Het Vlaamsche nieuws

1350652 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1915, 26 June. Het Vlaamsche nieuws. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/pg1hh6dt7b/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

IZaterdag 26 Juni 1915. Eerste Jaarg. Nr. 163 , Frijs : 5 Çentiemen door gt heel E^eîgië Vlaamsche Nieuws v • , - - *Vt--»~. r • • . ■ ,, . t lafc ba&t ingelicfa? er> ^ • ■*&% * ^wpireicl JftietiwMtotaci "fan Beâgàé - V«rach$|iit 7 maal peu ;wWè.efe, md&PwramtaiSHk > ; .v>r. ^ .X -<* .•«agm fyTfgtt^qïiWfera^ ^«sMiyriTitr-'ri,v^'i,^r,,fv ■- irinnrirmni ~ a au*- i«»wjp>3w^w^w^itc»w«r?..*r-3-/e<A.> - v, ■>: • y. . ,v--vv/?-••. ftv-afc* • ■* ^ > ■>" a$Mw® v* " •* ^l'wiiiiimiimt.-'. y*r*v.r .-• ^wi*<Ayg& .twwj i i i ww m h iiafrnwOTryM3MMB»MMis»MBBay*-yttJMT» y^aaaaaaaegocflsacgyw*; I ' * w • ^^w«WW«BW»»< ; •W-.^^^^fl^yes^Wriu^i\;^^iîâ's«as^a®Kœj«2îimMMf^: 4B0NNEMENTSPRUZEN î Pet week ... 8.35 Per 3 maandert 4.— Pet autaaâ I.M | Per 6 tnaandea 7.SS Per ja&r ................ I«.— i®iS^eil^^k«»M8«»a9eBRî«»Wnriï!S3W«^^ BESTUUJRDER ; ALFONS BAEYENS BU'JREsELEN : ROODESTHAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. l*9t m*î v o^y^sflKwtefe, mmmmsùf ; *•>. « *» AANKOftDfaiNOBN i Tweede blftâs.„ per regel 2,5® Vitrât Mssir,., ?cr regî! â.S® Derde blad*., id. 11;.— Dooâsbericht; ...» S— Voor ait* sanoîicen, *-ende men ?,ich : ROOBJiSTEAAT, A4. ILEEST MORGEN IN " HET VLAAMSCHE NIEUWS " ONZE PRIJSKAMP en Ons Nieuw I lengeEwerk DE PAUS EN DE OORLOG Recht uit g'czeid, ik betreur den veld-| tocht niet te^eu uw blad, tegen Hei ■ Vlâamscke Nieuws ifangebonden. j In den vuurgloed wordt zelfs staal ; gelouterd en heehter gemaakt. Dat is ook bij u gebeurd : gij treedt j ilinker en sterker nog uit den kamp. | Gij kunt niet gelooven met welk in- j nig' geluk ik las-, vôôr enkele dagen :} Fi et Vlaamsche Nieuws zal voortaan, streng en stipt onpartijdig zijn en 't bladî van allen, dat is van al de Vlamingen i worden ! Gij hebt geen gebruik willen maken > van uw alleen-staan en uw on verrai j de-i lijk overal binnendringen, om andere ge-dachten dan die uwer vaderlandsche Vlaamschgezindheid te huldigen en te verdedigen. Dat is een edele gedragslijn, ik dank u jj er voor als Vlaming ; als katholiek ver-| heug ik mij er om. Nogmaals hebt gij | onmiddellijk uw plicht gevoeld tegen- ■ over uw volk en nogmaals hebt gij dien ïonder weifelen betracht. Flink zoo ! ik weet dat wij op u be-trouwen mogen en dat het nu een afge-dane zaak is : zoolang de oorlog duurt, (ten minste zoolang, ik hoop langer) zult gij het onpartijdig blad zijn, dat zich iicht tôt gànsch het Vlaamsche volk en tolk en tong zal wezen om het voor te lichten in dezen verwarden en duisteren tijd. Ik ken rond mij een half, misschien wel een vol dozijn Vlamingen, klaar-ziende vaderlanders, die bereid zijn u met de daad te helpen, u te steunen met hnn pen en waar 't noodig blijkt, met hun handteekening de verantwoordelijk-heid te nemen van hun artikels. Gij zijt het eenige blad, dat onver-sclrrokken is opgetreden voor ons Vlaamsch recht. Dan kwam voor u de ervolging en verdachtmaking. Wij wisten het op vocrhand, want het was nooit anders. Xa 1830 waren Jan-Frans Willems, Blommaert, Serrare en Snellaert, waren Hendrik Conscience en Door van Rijswijck orangisten, heulers , met den vij-and. Nu weet en ziet ieder-een dat zij de ware vaderlanders zijn geweest, die Vlaanderen hebben gered en eene inlijving bi] Frankrijk hebben verhinderd. . Svenzoo zal het gaan met u, met de-genen die in uw blad zijn opgetreden. Ook a an hen zal spoeaig volledig recht wedervaren en .algemeen zal erkend worden dat zij een grooten dienst bewezen aan het gemeenschappelijk vaderland. Gij hebt reeds nu zoo doorslaand en sfdoend op allen laster geantwoord, dat Je genegenheid der oprechte, der oor-feelende menschen, nog vermeerderd is ! /eworden. fîn als gij het mij vergunnen wilt, laat ik dan tegen anderen laster in uw blad i mogen optreden ; laat ik in de bres mo-îen springen voor den Grooten Gelas- «rde van den dag : voor Z. H. den Paus. * * * Gij hebt het onderhoud meêgedeeld ïusschen paus Benediktus en den katho-iieken schrijver I<atapie, in het katholie- | ke Parijsche dagblad La Liberté ver-*henen.In de Fransche en Engelsche pers , ordt nu aan den Paus het verwijt toe- ( jeslingerd dat hij Duitschgezind is en , i ^t hij het katholieke België verlaat ! , Hoe hatelijk, hoe dom die aantijging ; », zal ook ditmaal biijken voor elk rechtgeaard mensch, zelfs voor hem die < «n niet-katholiek is. ] Die beschuldiging werd reeds een hee- < ■eu tijd rondgestrooid, misschien met i iiet doel België en vooral het katholieke < Vlaamsche land, meer en meer in het i vaarwater van Frankrijk te stuwen. Welk ander doel kan er aangebracht , worden om te trachten dit schisma te ( verwekken ? , De Pau» heeft de eenige houding aan- i gtn^wie», die ver«emgl»si#t was m*t zijn ? heilig wereldgezag. Hij kon, hij mocht niet anders dan zich stellen op een on-zijdig standpunt. Hij is voor ons, ka-tholielcen, de stedehouder van Kristus, en als de rots van Petrus staat hij boven de oorlogvoerende partijen. Het katholieke België en het katholieke Oostenrijk staan vijandig tegenover elkander, doch beiden zijn ze zijne kin-deren.De Paus stuurde onderstand aan Galli-cië, dat door Rusland, -aan België, dat door Duitschland werd bezet. Onze kardinaal Mgr Mercier, zei in zijnen herderlijken brief : <r De natiën die, de eersten, den storm-» loop aanvingen, zoowel als de natiën, » die zich verdedigen, ondervinden dat » zij beiden in de handen zijn van Hem » die begin en einde is van ailes. » En verder : <( Met een aandoenlijke goeiheid neig-» de onze Heilige Vader Benediktus XV » van eerstaf zijn vaderiijk harc tôt ons. » Toen hij, weinige stonden na zijn » verkiezing, zich gewaardigde mij in » zijn armen te ontvangen, was ik, wel » wetende dat ik uw verlangen uitsprak, » in mijn betrouwen vrij genoeg hem te » vragen, dat hij zijn allereersien pause-» lijken zegen zou schenken aan België, » dan reeds door den oorlog zoo bitter » beproefd. Uit ganscher harte willigde >' hij mijn verzoek in. » ... Hij bidt voor ons, sineekt over » België, 's Hemels zegen af en noodigt » ons uit het aanbreken van blijde dagen » te begroeten bij de aanstaande lcomst » van den Vredevorst. » België, Gallicië, lerland, Polen, zij Kggen aile even na aan het hart van den Paus. Deze geeft aan Caesar wat aan Caesar toekomt, en kan daardoor zelf den strijd der mogendheden niet verhin-:1eren, want hun geschillen uitvechten, is nog altijd hun wereldlijk recht ! Doch van nu reeds kondigt de Paus îen nieuw Syllabus aan. Volgens een R.euter-telegram van gisteren heeft Z.H. ïezegd : « Na den oorlog zal ik een Syllabus > uitvaardigen ,waarin ik, \ olgens de ) leer van de Kerk, zal aangeven wat ) voor de toekomst de rechten eu plich-» ten van oorlogvoerenden zijn. Daarin » zal vooreerst een besliste veroordeeling i) voorkomen van de misdaden ,die in » den oorlog zijn bedreven. » De Paus kon niet anders dan onzijdig :>lijven, dan zich neutralist verklaren jooals hij deed, en de aanvallen van Frankrijk en Kngeland tegen den H. Stoel zijn daarom heelemaal misplaatst. Een katholieke Vlaming. « aen ooriog zijn Deareven. » De Paus kon niet anders dan onzijdig :>lijven, dan zich neutralist verklaren jooals hij deed, en de aanvallen van Frankrijk en Kngeland tegen den H. Stoel zijn daarom heelemaal misplaatst. Een katholieke Vlaming. " ucii uuii^ ucuicvcii. De Paus kon niet anders dan onzijdig :>lijven, dan zich neutralist verklaren jooals hij deed, en de aanvallen van Frankrijk en Kngeland tegen den H. Stoel zijn daarom heelemaal misplaatst. Een katholieke Vlaming. Dus Hoofdartîkef van Hedei Wij ontvangen bovenstaand schrijven i'an een katholiek-Vlaming, dat wij met çenoegen en fierheid in zijn geheel we-lergeven.Eerst en vooral dit : 't is een oudge-iende en veelgebniikte kneep of truk in ie journalistiek, zich door een trouwen 'ezer een brief te laten schrijven, hetzij /an instemming, hetzij van verontwaar-liging, en zich dan op dat naamloos ;chrift te beroepen. Het eigenhandig handschrift van het schrijven, dat wij vandaag als hoofdarti-œl mededeelen, ligt ter beschikking van :enieder die er kennis wil van nemen, net de handteekening er onder aan, op le bureelen va.i ons blad : Roodestraat, i. 44, Antwerpen. Die handteekening verdubbelt, neen 'ertienvoudigt voor ons de waarde van lit hartelijk woord en die erkenning, velke ons in dezen moeilijken en dik-vijla droeven tijd te reohter uur komen feenwen, I't Is het schrijven van een Vlaming, van een katholiek, doch in de allereerste plaats van een moedig man, wiens eer-; lijk gemoed opkomt tegen kuiperijen en verdach tmakingen. Wij danken hem. Nog slechts dit enkel woord : De ko-lommen van ons blad staan open voor hem en voor zijn medeStrijders, en stipt en streng zal de onzijdigheid en onpar-tijdigheid in Het Vlaamsche Nieuws worden gehandhaafd. Het Vlaamsche Nieuivs. Julius Hc^sSa zoosî over de ¥Iaamsclie Bewegi@g Het had in 't Vlaamsche kamp op-sehudding gebracht, toen iemand uit Holland kwam met het nieuws dat deze wakkere Vlaming zou verioren gaan voor onzen strijd. Hoste vader en zoon, waren toch twee figuren van groote be-teekenis in onze Bewegiug en ze bewezen haar onschatbare diensten. Wij zijn dan ook overgelukkig in het nummer van Donderdag 24 Juni 1.1. van De Vlao.msche Stem, het Amsterdamsch dagblad dat onder leiding van Vlaamseh-gezinde Belgen staat, een moedige ge-loofsbelijdenis van onzen Vlaamschen vriend te lezen, die we om haar groot belang ,hieronder in haar geheel mededeelen. Onze lezers zullen er 't bewijs in zien dat, mocht er eenig meeningver-schil bestaan tusschen de flaminganten hier en die welke uitweken, — verschil dat enkel voortkomt door invloed van het midden, en over zaken van onderge-schikt beang, — allen toch één en het-zelfde doel blijven nastreven. Dat zal de vijanden van Vlaanderen bewijzen dat hun boos opzet Vlaanderen te knechten, niet zal lukken. Ziehier het artikel van Mr Hoste zoon : « Wij werden reeds verplicht aan De Niewwe Courant een brief in te zenden, waarin wij lieten uitschijnen, hoe de Aardenburgsche korrespondent van dit blad een Verlceerde beteekenis gegeven had aan de woorden « provinciaal klet-sende politiek » die in een onzer artikels voorkomen. » Het had namelijk den schijn dat wij die woorden naar het hoofd slingerden van hen, die niet dulden dat de Vlaamsche beweging belasterd wordt. » Bladen, die in het bezet gebied van België verschijnen, hebben de zaken zelfs voorgesteld aisof wij gansch de Vlaamsche beweging tôt een soort be-krompen provincialisme besternpeld had-den.» Wij dachten dat de verklaring zoo bereidwillig ' door De Niewwe Courant opgenomen voldoende was om elk mis-verstand uit den weg te ruiinen, maar zij is blijkbaar ontsnapt aan den heer S. Domela Nieuwenhuis. » Deze haalt ip het Jmii-nuinmer van De Tijdspiegel onze woorden aan : « Mogen aile Belgen op hun hoede » blijven en vooral vermijnen dat het » bestaansrecht zelf van België betwist » wordt, omdat kleinzielige vijanden » nietige meeningsverschillen, welke zij » zelf wellicht opgewekt hebben, tôt een » geweldige staatszaak opblazen. Min-» der dan ooit mogen wij met de prak-» tijken van een provinciaal kletsende » politiek gediend zijn. Laat ons den )) zin voor het groote en het edele be-» waren. » » Die verklaring wordt door den heer S. Domela Nieuwenhuis in verband gebracht met een strekking, die hij aan-klaagt, omdat zij tôt doel zou hebben aan de Vlaamsche gewesten een ht.'inoge-niteit of rassen- en taaleenheid op te dringen, waardoor de eigen Nederland-sche taal in het gedrang komt. » Zoo wij, naar de meening van den hr S. Domela Nieuwenhuis, elke Vlaamsche beweging als van weinig beteekenis gingen voorstellen, dan zouden wij ons als een volksverrader beschouwen. » Wij wenschen minder dan ooit over woorden te twisten eu verkiezen een bondige uiteenzetting van onze gedach-ten.» Deze oorlog brengt ons geen enkele aanleiding om de overtuiging op te ge-ven dat het streven van de Vlaamsche beweging een der hoogste gedachten om-vat,waaraan de toekomst van het Vlaam-;che volk \erbonden blijft. » Wie een volk aan zijn taal wil doen verzaken, helpt het dompelen in onwe-tendheid en maatschappelijke annoede. 1 T3en bestaari van Balgië bezegeld ten na- deele van de taal der Vlamingen kan niets anders zijn dan een volksverknech-ting die op zedelijke en stoffelijke ram-pen uitloopt. Een dergelijk vaderland kunnen of willen wij ons niet eens meer indenken. » Wellicht nog erger dan het verlies van duizenden menschenlevens is voor een volk de zedelijke verslaving. » Die tijden zijn voor het Vlaamsche volk voorbij, en wij betuigen ons rouw-beklag aan hen, die zich zouden inbeel-den dat wat herbergpraat of onbenullige lavaadsprekerij de Vlamingen zou kunnen afleiden van hun doel : in het vrije België zich zelf zijn en over aile inidde-len beschikken, aangepast aan hun taal en hun wezen, waardoor zij nevens hun Waalsche landgenooten, hun eigen recht op hooger leven kunnen bevestigen. » Wie vôôr den oorlog deze gedachten verdedigd heeft en er thans zou aan verzaken, is een dwaas of een lafaard. » Wij bouden van goede trouw ; wij vermijden elk nutteloos getwist, vooral wanneer wij er toe aangespoord worden door niiddelen, die komen uit verdachte bron,maar wij willen ook aan het Vlaamsche volk geen onnoozeien kinderen-dag helpen voorbereiden. Moge bij niemand maar een enkel oogenblik de gedachte ontstaan om. het Vlaamsche volk met zijn taal en zijn streven na den oorlog klein te krijgen ; dat ware zich een bittere ont-goocheling voorbereiclen. » Goede trouw, verdrâagzaamheid ja, maar geen fopperij ! » Dat men van ons dus niet verwachte dat wij aan de Vlamingen een tijdperk van moreele ontreddering willen helpen voorbereiden. Zij, die ons tôt zooiets in staat achten, kunnen er slechts op uit zijn ons bij het Vlaamsche volk verdacht te maken. » In lief en leed blijven wij aan het streven van het Vlaamsche volk onwrik-baar trouw ; een der redenen, die ons in Nederland doen blijven, is de overtuiging dat het onze plicht is vrij te kunnen sprei'.n. » Dezen plicht wenschen wij te ver-vullen, met het oog zoowel op nie vrij-making van België als op de onbelem-merde toekomst van het Vlamsche volk.» ]. HOSTE Jr. DAGELIJKSCH NIEUWS VQORSCHOTTEN AAN LAND-BOUWERS. — De Société Générale van Brussel wil eene poging doen om arme landlieden, wier landerijen in verband met den oorlog zijn verwoest, ter hulp te komen. Zij heeft de « Union du Crédit Agricole » opgericht, teneinde aan landbou-wers voorschotten tôt een bedrag van 6oo fr. tegen 3 1/2 pet rente te verstrek-ken. Deze schuld zal in kleine maande-Jijksche termijnen aflosbaar zijn. STEUN AAN BELGISCHE GERE-FORMEERDE SOLDATEN IN NEDERLAND. — Gevolg gevende aan den wensch, geuit door het komiteit, waar-van cfe leden hem als betrouwbare personen aangeteond zijn, zal het konsu-laat-generaal van België te Rotterdam, maandelijks door bemiddeling van de bank van het komité, het bedrag, toeko-mende aan de invaliede Belgische mili-tairen, in ontvangst nemen. VOOR DE HUISHUURGESCHIL-LEN. —- De Nationale Huurdersbond (afdeeling Antwerpen, Reyndersstraat, 34), welke gesticht werd tijdens den oorlog schrijft ons het volgende : « Onze Bond is eene inrichting welke tôt stand gebracht werd om stelselmatig aile betwiste zaken en geschillen tusschen eigenaars, huurders, rentgevers enz. te regelen ; wij stellen ons ook ter beschikking der eigenaars om de moed-willige huurders te doen betalen. Meerdere dringende zaken zijn afge-handeld, en ailes wordt geregeld door liefdadige personen, welke zich kosteloos aile dagen onledig houden met deze zaken.Het Bureel is alleenlijk open aile dagen van 2 tôt 5 ure (B. T.) in het lokaal « Gulden Arend », Reyndersstraat, 34. » PUBLIEKE TOEGANG IN DEN DIERENTUIN. — Aan de bevolking van Antwerpen en omstreken kunne wij het blijde nieuws mede deelen dat de Die-rentuin op Zondag 27 Juni a.s. open zal zijn tegen den prijs yan 0.25 fr. De groote toeloop van volk die er bij zulken publieken toegang met Paschen en Sinksen plaats greep, dteed het be-stuur van den Dierentuin tôt dien goeden maatregel bpsluiten. REDERIJKERSKAMER « 'T PAR-DOENT». — Heden, Zaterdag, begint deze werkzame Kamer hare derde reeks leesavonden. Beter voorbereid nog dan de vorige reeksen zullen deze avonden de talrijke bezoekers ten zeerste bevredigen. De eerste avond dezer nieuwe reeks zal gewijd worden aan werk van J. van Vloten en aan dat van Nestor de Tière. De lieve spelen « Asschepoes » en « Lief-devonkjes » werden ditmaal uitgekozen. Om 7 uren zai de zitting beginnen en naar gewoonte gehouden worden in «Het Antwerpsch Koffiehuis », Van Straelen-straat, 6. N De inkom is vrij voor iedereen. Deze Rederijkerskamer schonk aan het het werk « Ons Invaliedenhuis « als gevolg aan haar kunstkoncert, ingericht in de Gelagzaal van de Vlaamsche Oepra, de som van 94,26 fr., als 't volgt ver-deeld : Gift der Kamer voor een geschenk van den hr Verdickt, goudsmid, ter ste-de: 10 fr. ; omhalingen gedaan door Mej. Speleers : 63,26 fr. ; omhaling gedaan door de jonge heer Karel Huysmans : si fr. Zulke voorbeelden dienen nagevolgd te worden. ENKELE GEDACHTEN. — In den tijd der diligencies kwam men soms te laat aan, omdat men te traag reed. In den tijd der motorrijtuigen komt men soms in het geheel niet aan, omdat men te snel rijdt. leder is de smid van zijn eigen geluk... maar zeer dikwijls moeten andere menschen aan den blaasbalg trekken. Wie goed in de pluimen zit mag een uil zijn. Wie bedrogen wil worden, moet zich maar voor slimmer houden dan de anderen.Wil u niet grooter toonen dan ge zijt 1 op zijne teenen loopt niemand lang. Het is moeilijk over ailes iets te zeg-gen ; nog grooter kunst is het, over ailes te zwijgen. Vele smeden hun geluk op dergelijke wijze, dat zij iederen mensch als aam-beeld aanzien. Het geweten is de wet der goeden, de wet het geweten der slechten. Wilt gij uwc rust verzekeren, spreek weinig met anderen, veel met u zelf. De Lo^pgrracfrieaoorlog rond Àirachl Een korrespondent in het Westen, die de gevechtsn bij Atrecht meemaakte, schrijft : Het leven in de loopgraven aan het Westelijk front wordt in vele kringen nog beschouwd ais een grappige zaak. De loopgraaf-moppen van de kranten, de humoristische tooneelen in theateis en kino's en de grappige verhalen in soi-datenbrieven hebben dezen indruk ge-vestigd. Gelukkig hebben onze troepen hun goed humaur niet verioren, maar wanneer ergens ter wereld de humor gebaseerd is op ernst, dan is het hier het geval. Het leven van de soldaten in de loopgraven bij Atrecht is erger dan het leven van dieren, die in holen huizen. Alleen 's nachts — en de nachten zijn thans zoo kort — kunnen zij zich vrijer be-vvegen. Dan alleen is het mogelijk een poosje uit de schuilplaats te kruipen, de verstijfde ledematen te bewegen, de ver-nielde graven weer in orde te brengen, warm voedsel, voor zoover dit nog warm geiioeind kan worden, te halen uit de veldkeukens, die stilhouden achter het front, bij het begin van de toenade-ringsloopgraven. En zelfs dit ailes ge-schiedt onder levensgevaar. Want de vijand, die maanden lang tegenover onze stelîingen ligt, is zoo nauwkeurig op onze posities ingeschoten, dat hij deze in het donker van den nacht ook treft. En zoodra verdachte geiuiden gehoord worden, schiet hij. Aan slapen kan bijna niet gedacht worden. Licht te brandeu en gedurende de enkele uren van be-trekkeiijke rust te lezen, is alleen mo-geiijk, indien men in de schuilplaatsen orgvuldige maatregelen treft, dat geen lichtstraal doordringt. Overdag is het leven in de loopgraven één koortsachtige spanning. De loopgraven zijn dikwijls slechts 12 tôt 16 meter van die van den vijand verwij-derd, ja zelfs een afstand van 5 meter komt voor ; «25 meter worden reeds be-schouwd als een groote afstand, waar men rustig een vijandelijken stormaan-val kan afwachten. Elk oogenblik kan de golf van vijandelij'ke bajonetten over den rand van de loopgraaf slaan. En niemand kan over dezen rand kijken, ' >'OH(ler zijn layen op h«t spel te zetten. Elk oogenblik kan een handgranaat of het projektiel van den mijnwerper in de loopgraaf vliegen en de daar vertoeven-de soldaten in stukken scheuren. Dit is geen gevaar, dat de soldaten misschien boven het hoofd hangt, maar dat ge-schiedt dagelijks. De schildwacht blijft op zijn post' staan. God alleen weet, of hij de volgende sekonde nog in leven zal zijn. De anderen wachten, gedoemd tôt niets doen, in hun aardholen en wach-Leu, wachten, wachten tôt het den vijand goeddunkt den volgenden aanval te onder nemen. Maar ook in de schuilplaats onder den gro,nd is het niet veilig. Zacht, maar toch duidelijk hooi't men er het kloppende geluid van de vijandelijke mijn-gravers. Ongetwijfeld wordt ergens in de buurt een onderaardsche gang gegraven naar onze stelling. En ongetwijfeld zal bin-nenkort misschien van deze gang uit eert verschrikkelijke ontploffiug plaats vin-deu, die een deel van onze loopgraaf, met ailes, wat daarin is, tôt gruis zal versplinteren. Maar waar dit geschieden zal en wanneer, hcort men niet met ze-kerheid. Toch moet men trachten zelf een gang te graven in de flank van de. vijandelijke loopgraaf om hem voor te zijn met de ontploffing. Zal het geluk-ken en wie zal de eerste zijn? Bruit buiten het artillerievuur, dan biedt de schuilplaats veiligheid tegen shrapnelkogeis en granaatsplinters, maar .egen een recht inslaande granaat niet. Die slaat door de zoldering heen. Zoo hebben ze den langen, langen winter doorgebracht, in modder en vuil. Toen kwam echter eerst de tijd, waarin dit ailes niets zou zijn, vergeleken bij den moed en de kracht, die daarna van do mannen geëischt zouden worden. Den 9n Mei begon de groote aanval, die nu nog voortduurt. Het gruwelijk trommelvuur kwam. Door de fotografisclie opuamen van de vliogeniers, maanden lang, kent le vijand de ligging van onz« loopgra-. v'en zoo nauwkeurig als wij de zijne. Met de grootste zorgvuldigheid zijn, aan de hand van de kaarten, de enorme îoeveelheid vijandelijke kanonnen op leze loopgraven zoo ingesteld dat op het >ogenblik dat het sein gegeven wordt, het vuur van het zwaarste kaliber en de traal van machmegeweren langs ds loopgraven heen en weer kunnen glij-den. De helsche chaos, die dan in de loopgraaf uitbreekt, is stellig de gruwe-lijkste beproeving, waaraan sedert het begin van de wereldgèschiedenis de menschelijke zenuwen blootgesteld werden. De granaten verbrijzelen, waar zij valien, niet alleen de lichamen, maar zij vernielen ook de borstweringen, zij woe-len de loopgraven zoo om, dat deze een-voudig verdwijnen en dat de verdedi-fC<^s, die nog in leven zijn in deze wolk van rook, vuur, aarde en stof, in dezen hagel op het vrije veld staan. Maar zij bouden stand ! Verdoofd door het gedon-der, de oogen verschrikt, ten deele bc-roofd van hun sterksta wapen, het ma-chinegeweer, dat stukgeschqten werd of onder de aarde bedolven, zonder telefo-nische verbinding met de troepen achter l ot front, omdat deze verbinding even-e ne vernield werd, wachten zij op het o genblik, dat na het voorbereidend* trommelvuur moet komen, op den storm-aanval van de vijandelijke kolonnes. Dat zij hiertoe nog den moed en de kracht hebben, dat is nauwelijka te begrijpen. En dit niet één keer, maar telkens en weer telkens. Zoodra een stormaanval fgeslagen is, begint het werk om de stnkgeschotan loopgraaf te herstellen.De ..oldaten 00 zoo vooruitgeschoven4en betwiste punten sis de Lorette-hoogte, de buurt oui Soucbez en Neuville, zijn als mannen, die dag in, dag uit, in een ra-zenden orkaan op het voorste punt van een dijk staan, waartegen de vijand voortdurend storm loopt. De branding van den strijd .çrijpt voortdurend de aarde, steenen, balken, waar-niede de gaten in den dijk gestopt worden. Elk oogenblik lijkt het, alsof er een rîambreuk zal volgen. Maar onverschrok-ken, het voorhoofd druipend van zweet, met haren die in den wind fladderen, zich in den wind alleen verstaanbaar .makend door gebaren, houden de man-' nen het uit, steeds weer nieuwe balken, aarde en steenen aandra°;end om de ga-ten te stoppai. En zij houden den dijk. Hier, op de Lorette-hoogte zijn geen mooi versierde graven. Hier worden de dooden begraven bij of zelfs in de loopgraven. De niet begraven kameraad zou in een paar dagen, bij deze hitte in een paar uur, een verschrikkelijke vijand worden... Maar een granatenregen werpt dikwijls de vlug onder den grond ge-borgen dooden, uit hun graven. Zelfs is het niet mogelijk de dooden onder den >rrond te graven. De gesneuvelden,vriend en vijand,moeten blijven liggen tusschen de loopgraven. En toch blijven de soldaten op hun pest, heu den zij stand.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title Het Vlaamsche nieuws belonging to the category Gecensureerde pers, published in Antwerpen from 1915 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection