GAZET VAN HASSELT INSCHRIJVINGSPRIJS : Voor Hasselt : 2,00. ; voor den buiten 2,so i: vooi den vreemde, de verzendingskosten daarer boven. Prijs van het nummer : 0,05 ir. xWen schrijft in ter St-Quintinus-Drukkerij Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. A Ile opstellen en aankondigingen moete gezonden worden vôôr Donderdag-morgen. AANKONDIGINGEN 0,15 fr. den gewonen drukregel of den vier-kanten centimeter, gerechtelijke inlasschingen 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en reklamen volgens overeenkomst. Inzending van 1 ex. van elk nieuw boek geeft recht op eene aankondiging, — van 2 ex. op eene beoordeeling. KATHOLIEK EN VLAAMSCHGEZIND WEEKBLAE CREDO ET PUGNO E>rukker=1Hltaever : Eue*. Xeên, iRieuwstvaat, Ibasselt. Godsdienstige en Geschiedkundige KALENDER. MAANDAG 2 Ma art. — H. Karel de Goede, zoon van den II. Canutus, ko-ning van Denemarken ; volgde in 1119 op Bondewijn Hapken als graaf van Vlaanderen, was buitengewoon liefda-dig, werd vermoord in de kerk van St-Donaas te Brugge (2 Maart 1127). 2 Maart 1844. — Geboorte van H.-J.-A. Schaepman te Tubbergen. De grootsche figuur van Schaepman wordt langzamerhand eene schim uit het verleden en weldra zullen het en-kel de ouderen zijn, die zich zijner per-soonlijk herinneren. Zij, die dit voor-recht mochten smaken, ontvingen een indruk, welke niet spoedig zal verflau-wen. Zijn forsen uiterlijk, zijne fraaie stem, zijn redenaarstalent en zijne eer-Jijke critiek maàkten hem tôt een wel-f komen gast op congressen en letterkun-dige bijeenkomsten, in feestlokaal of in vergaderzaal. DINSDAG 3. - H. Cunegondis. 3 Maart 1895. — Het « Staatsblad » ver-schijnt voor de eerste maal in de beide laudstalen. WOENSDAG 4. — H. Casimir. 4 Maart i5go. — Breda word door een hollandsch turfschip op de Spnnjaarden ingenomen. DONDERDAG 5. — H. Theophilus. 5 Maart i5t2. — Geboorte te Rupelmon-de van den beroemden aardrijkskundige Geraard de Cremer (Mercator;. Gestor-ven te Duisburg op 2" December 1594. VKIJDAG 6. - H."Coleta, geb. te Corbie (Franknik) in i38o. hervormster der arme Claren in Frankrijk, Spanje, Savooie en België; overwoog voortdu-rend het lijden van Chnstus ; gest. te te Gent, den 6 Maart 1447. 6 Maart 1475. — Geboorte van Michel Angelo te Caprese, meest bekènd als beeldhouwer en schilder, doch hij was 00k een verdienstelijk dichter. In zijne sonnetten treft men denzelfden hoogen, rijken geest aan als in zijne beeldhouw-werken en schilderstukken. ZATERDAG 7. - H. Thomas van A-quinen.6-7 Maart 1814. — Overwinning van Napoléon op de bondgenooten. ZONDAG 8. — H. Joannes de Deo, eerst soldaat, daarna schaapherder, stichter van de orde der Liefdadigheid. 8 Maart 1901. — Dood te Antwerpen van Peter Benoit, Vlaanderen's grootsten toondiohter. m-mm w te N K EN. Met naarstige hand, En sparenden tand, Koopt men renten en land. Menschen moeten geene afgoden van el-kander maken, anders vallen ze zoo licht af van het voetstuk, waarop ze elkander plaatsen. Spreekt een vriend als een boek, Smijt zijn raad in den hoek. Spreekt een boek als een vriend, Wees er graag van bediend. Het is hard hen, die wij liefhebben, door den dood te verliezen, maar oneindig har-der is het, wanneer het leven hen ons ont-neemt.DE VOERTAAL. De schoolwet is dus gestemd in de Kamer. Nu rijst de vraag : Hebben de Vlamingen reden tevreden te zijn over de stemming betrekkelijk de voertaal in de school. Als wii de houding nagaan van de vlaamschgezinde katholieke bladen dan mogen wij volop antwoorden: JA ! We geven hier een uittreksel van het onderhoud dat onze confrater Bit Handelsblad heeft gehad met den heer Van de Perre, volksverte-genwoordiger van Antwerpen. Het besluit van den heer Van de Perre luidt : « In heel het Vlaamsche land wordt « gansc.h het lager onderwijs, de vierde « graad inbegrepen, Vlaamsch. « Het gezond verstand heeft dus « gezegevierd ». « De toestand van Brussel, zegt de « heer Van de Perre, is uiterst moei-« lijk. Volgens het algeraeen begin-« sel der wet moet de raoedertaal de « voertaal van het onderwijs zijn. « Maar er mogen gedeeltelijke toe-« gevingen gedaan worden, dat wil « zeggen dat sommige vakken in het « Fransch mogen onderwezen worden « aan Vlaamsche kinderen — te Brus-« sel, in de voorsteden en op de taal-« grens, die goed bepaald is. « We weten niet, gaat heerVan de « Perre voort, wat de wet voor Brus-« sel geven zal. Vermits de school-« opzieners verslag zullen moeten « maken over den toestand, zullen « wij, vlaamsche volksvertegenwoor-« digers er het 00g op houden of de « aangenomen maatregelen de noo-« dige waarborgen opleveren en des-« noods andere maatregelen voor-« stellen. . « Intusschen dienden de Vlamin-« gen eene ernstige propagande te « Brussel aan te vangen, om aan de « ouders te doen inzien dat een goed « onderwijs alleen door de moeder-« taal kan geschieden... «Wij mogen triomf zingen : ons « lager onderwijs in het V 1 a a m -« s c h e land is V 1 a a m s'e h I « En nu ten strijde voor de ver-« vlaamsching der Gentsche Hooge-« school » l De heer Van de Perre is « meer dan tevreden », zegt hij. Dan mogen wel aile Vlamingen tevreden zijn, meenen wij ! * * * Wil dat nu zeggen dat het laatste desideratum der Vlamingen vervuld is ? Dat wel niet ; maar een overgroo-te stap vooruit is gedaan. De toepas-sing der wet zal leeren wat er nog verbererd le worden. Ook zijn wij van gevoelen dat het nu aan de Vlamingen is te werken te Brussel en in den omtrek. En nu zaljiun werken veel gemak-kelijker vruchten dragen. Zooals bekend is, zijn er te Brussel en voorsteden vele, zeer vele onder-wijzers en onderwijzeressen die geen Vlaamsch kennen. In de toekomst zullen de belang-hebbende gemeentebesturen moeten eischen dat hunne leerkrachten ten minste ten deele — ook Vlaamsch kennen. De kennis van het Vlaamsch zal eene goede noot zijn ; en de onderwij-zer die beide talen kent, zal school-bestuurder kunnen benoemd worden om het even van eene fransche of eene vlaamsche school — wie maar eene taal kent, zal maar de helft der kansen hebben. Daaruit zal volgen dat de onderwij-wijzers zich op de studie van het Vlaamsch zullen toeleggen en dat er onder de onderwijzers weldra ook , vlaamschgezinden of flaminganten zullen optreden. Deze zullen er eene eer in stellen het Vlaamsch degelijk te onderwijzen en zorgen dat de vlaamsche scholen in wetenschap-pelijk opzicht niet moeten onderdoen voor de scholen met het Fransch als voertaal. * * * Tengevolge van de vlaamsche voer-taal, zal in Vlaanderen noodzakelij-kerwijze het beroepsoriderwijs in het Vlaamsch gegeven worden, zooveel te meer daar de vierde graad eene voorbereiding is tôt het beroepsonderwijs.Men weet dat in zeer vele gevallen het beroepsonderwijs in Vlaanderen nog in het Fransch wordt gegeven. De reden is zeer dikwijls dat men geene geschikte leeraars aantreft, die dit of dat leervak in het Vlaamsch onderwijzen kunnen. Degenen die zich tôt het leeraar-schap voorbereiden, zullen zich moeten bekwamen in het Vlaamsch — men zal ook het getal leerboeken in het Vlaamsch spoedig zien groeien. Het ware noodlottig geweest indien het beroepsonderwijs, dat binnen kort eene groote uitbreiding zal nemen, in het. Fransch gegeven bleve : het ware alzoo buiten het bereik gebleven van een groot getal vlaamsche weetgie-rigen.In het Vlaamsch gegeven, zal het, zelfs voor degenen die Fransch kennen, veel beter begrepen worden en veel meer nut afwerpen. Het is dus nie! zonder reden dat de heer Van de Perre tevreden is en de Vlamingen het zijn met hem. De drie plichten van den waren katholiek ten opzichte der christelijke bladen zijn : Inteekenen I Aanbevelen i Medewerken ! HgîMcMisg dsp ■ Bugerwuht. Zooals te verwachten was, heeft het aantal rekruten voor de verschil-lende korpsen van de Burgerwacht eene gevoelige vermindering onder-gaan, ten gevolge van de toepassing der nieuwe legerwet ; en moest het zoo voortgaan, dan zou de sterkte der Burgerwacht binnen eenige jaren met vit r vijfden vermiuderd zijn Men beweert dat de Regeering daarom van plan is, binnen eenige maanden het volgend ontwerp van herinrichting neêr te leggen. i° Afschaffing van den eersten ban vanaf het jaar 1918 ; 20 Inlijving in de Burgerwacht van al de oud-militairen, in België verblijvend, van de 14e tôt de 20e militieklas. Deze wach-ten zullen slechts drie oefeningen per jaar te doen hebben, gedurende al den tijd van hunnen dienst ; 30 Vorming der eenheden van de wacht per kanton of per arrondissement en niet meer per gemeente ; deze verandeiing is gedaan om ook de bevvoners van den buiten bij de Burgerwacht te kunnen inlijven ; 40 Voor al de rekruten der wacht, die geen legerdienst hebben gedaan, wordt een jaar onderricht ingesteld. Voor deze categori£ zal de dienst der Burgerwacht verplichtend zijn vanaf het 21e jaar en ge-durende drie j iren zullen deze wachten aan boventallige diensten onderworpen zijn. Een onzer vrienden, die goed te huis is in legerzaken, koestert de meening dat de Regeering onmoge-lijk zulke inzichten kan hebben. In-derdaad, onder het regiem van alge-meenen dienstplicht, thans in voege, dienen onzejongens reeds acht jaren in het veldleger en vijf in het vesting-leger, en daar zouden dan nog zeven jaren dienst bij komen ! In de heringerichte Burgerwacht zal het bevel door bevoegde officieren worden crevo.^rd en dan hebben wii een soort landsturni en duurt den dienst twintig jaren !... Ofwel blijft het bevel toevertrouwd aan de tegen-woordige officieren, die meestal niet op de hoogte zijn van hun taak, en dan hebben wij 'n zwanssturm, waar-van het evenbeeld in geen beschaafd | land bestaat. De woelingen van 1912 hebben ten î andere genoegzaam bewezen dat noch te Brussel, noch te Antwerpen de Regeering staat kan te maken op de Burgerwacht. Onze vriend denkt dan ook, dat^r van herinrichting slechts wordt ge-sproken om de huidige bevelhebbers en officieren niet te ontmoedigen en dat men in 1918. . de Burgerwacht haren natuurlijken dood zal laten ster-ven LUDO. Zip DAT M3EDERS ? Zou men zich niet verontwaardigd af/ragen, als men bij late avonduren, ja zelfs bij nachtelijke uren, moeders m£t kleine, kleine kinderkens de stra-teà ziet rondloopen, of als men ze aantreft tusschen eene volksmenigte die feest- of herbergzalen binnen-drjngt ? Zijn dat moeders ? deze, welke gapsche avonden in een cinéma of tingeltangel doorbrengen, waar moeders niets goeds te leeren hebben, wel integendeel, en waar hunne sla-pende kinderkens eene lucht inade-men die zeer schadelijk is aan hun gestel ? Zijn het moeders, die men 's avonds laat met een kindeken in den arm aan eene herbergtafel ziet zitten, waar er gewoonlijk zooveel gespot wordt met vrouweneer en moederplicht ? -Zijn het moeders welke bij openba-re ieesten, tusschen het volksgedrang met moeite een ongeluk ontloopen ? Zijn het moeders, zij, die om te ge-nieten, den moederplicht gansch ver-geten, en hunne'kinderen alleen in eeme kamer opgesloten, den ganschen na|:ht soms aan hun lot overlaten ? Hoe is het mogelijk dat zulke moeder eôJk oogenblik rust vinden kan, en nivk aanhoudend huivert bij de ge-dat hare kinderen alleen en veijlaten zijn. (Cri, oschande ! Zijn het moeders, die; het niet ontzien met een kindje de dai^szaal in en uit te loopen ? Moeders, hoe zult gij uwe kinderen in latere jaren uit die krochten van verderf houden, als^gij z'er van hunne eerste levensstonden zelve binnenbrengt ? Wie het moeder-zijn zôô verstaat, die is het moeder-zijn onwaardig ! Moeders plaats is nergens anders dan t' huis bij hare kinderen : ze zijn haar leven, haar geluk, haar trots, haar rijkdom, en de wereld met al zijne vermaken en aantrekkelijkheden mag of kan er haar nooit van verwij-deren : hare kinderen voor ailes en boven ailes PZij vindt het zoetste, het innigste genot in de opvoeding harer kinderen, zij zoekt geen ander ver-maak dan ze altijd dicht bij haar te-hebben en verstaat zoowel het woord van graaf de Maistre : Als gij het geluk hebt moeder zijn, weet dan dat al zvat groot en heilig is op moeders knieën gevormd wordt. Dat zijn moeders... dat zijn waar-dige moeders ! Gij, die den moed niet hebt het moederschap zôô aan te gaan, en aile vermaken om wille uwer kinderen te verzaken, wacht u wel de verantwoor-delijkheid der zware plichten van vrouw en moeder op u te nemen, gij knnt niet. o-ii mooa^t niet tronwen ! WARE DICHTERS. Hoor, daar klinken blijde zangen, Antwoord op de dichterbeê ! En de stemmen van het heden, Van de toekomst zingen meê : Ja, de Dood is wereldkoning En 't heelal zijn rijksgebied, Maar geniëen zijn onsterflijk ; Ware dichters sterven niet. (Vondel). Schaepman. > ▼ T v t y v w v m %w w '»????* TV* VLAMINGEN. Spreekt altijd en overal beschaafd Nederlandsch. Dan alleen zult gij be-wijzen dat het Vlaamsch geen 'patois is, alleen goed voor dienstboden, dan dwingt gij bewondering af voor die heerlijke taal, en krijgt ze haar ver-loren recht terug ! VAN HIER EN VAN ELDERS. De gemiddelde lengte der duitsche sol-daten is 1 m. 67., — die der fransche maar 1 m. 60 ; een verschil dus van gemiddeld 7 centimeter. Dat is zeer veel. Uit het jaarboek 1912-13 van Hooge-school te Leuven, blijkt de immer stijgende vooruitgang dezer Alma-Mater. Het getal inschrijvingen beliep 2890. De liberale heer Fléchet heeft zich ver-slaggever laten benoemen van de commis-j sie die de Schoolwet in den Senaat moet onderzoeken en meent nu dat hij de stem-* ming van die wet zal tegenhouden !... Die man is 77 jaar oud ! Maandag heeft te Strombeek-Bever de onthulling plaats gehad van een gedenktee-ken aan de twee rijkswachters, die voor i eer. paar jaar doodgeschoten werden bij de aanhouding van twee bandieten. Heel het schadron was bij de plechtigheid aanwezig. Afslag van het vleescb. Het aantal te koop aangeboden ; stuks vee, op de verschillende belgi-{ sche markten, is veel aanzienlijker dan verleden jaar het geval was rond ; dezen tijd. Indien de prijs van het vleesch nog niet is afgeslagen, toch is niet minder waar dat op de laatste verkoopdagen de prijî: van Jevend- vee gevoelig is verminderd. Men mag dus eene op handen zijn-de daling van den prijs van 't vleesch voorspellen, en wij zouden de prijzen van voor 4-5 jaar terugzien. De oorzaken van dezen afslag zijn : de verbetering van den gezondheids-toestand van hët vee, de toeneming van den veekweek in sommige stre-ken, waar bij gebrek aan handenar-beid van den landbouw is afgezien, en de overvloed van vôeder die verleden jaar toeliet het vee goedkoop te mesten. VARIA. Goudstukken. — De regeering gaat voor vijf miljoen nieuwe goudstukken van 20 fr. doen slaan. Weet men dat in België elkeen goudsruk'<en mag maken, zooals ove-rigens in de vijf landen van het I-a-tijnsch Verbond ? In ons land evenwel is dit recht dat van 1891 tôt 1895 geschorst werd.vol-genderwijze beperkt : Elkeen mag gouden staven doen herscheppen in stukken van twintig frank, met de beeltenis des konings, op voorwaarde dat er minstens voor twee miljoen geldstukken geslagen worden. Er wordt 6,70 gram per kilo goud afgehouden, voor de kosten van mnntpn Zooals men ziet, zoo het maken van goudstukken vrij is in Belgiô, ziin evenwel niet aile beurzen daartoe be-middeld.Sinds 1882 werden noch door de Regeering, noch door de Nationale Bank goudstukken geslagen. *** Miljoenen aan de katholieke kiesbonden ! ? — Het «Algemeen Nieuwsblad voor de provincie » weet te vertellen, dat de Regeering bezig is met het geçchikte middel te zoeken om de belgische spoorwegen aan eene maatschappij van katholieke kapi-talisten te ver k o o p e n . Zij zou daartoe gedwongen zijn « uit geld-gebrek om in eens het noodige kapi-taal in handen te hebben en nog eenige miljoenen in den muil te kunnen gooien van klerikale kiesbonden ». Hoe vindt gij zulken praat, lezer ! Alleman klaagt over den spoorweg-dienst — onze confrater niet het minst — en nu de Regeering zoekt om de spoorwegen door bijzonderen te laten uitbaten, wat volgens aile verstandi-ge lieden het eenige middel is, niet alleen om ze te doen opbrengen maar ook om een beteren dienst te beko-men... verzekert het blauw orgaan dat men de spoorwegen wil verkoo~ pen om miljoenen aan de katholieke kiesbonden te kunnen geven... Wat zullen wij nog moeten hoo-ren ! *** Gevaarlijke school. — Dat de cinéma eene slechte, eene gevaarlijke school kan zijn, weet iedereen. De brusselsche substituut Collard, die eene studie heeft geschreven over de kinderbescherming, zegt daarin : « Dikwijls hebben de diefstallen door kinderen bedreven geen ander doel dan, buiten weten der ouders, naar den cinéma te gaan. Dat is voor ruim drie vierden het geval ». En, als de rechter aan die kinderen dan vraagt hoe zij op het gedacht kwamen, te stelen, antwoorden zij : « Wij zien in den cinéma hoe men steelt ». Een opziener van het onderwijs te Weenen wijst er op dat hij, in de 250 cinemavertooningen, die nij bijwooa-de, 97 moorden, 45 zelfmoordeo, 51 echtbreuken, 22 aftruggelarijen en 125 diefstallen zag voorstellen. *** Goed ingeiicht. — Da brusselsche briefwisselaar van de Frankfiirter Zeitung schrijft aan dat blad over onze nieuwe Schoolwet : « Terwijl de gemeentescholen on-« derworpen zijn aan de voorschriften « der wet voor wataangaat het school-« program, de schoolboeken, het on-« derwijs, het diploma en de zedelijk-« heid van het onderwijsend perso-« neel, bestaat niets van dat ailes « wanneer 't kloosterscholen betreft». Nog meer andere leugens heeft die briefwisselaar aan 't blad opgedischt, nopens de nieuwe belgische Schoolwet.Men zou nu toch zeggen : wat ple-zier kunnen gazetschrijvers hebben, alzoo hunne lezers met leugens te paaien. En wat moeten die lezers denken als het gebeurt dat ze soms de waar-heid ontdekken. Staatkundig Overzicht. De Stad Valona was Zondag in feestdos ter eere van den nieuwen konincr. Mkngelwerk der Gazet van Hasselt. MISVERSTAND. 10) « Wel, Hollingfordf mijn jongen, blijde u te zien ! Hoe gaat het en hoe vaart uwe goede moeder » ? vroeg de oude heer, tervijl hij John's hand hartelijk schudde. « Ik dank u, mr. Rill, zeer goed », zeî John, zonder dat de ernst zijner trekken eenigszins getemperd werd. Hij kon of wilde de betoovering niet verbreken, waaronder hij plot-seling gekomen was en die hem tôt ! de koude, gevoellooze schaduw van I zich zelf had gemaakt. De stem-tnen der dames klonken mij in de Doren, maar het kostte mij eene bo-yenmatige inspanning, den zin harer woorden te vatten. Ik moest op John ietten, wiens p^inzende blik elke be-wreging van Rachel volgde. Deze praatte echter met eene opgewekt-neid, die mij, zeer gedwongen voor-kwam.Mr. Hill plaagde John met zijne af-jemetenheid, maar terstond bezon aij zich en poogde door nog grooter /riendelijkheid zijn woorden te doen irergeten. Wellicht herinnerde de jude, innemende heer zich wel, dat iie koele terughouding in het bijzijn /an hen, die eenmaal zijns gelijken svaren geweest, bij den jonkman zeer rerklaarbaar was. « Zoudt ge ons het genoegen wil-len doen van avond te zeven uur met ons te eten »? sprak hij hartelijk. <cWe hebben samen nog zooveel te bespreken. Ge moet me nog over verschillende zaken opheldering geven en ik wilde u gaarne nog over een en ander raadplegen. Ik ben te lang van hier geweest. Maar toch heb ik onderweg reeds veel ontdekt, waaraan ik ten voile mijn bijval schenk ». Ik bespeurde of meende het ten minste.dat Rachel haar woorden-vloed stuitte, om John's antwoord te vernemen. « Met veel genoegen, sir », sprak John. « En miss Dacre » ? lispelde mrs. Hill. « Doe ons het genoegen en kom ook ». « We zijn van avond, vrees ik, geen bijzonder aangenaam gezel-schap », bracht Rachel haastig in het midden. « Db reis is zeer vermosiend geweest en het zou een hoogst twij* felachtig genoegen voor mis5 Dicre zijn, ons op onzen stoal te zian in-dommelen. Zeg liever morgen in plaats van vandaag Margery Dacre, wilt ge ons het genoegen dosn, morgen heel den dag bij ons do:>r te brengen » ? Margery Dacre baspaurde op dien oogenblik echter volstrekt geen ver-langen naar een dergelij < genoegen Ik bedankte dus zeer beleefd, en zeî nog, dat ik den volgenden dag even-^ eens verhinderd was. In het bewustzijn, dat ik de uitnoo-diging zeer koel had afgewezen, en daar ik tevens het teleurgestelde ge-zicht van miss Léonard gewaar werd, voegde ik er met een gedwongen glimlach bij, dat de lange winter nog genoeg gelegenheid zou geven, om elkander te bezoeken. « Tôt bevestiging onzer vriend-schap, hoop ik, is zulk een lange tijd niet noodig », zeî Rachel, terwijl zij mijne hand vatte en een glimlach als zonneschijn over haar gelaat gleed. De eigenaardige bekoorlijkheid van haar wezen, oefende ook op mij haren invloed uit, ofschoon ik op dien oogenblik er mij tegen verzette. Ik liet hare hand los en nam van het ge-zelschap afscheid, met de bedoeling om alleen den teru^tocht teaanvaar-den. Jo'in kon dan niet allaen den avond, maar ook den middag reeds met zijne nieuwe en oude vrienden, die zoozeer naar zijn bijzijn verlang-den, doorbrengen. Vôôr dat ik echter den tijd had, mijn plan uit te voeren, had mr. Hill zijne pleegdochter reeds in het rijtuig getild en was zelf na haar ingestapt. Het rijtuig read weg. John en ik stonden alleen. Het was mij te moade als iemmd, die uit een zwaren droom ontwaakt. Eindelijk werd ik mij m jn toestand bewust en begon zwijgend naar huis te wande-len. John b'.eef aan mijne z jde. Eea zware last bezjvaarde m j. Waarom wilde hij zijne bekenihei i m ^t Rachel Léonard voir m j geheim hou-I den ? Waarom had dit weêrzien bei-1 den zoo zonderling aangegrepan ? Ik voelde mij gedrongen het hem te vra-gen, maar mijn keel werd als het ware toegenepen. Waarom sprak John niet met mij, waarom verzon hij geen uitvlucht ! Ik bsloofde in mijn bin-nenste, ailes, zelfs het ongerijmdste, te zullen gelooven. « Margery », begon hij, na eenigen tijd gezwegen te hebben, alsof hij mijne gedachten had geraden, — « Margery, zie me eens goed aan ». Tôt nu toe hadden wij afzonderlijk geloopen, maar nu kwam hij dicht bij mij en legde zijne hand op mijn arm. Ik gehoorzaamde en ontmoette een diep weemoedigen blik. « Ge laakt me in uw hart en ge-looft, dat ik u misleid heb. Zult ge voldaan zijn, als ik u de heilige ver-zekering geef, dat dit niet met m'jn wil is gesenied. Het was voor mij eene uiterst pijnlijke verrassing, liefste ; ik verzoek u dringend, geduld met mij te willen hebbsn. Ds opheldering, die ik u schuïdi^ ben, zal ik u geven, zoodra im zelf meer klaarheid in de zaak heb. Laat intusschen mijn woord u genoeg ztjn, dat in dit ailes niets is, wat uw vertrouwen in mij aan het wankelen mag brengen. Gelooft ge die verzekering, Margery » ? « Ja, John, ik geloof u — meer dan eenig mensch ter wereld » ; ant-woorddeikmet warmte. Ik had een afschuw van mijzelve, dat ik, al was het slecits kort. aan hem getwijfeld had. GeluKkig en tevreden vergezel-de ik hem tôt aan de deur en zond hem nog kustiandies acaterna, toen hij naar het heerenhuis reed. « Zeg er mijne moeder niets van, dat ik miss Léonard ken », had hij me bij het afscheid verzocht. Ik be-loofde het hem en deed mijn best, dit geheim niet zonderling te vinden. Den geheelen avond door duurde mijne opgeruimde stemming voort. Toen ik mij echter ter ruste had be-geven luisterde ik voortdurend of John nog niet terugkeerde. Een boo-ze geest spiegelde mij Rachel's tevreden uitdrukking voor, toen hij de uitnoodiging voor het eetmaal aan-nam ; ook de haast waarmeê hij zich van mij had afgemaakt, viel mij we-derin,«Foei, Margery, ge moest u schamen » ! zeide ik tôt mijzelve. « K waaddenkendheid, jaloerschheid zijn leelijke dingen ; geef er toch nooit aan toe ». In stilte bad ik voor John. Een oogenblik later hoorde ik hem in huis komen. In de diepe stilte van den nacht kon ik zijne voet-stappen volgen. Nog lang nadat hij zijne kamer had opgezocht, hoorde ik hem onrustig heen en weder -loopen. Ik begon mij opnieuw ongerust te maken. Wat was het verdriet dat hem kwelde p Vanwaar die onrust ? Ik drukte mijn hoofd in het kusseij en weende bittere tranen. Dit was het begin van het lijden, dat Rachel Léonard mij berokkende. Sedert dien dag was het met John's vroolijkheid gedaan. Hij begaf zich dikwijls naar het landgoed ; mr. Hill roemde zijn inzicht en had hem wel altijd in zijne nabijheid willen hebben. Hoe meer hij er echter naartoe ging des te somberder werd zijne stemming ; ik kon het niet van mij afzetten, dien omkeer met miss Léonard in verband te brengen. Vôôr hare komst had ik hem zoo opgeruimd en gelukkig ma-, gelijk gezien. Hij sprak nooit over de Hills' en moeder vermoedde, dat hij in zijn betrekking met moeilijkheden had te kampen. De meisjes hadden verdenking, dat wij samen oneenig-heid hadden gehad. Ik liet hun in dat vermoeden, omdat ik dan beter zijn geheim kon bewaren. In mijn hart zag het er echter treurig uit, miar toch wilde ik niet spreken. Djor woord noch blik zou ik verraden, dat ik zwak genoeg was, ontrouw te worden aan mjne belofte dat ik nooit aan hem zou twijfelen. VII. Zoo verliepen verscheidene weken ; 11a onze eerste vluc'atige ontmoeting in de sneeuw had ik Rachel Léonard niet meer gezien. Mrs. Hollingford, die niet anders.dan d* armm van het dorp in hun hutten placht te bezoeken, moest op b:j sonder verlangen van mrs. Hill, voor haar een uitzonde-ring maken. In aile vormen legden wij beiden op het heerenhuis een be-zoek af. Miss Léonard was bij die gelegenheid nergens te vinden ; de kamenier beweerde dat zij uit was gegaan. Zonder haar gezien te hebben aanvaardden wij den terugtocht. Mrs. Hill bracht ons spoedig een t§-gen-bezoek, doch zonder miss Rachel. Hare dochter was, zooals zij zeide, verkoud en was te bed. Wordt voortgeztt• Zaterdag 28 Februari 1914 Tiende Jaai Nummer 18

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.