Belgisch dagblad

1425 0
12 februari 1916
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 12 Februari. Belgisch dagblad. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/t727941z14/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

le Jaar^angfi ZATERPAO 12 FEBRUAHI 1916; No. 137> ABOiîNBMENTBN. Ter 8 maanden voor Holland f 2.60 franco per post. Losse Hummers: Voor Holland 5 cent foor Buitenland JjJf tk'ùT.l DenHaag. Prilîsegracht 89, Telef. Red. A dm. 7433. BELGISCH DAGBLAD Bestuurders: Dr. TERWA6NE — CH. HERBIET. Hoofdredacteur : L. DU CA8TILL0N. f—v ADVERTENTIENr Van 1—6 regela f 1.60: elle® regel meer f 0.30; Exclames 1—6 regels f 2.50: elke regel meer f 0.50. London : Dixon House Lloydi Avenue E. C. ENGELEN VAN GOEDHEID. De droesem der menschheid is m tu oinhoog gestegen oia het bedriegelijk gJashclder watervlak te bevuilen dat mer beschaving heette, eene beschaving w&ar op men prat ging. Op reusachtige schaa! wordt gemoord, ge'orand en geplunderd'; vexkracjxt en gebeuld en men ia be schaamd mensch te wezen, de gelijke der Barbaren. « Niettemin bloeien op dien mesthoop, waaruit mensehenbloedi zijpelt, rozen en leliën. Wij zien er helden en heiligen, ook engelen en andere zoete we-zens met zachte gebaren. De afschuwe-lijkheden dies oorlogs terdwijnen achter hun wijddf witte gewaden. Het zijn* de vrouwen die balsemen de wonden geslagen door bot geschut en door het zwaard; het zijn de vrouwen die de werken van barmbartigheid oefenen midden in een onbarmhartigen oorlog,, de hongerigen sprizigen, de dorstigen laven, de naaktesn kleeden, de vreemdelingen herbergen, de zieken bezoeken, de ge-vangenen verlossen, de dooden begra-ven — en baar onschuldig, rein en edel leven zelfs opeuferen om de oorlogsdraak, vreeselijker dan het Hydra vain Lernes, te verbidden. Wij, Belgen, gedenken vooral met m-nigo. dankbaarheid de nabele vrouwen die uit den vreemde zijn gekomen. Die onbekende zusters. in de mensehheid zijn tôt ons gegaan omdat zij onze noodkre-ten hebben gehoord. Zij hebben zich niet aigevraagd : zijn de Belgen van deze of gene religie. De hooge menschelijke p.icht aileen heeft die vrouwen vol liefde voor lijdende naaste tôt ons ge-«ireven om te helpen en te heelen. Onder die weldoeners noemen wij op de eersle plaats de leden van de Society of Friends. Het zijn Quakers, strenge protestanlen, maar de kruim dter mensehheid. Deze, die het hier nederpent, is een roomsch katholiek, die ver heu gd en ge-luJùkig is getuigenis te mogen afleggen Van (te onovertrofieu imasletiueftie" v an die edele Quakers. Zij zijn d,es te verdionstelijker omdjat hunne nederigheid in het weldoen zieb verzet dat men hunne verdienste op een hoogen kandeLaar plaats e. • ,De Society of Friends hebben hun War victims' relief Committee volmajakt ingericht. Hun organisatieto,-lent nî-oet voorzeker niet onderdoen voor de hooggieroeraide organisaitie van het Kulturvolk. Dit kan iedereen getuigen die te Lon-ôen, in de Bishopsgate 91, het E'thel-burga house en het magazijn heeît be-zocht, bestuurd door de heeren Edmond Wright Brooks, bijgestaan door uitmun-tende krachten: de schatbewaarders, de heeren Isaac Sharp en Harold J. Mor-land, de secretaris den heer A. Ruth Fry en de secretarissen der 4 onder af-. deolingen: înej. Alice Clai'k en Ethel M/ Ashby en de heeren F. alton Leaf en Roderic K. Clark, bijgestaan door een algemeen comité, niet van namen, maar van werkzame leden van beide kunne. Een gfânsche stai medewerkers staat de secretari&sen ter zijde. Zoo is er dan een executieve en een generaal comité in Frankrijk en een zoo-genaamd field comité in N'ederland met een ,,aide civile Belge" voor het onbe-zeite België en een relief oxhedition voor Servie. Voor Nederland is het Londensche comité vertegenwoordligd door de heeren Philip Burt en Fred. Rowntree. In het kamp van Ede zijn werkzaiam mej. Margaret Evans en Christina Smith alsmede de heer Gilbert Yeonian, in het kamp- Van Gauda is het mej. Mary Cud-worth in het' kamp van Uden mej. Li-lian Gunter en de heer Howard Rowntree.. De bestuurder is de onvermoeide en door de Belgen zoo beminde mej. Grâce C. Vulliamy, wat men in het 1 Fjiansch zegt, „une maîtresse femme, une hare medewerkers aanvuurt met hei-i lige naastenliiefde en mede^ijden voor • België,. werkende te Ede, Gouda, Nun-. speet, Rotterdam, Uden en Vlissingen, waar uniss Ainima Livingstone zich uiterst verddenstelijk maakt. Wij hadden de eer miss Grâce Vuil-laany over den arbeid van de Society of Friends speciaal in Nederland te spreken. Vol goed humeur, het bewijs van een goed geweten, vertelde die weldoenster der Belgen, over het leven in die kampen der vluchtelingen, hoe de Society of Friends onze landgenoo-ten helpt opbeuren niet door de aal-moes, maar door d«n edelen arbeid; hoe zij nieuwe in België onbekende bedrij-ven had weten in te voeren opdat, nà dan oorlog, die ongelukkigen hun brood zouden kunnen winnen. Dit was o. m. het geval voor het speelgoed waarvan Duitschland tôt nu toe het monopolium bezat. Die practische Engelsche dame be-strijdt tevens de verlaging van het ka-rakter en de ontmoediging. Zij sprak met don grooteten lof over de Nederland-sehe overheid, die de taak der Friends steund'e en aanmoedigde. Voor onze Belgische vluchtelingen moet de ballingschap een tijd van voorberei-ding wezen tôt betere dagen, meendie zij. Elk kamp is een communislische minia-tuui-staat en van aardi om het ramp-spoedig individualisme, waaroinider België te veel geleden heeft, op redelijke wijze te bekampen docr de daad en de altrui&tische organisatie. Miss Vu Haray had diep-menschelijke woojden van medelijden over het lot en de huizing der vrouwen en kinderen van geïnterneerden te Amersfoort, waar nu verbetering zal komen, Harderwijk, 01-denbroek en vooral Gaasterland, waar ■ de toestand nog het ergst is. Daar leven Belgische lamiliën in el-lende. Miss Vu llamy had ze juist be- AUvih lt S <.\rwlrVAXld : >-> vrt' ■ - » en er moet, kost wat kost, mididel gevon-den worden om daarin te voorzien. Wij vestigen op die ongelukkige huisvesting speciaal de aandacht van onzen nieu-wen minister voor vluchtelingen, .Graaf Goblet d'Alviella. Te Vlissingen beschikken de F ï i e n d s ovér het Strand hôtel en over een kleiner hôtel waar Belgische vluchtelingen die zich en derwaarts over die zee reizen, herwaarts met liefde worden ge-herbergd- Daar maakt zich ook verdiien-stelijk, mevrouw Goffart, echtgenoote van den .Belgischen consul generaal, die na_ melijk voor onze- kantwerksters van groot nut is. Met reden maakte miss Vu '.teiny den lof van baron de Tuyll \ an See-rooskerke, président van het Centraal eomitee voor Belgische vluchtelingen in Nederland en die verschillende chefs der kampen, die zij wekelijks. bezoekt. Dan nog vindt die zoo werkzame Engelsche dame tijd om Engelsche vrijgelaten ge-kwetste gevangenen naar Engeland' te brengen. Toen miss Vu llamy met eene beziel-de stem, met die algoedheid in de schoo-ne d'onltere oogen, die alleen uitverko-ren wezens kenmerkt, onsi vertelde over haar leven en dit van hare vrîendinnen gansch besteed aan de lafenis van onze arme en ongelukkige landgenooten, ver' borg ik mijne ontroering niet. Is een traan niet de parel der diankfcaarheid ? Ik klemdje misschien te fel hare fijne nerveuse hand in de mijne, maar ik dacht ook aan de Belgische vrouwen, mr'iie zusters in den nood. Ik werischte toen dat er dozijnen en dozijnen Van onze vrouwen en juifers epstonden om zich te wijden aan de naastenlieMe en zich te laten vervoeren door het verheven voorbeeld dei' Friends -r onze beste vrienden. T" "' ' ' , DE TOESTAND Het is wel1 de vrees dat Italie hem den ooirlog zal rerklaren op het aandrjngen van Briand die te Hoimie is aang-ekounen, dat Buitsehfend den daim legt voor d>3 Veree-nigde 'Steten in de zaalc Lusitaniamiooid op gioot eschaal1. De regeling is op tii, maar nog geeme algedane zaak. De Duilsçhe ffeirs poogd Italie te ontraden den oorlog aan Duitschland te verkkmen. IJdele hoop. Wij mogen en,'delijk eene nàuweife aan-sMting der bo>idgenèoOeri tegenioet zien, doo van aa.rd is om de ïaajtsbe sporen van anarchie in de werking uit te wis'schen. ïhans cefenie i 'de Centralen ciein steir-kén dmk uôit op Rooniienië om dit tend aan _ lit! zetten met hen niede te gaan. Meu vreést d»! de diplomatie der Entente, die re&is fi'ù mienigen ftotier heeft begaan, deae van de Centrallen z,ou kunnen oinderliggen, wan-neer Paa»ijs, Londen, Petrograd en Rome li.jot krachtig ingrijpen. Een Holiandsch g©n©raal, een bekend pifiû^ DaitschOT heeft zioh laten ontglippea dat Duitschjand zou pogen eten afionderl ijk.cn vredet e sMten met België, Frankrijk, Italie en Rusliand om dan Engeland fie geraakkeJij-j;er aaa te vallea. D;-o. generaal wis goed iiigeticlit. Die ynedespugingen zijn een toe- ken van zwakheid, hiet bewijs aat Duitschland voerziet dat het op den 4auT zal geslagen worden. Moet de oorlog' nog jaren dure a, liever ailes geteden dan te moieteti zien dat het militaristisch en imperiolistiseh monster. recht hlijft. Wie de sterkte zenuwen, het grootste ge-dnld en het onwrikbaarst© geloof heeft in de zaak die bij vteTdedigt, zali overWinnea. De te&kenen zijn daar dat de"\ zoo lioog genoenid© Duitsche taaiheid ook maar scliijn is als hunne kultur. Wat fle eigenlijke krijgsoperaties beijreft, zij bewijizen d»t de winter nog niet voorbij i. Hest is steeds loopgravenoorlog. De vlie-gets cnderscheiden zich. Zoo melden de4 Engelschen dat 18 hunnieir vliegers .do vij-andeiijke bierakkén te Thun bout met goed gevolg liebbien aângevallen. Aan het Oostelijk front, is ter gunstig nieuws voor onze Russische bondgenooken die over dien, Dnester zijn gekometi (en Us-zieczko namen, van waar zij zernewita bedreigien, waar de ^entralen reu^achtigiei veifiezen hebben geledon, daar zg meenén uen dat de val der hoofdstad van ^oekowina voor gevoig zou hebbien/de oorlogsverkiaiiiig van Roemenië. Die dooi bindert de Duibchers Eldeis geen nieuws van belang. Links en Rechts. De vaderlandsliefde de Vlamingen belasterd. 'De leg^nde doet hare ronde tôt z»3lfs ii Canada dat .de Vlaamsche bevolking vai België de zaak der geallieerden ontrouw is Die tester heeft, volgens The Ottawa E v e n i n g Citizen yan 20 J anuari, d) heftigste vsrontwaardiging onder de Bel'gei van Canada vexwekt, die vooral1 via Vlaaxn schen oersprong zijn. Met i-eden beschouwea zij die verdactemaiing als een roon, aan d< l'oyautait van hunne Vlaainschie broe-ieis. De Belgischie^ consul-generaal van Cana da, de he©r Goor, die zelf een zuiveie Via ming is, heeft in veirontwaardigde termon te gen dien tastier geprotesteerd. flij Ja-seft uit treksels van Duitsche bladen aangeharid, die lucht gegieven hebben aan hun mis noegen omdat de Vlamângen van België zo( bitter vijandig gestemd zijn ten aanzien var de D uitschers. De Kcnsul sclireef o.m-, in dat de oorlog meer gedaan had voor de eendrachtder Bal1 gsûche bovolking dan eeuwen geme-nischap pelijke arbesd en inspanning. Canadeesche offioieren en soldaten dig ui Vlaaxideien zijn '©rugeekeerd, hebben d< gastvrijhéôd der Vtemingen van het niet be zette gebied zeer g€pi>azen en hunne be x«:dwilligheid om de geallieerden te helpen Consul generaal Goor verdient gefeâicd teerd oandat hij dadieitijk às opgekomea voor d< volsfrekte trouwe yan het Vlaamsche voilli in dezen oorlOg, diie het uiterst zwaar teisteri eii duiizenden en duizenden jonge VteamschK mannen heeft weggenomen zotnder, te £pir& ken van de verwoesSùngcn in Wesu-Vl'aaïv de?ren of van Dieadermonde, Leuven L4n Aai-schot, Mechelen, en de streek -oiid Ant-werpen.Wij kunnen h»or. bijvoegen da,t de Vlaani-scho soldai'en van ons leger be&l over de baan komen, met de Canadee^cbe trOepen. Jleit hen verbroederen zij dadelîjk. Dit ver-zekerde ons onlangs nog een ooggoluige, (eieiri Vl&niiing, officier van den Belgischen stai iian het front. Vjamingen ©n VVaten moeten voor elka.ndeï niet cnderdciein in vaderlandsliefde en in neveas Raemaekers geridderd. Wij. Belgen, hebben nog het meest ge-juicht, onidàt de Fransche regeei'ing den knappen Nederlandschen kunsteiiaar het legàoen van Eer heeft geschonken. Wie ter wereld heeft België's beulen mee? gegeo&eld aan don schandpaal dan "Rae-maekers? Wie heeft België .meer doen be-weenen en bemiinnen dan die kunstenaar, die als zelfbewust B&lgisch patriet heeft gevoeld en gesproken, beter dan tôt nu toe een Belgisoh artist het heeft gedaan. Meer dan wie ook heeft hij in ae gan-sche wereld doen kennen de onnoemelijke gruwelen, het onmensohelijk lijden van het land dat ailes opofferde voor de Eer. Eens zond ik aan de onde rcdactie van wijlen de Vlaamsche Stem een arii-kel om Raemaiekers te roemen en te buiçMgen. Ik beweerde onder andere, , dat hij een gansch legerkorps waard was. Waarscbijnlijk heeft die redactie gemeend. dat 'ik hem ondersohat had In aile geval is het artikel over den wreker van België nooit verschenen. Indien Raemaekers zijn stift gèprosti-tueerd had aan Duitsohland, de Keizer die Menzel het ridderkruis van den Zw^ar-ten Adelaar, met den daaraan verbe uden adel sc'homk, zou Raemaekers weten te sefiatten hebben. E'iiaasl terwijl Engeland en Frankrijk den grooten teflifcnaar hul-digen of decoreeren, blijft België, die zôôveel aan hem te danken ihe' _ onverschillig. Wauneer wordt hij eens door ons gehuldigd? Wanneer wordt Raemaekers wa-ardig gekeurd het ridderkruis der Leopoldsorde te dragen? Iloeveel genoegen zou het ons hebben gedaan die vrageh niet te moeten stellen Raemaekers en Forain. De Times be&chrijft de eerste ontmoe-ting van Raemaekers en Forain, die door de Fransche. regeering was waaraig ge-keurd hem het ridderkruis van het Eere-legioen op de borst te spelden. Raemaekers had Forain tevoren nooit gezien en maakte 't eerst met hem kennis den.dag na zijn aankomst te Parijs in de kunstzalen van Georges Petit, in gezelgcliap van eenige andere heeren. Forain was in uniform. Nog vôôr dat de gebruikelijke voorstellingswoorden door een .vriend van beide kunstenaars waren uitgesproiken. had Forain zijn arrnen om den Hollander heen geslagen en voerdie hij hem mee om, alleen met hem de zaal op en nee.r ta gaan looperî Zij liepen ieder met een arm om den ander heengeslagen, alsof zij DOezemvrien-den waren, die elkaar na jaren van scliei-ding weer voor 't eerst ontmoetten. Tien minuten duurde dit privé-oinderhoùdj'daar-na moest Forain weg. Een poos latei vroeg iemand aan Raemaekers ot hij Fa rairi kende. „Tot vandaag had ik hem nog nooit gezien", antwoordde onze lee-kenaar, „maar ^hans ken ik -hem heel. heel goed." Een kamérlid kabinetshoofd. Uit Le Hâvre wordt gemeld, dat d heer Maurice Feron, zoon van Emile Feron, radikaal Kamerlid voor Brussel kabinetshoofd wordt van minister, graa Goblet d'Alviella. Het is de eerste maa dat een lid der Kamer die functie za vervullen. DUITSCHLAND NAAR DEN AFGROND. i Oorlog aan de maximum-prijzen. j De „Frankfiirter Zeitung" schrijft j dat het systeem van maximumprijzeD, door de Regeering ingevoerd, eene steeds toenemende l tegeewerking heeft teweeggebracht. In de , kampen is het getal mieraoegden zeer gestegen. De „Post" geeft de meening der conservateurs te kennen, die vergeD, dat de maximum-prijzen afgeschaft worden. Eene dringende verandering is hoog noodig in de wijze waarop het volk bevoorraad wordt. Kleiner rantsoen voor de bevolking. > Het comiteit, dat met de bevoorrading van i de stad Munich gelast is, heeft besloten het wekelijkscb broodran tsoen van een half pond ; per kaart te verminderen. Prijsverhooging van de koffie. De N i e u w»e Rotterdamscbe Cou-i r a n t" bestatigt, dat er groot gebrek aan > koffie in Duitschland begint te komen. Te Berlin moet men reeds 40 in plaats van 20 pfenning voor eene tas koffie betalen. De Duiische glasfabrieken gesloten. Daar de grondstof voor het vervaardigen van glas in Duitschland totaal ontbreekt — ' en voornaamlijk de souda — zullen de glas-1 fabrieken moeten sluiten. Vele glasblazerijen hebben reeds hunne deuren gesloten. Ëttte lits* tMbmMisï aan Belne. » De „6iornale d'italia" kondigt «eue ver-ktering af van een vreemd pexsonage, de weike een ho^ogen rang bekleodt an volgens lijken vrede met België te sluiten, D,« aan-geboden voorwaaii'clen waren: 1. De herstelliog van het lijk zooals luet was vôér -d'Sn oorlog. 2. De teirugkeer van Konitig Albert pp den tiroon .van België. 3. Eene vergoeding yoor al de schade, véroorzaakt door den oorlog. 4. Een handelsverdrag, in schijn ten gunste aan B<igië, maar in werkeHjkheid in 't vOerdeel van Duitschland; zoo o.a, Antweip'en en Oostende zouden Duitsche bavens worden. Koning Albert en de Belgische Tege>ering verwierpen het aanbod op basis dat een af-ZGnderiijken viede onmogelijk xs en dat gefene. onderhandelingen zullen aangeknoopt worden zonder de Enitente-mogenahedcn ot voor dat Duitschland zal overwonnea z.ijn. Het schijnt, dat e&n der voornaamste tusschenpersonea was Mgr. Tacoi rorceWi, de nnntiius van den paus te Le Havie^ die beschukligd is goweesit hevig Duitsch ge-zindtezijn. Geaiiea nu deze onderhandeiingyn zijn afgespiro'nigen, verwacht men zich van-wege het vatikaan aan eene verktering, volgens dewel'ke het aile tussebenkemst _loo-chent en dit allies op den rug zal schuiven van Mgr. Tacci Rorcelli. (Die verklaxiiw is iimiiddel's door de observatore romaao gedaan.) Men m&idt ook, dat de Èr.us von Bul'oW ter dezer gelegenfceid m betiekking U'ad met den Baron Moncheur, ïoorheen iiiinister van België te Constantincpei en nu verblïjvende in Zwitserland." In verband met die voorstellen verne*;mt ^ B.euter, van een Bellgisch diplomaat, dat het gfjen geheim is dat Duitschland meer dan eenmaai den vjrede heeft aangieboden aan ■ -BeJgië, hatzij diiect of indirect. Ook is het mogeliijk, dat er meerdere aan-biedingen zuLen volgen. Het résultant zal echter hetzelfde zyu als bij de vxoegere aanbiedingen. Iets andors is ondenkbaar, want België is hareid den strijd tegen cLen vijand voort te zetten, eveu ïang .als Engeland en ctet zal zijn voor lahgen tijd. De ^Temps Lespreekt de herhaaldi po-gingen van' D'uitschland oîn een afzoïidoriij-ken vrede met Frankrijk te siuiteu. Het-blad schrijft: De campagne schijnt opg©zet door de financiers van Duitschland, die verschrik-kel'ijke economische uitwerkingen van den ooiïog - vreezien. L a a t ons bopen dat de U e 1 g i -sclie regeering de terugrO'eping van dien agent van D1 u i t s c h i13 n ci aa'n den H. Stoel zal vragen l'I est brûlé. Dat men hem door een prelaat ver-_ . vange dje het- niet is. De Belgen kunnen uit de beiicnten van het G i C' r n a 1 e d'italia besluiten dat een vrede met Oostende len Antwerpen aïs Duitsche haven en een handelsvei'drag dat een zcliverein voor gevoig zou nebbeii, dat België slechts. een mark van het Duitsche lijk zou wezen. De dooden zouden opstaan om zu'ïken vr ede van o n g or e ch ti g hei d te be- a slïijden! /,; Er blijkt' ook nog uit het avontuur dat men alfer'ei internationalen kain missen om f over vi!ede te onderhandelen, zoo min mion 1 aan de arbeidende Masse verlof, gevraagd 1 heeit den oorlog te beginnen gn te blijVeuii voeren- Zoo zal ook het einde wezen» VOOR DENKENDE MENSCHEN VIII. Een jong kind, dat pas loopen leert, wordt aan den leiband gelegd. Porsooiilijk ben ik wel tegenstander van dien stoftelijken leiband, waap 't leeren loopen betreît en vind ik dat een kind veel vlugger en veel beter zal leeren op zija voeten staat, indien ge 't maar laat rondscharv relen en tuimelen op den grond. Nu, tôt daar. Ik geloof echter niet, dat de grootste voorstan-der van den leiband er zal aauhouden zijn kin-deren nog steeds er in te wikkelen wanneer ze reeds lang een duchtig gebruik kunnen ma-ken van hun practische kennis der liehamelij-ke evenwiehtstoestanden. AVat zoudt ge zeggen van een vader die a'n tien- of twaalfjarigen zoon nog aan zoo'n leiband door do straat zou leiden ? Iedereen zou 't natuurlijk uitschateren van lachen. In het zedelijk leven is 't echter geheel an-ders. Daar houden de ouders veel en veel ta lang den leiband gespannen, en niemandi schijnt dat wonder tê vinden, niemand. schijnt te ver-moeden, dat die banden onze kinderen wel erg moeten beginnen te knellen, en dat ze wel vu-rig moeten trachten er zich van te ontmaken. Nochtans is dit wel degelijk zoo. In de pril-le jeugd gjn de ouders bijzonder als leidera aangewezen om het jonge hollande diertje ia toom te houden waar 't noodig, blijkt. Maar bij het aangroeien der jaren dienen die banden ta rerlichten om zoo spoedig mogelijk geheel en al aîgenomen te worden en vervangen door de liefde en de gehechtheid, door de aangekweek-te goede gewoonten. Onze kinderen zuchten dikwijls erg onder de tallooze belemmeringeo die goedmeenende maar weinig klaarzichtigo ouders deh aanwassenden vrijheidsdrang der jeugd in den weg leggen, omdat die brave, doch wel een weinig dwaze menschen vast overtuigd zijn dat „breidel en toom" gedurig moeten gespannen worden. Dit is echter het beste middél.... om weerspannigheid te kwee-ken.We moeten steeds het oog houden op dit leit, dat na een zeker tijdsverloop onze kinderen ons gezag ontgroeien en er zelîs door do wet van vrijverklaard worden. Dan staan ze In den vollen roes der onbedwongen vrijheid, sleeht gebruik van te inak'èn, indien we hen niet geleidelijk geleerd hebben van hunne vrijheid een goed gebruik te .malien. Wanneer eea paard den ganschen winter op stai ge staan heeft, en men laat het dan opeens in vrijheid, dat begaat het ongelukken. Dat weet ieder van ons... behaive wanneer het onze kinderen aangaat. Indien we ze de gelieele jeugd streng gebreideld houden, dan zal, bij het aanbreken der vrijheid, de tuchteloosheid natuurlijk intre-don met al hare uitspattingen. Verstandige ouders verslappen langzamer • hand den leiband van hun kinderen ; op het ouderlijk gezag volgt de oudcrlijlce belangstel-ling, die, indien het gezag niet te prangend ge-weest is, evenveel goeds uitwerkt op onze kinderen als dit. De vader blijft niet langer „mees-ter" dan het volstrekt noodig is, maar veran-dert — en veredelt nog — in een verstandige leider en vriend, waardoor de hartelijke gevoelens ontstaan tusschen ouders en kinderen.' Het ctrukkend gezag daarentégen schept afkoeling, verwijdering, vijandsehap, en dat ia alleszins natuurlijk. AVij, volwassenen, oudeTS, wij zijn hier om onze kinderen, en niet zijn onze kinderen daar-om ons. Wij dienen hen te leiden door de door ons verworven levenskennis, maar geenszins hen te onderwerpen aan ons juk, dat des te zwaarder op de jonge scliouders weegt, naar-mate het onverstandiger aangepast wordt. Wij mogbn, eens dat het jeugdig verstand zich begint op het maatschappelijk verkeer too te leggen, lien niet onze inzicliten, oneen wil op-dringen, maar integendeel door de toegestane vrijheid, geleidelijk de ontwiklceling van hun verstand en van hun onderscheidingsvermogen in de hand te werken. Begin niet do kinderen een uurtje, dan een paar uurtjes, dan een gansclie namiddag vifij te laten in hun spel, in hun verkeer met hunne gezellen ; stel be-beîang in het genot dat de aldus verschafta vrijheid hen bfezorgde, en weet hen, in voor-komend geval, een verstandige doch geenszins opdringerige raadsman. Op die wijze moog* ge u verzekerd achten dat ge uwe kinderen tôt een bezadigd gebruik der vrijheid zult opvoe-ôen, en dat gij u weldra overbodig zult ge-maakt hebben .... Overbodig ? Och neen ! nooit was éên Bezadigd ouder voor één kind overbodig ; wel integendeel : hoe vrijer ze zijn zullen, hoe meer ze aan u zullen houden ! Maar dan rcoogt ge met fierheid uw werk aan-schouwen, want dan hebt ge aan de. samenle-ving ,,menschen" geselionken, en geen poppen die steeds een leiband noodig hebben, omdat ze aile karakter missen. EDWARD PEETERS. Konino George en onze soJiiatea Koning George heeft aan den heer HastingS Pitnbuiy, afgevaardigde van de Britisb Gil'ts for Bëlgian Soldiers, eene som van bonderd pond doen geworden, ten voordeele van de % vrouwen en de kinderen van de in Holland geïnterneerde Belgische soldaten. De propaganda van den heer Hastings Pim-| bury in ^Engeland kan niet beter beginnen en zal voorzeker met den bestenuitslag bekroond worden. Onze geïnterneerden en hunne fami-liën zullen dus zeker houten buizen bezittea die groote verbetering in hun lot zullen brengen. De Koning van Engeland, zal er mildadig aaa deelgenomen Lebben,

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Belgisch dagblad behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in 's-Gravenhage van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes