zalio en GeluRhlo Nieuwiaar ! ■Zalig en gelukkig Nieuwjaar ! Wat roervolle herinneringen breng* die wenseh ons niet te bin-nen Wie doet het niet droomen van zijn tehuis ?.„ Was men ooil gelukkiger en zaliger dan daar, in den- familiekring, bij vader en moeder, broeders en zusters, vrouw en kinderen ?;.. En nu, is men verre van huis, hais over kop gedompeld in een sehrikkelijkèn oor-log !... En toch klinkt onze wenseh : Zalig en gelukkig Nieuwjaar — « Zalig en gelukkig in al die gevaren en ellenden en verlaten-heid...? Neen, die Nieuwjaarwensch js ijdel nu, en slechts eer spotxvoord. — Zoo sprefcen is onbebacht en oppervlakkig. 't Geluk, de vreugde liggen niet vastgeankerd aan een plaats- of een tijdsom-standigheid. We dragen die in ons : de zaak is ze te weten liggen. ze te grijperi. Wie in de goddelijke Yoorzienigheid gelooft, vat dit : jongens, waar is uw geloof ? Spijkeren ive eens de twee volgendf zaken vast in ons hoofd : De vinger Gods richt ailes en God mini ons bovenmate. En wel 't eerste : is daar twijfel aan? God is immers de Almachtige, de Alwijze, de Albehoeder. Niets gebeurt er buiten zijnen Goddelijken wil of toelating. Geen haar valt van ons hoofd zo-nder zijne tusschenkomst En nu ten tweede, we zegden : Goc mint ons bovenmate. 't Yerband tusschen de twee springt in 'toog Al wat er gebeurt, 't komt ons al ten goede. Moet het ons noodzake lijk zichtbaar ten goede komen. of lichaamlijk ? Jongens, w^ar is uw geloof? We vergeten te lichtelijk dat God onze vader is : gaal een vader zijn zoon eene slang voor een visch geven ? een steen voor een brood ? We doen lijk onbeachtzame, lichtzinnige jongens die de noot wegsmijten omdat de schale te hard of te bitter is. Koe zouden we met ons gemeten verstahd. de ondoordringbare wegen doorvorsehen van den oneindigen God ? Een zaak staat vast : Allés valt ten goede uit voor wie God bemint, lijk de II. Paulus zegt, Versterken we dus ons geloof op dezen Nieuwjaarsdag en bidden we : Heer, vermeerder ons geloof ! Zalig en gelukkig'Nieuwjaar ! Heeft hij een beteekenis nu die wenseh ? Is hij ijdel ? Hij betee-kent : Heer, vermeerder ons geloof '... Is 't dan al onzichtbaar geluk en naar de ziele, dat 'k wense'ne ? Hoofdzakelijk ja, doch niet alleen. Geen rozen zonder doornen. Al is de oorlog toeh zoo lastig, er komen toch soms straalkes van troost en vreugde door : een brief van huis, een verlof, een vrije dag, een goeie vriend, de Poperingsche Keikop — is 't niet ? — en wat weet ik al. Dat er vele zulke trooststraalkes in uwen hemel schijnen dees jaar : ziedaar wat er ook nog ligt in onze nieuwjaarwensch. Zalig en gelukkig Nieuwjaar ! Is hij schoon, is hij diep, die wenseh ? Poperingsche jongen, 't is uit der harte dat « de Poperingsche Keikop » hem u toestuurt. Die de vogels, zonder zaai-en, laat den ' scherpen honger paaien, Heere, neemt uw volk in acht, Dat van TJ 'nen troost verwacht ! ftp nnm*c\cz y De tegenwoordige toestand is ernstig. Die dat niet gewaar is, wordt ziende blind. Slaat eene gazet' open, gelijk welk dag en 't steekt u de oogen uit. Eusland eet zijn woord en laat ons zitten. Ronmenië natuurlijk moet van de brokken deelen.., en zoo komt de mof welhaast met zijn troepen naar hier afgezakt. 't Zal schuw gaan, hoor, dees >vinter! Moet men daarom den moet! opgeven? Neen, jongens, nooit, 't zit niet in onzen aard. Eendachtig blijven en zoo strijden 'do lioon iresteund op God.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.