moeders en de doehters zullen ont-de steenen uit de huizen zullen bre-Ken °ffl te kunnen vernielen door t« verdee- H ^ûcli het gebeurt dat een plant opschiet de lioogste kruin van een ouden vest-ing-■Wen; en 't gebeurt dat die plant begint Moeien met den groei van de lentezon en ze> 'n den zomer, haar rijp zaad weg-en daar, boven op den rauar, een fi planterij van soortgelijke bloemen lo-wordt, waar van geen menaeh raadtho© •itZoû groeide het socialisme te Tongeren. W. misschien met één menetch. Nie-we®t waar of hoe. Xiemand weet, wie ,89r?'le socialist was, toen er nog maar waren, dat iedereen ze in verbeel-H/ '' zag> doch niomand r.o sien kon met '";r werden v6or jaren vergaderingen en yeel volk kwam zien, als naar een ^■^ wigheid op «en kermiaplein. Doch Aa- seele en Huysmans werden bijaa gesteemgd. 't Huis waarin ze te Bree moesten spreken werd stuk geslagen, zooveel do papenkndde het vermoclit. Borgmans werd in het Ton-gersdie achtervolgd als een losgebroken tij-ger.Toch gingen de socialistische dennekens, eenzaam en verlaten, niet dood op de heide. Op zekeren dag werden er enkelen bijeenge-plant te Tongeren. Ze gevoelden dat ze mensch werden en socialisten ; ze spraken elkander aan ; ze pakten elkander bij de hand en aan ;t hart. Al die harten klopten één slag. Al die koppen hadden cén wil, één wensch, één ideaal. Ze waren eenvoudig als d'e eers,te apostelen die tôt Christus lava-men. De heilige Geest daalde over lien neer. Ze brachten een paar honderd fra.uk sa-men. Ze stichtten een samenwerkende maat-schappij. Tongeren, Limburg, klerikaleû, li-beralen, socialisten zelfs, schoten in een schaterlach bijna zonder einde. 't Was gek of 't was roekeloos ! Allen te zamen hadden ze nauwelijks genoeg wetenschap in hun kop voor één. Daar-over schaterlachten ze misschien het meest. Doch hun onwrikbal'e wil, hun onwankel-baar geloof, hun vaste hoop, hun vurige liefde in de toekomst brachten ze allen wel-dra tôt vollen ernst terug. Het gebouw stond er. In 1910 waren er 59 leden ; in 1911 waren er 116; in 1912, 244; in 1913, 312. Ze verkochten kruidenierswaren: in 1910 voor 5.406 fr. ; in 1911 voor 13.540 fr. ; in 1912 voor 26.501 fr. ; in 1913 voor 30.434 fr. Brood1: 66.233 kilos in 1910; 99.671 kilos in 1911; 138.487 kilos in 1912 en 176.639 kilos in 1913. In 1910 verkochten ze voor 25 duizend frank; in 1911 voor 42; in 1912 voor 67; in 1913 voor 80 duizend frank. Van 1910 af verleende ze broodsteun bij ziekte. In 1911 kwam daarbij nog steun met kruidenierswaren bij ziekte en verwondingen. In 1913 stichtte het Tongersch socialisme een hulpkas bij geboorte, een hulpkas bij ovevlijden. Binnen het tijdperk van een vierjarig be-ulCvan deelde Tongeren 8 duizend frank vinst àan de kalanten van haar samenwer-king uit. Verleden jaar werd er een som van 300 fr. aan brood uitgedeeld voor de stakers en 200 fr. beschikbaar gesteld voor de pro-paganda.Daar staat ze nu onverwinlijk op haar grond\ esten, onze Tongersche sterkte en hoe sterker 2ij wordt-, hoe stouter worden haar moedige en flinke stichters, die nog zoo pas wettelijk liebben zien erkennen de « Socialistische ziekenkas van Tongeren >. Wat hebben de klerikalen tegen die mu-ren en tegen dit kleine huisje gescholden en gesmaad, opgehitst en bra-nd en moord ge-roepen, na eerst gespot en geschuimd te hebben. Nu staan ze verbluft te kijken op de din-gen, die zijn. De Tongersche socialisten hebben hun magazijnen vol voorraad en hnn zolders vol. Ze bezorgen hun partijgenooten niet aileen het voedsel des lichaams, maar iets dat veel belangrijker is : het voedsel des geestes. Wanneer er thans bij hen gevaar droigt, dan wijzen ze naar hun vesting, waar ook hun v e r g a d e r p 1 a a t s, hun toe-vluchtsoord, hun wapenkamer, hun teinpel is. Wie hen nog uitscheldt krijgt voor ant-woord een spotlach en de partijgenoot wijsfc naar het socialistisch huis opgevuld tôt tegen de vorst, gelijk een christen na-ar de prachtige Lieve Yrouw kerk wijst. De klerikalen mogen nu dreigen en men-schen beletten lid te worden van onze sa-menwerking, ze kunnen met beletten da*t nog honderden buiten de leden bij ons ko-men koopen, in de overtuiging dat onze waren van de beste, dat ze onberispelijk goed zijn en onze prijzen van de matigste. Wanneer aan d© Carmen bons toi icteon worden uitgedeeld door de Tongersche klerikalen, worden de meeste in onze wihkels opgekoclit. "We hebben geld op de bank. Wanneer de klerikalen nog willen iemaad tegen ons op-jagen, schreeuwcn ze lijk bezetenen: de socialisten gaan een nieuw gebouw koopen ; ze zullen over kort de helft van Tongeren weg- koopen. • „ Steven Bocrten. 18a wettelirke bescherming van [ Vrouwen- ®n Kindersiiarlieeîd I- reen zal voorxefcer ïaet befefcngsbel-,■ Jj|°trende «tikelen gelezon hebben izoekpn a,mmen> ter gelegenheid der nd Op f ' 6 versehiU»iMie gemeenten n <„ Vln wa^ar d« kinderen komen îtijen Wer^en ™ de gf-ntsehe vlasspia- en'don!'^6." ziin gelezen in de htiisger.in-lassninr, " "ideren zelf, werkende in de roed l Tn> of door ™der ^ moeder, On' " ?f zusters. zuller or velen zijn geweest bewogen, en met een krop in de kee zullen zij de katholieke regeering naar der duivel hebben gewenscht zij die zulke wraakroepende toestanden laat \ oortdurei sedert 20 jaar, zonder de behoefte te g& voelen er een eiDde aan te stellen. Van bij de intrede der socialisten in d( Kamer van volksvertegenwoordigers diendi gezel Bertrand een wetsvoovstel in, vooi doel hebbende, de invoering van den 10-urigen arbeidsdag. Wat had de katholieke regeering op du j ged?wji voor de wetteiijke rggelixy van de dagtaak în aile bedrijven ? Zij had er zich enkel bij bepaald eenige koninklijke besluiten af te kondigen voor zekere nijverheden ! En, dat was dan nog afgedwongen door de opstanden in 't Wa-lenland.Er is meer': M. Helleputfee, thans minis-ter, diende iu 1895 een wetsvoorstel in den 10-urigen arbeidsdag instellende en sedert 20 jaren acht de klerikale regeering het de moeite niet waard daarover te spreken ! En, 't schijnt wel dat minister Helleputte er niet veel om geeft ! Zouden het blagueurs en volksbedriegers zijn? Hunne kiezers zelf behandelen zij als onwaardigen, want met duizenden ver-plaatsten deza van Arm-Vlaanderen zich om elders te gaan werken van den vroegen morgend tôt den laten avond. Bidten de socialistische en vrijdenkende mijnwerkersbevolking, genieten de volwas-senen geene andere nijverheid van de wetteiijke regeling der arbeidsnren, ten-zij waarin er beschermde lieden worden gebezigd, zooals in de Textielnijverheid. DE WETTELÏ.'KK IÎESCHERMÏNG IN EMIELAM) Tijdens de regeering van koningin Elisabeth, in 1562, werd dé leerlingenwet in-gevoerd, waarbij het gebrnik van leerlin-gen, arbeidsplicht, loon en arbeidsduur ge-regeld werden ! Bij het begin der 19e eeuw werden deze wetten, onder den invloed van de toen heerschende leerstelsels der persoonlijke vrijheid, afgesehaft. Van dan af begon een tijdperk van uitbuiting en onderdrukking der zwakken, zooals nergens elders het ge-val wa-s. Vrouwen- en kinderarbeid namen een© geweldige uitbreidi'ng en een verwoede strijd van de arbeiders tegen deze w ail toestanden volgde. Eerst had die strijd tôt doel de verore-ring van 't verçenigingsrecht, later de be-schermende wetten. Stuk voor stuk heeft do werkende klas om beschermende bepa-lingen moeten vechten. 't Was slechts op 't einde der 19e eeuw dat men in Engeland het persoonlijk libérale standpunt heeft verlaten en er eene algemeene strooming ontetond voor arbei-dersbescherming.Reed? vroeg în de i7e en 18e ewuw was het handwerk overgegaan in huisnijver-heid en deze had zich weder tôt fabrieks-nijverheid ontwikkeld. Het bezit van koloniën en eene uitge-breide handelsvloot met vele betrelckijsgen in andere landen, verzekerde aan Engeland een ruim afzetgebied en zoo ontston-den in Midden- en Noord-Engeland al spoedig nijverheidscentrums. De fabrieken in deze streken werden, voor een belangrijk cîeel, van werkkrachten voorzien door de vele arme kinderen die, ingevolge de armenwet, door de kerkbfr-sturen in de leer moesten gedaan worden. Duizenden kinderen uit het Zuiden — Londen en omsfcreken, enz., — werden op die wijze naar de fabrieken gezonde-n, waar hen een ellendig lot wachtte. Zij leefden daar in de treurigste omstan-digheden onder overmatigen arbeid. Het gevolg was.: heerschende ziekten en over-groote sterfte. De toestanden waren zô6 slecht, dat in 1796 eene geneeskundige kommissie werd ingesteld die de oorzaken moest opzoeken. Dit gaf aanleiding tôt de eerste beschermende wet («The Moral and Health Aofc»), de Wet op de Zedelijkheid en de Gezond-heid, van 1802. Bij deze wet, die weer in het bijzonder betrekking had op de katoen- en wolnijver-lleid werd de arbeidsduur vastgesteld op 12 uren per dag en werd nachtarbeid verbo-den.De wet bleef grootendeels onuitgevoerd. Juist in dien tijd deed de stoom zijne intrede in de nijverheid, de fabrieken konden daardoor in do, volkrijke wijken gesticht worden, terwijl zij voorheen aan beken en stroomen moesten gevestigd zijn. De werk-gevers hadden nu de arbeidskrachteù rond-om zich. Deze vielen echter niet onder de Moral auil Health Aet. De uitbuiting, vooral van het lcind, nara daardoor ongekende ver-houdingen aan. Daaraan werd eenige beperking gesteld door de wet van 1819, waarbij de arbeid van kinderen min den 9 jaar ond, in de katoenspinnerijen verboden werd. N'.*. volgde weder een lang tijdperk van strijd, tôt dat, in 1833, een stap verder op den weg der besclierming werd gezet. In dat jaar werd de Lord Althorps A.ct inge-voerd, die de volgende beschermende be-palingen bevatte : De arbeidsduur van kinderen van 9 tôt 13 jaar zal tôt hoogstens 8 uar zijn. De arbeidsduur van jonge lieden tôt hoogstens 12 uur. Niemand dacht er in dien tijd aan den arbeidsduur van volwassenen aan eenige wetteiijke regeling te willen onderwerpen. Nachtarbeid werd voor beide groepen verboden. Bij deze wet voerde men ook de arbeids-inspektie in. De fabriekwerkxoezioliters be-statigden dat een groot aantal overtredin-gen der wet voorkwamen en ongestraft bleven. Sir Robert Peel, van wien ook de vorige wetten afkomstig waren, wist nu in 1844 de wet op den arbeid in de textielfabrieken te doen aannemen. Bij deze wet mochten de kinderen van 8 tôt 13 jaar niet langer dan 6 1/2 irur da.ags arbeiden Begin en einde van den arbeidsdag werden vastgesteld en een eerste poging tôt bescherming van den vroiiwenarbcid gedaan.Bij de wet van 1847 werd eindelijk d© arbeidsdtMir van jeugdige werklieden en vrouwen op een maximum van 10 uren daags vastgesteld. De aanvang werd bepaald op 5 1/2 uur 's morgena en 's avonds op 8 1/2 uur. Door deze laatstye bepaling wisten de werkgevers nog de wet te ontduiken tôt dat 'in 1880 eene wijziging werd aangeno-men, waarbij de uren van aanvang en einde werden bepaald op 6 uur 's morgens ■ en 6 uur 's avonds, met 1 1 /2 uur schoftijd eu den vrijen zaterdag midclag, zoodat de arbeidsweek niet meer dan 60 uren. mocht bevatten. Deze normale arbeidsdag heeft ook aan den arbeidsduur der volwassene arbeiders tôt voorbeeld gediend. De toestanden in het mijnwezen en in d» zoogenaanide vrije nijverheden werden door de wetgeving niet beinvloed. Op aandringen van lord Ashley, werd in' 1840 besloten een onderzoek naar de toestanden in deze takken van bedrijf te doen. In 1842 werd het verslag van 't onderzoek openba-ar gemaakt en daarmede een helder licht geworpen op de vreesplijke ellende onder de Engelsche arbeiders. (Slot volgt.) AMOR. Sociaal Palititk Ovirzickt titguy.wa'ucjc:.nKxmxTm**T^mr-■ i■ mmmmm mu HMiii—THMI FBANKB3JK DE LEGERUITG AVEN VEKMEEitUE-KEN MET 1410 MILLIOEN FRANK! ! In haar rapport aan de Fransche Kamer deelt de commissie voor legerzaken mede, dat de regeering voor buitengewone militaire uitgaven geen 860 millioen frs., gelijk eerst was aangekondigd, doch 1410 millioen zal aanvragen. Daarvan zijn 655,311,000 (in plaats van 440 millioen) be-stemd voor de uitbreiding van het leger in verband met de wet op den driejarigen dienstplicht, en 754 1/2 millioen (in plaats van 420 millioen) voor de verbetering van het oorlogsmaterieel. Het Fransche leger heeft o. a. groote behoefte aan oefenter-reinen, waarvan de kosten, verdeeld over 5 jaar,' 130 millioen zullen bedragen. DUiTSGME-RIJK HET PROCES TEGEN ONZE PARTJJ-GEK00TE DE. ROSA LliXEMBURG TE FEANKFURT. — EEN GEMEENE EEN LAFFE AANKLAGER, Wij hebben reeds gemeld. dat onze par-tijgenoote Dr. Iiosa Duxemburg te Frank-fort zal moeten terechtstaari wegens « op-• ruiing tôt ongehoorza-amheid tegen veror-i deningen der overheid ». Nader blijkt nu uit een artikel van Franz Mehring in de Frankforter « Volksstiinme», dat het pro-) ces wordt gevoerd op een aangifte van den 5 redakteur van een Frankforter reaktionair ■ blaadje. Ernst Henrici heet dit nobele mensch. Hij heeft vroeger al eens in een Leipziger ^tudentenvergadering. waar ; Bernstein had gesproken, getracht een i Éwmt.al aanwezigen wegens majesteii*- schennis te doen vervolgen, door ptotse-ling op te staan en «Leve de k^izer ! î te brullen. Hij hoopte op een vervolging van h'en die bleven zitten. Het eenig resultaat was toen, dat de voorzitter hem de zaal liet uitsmijten. Hij diende toen een aan-lclaeht in bij den voorzitter omdat diens vereeniging een sociaaldemokraat had laten optreden, maar de rektor der universi-teit wees den aanbrenger hooghartig af. Toen bracht hij den rektor bij den minister aan, maar had bij dezen geen grooter succès. Nu is hij naar de Frankforter ver-gadering van Bosa Luxemburg gegaan en heeft daar een stenografisch vôrslag gemaakt, op grond waarvan hij een vervolging wegens <opruiïng» tôt hoogverraad> vroeg. Noch de ter vergadering aanwezige verslaggevers der burgerlijke pers, noch de aanwezige politle-bearnbten, die in op-dracht had speciaal op strafbare uitlatin-gen te letten, vonden eenig onvertogen woord in de rede. De speurneus van den aanbrenger echter wist een uitdrukking op te snuffelen, waarop hij Bosa Luxemburg nu hoopt te laten hangen. Kan men zich verachtelijker wezen dan zulk een vrij-willige politiespion denken 1 DE P0L1TIEKE T0ESTAND IN DUÏTSCHLAND' De Berlijnsche korrespondent van de Pa-lijsche «Humanité» schrijft het volgende : Ofschoon voorloopig de debatten over de Zabernzaak tôt zwijgen zijn gekomen, bllijft ieder oogenblik een nieuwe botsing tus-schen'de machten van de reaktie en van de demokratie te \erwachten. De regeering schijnt nog steeds een grooten strijd te willen vexmysten waarvan het gevaar door de verkiezing in het distrikt -Jerichow haar is kunnen blijken. (De sociaaldemokraatt '.viens mandant ongeldig werd vérklaard,. kwam, zooals onze lez ers weten, de vorige week in herstemming, met een verschui-ving. van de- stemmen naar links.) Er hebben geruehten geloopen over uitzonderings-wetten voor Elzas-Lotharingen, die de grondwettige vrijheden-van het Rijksland ; zouden opheften. Maar het staat thans wel' vast, dat de regeering aan zulke dingen ! niet denkt en dat zij weestand biedt aan ' het drijven van de ultra-reaktionaire gezel-schappen die haar met den Rijksdag in kon-flikt will&n brengen. De organen vao die riehting gaan voort met woedende uitval-| len tegen den Rijksdag wiens slappe bur-i gerlijke meerderheid in hun oogen zich nog) veel te zelfstandig en te demokratisch be^ toont. In een rede Woensdag, op een konserva^ tieve bijeenkonist, als gast van den z.g. Laiidbouwraad uitg:esproken, heeft de rijks-i kanselier, hoewel zijn hoorders oproepende! tôt een strijd zonder stilstand tegen de! «vijanden van Staat en maatschappij.» tochI niet m aile opzichten de uifcerste. rechter-zijde bevredigd. HSj heeft zelfs in duidelij-j ke termen het drijven naar speciaal-Prui-1 sische afzondering veroordeeld —- hetgeenj' hem dan ook onzacht in de jonkerspers' wordt verweten. Wilde de regeering aan zekerfe inblazia-i gen ^ehoor geven, dan zou zij minstens de3 lîijksdag moeten ontbinden. Hét is evenwei begrijpelijk, dat zij daar weinig lust in heeft. De uiterst-reaktionaire bestanddee-len van het Centrum zouden zeer waar-schijnlijk de konservatieven biispringenJ Maar daarentegen mag men aannemen, dat' de socialisten een groot deel van de vrijzin-nige burgerij zouden trekken, die door hun eigen vertegenwoordigers in den Rijksda.gi teleurgesteld zijn geworden. Dit dubbele! risiko zal de regeering niet gaarne op zich1 nemen. Maar het is daarom velstrekt niet zeker, dat de geweîdige spanning niet haars ondanks zal leideti tôt een ù-itbar-sting, welke ze niet zal vermogen te be-dwingen.Bmr&mE-mjK m) OVEREENKOMST.OVER DE HOME IU LE TIJSSCHKN REGEERING EN ULSTFKIAN IS GESLOTEN. «The News of the World , een Londensch' weekblad, welks hoofdredakteur sir George1 Riddell op goeden roet staat met enkele' ministerf-, beweert dat het vergelijk nopers home rule tusschen regeering en oppositiei officieus tftt stand is gekomen. De vier1 noordoostelijke graafschappen van Ulster : xlntrim, Londonderry, Down en Armâgh,. zullen voor een bepaald aaatal jaren buiten het Iersche zelfbestuur blijven en 11a af-loop van den termijn zelf mogen beslissen of zij er al dan niet buiten willen blijven. Daar een zoo belangrijlce wijziging in de home rule wet.niet bij amendement kan ^e-schieden en derhalve een nieuw ontwerp nioet worden ingediend, zal de regeering, zich eerst vergewissen of de oppositie in. Lager- en Hoogerhuis voor een dergelijk gewijzigd ontwerp zal stemmen. De parlementaire correspondent der* « Daily Chronicle » houdt hiertegenover, staande dat er van uitsluiting van Ulster o© van een deel van Ulster geen-sprake is. De regeering zal voor de vier noord-oostelijke graafschappen zelfbestuur in za-ken van onderwijs, politie en benoemingen, voorstellen, en hun1 het recht van veto geven ten aanzien. van wetten die tegen hun belangen indruischen. BULfiAHIE DR. DANEF DREIGT MET GEHUCHT-MAKENDE 0NTHULLINGEN Dr. Danef heeft een verklaring gepubli-ceerd waarin hij zegt, dat, indien men do aanvallen op hem blijft voortzetten, hij do-kumenten zal publiceeren, waarin koning Ferdinand tes zeerste gekompromitteerd! wordt. KLmmm DE VERDEEL1NG VAN I1ET NIEI WE RI.JK Do za-ken op het Balkan-Schiereiland zijn tijdens en na. den oorlog zoo geloopen naar men weet, dat, ter wille van de internatio-j nale verhoudingen tusschen de groote Europeesche mogendheden een deel van hefe Schiereiland, met naine Albanie voor de van drie kanten opdringende Grieken, Ser-viërs en Montenegrijnen .tàboe;> werd vérklaard. Door hen reeds bezette streken ea> veroverde steden moesten weer worden^ ontmimd, en zoo werd gevormd een zeifv standig vorstendom Albanie, dat een Duit-schen prins Von Wied tôt landsvadep krijgt. Nu moet die zelfstandigheid van Albanië klaarblijkelijk niet al te letterlijk worden ogevat. Trouwens, wie de geschiedenis van1 de stiehting van dit jongste Europeeschi» vorstendom heeft gevolgd, heeft dit wei1! allerminst ooit verwacht. En zoo za.l dan voortaan, naar een ge-rucht meldt, het gèbied van zelfstandii? Albanie worden verdeeld in twee zones, een ooordeKjke en een znidelijke. In da eene zône- zal het protektoraat over de katholieken worden opgedragen aan Oo«-tenrijk-Hongarije. in hèt andere aan Italie. Het bericht sluit met de opmerking, dat natuurlijk voor deze regeling onmisbaar isi de toestemming van den Heilige;j Stoel. Men heeft moeite, niet in een schaterlach' uit te barsten bij deze nieuwste komedie

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.