s iF cfe/i Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende \ — Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOIJDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron" of batterij ontvangt Lien of vijftien Fransche en Nederiandsche exemplaren. DE BEHANDELING (an it Kfijisgevangsnea in Duitschland (Ver vol g) Het Voedsel De Duitsche bladen die in het Fransch vei'-sehijnen, zooals Le Bruxellois, La Belgique, Le Courrier de la Guerre, La Gazette des Ardennes, of in het Vlaamsch, zooals De Gazet van Brussel, drukken deze grove 1 eu gens : « De krijgsgevangenen in Duitschland krijgen gezond en overvloedig voedsel. s Ziehier waarin dit « gezond en overvloedig voedseî » bestaat. Laat ons eerst Cens de « menus »zien, door dezelfde bladen afgedrukt onder de melding : « Medegedeeld door het ministerie Van oorlog te Berlijn. s Kamp te Menu van 19... Arbeiders. Niet arbeiders\ , 's Morgens. Ersatz-koffie (sic). Idem. Brood, 250 gram. — 's Middags. x gr. visch.. = x kalor. x gr. visch.. = x kalor. X gr. groente = x kalor. x gr. groente = x kalor. x kaloriën x kalor. Bemerking : 1° Zij die niet gewerkt bebben, of die niet voldoende gewerkt bebben, zullen minder dan de anderen ontvangen ; 2° De MofTen houden geen rekening met de hoedanigheid van het voedsel. Het eenige waar zij rekening mee houden is met het getal kaloriën door die of die stof voortgebracht. Wat beteekent dat : Visch en Groente*? De fabrieken van ingelegden visch sturen in oude haringtonnen al de overblijfsels, zooals de kop-pen, de vinnen, het zaad, enz. Dat is de visch. Wat de groente betreft, dat zijn eenvoudig in stukjes gesneden beetwortelen, die men twee uur laat koken. En daarmee klaar. Maar er is ook nog de çssenpenssoep. Dien naam geven de gevangenen aan het afschuwelijk voedsel, dat als volgt vermeld wordt : x gram groente = x kaloriën. x gram vleesch = x kaloriën. x kaloriën. De groenten, als zd niet vertegenwoordigd "worden door betteraven, worden het door draf (afval van de. brouwerijen) of door pulp (afval 'uit'de suikerfabrieken). Het vleesch komt, evenals de visch, toe in oude karingtonnen. Deze tonnen bevatten allerlei afval van de slachthuizen, zooals pensen, enz. Dit « gezond en overvloedig voedsel » ver-spreidt een afchuwelijken stank, dien men best bij a natuurmest » kan vergelijken. In het kamp van Lichtenhorst II heb ik soep gegeten, be-staande uit bloed van ik weet niet welk dier, vischkuit, paardenboonen en rutabagas. Het is, geloof ik, de beste soep die ik tijdens gansch mijn verblijf in de Duitsche kampen gegeten heb. Het brood. — Kan men met dien naam den afschuwelijken bruinachtigen blolc bestempelen, waarop de twee letters K. K. in grooten omvang goed zichtbaar zijn.Iedereen ontvangt zijn snede: één brood voor tien man, ongeveer een dikken 'boterham. Dit brood is uit ailes, behalve bloem vervaardigd. In het kamp van Oberbode, vond men in het begin in het brood vex-gruizeld glas, eindjes lto-perdraad, en op een zekeren dag bleef er zelfs een koperen huis onder de tanden van een uitge-' hongerde steken. De avondmaaltijd bestaat gewoonlijk uit een halven liter thee van moerbeziebladen en een halven haring. Het drinkbaar water is zeldzaam, daar de meeste kampen in moerassige streken gelegen zijn ; het heeft een bedorven reuk en een afschuwelijken smaak. Als men de pakjes, die de gevangenen van hun familieleden of van komiteiten ontvangen, al'schafte, zou men ze zeker op enkele weken tijcis vaa hougef ziea. ouikomctb Het merkwaardigste is wèl dat de Moffen ailes benuttigen als voedsel voor de gevangenen, zonder er zich om te kommeren of het zelfs eetbaar is. Deutsche Kultur « De gevangenen worden te werk gesteld vol-gens hun bekwaamheid. » Deze in de Moffenbla-den zoo vaak herhaalden zin is een leugen. Brigadier D., uit het Sennelager, was met een twintigtal makkersnaarLemgo (Lippe) gestuurd om in een bosch te werken. De gevelde boomen moesten naar het station gebracht worden, om van daar naar de opslagplaatsen van het veld-leger gestuurd te worden. Het werk duurde van ♦ 6 uur 's morgens tôt 7 uur 's avonds met een uur rust 's middags. De gevangenen moesten het kamp om o uur 's morgens verlatenom er slechts om 8 uur 's avôndfe wéer te keeren. Des middags aten zij ter plaats zelf. Het afschuwelijk voedsel dat zij ontvingen bestond bijna uitsluite-lijk uit beetensoep, De zieken werden niet ver-zorgd en kregen geen voedsel, zoolang zij het werk niet hernamen. In den afgeloopen Winter bleef deze dwangarbeid voortduren, ofschoon de therinometer ^0 g r ad en onder liet vriespunt stond. Om het ontsnappen te bemoeilijken, had men bevel gegeven de schoenen te Sennelager te laten. De gevangenen moesten met zware klom-pen aan de voeten arbeiden. Als het sneeuwde, en de sneeuw soms 40 tôt 45 cm. hoogte bereikte, moest men ondanks dat ailes des morgens en des avonds, een uur ver gaan. De mannen hadden steeds natte voeten. Het kantonnement was niet verwarmd en het was onmogelijk de kleedereri te droogen. ' Daar zij dergelijk leven niet konden uithou-den, weigerden brigadier D. en zijn makker G., van de vliegeniers-afdeeling der Belgische genie, nog langer te arbeiden. Acht dagen lang werden deze twee ongelukkigen in een cachot opgeslo-ten zonder eenig voedsel te ontvangen. Zoo hun makkers hun niet eenige beschuiten hadden kunnen toesteken, zouden zij er zeker van hon-ger gestorven zijn. Den negenden dag werden zij naar het gevarig van Lemgo overgebracht. Yeertien dagen lang zaten zij in een donker' cachot. Geen brood. Aile vier dagen een halven liter soep ; dat was al het voedsel dat zij kregen. Toen zij uit het gevang kwamen bleven zij in hun weigering om te werken volhouden. In de kelders van het gevang te Lemgo bevindt zich een foltertuig bestaande uit twee horizontaal boven elkander geplaeftste roosters. De patiënt wordt tusschen beide roosters geplaatst. Brigadier D. verduurde deze foltering twaalfuur lang. Daar hij het toen niet langer kon volhouden, be-loofde hij" het werk te hernernen. i Sedert dien is hij er in gelukt aan zijn beulen te ontsnappen. Hij heeft zijn vrijheid weer vero-verd en bevindt zich heden aan het Belgisch front. Dit is slechts een voorbeeld onder de honderd duizend van de <t Deutsche Kultur ». De Kleeding van de Krijgsg-evatigenen In strijd met wat er moést gedaan worden,ontvangen de krijgsgevangenen niets van Duitschland. Als een ongelukkige geen linnen meer heeft en hij er vraagt, zal hij dit krijgen, als hij werkzaam is, maar verscheidene weken lang zal men er de waarde van op zijn loon afhoudeu. Hij die aldus een onderbrook noodig heeft, moet drie weken .lang voor niets werken. Zij die in kommando gaan werken, moeten in sommige kampen, zooals in dat van Hameln of in het Sennelager, hun schoenen achter laten. De Moffen beelden zich in aldus de kansen op ontsnap-ping te verminderen ; deze mannen krijgen dan klompen. De kommandos gaan naar den arbeid van 's morgens tôt "s avonds, en dat voor een loon van 20 tôt 30 centienien per dag. Dit loon wordt hun slechts betaald na afhouding van de waarde van hetgeen zij ontvangen hebben. Een paar klompen kost 3 mark 60. Beken dus uit, hoelang zij moeten werken alvorens hun eerste loon te ontvangen, vooral als zij een volledig pak noodig hebben. In het kamp van Lichtenhorst doen de Moffen aan de krijgsgevangenen de oude militaire pak-ken betalen die zij waarschijuiijk iii iicigië in de dépôts gestplen hebbea. Van Rechts en Links Vi'ijdag morgen, had er te Ste-Adresse, onder het voorzitterschap van baron de Broqueville, eene ministervaad-vergadering plaats, waarop de staatkundige en "diplomatische toestand, de ravitaljeering van het bezet gebied en de toestand der Belgische geïnterneerden in Hol-land, voor wat de organisatie van het werk betreft, werden besproken en onderzocht. * * # Mevrouw Alfred Reboux, bestuurster van het Journal de Roubaix, die twee jaar lang de dwingelandij van den verdrukker gekend heeft, heeft Vrijdag avond, in de « Société de Géographie commerciale » te Havre, een roerende voor-dracht gegeven. Mevrouw Reboux sprak over ailes wat zij gezien en geleden heeft. met een eenvoud en warinte die zich aan het publiek me-dedeelde.De toehoorders hebben langdurig haar oproep tôt de vrouwen toegejuicht, opdatzij ookzoudea strijden voor vrijheid en ideaal tegen de slavernij. Een groep artisten van de voornaamste Lon-densche schouwburgen heeft hare welwillende medewerking verleend aan het feest dat verle-den week te Londen, ten bate van het dépôt van Enling van het Belgisch R.-K. gegeven werd. Aanminnige meisjes hadden zich met den ver-koop van het programma belast. Onder de aanwezigen bemerkte men prinses Clementina-Napoleon ; baron Moncheur, onzeu gezant ; gra'af de Lalaing ; senator Bergmarm, den heer Maeterlinck, vertegenwoordiger vau het Belgisch R.-K. Het feest bracht veel geld op. * * * Generaal Bradford, de jongste Britsche gena-raal, die slechts vijf en twintig jaar was, is on-langs te velde gesneuveld. * * * In bezet België hebben de Duitschers een be« sluit uitgevaardigd, krachtens hetwelk de naam-bordjes der straten in het Nederlandsch dieneo. opgesteld. Dit besluit is niet alleen van toepas-sing in « Vlaamsch België maar ook in het arrondissement Brussel ; Groot-Brussel alleen maakt voorloopig uitzondering. Helaas ! wat zou er van de krijgsgevangenen geworden als er geen steunkomiteiten bestonden ! De Geneeskundige Dienst. Deze is ingèricht door de gevangenen. De voorwerpen die er tôt den dienst noodig zijn worden niet door de Duitschers geleverd. De geneesmiddelen moeten uit Zwitserland of uit België komen, want in Duitschland zijn er geen meer. De verbandzwachtels zijn vervangen door stroken gefronsd papier, watte is door een soort water-opslorpend papier, hecht-pleister door perkainent-papier vervangen. Een zieke die geen koorts heeft, is daarom niet van het werk vrij gesteld. Als er ongevallen plaats grijpen, hetzij in de mijnen, hetzij in de fabrieken, worden de lede-màten zoo slecht ineen gezet, dat zij die er het slachtoffer van waren, gewoonlijk invalieden blijven. Het gebeurt meermaals dat een gebro-ken lichaamsdeel zoo slecht ineengezet wordt, dat die Herrn Doktern het opnieuw moeten bre-ken om het soms nog slechter dan de eerste ma al ineen te zetten. In sommige gevallen, dis na den oorlog zullen kunnen uiteen gezet worden, werd een zelfde breuk tôt tweemaal toe gebroken, alleen voor het genoegen van die heeren professoren der « Deutsche Kultur t. Ik kan niet bevestigen dat de krijgsgevangen gewonden, die van het front kwamen en die in de militaire gasthuizen verzorgd werden, het-zelfde lot ondergingen. Bijna al de lijken van de mannen die in het kamp van Soltau overleden, werden ontleed in de 1 gèueven aan de Duitsche studentôn, kunuitliut îuiiitaù't; geMeesheei-eû. M. V, 11 December 1917 ' , Num-mer 511 — kiwi mu"1 «nui m ■■■— m i ni a—wj

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.