Tiende Jaar. — Nummer 16 Zaterdag 14 Fefcruari 1914 GAZET VAN HASSELT KATH'OLIEK EN VLAAMSCHGEZIND WEEKBLAD vooi den vreemde, de verzendingskosten daaren- itanten centimeter, gerechtelijke înlasschingcn boven. Prijs van het nummer : 0,0$ fr. " ifOO fr. Herhaalde aankondigingen en reklamen Men schrijft in ter St-Quintinus-Drukkerij, CREDO ET PUGNO volgeDSovereenkomfit Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. Aile opstellen en aankondigingen moeten S)rukket>XHttaev>er : Eua. ILeên, iRteuwstraat, Ifoasselt. recht op eene aankondiging, — van 2 ex. op gezonden worden voôr Donderdag-morgen. eene beoordeeling. Godsdienstige en Gesehiedkundipre KALENDER. •MAANDAG l6 Februari. — H. Juliana. 16 Febr. 1854. — Minister Piercot eischt straf voor onderwijzers die een ver-zoekschrift ten gunste van 't Vlaamsch in gemeentezaken steunden. DINSDAG 17. — H. Silvinus, bisschop, verkondigde het geloof aan de heide-nen. Gestorven in 718. 17 Febr. 1826. — Geboorte te Karlsruhe van Jozef-Victor von Scheffel ; — i833, — te St - Pieters-Leeuw van Hendrik Sermon. WOENSDAG 18. — H. Simeon, zoon van Maria, zuster van O.-L.-Vrouw. 18 Febr. 1811. — Geboorte te Boston van Edgar-AJlan Poe, te Baltimore op 7" October 1849 overleden. DONDERDAG 19. — H. Bonifacius, ge-boren te Brussel omtrent 1183, bisschop van Lausitz in Zwitserland, gestorven in de abdij van Ter Kameren bij Brussel (1242). 19 Febr. 1843. — Bisschoppelijke wijding van Mgr. Pecci, die later Paus werd onder den naam van Léo XIII ; — 1864,— overlijden te Gent van H. Van Peene. VRIJDAG 20. — II. Eleutherius, gebo-ren te Doornik^Sô), bisschop dier stad ; werkte met onvermoeibaren iever, zoo-wei in Vlaanderen als in Henegouw, om het geloof voort te planten of te doen herleven. Hij werd door ketters gedood (532). 20 Febr. 1878. -- Kiezing van Léo XIII als Paus. ~ ZATERDAG 21.— Gelukzalige Pepinus, eerste minister der koningen van Frank-rijk, waartoe België alsdan behoorde. Gestorven te Landen in 640. 21 Febr. 1848. — Odilon Barrot legt in de fransche Kamer van afgevaardigden eene beschuldigingsakte teje n de mi-nisters neêr. ZONDAG 22. — H. Margaretha. 22 Febr. 1773.—Geboorte van Math.-Ign. Van Bree, kunstschilder, te Antwer-pen, op r5n December t83g overleden . WAT IS HET LEVEH? Op zekeren dag, dat de vogels moede waren van zingen, ontstond er eene lange stilte, welke eerst ver-broken werd toen eene vink tjilpte : « Wat is toch het leven » ? Allen schrikten op uit het zoete rusten, en een kleine nachtegaal jubelde zonder nadenken : « Het leven is een zang ». — lk raeen dat het een ontluiken is naar het licht en de warmte, suisde de wilde roos, die een voor een hare blaadjes ontvouwde tôt voldoening van den vlinder, die dartelend er over wiegde zeggende : « Het leven is een spel». — Zeg liever een korte zomerdag, zoemde een vliegje, in 't voorbij-zweven.— Slechts zware arbeid is het, steende eene mier. De ekster had geen oordeel en lachte. Dit verontwaardigde allen, maar gelukkig kwam er afleiding om twist te voorkomen, want de regen viel zachtjes neder en ruischte : — Het leven bestaat alleen uit tranen. — Welke vergissing, krijschte de arend, en hoog opzwevend in de lucht, riep hij ; « Het leven is vrijheid en kracht ». Maar de duisternis zonk over de aarde, zoodat eene zeer wijze bloed-vink voorstelde te gaan rusten, want de nachtwind stoeide door het loover en zuchtte : « Het leven is maar een droom ». Nu was ailes stîl... doch de nieuwe dag ging aanbreken, want ten twee- den maie kraaide de haan : « Waak-zaamheid is het leven ». Toen doofde de geleerde in het eenzaam studievertrek zijn licht uit en sprak peinzend, moede en zuch-tend : « Het leven is eene leerschool». En daar kwamen er van een nach-telijk feest die schreeuwden : « Het leven is een genot » ! maar in hun binnenste klaagden zij : « eene bit-tere teleurstelling » ! En de schemering brak door het Oosten en fluisterde : « Geheimnisvol is eeuwigdurend het leven » ! Toen gloorde eensklaps in rozig goud en purper de heerlijke zon, en de vogelen zongen, heel de natuur ont-waakte. De landman ging verkwikt aan den arbeid. la de verte klepte de Angelusklok. Toen ontblootte de landman het hoofd, bad en murmelde schouwend over de aarde : « HET LEVEN IS EER EN LOF AAN GOD GEVEN, ZIJN" HEILI-GEN WIL VOLBRENGEN. HEM DIENEN, EN DAN... TERUG-KEEREN TOT HEM 1 DAT IS HET LEVÈN » !... VERKEERDE POLITIEK. De strijd om en rond de schoolwet toont andermaal, hoe weinig ver-trouwen en onderlinge verstandhou-ding er heerscht tusschen de geko-zenen van 't Vlaamsche volk en zelfs tusschen de gekozenen van een en hetzelfde arrondissement. Dit laatste zou nogtans niet mogen zijn : gekozenen van eene en dezelfde kiesem-schrijving en op dezelfde lijst voorge-steld, zouden elkander in ailes moeten raadplegen en, in geval van verschil van zienswijze of opvatting over een groot en aanzienlijk grondbeginsel, elkander ten minste moeten verwit-tigen.Dit verschil van zienswijze wordt nog erger, wanneer dit in strijd is met aangegane verbintenissen of be-loften, gelijk het nu gebeurd is met de schoolwet en de vlaamsche eischen. Dit moet echter niemand verwonde-ren : de politiek is eene aaneenscha-keling van tekortkomingen aan het gegeven woord, eene school van kne-pen en fopperijen om elkander in de doeken te doen, ten koste van 't volk en van 't land die enkel snakken naar rechtvaardigheid en goed bestuur. Het gezegde, reeds te allen kanten veroordeeld : eerst Katholiek en dan Vlaming, wordt terecht omschre-ven door de woorden : eerst anti-Vlaamsch en dan Katholiek ; eerst slaaf der grooten en dan eerlijk Want de vlaamsche strijd is niets anders dan eene zaak van volkseer-lijkheid en volksgelijkheid. Is het geen ongehoord iets, dat Vlamingen en Walen die in ons vader-land evenveel rechten moeten hebben, — de Vlamingen zelfs meer omdat zij de meerderheid zijn — niet even eerlijk behatideld worden ; dat de Vlamingen immer de verstootelingen, de misprezenen zijn bij de overheden en gekozenen van allen aard en stand ? De volstrekte gelijkheid tusschen beide volksstammen, zou niets anders dan eene daad van volstrekte eerlijk-heid zijn, eene daad die aile mis-noegdheid en verbittering zou weg-nemen en de verspilling van krachten en werkzaamheden zou voorkomen, die beter tôt het algemeen welzijn konden aangewend worden. De fopperij door het ministeri gepleegd tegenover de Vlamingen in zake van 't Vlaamsch in het on derwijs, is eene herhaling van d fopperij in zake der laatste krijgswel De Vlamingen werden toen ook i de doeken gelegd maar verklaarde dat zij niettemin het ministerie zou den steunen ter wille der opperst belangen van het land. Zij die dez verklaring aflegden, werden geest driftig toegejuicht, zelfs door dei heer Woeste, die hen toen wel zs verheven hebben tôt « groote man nen », terwijl hij vroeger voorspeld dat zij nooit « groote mannen » zou den worden. Nu diezelfde Vlamingen niet een tweede maal de roi vàn « gefopten willen spelen, nu zijn het eensklap: rampzalige of gevaarvolle personen lieden die zelfs niet te vertrouwei zijn, omdat zij met eenige liberalet en socialisten het volksrecht de Vlamingen trachtten te vrijwaren Met andere woorden wil dit zeggen dat de Vlamingen zich immer moe ten laten vertrappen. Wij moeten hier bijvoegen, dat d katholieken in dit opzicht doorgaan niet beter varen dan de Vlamingen Herhaaldelijk ook worden de katho lieke en godsdienstige belangen ver treden, zooals b. v. in het leger, ei hun wordt dan het zwijgen opgelegc onder voorwendsel van dit of da opperste belang. Dit lukt maar al t goed, en daarom wordt er meer ei meer misbruik van gemaakt. Maa de slotsom is : veel misnoegdheid er onverschilligheid, die eindelijk onzi macht als partij zullen breken. Gebeurt dit ailes in de hooger politiek, in de mindere politiek is he niet beter gesteld. Daar ook handelei vele gekozenen slecht en meenei iedereen te kunnen missen, zelf dezen die hen op de kussens brachtei en ailes veil hadden ten bate de partij. Daar valt niet over te jamme ren, maar vroeg of laat is de maa vol, en dan eerst zal er geweeklaagc worden over toestanden en rampen die heel wel hadden- kunnen ver me den worden. J. L. (VJaamsch Heelal). Een sprekende film Edison heeft zijn sprekende film, waarb film- en gramofoon-opnamc zelfwerken gelijktijdig geschieden, bijna voltooid. Ui Zweden verneemt men nu, dat een jong Zweed jarenlang zich heeft beziggehoudei met de uitvinding van een sprekende film die op geheel ander systcem berust, en da hij daarin geslaagd mag heeten. Door uit breiding en toepassing van deze vinding kai men een film veel belangwckkender maken De methode komt hier op neêr. Het ge sproken woord wordt opgenomen door eei telefoon ; de trillingen van een verwijderi telefoontoestel worden door een film op genomen. Elk woord, elke klank., elle ge luid geeft een verschillend beeld aan d plaat. De film wordt nu op de gewnn wijze ontwikkeld en bewerkt. Dezelfd lamp werpt haar licht op de z. g. sprekend film, dat het schijnsel op steeds verschil lende wijze, en wel naar gelang der akoes tiektrillingen doorlaat. Het raakt dan oo! eene seleniumcel, welker « vatbaarheid : voor electriciteit, zooals men wect, gehee beïnvloed wordt door de belichting ; dez staat weer in verbinding met de z. g. spre kende telefoon, die de woordklanken wee in den oorspronkelijken toon omzet. De geluidfilm is zeer eenvoudig in ver binding te brengen met de z. g. werkfilm Hiermee is dus wel een sprekende fila uitgevonden. « Eerst katholiek en dan Vlaamsnh ï ^ Met die machtspreuk is in de laat-' ste dagen meer dan eens geschermd. Mannen, die hun vlaamsche kiezers g vooi den zot houden, deden rond-strooien : « Wij mochten voor het amende-ï « hk nt Van Cauwelaert niet stem-1 « men, want de heeren ministers de « Broqueville en Poullet hadden ver-s « trc;.i welijk medegedeeld, dat de «schoolwet onmiddellijk ingetrokken «zou worden, indien het amende-« ment werd aangenomen » ! 5 Van de twee zaken één : > Ofwel bevat dat rondgestrooid 5 nieu vsje niets anders dan kletspraat en bugen, en dan zijn de rond-1 strociers kletspraters en leugenaars ; Oiwel bevat het waarheid... maar r dan veroorloof ik me deze bedenking : « Waar blijven dan de hooggeroem-[ « de katholieke gevoelens van onze « mi listers ? Mogen katholieke mi-« nisters dan, om wille van zoo een «amendement, heel het katholieke ~ «land een sl^Tg in het aangezicht «geven? Is dat eerst katholiek P. . ] «Bij mij is dat eerst anti-Vlaamsch « en dan katholiek »S i 't Zal er schoon uitzien in ons 1 christen kamp, zoo katholieke minis-t ters, iedermaal als er iets tegen hun ? goesting voorkomt, mogen dreigen : ! « als ge durft, werpen we al de chris-r « tene, belangen onder de voeten » ! i Zulke bedreiging is effenaf eene ; schaudë ! (Uit het Handelsblad). î MISDADIGHEID Voor onzen liberalen confrater is 3 Vlaa nseh-België een moordkuil en 1 raun'; het uit onder opzicht van mis-r dadi^heid. t Di î bewering is reeds herhaaldelijk j weer egd, maar het zal niet overbo-dig 2-jn ze eens te meer den kop in te l slaa^bij middel van officiëele cijfers : deze1 uit het verslag over de begroo-ting /an justicie. Ininet vakblad La Belgique erimi-neiie zegt de heer Joly dat het mid-dencCifer der misdadigheid voor Bel- > gië ih veroordeelden is per iooo in-vyonérs.\ Er zijn in België maar 11 rechter-t lijke kantons op ruim i6o, waar het ; middencijfer der misdadigheid 12 per i IOOO overtreft. > Te La Louvière 17.6 veroordeelden 1 per duizend ; te Charleroi 18 8 ; te Messancy "16.4 ; te Chatelet 16.3 ; Boussu en Jumet elk 13.8 ; Bergen 13.7 ; Dour 12.7 ; Rœulx 12,6 ; Oos-î tende 14.6 ; Moeskroen 12.1 ; Brus-l sel 13.1. Op die 11 kantons waar het middencijfer 12 overtroffen wordt, zijn er - 8 waalsche, 2 vlaamsche en 1 ge-? mengd : Brussel. We zouden Moes-[ kroen wellicht ook als een gemengd [ kanton mogen rekenen. Onder die 11 kantons''was geen t enkel zuiver vlaamsch landelijk kan- > ton. Oostende is eene havenstad en 1 badplaats ; Moeskroen is een grens-; kanton, waar de smokkelaars talrijk J zijn. Van den anderen kant zijn er twaalf kantons, waar het middencijfer der veroordeelden enkel 3 per duizend 1 bereikt. Het zijn : Hooglede, St-Ouin-tens-Lennick, Wolverthem, Waar- schoot, Brecht, Couvin, Gedinne, Durbuy, Laroche, Ferrières, Wellin, Erezée ; dus 5 vlaamsche kantons en 7 waalsche, maar allen landelijke kantons en die den naam hebben katholieke kantons te zijn. Onder de kantons, waar het middencijfer der misdadigheid 12 per duizend overtreft, zijn er 8 uit de provincie Henegouw, en zijn vooral gelegen in de mijnstreek ; ook zal men niet vergeten dat in Henegouw de geuzerij en vooral het socialisme den hoogen toon voert. Te La Louvière en omstreken, waar het cijfer der misdadigheid 12 bereikt is het ook dat de geuzen er op roe-men dat enkel de helft der huwelijken kerkelijk voltrokken worden en dat een derde der begravingen burger-lijk zijn. VAN HIER EN VAN ELDERS. De minister der Schatkist in Italie, heeft in de Kamer de verklaring afgelegd, dat de oorlog in Tripolitanië 957 miljoen frank heeft gekost. Om een anders goed te stelen in 't groot vindt men altijd geld ! Woensdag hield de politie van Celle, Hanover, een op krukken springend bede-laar aan. In 't politiebureel tastte men hem af en men vondi n zijn bezit. voor 950^000 frank waarden. Nog liever leed de vrek armoede dan zijne schatten aan te spreken ! De heer Speeckaert, van Brussel, heeft aan den Staat een te Waterloo gelegen stuk land geschonken, om er een gedenk-teeken op te richten aan de belgische sol-daten, die den i8n Juni 1815 op het slag-veld sneuvelden. ^ Een koninklijk besluit keurde die schen-king goed. Naar wij uit goede bron vernemen, gaan al de ambtenaars en bedienden, afhangen-de van het ministerie van geldwezen, die 65 jaar oud zijn, op pensioen gesteld worden in den loop van dit jaar. Recht der ouders. Het kind kan zich onmogelijk eigen maken wat hem in eene vreemde taal voorgezegd wordt en de wijze waarop zijne vermogens door zulk een onderwijs in het werk gesteld worden,verlamt en misvormt die vermogens. En dat is zôô, niet alleen tôt het achtste of het negende jaar van het kind ! Men hoeft toch geen diepzinnig zielkundige te zijn om dat te verstaan. Behoort het dan niet, dat de Wetgever, bezorgd voor de dege-iijke opvoeciing der aankomende ge-slachten, de kinderen bescherme 1 tegen het onverstand der ouders, | wanneer daar dringende redenen toe : bestaan P En bestaan in ons land die dringende redenen, of niet ? Is het waar dat zeer vele ouders, verblind door het voordeel dat zij van de kennis van het Fransch voor hun-ne kinderen verwachten, en onbe-kwaam om te oordeelen over de bes^ gepaste wijze om het Fransch zelf te leeren, in die zaak de verstandelijke ontwikkeling van hunne kinderen prijsgeven ?... Het recht der ouders moet men hier niet trachten te ver-dedigen met een beroep op het recht op godsdienstig onderwijs, tenzij met gevaar ook dit laatste recht ten minste zeer twijfelachtig te maken. Veel-eer mocht men hier eene vergelijking instellen met de vraag, of de ouders het recht hebben om aan hunne kinderen lichamelijken arbeid op te leg-gen of te laten opleggen boven hunne krachten ? (Uit Hooger Leven). VARIA. Die Pastoors toch ! — Daar heeft weer een neefken van 't Stomst een onzer artikels aan den fameuzen Express van Luik overgebriefd en wel dien waarin wij aan onze lezers deden kennen dat de zoogenaamde ontred-dering der spoorwegen, volgens de Fla?iare Libérale, aan de Pastoors te wijten was !... En neefken voegt er het volgend sappig factum bij : En zeggen dat de muur, de onmeedoo-gende muur waarachter de vlaamsche ge-westspraken de ongelukkigen insluiten, die het slachtoffer zijn van zulke grappen, hun voor immer belet de waarheid te kennen. Verleden week zeî ons een beambte van den spoorweg zonder blijkbaar politiek opinie : « Hoe zouden wij nog 't is gelijk wat van onze mannen kunnen bekomen ? Wij kunnen ze niet meer straffen ; zij hebben allen een pastoor achter hen, die aan hoogerhand aile straffen doet vernietigen ! En dan... ge ziet dat ! Die Pastoors toch ! Ze moeten werk hebben... *** Verplichtend onderwijs. — In Frankrijk bestaat het verplichtend onderwijs sedert 32 jaren. 't Socialistenblad, de Peuple, schrijft dat de schoolplicht in Frankrijk niets goeds heeft opgeleverd. « Sedert 30 jaren », zegft het blad, « dat het verplichtend onderwijs in voege is, heeft het nogf het vijfde deel der bevolking uit de duisternissen der onwetendheid niet pered ». Het is nog-tans het voorbeeld van Frankrijk dat onze belgische geuzen zouden willen volgen. Indien het verplichtend onderwijs niets goeds heeft teweeggebracht in Frankrijk, het is wellicht omdat de kinderen, ondanks de schoolplicht, toch naar school niet gaan, — 't is dan dat de fransche geuzenregeermg de wet niet doet toepassen — en als de regeering zulks niet dnet. dan is het wel omdat het niet mogelijk is. Daaruit mag men besluiten dat het waar is, dat in België, waar het verplichtend onderwijs tôt hiertoe niet bestond, de schoolbijwoning beter was dan in Frankrijk. *** Dat is wel aardig. — Wij meen-den de vorige week een katholiek of loch een onzijdig blad in handen te hebben, toen wij het volgende lazen : « Ondanks de door de pers ver-spreide geruchten, weet tôt hiertoe niemand te zeggen. of van liberale zijde. MM. Peten voor Hasselt en Neven voor Tongeren-Maeseyck een kandidatuur zullen aanvaarden. Des-betreffend is nog niets beslist ». En wij waren mis, want wij hadden wel degelijk met den moniteur der liberale partij van Limburg te doen. Dat is wel aardig, vindt gij niet, lezer P Staatkundig Overzicht. Prins von Wied heeft schriftelijk devertegenwoordigers der groote mo-gendheden te Berlijn verwittigd. dat hij bepaald den troon van Albanie aanvaardt. Aile mohammedaansche hoofden weigerden afgevaardigden te zenden voor de commissie, die de kroon aan een christen vorst zal aanbieden. Alleen de katholieke Malissoren hebben hunne afgevaardigden be-noemd. Mengelwerk der Gazet van Hasselt. MISVERSTAND. 1 8) Maar na ailes, wat ik dien avond had ondervonden, bij de zekerheid van John's liefde en de vreugdevolle bereidwilligheid zijner moeder, om mij als dochter te aanvaarden, meen-de ik mij veel gelukkiger te moeten gevoelen. Dit was echter niet zoo. In plaats van een jubelend gevoel van zaligheid, zooals ik dat dikwijls in romans h3d beschreven gevonden, had zich een zeer ernstige stemming van mij meester gemaakt. Ik had vooreerst een onuitspreke-lijken angst, om John weer te zien. Ik hoorde hem in de vroegte wegrij-den en betrapte mij op den wensch, dat hij minstens eene geheele week mocht wegblijven. V. Den volgenden dag duurde die ge-moedsstemming voort,en allengs rijp-tede overtuiging in mij, dat ik de diepe innige genegenheid, die het geluk en den plicht eener echtgenoo-te uitmaken,voor John niet gevoelde. Misschien was het dus toch beter, dat ik aan Grâce schreef en met haar de reis naar Londen maakte. Maar de gedachte, Hillsbro te verlaten, maakte mi] zoo ongelukkig, dat ik bijna wenschte, de plaats nooit gezien i te hebben. Drie dagen lang pijnigde ik mij met die plannen, den vierden trof mij echter een slag. die mij op de smartelijkste wijze tôt bezinning bracht. Bij hetvallen van den stillen avond wandelde ik langzaam in het bosch op en neder, toen er een oud man naar mij toe kwam, en zeî terwijl hij zijnen hoed in de hand hield :« Neem me niet kwalijk, miss, maar zijt gij niet miss Dacre » ? « Ja, Pat ». Ik herkende hem ter-stond als een arbeider van het hee-renhuis. « Wat verlangt ge van me »? « Mrs. Beatty laat u vragen, of gij zoo gauw mogelijk bij haar wilt ko-men ; ze heeft u iets van belang te zeggen ». « Van avond nog, Pat » ? vroeg ik verwonderd. « Weet ge wel hoe laat het is » ? « Jawel, miss, lk zou u gezelschap houden. Mrs. Beatty zou zelf wel ge-komen zijn, maar ze was bang, dat ze iemand van daarginds zou aan-treffen », meteen wees hij met zijn duim naar de pachthoeve. « God be-ware u voor onheil, miss, maar er hangt iets in de lucht ». « Ik begreep niet recht, of het onheil waarop hij zinspeelde,mrs. Beatty, dan wel mrs. Hollingford betrof, maar ik vermoedde het laatste. Ter-stond kwamen mij de afwezige vader en zoon in de gedachten. Ik snelde naar huis om een warmeren doek te halen. Pat bleef buiten op mij wach-ten.« Jane, ik ga uit », riep ik door de deur der schoolkamer naar bin-nen. « Maak u maar niet ongerust, als ik voor donker niet terug ben ». « Maar, Margery » ! hoorde ik Jane zeggen. Het verdere wachtte ik niet af. Op mijne wandeling naar het hee-renhuis matte ik tevergeefs mijn brein af met het zoeken naar de reden dier onverwachte uitnoodiging. Het çenige, wat mij waarschijnlijk voor-kwam,was dat mr. Hollingford nu toch gevangen genomen was... Ei-laas, hoever was ik van de waarheid af. Mrs. Beatty ontving mij aan de voordeur en bracht mij naar haar kamertje Met bevende vingers begon zij mij van mijn mantel en overschoe-nen te ontdoen. Hare oogen waren rood en tranen vielen langs hare in-gevallen wangen. « Och, geef u geene moeite, mrs. Beatty. Zeg me liever terstond, wat er gebeurd is » vroeg ik bezorgd. « Neem eerst een kop thee, miss. Slechte tijding hoort men altijd vroeg genoeg »- « Ik drink geen dropje, vô6rdat ik weet, wat er gebeurd is », zeî ik, terwijl ik het kopje van me afschoof. Een onuitsprekelijke angst had zich van mij meester gemaakt. « Zooals ge wilt, liefste ». Zij barst-te in luide snikken uit. « Er is een ontzettend ongeluk voorgevallen. De diligence van Londen isinderivier gestort en naar men zegt, zijn aile aile passagiers gedood of verdronken. De jonge Hollingford zat er in en is, — 't is vreeselijk om te zeggen oawnc 1 ni——f iiw ■'[■nirmocj————me—r — jammerlijk om het leven geko* men. Ik heb om u gezonden, lieve miss, om de ongelukkige moeder op de verschrikkelijke tijding voor te be-reiden ; want, wie weet, hoe spoedig men haar het lijk thuisbrengt ». « Zwijg » ! riep ik buiten mijzelve uit. « Weet men dan bepaald »... Het eerste, wat ik mij daarna be-wust werd, was een gevoel van voch-tigheid en koude in mijn gezicht en eene sterke lucht van azijn. Toen hoorde ik mrs. Beatty zeggen : « ')ie goede, trouwe ziel, wat trekt ze zich het geval aan » I Met moeite richtte ik mij op en deed, niettegenstaande aile tegenkan-tingen, terstond mijn mantel aan. Neen, ik kan niet langer blijven. Ik moet naar huis ! Iemand kon mij vôôr zijn. Het zou haar dood zijn, vervolgde ik huiverend. Pat stond met zijn rijtuig voor de deur. « Ik dacht wel, dat de tijding u zou treffen, miss, en daarom heb ik de oude koets maar ingespannen.Het is wel geen geschikt voertuig voor eene fijne dame ; maar 't is toch altijd beter te rijden, dan over den modde-rigen grond te loopen ». Van dien terugrit herinner ik mij slechts, dat ik Pat onderweg vroeg : « Is men geheel zeker dat mr. Hollingford »... « Wel neen, miss », luidde het ant-wo^rd. « Wel wordt er verteld, dat hij in de diligencie heeft gezeten, maar voor zoover ik vernam, heeft niemand hem dood gezien ». Bij het tuinhek liet ik ophouden en ging te voet door den laan van vruchtboomen naar de pachthoeve. In de nabijheid van het huis gekomen meende ik gekerm en gejammer te hooren, maar het was gelukkig Elli-nor, die zingend de trap afhuppelde. Door 't venster van de huisdeur zag ik Jane ijverig bezig, om de theetafel gereed te maken.Dezelfde kalme vre-de heerschte er, als toen ik twee uren geleden de pachthoeve zoo gehaast verlaten had. De meisjes konden zich mijn lang wegblijven niet verklaren. Zij zoeh-mij op mijne kamer op. Ik zeî hun dat ik moê was, en alleen wenschte te blijven. Toen zij weg waren gaf ik mij aan eene s">mbere wanhoop over. Ik leed onbeschrijfelijk veel. John dood, verpletterd, voor altijd aan onze liefde ontrukt, en ver van huis gestorven,zonder troost of moederzegen — on, eilaas, ook zonder een woord van mij, dat hem gezegd had, hoe onuitsprekelijk lief ik hem had en hoe ik mijn leven lang over hem treuren zou l Voor altijd verloren ! Hem nooi t weer te zien, totdat ook mijne oogen door den dood zouden gesloten worden l Spookachtig scheen de bleeke maan in de kamer en eene kille hui-vering overviel mij. Er werd zachtjes op mijne deur ge-klopt. Het was Jane. Ik wendde hoofdpijn voor en verzocht haar een ' kop thee boven te brengen. Mrs. Hollingford bracht mij dien zelf. Bezorgd vroeg zij wat mij scheelde ; zij ^ legde hare koele hand tegen mijn brandend voorhoofd. Ik gevoelde mij onder die teedere aanraking als ver-nietigd.Neen, het wilde niet over mijn lip-pen ; ik kon het niet zeggen, ten-minste niet van avond. Als het ergste moest gebeuren, was het mijne taak haar troostend ter zijde te staan. Maar tegen die taak voelde ik mij nu niet opgewassen. Bovendien was de mogelijkheid niet uitgesloten, dat het gehoorde eene dwaling was. Evenals de drenke-ling een stroohalm grijpt, zoo hield ik mij aan de hoop vast. Ik sloot de'oogen en deed alsof ik sliep. Ik hoorde zachte fluisterende stemmen : drie liefhebbende Tiarten bewaakten mijn slaap. In de overtuiging, dat ik rustig sliep, verlieten zij mij, de een na de ander. Maar hierin vergisten zij zich. lk kon en wilde niet slapen. Omstreeks vijf uur stond ik op, deed mijn mantel om en sloop naar buiten. Spookachtig strekten de kale boomen hun uitgespreide takken tegen "het witte sneeuwvlak uit, en niet zonder eenige vrees te gevoelen, waagde ik mij op den grooten weg. Ik liep al verder en verder, in de onbestemde hoop den een of anderen reiziger te zullen ontmoeten, die m\j eenige uitkomst omtrent het ongeluk kon geven. Mijn hoofd gloeide, ik was niet meer in staat, helder te den-ken. Wordt -vnnrtfrexfit 'Katholieken, koDpt NIET in winkels, waar zedenkwetsende ar-tikelen uitgestald ot voor handen zijn.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.