ZONDAG 1 MEERT 1914. Kr 29. - i il il I li i mm i m i ■ ni i m ii iiim in 1111 mm 31e JAARGANG. GAZETTE TAN BEVEREN-WAAS en van het kanton bestaande uit de Gemeenten Burght, Galloo, Doel, Kieldrecht, Melsele, Verrebroeck & Zwijndrecht. NIEUWS- EN ANNONCENBLAD. Dit blad versehijnt geregeld aile Zaterdagen. Abonnementen kunnen het beelejaar door genomen wordon bij den drûkker-uitgever. — Abonnementsprijs, vooraf betaalbaar per jaar: voor de Gemeente 2,60 fr. Franco per post voor geheel Belgic fr. 3,25 ; voor net buitenland fr. 5,50. Het recht, annoncen of artikeien te weigeren, is voorbehouden. Enkele nummers S centiemen. DRUKKER-UITGEVER STRYBOL-VAK HOEYLANDT VRAGENESTRAAT, N° 6. AANKONDIGINGEN : 20 centiemen per drukregel. RECHTERLIJKE EERHERSTEL-LING 50 centiemen per regel. RECLAMEN, enz. 1 fr. per regel. Aankondigingen brieven en X correspondentien, moeten vôôr den Vrijdag middag ter drukkery besteld worden. — Aile ingezondene stukken moeten geteekend zyn door den schrii»ar. — De strengste geheim-houding wordt gewaarborgd. Beveren-Waa.s, 28 Februari 1914. Wekelijksche Almanak. Maand Maart. Zondag 1. — Quadragesima. lnZondag in den Vasten. H. Cunegondis, echtgenoote van den H. Henricus, keizer van het H. Rijk, was op den troon het voorbeeld aller kristene deugden. XIe eeuw. Maandag 2 — Geluhzalige Rarel de Goede, Graaf van Vlaanderen. martelaar. Hij was zoon van den H. Canutus, koning van Denemarken, ook martelaar. Hij werd graaf van Vlaanderen uitgeroepen in 1U9. Hij hlonk uit door zijnen ootmoed en door zijne liefde voor zijn volk. Ten tijde des hongersnoods die in 1124-25 Vlaanderen teisterde, nam hij de krachtdadigste voor-zorgen en gaf hij van zijnentwege het voorbeeld der breedste milddadiglieid. Zijne rechtveerdig-heid verbitterde echter de wraakzuchtige familie der Erembonten, waarvan een lid proost van S' Donatiaan was. Zij doodden hem den 2 Maart 1127 in S'Donatiaans kerk terwijl hij de mis bijwoonde en de hand uitreikte om eene aalmoes te geven. Dinsdag3. — H. Lucius, Paus en martelaar in 253 onder de vervolging van keizer Vaieria-nns.Woensdag 4. — H. Casimir, belijder, uit de koninklijke familie van hetoud Poolsch konink-rijk, is beroemd om zijn onschuldig en zuiver leven. Hij stierf zeer jong in 1453. Dondkrdag 5. — II. Joannes Joseph van het Kruis. belijder uit de orde der Alcantarijnen (hervormde Franciskanen in Spanje) XVI0eeuw. Vrijdag 6 — H Coleta, maagd, hervormster der gansche Orde van den H. Franciscus van Assisië. Zij werd geboren te Corbie in Bretanje in 1382. Van jongsaf door bovennatuurlijke ge-naden bevoordeeligt. bracht zij haar leven door in wonderen en lijden, maar tevens ook in de ijverigste werkzaamheid uit liefde tôt God. De stad Gent was lange jaren getuige van hare deugden, waaronder den geest van armoede de voornaamste was, en van haar verheven leven. Zij genoot het voorrecht de dooden tôt het leven op te wekken in 1447. Hare hervorming gaf aan de Franciskaansche orde eenen buitengewonen glans en was het begin der groote ontwikkeling dier orde. — Vrijdasj na den 1°" Zondag van den Vasten: Fee^t der IIH. Lans en Kruisnagelen. Zaterdag 7. — H. Thomas van Aquino, belijder, degrootsteglorie uit de Dominikanerorde en het blinkendste licht tusschen de Kerkleera-ren. Begunstigd met de verhevenste gaven naar ziel en lichaam, liet hij een ontzaggelijk en nooit geëvenaard werk na, waarin tevens de godgeleerdheid, de wijsbegeerte en de mystiek het toppunt hunner ontwiUkeling bereikten. De H. Thomas was ook de groqte zanger van het Allerheiligste Sakrament des Autaars, ter eere van hetwelk liij, bij opdracht van den Paus, gansch het verheven Officie opmaakte. Hij stierf in 1274. Maan : 5n Meert E. K. om 5 u. 03 m. — Bij dit nummer behoort een BIJ-VOEGSEL. Een moderne Judas of Vrijmetselaarsstrehen !!! x. In ons vorig artikel hebben wij gezien dat het Klooster te Melsele ingericht is In drie onderafdeelingen : a. pensionnaat ; b. weezenhuis ; c. gesticht voor ouden van dagen. Over het pensionnaat zouden wij kunnen zwijgen, dit heeft eigenlijk met de lasterveldtocht niets te maken doch Schrijver heeft het noodig geacht ook deze inrichting, zij het dan met de haren, er bij te sleepen. Komendetot het Weezenhuis, kunnen wij gerust zeggen dat dit meer dan voldoende, ja, dat het volmaakt is. De kinderen zijn er gehuisvest in ruime ' luchtige, heldere lokalen : de slaapzalen ziju luchtig en zindelijk. Het onderwijs is er beter dan in menige school waar men veertig of vijftig fr. per jaar betaalt enkel voor onderwijs, een bedrag waarvoor men in Weezenhuizen een kind bijna geduren-de een geheel jaar moet kleeden, voeden, enz., enz. De kinderen bezoeken regelmatig de school tôt hun veertiende jaar en eerst daarna begint men hun verder op te voeden en te maken tôt personen geschikt om later als deftige vrouwen door de we-reld te geraken. Om nog eens een voorbeeld te geven welk eene uitstekende op-■voeding de kinderen ontvangen. In het Weezenhuis is een lokaal ingericht voor huishoudschool. Hier wordt onderwijs ge-geven in koken en al datgene wat een huismoeder moet weten om later haar huisgezin niet te leur te stellen. Hoevelen zijn er niet die de vreugde uit het huisgezin gejaagd en het leven tôt eene hel gemaakt hebben. enkel oindat zij niet in staat waren hun huisgezin te be-stieren ; in de werkersklasse zijn de daar-uit voortspruitende kwalen oneindig veel grooter dan in de andere standen en daar-om vinden wij het zoo prachtig dat men in dat Weezenhuis. bij de opvoeding der kinderen, rekening houdt met de beîwaren en noodwendigheden van het latere leven. Zoodra de kinderen den leeftijd van 14 jaren bereikt hebben, beginnen zij de stiel te leeren maar blijven evengoed nog onderwijs ontvangen. Er verlateD daar weesmeisjeshet gesticht die, behalve Vlaainsch. evengoed Fransch spreken als kinderen van meer met aardsche goederen gezegenden en die soms jaren op een weelderig pensionnaat opgevoed zijn. Is dat niet prachtig ? Het voedsel dat de kinderen krijgen, is beter dan in menig bnrgersgezin opge-diend wordt. De kinderen zien er uit als rozen die in vollen bloei staan. Zedelijk en stoffelijk wordt er voor hen gezorgd. maar mijn hemel wat wil men dan ? Denkt men soms aan voordeelen die zulke stichtingen behalen ? Belachelijk !! Over dit punt spreken wij nader. Wij hebben eenige kinderen onder-vraagd en in hunne antwoorden ontdekten wij geene aarzelingen, zij allen waren tevreden en dankbaar voor de behande-1 ng die zij er ondervinden. Wij vragen den beroeps-lasteraar-vrij-metselaar : zeg, manneke, waar hebt ge toch in Godsnaam al die leugens opge-diept. Ware er eene hoogeschool voor lie-gen en bedriegen, welnu, gij en uwe handlangers zouden verdienen er niet alleen « Hoogleeraren « te zijn, maar gij zoudt tevens den raad van toezicht kunnen vormen, want op dat terrein zijt gij tôt ailes in staat, tôt ailes bekwaam. Spreken wij nu onze gedachten eens uit over de Weezen- en de ouden van da-gen-kwestie. Wij komen dan ranzelf nog op het gesticht van Melsele, op dat van Zwijndrecht en vele andere terug. (Wordt voortgezet.) Nog eens : De Vlaamsche Amendementen !! Wie is schuldiger Frans Van Cauwelaert of Jan Nobels ? In de dagen van einde Januari en begin Fe-bruari van dit jaar, toen het Vlaamsche land in beroering gezet werd, hebben wij ons vele malen afgevraagd : is het Vlaamsche volk over de zeer ernstige kwestie der amendementen wel voldoende ingelicht. Wij hebben in dien tijd twee feiten vastgesteld in zekere kringen die het Volk me-degesleept hebben : Ie eene byna algemeene hulde voor Van Cauwelaert ; 2e eene evenzoo bijna algemeene verachting voor onzen vriend Jan Nobels, en deze feiten zijn tochinderdaad gansch in strijd met de algemeene logika, met de redeneering van iemand die gezond verstand bezit en het ge-bruikt.Wilde men Van Cauwelaert huldigen als groot voorvechter der zoo heerlijke Vlaamsche bewe-ging, wij zouden dit gaarne ondersteunen en het zelf als een eer beschouwen er aan te mogen deelnemen. Thans evenwel meenen wij te mogen maar ook te moeten zeggen : de vorm waarin gij thans dezen grooten Vaderlander huldigt is on-waardig ; gij hebt hem gehuldigd als een groot Staatsman, îets wat hij in de amendementen-kwestie gebleken is niet te zijn. Frans Van Cauwelaert heeft als politiek man de ernstige fout bedreven van steun te gaan zoeken in des vijands kamp. Men kan een groot Wijsgeer, een beroemd man zijn, maar dat sluit niet in een man van de praktijk ot'wel een bekwaam strateeg te zijn. V •!> Hoe meer wij over de zaak nadenken, des te meer worden wij in onze gedachten versterkt dat Van Cauwelaert en Nobels beiden naar een« oplossing gezocht hebben, maar de eerste heeft gehandeld zonder overleg met de Vlaamsche groep en daar zit zijne politieke font. Er was tusschen de Katholieke Vlamingen overeenstemming over de taalkwestie, hiervoor getuigt het amendement Delbeke. De Minister verklaart het onaannemelijk. Wat doet nu Van Cauwelaert? Zoekt hij tôt overeenstemming te komen tusschen al de Katholieken, zoowel Wa-len als Vlamingen? Neen !! Hij gaat hulp zoeken bij de heeren Franck en Huysmans, iets wat, op zijn ininst genomen, ah eeds een onvoorzichtig-heid was. Heer Van Cauwelaert moest op voor-liand begrepen hebben dat de Regeering geen tusschenkomst mocht aanvaarden van Liberalen en Socialisten, daarvoor hadden dezen de wet te veel gesaboteerd. Had de heer Van Cauwelaert oogenblikkelijk overleg gepleegd met gansch de Katholieke Vlaamsche groep dan had lietzelfde bereikt kunnen worden wat nu, in tweede lezing der wet, bereikt is. Niemand zal toch durven tegenspreken dat het maar aardig is dat het amendement Delbeke ingetrokken was. zonder dat dezen iets hiervàn bekend is, hij die toch de Voorzitter der Katholieke Vlaamsche groep in de Kamer is. Indien wij nu overzien wat de heer Nobels ge-daan heeft, dan moet ieder eerlijk, onpartijdig mensch toegeven dat hij gezocht heeft. naar overeenstemming tusschen al de Katholieken, zoowel Walen als Vlamingen. Dit was immers het eenige gezonde te verdedigen standpunt, maar, politiek gesproken, ook liet eenige zuiver standpunt. Heer Nobels heeft in deze de voor-uitgang der Vlaamsche beweging meer diensten bewezen als onze vriend Van Cauwelaert. De gansche Katholieke Rechteizijde heeft thans de taalamendementen gestemd ; wij kunnen nu ver-zekerd zijn dat er onder de Katholieke Walen meer eerlijkheid van gedachten omtrent onze zaak zal komen en dit beteekent reeds zeer veel èn voor onze Vlaamsche beweging èn voor het heil van het Vaderland. De Katholieke Waalsche Kamerleden zullen thans bij hunne kiezers, onze zaak moeten verdedigen willen zij hun eigen standpunt recht-vaardigen.Nu onze vraag: Wie is schuldiger, ten minste als er in deze kwestie van taktiek over schuldi-gen gesproken mag worden, iets wat nog wol tegensprekelijk zou zijn. Wij herhaien . Wie is schuldiger; hij die steun gaat zoeken in des vijands kamp, die alleen of met enkelen buiten de organisatie gaat handelen en verdeeling in eigen kamp brengt, dan wel : hij die naar eene oplossing zocht waardoor de eenheid van eigen pai tij versterkt wordt en die tevens de Vlaamsche zaak beter doet doordi ingen ? Ons antwoord is niet twijfelachtig. Wij gelooven dat de heer Fr. Van Cauwelaert degrootste foutgemaakt heeft. Was het nu noodig geweest dat men den strijd op het personenterrein ging overbrengen ! Men had tôt overeenstemming kunnen komen zonder de massa tegen personen op te zetten of smade-lijke over hen te spreken. Wie scheldt heeft ongelijk ! De heer Ad. Hendrickx heeft dit op de beruchte meeting in " De Burgerkring » te Antwerpen vergeten. Wij wenschen hem daar verder geen ter wij t over te maken; het beste paard struikeit wel eens. Een fout was het evenwel van Frans Van Cauwelaert om bij het uitspreken dier verdacht-makingen, niet oogenblikkelijk recht te sprrn-gen en uit te roepen : Stop, verdaclitmakingen worden hierniet geduld ; wij laten het Handels-blad hierin, tegenover den heer Nobels, alleen staan. Als fijn gevoelig men-ch, en dat is hij, had de heer Van Cauwelaert dit reeds moeten doen, maar zeker als politiek man. De goede trouw van iemand laten verdacht maken of met minachting over hem laten spreken en later met dien zelfden mensch samen-werken bij het vaststellen van wetsontwerpen, zie dat is nu precies niet gehanheld als een man met vooruitzicht, als een inan die voorbestemd is leider eener partij te worden. Hierin nu zit volgens ons, eene zoo niet de grootste fout die er in gansch den amendemen-strijd bedreven is. Men heeft over eene kwfstie van taktiek man-nen uit eene partij tegen elkander opgejaagd en onze tegenstrevers zullen zich binnenkamers de handen gewreven hebben van plezier dat men in lmnne kaart speelde. Wij hadden ons voorgenomen verder over deze zaak te zwijgen. Het feit echter dat enkele niet ophouden den heer Van Cauwelaert tegenover den heer Nobels uit te snelen. noopte ons de zaak nog eens helder en kîaar te bespreken. Hopen wij dat het vuor iaatste maal is. Onze Jan vertegenwoordigt geen groep In de Kamer. Hij is de vertegenwoordiger van allen. — Wat geschiedde in 1912 te Kortrijk ? In een naamloos druksel, zoogezegd rondgezonden « Op verzoek van menschen die buiten ons Arrondissement wonen, » worden onze uittredende Volksvertegen-woordigers ingedeeld als vertegenwoor-digers van bepaalde groepen. Wij protes-teeren hier tegen om verschiliende oorza-ken : 1° Wij, Waaslanders, zullen zelf wel besiissen wien wij onze belangen toever-trouwen ; 2° de bovenbedoelde indeeiing is gansch in strijd met de waarheid. Men laat het voorkomen alsof heer Jan Nobels de vertegenwoordiger der werkersklasse is. Welnu, zulks is onwaar. De heer Jan Nobels is de vertegenwoordiger van ons allen, zonder onderscheid van rang of stand. Hij is Eere- Voorzitter van den Onpartijdig en ofonafhan-kelijken Burgersbond, een lichaam waarvan de heer Van Haver zelf deel-maakt.Wij vinden die indeeiing eene beleedi-ging tegenover onze Uittredenden !! Hebben zij ooit geweigerd de belangen der burgerij te behartigen ? Zij hebben steeds gereed gestaan voor arm en rijk ; voor boer, burger of werkman ; zij waren steeds bereid voor eenieder te doen wat in hun vermogen was. Wil men propaganda maken voor een zeker kandidaat, daar is men vrij in. maar het gaat toch niet op, dat men daarvoor naamlooze druksels rondzend, waar de waarheid nu juist niet boven uitblinkt. Wij wenschen den Afgevaaardigden nog eens toe te voegen : breng in de poil uw stem uit zooals uw geweten u ingeeft. Voordat gij echter uwe beslissing neemt, bedenkt dan eens goed dat in 1012 in het Arrondissement Kortrijk den liberalen een zetel afgenomen is door het aanvaarden van den Kandidaat der Christene Werklieden en overweegt dan of wij hier niet denzelfden uitslag zouden kunnen bekomen. Ons standpunt blijft : dat de vraag on-zer Werkers rechtvaardig is en dat het een daad van wijs beleid zou zijn om hun man op de vierde plaats der werkelijke kandidaten te zetten. CH.-A. B. De kandidaat der Surgerspartij kan en mag de vierde plaais nie! bekleeden ! De ;>fgevaardigden hebben in hunne bijeeukornst van Zondag 18 Januari, in « Het Kruis » te St-Niklaas, met groote i meerderheid besloten dat de bijgevoegde kandidaten recht van opvolging zouden hebben. Het partijbelang eischt dat bij besluiten de minderheid zich aan de meerderheid onderwerpe. Wil of kan men, volgens geweten, zulk een verantwoordelijkheid niet dragen, dan ziet men meestal dat belanghebbenden hun ontslag geven en daarmede is de zaak dan afgeloopen. Wat zien wij nu gebeuren ? Een der afgevaardigden stelt zich be-schikbaar als vierde kandidaat en als eerste bijgevoegde Hij zegt, bij uittreden van do heeren Raemdonck en Van Brus-sel zijn mandaat ter beschikking van Lo-keren of van de landbouwers te zullen stellen. Afgescheiden nu van het feit dat zijn vooriiemen onuitvoerbaar is, omdat hij toch nog al tijd twee bijgevoegden achter zich zou hebben die zijE voorbeeld niet zouden volgen. meenen wij toch dat het niet iii het waarachtig belang onzer partij is hem die plaats toe te kennen. Er is eenmaal besloten : recht van opvolging en dat moet zoo blijven. De kan-didatrn mogen niet zelfstandig knagen aan partij besluiten ; dat is ongewenscht en zet de deur open voor veel ruzie, iets wat wij niet noodig hebben. Wij willen echter de denkwijze van den heer Van Haver eerbiedigen. Wil hij zijn voornemen toch ten uitvoer brengen, welnu dan is zijne plaats die van derden toegevoegden kandidaat. Komt hij als zoodanig in de gelegenheid werkelijk af-gevaardigde te worden, dan is hij vrij van zijn mandaat af te zien en kan er eene nieuwe kiezing plaats hebben. Afgevaardigden overweegt bovenstaand eens goed !!! ARGUS. De leste tand. Aan Arth., mijn vriend. Mijn God ! wat is de moeder blij Haar kind is een jaar oud ; Ach ! weken lang was 't een geschrei, Daar schoot nen melktand, stout ! Maar nu is de engel weer gerust, Hij stamelt » moê., » zoo zacht ; De vlam der koorts is uitgebluscht... Zijn eerste tand is daar .. hij lacht, Maar twintig jaren vlogen heen En 't kindje werd een man ; Wel ! sedert de eerste tand verscheen Hoe men verandren kan ! ! Nog klein is hij en kort van leest Die twintigjarige gast, Doch groot van harte en groot van geest : Daar heeft hem nog nen boktand vast ! ! Een boktand?.. neen, een wijsheidstand... Wat geoft het hoe hij heet ! Hij steekt hij toch tiet hoofd in brand En pijnigt dat men zweet ! ! Dat had uw moeder niet gedacht Niet waar, mijn beste vriend Arthur 1 Hoerrah ! hij komt er door, ge lacht, Dat doet me deugd, gebuur !... Pol. Versciiraegen. Uit eene verzameling nog niet uitgegeven ge-dichten van den overledene. Nadruk, ingevolgc de wet, verboden. O- Kieskronijk. Heer Th. Do Decker, Vrederechter te Temsche stelt zich enkel beschikbaar als bijgevoegd Volksvertegenwoordiger en vraagt als zoodanig de laatste plaats. Wij maken hier van nog eens melding omdat wij, in de vergadering te S1 Ni-klaas, begrepen hadden dat hij de vierde werkelijke plaats wilde bezitten en het ons uit nadrre besprekingen gebleken is, dat zulks zoo niet was. Waarom tocli altijd die dubbelzinnigheid ? In « Het Handeisblad » van Zondag 22 Februari schrijft de heer Volksvertegen-woor iiger Dr Van de Perre over het « Vlaainsch in het lager onderwijs. » Schrijver komt tôt de navolgende slotbe-oordeeling : « Na het lezen der redevoering van « den heer Minister ben ik dus meer » dan ooit overtuigd dat we verover-' » den wat we willen : « In het Vlaamsche land moet ge-» heel het lager onderwijs in AL de » graden. en voor AL de vakken » Vlaamsch zijn voor Vlaamsche » kinderen. » Men ziet, volgens I)r Van de Perre, wij onderschrijven dit, heeft de gansche recht-sche meerderheid aan de eischen der Vlamingen voldoening gegeven. Waarom heeft heer Van de Perre er nu niet aan toegevoegd : « Spijtig vind ik het dat wij zoo » dom geweest zijn, voor de bereiking » onzer wenschen, steun te vragen of >• te aanvaarden van links. Wij had-» den moeten begrijpen dat links en-» kel gelegenheid zocht om het ont-» werp-wet te doen intrekken of eene « ministerieële krisis te veroorzaken. » De houding van links, bij de eind-» stemming heeft dit bewezen. » Wij betreuren, dat men den heer » Nobels zoo laf aangevallen heeft ; » wij spreken onze verontwaardiging » uit over de hem toegezonden naam-» looze brieven en beschuldigingen » en wij erkennen dat hij in deze * zaak klaarder gezien heeft dan wie » ook. » Naar onze gedachte zou zulk eene ver-klaring, die de waarheid bevat, in het Vlaamsch land veel goed gedaan hebben. Ongelijk bekennen is geen schande!! Geeft den Keizer wat des Keizers is. pur - a r Zondagpraatje. Stien en Ward. Stien. — Ward, zijt gij gelijk ik ? Ik vind dat het geen Zondag is als ik naar de hoogmis niet geweest ben. Mijn vader heeft mij dat van jongs af geleerd : 's Zon-dags trok hij zijn trouwfrak aan, en ging met geheel zijnen reesem kinders naar de hoogmis. En die gewoonte van naar de hoogmis te gaan is voor mij eene noodza-kelijkheid geworden. Ward. — Ja ; en 't geen de ouders hunne kinderen voordoen dat wekt meer op dan a.l de vermaningen en de bevelen. In dien tijd was de kerk onder de hoogmis stampvol ; en nu ! Stien. — Nu, buiten enkele brave menschen (wij zullen er ons maar bij rekenen niet waar ?) ziet me i in die schoone paro-chiemis niet veel anders dan kinderen ; eens dat zij hunne plechtige Communie gedaan hebben achten zij zich te groot daarvoor : zij blijven stillekens aan achter, gaan naar de vroegmis of blauwen de mis. Ward. — En de schuld daarvan is het slecht voorbeeld der ouders of hunne toe-gevendheid. Zij gaan zelf weinig of niet naar de kerk. of zij laten de kinderen meester van te doen wat zij willen. Stien. — In plaats van zelf hunne kinderen te vergezellen. Ward. — Ze zouden zc eerder naar de herberg of naar de cinéma leiden. — Hoe kan een kromme-scheeve kreeft rechte kreeftejongens kweeken ? Stien. — Wat wilt ge daarmeê zeggen, Ward ? Ward. — Kent ge dat fabelken niet ? Een kreeft, een van die leelijke groote krabben, die de rijke menschen zoo lek-kere spijs noemen, wilde zijn jongskens een les in 't marcheeren geven. Stien, — Gelijk de soldaten of de tur-ners.Ward. — Vader kreeft zegde aan zijn kreeftjes • « Kinderen wat gaat ge toch krom en mank, houdt u toch recht op uwe pooten : ik ben beschaamd als ik u zie gaan. •> — En de kreeftjongens antwoord-den : « Vader, ga ons eens voor, wij zullen u na volgen. » Eu vader kreeft kroop krom en slom vooruit, en 't kreeftenvolk-ske keek en lachte vader uit. Stien. — Ja, alzoo gaat het : een goede vader kan bij uitzondering wel een ont-aard kind hebben, maar die zelf niet recht in zijn schoenen gaat, heeft niets te re-clameeren als zijn kinderen zijn voorbeeld volgen. Ward. — Gij kent mijn brooder Jef, niet waar ? Hij vortelde mij gisteren dat er verleden Dijnsdag met carnaval in zijne gemeente echte walgelijkheden gebeurd waren : zedelooze zangen en gebaren, de geheele nacht door tôt 's anderendaags 's morgens ; de danskoten kreiselden van volk, bijzonderlijk van jonge meisjes ; vele meisjes waren in jongens verkleed. Stien. — Kan de policie dat niet ver-bieden ? Ward. — Och, Stien jongen, ze kan ailes verbieden : ge ziet het wel hier te Beveren, te Melsele en in andere goede gemeenteu. Maar wat wilt ge ? De her-bergiers geven de wet, zij zijn eene macht on de overheden durven hen niet misnoe-gen : en daarom gedoogd mon de grootste buitensporigheden. Stien. — Ik zou niet geerne met die verantwoordelijkheid ten oordeel komen. Ward. — Welnu om lot onzen Jef terug te komen. Hij v< rtolde mij dat een zijnor geburen, een huisvader, die beter ûju centen zou sparen en zijn kinderen bewaken, tôt in de kleine uurkens carnaval gevierd had. Als hij te huis kwam

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.