*p: Jaar N i46(7 Woeusdag 4 Juli 191? Lt g«tâ*a*3< Hpiktsâ fïi B-.S5 fl***""**8 8 8* ■ K 'i J*£»ê : (MiS-: f?« ? -2 : ^ S'!- §«SS \tuMim* sacs t Isk«2 3 F i te* s.§* £ca S-9s lui Ma DE BELGISCHE STAnDAARD G F "A 1' » L 3Ï5 ESHSSS'Î «Si,* « Ma GeçwSÏ» &••-•• i* ,^i 57 t j > Vf „o as Fi.jS.iSS U;r, .3-tSis ' ■5 .S® &'.-T-~! USigSS? H>Rï8 H- -- >.&, ^«^prH~~P> A C n s - | p ^ ^ i-w 8 _/v\ s\ c H r ^^®s®saas®B^ss^aBÏ3e"TrrT= ' Si§£i'®B€§îyyPS^T*^ . *> * K„w«. I. V)a«lrami. P2 B.rtr.nd Van to UmMo, Dr Van de P«m, Dr. J. V«n A» Woestyn*, lanl Ffflissrt» Dr L. De WoB, J. Simom, 0. Watttz, A&f. H. Bsaïn, Hitelon Thans. Over Heldenhulde Wat bet gedenkteeken is, dat geplaatst wordt. Nu een paar woorden nog over 't gedenkteeken dat «Heldenhulde» op de heldengra-ven opricht. Het is een kruis. Op een heldengraf kan niets anders staan. Komen de helden le vend uit den strijd i terug, strooit bloemen op hun wegen dan, ! liert er hun wapenen mee, omkranst er mee hun arm, die sloeg, hun borst en hun hoofd, ; die wilden en trotseerden, (vrouwen, dit | deden de vrouwen in de oude tijden) geeft j hen voorai de bloemen van al de levenszoet- j neden. Zij ontbeerden ze, en verdienden ze dus. Geeft bloemen aaa de Ievende helden. Maar voor de doode helden, die rusten in hun graf, zijn bloemen te weinig; daar ' heeft de held recht op 't kruis. Bloemen 1 Bloemen ! boven op 's helden hoofd, met de roode kleur der inspanning beschilderd, bruin van de zonnebrand, met het zwarte vuur der oogen er te midden in bliksemend zijn zegebloemen wonder- schoon. Bloemen zijn zege-kondgodinnen, maar op 't heldenlichaam, het Ievende, het i Wloevende t Boven, op 't schamel hoopke aarde waar-onder die bloeieade lichatnen vergaan,stem-saen bloemen 't harte treurig. Op 't graf , lijken ze zoo onmachtig, op den dood zoo , Wein, op den drempel der eeuwigheid zoo jvergankelijk ! Gauw verwelken, na één dag, i de schoone catuurlijke bloemen, na enkele i weken verkleuren de leelijk kunstmatig ge-maakte. Broze glorie, klaterglorie, vluchtig vervlogene in elk geva!, zegt hun zinnebeeld, en 't voorspelt treurig de brooze trouwe fan de korte menschelijke nagedachtenis ! Maar de helden zijn onsterfelijk-gestor-ren ; men geve aan hun eeuwigen dood het eeuwige kruis — Zij waren oorlogsmannen, en de oor-log is een zwaar kruis, waarvan de oorlogs-man de voile zwaarte vraagt. Sterfthij, men geve hem wat hij droeg : 't Kruis daî ver-kondigen zal wat hij te dragen vermocht. j — 't Leger is een kruis ; met nagels van j plicht, tucht, dwapg was de soldaat er aan iivastgehecht ; diende hij en stierf hij er in. 't Kruis op zijn graf verkondige wat zijn levea was. i i — De soldaten-helden vielen op 't altaar 'f pan 't vaderland ; 't kruis is het wereld-al- ? Itaar, waar 't offer verlossing bracht....... f 11 kruis op hun graf zcgge wat hun offer ' jverdiende en bediedt. j — 't Graf der helden dekt vergoten bloed: ons hart denkt meer aan 't bloed dan aan * t gebeente als we |er bij staan en droomen. ; De heldengraven zijn de roode graven. i t Kruis, het in bloed gepurperde, eeuwig in bloedrood stralende, prijke op hun graf. t- Hun graf lijkt een kuil en kerker, ge-pijk aile graven, maar, verschillend van j aile graven, is 't eene bron op de hoogte, \ die vrijheid in levert, en hun donker baart glorie. 't Kruis leek sehaude en slavernij maar was glorie en bevrijding. 't Kruis op hun grat l I — Hunne lijken liggen plat uitgestrekt, rua bloed vloeide vlak over de aarde heen, ■ds was het eliendig verloren. Maar demor-fcea spreidt zijn roodover de hemelvlakten ■is het tapijt waar de zonne over optreedt pu aegepraal. 't Kruis op hun graf dus ge-pîant.| " 'n den strijd vielen ze, door de wonde . ïe dat wapen sloeg, waarvoor ze manmoe-dig niet vluchtten; wat zezoo heerlijkdood-"dc worde hun zegeteeken, 't Kruis gelijkt j>P een zwaard. Men vaite het bij zijn dwars-l>alk als bij een hacsdvest en stoottc het i met zijn punt in de borst van den grafterp, | als cen doodsteek in 't hart van den dood. j — 't Graf en den dood zagen ze aan 't ; einde van hun plicht staan, en vervulden j hen toch. Zoo overwonnen ze dien dood en dat graf waarin zij vielen. Zullen bloemen op 't graf de overwinning over 't graf, de zdge in den dood verkondigen ? Slechts een teeken alleen beteekent nog voort overwinning boven op 't graf, en boven lijken i zweeft er slechts eene Nikè die de zege der | lijken aankondigt : 't Kruis, Christus' kruis en dat a leen. Geen bloemen op hun graf maar 't kruis. De schoonste roode rozen groeien Op geenen Griekschen berg, o neen, Maar op den kruisberg, hardvansteen, Waar Jezus hoofdkwetsuren vloeien. (Vondel.) En 't kruis rood als een liefde-roze, moe-der der witheid van de schoonste leliën, dat i eenmaal in gloriegoud oritluiken zal, is de ! schoonste aller bloemen. Geen bloemen, ; maar 't kruis I ten minste geen bloemen ; alleen maar 't kruis eerst en dan wat bloemen aan zijn voet, is de eenige hulde die helden ; past. I Een kruis op 't graf van elken held. Elke 1 zwaargekwelste krijgt van den koning een ! eerekruis, en neemt het aan, omdat het kruis op de borst glorie beteekent. Elkiijk krijge van 't volk wat zijn koning hem niet meer geven kan : 't kruis, omdat het op aile graven en alleen giorie beteekent, en dat elk lijk daar recht op heeft. \ Geen gezamenîijke kruisen ! elke gesneu-velde heeft recht op de voile beteekenis van zijn dood. Die straalt in 't kruis alleen uit, Laak ik nu de soldaten die zoo liefderijk en zoo mild bloemen en kransen voor hunne maten kochten ? Dat zij verre van mij, hun inzicht was te hartelijk, hun geldoffer te edelmoedig ! Maar ik beklaagde dat ze voor dit offer, dat het hoogste verdiende, 't hoog-ste niet kregen : en dit is, zonderen eeni-; gen Iwijfel, het kruis. Wil ik dat ze nog meer van hunne karig toegedeelde centen geven ? Neen, voor minder geld krijgen ze « 't Steenenkruis van Heldenhulde», dan een bloamenkrans; er zal zelfs nog geld voor bloemen overblijven. Dit zeg ik zooveel te minder voor soldaten, omdat niet de soldaten de gesneuvelde soldaten, maar wij burgers ze moelen hul-digen Zij steiîen de daad voor ons, aan ons dus de daad te huldigen en edelmoedig 't geld zelf bijeen te brengen dat daartoe noodig is. Maar tôt de soldaten zeg ik toch in Vlaamsche oprechtheid : Gij zijt in zoo groot getal katholieko brave jongens, gij geeft milde om kronen voor uw maten te koopen, gij zuît nog lie ver even mild zijn als gij een steenen blijvend kruis aan uw maten kunt bezorgen, maar vergeet ge niet dat zelfs het kruis slechts een teeken is en dat de kracht van 't kruis te uwen dienste staat ? De kracht van 't kruis leeft in 't Hei-lig misoffer. Zelfs met't kruis op hun graf te plaatsen eert, huldigt, bekroont ge maar hun lijk, met de misse voor hun te laten opdragen bereikt gij ze zelf, vat gij hun ziele vast gelijk ge hun lieve hand vattet als ze leefden. Gij vat ze aan met Christus' eigen doorboorde en bloedende hand en geeft hun de echte glorie. De aardsche glorie, die de gedenkteeke-nen geven, kan ijdel en hol zijn ; de fclorie, die Christus hand aan de zielen geeft, die ze aanraakt, is zaligheid. Vergeet gij de misse niet?uwe brave ouders zouden ze voor U niet vergeten, gij weet het wel. Cyriel Verschaeve. HELDENHULDE vraagt voor iedere ge-meente een persoon die zich zou willen ge-lasten met het inzamelen van giften. Schrij-ven naar E. H. Verschaeve of Dr. Verduyn H. E. A. Ooplogs lljdlrîg&rf: _-j—- i —, BELQISCH front 2 Juli 20 uur. — Binst den nacht werd een detachement die poogde onze loopgra- ? | ven Z. Het Sas te benaderen, afgeslagen. | De artillerie-strijd werd hevig doorgezet om î Diksmuide-Steenstraete-Het Sas. î | FRANSCH FRONT Î2 Juli i5 uur. — Z. St Quentin sloegen wij een handslag af. Gister vielen we aan ; l weerszijden den weg AillesPaissy engeluk- : « ten er in op den vijand het verloren terrein | j terug te winnen. | Nogal geweldige artillerie-strijd van af f Laon tôt Reims. In Woevre sloegen wij een sterke verkenning af. . ! RUSSISCH FRONT ! « I Na lang stilzwijgen heeft de Russische | staf eindelijk een ambtelijk bericht afge- ; kondigd,waaruit blijktdat de bedrijvigheid s heeft hernomen. De duitsche berichten ge- s wagen van een russisch offensief op 3o klm in de richting van Lemberg. We moeten jj niet te spoedig jubelen ; maar ons toch ver- • heugen over deze gunstige verschijnselen. j . De toestand in Rusland Men mag aannemen dat er eindelijk ver- \ standhouding tusschen de regeering en aile j partijen is gekomen. Zoo wordt het behoud van de Douma, die eerst ontbocden werd verklaard, door de regeering verzekerd tôt op den dâg der nieuwe stemming der kamers. Van een anderen kant wordt met nadruk in aile bladen gewezen op een dadelijk her-vatten van den strijd. Het gedacht op een afzonderlijken vrede is door allen verlaten. De bondgenooten en Spanje Spanje heeft een vriendelijke verwittiging * ontvangen van wege de Verbondenen om « * den duitschen onderzeeër na i5 dagen op-' onthoud in een spaansche haven losgelaten î te hebben. De spaansche ministerraad is ; bij hoogdringengheid bijeengekomen om ; over den militairen toestand te,beraadslagen. 1 f Duitschlaod en de Neutralen. I Argentina heeft Duitschland laten weten -f dat indien nog een enkel Argentijnsch schip getorpeteerd wordt, het de betrekkingen ! zal afbreken. Te Christiana heeft Duitschland admiraal von Hintze, als gezant benoemd. Dit is een uitdagen want von Hintze heeft in de ambassades waar hij voortijds kwam, altijd tegen Engeland en Frankrijk gekuipt. iUup A PARUS meldt : De beide artilleries wa- s ren heel werkzaam om CERNY,om StQuen-tin en op het plateau van Californie. Geen infanterie-gevechten. j f .... ' • . • S ! ! } ! I I ' I I i I i ' s f { i ? : l. i * r VAN EN VOOR ONZE SOLDATEN Na de Stockholmsche fiasco. De socialistische conferenîie of liever het onderhoor van Stockholm is geëindigd. Branting, de leider ervan, heeft een pers-gesprek toegestaan. Onze soldaten zullen wel graag vernemen dat Branting een beet-je beteuterd is. De duitsche socialisten zijn al even heerschzuchtig geweest aïs hun keizer. Maar heerschzucht leidt ten val. Branting voorspelt het in kiare bewoordin-gen : geen vrede is mogelijk, zegt hij tenzij het duitsch militair en regeeririgstelsel worde afgeschaft. De duitsche socio's gingen naar Stockholm om de neutralen van hun irzichten te overtuigen Ze hebben een ander uitwerksel teweeggebracht. De neuirale socio's stellen zich vlakweg tegen de duitsche gedachte. Zooveel te beter. Ook al dezen kant mag Duitschland wel een iliusîe te meer zien verzwinden. Het beleggen van een nieuw onderhoor, ditmaai van de Verboa-den socialisten wordt dus overbodig,vermits éa neutralen éa Verbondenen dezeifde zaak wenschen. De duitsche poging heeft schipbreuk geleden, wat te voorzien was, de soldaten op 't front zullen den vrede maken dien ze willen, niernasid. anders. Dat is hun werk. Visch. voor onze soldaten Het schijnt dat er ernstig spraak is het voedsel vau onze soldaten aan te vullaa met visch, een of tweemaal in de week, 't Ware in elk geval een prachtsge proefneming en onze jassen zouden er niet ontevreden om zijn. Eeuwig het stukske « leder » zou de taaisîe magen doea overstuur staan. De vischsoorten die men meent te geven zouden zijn : Kabiijauw en gezouten haring. Ter dezer gelegenheid mag het bejammerd wor-den dat onze visschersvloot nog steeds in zekere fransche havens te rotten ligt. Met een beefje meer voorzienigheid had men heel de belgische visschersvloot voor het leger kunnen doen vareo. Misschien derskt men er nu aan? DE TOESTAND Zonder verbazing hebben we door de ambtelijke berichten vernomen dat de Duit-schers met een ongehoorde hevigheid hun aanvalkeurkorpsen geworpen hebben tegen het Fransche front van Champagne en den i Iinker-Maasoever. Hier moet natuurlijk een j afleiding ingezien worden van den strijd j die op 't Westelijk front op uitbarsten ] staat. Aan een Duitsch doordragend offen- ] sief in deze beide sectors gelooven we niet, j omdat voor 't oogenblik, Duitschland al zijn ! macht in reserve moet houden voor de ge- \ beurtenissen die zich op aile fronten kunnen j voordoen. We willen alleen aannemen dat zij van wege de Franschen het beginnen j van een offensief dat gelijktijdig met andere \ krijgsverrichtingen zou ingezet worden, ! willen verhinderen. Want, meer en meer, en de bewijzen ij krijgen we telken dage tastelijker onder de i oogen, wordt het klaarblijkelijk dat we in ï de eerste weken iets zullen beleven waardoor • al de rest in de schaduw zal komen te staan. jj Duitschland voelt het onweer genoeg op- ! dagen. Het laat geene gelegenheid voorbij-1 gaan om, waar 't mogelijk is, de toebereid-1 selen op het Vlaandersche front door artil-1 lerie-geschut te bevechten. Het feit dat het | slechts dit middel weet aan te wendea laat Sj duideîijk genoeg uitkomen dat het noodge- dwongen zich een defensieve houdir>g moet opleggen Dat het er siuiven zal, moeten we niet een onzer k-zers nog betoogen, maar of werkelijk de bevoikiDg irr^t den daver moet zitten om reden der onvermijdclijke gevolgen die steeds met een krijgsverrichting van groot bedied gepaard gaan, vinden we toch wat overdreven. Haast en spoed is zelden goed en op 't oogenblik dat de bevrijdiog naakt, — want om de bevrijding vau een gedeelte der Vlaanderen gaat het — moet men eerst tweemaal denken en slechts na rijp beraad beslissen. Dit geldt hier natuur-lijk in gevallen die nu hoegenaarnd nog niet kritiek zijn. 't Andere laten we buiten kwestie. We staan dus aan deti vooravoisd van groote gebeurtenissen. Zoowel van onzent-wege als van den kant der Duitschers hebben we een groote militaire bedrijvigheid aan te stippen. Op het Zuidelijk gedeelte van ons front beukt de vijand om een tegenhanger te zoeken voor 't geen wordt bereidt op het Noorderiijk gedeelte. We zullen ons ".an ous sluk niet laten brengen. Van Russische zij de komt ons de ver-heugende tijding dat men ginds waailijk aan een ofï f&ief begint te denken. De Dui'sche berichten spreken gedurig van hevigen arîiUeriestrijd ea half ambtelijk lieten ze verstaan dat geen troepen nog uit het Oosu.î ik fre > gelicht worden. Dit zou voor ons van ' slierhesle allooi zijn. De houdi'i vau de neutralen tegen Duitschlund woi J • met den dag scherper. Noorwi gen en Zweden hebben,om zeggeug, een echt ultimatum gekregtn : de bomtnen-zaken dood te laten ofwcï te boeten. Of zij hen nog larg op de teenen zullen iatea trappen, is eerj andere zaak. Spanje staat op twee stappen van een revoîutie, naar 'i schijrit, maar tegen het koningdom zou het eigenlijk niet z jn ge-meend; wijl bij de Bondgenooten hetgroot-ste belang gehecht wordt aan de geheime •zittingen die de Fransche Kamer besteedt aan 't bespreken v?n het laatste offensief. Men voorziet eene ministeriëele wijziging. Wat Generaaî Ni -/elle aangaat, die is steeds zonder bevel maar sou ia 't kort met eene bijzondere zending worden belast, AAN HET NOORDZEESTRAND I WIT.TE ZEILEN Witte zeilen aan de kimme Dobberen op den waterplas, Net als bifinke witte meeuwen Op het spieg'lend zonneglas. (i) Bolle zeilen aan de masten, Vleugelea van de waterrneeuw, Glanzen schielijk als het glimmen Van de zonne op den sneeuw. Zacht ze drijven op en neêre Schomm'iend op der golvenrug, Met den schuim omkranste sleven Naar het Noordzeestrand terug. Sneller 1 haast u snel te varen, Gruwelijk' grioit de oceaan, Splijt zijn baren, klieft zij a golyen Ruimt U snel een veil'ger baaa. Straks dan spîijt hij zijne kakea Vreeselijk opea voor uw graf, Zwelgt U in zijn ingewaaden, Doemt Uw roek'loosheid tôt straf. Hermans Edward (i) de zon spiegelt zich in de zee. In Griekenland De Verbondene troepea hebbea Athenen verlaten, Eea teekea dat de rust weerge-keerd is en er geea vrees meer bestaat. Ve-nizelos en zijn medewerkers zija reeds elte-lijke malea saamgekomea. Mea verwacht de eigeniijke oorlogsverklariag in de eerste dagen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.