GAZET VAN HASSELT INSCHRIJVIN GSPRIJS : Voor Hasselt : 2,00. ; voor den buiten 2,so i vooi den vreemde, de verzendingskosten daare: boven. Prijs van het nummer : 0,05 fr. Men schrijft in ter St-Quintinus-Drukkrrij Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. Aile opstellen en aankondigingen moet< gezonden worden vôôr Donderaag-morgen AANKONDIGINGEN o, 15 fr. den gewonen drukregel of den vier-ianten centimeter, gerechtelijke inlasschingen 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en reklamen volgens overeenkorast. Inzending van 1 ex. van elk nieuw boek gceft recht op eene aankondiging, — van 2 ex. op eenc beoordeeling. KATHOLIEK EN VLAAMSCHGEZ1ND WEEKBLAI CREDO ET PUGNO 5)ruhher='OitGev>er : Eug. %cên, Iftieuwstraat, Ibasselt. Godsdienstige ei Gesehiedkundige KALENDER. MAANDAG9. — H. Francisca, wedu-we te Rome, gest. in 1440. 9 Maart i883. — Anarchistische betoo-ging op het Invaliedenplein te Parijs. DINSDAG 10. — HH. 40 Martelaars van Sebaste, soldaten die, omdat zij christenen waren, veroordeeld werden om, in het hardste van den winier, des nachts, geheel naakt in een bevrozen vijver geworpen te worden. Een alléén verloor moed, en sprong in een warm bad, waarin hij den zelfden oogen-blik stierf. Een der wachten, dit ziende, sprong zelf in den vijver en ontving in zijne plaats de kroon des marteldoms. 10 Maart 1793. — Geboorte te Bouchout van Jan-Frans Willems, den « Vader der Vlnamsche Beweging ». Overleden te Gent op 24" Juli 1846. WOENSDAG 11. - H. Eulogius, spaansch priester, wekte de christenen, die door de Mooren vervolgd werden, tôt stand vastigheid op ; onthoofd den 11 Maart 85g. 11 Maart i883. — Dood van Karl Marx, den stichter der socialistische « Internationale ». DONDERDAG 12. — H. Gegrorius de Groote, geb. te Rome* in 540, gouverneur dier stad in 574, trad het volgend jaar in een klooster, werd paus in 5go, en werkte met grooten îever tôt het •welzijn der Kerk. 12 Maart 1997. — Dood van Casimir Périer,gewezen président der Fransche Republiek. VRIJDAG i3. — H. Euphrasia. maa°-d, geb. te Rome, woonde met hare moeder in Egypte, waar zij haar leven door-bracht met werken, bidden en vasten : zij sliep op den blooten grond. en at slechts eenmaal daags, - en dan nog enkel kruiden ; gest. in 410 op 3o-jari-gen ouderdom. 13 Maart 1903. — Dood van Nicolaas Beets, van Haarlem, dichter en proza-schrijver. Zijn meesterwerk is « Caméra obscura ». (Men is thans bezig met de oprichting van een gedenkteeken te zijner eere). ZATERDAG 14. — H. Mathildis, konin-gin van Germanje en moeder van den H. Bruno, aartsbisschop van Keulen en aartshertog van Lotharingen (een land waarin het grootste deel van het huidige België begrepen was). ^ij bracht hare dagen over met vasten,bidden en goede werken te doen. Gest. in 968. 14 Maart i838. — Het staatsbestuur van Noord-Nederland geeft zijn voornemen te kennen om zich aan het verdrag der 24 artikelen te onderwerpen. ZONDAG i5. — H. Longinus. 15 Maart i83o. — Geboorte te Berlijn van Paul Heyse, duitschen schrijver. V. De drie plichten van den waren katholiek ten opzichte der christelijke bladen zijn : Inteekenen I Aanbevelen I Medewerken ! De Vastentijd in vroegere eeuwen. Van overouds is de Vasten voor het christen volk een heilige tijd geweest. De Heilige Kerk wil niet alleen dat ieder Christen zich wachte van de spijzen door haar verboden, maar daarbij dat hij, door vrijgekozen der-vingen zijne kwade lusten bedwinge en zijne driften beteugele. De H. Kerk, wier plicht het is, niet alleen het christen geloof te pre-diken, maar 00k de ware beschaving te stichten en te ontwikkelen ea uit te breiden, stelde van in de eerste eeuwen des christendoms ailes in 't werk om wat heidensch was lang- ! zamerhand uit te roeien en de onb< dwongen heidensche driften te b< teugelen. Daarin werd ze geholpe door het wereldlijk gezag en door h< volk zelf, dat vurig, godsdienstig e kinderlijk onderdanig, hare wette en hare straffen gewillig aanvaardd< Onder de vele middelen, die aang< wend zijn geweest, komt de vaster tijd; die niet alleen een tijd was va bereiding tôt het Paaschfeest, maa tevens een tijd van zelfbedwang e versterving. Reeds door de eerste christene Ke: zers van Rome werden de openbar vermaken en schouwspelen gedurend den vasten verboden. Verscheidene eeuwen lang, is d werking der rechtbanken in de vastentijd opgeschorst geweest, w£ niet zelden haat en wraakzucht tu-schen de betrokkenen deed ophoude: en tôt eene vreedzame overeenkoms leidde. In vele landen werden jacht en ws penspelen en krijgsverrichtingen b vastentijd niet toegelaten om redr van de woeste wildheid waarmede z veelal vergezeld waren. Iedereen ken wellicbt de zoo heilzame instellin uit de middeleeuwen, die men Gods vrede noemt. 't Was een schrikkelijke toestan in de Xe en XI* eeuw, toen, voor hc ruwe volk in dien tijd, veete en vech ten als eene tweede natuur warer Van daar gestadige kamp en strij onder de ridderen en edelen en d lange nasleep van rampen en onhei len allerhande : verwoestingen va den akker, wraakneming, ziekte, é lende voor de arme landbewoners En de H. Kerk, om dien toestand t verbeteren, heeft gepoogd den strijd lust te beteugelen en onder streng straffen 't vechten, 't oorlogvoeren e het dragen van wapenen verbode binst den vasten. Rond den tijd van den vasten be stond het vieren van aloude heiden sche feesten, van de romeinsche Ft brualia en Lupercalia en het gei ; maansche Lentefeest, die lang no: na de bekeering tôt het christendon bleven voortbestaan, met hun he: densch karakter en met hunne mis bruiken. En nogmaals heeft de H Kerk den vastentijd waargenomei om die misbruiken langzamerham uit te roeien ; 't zij met ze te verbie den, 't zij met ze te verchristenen. Wel is waar bleven tôt op onze da gen die oude geplogenheden voortbe staan, maar alleen nog op den Vasten avond, en op de Zondagen onder dei vasten, vooral op Halfvasten, en da onder den vorm van volks- en kinder vermaken. Aldus heeft de vasten in 't verledei een heilzamen invloed uitgeoefend oj de samenleving. Aldus zijn de karak ters getemperd geworden. de zedet gezuiverd, de driften bedwopgen met een woord, aldus heeft de war< christene beschaving zich ontwik keld en uitgebreid. MONDSTOPPERS. Beste vrienden, ge hebt zeker a een papegaai gehoord ? Hetgeen hi zegt is onnoozel en dwaas en de wij ze waarop hij het zegt is nog dom mer. Zoo 00k zijn de slimmerikken die babbelen en zeeveren tegen der godsdienst. Zij herhalen altijd het zelfde, en niets is gemakkelijker dar hun mond te stoppen. Eenige voor beelden ten dienste der reizigers di< 00k dikwijls zulkdanige zeeveraarî moeten hoorenl Weest fier op uw g< loof, mannen, en stopt den mon n dezer grootsprekers. :t — n Men moet pie sûr hebben in ht n leven ! ?. Men mag zich verzetten binst zij leven maar op eene treffelijke wijz< 1- niet in beestigheden Eene ziel zali Q maken ! dat hebben wij te doen i r ons leven : dan krijgen we de eei 0 wigheid om gelukkig te zijn en on te verheugen. e Wij doengelijk de anderen ! e Als de anderen wel doen, dan ; 't eerste klas ; als ze niet wel doen i dat geen reden om 00k in den put t e springen en regelrecht naar de hel t ™ gaan. De hel ! Er is nog nooit ieman * uit weêrgekeerd ? Wees dus zoo voorzichtig er nooi in te geraken, want daar komt me: " nooit meer uit. Oppassen is de bood •j schap ! ^ Ze zouden met mij lachen ! y Doe wel en zie niet om. Flauw kg 5. rakter, als ge niet durft wet doen omdat de anderen met u zouden la , chen. Zullen die lâchers misschiei beslissen over uwe eeuwigheid ? Do wel voor God, doe wat Hij vraagt ei laat de anderen maar lachen. Die les lacht, best lacht ! Er is geen God ! Weet ge wat dit beteekent in goe< 1 Vlaamsch : Ik ben een bedorvei mensch, die slecht leeft en die zee ^ benauwd ben dat iemand mij ooit zs straffen. Zijn het de goede menschen die dat zeggen ? Wel neen, 't zijn d slechterikken ; want de geboden va; God, voornamelijk het 6e en het 9* loopen leelijk in htm weg. Als men dood is, is ailes dood. Ja, bij de katten en bij de honden de ezels, enz. Zijt ge misschien onde het getal dier beestjes ? Gij hebt een ï ziel die eeuwig zal bestaan, want g 1 zijt mensch ; dat is heel wat ander " als hond, kat of ezél zijn ; zorg e dus ^oor dat die zie^ eeuvyig geluk • kig zij. I • - Hoe men te Brussel Vlaamsch. leert Sommige menschen trekken altijd d schouders op als de Vlamingen klagen ove j groote misbruiken. |- Hier vinden zi] eenige staaltjes van hc onderwijs van het Vlaamsch in de lager scholen van Brussel. Op 14" October 1905 kloeg de hoofdop 1 ziener er over aan den minister, dat er geei 3 voldoende plaats aan bet Vlaamsch verl«en< werd in de drie laatste studiejaren. 1 Er ziin in Brussel ondcrvvijzers en onder i wijzeressen die geen Vlaamsch kennen ei ; die nogtans de Normaalschool doorge maakt hebben, waar zij het Vlaamsch tes minste als 2e taal hadden kunnen aanleeren Ziehier eenige stichtende vertalingen welke men in de brusselsche scholen aan getroffen heeft : L'eau, de water ; le cheval, de paard l'arbre, het boom ; au bas de l'escalier, aai [ de kous van den trap ; la raie est un pois j son, de streep is een visch. Een onderwij zer zette zijne leerlingc-n aan niet met put ten (des trous) in hunne kousen te loopen Ongelooflijk en toch waar. | ,-T T T V " f f T T T TV ^ > T T V yyi Katholieken, koopt NIET il winkels, waar zedenkwetsende ar : tikelen uitgestald of voorhanden zijn d OavêifWâeM® ÈiMe. Het was te verwachten dat sommige libe ^ i e en socialistische gazettenkribbelaar ^ entjes zouden gevonden hebben in dei n< rkwaardigc-n Vastenbrief van Z. E. kar ci iaal Mercier, en dat zij zouden pogen e j n de te spotten. 't Gaat die heiden evenwe [-j Zv r slecht af, voor de goede reden dat z< ic ^willen afbreken waar ze niemendall< s v< kennen. Ook worden die kerels een: g' îd den bek gesnoerd door een brusselscl vi denkersblad, dat het volgende schrijft << Je kardinaal-aartsbisschop van Mecheler S he ft een Vastenbrief openbaar gemaakt e wrarin hij zeer juist de plichten van der e chijsten afteekent. De overlevering wil da dc-':ardinaal-aartsbisschop alzoo raadgevin geo.'doe aan dezen die in de katholieke sfee-/ ren leven, maar in dien herderlijken brie: stgiln zekere aanhalingen die een wezenlijlj t bel ail g opleveren in algemeen opzicht l De kardinaal-aartsbisschop schrijft uitmun-ten le dingen over de christelijke liefdddig-heid. Ziedaar een zeer schoon gedacht, uit-geô-.ukt in eene in 't 00g springende taal, Wij die ontlast zijn van allen godsdiensti-gen invloed, wij wenschen rechtzinnig dal de uelgische katholieken stipt die zuiverc ^ leeùng volgen >> .. t Arm Limburg ! Hoe dikwijls hooren wij dat herhalen van de nuchtere geusjes, die maar I niei kunnen verkroppen dat Limburg zooVgodsdienstig en katholiek blijft. In de provinciën waar de kartel-j mannen aan 't roer zijn, daar is het wat anders, dat zijn me daar gelukki- 1 ge menschen en flinke kerels : die zingen en springen, die dansen en feesten, enz. enz. Ellendige stoeffers ! BTaaf en godsdienstig is de Lim-burger, goddank, en dat zal hij ook blij^en. . maar hij is ook de gezond-ste en de sterkste van België ! Zeker, de offiçieele ci)fers zijn daar, ^ te weten de vrijstellingen van solda-' tenaienst om lichamelijke letsels. Ii; 1912 had Limburg het minste get./ afgekeuiden, le weten : 20 ten ■ • 4 ; ' o'st-Vlaan iereu 25 : i — ./amen 24 t. h — Luxemburg 26 t. hl — West-Vlaanderen 28 t. h. — An^werpen 31 t. h. — Brabant 31 t. h. - Henegouw 36 t. h. — Luik 37 t h e Henegouw en Luik, het beloofde r land voor liberaal en socialist, hebben dus de zwakste bevolking van het t land. 2 Het zoogezegde arme en verach-terde Limburg spant dus de kroon en mag fier wezen uit te munten als het 1 sterke en gezonde Limburg ! ' (Onafhankelijke). \ Cinema's in België. î België mag zich in verhouding tôt zijne bevolking, in het grootste aantal cinema's ( verheugen Zoo telt men thans voor Brussel en voor-steden niet minder dan 115 cinema's en een tiental niéuwe en veel grootere dan de be-| staande zullen eerlang worden geopend. Men vraagt zich af waar dat moet ophouden. Parijs, inderdaad, met een bevolking van bij de drie miljoen zielen, heeft slechts 200 inrichtingen van dien aard. Londen 400 en Nieuw-York 470. Brussel mag dus in verhouding tôt zijne bevolking het pluimken op den hocd ste-1 ken. Overigens, daar in 't gansche land 635 cinema's bestaan, tegen 1890 in Engeland en 2000 in Duitschland, komt op dit ge-bied ook de palm toe aan ons landje, en die palm moet niemand ons benijden ! i VAN HIER EN VAN ELOERS Te Chicago leeft een zuigeling, die zic - 1 mag verheugen in 't bezit van een overoui s grootvader, tvvee overgrootmoeders en e( l overgrootvader, tvvee grootvaders en tw< grootmoeders. Het meisje is 13 maanden en haar ove r oudgrootvader telt 98 jaien. 1 _ - In ons land moeten toch menschen m i geld zitten, want het zegelrecht van buitei . landsche titels heeft reeds bij de 5 miljoc opgebracht. Daar het verschuldigde recht een p( duizend bedraagt, werden dus tôt hede 1 voor vijf miljard frank vreemde titels t< stempeling aangeboden. * Wij meldden dezer dagen, dat men c tamboers in het leger ging afschaffen, e wij voegden er bij... dat men ze la te weêr zou invoeren. Wij vernemen nu... dat ze al terug inge voerd werden zonder afgeschaft te zijn ! De heer Levie, minister van Geldwezer heeft zijn ontslag genomen en is vervange door den heer Van de Vyvere, wiens depai tement bij dat van den heer Segers, min: ster van Posterijen en Zeewezen, werd g< voegd. VLAMINGEN. Voor aile klachten.raededeelingen vragen, inlichtineen, enz. betreffen de onzen Vlaamschen strijd, wend u in voile vertrouwen tôt het Katho liek Vlaamsch Secretariaat, dat ziji zetel heeft te Antwerpen, in d Montignystraat, 72. VARIA. Gij spreekt onwaarheid, confra ter. — Het « Algemeen Nieuwsbla< voor de provincie » beweert in zij i laatste nummer, dat de Miniâter vai Posterijen op verzoek van de Pastoor het voorschrift uitgevaardigd heeft dat nieuwsbladen met den titel naa-. buiten geplooid moeten verzondei worden. We zijn overtuigd dat onze blauw confrater wetens en willens eene on waarheid schreef, want hij moet evei gOe-'! a ak -vi-; ç'rit-d,'! -oa^sohr* reeds lang in voege is en dat men ii de postkantoren het recht heeft d' verzending te weigeren (*) van ail nieuwsbladen die anders gevouwei zijn. Zoo de Minister het voorschrif opnieuw uitvaardigde, zal het zijn dat zekere uitgevers er zich niet naa: 'gedroegen en gevaar liepen een hoo ger tarief te moeten betalen. * * * Aanteekenen. — De geuzen heb ben op aile wijzen de kiezers ver vloekt die vôôr 1912 voor de liberalei stemden en op 2n Juni 1912 voo de katholieken. Zij werden drooç hout, verraders enz. genoemd. Met groot geschreeuw ter gelegen heid der schoolwet hebben de kartel mannen gemeend die menschen be nauwd te maken en weêr te winnen maar dat pakt ook niet. De progressist Lorand, die gaarn« eene eerste viool zou spelen in eener; ministerszetel, stelt het vast. « Er is weinig hoop », zegt de heei Lorand », dat de kiezers de ooger zullen openen... bunne dwaasheid iî onpeilbaar ». Dus die kiezers zullen voor de ka tholieken blijven stemmen en be nauwd blijven van de socialisten er. hunne vrienden. (*) Ten ininste aan het speciaal tarief. * * * h Beter gezwegen. — Het orgaan j der hasseltsche liberalen handelt on-n der de rubriek Ruzie in 7 klerikaal ;c huishouden, over de moeilijkheden die de Vlaamschgezinden ondervon-r- den bij de behandeling der nieuwe schoolwet en durft beweren « dat de Vlamingen van eene katholieke re-»t geering niets te verwachten hebben, 1- omdat het klerikaal flamingantisme n enkel gesteund is op politieke bekom» mering ». Wij meenen dat het eene roekeloos-,r heid is zoo iets vol te houden, als men zelf franschgezind is tôt in de ziel, want dat onze blauwe confrater en de overgroote meerderheid zijner ^ steunpilaren zulks zijn, is eene uitge-r maakte zaak. Gij hadt beter gedaan met daarover te zwijgen, confrater ! * * * Vastenavond. — De briefwisselaar > uit Charleroi van het liberale blad Le n Matin van Antwerpen, schrijft over Vastenavond in de hoofdstad der he-negouwsche koolmijnenstreek, onder andere het volgende : Knapen en meisjes, wier plaats wijselijk in het bed zou geweest zijn, « ontvoogd-den » zich ten overvloede en herhaalden re-freinen die eenen grenadier van de oude » Garde schaamrood hadden doen worden. De zedeleeraar zou ontgoochelde beden-kingen gemaakt hebben, nopens de te weinig onschuldige vermaken van deze jonk-1 heid, welke zekere ouders overlaten aan de 3 gevaren der straat in zottigheid ontbonden. Ik heb nooit een Carnaval gezien die aan dezen van Charleroi gelijkt. Vooraf had de briefwisselaar ge-zegd dat treinen en trams met hoo-pen vastenavondzotten uit de omlig-gende nijverheidsgemeenten te Char-j hadden gebracht. i Laat ons niet vergeten, dat Charle-1 roi en meest al de omliggende ge-5 meenten — de voornaamste toch — door kartelmannen of socio's bestuurd - zijn ; alsook niet dat, volgens de offi-1 ciëele statistieken, welke wij onlangs mededeelden.die streek aan 't hoofd van België staat in het opzicht van 1 misdadigheid. Het misdadigheidscij-l fer is daar ongeveer 6 maal zoo hoog r als in vele « domme, achteruitkrui-~ pénHe >> "vlàaraschê'kanfôàs. Trekt uw besluit, lezers. I 'I ihlIUUlHWWIII HH—IIHII llli—iwmii I t Staatkundig Overzieht," De bewoners van Epirus ( \lbanië), hebben een voorJoopig bewind aan-gesteld, dat telegrammen heeft gezonden aan al de regeeringen der wereld, om haar het ontstaan van den nieuwen staat van zaken te mel-den en tevens om hun te verzoeken dat voorloopig doch officiëel bewind, te willen erkennen. Die beslissing der bewoners van Epirus verwikkelt heel onverwacht de albaneesche kwestie. Het tôt stand komen van dat'autonoom bestuur, in een gedeelte van Albanië, zal zonder twijfel eene reeks moeilijkheden in het leven roepen welke de regeering van prins von Wied lastig zal te boven komen, want zonder leger en met een handsvol" rijkswachters, zal prins von Wied bezwaarlijk zijne on-stuimige onderdanen in bedwang \ kunnen houden. Ten ware dat de europeesche staten hem eenige dui-zenden soldaten zonden om zijn troon te schragen en hem te beschutten. Misschien is heel de beweging in Epirus ook maar een opstokingswerk van Griekenland, en dan zal ze niet veel om het lijf hebben 1 Mkngelwerk iîer Gazet van Hasselt. MISVERSTAND. 11) De meisjes, die in spanning hare komst hadden verbeid, waren zeer teleurgesteld. Zoo veriiepen dagen. Eindi lijk kon ik mijne verontsehuldi-gingen niet meer doen gelden ; ik moest aan de herhaalde, dringende uitnoodigingen van het heerenhuis toeeeven. Wat was daar ailes sedert onze kalme leesdagen veranderd ! In de vestibule, die destijds zulk een kou-den, verlaten indruk maakte, brand-de nu een vroolijk vuur, en tusschen de donkere wapenrustingen stonden bloeiende gewassen in potten. Overal bespeurde men rijkdom en pracht. Ik weet niet, hoe het kwam, maar ik was er véôr dat men mij verwaoht bad. Later vernam ik toevalli^, dat men in de meening had verkeerd, dat ik eerst 's avondi zou komen, tarwijl ik verstaan had, dat oun mij tijdig verwachtte, om mijne kennismaking met Rachel te vernieuwen, vôor dat wij ons bij de overige gasten voegden, welke dien oogenblik op het landgoed logeerden. De goede mrs. Hill was een van die menschen, die iemand doen gelooven, dat men hun den zie-levrede ontrooft, als men een hunner wenschen niet nakomt, maar die een oogenblik later, terwijl men nog bij | zichzelf overlegt, hoe men met moge-lijkheid aan haar verzoek zal voldoen, dit verzoek en den beweeggrond er-van reeds geheel vergeten zijn. De vergissing was op zichzelf zoo onbe-teekenend, dat 't niet de moeite waard was, er opheldering van te geven, maar mij kostte ze maanden van grenzelooze kwelling. De gedachte alleen aan een eenigs-ziris langdurig verblijf op het heerenhuis vervulde mij nu met weerzin ; maar om John vond ik het plicht, dat gevoel te onderdrukken. Ik zeî dus de Holiingford's, die voor mij reeds moeder en zusters waren, vaarwel en wandelde tegen den middag langzaam naar het heerenhuis. John zou er ook eten ; ik zou hem dus aan tafel zien. Mijn goed was van 's morgens reeds overgebracht. 't Was vreemd, maar het vooruitzicht, om eenigen tijd te logeeren in een huis, waat het eene genoegen het andere opvolgde, stem-de mij treurig. Hoe geheel anders had ik daar vroeger over gedacht! Maar nu had de pichthoeve met hare vlij-tige bewoners, gezellige vertrekken ' en drukke bezigheden alleen nog aan- ! trekkelijkheid voor mij. Toen ikaan het heerenhuis kwam, | werd mij gezegd, dat mrs. Hill met jj eenige gasten was uitgereden, en de } heer des huizes met anderen op de f jacht was. Een der dienstboden bood zich aan, miss Léonard te gaan zoeken en een andere bracht mij riaar mijne ka-mer. Ik moest om mij-zelve lachen, toen het prachtig gestoffeerde ver- t trek me bij het binnenkomen een half onderdrukten uitroep van verbazing afdwong. Ongetwijfeld had ik vroeger in even mooie kamers geslapen, maar in den laatsten tijd was mij de lange lijst der behoeften van rijke lie-den ontgaan. Ik had vergeten dat een donzige sofa bij den schoorsteen, lampen aan de muren, spiegels en dikke tapijten volstrekt onontbeerlij-ke zaken waren. Miss Leoaard verscheen niet. Ik kwam tôt het vermoeden, dat er een misverstand had plaats gehad en zij eveneens was uitgegaan.In aile kalm-te des gemoeds begon ik mijn koffers uit tè pakken. Toen dit gedaan was, wist ik niet goed, wat ik verder doen zou. Aan mijn gewoon gemijmer wil-de ik piij niet overgeven, om mij niet geheel en al ongeschikt voor de te wachten genoegens te maken. Uit verveling deed ik de deur open en zag voorzichtig om mij heen. Het zou mij niet aangenaam zijn geweest, als iemand mij in de gang ontmoet had, rôôr dat ik door de familie verwel-komd was. Behoedzaam ging ik verder en bereikte onopgemerkt het ein-de der schilderijengaanderij, waar een smalle trap naar de benedenverdie-ping voerde. Ellinor had zich daar eens, achter het breede schild van een geweldigen ridder, een zitje gemaakt. Op dit verborgen plaatsje zette ik mij neêr en haalde een boek uit den zak. John had er zijne lievelings-gedichten en die van mij ingeschre-ven. Dichters en schrijvers konden, mijns inziens, niet genoeg verheer- lijkt worden en om die reden had ik de bladen met arabesken in kleuren en goud afgezet. Verstrooid sloeg ik de pagina's om. Plotseling hoorde ik voetstappen op eenigen afstand. Ze kwamen na-der. Ik hield mijn adem in : het waren Rachel Léonard en John. Zij schenen in een ernstig gesprek ver-diept en bleven dicht bij elkander staan. Ik hoorde het volgende : « 't Is zeerliefdeloos van u, John » ! De stem van Rachel klonk bedroefd, alsof zij geweend had. « Ik verzoek u alleen me niet zoo te haasten en me tijd te gunnen ; ge maakt u boos, alsof ik gezegd hàd, dat ik niet wilde ». « 't Is me onbegrijpelijk, waarom ge het wilt uitstellen », antwoordde John. « Als al hetgeen gij me gezegd hebt, waar is, en gij me in voile op-rechtheid uw woord hebt gegeven, dan zie ik geene reden, waarom gij langer zoudt wachten om ailes be-kend te maken ». « En ik kan niet inzien, dat er zoo-veel haast bij is », antwoordde Rachel heftig. « Die bekentenis zal bo-vendien pijnlijk genoeg zijn. Hebt gij er wel aan gedacht, wat Margery er-van zeggen zal » ? « Margery, dat lieve onbaatzuchti-ge schepsel » ! riep John met warm-te uit. « Het zal een harde slag voor haar zijn, maar ze zal dien te boven komen. Haar te zien is me een voort-durend verwijt. Die toestand wordt onverdraaglijk ; als ge niet spoedig spreekt, breek ik mijn woord en hei-der haar ailes ep ». « Neen, neen, dat moogt ge niet »? riep Rachel hartstochtelijk uit. « Ze vermoedt niets ; laat haar nog eenigen tijd in het onzekere. Ik geloof niet dat zij het zoo gelaten zal opne-men, als ge u dat voorspiegelt. Ailes zal op mijn hoofd neêrkomen en ik verdien niet anders, maar heb mede-lijden met mij, John », — snikte zij zacht — « om Gods wil, gun me nog eenigen tijd ». « Maar dari slechts kort », antwoordde hij treurig. « Het grieft me meer dan ik zeggen kan, dat het u zwa3r valt. Na ailes wat er is voorge vallen en ge mij beloofd hebt, meen-de ik te mogen verwachten, u minder zwak en zelfzuchtig te vinden ». « Ja, ja; ik ben zwak en zelfzuchtig », jammerde Rachel. « Verwacht van mij niet anders. Ik doe mijn best om beter te worden ; maar hoe groot mijne gebreken ook mogen zijn, John — toch kan ik u de verzekering geven, dat mijne liefde steeds dezelfde is geweest en zal blijven. Laat me nu nog eenigen tijd ; later zal ik ailes doen, wat ge wilt ». « Welaan ; als het dan maar niet lang meer duurt : vergeet dat niet, arm kind, mijn verloren en zoo onverwacht teruggevonden lieveling » I Hij legde zijn arm om haar heen en samen verwijderden zij zich door de gaanderij. Het sombere dagîicht was bijna verdwenen ; het kon ongeveer vier uur tzija' Eerst tegen zeven uur zocht ik mijne kamerweêr op. Wat ik in dien tusschentijd uitvoerde, weet ik niet meer. Zachte welluidende stemmen ruischten door de gangen ; een gezelschap voorname dames trok zich in hare appartementen terug. Een oogenblik later kwam miss Léonard bij mij. Ik vertelde haar, dat ik te vroeg gekomen was en intusschen in huis wat had rondgeloopen. Zoo ongeveer drukte ik mij uit. Zij sloeg er geen acht op. Daar mijne vingers beefden, maakte zij mijn kapsel in orde, en knoopte zelfs mijne schoenen dicht. Ik geloof, dat zij een zwart fluwee-len kleed en briljanten om den hais droeg. Bepaald kan ik het niet zeggen, maar wel weet ik dat hare ver-blindende schoonheid al die bijzaken verre in de schàduw stelde. Terwijl zij zich over mij heenboog, beschouwde ik ons beiden in den spiegel : zij, die door John reeds ja-ren werd bemind, en ik, dre hem slechts eenige maanden kende. cjohn heeft de waarheid gesproken», zeî ik tôt mijzelve, « ik zal het te boven komen ». Te zamen gingen wij naar bene-den. JDe huiskamer was vol menschen. Na een vluchtigen blik op al die vreemde gezicliten, was mijn eerste indruk, dat geen der aanwezen-de heeren zich met John en geen der dames zich met Rachel kon meten. Eilaas, waarom had ik mij tusschen hen beiden ingedrongen ! Wordt voortgezit. L Tiende Jaar. — Nummer ig Zaterdag 7 Maart 1914

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.