Ie jaargang. — Nr 2. Prijs per nummer : 10 centiemen. Van 1 tôt 15 Maart 1917. ONZE SAMENWERKING Letterkundîg blad voor onze Vlaamsche fongens aan het front Onder leiding van. Guill. BRANDT (51 A) en Constant VERMEULEN ; VKHSCHI.INENDE DEN 1- EN DEN «i- VAN EI.KE MAANP ZMescM, ^ ^ Bureel voor Engeland : F. HENNEBICQ C. 22. C. ELISABETHVILLE, B1RTLEY - ENGLAND. Abonnementsprijs voor 6 maanden : België en Frankrijk 1.50 frank Engeland 1 su 3 ri. .Vederland 1 guidon ZwitserUind 2 frank / G Bureel voor : BELGIE. FRANKRIJK, NEDERLAND EN ZWITSERLAND : Guill. BRANDT, rue Ernest Renan, 54, LE HAVRE, Eiankrijk. i' ii Aile stukken betreflende Redactie en Administratie te zendeu aan Guill. Bkandt, rue Ernest Renan, 54, Le Havre, Frankrijk AAN ONZE LEZEES Onze, lezers zulten met mij bemerk hebben, dat vele fouten in ons 1* num mer niet verbelerd werden. lk moet oooreerst doen opmerken, da de Fransche letterzetters, wanneer zij een fout ver'oeteren er eene andere ne xvens zetten. Daarbij is aile begin moeie lijk en « Aken en Keulen zijn niet îr één enkelen dag gebouwd » zegden wi te Antwerpen. Wij zullen zooveel mogeliik de herha ling ervan vermijden en zi\n verzeken dat onze Vrienden steeds met genoeger ons blad zullen lezen. Een ongeteekend schrijven kwam on; toe nopens bovenvermelde aanmerkim en allioeioel wij geen belang hechten aar de beoordeeling van personen die hun nen naam niet durven bekend maken wil ik toch doen opmerken, dat dû naamlooze schrijver getoond heeft enke te handelen als Vlaamschhater en niet kent noch van letterkunde, noch var hei beroep van dagbladschrijver. G. B. La Libre Belgique MVV « J » IV/ * w ^ --- v-'i —- ^ j Wie heel't er niet reeds van gehoon van het Libre Belgique, gestichit den 1 Februari 1915, en dat nog steeds ii het bezelle België vcrschijni) om dieu overweldiger te tergen, en bestuun wordt door den landgenoot... Helbé wiens naam wij op dit oogenblik noj moeten geheim houden. In het blad : Saint-Michel (Januar 1917)verhaalt een ooggeluige,welke werk zaamheid de Moffen in April 1916 aai den dag legden bij het opzoèken der zet machienen van het onvindbare Libri Belgique in het onderwijsgesticht « Saint-Michel », te Brussel : « Ilond I uur's morgends, werden di gaanderijen eensklaps bezet door ganse] de Teutoonsche veiligheidspolitie, ver sterki door een honderdtal soldaten. Di geestelijken werden opgesloten in de fcerk terwijl het le leerlingen verbodei was hunne slaapzalen te verlaten. Aile: werd omgekeerd van onder tôt boven Rond 9 u. worden enkele geestelijkei naar het Kommandantur geleid. De leer lingen de bui en het gesticht verblij houden en vrtfir de deuren de openinj aifwachten worden met kolfslagen uit eengedreven. De geestelijken luisteirer met angst naar de houweelslagen in d' benedengewelven der kerk. Nochtans werd rond 11 u. weder el keen in vrijheid gesteld en op den mid dag verlietpn de Teutonen het gestichl De razende onmacht der Moffen is dui delijk. Eerst en vooral koelden zi hunne wraak op de keuken — de tal rijke doozen opgelegd vleesch, nauwe lijks opengedaan, leveren er het bewij van. Als borden hadden zij zieh bedien< van de ketels, de vormen en de kook potten. ilic ucuituuu en ic z,t;iiueii c t Alvorens heen te gaan hadden deze heeren niet beter gevonden, dan zich goed te doen in de kelders van de sa-cristiij... en volgens lofwaardig (?) voor-' beeld van hunnen heer en meester von " Bissing, vergaten zij niet de spaar-| ningen der broeders en de uurwerken [ der leerlingen mede te nemen. Wat de houweelslagen betreft, daar- ■ over hadden wij ook weldra de noodige ■ uitlegging : de aandacht der Moffen 1 was geiirokken op eenen ongelukkigen ! muur der grondvesting van de kerk... ! die de ellendige drukkerij raoest verdui- ■ ! ken. Dadelijk zetteden zij zich aan 't ^ | werk, doch moesten zwichten ter oor-1 zake der sterkte van he.t gebouw : een gat van 1 meier op 50 cm. zal eeuwig ' het bewijs leveren van de ongeloofbare i domheid der Moffen. » 1 Nog immer dus verschijnt, tôt bitter • spijt der overheerschers, La Libre Bel- - gique, hetwelk onlangs zijn 107e num-1 mer uitgaf. ' | Het is ons gelukt in bezit te komen van > nummers 81 et 83, waarvan ik dan ook ; de hoofdartikels voor onze lezers wil ver-talen : Nummer 81 (Juli 1916) « ■ | IK KAN GERUST SLAPEN i « Zij ne Excellentie von Bissing hoiudt veel van intervreuwen. Na deze, dewelke hij toestond, twee maanden geleden aan O'nzen medewerker Ego, bemerken wij nu ook, dat hij dezelfde gunst komt toe j te staan aan den berichtgever van lie! | Chicago Daily News. . Wij weten niet, of hij den vertegen-1 ! wooirdiiger van dit Amerikaansch blad zoo vriendschappelijk onthaald heeft ' als oins, daar wij het genoegen niet had-1 den Oinzen vreemden konfrater te zien = na zijn ^nderhoud met onzen beroem-den gouwheer, doch wat wij wel weten is, dat hij niet min dan bij ons onder-houd geaarzeld heeft zijn eigen per-soontje op te hemelen. De borst vooruit-stekende, zoodra hij kenniis genomen ! had van den naam en de hoedanigheid van zij nen bezoeker, begcxn von Bissing de opsomming van de « duizend en één » diensten die hij de Belgen b'ewees ! en waarvoor wij hem dankbaarheid ver-schuldigd zijn. Dit pleidooi pro domo: dat het Ame-rikaainsche blad urbi en orbi gaat uit-bazuinen, is de waardige belooning voor de overgroote weldadigheid mat dewelke de gouwheer onze belangen beheert ; voor het enkele verlangen, zich te doen beminnen door de Belgen. Want, f is het niet om aan de armen geld te ver-' schaffen en hunnen nood te zien verdwij--1 nen of verminderen, dat hij getrachl t | heeft onze werklieden der arsenalen te 31 doen werken vootr de Duitschers ? Is hel niet, om hun in de mogelijkheid te stei- - len brood aan hunne kinieren te ver--1 schaffen, dat hij beroep deed op de vrou-•1 wen om cimentzakken te maken ten ein- - ! de de Duitschers in hunne loopgrach-j, ten te beschermen tegenover onze kanon- - nen? Is het niet met een buitengewoon - medelijdend hart, dat hij aardappels ver-3 kocht die voor rekening van de Duitsche overheid werken, terwijl deze vruchl I verboden was voor de overige werklie- - den ? Het zijn lang-tongen die durven 1 beweren, als de gouwheer deze besludten .il 11 VJillIl. DiiAINDL, rue liment ixuiian, teekende, dat het enkel was : Om Bel-gie te dwingen den vijand te kleeden en te wapenen tegen onze eigen mndgenoo-ten.Benevens deze maatregelen van maat-schappelijke voorzienigheid ten voor-deele onzer werklieden en werkvrou-wen, is het hem ook gelukt £ene oplos-! sing te vinde-n voor den landbouw. Is het niet tengevolge der tusschenkomst van von Bissing, dat « de velden zoo goed bebouwd en vruehtbaar zijn, dat groote kudden vee in de weiden grazen ; dat de toekomst van de nationale veepacht,dank zijne welingerichte opvorderingen, mag aanzien worden aïs ten voile verzekerd? » i En vele andere bezigheden waren nog de zijne, terwijl de belangen van ons ge-liefd vaderland het voorwerp waren van (zijne droomen ! Nu eens bedacht hij het beste middel om zich te ontdoen van onze reehters, leeraars en goede ambte-naars, die zich te goed achtten om te smeeken en te kruipen ; dan weder waren het « duizend en één » schijnheilige middelen om de eenen tegen de anderen j op te zetten, de Walen van Franchimont j on de Vlamingen der Gulden Spo en; dan | nog was het om op de slimste manier ] den flnancieelen toestand te treffen, het-i zij onder vorm van rechtstreeksche De-! lastingen, hetzij onder vorm van leening. Wat kon men meer verlangen ? Het is waar, er is nog de openbare gezondheid, die ook het voorwerp was zijner bijzon-derste aandacht — de zedenpolitde o. a.,r— eene zaak waarin de Belgen zich nooit erg onderscheiden hadden. Welnu, niettegenstaande dit ailes, niet-tegenstaande al deze onlooehenbare be-wijzen van genegenheid, « wordt het werk der Duitschers, door de Belgen, niet naar waarde geschat », voegt onze weldadige gouwheer, met oprecht ver-driet, aan zijne rede toe. Elke maal, dat er een nieuw besluit genomen wordt, be-stormt men de Duitschers en twijfelt men bi^zondeir aan mij men persoo'n. Zeker, va,n tijd tôt tijd gebeurt het wel, dat ik enkele te vurige vaderland ers laat dood-schieten, doch geloof mij, het is met tegenzin. Ja ik durf zeggen, dat ik mij ten pantfe s tel voor België, « ik durf zeggen, dat ik gerust kan slapen ». Gerust slapen, wanneer onder den dek-mantel van maatregelen te nemen in het belang van handel en nijverheid, men steeds meer en meer beletselen zoekt voor het hernemen der bedrijvigheid; gerust slapen, wanneer men in zulke mate opvorderingen heeft gedaan, dat er geen middel meer te vin den is om tôt grootere afpersing over te gaan ; gerust slapen, wanneer men gebruik maakt van den hongersnood om de bevolking echte da-den van trouwloosheid te doen begaan ; gerust slapen, wanneer men de moeders, de jonge dochters in het gevang werpt, omdat zij schreven naar hunne zonen, naar hunnen verloofden : « dat zij deze laatsten steeds trouw bleven » ; gerust slapen, wanneer men de vrouwen mis-handelt, die de misdaad (?) begingen Aan hunnen echtegenoot aan hei front het portret te zenden van een gezond klein-tje, vrucht hunner trouwe liefde, en ge-boren enkele maanden na het vertrek van den vader ; een portret, dat de ruwe soldaat verlangend is te ontvangen om -Ljc xiîtvrt;, x11 aiiivrjjii. er eenen eersten langen vaderkus op te drukken, terwijl hem eenen iraau over de wangen loopen zal ; ... gerust slapen, wanneer men doodvonnaSsen teekent « zonder beven nog aarzelen ». het woord is van von Bissing zelf, en dat men, tôt zelfs vrouwen, nederschiet; vrouwen, vol heldenmoed, voor dewelke de ruwste hoofden zelfs zich o-ntdekken vol aandoe-ning, vol eerbied en vol bewondering. « Ik kan gerust slapen », wanneer al de feiten die wij aanhaalden u het gewe-ten knagen doen ! Welk is dan toch het Duitsche geweten en met welke schaam-teloosheid durft vhet zich omringen ? Reeds twee voile jaren proeven wij van de beroemde Duitsche kultuur en wij komen er maar steeds niet toe ons te richten naar dezer onbeschaamdheid, logeai en bedrog. Wat dient er gezegd dan, van de Bel-geai, die zich aan het hoofd plaatsen van dagbladen, bereid om lauweren te vlech-ten voor den vijand, die de daden van den overheerscher ophemelen « door de dwingelandij en de barbaarsche maatregelen van von Bissing goed te keuren » voor de toekomst van België zelf... en zij ook, zij beweren, « dat zij gerust kunnen slapenï... » Ziedaar eene werkelijkheid waarvan de noodzakelijke opênbaring evenveel het verstand bedroeft als het het hart ver-licht ! Helbé. In ons volgend nummer geven ^ij het hoofdartikel van blai 83. Guill. BRANDT DeVlamingen in het Belgisch Leoer Sommige kunnen het niet verkroppen, dat, zelfs op officiëele wijze, is erkend geworden dat de Vla-mingen op dit oogenblik ruim 4/5 van ons actief leger uitmaken. Wij hebben herhaaldelijk gezegd, dat ,wij dat feit niet aanhalen om de Waalsche bevolking tôt eenige tekortkoming aan hare vaderland sche verplichtingen aan te wakke-ren, maar alleen om te doen uitkomen dat deze verhouding eerbied voor het Vlaamsche volk zou mogen inboezemen aan degenen die steeds onze taal en onze taalbeweging belagen. Wij zouden bo-vendien op dat feit niet terugkeeren, werden wij er niet door de toe gedwongen. In de « Echo Belge » van 24 Januari komt inderdaad weer eens een idioot stukje voor over « Les Flamands à l'armée belge ». Daarin wordt namelijk be-weerd, dat de vroegere verhouding van 67 % Vlamingen in ons leger, alleen be-rust op de inpalming van geheel het arrondissement Brussel bij het Vlaamsche land. Volgens hem echter zijn aile Brusselaars Franschmans en als er nog de Fransch-kennenden van aile Vlaamsche provinciën worden bij gerekend dan zal de verhouding tusschen « les deux groupes gaulois flamands-wallons qui composent notre chère patrie », komen op 50 % elk. Natuurlijk is elk die deze redeneering , niet aanneemt een « valet boche » en nog

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.