Vanaf augustus 1918 begon het geallieerd bevrijdingsoffensief. Over het gehele westelijke front zetten de geallieerden de aanval in om de Duitsers definitief terug te drijven. Het was nu of nooit. De Duitse troepen zaten op hun tandvlees nadat hun lenteoffensief was mislukt. In Duitsland dreigde de revolutie. Aan geallieerde zijde vervoegden twee miljoen frisse Amerikaanse soldaten de rangen. Voor het eerst in de oorlog stonden alle geallieerde troepen onder het gezag van één opperbevelhebber, de Franse maarschalk Foch.
 
In de Westhoek zetten Belgische, Engelse en Franse troepen de aanval in op 28 september. Later werden ze ondersteund door Amerikaanse eenheden. Beetje bij beetje moesten de geallieerde soldaten de goed uitgebouwde Duitse verdedigingslinies veroveren. 
 
Het Duitse leger trok zich stelselmatig terug maar bood vaak hevig weerstand. Dorpen en steden die tot dan toe ongeschonden waren gebleven, vormden opeens het strijdtoneel en werden in de laatste oorlogsmaanden alsnog verwoest. Door de beschietingen van de geallieerden kwamen ook veel burgers om. 
 
Op 19 oktober was de Belgische kust volledig bevrijd. Vanaf 31 oktober staken de geallieerden de Leie over en vanaf 9 november de Schelde. Twee dagen later werd de Wapenstilstand getekend.