[zonfeg *5 A ugustas 1915, Eerste -Jfàarg. Nr. 212 Prijs - S Cettttemeâ ûom g-eheel België Het Vlaamsche Nieuws Het be<*t tngelicht en meest verspreid Nieuwsblad van België - Versdhfjnt 7 maal per week ABONNBMENTSPRIJZEN Psr week #.3» fer 3 ■laaîsdîa 4.~ Par M.ias« l.M ï Per S maaatje* 7 M Per iaar 14.— AFGEVAARDIGDEN VAN P'*\r OPSTELRAAD : D1 Aiig. EORMS — Albert VAN DEN BRANDE BUREELEN : R0ÔDE&TRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1980 AANKONDIGINGEN Xweede bladz., psr regel 2.50 i Vierde biadz., per regel.. 0.6» Perd* blad., id. 1.— j Doodsbericlit S.—- Voor aile anaoncea, wend» a:*rj zieh : ROODïfSTRAAT, 44. «•Ï sc-i=>-~ .nsssa^rsèiissa. «#&$«? 2£&&S!ÏÏ- zr- fi^cc^.-tafefeié^isaaa mal Mlslukt liîwerpen heeft zicli weer «eus fliuk swing gedragen wat Vlaamschge-dheid aangaat en we mogen fier en ikkiff zijn het te kunnen vermelden. le Marraottenlijst, oui de Vlaamsche s le bcycotten of af te keureu, is te .:ipeii uitgebraud. ;e politi : ks m au, die erir.eê van Brus-sas gekomen en zich liet verschal-i door Kamiel Huj'.smang, ziet niet sa van zijn plan af, doeh bekent dat peu goede redenen bestaan om der-ijken veldtochf te beginnen. > Antwerpen heeft niet één enke! smschgezinde van eenig aanzien — irgeen enkel ! — zijii handteekening het stiik willefi zetten, zoomin als er r oncierteekenaars waren voor het nifest, uit Holland herkomstig, en {beteêkeniavôi geuoeg de voile goed-ring wegdraagt van de franschdolîe Inpole (1) en Indépendance Belge uit An, de XX e Sièol? uit Don Haver fe Temps van Parijs. )î Marin otteu-toeleg heeft eeu heel 1er uitwerkeël gehad, dan hetgeen de sverpers er zich van liadden voor-teld.'an aile kan ten kômen ons de aan-îdigingen werkelijk toegestroonid en dtsteun en medewerking toegezegd, [ altijd deze eindverklaring : wij tee-len de lij«t niet ! [oéreergiateren Vrijdag — een Vrij-; en een Dertiende ! — waé te Ant-pen een vergadering betegd om toch : eens de zaak te bespreken. lien van wie de zienewijze reeds ge-id was werden er buiten gehouden en eu niet uitgenoodigd. Het doel irorn rie bijeenrœping plaats greep, i niet veraield op de uitnoodiging. ch 't was spoedig algemeen gekend daarer ?oor zoo iets geen de flauw-instemming bestond, was ook de be-eir'enheid gerinp. 'oen nu van de voor,naine leiders :ven toekwamen met de melding : Wij achten de bespreking overho-en zullen nooit dergelijk stuk on-leekenen ». werd de bijeenkomst op epaslden tijd uitgesteld ! )e houdi,n£ der Autwerpsche nmschgezinden is verheugeiid «h (terkend. î Is of we den tijd van konkelfoee eu iieukerij te boven zijn. in nu d# onzalige politiek, die - de ten wist te ringelooren, haar druk-iien invloed niet meer kan doen gel-i, staat er een breede baan open voor fflwerking, naar het groote doel : zelfatandig Vlaanderen in een on-ankelijk België ! lit is een hoog vaderlandsch gtreven, r't een taalonderdrukking van 84 jaar i Vlaanderen op den rand van zijn '«rgang gebrackt. Met zijn bloed ft het nu zijn recht gekocht. Is het toch te veel gevraagd, als ge strijdt r een volledig, vaderland, voor vol-'8î gelijkheid? 'Sten wij allen eerlijk, opreeht en jtnioedig vocr dat sdel doel optre-1 Gesloten is nu het tijdvak der ver-"ta'akingen.Vlamingen solidair î Geen laf-''1 Geen verloochening ! Openhartig apedig samengewerkt ! Wij zulleu onze Vlaamsche vooranannen, die '!ft buitenland worden aangevallen, ven verdedigen tegen elken laster. 'ij liopen dat het Brusselsch stuk, |!ft te Antwerpen zoo krachtdadig verloochend, terug ingetrokken ^'orden. '■) hopeu dat niet voor ons, doch ' de eensgezindheid en opdat aile Pffigen te zamen zouden gaan voor groote doel. wineylen, vergeet den eed niet, 1 sij genomen hebt vôôr pastoor S° Verriez op den « heiligen berg » Ingoyghem. Vlaanderen moet nu e'l vvorden ! . En gij hebt het recht ^ het in den steek te laten. •!1 gij Huysmans, Franck en Van 'welaert, de « drie kraaiende hanen » | t onw9kende Vlaarnsch België, st nu cens werkelijk wachters voor volk «n kondigt het morgenrood van J wr dagen aaij voor uw armen, zoo S verdrukten stam. °01' Polen jst de zon, laat ze voor j '"deren niet eeuwig ondergaan ! Dr. AU G. BORMS. j ^°hs sommes d'accord, schrijft de na er haar voldoening over c fukt te hebben, dat in het mani-?«en gewag gemaakt wordt van de! ^aanisching der Gentscht Hooge-^ ' 2ii besluit daaruit dat Van Cau- ' zijne mede-onderteek«naars , laten vallen ! ! Dite L8ttaMg> Frijikiip N'elet di Iraowere vin Sfeaiiiii 1S1S-1SSS Jan-Karel-Huibrecht Nolet de Bran were van Steoîand werd den 23n Fe bruari 1815 te Rotterdam geboren. O; zijn tiende jaar werd hij naar België te school gezonden, eerst te Doornik, late te Brugge. Toen de omwenteling vai 1830 uitbrak, keer-de hij voor een paa jaren naar het ouderlijk huis terug,waa hij zijn tijd doorbracht met de studi der Latijnsche klassiekeu en der best ^ ederlandsche schrijvers. In 1835 is hi reeds eenigen tijd in België teruggekeeri eu verwerft aan de hoogeschool te Gen den kandidaatstitel in de rechten. De afgebaande, beperkte studië trol hem echter minder aan dan de vrijer-omgang met de schoone le'cteren. In 183' î-eeds was een bijdrage van hem versche nen in het Jaar'ooekje van Rens, een de eerste Nederlandsche letterkundige uit gaven in België na de omwenteling Rond dit « Jaerboekje », een dichterlij ken almanak, hebben zich lang de baan brekers van de opkomende nationale let terkunde, en meer bijzonder de Gente naars, gegi'oepeefrd, Ook Nolet de Bran were bleef cr een regelmatig medewei ker van. Spoedig zei hij de hoogeschool voo goed vaarwel en trok naar Le aven, waa hij vriendschap sloot met professer Da vid, die levendig belang stelde in dei jongen man. In 1840 geeft deze een lanj diclitstulc uit in twee zangen, Noemi in een keurige taal geschreven. He werk muntte echter niet uit door frissch verbeclding of groote innigheid. Noie de Brauwere was te veel verstands mensch. Puntdichten en luimige verzei gingen hem beter af. Eveilwel vvaagd hij een tweede proeve met een uitvoerii berijmd verhaal : Het graf der twee ge lieven, in 1842. Ondertusschen was hij naar aanleiding van een episch gedicht het bekende Ambiorix, tôt Doctor hono ris causa van de Leuvensche Hooge school beiioemd, mede .voor zijn kritiscl en betoogend werk. We zeiden dat puntdichten en luiinig verzen hem beter afgingen. Zijn onge evenaarde kunstvâardigheid liet hem to zijn vers de grilligste sprongen te latei maken ,terwijl zijn woorden kaim-iro nisch bleven. Zijn vrienden hebben he meer dan eens moeten ontgelden. Zoo d Dendermondsche zanger in een rijm epistel : « Begeeslering, aen den dichte van Duys-e », en zijn vriend F. A. Snel laert. Zijn sarcasme kon zelfs weî een wat te bitter worden en zijn scherts lie] een enkeie maal wat buiten schreef. Het genietbaarst blijven voor ons d bundels Dichtlwman (1842) en Ernst et boert (1847). Buiten zijn scheppend werk leverd-Nolet de Brauwere tal van bijdragen il pro/.a aan een groot aantal tijdschriften waaronder Belpsch Muséum, Kunst. ei Leiterblad, De Middelaer, De school- ei letterbode, Het vaderland, De Vlaavi sche stem, Het Taelverbond, de Hande lingen van de Maatschappij der Neder landsche letterkunde te Lsiden, De Toe komst, Nederlandsche dicht- eu kunst halle, De Vlaamsche School, en vertchei dene Noord-Nederiandsche bladeu. Hij overleed te Vilvoorde op 21 Jun 1888. Onder een portret van den dichter, le zen we het volgeud* versj», door hôu zelf gedicht : Zie hier een t«lg uit Rotterdam. Moge op die gulle wezenstrekken Zoetaardigheid uw aandacht wekke-n, Hoor wat ik achterbaks vernam : Al kijkt hij goedig als een lam, Geen lammetj» is hij sonder vlekken. Fransche fiuurbriev#n Zoodra een groot gedeelte der bevol king terug was na de beschieting vai Antwerpen, werd er naar middelen uit gezien om het normaal leven terug ii gang te zetten. Na al die geweldige gebeurtenisseï dachten de onze zoo genegen(?) frans kiljons dat het oogenblik gekomen wa om maar ineens volop te beginnen me het groote verfranschingswerk. Ja, d< gelegenheid was gunstig : ailes moes zwichten voor de sympathieën tegeno ver de geallieerden, de flamingantet waren totaal geknakt, inimers mei rno-est den Godsvrede bewaren en daar enboven zouden zij wel zwijgen om d bel an gen des vaderland?. - - -- -in , . Aile wind woei naar het Zuiden en dan maar open zeileu gezet. ? In de eerste plaats moest men kost | wat kost er voor zorgen het uitzicht 1|j^ onzer stad zoo Fransch mogelijk te ma-|ken. Aile gunstige omstandigheden Iwerden daartoe benuttigd. Meu zou zelf den nood van onze Vlaamsche be-volking te baat nemeu, want het spreekt van zelf vie huip behoeft is eeu zwâk-ke tegenstrever. In tëgeiisteïling met den vroegeren toèstand, ontstond hier eene krisis in D het verhuren van huizen en daar de r nood dwong moest men al de middelen 1 gebruiken die aan de h and waren, en l zo'o zagen wij in zeer korten tijd onze Vlaamsche stad Antwerpen over- 1 troomd door zuive'r Fransche huurbric- • ven, uitgaandç van de «Epargne Ini-: niobilit-re ». Dat v.'as dus wederom eene J maatschappij die meende aan de boor- den der Seine te werken. Fransche f- huurbrieven in eene Vlaamsche stad ! Ge moogt toch een razende franskiljon ; zijn om z66 iets te begaan ! 2 Ge ziet, niets, niets is bij niachte om r hunnen haat en hunne verachting te- - gen al wat Vlaamsch is, al was het ook r maar te temperan, niets laten zij on- verlet om ook maar eenigszins in aau- • merking te komen voor de « Palmes Académiques » en al die soorten zui- " dergeschenken. Hoe machtig toch die - magneten kunnen werken op dat slag - bastaarden waarvan onze antniationale " opvoedirig toch zoo veel exemplaren ge- • bouwd heeft. De laatste Vlaming mag zijn bloed r voor het dierbaar Vaderland vergieten, r dat laat die aterlingen totaal onverschil- - lit?, niets kan hun doore hert doen tril-î len als het niet (en voordeele van het ; latijnendom is. , Hun eigen volk, hun eigen aard, hun t eieen moederaarde vertrappeleu zij met ; verachtelijke onverschilligheid. t Docb bastaarden de tijd zal aanbre- - ken dat het Vlaamsche volk bewust als i het nu moet worden, u streng rekening ; zal vragen over de voortdureude verne-r deringen die gij het laffclijk toebrengt. Wanneer we ons in gemoede afvra-, fÇen : voor wie of voor wat al die huur-, brieven, tegeu de gezonde reden in, uit-. sluitencl Fransch zijn, dan vinden wij - geen ander antwoord dan dat die heeren i der « Epargne Immobilière » en heel hun aanhang, daardoor opzettelijk een . vreemde kleur aan Antwerpen willeu 1 geven en zoo zoeken te verbergen dat ? liet gros van de moedige, echt vader-j landslievende ( ?) fraiiskiljonsbende nog . altijd hun vaderland den rug toekeeren, t en veilig in den vreemde zitteu ! ! Waartoe een Fransche huurbrief toch Iimoet dienen ! Ken flamingant uit het nelk. lia verwoestifig d r wouden Niet alleeu de strijders worden in den modernen oorlog bedreigd, maar ook de ' boomen worden ten zeerste beschadigd. 1 Dit blijkt duidelijk uit de verwœstingen 1 die de langdurige gevechten in het Ar- gonnerwoud aangericht hebben. J De boomen welke door geweerkogels of granaten verbrijzeld werden, zijn " daarbij niet de eenige slachtoffers. Ook de lichtgewonde of slechts door een gra-naatscherf geschramde boomen zijn on-. herroepelijk tôt afsterven gedoemd. Er 1 is slechts weinig noodig om ze te ver-nielen, want voor de boomen zijn won-" den, hoe gering ook , al tijd ernstig. 1 Een Fransch deskundige, J. George, heeft reeds eenige jaren geleden na gron- |i|dige atudie een werk over de kwetsuren laten verschijnen, die de boomen door de kogels van het Fransche legergeweer in de nabijheid der militaire schietter-reinen deels rechtstreeks, deels door te-rugkaatsing gekregen hadden. Hij stelde vast dat de recht inslaande kogel een gat achterlaat, dat dikwijls nauwelijks zicht-baar is. Het is minder goed te zien, dan de wond welke een zijdelings inslaande kogel maakt, terwijl de teruggesprongen kogel een afsplintering van de boorn-schors veroorzaakt. i s Volgens George genezen deze wonden -1 nooit. De boom is veeleer verloren. Hij îlsterft wel niet cnmiddellijk, blijft nog feen tijdlang kwijnen, maar is toch ten , î doode gedoemd. Zijn hout kan alleea . #nog als brandstof in aanmerking kometi 5 ' en is ook daarvoor minderwaardig. t ç, Onderzoekt men zulk een wond, bijv. ? * bij een eik, dan ziet men, dat de boom t ! levenssappen verloren heeft en besmet - j is. De kanalen van bast en hout, die ge-î ; troffeii werden, laten het vocht in de i ! vezels dringen en het regenwater dringt -. tegelijk binnen. Daar de verschillende ? ' weefsels versclieurd zijn,lost hun inhoud in dit mengsel van bnomsappen en water jop. Het looizuur wordt dientengevolgc jontleed, de stik'stof- en waterstofhouden-|de weefsels beginnen te gisten en deze |g'sting, welke niets anclers dan een be-isnietting is, wordt ook uitwendig dooi |de roestbnrine kleur der wondrandéi I zichtbaar. Het vocht, een soort van et | ter, bevat iagere orgauismen, die vroeg lof laat tôt den ondergang der weefsels | voeren. De vernieling, die hier langzaam haai gang gaat, is bij de jouge boomen dui-delijker merkbaar dan bij de onde, en neemt toe met het aantal der kwetsuren. In aile gevallen verrot de boom. Elke wond is een haard van besmetting, die zich, ver der uitbreidt eu de verrotting van het ziek-e op liet gezonde deel over-brengt en voortschrijden doet. De wond is vcor de houtetende insekten boven-dien een open deur, waardoor zij binnen-komen, om in de weeke weefsels hun gangen te boren eu zich te goed te doen. Het afsterven voltrekt zich in eenige jaren.Wat voor den eik geldt, is nog in hoo-ger mate geldig voor den beuk. Ook daar veroorzaakt de verwonding een smet-ziekte, die in het uiterste geval binnen twee en een half jaar den dood ten ge-volge heeft. Het hout heeft evenmin waarde en kan alleen als brandstof ge-bruikt worden, waarbij nog op te mer-ken valt, dat het veel minder warmte ge-"ft, dan het hout van den gezonden boom. Bij aile soorten van boomen krijgt men dergelijke uitkomsten. De uaaldboomen iijden daarbij nog meer, omdat uit de wond en de spleten van het verscheurdè weefsel ook nog hars weg-vioeit, dat voor de heeling der wond een on o ver k om eli j ke hindernis vormt. Daarbij komt dat de sporen der paddenstoe-len op de wond en de weefsels woekeren. Hierdcor wordt het weerstandsvermogen verminderd, zoodat de iusekten, die op kosten van den boom leven, vrij spel hebben. De den biedt nog meer weer-stand dan de pijnboom. Men moet zich door het uiterlijk van den boom niet laten bedriegen ; hij is ten doode opgesclireveii. In dergelijke gevallen doet men altijd het beste, in plaats van liet woud aan een langen doodsstrijd over te leveren, bijtijds voor het rooien en den nieuwen aanplant te zorgen. Iets voor Litiiïisteo ï Hij ,die een gynuiasiuin heeft bezocht |en in meerdere of mindere mate met Iklassieken geest is gedrenkt, moge bo-|ven auderen véél voor hebben, niet in | aile opzicliten behoeft men hem te be-|mjden. Wee hem, als hij met ongelati-Iniseerde familieleclen en kennissen door Istad en land wandelt, en, geroepen de | Latijnsche opscliriften, prijkend op ge-|bouvven, enz., te verklaren, hiertoe niet fiii staat blijkt. | Schrikkelijk zijn de verwijten, waar-|mee men hem overlaadt, en geen verde-I diging als dat « het geen Ciceroniaansch | Latijn is » of dat de zin voor hem, klas-| sieke, onverataanbaar is « daar moderne Ibegrippen hier verlatiniseerd zijn», zal Il hem baten. Tôt in lengteu van dagen zal |minachting zijn deel zijn. | Zoo kan een onbegrepen Latijnsch op-Ischrift zelfs den eenzamen wandelaar | met aclirik voor de toekomst tegemoet idoen zien. Zoo sloeg onlangs schrijver Idezes te midden.van het druk eu kleur-I rijk gedoe op de Alkmaarsche kaasmarkt i de schrik om het hart, toen hij, de oogen opheffend naar den mooien waagtoren, onder de wijzerplaat aan de Westzijde de woorden las : Dits exe R émus S Altemiua Talus. IDit moest Latijn zijn, ongetwijfeld, maar, och arme ! wat zou het kunnen ibeteekenen? Somber gestemd, zich te | vergeefs het hoofd brekende met de fvraag wat de zin dezer klaarblijkelijk I Latijnsche, edocli onverstaanbare woor-Çden zou kunnen zijn, heeft hij de kaas-i stad verlaten. Des avouds, gczeten op | zijn stille kamer, spookt het weder door ! zijn hoofd : diesexe remus — alternina I lalas. Een fluks gegrepen lexicon bracht [geen oplossing. Laat-Alkmaarsche Latijn?Op den zesden dag een roeispaan Afgewisseld door een anker? i î Of : Ziedaar, Remus verandert de da-fgen als dobbelsteenen? | Of hebben we hier moderne talen, met feen iatijîisch séfusje overgoten? Kan het f beteekenen : | ? Die sekse (de schoone uatuurlijk) Remus 7T,oopt de oude talen niet na? (Dat is tegenwoordig and ers gewor-den.)1 Dezer dagen heeft een groot geluk ons overmeesterd. Uit een bericht in de Alkmaarsche Courant bleek dat er oorspron-j kelijk gestaan heeft : Die-s Ext remua f A «terni Natalis Wat letterlijk wil zeggen : de laatste dag is de eerste dag van de eeuwigheid. Een schilder heeft vermoedelijk het opschrift — hetzij uit grappigheid, het-zij uit slordigheid — door enkele veran-deringen onverstaanbaar gemaakt. Als men dus weer eens Latijnsche opscliriften tegenkomt die men niet te ver-talen vermag, dan vertelle men de ge-schiedenis van het opschrift van den Allunaarschen waagtoren en late daarop vol gen : « Vermoedelijk heeft ook hier een schilder zich eeu dergelijke vrijheid veroorloofd ». Of het helpen zal? Of men zich op deze wijze zal besehutten tegen smaad en hoon? Wij vreezen... DAGELIJKSCH NIEUWS DÎERENTUiN.— Zondag 15 Augusina : Publieke taegassg. Algem«&n in-kosmprijs : 25 cesti&ra-sn pur persoen. ONZE KUNSTENAARS IN DEN VREEMDE. — We vernemen dat Mevr. Blankenstein, goed gekend door de gewone bezoekers van den Vlaam-schen schouwburg te Brussel en in het omliggende, een kontrakt aangegaan heeft met den schouwburg van Amsterdam.IN HET STEDELÏJK INLICH-TINGSBUREEL. — Op het oogenblik zijn in de uitstalramen van het stedelijk Inlichtingsbureel der Meir eene hoogst belangrijke reeks 1 i ch teeken i n ge u ten-toongesteld van de « Tentoonstelling der voorwerpen door de schoolkinderen vervaardigd, aangeboden aan onze wel-doeners de Amerikanen ». Deze fotogra-fies verwerven de bewondering van eenieder, en wellicht zal er binnen enkele dagen geen enkel Antwerpenaar meer te vinden zijn, die daar geen kijk-je zal gaan nemen zijn. Eenieder hoeft zich te gaan overtïïigen tôt wat onze schooljeugd zooal in staat i». IN ONZE HAVEN. — Op 12 Oogst vaarden onze liaven binnen : S stoom-schepen.2 motorschepen en 24 binnen-schepen. Er gingen uit : 2 stoomsche-Ipen, 2 motorschepen en 36 binnensclie-pen.SCHIP VERKOCHT. — De Noor-sclic stoomer " Norkang » (oud-stoomer « Mannheim »), metende brutto 668 ton Ien 373 ton uetto, en tôebehoorende aan de Akties Norkang (M. H. Kongsha-ven) te Haugc-suiid, werd aan een ree-derij van Bergen verkocht. Het schip j Werd te Papenburg in 1899 gebouwd. J DE HAVEN VAN MARSEILLE. I— Tijdens liet eerste halfjaar 1915 kwa-|tuen er in de haven van Marseille 6000 sschepen aan metende tezamen 7,2.51,753 |ton, met 4,010,099 ton koopwaren. Ver-| gel e ken met dezelfde tijdruimte van i 1914 is het getal schepen met 2264 ver-|mindcrd, en de tonnemaat met S mil-I lioen 617,578 ton en het totaal der koop-| waren met 940.063 ton. Il DRAADLOOZE TELEGRAFIE. — De statie van draadlooze telegrafie van Hoek van Holland is afgeschaft en ver-vangen door deze welke te Vlissingen opgericht werd. ^ EEN NIEUWE IJZERENWEG» BRIJG. — Volgens de plans van het algemeen Bestuur der Zweedsche spoor-wegen, zal er eene ijzerenwegbrug gebouwd wor'den op de groote Holm, na-bij Stockholm. De brug zal eene dubbele riggel krij-gen en eene lengte hebben van 615 m. I waarvan 410 m. in gewapende béton. De $ kosten zulen 3,650,000 kronen beloo-Iten.| OP DE TRAM (afgelaisierd). — | Hij kwam van den buiten maar moest |in Antwerpen toch laten hooren dat hij I Fransch kende, want w7ie weet komt ; men er met Vlaamsch terecht? En hij vroeg en... hervroeg naar de | « rou de rivace » (Oever), om duidelij-Jker te zijn voegde hij erbij dat ze moest t uitkomen aan de « rou cevaller » (Lange ; Ridderstraat) ? ! | Vlamingen, wanneer zult gij stamge-î voel genoeg bezitten om fier uwe moe-'• dertaal (die taal van uwe zonen die op ^ den oogenblik zooveel heldendaclen ver-I richten, of blijft gij voor dat ailes ook : gevoelloos?) te gebruiken, eu u niet laf | ten spot laten dienen van onze verach- ters en belagers ? 5 Vlamingen, weest fier! Gij hebt er | reden toe ! ! BIJ DE «WARE VRIENDEN». — | Zondag had de Liberale fanfare « De Ware Vrienden » in haar lokaal « In den Vos » een gezellig samenzijn voor zijne leden iugericht hetwelk ten voile ge-lukte. Groote en kleine Ware Vrienden waren buitengewoon taltijk opgekomen en de groote zaal van den heer Jos. Imler bood dan ook eenen levendigen ; aaublik aan. Terwijl de leden zich ver-lustigden aan het tonspelen en de vroit-wen der leden aan den teerlingenbak werden den kleinen « Ware Vriendjes » tal van koeken uitgedeeld, die ze zich dan ook wel lieten smaken. Van het be-gin tôt het einde heerschte zooals het trouwens bij de « Ware Vrienden » steeds het geval is de greotste gezellig-heid en het sluitingsuur was dan ook nabij toen men eerst aan scheiden i dacht. De inrichters van het gezellige samenkomen de heeren Jan Verveune, Tan VrcVen, Frans Vermandel en Flor De Raeymakers verdienen dan ook al1 en lof voor den bekomen bijval. Het ware te hopen dat nog meerdere van die gezellige samenzijns door onze Vlaamsche kringen ingericht werden. ^ IN DEN CINEMA « MONACO », BERCHEM. — Nog steeds gaat het pu-bliek voort met den Cinéma « Monaco » regelmatig te - bezoeken. Buiten een praehtig cinemaprogramma bekomen de Cowboy Georgo, een 10-jarige step-pendanser; Lorando, romancezanger en M. Fm. Gillis, in zijn kluehtig reperto-rium den grqotsten bijval. De Cinéma <! Monaco » is en blijft een bezoek over-waard,DOOD VAN EENE VIOLISTE. — De Noorsche violiste, Mej. Elisa Wagner, die zooveel bijval behaalde in de verschillende Europeesche landen, voor-al in België is overleden te Bergen (Noorwegen). Zij was de beste leerlinge van Joachim. GEENE FANTASIE DECORATIES VOOR DE FRANSCHE SOLDATEN, — Eene verordening van den Franschen Minister van Oorlog verbiedt het dra-gen van fantasie decoraties, welke met overdreven mildheid door patriotische gtnootschappen aan de soldaten uitge-rêikt worden die van het front komen, of zelfs aan hen, die er h een gaan. Het zijn vooral de Vrouwen-Vereeni -gingen die misbruik van deze decoraties gemaakt hebben, welke in den regel uit zeer opvallende kleine lintjes, cocardes en eereteekens bestaan. De cocarde der Vereeniging « Mimi Pinson », bestaande uit driekleurige lin • ten, was bijzonder gewild, doch de mi-nisterieele verordening, waarvan de toou zeer streng is, heeft een einde aan deze uitdeeling van snuisterijen gemaakt. DE OORLOGSKOSTEN VAN HET ONZIJDIGE NEDERLAND. — Volgens de sehatting, welke de Nederlandsche overheid gedaan heeft, moeten de financieële lasten in het eerste oorlogs-jaar het aardig sonunetje van 200 mil-lioen gulden, dus goed 400 millif frank, bedragen hebben. De kredieten voor het onderhoud de. geïnterneerde soldateu van de oorlog-voerende mogendheden zijn in deze som beerepen.. Op de 90 millioen gulden, onlangs voor buitengewone oorlogsuitga-ven verleend, werden 8.200.000 gulden voor dit doeleinde toegestaan. De uitge-geven sommen voor de geïnterneerde Belgen hedroegen reeds in Mei 6,6 millioen frank. TE LAAG, — Allerwege wordt do- • personen, die de natuur te lang schk geklaagd over de te lage ijzerwerkei. der tenten van de magazijnen. We hopen in naam der belanghebbenden dat de politie eeu weekzsam oog in 't zeil zal houden en de reglementen op de tenten ten strengste zal toepassen. Dezelfde opmerking geldt voor de le-dere riemen welke op de achterste rij-tuigen onzer trams hangen om en weer te schommelen en aan menigen landen mensch onaangenaaniheden veroorza-ken. Zoo zagen we voor enkele dagen nog de strooien lioed van ccn persoen van het rijtuig slaan en in een lioop vuilnis vallen. We roepen de bijzondere aandacht der trammaatschappij op dit feit en hopen dat ze er eene passeude oplossing zal voor vinden,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.