De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

110518 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 18 Mei. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/cn6xw49202/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

TWEEDE JAARGANG r No. 37 ZATERDAG 18 MEI 1918 LOSSE NUMMERS 7% CENT Oplage van de week: 6317 Nos DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nedârland: 90 cent per 3 maanden. • Redactie en Administrais : LuNGVIlLE, RE^IdRANDTSTK. 316, s>GRAVENHÂGE. • Abonnementsprijs voor het Buitenland : I 1.50 per 3 maanden Eenige geschiedkundige feiten. Den 7en Oktober 1879 heeft Oostenrijk met Duitechland een verbond ge-sloten, waarbij het eene land het andere steun en hulp toezegde bij een mogelij-• ken aanval van Russische zijde. Anderzijds werd er door dit verbond bepaald, dat in geval één van beide landen wordt aangevallen, het andere zieh verplicht 'n welwillende neutraliteit te bewaren. De Bulgaarsche woelingen in de ja-ren 1886 tôt 1888 leidden tôt een scherp konflikt tusschen Oostenrijk-Hongarije en Rusland; terwijl Duitechland de neutraliteit behield naar de verklaring van Bismarck in den Rijksdag: Wat kan ons Bulgarie schelen? In 1887 heeft Bismarck met Rusland een geheim verdrag aangegaan, waarin vastgelegd werd, dat Duitschland en Rusland zicli verplichtten tôt een welwillende neutraliteit, in geval een der bei^le natiën door een derde zou worden aangevallen (Duitschland van Frank-rijk en Rusland van Oostenrijk), terwijl Rusland de vrije hand kreeg omtrent Bulgarije en Konstantinopel. De politiek van Bismarck verzekerde Duitschland den beslissenden invloed tusschen Rusland1 en Oostenrijk-Hongarije.Met de troonsbeklimming van Willem II deed Duitschland zijn intrede in de wereldpolitiek. Bismarck werd ten val gebracht. De wereldpolitiek stond in het kader van scherpe tegenstelling tusschen En-geland en Rusland, welke beide zich den invloed bevochten in Azië. Duitschland sloot zich aan bij Enge-land. Door het verdrag van 1890 stond Engeland het eiland Helgoland af aan Duitschland en kreeg in ruil Zanzibar. Rusland zocht nu een aanknoopings-punt b« Frankrijk. In 1891 werd het Russisch-Fransche verdrag geteekend. Nu kreeg het verbond tusschen Duitschland en Oostenrijk een andere beteekenis* tegenover de koalitie van Rusland en Frankrijk. Duitschland hernieuwde het verdrag met Rusland niet, terwijl zijn betrek-kingen met Engeland en Oostenrijk uiterst vriend'schappelijk werden. De vriendschap tusschen Duitechland en Engeland was van korten duur. Duitschland begon partij te kiezen voor Rusland tegen Engeland. Bij het vredesverdrag van Schimono-■seki in 1895 (Chineescb-Jàpanschen oorlog) dwongen Rusland, Duitschland en Frankrijk Japan af te zien van de reeds door China afgestane annexaties, waarbij Port-Arthur. De Duitsch-Russische samenwerking bracht Port-Arthur en Mandchoerije in de belangensfeer van Rusland, terwijl Kioatschau te heurt viel aan Duitschland.Japan werd gedreven in de armen van Engeland en in 1902 gingen beide landen een verbond aan. Het partijkiezen van Duitschland voor Rusland (1895) in Oost-Azîë was ' de inleiding van de Anti-Engelsche politiek, welke gevolgd werd door een demonstratieve sympathiebetuiging voor de Boeren (Transvaal) in 1896 en door den aanbouw van een oorlogsvloot (1898). De tegenstelling bij de Duitech-Engel-sche politiek werd nog verscherpt door het ingrijpen van Duitschland in Voor-Azië sinds de reis van Willem II in 1898: Duitechland verzekerde zich den steun van Turkije en door het aanleg-gen van de spoorbaan naar Bagdad naderde Duitechland de Engelsche in-vloedsferen in Mesopotanië en aan de Perzische kusten. Door het ontstaan van de tegenstel-lingen bij de Duitsche en de Engelsche politiek sloot Duitschland zich nauwer aan bij Rusland. Tijdens den Russisch-Japanschen oorlog stond Duitschland aan de zijde van Rusland tegen Engeland. In de jaren 1895 "tôt 1905 waren de betrekkingen tusschen Berlijn en St. Petersburg zeer intiem. De vriendschapsband tusschen Duitschland en Rusland had ook zijn invloed op het Duitsch-Oostenrijksch verbond. Rusland kon zijn agressieve politiek omtrent het Balkanprobleem tegen Oostenrijk niet doorvoeren, omdat zijn krachten vastgehouden waren in Oost-Azië. - Oostenrijk anderzijds waagde het niet zijn Balkan-politiek door te zetten uit vrees voor een conflict met Rusland, waarbij het niet kon rekenen op den steun van Duitschland. De toestand voor een verstandliou- ding tusschen Weenen en St.-Petersburg was gunstiger dan ooit. Ten dien einde liet Oostenrijk in 1894 Stambulow vallen, waardoor de moge-lijkheid tôt verzoening tusschen Rusland en Oostenrijk werd gegeven. In 1897 reisde de Oostenrijksche kei-zer naar St.-Petersburg, met het gevolg dat er een verstandhouding getroffen werd omtrent de houding van den Turksch-Griekschen oorlog, de politiek op de Balkans en de hervormingen in Macedonië. Tôt aan den Russisch-Japanschen oorlog was de wereldpolitiek beheerscht dcor de tegenstelling tusschen Engeland en Rusland. De verscherping dezer tegenstelling bewoog Engeland een toenadering te be-werken met Frankrijk. In 1904 werd dan ook de Engelsch-Fransche entente in het leven geroepen. Engeland gaf Frankrijk vrije hand in Marokko, waartegen Duitschland op-kwam. De strijd om Marokko verscherp-te de tegenstellingen tusschen Duitschland en de West-Europeesche landen. (Landing van Willem II te Tanger in 1905 en de conferentie van Algeciras, 1905—1906). Engeland zocht nu een verstandhouding met Rusland, terwijl voor Rusland drie voorname beweegredenen beston-den tôt aanvaarding van dit verzoek: lo. Rusland was ontevreden over den toenemendën invloed van Duitechland in Turkije; 2o. Rusland was besloten zijn verlie-zij in 't Oosten goed te maken dPor een ingrijpen in den Balkan; '3o. Rusland had met Engeland een gemeenschappelijk belang tegenover de revolutionaire stroomingen in de Maho-medaansche wereld. De terugwerking der Perzische revolutie (1905) was even voelbaar in den Kaukasus en in Turkes-tan zooals in Indië. • In 1907 kwam er een regeling tusschen Rusland en Engeland omtrent Perzië, Afghanistan, Tibet enMongolije. De tegenstelling tusschen Rusland en Engeland in Azië was overwonnen; terwijl voortaan de wereldpolitiek nog al-leen beheerscht werd door de Duitsch-Engelsche tegenstelling. In de maand Juni 1908 had er een ontmoeting plaats van den En^elschen koning en den tsaar te Reval. Zij vor-deren van Turgije de aanvaarding van liun hervormingsprogram, waartegen het zelfgevoelen der Turken in opstand kwam. Juli 1908 was de dag, dat de revolutie in Turkije uitbrak. Oostenrijk-ITonga-rije annexeerde in October 1908 Bosnië. Over gansch Europa brak de storm los tegen Oostenrijk-Hongarije. Duitschland, in weerwil van zijn verbond1 met Turkije, plaatste zich aan de zijde van Oostenrijk tegen de Engelsch-Fransch-Russische entente. Italië, dat kort te voren de Fransche Marokko-politiek had onderstuend in ruil van de toestemming der West-Euro-peesche machten tôt verovering van . Tripolis, schaarde zich nu aan de zijde van Duitechland. In Maart 1909 dwong Duitschland door een krachtdadig ingrijpen, Rusland , tôt kapitulatie. Rusland vergat deze vernedering niet en in 1912 bracht het den bond der Bal-kanstaten tôt stand door uitschakeling van Turkije. Nogmaals brak er een gevaarlijke kri-sis over Europa los. Duitechland stond tijdens dezen oorlog en ook op de conferentie te Londen aan de zijde van zijn bondgenoot Oostenrijk. Deze gebeurtenis -veranderde totaal het karakter van het Duitech-Oostenrijk-sche verbond. Voortaan zou ieder der bondgenooten optreden voor de belangen van den andere, ook wanneer zijn per-soonlijke belangen niet in 't spel komen. Het verbond is dus sinds 1908 iets gansch anders, als het was van 1879 tôt 1907. De actieve Balkanpolitiek, begonnen door graaf Tehrenthal in Januari 1908, en gesteund door Duitechland, wasgeëin-digd met een nederlaag van Oostenrijk. Servië kwam versterkt uit den Bal-kanoorlog; Bulgarije, dat tijdens den tweed'en Balkanoprlog steun gezocht had bij Oostenrijk, werd verslagen; Roeme-nië, de oude bondgenoot, keerde den rug tie tôt de Donaumonarchie; de tegenstelling tusschen Rusland en Oostenrijk ver-scherpte zich met den dag; in Albanië kwamen de belangen van Oostenrijk in botsing met die van Italië. Oostenrijk geloofde zijn prestige en invloed alleen te kunnen herstellen door i een forschen stoot. Duitschland aan- ! schouwdë de verz;wakking zijner twee bondgenooten — Turkije door den eer-sten en Oostenrijk door den tweeden Bal-kanoorlog —■ aïs zijn eigen fiasko. Het was vastbesloten Oostenrijk meer dan te voren te steunen. In 't licht dezer politieke verhoudin-gen besloot Oostenrijk tôt het zenden van het ultimatum aan Servië, de voor-bode van den wereldoorlog, welke begonnen is de eerste Augustusdagen 1914 'en in Mei 1918 nog immer voortdiiurt. In den Schoot der Internationale. Een oproep van Enrico Ferri. Enrico Jerri, Italiaansch socialist, heeft een oproep gericht tôt de socialisten der geallieerde landen om thans met geweld een internationale conferentie te houden, omdat de regeeringen nog steeds weigeren passen te verstrekkçn. De socialisten moeten zich vereenigen, zegt Ferri, om een einde aan den oorlog te stellen, waartoe de burgerpartijen niet in staat zijn. Ferri heeft aan Gompers een telegram gestuurd, hem verzoekende, zich niet in de Europeesche arbeidersvraagstukken te mengen, welke de Amerikaansche arbeiders niet begrijpen. De Russen en de Internationale Conferentie. Een socialistische delegatie, bestaande " uit N. Roussanof en Soukboulin, is uit Rusland te Stockholm aangekomen. Zij heeft voornamelijk voor taak een nieuwe Socialistische Vredesconferentie te orga-niseeren.Deze conferentie zal in verband staan met de door de intergeallieerde socialistische conferentie te Londen voorop-gestelde internationale conferentie. y— Algemeene Toestand. A. Een Politieke Crisis 'in Duitschland. Aan de hand van een redactioneel artikel, verschenen in de Vorwârts zou in Duitschland een politieke crisis op til zijn. De oorzaken dezer crisis kunnen niet anders dan tweevoudig zijn; zij slaan terug zoowel op de buitenlandsche als op de binnenlandsche politieke aangele-. genheden. Sinds het tôt stand komen van den vrede te Brest-Litofsk zijn de Pruisische jonkers en de Duitsche imperialisten en militairisten, onder den dekmantel van de „Vaterlandsche partei" van van Torpitz, niet meer tevreden met de politiek der Duitsche regeering. De hegemonie, die Duitschland voor-loopig heeft weten te veroveren in het Oosten, willen zij ook doorvoeren in 't Westen ; zij willen België en een deel van Frankrijk thuis brengen in 't Duitsche verbannd. Omtrent de binenlandsche politiek ver-zetten zij zich halsstarrig tegen de in-voering van het gelijke Kiesrecht in Pruisen. De regeering, daarentegen tracht in 't Westen met Engeland een vrede van vergelijk en verstandhouding te bereiken ten koste van Rusland ; niet zoozeer omdat zij het niet anders zou willen, dan wel omdat zij overtuigd is, dat wat zij in 't Oosten heeft weten te veroveren, onmogelijk is in het Westen ; eenerzijds omdat de militaire situatie het niet toe-laat, anderzijds omdat de economische politiek van Duitschland na den oorlog gesteld is op het wereldverkeer. De Duitsche regeering heeft, tôt door-voering van hare buitenlandsche politiek, zich den steun verzekerd van een deel der arbeidersklasse — de meerderheids-socialisten — ten prijze van de invoe-ring van 't algem. kiesrecht in Pruisen. Het conflict tusschen de partij .van von Torpitz-Hindenburg en de Duitsche regeering heeft zich sinds geruimen tijd scherp aangeteekend. Het zal den lezers bekend zijn op welke arglistige wijze de Duitsche ultra-reactionairen von Kuhlman hebben wil ten val brengen : een liefdeshistorie was het voorwendsel tôt dit doel. Dit conflict heeft nu een meer acunt karakter gekregen door de onverzoenbare houding der pruisische jonkers tegenover het kiesrechtvraagstuk in Pruisen. Deze politieke constellatie heeft de Duitsche regeering in een uiterst moeilijk parket gebracht, in zooverre dat een politieke crisis niet alleen voor mogelijk, maar voor waarschijnlijk geacht wordt en inplaats van een regeering Hertling-Kuhlmann zou men kunrren krijgen een regeering von Tirpitz-von Bulow. Maar deze politieke koersverandering zal niet zonder uitwerking blijven op de Waarom de eenheid! De histori6che taak van het modem gc-organiseerd proletariaat is alcenieen gekend. Zij bestaat in de vervanging van het kapitalistisch-anarchistisch produc-tie-systeem door het socialistisch-harmo-nisch productiestelsel. Om deze historische taak te kunnen vervullen beschikt het proletariaat over twee wapenen: d'en klassenstrijd en de solidariteit tegenover den klassenstrijd en de solidariteit der kapitalistisahe bourgeoisie. De bourgeoisie is zich uiterst bewust omtrent den inzet van den strijd en in 't licht van dit bewustzijn is zij het roe-rend eens omtrent doel (hare instand-houd'ing) en middelen tôt deze instand-houding.Liberaal en klerikaal; Roomsch, Protestant en Jood; Christen, vrijmeteelaar en vrijdenker; allen, die belang hebben bij het behoud van het kapitalisme gaan hand in hand om zich te weer te stellen tegen de opkomende macht der arbeidersklasse. 't Is de kapitalistische gods-vrede tegenover het naar de macht strij-dende proletariaat. Bij hen bestaat noch verdeeldheid en spliteing; noch tendenzenstrijd en mee-ningsverschil omtrent theoretische in- ! zichten; zij kennen elechte de eenheid tegenover den vijand van binnen, die nie-mand anders is als de massa. Hun strijdmiddelen zijn veelvuldig en gewis niet te ondersehatten: vanaf de regeerende macht langs de militaire en rechterlijke macht tôt de verdeeldheid der arbeidersklasse op basis van leugen-achtige motieven, waarbij godsdienstige en politieke motieven. Kortom, zij laten niets onverlet, noch moet het zelfs gaan tôt omkooperij en verklikkerij om hun klassepositie te redden. Hun strijd staat in 't teeken van: Eerlijk als liet kan ! Oneerlijk als liet moet ! of, zooals Von Bethmann Hollweg ver-klaarde den 4 Augustus 1914: Not kennt kein gebod ! Welke positie neemt nu het proletariaat in tegenover dezen stevigen, on-wankelbaren bloc ? Vooraf moet worden gezegd, dat het proletariaat niet over dezelfde machtige strijdmiddelen beschikt der bourgeoisie; zijn voornaamste wapen berust in zrfjn massale macht, gesterkt door zijn reovlu-tionnair instinct. In den schoot der arbeidersklasse doet er zich nu een ander, minder gunstig verschijnsel voor. Tegenover de geslotenheid en de eenheid der bourgeoisie zijn er alhier facto-ren in werking, welke aanleiding geven tôt tweespalt, verdeeldheid en spliteing, tôt groote vreugde der bourgeoisie. Deze factoren zijn veelvuldig; zij zijn van principieelen, van taktischen en zelfs van persoonlijken aard. Principieel treft men er reformisten en marxisten; nationalisten en interna-tionalisten; Menclfeviki en Bolcheviki; Huismansianen en Kienthalianen in aan. . Op taktisch gebied loopt het over par-lementairen en revolutionnairen; centra-listen en syndikalisten ; officieleen en neutralisten; onafhankelijken en afhan-kelijken; S.D.A.P.-ers en S.D.P.-ers. Omtrent het individu heeft deze oorlog maar al te duidelijk aangetoond,'dat sommige individuen tôt de arbeid'ersbe-weging zijn gekomen, niet uit overtui-ging, maar tôt voldoening van ambitie en andere persoonlijke overwegingen. Terwagne geldt hier als prototype. Al deze menigvuldige agitèerende en in botsing tredende factoren in den schoot der arbeidersbeweging hebben niet altijd een gunstigen invloed uitgeoe-fend op den gang der bewegiûg. Het te-gendeel is eerder waar, in zooverre, dat het verband wel eens verbroken is ge-worden; dat men, in plaats van één arbeidersbeweging tegenover één kapitalistische klasse, er twee, tôt driè, zelfs soms wel vier aantreft in één en hetzelf-de land. Het schijnt paradoxaal, maar 't is een feit; en het schijnt des te meer paradoxaal, omdat per slot van rekening de belangen der arbeidersklasse één en on- verdeelbaar zijn, vrij van aile klasse-tegenstellingen.Elke arbeider, tôt welke geloofssekte hij ook behoort, in welk land hij ook ver-blijft, van welke kleur hij ook moge we-zen, vraagt maar één zaak: Los van de ketenen der kapitalistische maatschappij ! Het zou kortzichtig zijn te beweren, dat zulke theorie, of die taktiek de „nec plus ultra" is. Elke théorie en elke taktiek hebben hun voor- en nadeelen; hebben een goede en min goede zijde; het absolute vindt men bij de eenen, zoo min als bij de ander en. Het ongeluk wil nu, dat aanklevers van een bepaalde theorie of taktiek zich laten leiden door sektarisme en fanatisme en, zooals de paus van Rome, zich beroepen op de theorie der onfeilbaar-heid, zelfs in zooverre dat zij aile begrip van vrijheid en verdraagzaamheid offe-ren aan het fanatisme en sektarisme. Het ligt buiten twijfel, dat deze stand van zaken de meest nadeelige en onge-lukkige gevolgen ontwikkelt, De fanatici van rechts dulden de fa-natici niet van links; terwijl de fanatici van links den verraderstempel drukken op de fanatici van rechts met het onver-mijdelijk gevolg dat, waar de eenheid noodzakelijk is, de verdeeldheid naar voren komt. Ten bewijze in Rusland, waar de Bolcheviki en de Mencheviki, in plaats hand in hand de reactie te bekampen, malkaar afmaken; in Duitschland, waar de Schei-demannen, in plaats den strijd aan te { binden tegen de Pruisische reactie, lie-ver den oorlog verltlaarden aan de partij van Liebknecht, Haase en c.s.; in Italië, waar de neutralisten de officieelen doen doorgaan voor defaitisten, en verraders; in de schoot der Internationale, waar de revolutionnairen, in plaats hun politiek te trachten doen zegevieren in den schoot der Internationale, een nieuwe Internationale hebben gesticht, de Internationale der Kienthalianen onder de leuze van: Oorlog aan de roode Internationale ! Wat heeft ons dit ailes gebracht? De onmacht door de verdeeldheid. In den loop van dezen oorlog zal het proletariaat zich te kwijten hebben van een historische taak en het gelukken dezer taak staat in nauw en onmiddellijk verband met de macktspositie der arbei-dersklassen.Bij dezen strijd zal noch kan het proletariaat onderzoeken welke theorie de meeste waarborgen oplevert of welke taktiek te verkiezen is boven een andere. Het hoofdmotief zal en moet zijn: zijn inzichten omtrent den vrede te doen zegevieren; zijn politiek, economisch en maatschappelijk program trachten in 't raam der werkelijkheid te brengen. Aile socialisten, ten minste dien naam waardig; aile aanklevers der moderne , arbeidersbeweging zijn besliste partij-gangers van den demokratischen volken-vrede; verkiezen het socialisme boven het kapitalisme. De oorlog heeft een bijzonderen histo-rischen toestand ontwikkeld, buiten het proletariaat om en dewelke door het proletariaat moet worden aanvaard en uok ten nutte gemaakt. . De groote vraag is nu hoe en door welke middelen deze bijzondere historische toestand met succès kan worden benut. Gansch het probleem wordt beheerscht door de eensgezindheid, de geslotenheid, de eenheid der arbeidersklassen. Tegen dezen prijs, en alleen tegen dezen prijs, zal het proletariaat in staat zijn zich in het raam van dezeii bijzonderen historischen toestand te kwijten van zijn historische taak. Hierin ligt dan ook de groote beteekenis besloten van ons onvoorwaardelijk streven naar de zoo noodzakelijke, on-misbare eenheid, zoowel in de raugen der B.W.P. als in den schoot van het internationaal proletariaat. De leuze moet zijn: Arbeiders aller landen: aan u de overvvinning, wanneer gy één zijt in willen, één z\jt in handelen î politieke machtsverhoudingen in Duitschland, tenminste wanneer de partij van Scheidemann de konsekwenties aandurft van de bedreigingen van de „Vorwàrts". De „Vorwàrts" zegt, dat ingeval de regeering valt en het kiesrechtvraagstuk niet opgelost wordt, de meerderheids-socialisten de handen vrij zullen hebben voor een krachtdadige oppositie. In deze verklaring — misschien is het maar een platonische bedreiging — ligt de bekentenis besloten, dat de oorlog-politiek der Duitsche meerderheidssocia-listen gesteund was op een koop — het verkrijgen van het Z.A.S. in Pruisen — terwijl een deel der zelfde meerderheids-socialisten door dik en dun de veroverings-politiek der regeering waren toegetreden.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Rotterdam van 1916 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes