le ,Taarg,ang- YKIJDAG 23 AUG-USTU^ 1910. No. SOI» ABONNEMENTEN. Per 8 maandea voor Nederland | 2.50 franco per posfc. Losse nummers: Voor Nederland 5 cent voor Bultenland 7lk cent. Den Haag, Prinsegracht 39 Telefoon Red. en Admin. 7433., BEIGISCH DAGBLAD Bestuurdert P .ftWAGNE — CH. HERBIET. Hoofdredacteur : L du CASTILLON. IIUUI BUREAUX OPEN VAN 9 TOT 12 URE EN VAN 2 TOT 4 URE. AD VEETENTIEN. Van 1-5 regels f 1.50; elke regel meer f 0.30 ; Réclamés X 5 regels f 2.50; elke regel meer f 0.50. London : Dixon House Llovds Avenue E O. Parijs : 7 Avenue d'An tin 7. DUITSCHLAND'S BONBCENOOTEN. De onmenschelijkheden der Turken, Duitschland's bondgftno.oten en vazaletn jn dezen oorlog, doen zelfs Duitschers ijzen en van verontwaardiging naar de pen grijpen. De bekende professor Forel yan Zu- ' ricii, laat in een Zwitsersch blad publi-ceeren het protest yan twee Duitschers, die in het onderwijs te Aleppo waren. l'orel voegt er bij dat de neutrale lan-ûen luide moeten protesteeren tegen een brutale uitroeiing yan een geheel volk, het rampzalig Armeensche volk, ,,eene slaehting aile wreedheid der roofdieren y erre overtreft." Bedioeld protest is aan den Duitschen ministèr van buitenlajndsche zaken ge-zonden geweest, die zich wel gewacht heeft tusschen te komen en dus de me-deplichtigheid met de Turksche bloedhon-den niet kan loochenen, daar zij de ver-bannen vrouwen en kinderen van gedoo-de Armeniërs laat misliandelen. Ziehier een uit'ro'csel van dit schrij-vën • ,,'i'eii oversiaan van de gruweltoonee-len, die zich dagelijks bij ons schoolge-bouw, onder onze oogen voltrekken, is onze arbeid in de schôol gedaald tôt een ho on op het menschelijk geyoel*. oe kunnen wij, onderwijzers, Sneeu-wit> en de zeven dwergen met onze Ar-menische kinderen lezen, hoe moeten wij ver. . en en verbuigen, wanïieer op de 0]<> • cen tegenover en naast ons soi ; -éi.ouw do dood huishoudt onder de verhongerde stamgenooten van onze echolieren, meisjes, jongens, vrouwen, die haast naakt op den grond liggen, ter-wijl andere tusschen ongelukkigen, die reeds hun lijden geëindigd hebbeia en tusschen reeds klaar staande doodkisten ban laatsten adem uitblazen. „Veertig tôt vijftig slcedetten blijven over, wanneer 2000 tôt 3000 gezondo boeren-vrouwen uit Boven-Armenië hierheen ge-dreven worden. De mooien worden uit-geroeid door de lusten hunner bewa- aan den oever yan het water liggen, laai men de verdorstende schepsels niet drin-ken T'uropeanen, die brood onder de hongerenden wilden verdeelen, weigerde men dat.. Meer dan 100 lijken van ver-hongerden draagt men dagelijks uit Aleppo naar bn* c;. l'n dat ailes geschiedt onder de oogen van hooge Turksche ambtenaren. Yeertig tôt yijïtig skeletten liggen op een open plaats bij onze school bij elkaar. Zij zijn krankzinnig. Zij heb-ben ' verleerd te eten. Geeift men hun .brood, dan leggen zij het onverschillig op zij. Zij kreunen zachtjes en wachten op den dood. ,,Ia-à-lim el alman (de leer der Duitschers), beweren de inboarSingien, is dat." Voorgedaan is nageleerd. .Wat hebben de Duitschers aan de Turken te verwijten, zij die zelf als beulen zijn opgetreden in België en in N'aord-Frankrijfk?Begrijpt men waarom Von Jagow stomdoof is? ,,Nog staan vreeselijke heoatombm te wachten, eindigen • beide Huitschers, Dr. Edward Graeter en Dr. Niepagh hun brieî, dat toont het in de bijla-ge aange-haalde bevelschrift yan Djemal Pasja... ('den ingénieurs yan den Bagdad-spoor-we>g is vuhoden fotografiën van treinen met Armeniërs op- te nemen. Aile reeds genomen fotografische platen moeten bin-nen 24 uur worden ingeleverd. Anders zal er vervolging volgens het krijgsge-recht plaats vinden)... een bewijs, dat men ter plaatse, waar de verantwoorde-lijkheid ligt, het licht wel schuwt, maar toch aan deze de menschheid onteerende tooneelen geen einde willen maken." Duitschland heeft de bloedbaden in Ar-menië toegelaten en aangemoedigd. Duizenden mannen werden yermoord, dhizenden vrouwen zijn yerkracht en met hunne kinderen van honger bezweken. De Armeniërs zelf liepen de Duitschers in den weg omdat zij hunne mededin-gers zouden geweest zijn in Klein-Azië. Wat eischt de gansch© menschheid ? De straf van Duitschland en van zijn© medeplichtigen. Onze Belgische martelaars, miss Ca-vell, kapitei,n Fryatt, de yermoorde L< ranschen, de slachtoffers van Rijsel, de ongelukkige Serviërs en Montenegrij- ïiryi flxi À rin on îXn". ~±~ -? Na den vrede' moet Duitschland in den ban der menschheid geslagen en gehou-den worden. De afschuwelijke beulen moeten indi-vidueel. aansprakelijk gemaakt worden. Dit eischt het geweten van de gansche wereld. IG'0.000 Turken, zegt men, staan in Volliynië om de verzwakte legers van Habsburg te redden. Niettemin baat die hulp maar weinig. Niet alleen slaan de Russen aile aanvallen der Centralen af, maar zij zijn aan de Hongaarsche grens bij de bronnen van de Proeth nog ge-vorderd. Ilet is te hopen dat de Russen ïïongarije binnendringen om de Magya-ren te tuchtigen. In Albanië breidt zich de opstand meer en meer uit. De verzwakte Oostenrijkers hebben hier harde noten te kraken. De Bulgaren hebben de Franschen en Engelschen gepoogd te verrassen. De Bulgaren zulien wel niet verder door-dringen. Zij kunnen niets anders dan de Grieken prikkelen. Aan de grens heeft meer dan een Grieksch detachement tôt den laatsten man den vaderlandschen grond tegen den erfvijand verdedigd. Donkere wolken pakken zich samen boven het hoofd vân den koning van Griekenland. In Armenië vorderen de Russen ten westen van het Wan-meer. Aan de Somme vrij hevige geschutge-vechten. De Engelschen naderen meer en meer Thiepval en hun zwaar geschut domineert de Duitsche kanonnen. Twee vijandelijke tegenaanvallen ten zu'den van Thiepval werden met zware verliezen afgeslagen. Op den rechter-oever zijn de Franschen tusschen Fleury en het fort Thiaumont', aanmerkelijk vooruitgegaan. Èsrë aan de werklieden in den oorlog. De „ondersecretaris" van het miriistexic yan oorlog, de heer Albert Thomas, heeft te Lyon de fabrieken voor deln aanmaak van inimitié bezocht, en bij dd,© gelegenheid de volgcn.do toespraak gehoudein tôt de werklieden.,,In den loop der lange maanden, dia wi; zijn doorgegaan, is het mogelijk, dat er um konden komen, waarin eenigei kleine misstan den gezweeld heîbben tusschen de hurgen die hun plicht ve-rvullçn in het binnenland en degenen, die hem nofceîer, gevaarlijker ci met meer risioo vervullen aan het front Men heeft kunnen zeggen, dat de werklie den van het binnenland een werk deden dat niet ailes aan het legeir heeft gegeven wat het er van verwacht had. Men heeft kun lien insinueeren, dat etr eenige verslappinj Was in de ateliers van het binnenland. Wclnu, zie hier net vreiugdevolle fedt, da Wij dezer dagen constateeirden aan de Somme toên het SOste korps, het koloniale korps het eerste in het dorp Hem en het dorj Curln binnentrok, toen het koloniale korr/ de hoeven van Monacu nam, waarvan de communiqué's van hedenmorgen nog sprer ken. Weet ge hoe die daar zijn binnen ge-komen? Niet stormenderhand, niet allekrach-ten der infanterie in de waagschaal stellende, neen, zij zijin, naar eenige dagen geleden de poilus vertelden, met een stok in de hand door het dorp getreden, door de onafzien-baro zee van roode briksteenen, dat dat dorp voorstelden, en in een impuis van dahkbaarheid en vriendschap hebbeu zij1 toen hun gedachten gericht naar het binnenland. Zij vroegen miji om voor hen de werksters en de werklieden te bédanken, die hun in staat hadden gesteld om daar binnen ta komen en toch het bloed der natie te sparen, en met slechts vijî zwaar gewonden op ©en geheele brigade. En zôô zijn. zij tîiomfantelijk een dorp binntngetrokken, dat eenige oogehblikken geleden nog door den vijand was bezet. (ap-plaus.)Kameradtnj vrouwen, ik iheb de zachtaar-digo opdracht om door middel van deze gedachten de stnjders van het front en de strijders van het binnenland te veireenigen, te as&ocieeren, en mjj heden tôt U wendendo, wil ik U vragen om, ondanks Uwe vermoeie-nis, ondanks het zweet van deze zomerda-gen, ondanks de ontzenuwing, die somtijds in Uw hart moge sluipen, ondanks de zwaarte van deze twee jaren van voortdurend wer-ken', en dat ge misschien nog veel volhar-dender zult moeten vervolgen, wil ik U vragen, zeg ik, om zonder v&rslapping met nog meer hardnekkigheid, met al de krach-ten van Uw intellect, met Uwe spieren en Uwo subtiele gratie, o! gij vrouwen ook, die thans hier werkt, om het aanhoudende werk der fcevi-rding door te zetten tôt ziekwordens, tôt moewordens, tôt uitputting tce. Het gaat om de overwinning, het gaat om d© onafhan-keJijkbeid van ons geliafd© Frankrijk, het gaat om de integriteit van het Vaderland en om de vrijheid van aile volken tegelijk. (applaus.) Morgen, ja morgen, als ge Uw werk zult ontwikkeld hehben, als gij o werksters en werkers, U langzamerhand zult hebben op-geheven tôt ©en nieuw taak, tôt een nieuw begrip in de overwinning, en in den vrede, dan zult gij bijdragen tôt de toekomst, tôt do |grootheid Jder natie. 'Aan 't werk dus, gij1 allen, aan het door-tastc-ncle en aangehouden werk, voor deover-- winning, ©n voor den glorierijken vrede, dien Frankrijk zal doen heerschen oyer de wereld! Roemenië's toebereitiselen- ; De Roemeensche regeering heeft aan ail© fahriekseigenaars gevraagd, om op te ge- t ven over hoeveel grondstoffen zij1 beschik- , ken- en hoe groot het aantal machines in , de fabrieken is. Verder moeten zij! mede- > deelen hoeveel grondstoffen zij zelf iïi de J eerste 12 maanden noodig hebben. Links en Redits. Belgische handelsvloot. Wij ver nemen dat de haven van de Belgische handelsvloot yoorloopig Marseille zal zijn, in afwachting dat Ant-werpen vrij komt. De Frankfurter Z e i t su n g heeft een giftig artikel tegen de Lloyd Royal Belge gepubli-ceerd. Aan de besto vruchten lcnagen de wespen. • — Men vindt ook al Belgen die uit eigen-belang of uit andere redenen, waarvan de Duitschers de verklaring kunnen ge-ven, meehuilen met de Duitsche reeders on hunne organen. Het zijn doorgaans mannen die yoor den oorlog handel dre-ven met onzen erfvijand, Duitschland. Belgische tenioonstelling te Madrid. Rond half October zal er te Madrid eene Belgische tentoonstelling van schoo-ne kunsten geopend worden Zij zal eene prachtige keus yereeni-gen uit het Naftionaal Salon geopend te Parijs in de Gallerie Georges Petit in de Lente. De Directeur van Sohoone Kunsten, de heer Paul I/ambotte, zal zich einde Sep-tember naar Spanje begeven en geduren-de eene maand ta Madrid yerblijyen. Zonder twijfel zal deze tentoonstelling medewerken om de sympathie van dit ridderlijk neutraal land te yerhoogen tegenover het yerdrukte en gekwelde België.Militaire fietsers. In den veldslag aan de Isonzo hebben de bergsaglieri-fietsiers zich onderschei-den. Hunne wapenfeiten, alsmede deze van de Belgische fietsers in Oost-Galicië nere'n de he'dendaden van onze Belgische karabinieren van Augustus tôt Oc-iouer lyo.4. legerbericnten spraken toen dikwijls van hunne raids, hunne schermutselingen, hinderlagen en de tal-rijike verragsingen. Zoo deden zij brug-gen springen zeer ver achter de Duitsche lijnen. De Duitschers hebben die fietsers ,,zwarte duivels" geheeten. Welnu, de Belgische militaire fietsiers waren de eer- fen" zicÊ Wen °na Te^^ofgen-ên^l-cio-ir^âM kommandant. Leoncini van den ltaliaan-schen staf naar Brussel om de Belgische methode te bestudeeren die op de bersag-lieri werden toegepast. Dezen hebben zich prachtig gedragen aan de Isopz». De toestand in Duitschland. Het zeer intéressant stuk de Toestand in Duitschland, dat we gisteren drukten is ontleend aan Het Volk van Amsterdam. Het heeft des te groo-ter waarde. De anti-Beigische Oostenrijkers van Scheveningen. Een abonné van Den Haag sehrijft ons: Die artikeitj.es in het B. D. over de Oosten-rijksche diamanthandelaars, di© Antwerp©n zijn ontvlucht voor een veiliger sted©, heibben mijne nieuwsgierigheid geprikkeld. Ik ben ©ens in het café op den Gevers Deynootweg geweest. Onder het drinken van een Bols, lieb ik die vergadering gemonsterd. Onder het gezelschap telt men weinige Belgen aan, meer Hollanders dio België voor den oorlog hebben hcwoond. D©ze Neierlandsche buren hebben veel sympathie voor ons oveir. Ook verlangen zij mets beters dan terug te kee-ren naar een bevrijd en ontsmet België. Ba meeste bezookers zijn echter Austro^Bo-ches, emringd door enkele valsche Belgische b reeders, di© handel drij'ven m©t den vijand. Die mannen hebben wij in het oog. Er moet een kuisch gebe,uren. Nu de wind is gekeerd, stichten zij1 pro-geallieerde clubs, idioch het zal hun arm zieltje ged©n-kenlDe XXe Siècle en Het Volk. Op meesteraichtigen toon sjpelt iemand in Het V o> 1 k de les aan ons nietig dagblad, omdat het de stoutheid beging eene loganstraffing yan Le XXe Siècle te vermelden. Uit Parijs had een ons zeer bekend journalist aan het Amsterdamsche blad gemeld, dat het Bel-gisch blad van Le Havre een tdk had ontvangen wegens zijne annexionislische politiek. Juist omdat we hetzelfde be-richtje uit dezelfde bron hadden ontvangen, hadden wij daarvan gewaag ge -maakt. Dit is ailes. Dit schijnt bedoelle Belgische zijde van het Y o 1 k niet te bevallen. Zij pakt daarvoor uit met een ganschdrama, neen twee drama's, die ons niet in het minsi interesseeren omdat elk Belgisch journa list in den vreemde reeds een half jaai weet dat Le XXe Siècle te Pari]; zou gedrakt worden. Verder kan die Belgische zijde he zaakje met Le XXe Siècle klaai spinnen. . . Overigens zal het Belgische '.agolad zicl niet laten meiesleepen om zich t© vei lagen tôt eller.dig© klein© krakeelen van pei sooniijken of politieken w©dij|v©r, waaraa sommigen zoo graag rceededen vooraleer hu: land in gevaar was. D© tijden zijta. verandfârd. De nood in Duitschland. -De rijksvleeschkaart wordt met 2 Oct< ber in Duitschland ingevoerd. De hoeveelheid vleesch per persoon é pe: week is op ten hoogstc 250 grain geste! Bulgaarsoh offensief. 23e Bulgaren ën lacedonië. — Mile aass^alien des» Oenfpalen tegeiî de «wssen worden afgeslagen. - Oialiaansch succès op eae a ofana. — FranscSa succès rond ¥erdwn. — De tngeiisonen voi^leren bij Thiepval. — De Duitsche terreur in Noord-Frankrijk. Uit de Nota door de Fransche regesring aan d© neutrale mogendheden aang©bodeti, en door talrijke getuigenissen en verklaringen gestaafd, omtrent de door de Duitschers aan de Fransche bevolking der door hun in Noord-Frankrijk bezett© departenrenten aan-gedano behandeling ,halen wij hieronder -de volgende, onder ©ede bevestigd© getuigen-verklaringen aan. Commentaar hierop lijkt ons overbodig, zij spireken voor zichzelf. Mevrobw R. verklaart: „Zij, die hun taak met afkregen, werden door d© Duitschers geslagen, vooral' met een hamer. Deze mishandelingen w©rd©n vooral aangedaan door een sergeant, di© Franz heette, ik weet niet preeies het nummer van zijn regiment. Zij waren met hun vieren om ons te surveàlleeren. Om het minste of ge-ringsto belcedigden en bedreigden de Duitschers ons. Een zekere mademoisselle G. J. de S. (ik weet haar adrés niet precies), werd met een bamer geslagen en kreeg ©én wa-terkan op het hoofd, omdat zij om eten had gevraagd. Een zekere A. werd zôô geslagen, dat zij naar het hospitaal mœst worden gebraeht. Wij hebben haar ni©t meer weêrgezien." De Duitschers hebben dikwijls ©&n procédé van marteJing gebruikt, dat werkelijk om dol te worden i3. Mello V. verklaart: „Ik hetb te vertellen, dat mijn zuster M., jong©r dan ik, door d© Duitschers werd ge-dwongen om op het veld te werken, gedu-rende geheel© dagen, en zelf 'snachts, of-schoon zij dit niet gewoon was. Mij'n zuster verrichtte dit werk tusschen d© linies der twe© strijdende partijten, ©n zelfs gedurend© mù-tscheffs jûng'i} meisjes van 14 en 15 jaar, om buiten op het veld te werken, zonder betaling of salaris. In den nacht, volgende op een dag in August 1915, hebben de Duitschers d© jong© mei. van II. gcdwongen om 's nachts te werken op het land. op 200 meter afstands van de Fransch'-s: der ©erste lini© Mme D. verklaart: „Ik heb geen verdere opmerkingen te maken, behalve dat ik het g©drag meen te moeten signaleeren van de Duitschers, di© de Franschen, en zelfs de vrouwen, dwongen om, hetzij overdag, hetzrj; 'snachts, te werken in de velden tusschen twe© vuurlinies en dat ondanks het aanhoudende bombardement. Ik kan zelfs Melle M. aanwijzen, die met mij1 in M. woont, die zeer dikwijls met dat hoogst gevaarlijk© werk werd b©last. De Duitschers waren zeer streng en het was onmogelijk, zich aan hun eischen te onttrek-ken. Ik ben twe© dagen gevangengez©t, omdat ik niet op tijd op het werk in 't veld buiten gekomen lien, waar wij gedwongen waren om elken dag heen te gaan, zelfs Zon-dags, van 8 tôt 12 uur en van 14 tôt 17 uur. De korporaal, wiens naam ik niet ken, dwong-ons om aan 't werk t© blijven, ondanks de granaten; hij z©lf verschool zich achter d© molens Wij hadden een num- nieiplaat, die wij om den hais droegen." Het menschelijke ve©, door d© Duitschers gomartyriseerd, had moreele kwellingen te doorstaan, die minstens ©ven wreed warea als de physiek© pijnen. Hieronder volgen ongelukkigen, van wien men ©ischte, dat zij d© Franschen verraadden: Melle L. is gedreigd met fusilleering, tôt driemaal toe, daar zij had geweigerd om inlichtingen te verstrekken aangaande Franschen. D© soldaten trachtten haar t© ver- krachten Melle L. heeft verklaard: „0p ©en dag, ik geloof dat het 13 of 14 September was, heibben z© mij opgeëischt, om hun d'en weg te wijzen om naar het kasteel D.... te gaan. Bij een halte lielen d© soldaten mij1 patronen zien om mij1 te dreigen, ©en van hen maakte zelfs ©en b©w©ging als om mij den hais af te snijden met het lemmet van zijln sabel. Ik ben pas tegen vijf uur thuis kunnen komen, Thuiskomende bemerkte ik, dat mijn huis was geplunderd." D© Duitschers dwongen d© burgers hun t© helpen met het plunderen van hun eigen ; huizen en met het inpakken van al, wat - stalen, overal waar zij1 kwamen. Maar wat is, daarbij vergeleken, di© be-> wezen, vastgestelde misdaad om vôôr hun de slachtoffers te plaatsen, di© zij1 blootstel-t den aan Fransche kogels? Melle X. verklaart: „T© O. (Meuse) heibben d© Duitschers de i burgers op ©en rij vôôr d© Duitsch© linies - doen zetten om hen t© doen dooden .dooi ■- do Fransche kogels; de Franschen uebberi ï niet geschoten." a Zoo is het, dat M. T., onderwijzer te Stenay, is gedood; zij hadden hem als éclai reur gsplaatst, tcrwijl zij zich verscholcn " De held is getroffen door d© kog©ls van zijr landgenooten. De Nota van het gouvernement bevat noi wel hee' ander© voorb'eelden van de Duit >■ sche woestheid. De mogendheden kunnen thans oordeelei n met kennis der feiten over een zaak, die d 1. cansche menschheid aanaaat." in le! ieelsl ra il pîscït. Do ,,T i m o s" publiesert een belangwek-kenden brief van een Engelsch officier, dio thans in Frankrijk aan het front staat. uWij doorlevon thans opwindende tijden en al wat ik tôt dusverre doorleefd heb, is daarbij vergeleken niets. Ge kuint u thuis met geen mogelijkheid er eene voorstelling van maken wat de woorden in een courantenbe-l'ieht : „ontzettend bombardement langs het gehcçle front" bete<ekenen. Dp indrukken zoo-wel voor het oor als voor het oog zijn zoo-danig, dat er de mensch, die die beschrijvea kan, nog geboren moet wordeç. Traeht u do ontzettendste dionderslagen voor te stellen, die ge ooit hebt gehoord, maar dan die allen samengebracht op ééne plaats en dat die ongeveer een. uur voort-duren ; zelfs dan kunt ge u nog zelfs geea flauw beeld vormen yan dat geluid, dnt he. mel en aarde vervult, terwijl de vea-bliadend" ste blikseoistralen, samen met het sohitte-rendste vuurwcrk u nog niet half een beeld geven van den indruk, die de ,,strafe" op het oog maakt. Ontangs had ik 's nachts dienst op zeker punt, waar ik het laatste half uur van een geooncentreerd bombardement mee-maakte en eerst daar heb ik goed leeresn be-grijpen wat moderne oorlogsmididelen ejgen-lijk zijn. Vôôr mij spoten de veldkanoimen een voort-durende stroom granaten uit, teirwijl achter en naast mij de groote kanonnen dood en verderf uitbraakten in hunne projectieilen. Het lawaai was verdoovend, het gokralc en geboem der kanonnen voor mij en de ont-zettende donderslagen dear mortieren achter mij, gepaard met het getier der projectielen, lie over ons been vlogen, vormden tezamen een pandemonium van geluid in den over- LvftffftrirlifîTk fi'ar» w w was één lichtzee. De ontploffingen onaer eigen projectielen en van dio der Duitschers, ge-vœgd bij het helle scliijnsel der fakkels die aan beido zijden opgelaten werden, voripden een schouwspel, waarbij het schitterend&to vuurwerk, dat ooit bij Ohristal Palace werd afgestoken een nachtkaarsje geleek. Het merk-waardigste bij zulk een bombairdement is ds verlichting van het landschap, dat even dui-delijk zichtbaar is alsof het door een helde-ren middagzon beschenen werd. Ik zelf stond in het duister en ' kon mijlen gronda overzien als een grootsch en machtig panorama. Ik weet wel, dat dit slechts een zwakke besohrijving is en het verbaast mij niet, wanneer ik zie, hoe weinig zelfs de beste oor-logscorrespondenten in staat zijn etr een denk-beeld van te geven. Ik geloof, dat dit ailes ook niet beschreven kan worden en de ongelukkige correspondent moet zich ook wel beklemd gevoelen als hij zijn eigen werk leest. Een uur of zoo na wat ik hier beschre -ven heb, hoort men het geluid van wielen en wij weten dan, dat onze eerste gewonden aangevoerd wôrctan. Een voor een komen de wagens aanrijden en lossen hunne tragische ladingen. Ge kunt u niet voorstellen, wat de uitdrukking „mann,en, die in den oorlog ge* broken zijn" beteekmt, voor gij dezehelden ziet zooals zij uit het lieetst van den strijd komen om hunne wonden te laten nazien, vôôr zij naar het naasto verzendingshospi -taal en van daaa- naar den basis en naar Engeland gezonden worden. DUITSCHE HANDELWIJZE. Het verhaal dat wij in Le Tempa lezen heeft overlaats plaats gagxepen te Pozières. In een der laatste aanvallen der Engelschen, gelukte het eene afdeeling Tommies voor'uit te dxingen toi den ingang van eene onderaardsche schuilplaats half door granaten vexnield Zij maakten zich gereed om eenige granaten te werpen toen hun officier, ver-langend e-en slaehting te verïïiiideai hem onmenschelijk voorkwam, vroeg,: — Wie is daar? Van het binnenste der schuilplaats verhief zich eene klagende stem die in goed Engelsch preveldë: — Het is een arme Duitsche soldaat. — Kom er dan uit en niem)and zal u kwaad doen, hernam de officier. — Ik kan me niet bewegen... ik ben zwaar -gew'ond, antwoordde de Duit-scher en voegde bij deze woorden zwa-re zuchten. De officier ging alleen de ladder ai die naar de schuilplaats voerde. Eenige oogenblikken verliepen, dan een vuur-schot, een lcreet. De luitenant was laf vermoord, waaraa een groep Duitschera de vlucht nam in een doolhof van onder-, aardsche gangen, achtervolgd dftor d© E!n-gelschen. De Tommies verloren hunne . tegenstanders niet uit het oog, maardez« l bekend met den toestand van het Duitsche werk, zouden er in gelukt zijn te ; ontsnappen langs eene opening, toen zij op eene andere afdeeling Engelschen b«8-ten die daar juist voorbijkwam. i Eenige granaten en de sluipmoorde* 3 naars waren gestraft. Wel besteed !

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.