VOOR GOD, KONINO en VADERLAND. vlerde jaar, N° 2, 21 \ugusxus 1919. Ko&uioa& ÙarlcQibi&ù ùe âûlàdtën van ■-In twerpeo ôd ûmU££énÙÊ, — Tolk der Soldaten en Oud-Strij dersbonden Beheer- en Opstelraad : HOPLAND, 47, ANTWERPEN Kostelocs voor de Soldaten en Bonden. — Abonnementsprijs : 1,20 per jaar voor de Oud-Soidaten, 2,00 fr. voor de Burgers. De Kruisen. Om't even waar ge de oogeivslaat, hier, in de blakke velden, daar staat een houten kruis geplant, daar liggen doode helden. Ze rijzen zinnebeeldig schoon, de kruisen, en bewogen voel ik hun broedeiiijken groet in mijn mistroostige oogen... Ze spreiden, hier en daar ten toon, boetvaardig de armen open lijk neergeknielde apostels, die mirakelen .verhopen. Daar nadert niemand hier bij dag deze ongetooide graven, tenzij soldaten die, gebukt, langsheen de loopgracht draven. Gegroet! wie onversaagd en vrank verkozen hebt te sterven, ononderworpen, naast uw zwaard, bloedrood en bot van't kerven. Het needrig kruisken, daar geplant te midden van de velden, het is een kruis van eere en roem, op't graf der doode helden ! Fritz Francken. Houten Kruiskens. Het was treffend, inderdaad, zieleroerend op het ein-de van 1914 en in't begin van 1915 het slagveld van den Yzer te bewandelen. Op hoevele plaatsen zag men kleine graven, waarin getrouwe kameraden de gesneuvelde soldaten hadden neergelegd. Twee kleine plankjes of zelfs soms twee stokken werden tôt een kruisken samengenageld, waarop men deze woorden neerschreef: « Een onbekende held, voor het Vaderland gevailen » of, laat het ons maar zeggen, 't was altijd in het fransch te doen en men las : « un héros inconnu, tombé pour la Patrie ». In 1916 werden die graven opgezocht, verzorgd, met steenen afgeperkt, met bloemen versierd en een houten kruis er op geplaatst. Overal langs de loopgrachten kan men zulke kruiskens en graven ontwaren. Edoch! is dat genoeg? Houten kruisen zullen vergaan, en wie weet, wordi het graf niet onteerd en aile spoor er van uitgewischi omdat -het te midden van een stuk land of eene weide ligt? (Zulke heiligschendende daden, werden reeds gepleegd), Het aandenken onzer helden zou nochtans moeten eeuwig duren, en daarom zouden steenen zerken moeteri oprijzen, overal waar onze jongens begraven liggen. In Wulpen heeft de 4e D. A. een prachtig monumeni laten oprichten voor al zijne gesneuvelden. 't Is schoon, 't is wel, doch niet vergeten dat de houten kruiskens zullen vergaan en dus het eigenlijke graf geschonden wordt. Qrafpoëzie. Vaarwel ! mijn vriend ! in't ander leven Zal God U loon naar deugden geven ; Ons dankbaar volk zal lange jaren 't Geheugen van uw moed bewaren. R. Mortier. De Eerekruisen. Ieder soldaat is fier en gelukkig als hij een eerekruis ontvangt en het op zijne borst mag laten prijken, 't is een teeken dat hij zijn plicht volbracht heeft voor het Vaderland. Hoevelen nochtans die een eerekruis dragen en hëî nooit verdiend hebben ! Maar hoevelen ook die hel nooit ontvingen en veel meer verdiensten aan den dag legden dan de eersten. In 1916 werd te Schoorbakke een voorpost van eer-ste Unie beschoten door de duitsche kanonnen ; al onze jongens, 16 in getal, bleven pal en moedig op hunnen post. Eene belooning werd gevraagd, en van hoogerhand werden drie eerekruisen gegeven. Drie voor zestien mannen, hoe kon men dat rechtveerdig verdeelen ? Men heeft ze eenvoudig verlot. • Drie jongens mogen dus op het eerekruis roemen en de 13 anderen?.... Zeggen: wij hebben het evengoed verdiend, doch niet gekregen! Is het rechtveerdig? In Mei 1918 bij de stichting : « Heldenhulde », zegt onze strijder, werden 8 zerken besteld voor een Korporaal en 7 soldaten van't 22ste linie 6e Komp. den zelfden dag gedood door den zelfden obus. De korporaal en 6 soldaten waren vlamingen, e^i soldaat was waal, de laatste alleen werd gedecoreerd. Het was verdiend — maar waarom kregen de anderen geen eerekruis ? Is dat rechtveerdig ? In 1916 nog werd de statie van Avecapelle heftig be-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.