.irfjMM'W ». * - m PRIJSs 5 CSNTïKMiii, 1 ., 25 M« kt' ^'9^{gÊSSÊ^^^am ABONNEMENTSPRIJSi per jaar I— Voor 6 maanden 1.75 Voor 3 maanden I.— ONS LAND Meo (chrljft le ten bnreeie van bel blaë Opstelraad en Beheer : ROODESTR A AT, 44, ANTWERP! xm mUm ^SESBHI wHIBHr WBBmÊÊm ^1 ALGEMEEN WEEKBLAD VOOR fi ET VLAAMSCHE VOLK ^,"1 ' • ■■ , , '""A *1K1 V JLAAlYldWnJD VUL,tt. Si STAATKUNDE - WETENSCHAP - HKUNST'~^TYX»^ 1ers I i _ rrmr_^T.-,r.. Mijn Groet aan Gent «i Na Bras sel, waar ons Vlaamsch g< voel zooveel en zoo dikwijls gekwet: «rordt door cte onbegrijpalijke handclwys ian een, vervreemde bevolkilng, Geint. Van hier uit, nog eerst een herinneri® lan Brussel. Even eenige dagen terug, schreve® d vVaaJsche aktivisten: « Vlaandleren aa le VIarrangeai, Wallonie aan de Walen e Brussel aan de Belgen! » Wat ze Haa,. loor beduiden, begrijpen vve niet rechl rloe kan men aan iets dat niet bestaa i russe! geven, Brussel met zijn eigen lardige schoonheid, die men eerst na ver icheidene dagen ornzwervens ontdekl 'n met zijjn leelijkheioj, die men als me la hand betasten kan van af men er zijj ntrede doet? Neen, Brussel blijft dei /'lamingen omdat zij alleen er recht oj icbben. Brussel eischen wij op als eiigei frand, evenals wij, en om dezelfde histo ische iredenen, Fransch-Vlaanderen op ischen. Aan, « métis » kan men niet! cheiiken dan stollen. En als de ver ranschten in Brussel niet tevreden zijn lan mogen ze uitrukken en gaan naa: iet land, vvaaraan hun hart hangt en da tun geest heeft gefatsoeneerd. Waar zi lebben gewoond, wordt alzoo goedi liaats voor goea;e en een-stukkige Via-ragea,Gent, nu ja dat is heel wat anders. knt, evenals Antwerpen, is Vlaamsch ir nerg en been. Gent is Vlaamsch van ai len draak van zijn Belfort tôt in dei iitpsten ondergrond waarop zijn mook ;«bouwen rijzen. Gent had een vernisj* an verfransching gekregen door de hee-en fab.riekanten en bankieirs, manufak uriers en geldlui, die het beineden hur looge waardigheid vonden de taal te preken van de verschopte koelies, aiie, 1 zweetend in de fabrieken en àl wroch-snd in de werkhuizen, de geldkoffers vat e vervreemden "hebben gevuld. En dezt :eu w-r i j k e-a ris tokr a t ie met de uiïtlco ers deir oude aristokratie, die zich, ir laanderen, immer van het volk heefl esche iden om de vreemden te «aienen» ebben àlle macht in de handien gelegc an ze, die tôt hun geioofsgenooten be> oorden. In Gent was weerom het onnatuurliijk* at in Vlaanderen op zoovele plaatsen ge-'oon is, het natuurlijk-uiitziende gewor-en,Macht en gezag waren in de handec elegd van ze, die zich van het volk ver-reemd hadden en op het volk neerzagen ls weleer ce bezitters van slaven op hun lavai. En, door politiek geknoei in on-erbrtekbare banden gebonden, slaagde et (iere Gentsche volk er niet meiar ir ich van dat onteerend1 gezag te verlos-ED.Thans heeft het Vlaamsche Gent nieu-« meesters IVlaamschie meesters,Vlaam» clie schepenen, en 't is me nu of de fiere lentenaars van weleer die van Gent var erîen van uit het groote verleden toeblik-en en toejuichen en of ze hun zeggen: — 't Is Vlaamsch weerom ! Houdt het 'laamsch! Denkt om ons! Denkt om ■rtewlde 1 Liever dood dan wat anders ! ■n in 't oude stedehuis slechts Vlaam--he schepenen, naar recht en natuurlijk-eid. Mannen van Gent, denkt er om ! En 't is mij een groote eer, hier thans penlijk en naar verdienste de dappere 'laamsche Kerels, die schepenen van r®nt zijn geworden, met de® grootsten îrbied te groetea! Heil hen en weest u lijner zeer gegroet hh. J. Wannyn, Dr. rof Huybrechts, Alf. Former, Advok. tator Plancquiaert, Dr. Van der Spurt. En dit is mij te aangenamer daar U ehoort tôt wat Gent met eere binnen zijn »uren tellen mag. Vlaanderen en Gent iren best bij dezulken, optredend om msworsten als Braun, Coppieters, An-îfle, enz., te vervangen. Geat 1 groot en schoon Gent I Vlaamsch ,ent, houd u Vlaamsch, nu en te allen jde î * * * wat daarvoor nood:ig is ? Wat macht Cc*ft? De nationale parti j. Deze bestaat ■ Gent ; want Gent is een stad met sterk laamsch politiek leven. De heer J.Wan-'in doet daar bewonde rem s waardig 'erk. Wannijnen in elke Vlaamsche stad 5u een weldaad, zijn en met geen goud ! betalen. Uit die® ma® gaat een groote '«rk- en stuwkracht. Mensche®, d'ie er Ile dagen met omgaan, worden hieit ge-[aar ; ondergaan zijn invloed ; mensche® fei evenals wij, hem mochtem ontmoeten, len hoe de mooie Vlaamsche oogien op gericht zijn ; bemerken hoe een rijk «amsch leven te allen kante opschiet, 'aar zijn werkzaamheid den grond heeft «vrucht. En nCVP-n c I/-1 mnAfi 'nrît VftT» schillende andere schepenen, noemen,goed it gekozen mannen op de goede plaats, :© kunne® we verschilleinde leeraars van de Gentsche Universiteit noemen, als we a- daar ontmoetten Dr. Mùnnaert, Dr. Vla-3 mynck; kunne® we leden van de kom-e missie van Gevolmachtigdien noemen, als n Dr. Jonckx, en van den Raad van Vlaan-a deren, als prof. Dr. de Vreese, en groe-ten we eerbiediglijk D. Domela Nieuwen-huys, werkers, de kwistiglijk en met ver-t stand het goede zaad van de heerlijke Jong-Vlaamische gedachte verspreiden. Want Gent is meer dan Vlaamsch : : Gent is zoo heerlijk Jong-Vlaamsch ! t Daarom gaat van Gent uit die prachti-î ge stuwkracht, dijei heel Vlaanderen door-i siddert en wint voor de Jong-Vlaàmsche > gedachte. ' i De Jong-Vlamingen, die heel de leiding in handen hebben te Gent evenals overal i® het Vlaamsche land, de Jong-Vlaam-» sche Idée de hevruchtende kracht der hui-diige politiek zijnde, moeten de ,nationaal-î Vlaamsche partij zijn, die aa® het Vlaamsche schepenkollege de steun geeft van : het aantal. i Hier wijzen wie weerom- tjeirug op ons i airtikel over tucht. 't Is een onbezonne® en laakbare daad, om personnlijke rede-nen of om iredenen van vôôroorlogsche polit'itek de eenheid te breken, die thans t de Vlamingen zoo groot noodig hebben. 't Is ongevraagd zichzelf het bewijs geven, en dat te® aanzien van den buiten-: wereld, dat men aàn politiek zou willen doc® zonder politiek doorzicht te hebben ; dat is een luidklinkend bewijs van vol-strekte onbekwaamheid. De huidige peiitieke aktie heeft haar jx>litiek lijnen voldoende getrokken om te weten wat het doel en wat de middelen zijn. Die verlan g en mee te strijden om ! den triomf der Vlaamsche Idee te bevech-, ten, kunnen zich te allen tijde inlijven en zuUen, als tuchtmenschen., zich schikken , naar het gekende doel en de gekende middelen. Aile andere doenwijze is die van ontevredenen, waarmee miets kan ge-daan ; van egoïsten, die mem nooit kan tevreden stellen ; van heerschzuchtigen, die elken dag <nieuwe plannen van heersch-zucht smeden of va® onberekenbaren, die met zorg uit aile politiek moeten geweerd omdat zij elke aktie slechts schade of schande toebrengen. Daaroim heeft het ons verwonderd in « De Vlaamsche Smeder », het flinke, kranige on; goed-opgestelde nationalisten bLad v an Gent, twee stukjes fe viinden, die ons waarlijk verrast hebben en bij machte geweest zijn om Gent niet die eer te geve®, die wiiij het graag hadden ge-geven ter wille van de schoone bevruch-tingskracht die van Gent, hiet oude eeu-wig joinge, uitgaat! Het eerste luidt: a Wij lezen in ee® dagblad onzfer stad dat een VLaamsch-nationale Partij ge-sticht is te Gent. Iets eigenaardigs ! Geen enkel van de werkzame en nationalistii-sche vereenigingen, die dlen strijd voeren voor « zuiver » nationalisme, weet iets daarvan. Noch de Gouwiraad, noch de Propagandakommissie, noch de Nation. Vrouwenvereeniging, noch de Nat. Voor-wacht, noch talrijke werkzame voorman-nien onzer Bewegiing, weten iets van dat ailes ! » Het tweede, een motie, luidt: « De Nat. Voorwacht, gesticht onder de bescherm.ing van al de leiders der Vlaamsche Bewieging te Gent, o.a. sche-pen Dr. Prof. Huybrechts, Dr. prof.Marcel Minnaert, schepen Alf. Forniier, scher-pe.n adv. H. Plancquaert, Juff. J. De Cave!, Juff. Rosa de Guchtenaere, Juff. Ri-ka van Overbeirghe, Juff. de Buck, schepen J. Wannijn, voorzitter der Propagandakommissie, e® zooveel andere®, houdt er van aile goede nationalisten te verwit-tigen dat zij niets gcm'œns heeft met de VI. Nat. Partij. » Uit boven aangehaalde stukjes verne-men vve dus : a) dat er te Gent een VI. Nat. Partij gesticht is ; b) dat de Gentsche nationalisten haar niet kennen; c) daaruit dat de. hh. partijstichters niemand buiten zichzelf vertegenwoordigen. en d) dat zij niet doen aan zuiver nationalisme 1 Daarom alreeds is hun werking verder-feliijk, veroordeelbaar, veroordeeld en moet zij, als een- te duchten kwaad ver-worpen wordlen. Uit een bijgaand artikel vernemen wij dat er een tijdelijk samenloopen is van sociaal-demokraten met... katholieken. Vreemd ! Ja, de « Vlaamsche Smeder » heeft wei gelijk: zuiver nationalisme kan achter ?ulke werking niet zitten. Evenmi® als in een strijd geen enkele legedeiding den franc-tireu,rsstrijdl dulden kan, en terecht ten strengste optreedt te-gen z;e die zich daaraan plichtig maken, zoo kan, de Vlaamsche strijd zulke mediv loopers niet duldie®. Wille® ze hun land, hun volk, en de zaak van land en volk dienen, dan lijven ze zich in; anaers blij-vlen ze buiten aile politiek. Malkontenten kun-nen we best missen. Er gaat al tijd genoeg verloren thans aan allerlei inoodzakelijk werk, da,t men tijd zou te over hebben om tel luiisterem naar wat gezeur van... soldate®, die vergeten dat tucht de gTond van aile sterkte is en die klagen over ailes dat niet naar hun psrsooniijke meening fe. Mannen van Gent, past op! Uw plicht ligt bij uwe voormannen. Daar, en dààr alleen ! * * * De « Nieuwe Gentsche Courant », in nr. 142, publiceert een groot artikel over de VI. N. P. en vraagt wie tegen zulke partij kan gekant zijn? Niemand, natuiur-lijk, en wij de haar wenschen en die ho-pen dat z:j een, gevolg- zal zijn va® het Jong-Vlaamsch Kongreis, zullen wel de allerlaatsten zijn die een V. N, P. be-kampen zullen. Het artikel van de « N. G. C. » is ee® flink gesteld stuk en zou alieszins de goedkeuring va® aile Viamin-gen wegdragen, in geval .natuurlijk, de stichters van de V. N. P. wezenlijk het volk, het Vlaamsch-voelende, achter zich hadden. De innerlijke fout, die wij vasfc-stellen, iigt bij de inôchtiing die had moeten beginne® met aile aandacht te schen-ken aan de bestaande groepementen. Uit deze zeer-goed-voelende, door-en-door Vlaamsche vereenigimgen had de N.V.P. moeten ontstaa®, nadat deze vereenigin-gen, door voorlichting, tôt het bewusteijn van de noodzakelijkheid der te stiebten partij waren. gekome®. Dat was dan voor-eerst de plicht van de leiders der bestaande vereenigingen, die organizatiiegeest genoeg hebben om daartoe op het ge-schikte oogenblik ovetr te gaan. De feiten, die zi-ch thans te Gent voordoe® zijn weerom dezelfde handelingen die zooveel twist, tweedracht, verbitterkig en tijdver-lies hebben veroorzaakt bij de v66r-de-oorlogsche polîtitek.Eeiiige personen, met îiaain, — wij geven he't toe, — er waren toen wel ministers bij ! — komen tôt een gedachte e® al het bestaande moet die» nen... minder voor de zaak... van om ze z&kf macht te geven... door wat ande-ren hebben gesticht. Daarin zit hem het verkeerde, het verderflijke, het kwade, dat we moeteo verwerpe®. * .* # Kritiek uitoefenen op het bestaande, op het groeiende, op het in leven geroe-pene tijdens dezen zoo moeilijken tijd is te gemakkelijk. Beter dan kritiek uitoefenen is stichten ; zake® i® 't leven roepen. Ma,ar 't is niet goed de natuurlijlce gang van het groeiende te verstoren. Dat hebben de stichters der V. N. P. vergeten. De V. N. P. is er, zoo niet met naam, dan in feite. De nationalisten van Gent, met hun flink Jong-Vlaamsch programma zijn de V. N. P. Onnoodig en verder-feliijk is hlet dus zichzelf tôt staf van iets te noemen zonder lid te zijn van wat bestaat en va® den gang van het levende, dat welig optiert te storen. * * » Noodig is : het omkeeren van wat ge-daan is. Zichzelf de noodzakelijke tucht opleggen. Niet zichzelf, maar het doei, Vlaanderen ten doel zijn. Zich niet tôt staf maken; zich înlijve® en meestrijden.. zonder kritizeere®. Onze hoop : dat zulks gebeure. George P. M. ROOSE. Landverraders « De aktivisten zijn landverraders ! » Ziedaar de maclitspreuk waarmede de franakiljons ons willen begraven. Een deêl der massa, wier brein reeds v66r 1914 ziekelijk was, dank aan het zoo hoogge-roemde Belgische opvoedingssysteem en dat thans in den ergsten graad door oorlogswaan-zin aangetast schijnt, blaat het als eene kudde schapen achterna. Die oniioozele sulckelaars kunnen maar niet begrijpen, dat de vijanden van onzen &tam die spreuk, om zoo te zeggen als eene spade, in hunne handen stoppera om onzen en hun- 1 nen eigen put te delven. Een ander deel, alhoewel echt-Vlaamsch geboren en echt-Vlaamsch in haar denken en 1 voelen blijvend, laat zich door die lasterlijke aantijging beïnvloeden. Zij aarzelt ons terzijde te springen, bevreesd en beducht voor de dreigementen en de ban- ( bliksems der hooge oomes van het patrio- 1 tisme. ■ Voor het eerste slag van lieden sehrijf ik dit artikel niet ; %'oor het tweede slag van menschen wel. De aktivisten : landverraders ! Honderden malen werd die ongerijmdheid in onze bla- 1 den en op onze meetingen op doorslaande en afdoende manier weerlegd. Welhoe, wanneer men voor zijne geboorte- streek, zijn vaderland — in Belgïë dus VLAANDEREN — wanneer men voor zijn volk — ons VLAAMSCH VODK dus — laf en verraderlijk aangevallen door allen, die met het Belgisch goevernement heuîen, in de bres springt ; met -«elk recht kan iemand dat als landverraad brandmerken ? Waarlijk 't is alsof wij in de verkeerde wereld leefden. Bevindcn wij, aktivisten, ons niet in staat van ^ WEÏTIGE ZEDFVERDEDIGING ? Gij echte Belgen — indien er echte Belgen zijn of ooit bestaan hebben — waarom neemt gij onsi optreden euvel op ; gij die in 1914 de regeering goedkeurdet, toen zij den over-weldiger met de wapens te lijve ging ? Uw stelsel : « Wanneer men aangevallen wordt, dan inoet men zich door aile middelen tôt het uiterste verdedigen passen wij op onze beurt toe. Waarom die twee maten en die twee ge-wichten, heeren patriotards î Ware het niet logischer van uwentwege die verwijtingen te ricliten tôt Havere ? Door hun verwaanden hoogmoed, door hunne halsstarrige koppigheid zijn zij de schuld, dat het aktivisme geboren werd en zulke on-verhoop,te vlucht genomen heeft. Indien er dus onder oogpunt van land- en volksverraad iets te zeggen valt, dan komt men bij ons aan een verkeerd adres. Wij hebben onzen VADERDANDSCHEN PLICHT volbracht tegenover Vlaanderen ; wij zijn ten voile in regel tegenover ons Volk en daar zijn wij — geloof mij — fier op I De strijd van het aktivisme is een strijd in ons belang! Niemand kan dit looehenen ; niemand zal dit betwisten. Heeft ooit één menschelijk vvezen zich in 't zweet gezet, 't is gelijk voor welke zaak, wanneer er geene belangen, hetzij stoffelijke of zedelijke, aan verbonden waren ? Waarom b. v. bevecht gij ons, heeren frans-kiljons, en dan nog op zulke onedele wijze ? Is het niet omdat uw eigenbelang het u voorschrijft ? Omdat gij den grond onder uwe voeten voelt wegzinken en beseft dat cen zelfstandig Vlaanderen het einde uwer heer-schappij zal wezen. Daarom kl'ampt gij u aan het Belgisch re-giem vast aïs de duivel aan eene kristene ziel. Gij beweert dat wij in het be'ang van den bezetter werken ; dus van den vijand. En die grootspraak — wij bekennen het — slaat bij de massa in. Det het aktivistisch belang overeenstemt met dat van den bezetter, daaraan kunnen wij niets verhelpen ; wij zijn beiden nu eenmaal loten van denzelfden stam. De vijand is zoo slim geweest partij te trek-ken van de flaters en misgrepen der Belgische regeering en daaraan kunnen wij, aktivisten, spijtig genoeg weer niets verhelpen. Indien gij, patriotards, wat diplomatischer onderlegd waart geweest, dan ware het nooit zoo ver gekomen. Met eenige vage beloften had de Belgische regeering, v66r een paar jaartjes, die Lamme Goedzakken van Vlamin-gen wel klein gekregen. Dààr kunnen wij dus nogmaals niets aan verhelpen. Dat ailes weet en begrijpt gij. Nochtans blijft gij ons beschuldigen van landverraad en onwaardige verstandhouding met den vijand.Met voile grepen strooit gij het zaad van den laster rond. Maar wij beseffen maar al te wel, hoe de vork aan den steel zit t Het is> de grenzelooze haat, welke u jegens de aktivisten bezielt. Een Zelfstandig Vlaanderen be,teekent ook i een DEMOKRA'lISCH VLAANDEREN! De meest vooruitstrevende elementen aller : politieke partijen ; zij die het altoos wel ' tneenden met de miskenden en de verdruk-ten ; zij die het volk niet gebruikten om i langs zijnen rug in de hoogte te klimmen, i staan aan onze zijde. ; De verlichte geesten looehenen het licht : der zon niet ; zij springen ons bij en helpen î mis in de reuzentaak, welke wij ondernomen hebben. En gij weet dat, wanneer wij gelukken — , en wij zullen en moeten gelukken — het uit zal wezen met uw gezag, waarop gij — in , uw eigenbelang, ik herhaal het nog eens, — zoo zeer gesteld zijt. Op wie berust nu uwe macht, heeren pa- ( triotards ? Eenvoudig op de DOMME en op de BANGE massa! De domme massa laten wij met aile plezier voor uwe rekening ; met de andere soort zul- ; len wij het, hoe moeilijk het ook schijne, ; binnen kort wel weten klaar te spinnen. _ ; Opgepast! Want dan komt de dag, dat gij met ons, de lasterlijke aantijging, waarmede gij ons den genadeslag denkt te geven, ver-ontwaardigd terug in het aangezicht zal slin- : geren. Dan klinke het als de gerechte stem der , zelfbewuste Vlamingen : \ tAan den schandpaal, gij franskiljons en j patriotards, verraders van UW LAND en van ; UW VOLK! » , MARTEN W1T. , De Héraut van de Demokratie , Erigeland in het Ueht der Waarhefd i t c De « strijd om de demokratie » is> ook een ] 1er vele stokpaardjes, die de Engelschen be- t rijden.Maar zij moeten oppassen, daar zij mis- jehien eerder dan hun lief is, zandruiter wor- , len. Inimers er is geen land, waar zoo auto- J tratisch geregeerd w'ordt dan juiet in Enge- { land. ; In Augustus 1917 hield de Engelsche arbei- c lerspartij een kongres om te beraadslagen J >ver het deelnemen aan de konferentie te e Stockholm. Met 1.846.000 stemmen v66r en j ilechts met 500.000 stemmen tegen werd be- sloten aan de Konferentie 4eel te nemen. j Daardoor werd door de Engelsche arbeiders . momwonden te kennen gegeven, dat zij voor :en spoedigen vrede zijn. Lloyd George ver- klaarde hierop eenvoudig, dat geen passen 1 voor Stockholm zouden verstrekt worden. Na ïrie jaren van ontbering is het vredesverlan- I gen groot geworden en het Engelsche volk yrccli». Doch de Engelsche regeering traent dit natuurlijke verlangen tegen t< gaan Hetzelfde heeft plaats in het < land de.-demokratie », den nieuwen bondgenoot van Iingeland, Amerika. Ook daar bestaat weinig luat tôt oorlog ea de leden der socialistische partij hebben zieh daaromtrent onomwonden geult. De anti-oorlogsresolutie, welke in April van dit jaar op een buitengewonen partijdag te St-Loms is aangenomen, is eenige maanden nà den oorlog met 21.639 stemmen tegen slechts 2.752 stemmen goedgekeurd geworden. Ook de andere besluiten, die eenige ver-anderingen in het partijprogram, in streng anti-niilitairisschen zin, beoogden, zijn met 21.000 tôt 23.000 stemmen tegen slechts 2.800 tôt 4.7000 stemmen aangenomen. Ilet ant-woord der demokratische regeering van het vrije Amerika luidde : dat de sociallstische pers, die in de Engelsche taal verschijnt, verboden is geworden 1 Hoe dergelijke onderdrukking in Neder-land wordt becxjrdeeld, leert ons : «Het Volk» (15 Aug. 1917). « Ik vmd, dat er aile reden is voor het Partij-Bestuur de arbeiders in den lande op te roepen met vuur te protesteeren tegen een daad der Entente-machten, die den vredes-arbeid, naar welks einde de gansclie wereld gespannen uitzag, ganschelijk verlamt. Laat het P. B. zich ook verstaan met de iocialis-tische partijen in de andere neutrale landen. Eén donderende kreet van verontvvaarciiging diene het antwoord te zijn aan de lieden, die zoo gaarne den rnond vol hebben over de oorlogverlengende daden en woorden... van ànderen. » «Het Pruisische militairisme » kan moeilijk oprecht gemeend zijn. Irnmers Engeland, dat dan als een St-George ten strijde trekt om den militainstischen draak te vernietigen, moet dan toch minstens op militair gebiec even sterk staan. Anders zou zijn pogin^ç siechts gelijk staan met zelfmoord. Bovendien heeft Engeland er altijd op gepocht, dat zijne marine de s-terkste is ter wereld. Is dat dan geen gevaar, vooral bij beschouwing van dv Engelsche daden van weleer ? Laten wij eens cijfers nagaan, onloochen-bare cijfers, want zij zijn van den Engelsch-man Morel. Deze zegt : De uitgaven van Engeland, Rusland en Frankrijk voor hunne marine beliepen in de jaren 1905-1914 £ 697.884.370 tegenover die van Duitschland en Oostenrijk £ 235.897.978. De tegenover Duitschland vijandig staande groep van groote mogendheden heeft dus £ 461.968.392 meer dan Duitschland en Oostenrijk tezaine» uitgegeven voor zijne marine. Over Engeland schrijft de : « Prov. Groninger Courant » (1 Aug. 1917) : « Het heeft vaak van been moeten verwi* ■ selen. Met die kleine volken heeft het, als Zuid-Afrika, Egypte, Griekenland 't vval nard. Eerbied voor traktaten i-s een moeilijke leus met het oog op eigen geschiedenis en Italie, dat het losmaakte van zijn driebond-schap. De Russische autokratie moest eerst vallen (en het was Engeland's wil niet, dat lit gebeurde!) om Llovd George eenig 6chijn van recht te geven om de Duitsche aan te blaffen. En zijn eigen navalisme was niet ninder een wereldbedreiging dan het Duit-îche militairisme. » Wat ook groote ontstemming in Nederland ,'erwekt heeft, is het feit, dat de Entente hans Nederland, in strijd met aile rechten »n overeenkomsten, ringeloort en groote noeilijkheden in den weg legt, omdat het 30g een klein beetje — en volstrekt geen oor-ogscontrabande — naar Duitschland uitvoert. Holland is niet in den oorlog betrokken en ;taat daarom vrij. Het heeft aile rechten, iôk om waren naar Engeland te sturen, wat îet in groote hoeveelheden doet en waartegen îatuurlijk Engeland nooit geprotesteerd îeeft. « Limburger Koerier » (22 Juni 1917) : « Terwijl mede niet moet worden vergeten, lat ook naar Engeland nosj geregeld unvoer /an ons land plaats heeft ; zelfs « gedwon-jen » uitvoer. Men denke slechts aan onze ,-ischopbrengst, * Ook Amerika, toen het nog niet m den oorlog was betrokken, heette neutraal. Het ia ,'erbijsterend, wanneer men ziet, hoeveel Amerika aan Engeland heeft geleverd. Ook is het niet onaardig iets te geven va» ret Amerikaansche protest tegen de Engelsche zeeheersehappij. Dit dateert uatuiirliilr iog van v66r de aansluiting van Amerika bij le Entente. Wij zullen hiervoor aanlMleo, .vat geschreven is door het « Utrechtsch Prov. en Sted. Dagblad » (16 Mov. 1915): « In de derde plaats komt de nota op tegen le blokkade, die tegen Duitschland wordt oegepast. Zij konstateert, dat er geene blok-tade van Duitschland in volkenrechtelijkcn :in is, omdat de afsluiting niet effektief is, :n protesteert met allen nadruk tegen den oeleg oni de blokkade zelfs tôt neutrale ha-;ens uit te strekken en daarme een begineel >mver te werpen, dat tôt de hoeksteenen 'an het volkenrecht behoort... Deze taak om >p te treden als kampioen voor de onschend->aarheid van de rechten der neutralen, die de ;oedkeuring van de beschaafde wereld heb->en verkregen, tegenover het onwettige ge-[rag van oorlogvoerenden, voortvloeiende uit le bitterheid van den grooten strijd, die îuropa verwoest, hebben de Vereenigde Sta-en zondei aafzelen op zich genomen. j Nog geen twee jaren later, nu Amerika zich :an de zijde van Engeland geplaatst heeft, apt het uit een heel ander vaatje. Het protest egen het feit van « de blokkade zelfs tôt lentrale havens uit te strekken » draait Uncle Sam finaal om en ijvert er than« voor deze ilokkade in te voeren. Meer nog, «de on-chendbaarheid van de rechten der neutra-en» wordt door Amerika volkomen voorbij-;ezien door te willen doordrijven, dat de ieutralen zich tegen Duitschland zullen ver-:laren en'de partij kiezen der Entente. « Nieuwe Rotterdamsche Courant » (10 Juli 917) : «De «Daily News» verneemt uit Washing-on : De nitwerking van het verbed van rît-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.