Na de aanslag op de Oostenrijkse troonopvolger in juni 1914 liepen de spanningen tussen de Europese grootmachten snel op. De Belgen maakten zich echter niet al te veel zorgen:  het land was neutraal en hoefde dus niet te vrezen om betrokken te raken in een eventueel conflict. Maar dat was zonder het Duitse von Schlieffenplan gerekend, een militaire strategie die er in voorzag om bij een oorlog met Frankrijk door België op te rukken tot in Parijs. 
 
Op 2 augustus 1914 overhandigde een Duitse gezant de Belgische regering een ultimatum: de Duitse keizer eiste een vrije doortocht voor zijn troepen door België. De Belgische regering weigerde echter in te gaan op de Duitse eis.
 
De reactie van Duitsland liet niet lang op zich wachten. Op 4 augustus 1914 vielen Duitse troepen via het plateau van Herve België binnen. De Belgen waren vast van plan hun grondgebied te verdedigen en brachten in allerijl de forten rond Luik in staat van paraatheid. Een dag later begon daar de eerste grote krachtmeting van de oorlog op Belgisch grondgebied. 

 
Zie ook:
Een moord die de wereld in brand zet
De val van Antwerpen