Tiende Jaar. — Nummer Zaterdag 21 Februari 1914 GAZET VAN HASSELT INSCHRIJVIN GSPRIJS : Voor Hasselt : 2,00. ; voor den buiten 2,s0 vooi den vreemde, de verzendingskosten daar boven. Prijs van het nummef : 0,05 fr. Men schrijft in ter St-Quintinus-Drukker Nieuwstraat. Hasselt en op de postkantoren. A 11c opstellen en aankondigingen moe gezonden worden vôôr Donderdag-morgen. KATHOLIEK EN VLAAMSCHGEZIND WEEKBLAD CRF.DO ET PUGNO iDrukker^Tïlttgever: Euq. Xeên, iftteuwstraat, Ibassel AANKONDIGINGEN 0,15 fr. den gewonen drukregel of den vier-K.anten centimeter, gerechtelijke inlasschingen 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en reklatnen volgens overeenkonist Inzending van i ex. van elk nieuw boek geeii recht op eene aankondiging, — van 2 er. of Godsdienstige en Gesehiedkundige KALENDER. MAANDAG 23 Febr. — H. Petrus Da mianus, geboren te Ravenna ; hoedde de varkens in zijne jeugd, werd late: kloosterling, bisschop en kardinaal, ei schreef tal van geieei de werken ; stier op 83-jarigen ouderdom. 23 Febr. 1796. — H et gemeentebestuu van Hasselt schaft de levering van mis wijn aan de kerken af. DINSDAG 24. — H. Matliias, nadi hemelvaart vaa Christus, door de apos telen verkozen om de plaats van dei verrader Judas in te nemen. 24 Febr. 1843. — Het verbrekingshof vai Brabant veroordeeU den Vlaming Vai den Bossche ter dood, na eene uitslui tend fransche rechtspleging. WOENSDAG 25. — Aschdag. H. Wal burgis, dochter van den H. Richardus 25 Febr. 1828. — Geboorte te Gent va: den vlaamschen dichter Pieter Geire gat. DONDERDAG 26. - H. Nestor. 26 Febr. 1877.— Geboorte te Amsterdar van Karel-Steven Adama van Schelte ma, dichter. VRIJDAG 27. - H. Leander, bisscho van Sevilla in Spanje, bestreed de kel terij der Arianc-n, werd daarom geban nen. doch welhaast teruggeroepen ; gc storven in 5g6. 27 Febr. 1517. — Geboorte te Mechele: van Rembert Dodoens, kruidkundige — 1900, — Overgaaf van den veldovei ste Cronje met 4.000 Boeren. ZATERDAG 28. — H. Romanus, 28 Febr. 1897. — Grootsche protestbe tooging te Brussel na de verwerpin; der gelijkheidswet door den Senaat. ZONDAG 1 Maart. — H. Swibertus. 1 Maart 1897. — Overlijden van P -J.-H Brouwers, medestichter van het Da vidstonds. "«t t y y t t » v "1 VLAMINGEN. Voor aile klachten,mededeelinger vragen, inlichtingen, enz. betrefter de onzen Vlaamschen strijd, wenc u in voile vertrouwen tôt het Kathc liekVlaamsch Secretariaat, dat zij zetel heett te Antwerpen, in d Montignystraat, 72. Schouwburg Casino. Fancy -Fair TEN VOORDEELE DER ARM E op Zondag 22n, jViaandag 23n en Dinsdag 24n Febr. van 3 uur nam. tôt 9 25 centiemen. OUZEDIGE DANSEN. 't Is niet weinig onnoozele-kinde-: rendag gewee3t in 't geuzenkamp. naar aanleiding vaa het rondschrijven 1 der kerkelijke overheid, hier en el-^ ders, tegen het onzedelijke van som-mige dansen naar de mode. Zij heb-ben plezier gehad, de groote en kleine geuzen, en zijn geestig geweest.dat er 't einde aan verloren was. ' Zij hebben zelfs danspartijtjes ver-L meld die zouden plaats gehad hebben in het Vatikaan, te Rome, en in 't ! aartsbisschoppeliik paleis te Meche-1 len : Z. H. Pius X en Kardinaal Mercier zouden gevonden hebben dat die nieuwe uitheemsche dansen wel niet ■ zoo erg tegen de goede zeden aan-druischten, maar toch... Mits ze een 1 beetje te wijzigen en ze een anderen naam te geven, konden het gezagder Kerk en de zedelijkheid gered worden ! 't Moet niet gezegd, denken wij, 1 dat die historietjes van het begin tôt het einde uit eenen geuzenteen zijn gezogen. Niettemin hebben zelfs zoo-' gezegd « ernstige » geuzengazetten er mede te koop geloopen, totdat het te flauw werd en zelfs de gekste geus er geene aardigheid meer in vond. 1 Schoone — leest : aardige — liedjes duren nooit lang. * * * Zijn nu de waarschuwingen der kerkelijke overheden zonder gevolg " gebleven bij de deftige lieden, tôt wie de bisschoppen ziçh richtten ? De parijzer berichtgever van den « Nieuwe Rotterdamsche Courant » — geen katholiek dus — heeft nage-gaan wat uitwerksel het aartsbis-schoppelijk tango - verbod te Parijs gehad heeft en hij bevesti^t : « Ja, de « tango » ligt te zieltogen. « Kardinaal Amette schijnt het te ' « winnen van dezen Satanssuppoost. « Uit de wereldsche gezelschapskrin-«gen, die eenige aanspraak raaken >_ « op stand, tenue e& distinctie, uit n « de « monde », zooals dat hier met e « één woord heet, is hij vrijwel ge-« bannen ». En deliberale dagbladschrijver zegt voorts : « Ik heb den « tango » zien dansen in den « monde » en 'n den « demi-monde », ik bedoel in salons en op Montmartre. In de nachtspijshuizen van Montmartre leggen de dansende paren het er op toe, het karakter van den tango duidelijk uit te doen ko-men. In de salons was men er op uit het niet op te doen vallen, erniet aan te denken, of, ten minste te doen als-of men er niet aan dacht, MAAR DAT KARAKTER BLIJFT NIETTEMIN OP-WEKKING VAN EN OVERGAVE AAN DEN WELLUST. De « tango » moet | daarvan als eene illustratie, eene exhi-' bitie geven. En dat vind ik — 'k geloof werkelijk zonder overdrevene preutschheid — als gezelschapsver-strooiïng even stuitend uit het 00g-punt van moraal als van goeden smaak. Voor onze dochters, zusters, vrouwen, vind ik een dans met zulk [ karakter eene BELEEDIGING EN EENE VERLAGING ». *** Zoo spreken niet-katholieke dag-bladschriivers.G. v. K. Juist gepast. Kijk eens op uw almanak ! De maand Februari 1914, heeft vier Zondagen, en juist evenveel Maandagen, Dinsdagen, Woensdagen, Donderdagen, Vrijdagen en Zaterdagen. En geen één dag meer ! Dat valt aile jaren niet voor ! Hier leid ik u ©eus. Hier leid ik u eens, als 't zonneken schijn als 't heioloemken geurt, als vogelkes [zingen en blijven dan hier tôt het zonn'ken ver- [dwijn als 't zwart van den avond herschept al d( fdinger Dan keeren \ve huiswaarts langs de een- [zame laar en 'k leere u het versje, dat 'k hier voor [u maaktt een armzalig rijmpje van « komen en gaan een versje voor u, waar 'k lang reeds [naar haakte. En 'k bidde den Heer, als we sprakeloos [gaar dar Hij aan uw zielken den vreê wille [schenke der Kempische heî ; en ge, zoekend uw [baar er rein en gèlukkig aan 't Schoon moget [denker B. Cuyx. Valsch genot, vergeten eergevoel Ware grootheid berust op rein zedelijkheid ! En hoe gaat eilaas 1 o onze dagen, beider ver val gepaar aan overdreven zucht naar uitbund ge genietingen, met hunne verwoes tende gevolgen voor ziel en lichaam Hoevele giftige slangen liggen ni< verborgen onder het bebloemd tapi waarop de wereld spelen gaat ? Hu zacht gesuizel lokt de zwakken aa om hen des te gemakkelijker doc verraderlijke steken te kwetsen en 1 dooden. Zoo het waar is dat ieder»mensc recht heeft op vreugde, is het ever wel zeker dat waar genot niet in lo: bandige uitspanning te vinden is. En nogtans, zijn het juist niet d luidruchtige vermaken, waarop h volk verzot is ? De eenvoudige g noegens van het vroegere familiel ven moeten wijken voor openbare, liever nog schandelijke vermaken onwaardige vertooningen van aile aard, enz. Ziedaar wat heden leiî da^e ne alleen den volkslust bevredig;t ( waren meer menschen bedacht op c droevige gevolgen, welke die drif streelende plezieren met zich slepei zij zouden niet zoo licht de were naspreken als ze zegt, dat « al w jong is, zich vermaken moet ». Droevig is het aanstaren van zeke Vastenavondfeesten, gedurende d welke ernstige fieden het heidensc gebruik van vermomming *ot schut mantel aanwenden om zich aan ( schandelijkste genoegeris over te g ven. En welke verkleeding ? Hoe gaî het ons, eerlijke lieden, naar 't har te zien hoe talrijke ongelukkigen al eergevoel van zich afwerpen, hoeve vrouwen en meisjes b. v. zich ni schamen zich op de ergelijkste wij: te buiten te gaan. Wij durven hopen dat die hande wijze alleen op rekening der onach zaamheid dient gebracht en roepe de aandacht van aile weldenkend moeders en dochters er op in, opd; zij uit al hunne krachten de openba meening ter bestrijding van dergel ke misbruiken zouden bewerken. Mochten we, van allen kanten g .steund, vele verdwaalden tôt nade ken brengen, zoo meenen we, oi geliefd volk een grooten dienst b wezen te hebben. H. DE OPLOSSING. Ziehier den tekst van het regee-ringsvoorstel, uitgelokt door het ver-; zet der vlaamschgezinde vereenigin-gen van heel het Vlaamsche land. Het werd Woensdag door de Ka-mer met de gansche Schoolwet ge-stemd, zoodat het gevaar dat de ver-standelijke ontwikkeling der vlaam-' sche kinderen in zekere vlaamsche stedci, waar de burgerij verfranscht ^ is, als afgeweerd mag worden aan-schouwd.Toch zal men overal dienen te waken, want de vijand is sluw en sterk. « In al de gemeentelijke, aangeno-n men of aanneembare scholen is de moedertaal der kinderen de voertaal '' in de onderscheidene graden van het lager onderwijs. « Toi het eenigszins verzacht toe-passôn van bovengemelden regel kan, volgens de behoeften der scholen, machtiging worden verleend te Brus-sel eu in de voorsteden van Brussel, alsmede in de gemeenten op de taal-grens. Die verzachte toepassing mag niet ten gevolge hebben, dat het e grondig aanleeren van de moedertaal p geschaad wordt. ^ « De ministerieele besluiten tôt machtiging worden in het Staatsblad ■j bekend gemaakt. « Het gezinshoofd verklaart welke de moedertaal of de gebruikelijke taal I1 is Acht het hoofd der school dat het 11 kindjpiet bekwaam is 0111 de lessen ° in de.door het gezinshoofd aangewe-,r zen taal met vrucht bij te wonen, dan e kan het gezinshoofd in beroep komen^ bij het schooltoezicht. k « Elk iaar brengt het schooltoe-l" zicht een bijzonder verslag uit over î_ de tdëpassing van bovenstaande be- palingen ». ie _ | m 3- Vf\N HIER EN VAN ELOERS. Wij vernemen dat Mgr Heylen in bijzon-la der erhoor ontvqngen werd door Zijne : HeilVgheid den Paus. De gezondheidstoc-n stanÇ van onzen Heiligen Vader is uit-mumlîld.w •* ) M tin berekent dat onze uitvoer van trek- 1 ' ' paarcjen in 1912, rond de 50 miljoen frank opbrlcht, en dat cijfer zal in 1913 zeker over([roffen zijn. Duitschland alleen koopt 1 > cms ij/ider jaar voor meer dan 30 miljoen d fianl' paarden. ie — In de laatste wedstrijden voor reisbeur-,e zen 1 itgeloofd door den Staat, en aan welke al dt; belgische hoogescholen deel nemen, "" won de universitek van Leuven er 7 op " de 14. S- _c_ ^e Binnen kort zullen de tamboers uit het 2- leger verdwijnen, zegt men., omdat het wel een jaar duurt eer een goed trommelaar is ^ gevormd. t Wij meenen dat jnen ze zal afschaffen g om ze later weer terug in te voeren ! 1 e . De kieswet zegt bij artikel 153, dat de verkiezingen voor de Kamer moeten plaats 'e hebben den vierden Zondag van Mei. Dat is dus de 24* dier maand. 1- t- " Mannen, Jongelingen. ■e Vrouwen, Meisjes. ^ I Vastenavond geeft aanleiding 'toi schandelijke ongeregeldheden. ÎS Gedenkt uwe waardigheid als e- mensch. Weg met de beestige vermaken ! Onteert u zelven niet door onzede lijke gesprekken of gezangen, II Ontucht verlaagt den mensch be neden het dier. Ontucht vult de gasthuizen me walgelijke ziekten. Ontucht brengt de huisgezinner in druk. III Dronkenschap en ontucht spannei samen om den mensch te verbeesten Dronkenschap en ontucht latei niets na dan schande, armoede et verdriet. IV Eerbare vreugde versterkt dei mensch. Schandelijke vermaken putten hen uit naar ziei en lichaam. De handel in vijfPrankstukken Het agio op Parijs verlaagd zijnd< van 6 tôt 4 en 3 1/2, zoo geeft de uit wisseling van zilvergeld tegen bank ! papier aldaar geene voldoende winst om de onkosten van den handel goec te maken. Inderdaad, om 2,50 tôt 4 fr. pe duizend te winnen, is er niet genoe^ aan vast om de reis- en verblijfkostei der handelaars te dekken en zoo kom van zelf een einde aan dit zaakje.. in afwachting dat het agio opnieuv stijgt. VARIA. Wij moeten duidelijker zijn. -Calino van het berucht Algemee, Nieuwsblad voor de frovincie heei de vorige week ons nummer van 241 Januari gelezen — hij neemt er dei tijd voor, zoo men ziet ! — en vind daarin de onbewimpelde bekenteni dat wij gaarne « in vuil wroeten »... Wat men toch al van zoo 'n geleei den bol hooren moet. Onze blauwe confrater had er d katholieke weekbiadschrijvers van ue schuldigd gaarne in vuil te wroeten en wij deelden zulks aan onze lezer mede met den uitroep : « Ja, ja, i vuil wroeten... Wablief » ? Iedereen verstaat wat wij daarme bedoelden, maar Calino heeft het nie willen verstaan, en nu zijn we vei plicht hem onaangenaam te zijn... Heeft het « Algemeen Nieuwsbla voor de provincie » zelf op 16" Ju 1910 niet geschreven, dat het goei is dit blad niet door kinderen t laten lezen ? Welnu, wat kinderen niet moge lezen, daar is meestal vuil meê g£ moeid. * * * Ouderdomspensioenen.— Degei zenbladen vinden het ouderdomspen sioen van 65 fr. belachelijk — wi evenals de menschen die het genit ten en genoten hebben, meenen dî het eene schoone instelling is, di veel verkwikking heeft bezorgd. Meer zou beter zijn — ongetwi feld — daarom 00k stelt de Regeerin voor het tôt 120 fr. te verhoogen. Dat zou al gedaan zijn, hadden di goede liberalen en socialisten, de b< spreking der nieuwe schoolwet gee vier maanden doen duren, als ze ge makkelijk in vier weken kon tel einde gebracht worden. . * * * Het blauw orgaan... Vlaamschge-zind ! ? — Wij lazen in de Toekomst, aangaande de verwerping der vlaamsche amendementen, een stuk, geti-teld « Klerikale Vlaamschgezinden(! P) ' ontmaskerd » 1 waarin gelogen wordt dat het kraakt eu waarin de limburg-1 sche katholieke organen voor « la-keien » worden uitgemaakt. Wij vinden dat onze blauwe con-1 frater beter gedaan hadde, dit potje der amendementen eenvoudig gedekt 1 te laten en zijn scheldwoord voor i eene andere gelegenheid te bewaren. Hij beginne toch met zijn eigen stal eerst te zuiveTen ! * 1 * * Registratie der huurceelen. — i Tôt I5n Maart mogen de huurceelen geregistreerd worden, zonder boete wegens achterstel, op voorwaacde dat zij van voor den I5a September dag-teekenen.Wanneer zij na dien datum onder-teekend werden moeten zij geregis -treed worden binnen de drie maan-î den, op straf eener boete van 35 frank voor elk der partijen. Eene tweede boete van 25 fr. zal toegepast worden indien de pachtvoorwaarde op onge- 1 zegeld papier geschreven is. * * * r Gelukkige nederiaag. — De Libe-\ raie Associatie van Gent, hield Zon* 1 dag eene algemeene vergadering. t Verscheidene sprekers voerden het woord om te zeggen dat ailes best is 1 in de liberale partij. De heer Mechelynck, heeft er gezegd, volgens een liberaal blad : « Waren we in de verledene ver-« kiezingen meester geworden, we « hadden ons voor een erbarmelijken « financieelen toestand bevonden, die t « ons een eerlijk en rechtvaardig re-t « geeren onmogelijk zou gemaakt 1 « hebben ». 1 't Is dus goed dat de liberalen in t 1912 geklopt werden ; ze hebben lie-s ver dat de katholieken aile zaken eerst geheel en gansch weer in orde brengen eer dat de liberalen 's lands zaken willen overnemen. e En aangezien volgens de liberalen de zaken van ;t land onder een katholiek ministerie altijd verward 3 eti verbrod zijn, zullen de liberalen 2 nog lang te wachten hebben 1 Het weze zoo ! Amen. a * * * [ Voor de vlaamsche kunst. — De heer Poullet, minister van kun-sten en wetenschappen. recht doende . aan de eischen der vlaamsche drama-1 tische schrijvers, heeft eene buitenge-wone toelage van 25,000 fr. toege-s staan, te verdeelen tusschen onze vlaamsche tooneelen van Brussel, 3 Antwerpen en Gent. Een bijzondere commissie werd be-noemd, die zal gelast ziin met de ver-deeling van gezegde toelage. : Staatkundig Overzicht. t De hollandsche minister van nij-e verheid heeft Zaterdag ter Kamer een wetsontwerp neêrgelegd, waarbij aan j- de noodlijdenden die 70 jaar oud zijn, ■y eene rente van 104 gulden verzekerd wordt, en 156 gulden aan de gehuw-e de paren. De jaarlijksche uitgaaf wordt geschat op 14 miljoen 750,000 Q gulden. * * 1 In Zweden hebben betoogingen vôôr en tegen de versterking van 's Mkngelwerk der Gazet van Hasselt. MISVERSTAND. Toen ik ongeveer eene mijl had af-gelegd, overviel mij eene duizeling. Uitgeput zonk ik op een hoop stee-nen aan den weg neêr en trok den mantel over mijn hoofd. Hoe lang ik daar gezeten had, weet ik niet, toen opeens eene hand mijn schouder aanraakte en een deel-nemende stem zeide": « Wat deert u, goede vrouw » ? 't Was eene beken-de stem, kinderen : het was de stem van John Hollingford. Met een woesten kreet wierp ik mijn mantel terug. « John, John, zijt gij het werkelijk »? Ik vatte zijne beide handen, Ja, waarliik, hij stond levend en ongedeerd vôôr mij. « Gid-dank » ! riep ik uit, terwijl ik in tra-nen uitbarstte. « Ik vreesle dit ik u nooit meer levend zou weêrzien ». In mijne onuitsprekelijke bhjdschap wist ik nauwelijks wat ik zeide. « Margery, mag ik mijne oogen vertrouwen ? Is bezorgdheid voor mij de oorzaak van uwe ontroering » ? « Ik kan het niet helpen ; ik moest zwijgen, maar ik kan niet. Die kwel-ling, die ik verduurd heb, gaat aile beschrijving te boven. Niemand buiten mij weet ervan. Gister-avond ver- rtfirvI il r Viof <-<n (TOUQ1 • h<=»fr hpptt mil bijna van mijn verstand beroofd ». « Ge zult u hier een doodelijke ver-koudheid op den hais halen. Sta op, kind ». John reikte mij de hand en hielp mij op. « Ge zijt geheel verstijfd van koude. Wie heeft u het geval med^gedeeld » ? « Mrs. Beatty, gister avond ». « Dat bad ze wel kunnen laten. Wel zijn er menschen gedood, maar anderen zooals ik kwamen er ongedeerd af. Ge hebt het dus voor moe-der geheim gehouden en alleen over mij getreurd ? Mag ik dus mijne vraag herhalen, Margery, die ik den dag vôôr mijn vertrek gedaan heb ? Maar als het u verdriet doet, liefste, ant-woord er dan niet op ». « Ge moogt, John ». « En wat zult ge antwoorden »? « Al wat ge verlangt ». Later had ik spijt, dat het me bij die gelegenheid zoo zeer aan gematigdheid had ontbroken. « Hus wilt ge niet naar Londen te-rugkeeren » ? « A leen als ge me de deur wijst ». « Mijn eenige, dierbaarste liefde » ! riep hij. dit. Buiten iri de sneeuw werden wij dus verloofd. De zon scheen dien morgen heerlijk en onze tocht naar huis kwam ons als eene wandeling door het Paradijs voor. Wij vergaten geheel en al, dat er zoo iets als leed en zorg in de wereld bestond. Nadat zij ailes vernomen hadden bestormden de meisjes mij met hare liefkoozingen en Mrs Hollingford » rrlitnlo/'Kto fino mot tnnirr nrolnrotrallân toe.Ik kan u niet zeggen hoe heerlijl de honing en rijstkoeken ons dier morgen smaakten. Na rijp overleg werd besloten, dat de bruiloft eers na verloop van een jaar zou plaats vinden. Het is vreemd, hoe trou-w ons ge heugen dikwijls onbeteekenenele voorvallen bewaart. terwijl belangrij-ke gebeurtenissea in het veigeetboek raken. Levendig herinner ik mij nog hoe wij dien avond in de schemering om den schoorsteen zaten. Ik had aan Grâce geschreven- dat ik niet mede naar Londen ging en John hac een brief van den heer Hill ontvan-gen, waarin deze hem zijne korast, voor den volgenden dag meldde. Wij spraken over Rachel Léonard ; ik dacht aan het muziekpartijtje, waarop ik haar ontmoet had en de familie Hollingford zoo wakker had verde-digd ; eveneens viel me mijn latei gesprek met Grâce in. Na mij even bedacht te hebben, zei ik : «John, weet ge we! zeker, dat ge miss Léonard op uwe reizen nooit ontmoet hebt » ? « Zeker, Margery », antwoordde hij,terwijl hij mij verwonderd aanzag. « Hoe komt ge ertoe die vraag zoo dikwijls te herhalen » ? « Heb ik het u dan vroeger al ^ge vraagd ?. Dat wist ik niet. Er was iets in haar gedrag, waaruit ik meen-de op te maken, dat zij u moest ken-nen ». « Dat is niet waarschijnlijk ; want de naam is me ten eenenmale nrAomrl •*> Kiprmpp Rtanterr wii var het onderwerp af. i VI. John had mij verzocht, hem den volgenden morgen van het veld af te komen halen. Heel in de vroegte stond ik op ; het aankleeden duurde mij eindeloos lang. En toch besteedde ik er veel meer zorg aan dan gewoonlijk. Ik tooide mij dan ook voor een paar oogen, die mij reeds van den heuvel af zouden beschouwen ! In de blijdschap mijns harten wierp ik in het voorbij-gaan den konijntjes een flink rantsoen voeder toe en liep een kleinen bede-laar achterna, om hem eene aalmoes te geven. Vervolgens ging ik neu-riënd den veld weg langs. Eene kleine wolk steeg dreigend aan den oostelij-ken hemel op en wierp hare schaduw op mijn pad. John kwam mij met een van vreugde stralend gezicht tegemoet. Arm in arm keerden wij naar de pachthoeve en praatten met elkander, zooals twee overgelukkige menschen dit plegen te doen. Plotseling zeî John : « Komt daar in de verte geen rijtuig aan, -Mai\ gery » ? Toen ik mijne hand voor de oogen hield, zag ik het ook. « Vermoedelijk zijn het de Hill's, John ». Gij kent de plek wel, kinderen, waar de weg door een engte loopt en dan opeens steil de hoogte ingaat, zoodat, van beneden gezien, de om-trekken van een mensch die boven-staat, zich sctierp tegen de lucht af- , . Wii bereikten den voet van ! Il den heuvel en begonnen dien lang-zaam op te klimmen, toen boven op den rand eene vrouwelijke gedaante verschëeû. Ik keek goed uit mijne oogen en herkende Rachel Léonard. Zij liep haastig en had haar hoed in de oogen gedrukt. Weldra was zij bij ons. Haar blank voorhoofd was ern-stig gefronst en hare lippen waren vastop elkaâr gedrukt. Angstig vra-gend zwierven hare donkere oogen in de verte. Door de zon verblind, zag zij ons eerst niet. Ik groette haar, terwijl ik haren naam noemde eu hàar mijne hand toestak. Zij schrikte hevig en aile kleur verdween uit haar gezicht. Onverschillig beantwoordde zij mijnen groet. Als onder den invloed' eener betoovering vestigde zich ech-ter haar blik op John's gelaat. Ik zag hem verwonderd aan,als wilde ik een verklaring zoeken voor dat zonder-linge verbleeken. Maar stelt u mijne verbazing voor : hij ook was doodsbleek geworden ; zonder den blik af te wenden, staar-de hij met wijd geopende oogen de vreemde verschijning aan. Zonder een groet, zonder een woord te wis-selen stônden zij elkander met hunne blikken te doorboren. Eene koude ril-ling overviel mij ; ik trok mijne hand uit John's arm en keerde mij onge-duldig om. - Hij bemerkte het niet eens, maar Rachel ontging die bewe-ging niet. Zij glimlachte en zeide terwijl zij hem hare hand toestak, en hare lip-oen beefden : « Mr. Hollinçrford. her- kent ge me ? Mijn naam is Rachel Léonard ». John's blik was geen oogenblik van haar gelaat afgewend ; de smee-kende uitdrukking, waarmede die woorden vergezeld gingen, kon hem dus niet ontgaan. « Ja, ik herken u... miss Léonard ». . Zijne stem getuigde van innerlijke ontroering, hoewel hij uiterlijk zijne kalmte bewaarde. Het geratel van wielen deed zich hooren ; in Rachel's houding kwam plotselings een in het oog vallende verandering. « Daar is het rijtuig » ! riep zij opgeruimd uit.« Ik hoop niet mr- Hollingford, dat ge mr. en mrs. Hill met zulk een gezicht zult ver-welkomen. Hij is zeer met u ingeno-men, het weêrzien moet dus vroolijk zijn. Och, kijk toch zoo niet onthutst : men zou zeggen dat ge een spook hebt gezien ». « God gave het, duuendraaal liever dan u », mompelde hij in zichzelven, doch luid genoeg, dat ik het verstàin kon. Het rijtuig hield stil en mr. Hill sproàg er uit. Het was een klein levendig manneke met een kaal hoofd, witte bakkebaarden en een goedhar-tig, vol, rood gezicht en schrandere bruine oogen. Zijne vrouw, een dikke dame met een frisch gelaat en zachte stem, bleef in het njtuig. Op haren schoot lag iets dat ik voor een p ikje wol hield, maar later haar lievelings-hondje hleek te zijn. Wordt voortgezet.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.