Registered at the General Post Office as a Newspaper. Téléphoné: Muséum 267. m* 12 Bladz. De Stem uit Belgie Bureel : 21, Russell Square, London, W.C. Abonnement : ls. 9d. voor drie maanden. Subscription : ls. 9d. for three months. 2de Jaargang.-Nr. 48. oPiag«: I3,°o<>. VRIJDAG, AUGUSTUS 18, 1916. Abvr™itTri dl t: Price Hd. BELANGRIJKE VOORUITGANG VAN RUSSEN EN ITALIANEN. NOTA VAN DEN UITGEVER : Eene dringer bede om abonnementen en ondersteuning ten eir zonder schuld onzen nieuwen jaargang te kunr bereiken. De Parochiale Scholen van het Bisdom Mechelen. Een noodkreet van Kardinaal Mercier ten bate der katholieke vrije scholen van zijn bisdom klonk dezer dagen tôt in Holland en wordt ons overgemaakt. Onze parochiale scholen zijn in grooten nood daar hunne gewone weldoeners niet bij machte zijn te steunen als gewoonlijk. En nochtans die scholen zijn er broodnoodig voor het behoud van de Godsdienstige Waarheid in het hart van het volks-kind.—Spijtig is het dat de niet-katholieken niet beter de katholieke positie in deze begrijpen.— Te Antwerpen alleen rees de schuld op 100,000 fr. omtrent. Er zijn bij-zondere offerblokken geplaatst voor de scholen in aile de kerken. De toe-stand is des te erger daar de stads-scholen concurrentie voeren met uit de stadskas te putten om kleeding-stukken en voedsel aan de kinderen uit te deelen, hetgeen de katholieke scholen natuurlijk niet bij machte zijn te doen. Wij, katholieke vluchtelingen in den vreemde, kunnen weinig gelds opsturen voorzeker, maar niettemin kunnen we iets, en vele kleintjes ma-ken een groot. Daarbij is de daad van ook nu en in den vreemde voor die groote zaak iets veil te hebben, eene schoone betuiging van gods-dienstzin en diepbegrepen naasten-liefde. Velen onzer, en ik zelve, hebben daarbij een plicht van dankbaar-heid tegenover onze parochiale scholen, omdat wij er zelve werden opge-leid in de kristelijke levenswijshëld in welke geheel ons Geluk gelegen is. Daarom openen wij een inschrij-vingslijst voor de vluchtelingen, ten bate der parochiale scholen van het aartsbisdom Mechelen. Wij weten dat aile degenen die vroeger voor den schoolpenning offerden, ja zelfs onze soldaten, iets zenden zullen, 't zij een shilling of een halve, een halve kroon of een heele. Het geld zal langs Zijne Hoogwaardigheid Monseigneur De Wachter aan Zijne Eminentie Kardinaal Mercier worden overgemaakt.Spreek er bij gelegenheid ook En-gelsche katholieke vrienden over : geene hulp kan onzen grooten Kardinaal aangenamer zijn dan deze. Floris Prims. iste INSCHRITVINGSLITST. P. Fidelis i o o Miss Sevenoaks o i o M. Van Bavel o i o L. Van, Bauwel o i o J. Brusselmans o i o J. Vermeulen o i o E. Huygh o i o J. Impe o i o Hoe men Gelukkigen kweekt. I. De Catechismus is de allerzaligste wetenschap van aile wetenschappen der wereld. Om door de wereld te komen moet ge tegenvvoordig kunnen lezen en schrijven ; om iets of wat plaats te kunnen bekleeden moet ge nog heel wat ander boekengeleerdheid bezit-ten ; om uw brood te verdienen, een meisje waard te worden, en met Gods gratie een huishouden te kunnen aan-gaan, moet ge uwen stiel kennen, en alreeds een zeker praktisch doorzicht in het leven gewonnen hebben. aile die zinsplezieren, wij willen altijd meer en iedereen weet genoeg dat de rijkste menschen daarom de gelukkig-ste nog niet zijn. Maar zoo'n " chancards " zijn rare vogels. In der werkelijkheid klop-pen tegenslag en ziekte heel dikwijls op ons deur, geen enkele deur haast gaan ze voorbij, en een andere onwel-kome gast, die geen enkel deur ver-geet, is dan nog altijd de Dood. Geen enkel van die instinctmen-schen zal het afstrijden dat we hiei in een wereldje leven waarin wee er jammer ieder van ons elken dag over-vallen kunnen Zijne Hoogwaardigheid Mgr. De Wachter te Faisley, omringd van de Belgische Priesters die in het Diocees van Glasgow werkend zijn. Maar om nu u zelve gelukkig te maken, en daarbij degenen voor wie de Goddelijke Voorzienigheid u doet zorg dragen, is er heel wat meer noo-.dig.Daar hoeft levenskennis. Wat beteekent dat? Dat beteekent dat ge verstaat hoe het leven werkelijk dient opgevat. Maar weet dat niet iedereen? Is dat een wetenschap? Inderdaad. Het meeste paart menschen ziet daar geen wetenschap in. Men kan immers louter gelijk eender welk dier zijne instincten volgen, zijn nooddruft en zijn plezier zoeken. Dat moet niet geleerd worden. En zoo leven ook veel menschen. Als ge hun spreekt van goed en kwaad, dat beteekent dan dat ge iedereen in zijn wezen laat en, als ge katholiek zijt, dat ge daarbij nog naar de kerk gaat. Zulks is gebrek aan levenskennis. En de gevolgen? Veronderstel dat ge een " chancard " zijt, nooit ziekte, nooit tegenslag, noch in de geldzaken, noch in de liefde ! Zoo schoon als ge het veronderstellen kunt! Wel, de mensch vindt geene eindberusting in * * * Zoo is het voor menschen die geen levenskennis hebben opgedaan. Maar Onze Lieve Heer heeft het goede nieuws op de wereld gebracht, bet ware begrip van het leven, dat vrede geeft aan de menschen van Godes goedwilligheid. Die instincten, die zinnen, zoeken hun verzet, hun plezier, maar de mensch is meer dan een instinctmatig beest dat in het voldoen zijner lusten vrede en slaap vindt. De mensch is niet om zijne lusten geschapen. Rijkdom, eer of geslach-telijkheid zijn geen einddoel voor hem. Hij kan dat ailes niet wegcijfe-ren uit zijn bestaan, maar hij moet er zich boven weten te zetten. En dat is de levenskennis. En daarin ligt het geluk. O, weinigen zijn geleerd in die wetenschap. De beginselen ervan staan in den Catechismus, maar men moet die beginselen naleven om er den zin, en de beteekenis van te vatten. Zijn er niet velen katholiek van be-lijdenis, en toch heidensch naar het leven ? Zie ons jong volk eens na, onze jongens, onze meisjes in ae jaren van het openbloeiende leven : leeft de massa niet met de werefdA in de wereld, om de wereld? Goed en kwaad doet men afhangen van hetgeen de wereld er over meent, en dan nog! Hoevelen hunner zijn bedacht zich boven de wereld te verheffen? Laatst hoorde ik van een katholieke zeggen dat de echtscheidiftg nu toch hetzelfde niet meer was dan vroeger : dat was tegenwoordig ook van deftige menschen, uit de beste Brusselsche wereld, aangenomen. Kindje, kindje, dat is het ongeluk kweeken, de ongeluksbeest voederen tegen dat haar uur daar is. Zoo was dat vroeger niet. Onze christelijke voorouders hadden het gebracht tôt christelijke middens waarover de Engel van den christe-lijken vrede waakte. Men leefde bovenwereldsch met Christus. Sinds-dien is er meer en meer heidendom ingedrongen. Men is nog gedoopt de kerken staan er nog, en er komt ook nog volk naar toe, maar de wereld heeft zulk een overwegend paart ingenomen in de zielen van dat jon-gere geslacht ! En zoo vermenigvuldigt zich,— midden een wereld van plezier, van theater en cinéma, van drankt van flir-tage, van lichtzinnige literatuur en van afsmakende kleederdracht,—het getal schepselen op wien het grinni-kend Ongeluk zijn voile ontzaggelijke macht heeft. Ik schrijf dat vooral met het oog op onze katholieke vluchtelingen in Engeland. Zij zijn uiteengestrooid in middens die heel wat meer van wereldschheid zijn doordrongen,—al loopen ze ook met een prayerbook onder den arm,—dan de middens die velen hunner in België kenden. Een groot gevaar ligt daarin voor het op-komende geslacht. Waakt toch, die daar te waken hebt ! Met catechis-mus-onderricht en kerk is nog ailes niet gezegd. Snoeit de jonge stam-men. Leidt op in zedigheid, in nede-righeid, in geest van onthechting en armoede. Zoo alleen kweekt men gelukkigen voor de aarde en voor den hemel. De Socialisten en de " Internationale. " jje mciaususcne leioers onderscnatten met de opgewondenheid des volks tegen den vijand en laten ook niet na, eender met welke middelen, van het haatgevoelen aan te wak-keren. Anderzijds geven zij zich rekenschap van het lijden des volks, van zijn smachten naar vrede, van zijn klaar begrip dat er naar redelijken overleg diemt gestreefd om oorlogen te eindigen en te voorkomen. Zij voelen ook hoe het volk, in aile betrokken landen maar meest in het land dat verwonnen uit den slag komt, eene onberedeneeTde rekening vragen zal aan het gezag. Zij beseffen ten andere genoeg dat het vraagstuk der démocratie een vraagstuk is dat na den oorlog niet zal opgelost zijn, maar •zich nog scherper zal stellen, en er is geen kwestie bij hen de "Internationale" op te geven. De internationale. Integendeel de "Internationale" krijgt iet-wat een ander uitzicht. Meer dan ooit staat op haar voorplan thans eene algemeene phi-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.