Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden - Redactie en Administratie: LAPIERRE, THERESIASTRAAT 49, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs voor het Buitenland: f 150 per 3 maanden De Revolutie in Rusland. i. 0 De nieuwe regeering. Sedert drie maanden hebben we aan-gekoudigd, dat er iets ' broeide in Rusland. TerwijI aile bladen der Entente de glorie zongen van Nikolaas II, hebben wij geschreven: De Tzaar is het cens met de Duitsche reaktie! Iedereen wist dàt,— uitgenomen, na-tuurlijk, die goede Belgische journalis-ten, welke maar schrijveni wat zij mee-nenj en niet wat zij weten. Het Russische volk voelde, sedert maanden, dat het verraden werd. De Duitsche staf kon, zonder vrees, duizenJden .soldaten naar het Wester-front zenden. De munitie ontbrak — stelselmatig- Toen généra al Pau naar Rusland ging, bad hij de bewijzen van verraad in handen, en Nikolaas was gedwongen een vijftigtal van zijn handlangers te laten opknoopen. En toen het gedaan was, begon de geschiedenis opnieuw. Dat lieeft zoo lang geduurd, totdat het leger en het volk het. spel moe zijn geworden. En de bom is gebarsten! De man, die duizenden van onze beste vrieniden lieeft doen vermoorden in 1906, de man, die duizenden van onze kameraden in het gevang lieeft gewor-pen, is wèg. Hij hoopt nog op een terugkeer van dé reaktie. Maar, wij hopen dat de arbeidende klas de fout van 1905-06 niet zal ver-nieuwen.Rusland is voor libéralisme rjjp. Niet méér, maar ook niet minder. Rusland is rjjp voor demokratie, eh dit met des te meer zekerheid, nu eigen-lijk het Russich systeem reeds vroeger steunde op de autokratie van l>oven met een zekere demokratie van onder. Leve de Russische demokratie! II. Na Petrograd — Berlijn. Er waren, in Europa, twee centra van reaktie: Petrograd en Berlijn. De eene was gevaarlijker voor het binnenland dan voor het buitenland: Petrograd. De andere was nog gevaarlijker voor het buitenland dan voor het binnenland: Berlijn. Het tzari&me bad vrede noodigr om zijn binnenlandsche vijanden uit te roeien. Het prussianisme had oorlog noodig om aan den drang van binnen te ont-snappen.Voor 6ns was Berlijn in internatio-naal opzicht — en de geschiedenis heeft dit ook bewezeni — nog gevaarlijker dan Petrograd. Maar Petrograd versterkte Berlijn, en Nikolaas II was de intieme vriend van Willem II. Heeft Willem II den tzaar einde Juli 1914 niet herinnerd — in hun gevoerde briefwisseling - - aan de nauwe banden die Petrograd hechtte aan Berlijn? Nu ligt Nikolaas in 't zand. Wat zal hierover Willem II nu denken? Heeft de rijkskanselier dâârpm zijn demok.ratischen speech voor enkele da-geni ge'houdeni in het Heerenhuis? Zullen de Duitsche arbeiders nu het hoofd niet verheffen? Zij waren benauwd voor het tzarisme. Zij wilden den Russen de vrijheid brenigen. En nu keert zich de kaart vooral! Nu mogen de Russen zeggen: Wij brenge® u de vrijheid. Maar beter ware het nog, indien de Duitsche arbeiders zich zelf vrij maakten. III. Aan onze Russische partijgenooten! De nieuwe regeerimig in Rusland heeft haar programma gepuibliceetrd.. 't Is voorwaar geem socialistisdh programma; 't is een< breed opgevat li'be-raa.l programma.. De wil va.ii! het volk komt im die plaat© vain den will der reiac-tie. Duiœendeni onzer kameiradleni, opge-sloten in de Russisdhe gevangenissen of gedieparteeird naar Siberië, komiem terug im vrijhieid!. Het oogenlblik ds aange'broken dat de arbeidersiklasse in Ruslandi zieb vrij' zail kunnen omit.wdkketlleni. Kortom die reaotie is; dioodl; het tijid-perk van vrijheid1 is aangeibroken. De Russische arbeadersklasse ipoet zich aanipassen aan. d'ezeni nieuwem toe-stamidi en mag niet vervallen in1 die politieke fouten vam 1905 en 1906. Ruslaind is rijp voor die diemokratiie; maar niets meer. Onze kameradien moeten uit aille kr.a«hit eni dlooT aille miididelien die libéral© regeering steumen im zooveerre er gevaar bestiaait. voor een mogelijke oplaaiimg' van' het tsarisme. De socialiste» en arlbeidiers im Rus-lamldi kunnen een belangrijfce l'on vervul-l en voor het vastlegigen. van een demo-kraiitsclh parlementair stelsel; doch sledhts op voorwaardie, d'at zâj zich niet laitem ge'bruiken dw>r de ageniten der autokra.tie en dat hun pdlitiiek aaapast aan die "werkeli.jklieidi. Een vredie ! Zekei-, miaar geeni vrede t.en elken prijae! Een duurzame vredfe! Partijgenoot Iverensiky, mimister vain justitie, heeft .reeids een krachtig wooïd laten hooren). Luister liiever! ,,Wij willieni de omafhaekelijkiheidi vau Pdleni, de autanlomiie van' Armemë en Constautimopel onder im'termationaail toezdoht" Ziedlaar reeds een geimiatijgdi programma, diat wel kam amdierschreven wordem. Ajikfa'zijds heeft onze vriend' Oheidze aangetoondi door dadien, d&t arbei-dfei-siklasse vertrouwen im hem mag stelilen. Voor het. Russdscfh proletaiwat ils wel het oogenlblik aa.ngebroken vaa.rwel te zegigen aau. die omderldinge twisitem. Arbeiders en revolutionaire socialis'-ten) vam links hebben. tal vam punten ge-meen met de sociaal-diemofcraten ten rechts. De feiten ziulilien weldra vam dien aai-di zijn, ten mimste wij verhopem het, dat aile veaideelimg en spliitsing zullen wij-ken iu 't zieht va.n één, on.verdieelbaire part.ij: De Russisiche socialistisiche paTtdjl In volledig akkoord. In aintwooixil op een artikel nopenis de politiek vam Wil.san, verseihenen iai ons weekbllaidi, lezen wij- im „L'Huma,nité" va;n! 4 Maa.rt 1917: ..Wij zijn volledii# 't akkoord met kaineraad Huysiiiams, Ik durf zelfs ztiKKCii, dat er bijvoor-beeld eenaelvUfheid bcstaat met de resolutics onzer nationale konjîressen of nationale radon van 1915 en 1916. Al&dan zeiden wij, dat door de aanneininy van het internationaal vecht&beginsel, door de aanvaarding yan een volkenlbond, Jiet Pruisisch militarisme, ru^ogl-aat van het Dnitseh impérialisme, gedwonffen zou zijn zich zeh'en te verlooehenen." Dit artikel is van de hand van Renau-del,, ixiliitieke leidier dter Frainseihe partij., die de plaats 'heeft. imgenomen vam Jean Jaurès. Onze interniatiomaile poilitieik wordt d'us, niet alleen oindereicha'eveni dioor die nimderiheidi, maar ooik dioor die meerdier-heiid irn Frankrijk. Kortom door gansch de partjj. Zi,jn' wij veiradiei-S;, veirdiachte kerels, Booals1 Terwiagne 'eni Piérard ans aanma-tigiem, da.n biedi zidh nu die igelegenheidl aan giamse.be de soeialdstiische part.ij im Erankrijk in 't teeken vam „verraad" te stefllieni. Wi.j waelitien den besctbuMugiiilgsakt ■ af. In afwiachti'nig voelen wiji cas uiterst tevreden, terw^jil het oogenlblik nadert, diat. onze partijgamgers voor een watio-naal socialisme zullieni promken in de woestijin, — eenBagm en verlaten im dien kapitalistisiChen tiiin. Het Belgische office Sédert 4 Augusitus 1914 hebbem wij godsvrede. De airbeiders, zijm aam die overeeiir komsit getrouw geblevem. Maar, men< (heeft de siocialisten aam-gevallen.En, zij heibben zitih verdedigd.. Die aan val kwam , in Nederlandi, vam het Belgisch Office, betaalid1 va.n de cen-ten der Belgische Regeeriiiig. Op den. aanval volgde verdieddgimg en penspoileniieik. Dat allesi was eni is natuurlijk niet van aard de eenheid der Belgische natie te viijwareni. Maar, maanden geduld hebben wij ge-haid en het stilzwijgen Iheeft die heeren niet tôt inkeer doen komen . Nu vraagt mern zi«h af, in gemoedie, of de Belgi®dhe regeering de verant-woordeljjkheidi overnieemt vam. al die vuillheid die im het Belgisch Office wordt bijeengeraapt ■ De Fout van Zimmerwald. IX. Het oorlogsdoel. Het Duitsch annexionnisme. Zoo kom ik bij de bespreking van een gansch andere schuldvraag, die op het oogenblik van evenveel belang is als die van het ontstaan van den oorlog en die eveneens niet anders kan beantwoord worden dan ten laste van Duitschland: de vraag van het oorlogsdoel. * * * Indien socialisten zeggen: ..Goed1, de eerste schuldvraag is op-gelost. Duitschland draagt de besliste verantwoordelijkheid voor dezeni oorlog. Maar waarom nu deze vraag al-tijd en altijd ter sprake te brem-gen, gezien zij ons geeni stap ver-ler brengt?" — zoo zou ik, allitewel ik van meening ben, dat zulke bewijsvoe-ring voor ons, socialisten, onmogelijk is, daar het ons dan aan elk kenteeken ont-breekt tôt een rech.tvaardige, objektieve beoordeeling van hetgeen de socialis-tisclie partijen doen, — zoo zou ik psycliologisch nog kunnen verstaan dat men na 22 maanden moorden tôt deze verzakingstheorie komt. Maar wat mij gansch onmogelijk schijnt, ook voor die partijgenooten die ofwel aile regeerin-gen als eveu schuldig aan het uitbreken van den oorlog aanzien, ofwel die zich om andere redenen niet of niet meer in-teresseeren voor het ontstaan van den oorlog, — dat is het nalaten van de tweede hoofdschuldvraag te onderzoe-ken die het oorlogsdoel betreft. Nie-mand, die de zaken kent, zal kunnen zeggen dat het niet het oorlogsdoel van Duitschland is dat de grootste onrust over heel de wereld brengen moet. „Duitschland", wat wil dat zeggen, zal men vragen. Duitschland is geen onver-deelbare massa, — wat bedoelt gij daar-mee: de Regeering, het volk, de politie- ke partijen. of wat? * * * Daar antwoord ik op: Niemand die de zaken kent, zal be- twisten kunnen dat er ergens in een der : oorlogvoerende landen zulke legers van menschen, op annexaties belust, te vin-den zijn als in Duitschland. Niemand zal durven beweren dat er een tweede land bestaat waarin de burgerlijke partijen zoo vereeniigd optredeni, niet voor zekere veroveringen, maar voor een gansch veroveringssysteem, dat lang niet alleen op koloniën doelt, maar — en dat is voor mij het belangrijkste, het beslissende — dat vôôr ailes naar Euro-peesch gebied in Oost en West zijn handen uitsteekt. Niemand zal kunnen loochenen dat in Duitschland de gan-sche burgerlijke pers, de groote en de kleine zonder ondersclieid van politieke kleur, — met uitzondering van eenige aanteekeningen en artikels van den heer von Gerlaeh in het „Berliner Ta-geblatt", in de „Berliner Volkszeitung", in de „Welt am Montag" en van eenige sprongen van den uitstekenden kunsten-maker Maximilien Harden in de „Z«-feunft", die op één Zondag voor annexaties is, en de volgende week er tegeti, — niemand zal kunnen loochenen dat de gansche Duitsche pers onophoudelijk voor veroveringen uitkomt en dat niet in bedekte termen, maar openilijk. * * * In het Parlement zoowel als in opent bare vergaderingen werden annexaties geëischt; in talloozeboeken enibrochuren zijn annexaties geëischt; de Centraal-besturen en besturen van aile burgerlijke partijen hebben annexaties geëischt en dien eisch vervat in resoluties, die in het openbaar op de grootste schaal ver-spreid werden. Zuidduitsche, Noord-duitsclie, Westduitsche, Oostduitsche, Middelduitsche dagbladen, menschen uit aile streken, uit aile steden en aile standen van Duitschland hebben annexaties geëischt, — niet slechts politieke mannen, maar ook staathuishoud-kundigen, sehrijvers, geneesheeren zijn openbaar voor annexaties uitgekomen. Ik weet het, er bestaat verschil tusschen hen, groot verschil zelf. Sommigen wil-len „de zon en de maan", zooals de hoofdredacteur van het „Berliner Ta-geblatt", de heer Theodor Wolf, het een dezer dagen schreef. Anderen zijn met minder tevreden — en daarvoor moeten wij hen dankbaar zijn. Er zijn er die zeggen, dat Duitschland niet goed ade-men kan en het plaats voor zijn longen willen geven; anderen verlangen „uit-breiding en afronding" van het rijk waarvan het Euroijeesch lichaam slechts een „romp" is. Er zijn er weer anderen die beweren dat de vreeselijke tse-tse-vlieg in Afrika slechts dan kan uitgeroeid worden als al de gindsche koloniën aan Duitschland toebehooren en weer anderen zijn van meening dat de verschillende havens aan de Noord-en de Oostzee, die thans in het bezit van Rusland, België of Frankrijk zijn, slechts dan voor Europa tôt hun voile waarde kunnen komen, indien zij bij het Duitsche Rijk ingelijfd worden. Enkelen vinden — ik heb het een dezer dagen nog gelezen in een brochure van een zekeren heer Oelzelt-Newin, — dat Duitschland misschien Toulon wel noodig heeft om een mooie haven aan de Middellandsche zee te hebben en dat het bezit van Toulon de annexatie van Niz-za haast natuurlijk maakt. De partijgenooten die opwerpen dat Frankrijk Syrië wil veroveren, volgens zekere artikels van Tardieu, — zouden me eerst moeten bewijzen dat er in Frankrijk zulke breede, invloedrijke kringen voor annexaties optreden als dat in Duitschland het geval is, voor zij van mij ver-lamgen' dat ik hun opmerkimgen als afdoende argumenten zou beschouwen, om datgene wat ik van Duitschland zei eenigszins te verzwakken! Zij zouden het zelf niet kunnen! ♦ ♦ m Ik ontken niet ten minste dat er ook in Frankrijk menschen zijn die op dat gebied krankzinnige dingen gescbreven hebben. Brochuren als die van Onésime Reclus over de verdeeling van Duitschland, zekere artikels van Charles Maurras in de royalistische „Action Française", van Maurice Barrés in de „Echo de Paris" zijn in hun geestestoe-stand van hetzelfde gehalte als wat wij van pangermanistischen kant uit Duitschland te hooren krijgen. En on-danks dat ontken ik dat de ingeworteld-heid van zulke plannen in Frankrijk, hun uitgebreidheid in toonaangevende mildidiens, Bicb vergelijken laten met wat er op dat gebied in Duitschland ge-beurt. Bovendien heb ik vôôr ailes, geen koloniale verdeelingsplannen die overal bestaan, op 't oog, maar die neigingen om in Europa zelf te veroveren, voor de welke de politieke vrijheid der volkeren, het zelfbestemmingsrecht, de onafhan-kelijkheid der kleine staten, aangelegen-heden van nietig gewicht zijn, waar men spot en hoon voor over heeft, anders niets. Neen, in geen ander land worden op zulke schaal, zoo openlijk, als in Duitschland annexaties verdedigd door de meest gezagliebbende leiders der burgerlijke partijen, door groote partijen, door de meest bekende Univer-siteitsprofessors. Maar zelf indien in andere landen ook zulke veroverings-plannen zouden bestaan, wat ik tegen-spreek, dan moeten wij om de gevaar-lijkheid van die plannen te beoordeelen, onderzoeken in welke mate de militaire toestand aan de afzonderlijke landen de praktische mogelijkheid schenkt tôt zulke veroveringen. Veroveringen laten zich slechts verwezenlijken op grond-slag van den militairen toestand. En dan moet men bekennen dat zelf indien zulke veroveringsplannen in Frankrijk gekoesterd werden door personen wier politieke invloed staat onder die vam de annexionnistische elementen in Duitschland, en zelf indien het officieele plannen zouden zijn, — deze plannen droo-men blijven moeten, gezien den alge-meeneu toestand, terwijl het verove-ringsgevaar dat van Duitschland uit-gaat minstens dubbel zoo groot is, daar zijn legers gansch België, Noord-Frank-rijk en met de Oostenrijkers samen Po-len, de Baltische provincies, Servië, Monténégro bezet. hebben. G. De Meeting van Amsterdam. De groote belangstelling voor deze bijeenkomst was verdwenen1 toen Piérard en Terwagne in de pers verklaard : hadden dat zij niet tegenwoordig zouden zijn. Toch waren er vrij wat belangstel-lendeni opgekomen, die eerst kennis na-men van de verontscbuldigingsbrieven van bovengenoemden, voorgelezen door voorzitter Somers. Terwagne kon niet komen omdat hij 's Maandagsavonds niet vrij is en bovendien is bij boos omdat men hem vergeten heeft bij het op-richten van den Bond. Piérard, die en^ kele dagen te vorew ergens geschreven had, het débat niet te schuwen, kwam niet omdat hij aan nationaal socialisme den voorkeur gaf voor het inter.natio-naal socialisme. Ook een opvatting! Mahlman, pas terug uit London, was de eerste spreker. Hij verteldë van onze organisaties in Engeland en Frankrijk, hoe noodzakelijk hun stiehting was, hoe spoedig ze opkwamen en bloeiden, wat ze reeds voor de Belgische arbeiders gedaan hadden in den vreemde, tegenover vreemde en ... Belgische patroons.Maar eeni andere taak hebben omze organisaties in het buitenland. Men wil van ons afstand van den klassenistrijd voor na déni oorlog. Dat zijn weer lange werkda-gen en hongerloonen. Men wil onze organisaties, met zooveel moeite opge-bouwd, verplettereni en dat kunnen wij niet toelaten. Daarom van nu front te-gendie heeren in eensterke organisatie. En verder zijn er internationale banden noodig. De bourgeoisie zal in België de eerste zijm om aan de Duitschers de hand te reiken na den oorlog. Er zijn er zelfs die zoolang niet. wachteni eni reeds be-gonnen zijn. Maar diezelfde bourgeois ontzeggen aan de arbeiders hetzelfde te doen. ter verded'iging van leveusbelan-geiK Wij storen er ons niet aan en zullen voortgaan met ons te organiseerem tôt ■ heil van het Belgisch Proletariaat. ... Jaiiiar komt daarna aan het svoo'-d en houdt een krachtige zelfverdediging tegenover den laster aan zijn adres neer-geschreven in de Belgische burgerpers. Hij verhaalt waaroip onze Bomd gesticht werd: Het stelselmatige verbreken van den Godsvrede maakte het meer dan noodzakelijk, dat onze Bond tôt stand kwam. Bovendien inoest er houding ge-nomen worden tegenover de annexion-nisten die niet alleen buiten de socia-listische rangea te vinden waren. Louis Piérard immers sprak ook van grens-wijzigingen enz. Annexaties beteekenen voor België dtoeni wat het Duitschland verwjjt. Ook moesten we opkomen tegen die heeren, die d'en militairen oorlog ver-leugen wilden door een economischen oorlog, die een nieuwe wereldkatastro-ljhe onvermijdelijk voorbereiden zou. Heftig keurt spreker de houding af van de activisteni die zich aan deru vijand overleverden, maar hij hoopt tevens dat. na den oorlog èn aan Vlaming èn aan Waal, in een vrij België, de mogelijkheid van kultureele ontwikkeling zal gegeven worden. Wij willen eem duurzamen vrede. Hoe is die mogelijk? Door de verwezenlij-king van wat de Internationale al'jaren eischt: De afschaffing der geheime diplomatie en tractateu. Het verplichtend scheidsgerecht. Volledige vrijheid van zeeën en kanalen. De open deur in de koloniën. En ten slotte eem internatio-naal of supernationaal gouvernement, belast met dé uitvoering van deze be-sluiten.Hoe nu dit ideaal te verwezenlijken? Van de bourgeoisie is niet veel te ver-wachtett Er is slechts een macht, die dit programma tôt werkelijkheid brenigen kan: De Internationale. Men verwijt ons samen te komen met Duitsche sociaal-> demokraten, terwijl de burgerlijke partijen) reeds nu hetzelfde doen. En sma-lend roept men ons toe, dat allen Duitschers zijn. Onwaar! Want aan den anderen kant van d'en Rijn levem Haase, Kautsky, Bernstein, Hoffmann, Ruhle, Rosa Luxemburg, Mehring eu Karl Liebknecht, die lijd'en omdat ze trouw bleven aan de Internationale. Zijn ook zij „Boches"? Met den. wensch dat- spoedig een vrede die duurzaam zij en die overal zoo be-tracht word't tôt stand komeiu moge sluit Jamar zijn warrn toegejuichte rede. Huysmans. betreurt het afwezig-zijn van diegeneni die de Internationale en hem persoonlijk aanvallen. Wat verwijt men de Internationale en haar sekreta-ris? Dat men de banden weer aauknoo-pen wil. De Franschen verzetten er zich tegen. Er was een tijd dat ik zelf het daarmee eens was. Dat was toen in Frankrijk ailes opkwam voor de verdë-diging en het behoud van het land. Maar die tijd is voorbij en niemand ge-looft meer aan een zegepraal van Duitschland. Maar voor het overige blijven1 wij trouw aan de Internationale en wat wij willen zijn de zaken van de bourgeoisie niet. Wij bemoeien er ons ook niet mee als Mgr. Mercier den bis'schop van Keulen te Rome ontmoet. Men be-weert dat diegene die thans de ontmoe-ting met de Duitsche sociaaldemokraten wil een. misd'adiger is. Maar dan vraag ik of iemand die een half jaar of eeni jaar later hetzelfde wil, minder misda-dig zijn zal. Het eenige verwijt dat ons treffen kan is, dat de Duitschers zooveel Belgische Ievems op het geweten hebben. Maar wij kennen een Regeering, die ook heel wat arbeiderslevens, Belgische ar-beiderslevens op het geweten heeft. . . En als de Broqueville en Baron Beyens inorgen het recht hebben zullen naast Bethmann-Hollweg te tafelen, zôô moeten wij het recht hebben Scheidemann te ontmoeten, zij het dan ook om aan de Duitsche sociaaldemokraten reken-schap te vragen. Na een woordje ge-waagd te hebben over de liederlijke perscampagne tegen hem gerieht brengt. spreker hulde aan de nagedachtenis van de helden der Commune en begroet met geestdrift het ontwaken. vajj, Rusland, wat den val meebracht van de autocratie in dat land. Moge ook spoedig de aristocratie in Pruisen eveneens ver-dwijnen.Spreker leest een dagorde voor in den zin van zijn laatste woorden, aldus lui-dend:De meeting der Belgische socialisten begroet met geestdrift de politieke revolutie die in Rusland werd volbracht, dank de medewerking van allen die zich beroepen op denkbeelden van démocratie en vrijheid; De meeting begroet de invrijheidstelling, uit de gevangentis of uit Siberië, van honderden strijdmakkers die, vôôr en na 1905, den grond-slag hebben voorbereid van een liberaal Rusland, waarin de werkende klasse zich vrii zal kunnen ontwikkelen en organiseeren; De meeting begroet de afgevaardigden. der arbeiders die in de nieuwe politieke organisatie vertrouwensposten hebben aanvaard, o.a. Keren&ky en Cheidze; De meeting drukt de lioop uit, dat de herle-vintg van Rusland, die een einde gesteld heeft aan het tsaristiseh absolutisme, ook in het oude Duitschland de gewetens zal doen ontwaken en den val voorbereiden zal van die andere reaetie, waarop, voor het grootste gedeeLte, de verantwoordelijkheid valt van de rampen die de wereld sinds twee en half jaar teisteren. Deze dagorde wordt geestdriftig toe-gejuicht.'t Was elf uur. De Belgische pers in Nederland. Twee uitgienood'igdien op de meeting van. Amsterdam, Terwagne en Piérard, zijm niet verscbenen. Wij vermeenen d'at zij het vonnis dier openibare opinie vreezen. , Een ziaak, dat zij maar moeten klaar spinmen met hum eigen geweten. De heer Ch. Bernard, advokaat te Amt/werpen, redacteur 'aan. „L'Echo Belge", was aamwezig. Hij. .acihtte het ook best miaar niet te roeren. Nochtans heeft hij zich éém enkele on^ dierbrekimig laten ontvailem. Terwij'l een der sprekers sprak over die miuderwaarddige positie dier Vlamin-gen tegenover de Walen, onderbrak hij.: cela n^est pa® vrai! ('t Is niet waar!) Ons antwoord luidt: M. Bernard1 houdt niet vam. de taalgelijkheid. Nog-maals een bewi,js, diat de ergste vi,janden» van het Vlaamscihe volk zich im. Vlaam-deren zelf bevinden. Wat zegt de Belgisehe pers? .„L'Eeho Belge" (20 Maart) : 18 regels. ^MahJmam spreekt over zijn roi bij de orgamisatie der Belgische arbeiders ira Engeland, im Frankrijk en im Nederlandi. Jamar heeft lang en heftig, eerder lang dan heftig tegen de bourgeoisie geisproken. Huysmams herhaalt zijm argumenten van Arnhem, Rotterdam en Amsterdam."Vindt gij niet, dat !beer Bernard! een zonderlinge opvatting heeft over het journalisme? _ Hun politiek moet dlanig slecht zijm, wamneer 'zij zoo maar geen enkel onzer argumenten durven aanroeren. „La Belgique" (20 en 21 Maart) : geen woord. „Les Nouvelles" (20 en 21 Maart): geen woord. «Het Belgisch DagMadi" (21 Maart): 18 regels, het aapt „L'Eeho Belge" na. Miaar de twee doorluchtige brieven der heer enTerwagne en Piérard word'em door diezelfdie blad'en imi extenso gepu-bliceea'di.Het Beiligisch publiek in Nederland wordt praohtig .bedieiid1 voor z'n stuiver. En morgen leest men in diezelfde bladen, diat wij een. Duitschen vrede op 't oog hebbeni, verraders zijm vam België, Duitsche spionnen zijn, met het logiscih gevolg, dat die man die die pen houdt va.n Huysmans — volgens „La Belgique" is er hier spraak van omzen part. Jama.r — nog wel een afschuwelijker beest moet zijm. Ons antwoord is kort: im tegensteil-ling met hun laster zijm wij verscheniera voor de openba.re meening, die onze politiek heeft goedigœkeurdi. Ziedaar het verschil tusschen hen em ons! Van ailes wat. Het socialistisohe Russdsch dagblad „Pravd!a" is weer opnieuw verschenen. I Kl' Fram® Mebrimg wordt lid vam den Pruisiis:dhen Laniddiag. i l^l 1 De Framscihie pa.rtij heeft een resolutie gestemd waarbij vastgesteld wordt dat zij de Internationale trouw blijft en aile partijen vraagt verslag uit te jbrenigen tegenover het. initiatief van Wilson en het vaststeillien van het oorlogsdoel. , l?gl 1 De Amerikaanscihe Partij1 gaat miet aMiooixl met Wilsoin's nieuwe politiek. ISI De Zweedsche pa.rtij heeft — z»oals de Framsche — een teleg.ram vam gel.uk-wenischen aam de Russische arbeiders gtezonden. ISI Hoffman heeft een ra'ke rede gehou-den in den Pruissiscihen Landdag, waarbij de meerderheid uitriep dat hij aam de Framschen en Engelsohen was vex-kocht.IS) Onze goeie vriend Leonce schrijft (16.3.17) dat de Russische revolutie een streep is door de rekening der inter-nationalisten.Arme kerel! Diezelfde internationa-listen hebben de omwenteling voorbereid.IS3 Vele schippers krijgen geen wissel-kaart, omdat zij hun schip zouden ver-kocht hebben voor vreemd geld. Wij verstaan van die weigering niets. Inder-daad: a) Het sehip werd verkocht aan de Bondgenooten; b) Het werd betaald in Belgisch geld; c) De vroegere ei.ge-naars hebben verachterde schulden voor dit schip te betalen. De manier, waarop het officieel wis-selkantoor met zekere Belgen om-springt, gaat waarlijk over zijn bout. Een Belgische feestavomd, gewijd aam Vlaamsohie kunst, wordt ingericht tegen Maandag 23 April a.s. in dien Koninklij-ken Seihoiuwburg te Den Haag, door een Comité samenigesteld uit de heeren: A. Buysse, Fr. vam Oauwelaert, H. Jacobs, L. Gevaerf, Em. Hullebi'oeck, Is, Opso-nuer, A. Dupont, J. Hoste, A. Simomis, Eug. vam Nuffeil, Dr. Léo vam Puyvelde en Dr. R. Wybauw. Het eerecomité, onder voorzitterschap van Baron Fallon, Miuiister va.n België, bestaat uit de H.H.: Bruynseels, Cyr. Buysse, L. Ooetermans, L. Delhez, H. de Nimat, L. Dierckx, A. Hermams Ausloos, C. Huysmans, Barom Peers, Raemdonck, Alb. Rolin, Mod. Terwagne. V. van Hal, en E. Vercruysse. Kaarten vam 5, 4, 3.50, 2.50, 2, 1, 0.75 FI. kunnen va,n hedien af schrifte'lijk wordien aamgevraagd bij den secretaris van het uitvoOTend Comité, Nassau Zui-l&steinstraat 21, Den Haag. Een ander feest zal gewijd worden aam werken van Waalsche kunstenaara. De Bond. DERDE KONGRES. Rotterdam 27 en 28 Mei e.k. (Sinxen). Vriendelijk verzoek aan de afdeelin-gen, de verslagen betreffende haar voorstellen tijdig aan het Hoofdbestuur mede te deelen. [S HARDERWIJK. Voordracht Moltmaker, 14 Maart. Partijgenoot Moltmaker sprak in de ■ Bioscoopzaal voor een groote menigte en handelde over den strijd der werkende klasse. Hij vestigde de aandacht op den reusachtigen vooruitgang van onze denkbeelden. Op politiek gebied verde-gide spreker krachtig het internationalisme. Hij bracht tevens hulde aan on-zen Bond, welke zulke scliitterende vooruitgang maakt. Ons lid Vandevelde gaf een korte ver-taling in het Fransch voor de Waalsche kameraden, waarna de zitting gesloten werd onder algemeene toejuichtingen. IS) EINDHOVEN. Zondag, 25 Maart, voordracht van Huysmans. 1SI HENGELO. Zondag 25 dezer algemeene vergad'e-ring, om 2 uur, in de zaal Poering, Langestraat. Spreker: H. Jamar. S) ZEIST. Vrijd'ag, 30 Maart, voordracht van Huysmans. ♦ * * De afdeeling heeft een dagorde gestemd, dagorde van protest tegen de verdachtmakingen waarop onze mede-werker Mayer was getracteerd door eem paar „Belgische ploertige kranteni". ISI AMERSFOOIÎT. Zondag 1.1. heeft Huysmans in beide talen gesproken voor twee vergaderingen- te Amersfoort. Veel volk! Twee Belgen namen deel aan het débat. Bei-den waren vijandig aan het hernemen der betrekkingen, maar beiden keurdeni de politiek van verdachtmaking, van zekere pers, volmondig af, en waren be-reid lid te worden van den Bond. De spreker. antwoordde dat de Bund open was voor aile Belgische socialisten, zonder ondersclieid van schakeering. IS) TILBURG. De leden van de afdeeling Tilburg, in algemeene vergadering vei-eenigd en ma gehoord: de voordracht vam Mayer hebben de moedige houding vam voor-noemd vam het. Hoofdbestuur van den Bond1, met algemeene stemmen ten voile goieidgekeurdi met zedeiijke verplichting dait bestuur te steumen en te helpen in zijn taak. Zij verwerpen de laag'heden door de burgeipers verkondii'gd, alsook de aanvallen va.n zoogezegde socialisten., die nooit iets hebben gedaan om het lot der soldaten en huisvaders, in Holiamd geimtermeerd, te vei-zachten1. / EERSTE JAARGANG No. 27 ZATERDAG 24 MAART 1917 LOSSE NUMMERS. ,5 CENT Oplage van de week :"4600'Nos.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.