De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

1262 0
30 september 1916
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 30 September. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/5x2599zs3c/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig Weekblad van den Bond jder Belgisehe Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden - Redactie en Administratif : GEDEmPTE SLAAK 120 - ROTTERDAM - Abonnementsprijs voor het Buitenland: f 150 per 3 maanden Franc-Tireurs of Helden? Voor de eerste maal sinds het uitbre-feen van den wereldoorlog heeft Hon-garije een ernstigen vijandelijken inval beleefd. Weliswaar kwam de Roemeen-sche oorlogsverklari ug niet ganseli on-verwacht; ook kan er zeker g'eem sprake zijn van éen plotselingen overval op een kJein onsehuldig en vredelievend volk door een machtigen nabuur. En ten slotte beroepen zich de Roemenen tocli, bij hun aanval, op het door do gescliie-denis geheiligde prineiep der nationale eenhéid. Maar hoe beduidemd of onbe-langrijk de redenen der Roemenen voor de geschiedenis ook mogen zijn: wat heeft het a-angevallen gebied gemeens met de redenen' van 'den aanvaller? „The man in possession" ziet enkel af-keurenswaardigen roof, en de bezitter, in het nauw gebraclit, verdedigt zijn bezit met den nioed der vertwijfeling. Ook de Hongaren hebben zioh tôt ver-weer gereed gemaakt. Het leger was wel wat laat bij de liand, zoo laat, dat de on-rust van het volk, die in het Hongaar-sche parlement op hartstoehtelijke wijze tôt nitdrukking kwam, de positie van graaf Tisza, die wel de onbuigzaamste machtdrager is van aile oorlogvoerende landen, in hooge mate heeft aangetast. Hoe zich de Hongaren, of ten minste de Magyaarsehe bewoners van 't grens-gebied, tegen den1 Roemeenschen inval verweerden, zullen wij hier weergeven, zooals wij het vonden in het Hongaar-sche partijorgaan „N epszav a". In een artikel, verschenen op 3 September 1.1., lezen wij onder opsehrift: „I)e held-haftige Szeklers" (Szekler zijn de Magyaarsehe kolonisten in den anders door Roemenen bewoonden zuid-oosthoek van Zevenburgen) : „.. . Uit. dit ailes bjijkt duidelijk, dat het legerbestuur den inval der Roemenen niet verhinderen kon. Des te groo-teren eerbied moeten wij dus hebben voor de lieldhaftige wijze waarop het grensgebied verdedigd werd duor gen-da rmen, spoorwegarbeiders en de Szekler bevolking, die zonder kanonnen en machinegeweren, de goed-gewapende Roeineensche légers tegeinoet snelden om liun den cuimarsch te beletten en om aan de bevolking van 't gansehe grens-gebied de gelegenilieid te geven tôt vlucliten en tôt het in veiligheid bren-gen van onschatbare waàrden. De Szekler bevolking vooral verde-digde zieh met wonderlijken helden-moed. In talrijke gemeenten hielden eenige dappere Szeklers de vooruitdrin-gende Roemeensclie legerafdeelingen urem lang op. Bijvoorbeeld in bel dorp Geleneze vielen de Szeklers de Roemenen met bijlen, zeisen en jachtgeweren aan, en dit met zulke primitieve wapens strijdende troepje week eerst terug toen steeds nieuwe troepen aanrukten en met machinegeweren aanvielen. De strijd van de inwoners van Geleneze redde de bevolking- van de gansehe streek, want intussehen konden in verschillende plaatsen allen zich redden en zelf liun vee meenemen. In talrijke gemeenten langsheen de grens kwam het tôt heldliaftige geveèh-ten tusschen de burgerbevolking en de vooruitrïikkende Roemenen. Wij kun-nen niet genoeg lofwoorden vinden, tôt huldiging van de lieden die. 0111 zoo te zeggen, met liunne naakte armen opruk-ten tegen gewapende troepen, om aan tiendnizenden de gelegenheid tôt vlucliten te geven . . . Laat ons hopen, dat in de Rainer van Volk'Svertegenwoord.i-gers met lof over hen zal gesproken word en!" W ie heeft den nioed te spotten met de gevoelens, waarmee deze woorden inge-geven zijn? Sleehts één zaak sehijnt daarbij wonderlijk. Zouden de Hongaar-sehe socialisten een zoo slecht geheugen hebben en1 in die dagen niet herinnerd geworden1 zijn aan de vreeselijke dagen van Augustus 1914- in België? Daar werd een lieel ander land onder gansch andere omstandi°"heden en op een gansch andere wijze dloor een gansch anderen vijand aangevallen, en het erg-ste waarvan de aamvallers van het Belgisehe volk de Belgen besehuldigden was niets anders dan waarvoor nu de Hongaarsche pers „geeiï lofwoorden genoeg vinden kan" om de openlijke hul-d'iging van het Parlement verlangt. En hebben) de Honigaarsche socialisten ver-geten hoe hun Duitsche bondgenooten de heldendaden die ziji ten laste legden van de BelgiscQie bevolking, be-loonden? Eén woord, d'at. een gruwelijk-treurige gesehiedkundige beteekenis geikregen heeft, zal hun daaraan herin-neren: Leuveni! Of zouden de Hongaren soms aan geesteszwakte lijden1? Zouden zij zich soms integendeel de gebeurtenissen van Augustus 1914 goed' herinneren en zou de verheerlijiking van de Szekler-Franc-tireurs somsi een bewijs zijn dat zij zich over hun Duitsche bondgenooten begin^ nen te sc'hamenî Over de Vlaamsche Hoogescliool van Gent. Het is wel belangwekkend na te gaan hoe de Hollanders oordeelen over de vraag van de Vlaamsche Hoogeschool van. Gent. In den beginne begrepen zij niet — 90 per honderd — waarom die dom-me Ylamingen een Hoogeschool wilden hebben. De Vlaamsche beweging was voor hen een ouriosum, — Flamingan- d ten waren voor lien' rare kerels. Die ge- I moed'stoestand spruit voort uit het feit il dat de Hollanders zieh zoo moeilijk kun- t nen indenken in den toestand van an- d deren. k Later nam dat vreemd opkij.ken af. Enkelen begrepen eindelijk dat er in 1 België een nationaliteit omhoog kwam. e E11, er werdien hier eir daar Hollanders h gevonden die sympathie aan die bewe- s ging betuigden. Zij wisten er wel niet v veel van, maar zij schreven er maar m duchtig over. Want, in Holland wordt v veel geschreven en de man, die nog geen 8 brochure over den oorlog uitgegeven ^ heeft, is toch wel een uitzondering. ^ Zuliks was de toestand toen de oorlog uitbrak. . û De Duitsehers kwamen. Zij moordden o en brandden. Zij vernietigden ons gees- ii telijk en ekonomisch leven. Er waren y 800.000 arbeidslooze arbeiders voor wie il de Belgen scholen wilden openen. Die li scholen werden verboden door de Duit- 8 sehe Regeering. Maar eensklaps vernam 0 men dat diezelfde regeering, die ook de o hoogesehool van Leuven had doen af- z branden met hare bibliotheek, aan de z Vlamingen een splinter-nieiuwe hooge- r soliool wild'e geven. Er werden voor v propagaada mannen uitgezonden naar Holland, met of zonder cen'ten. In België g zelfs werden ezels gevonden om de Duitsehers te helpen in hun politiek van demoralisatie. In Holland werden ande- t re ezels gevonden om de Duitsehers te 8 ■helpen België voort te vermoorden. * * * ^ Tegen die politiek heeft „Het Volk", r het orgaan der Hollandsche socialisten, verzet aangeteekend. Maar onmiddellijk heeft onze partij-genoot Loopuit protest aangeteekend tegen het protest van „Het Volk". Zoo wij onzen Amsterdamschen partijgenoot moeten gelooven, heeft de redactie van „Het Volk" slecht gehandeld met haar v meening te uiten en zieh in te laten met t, Belgisehe politiek. Loopuit erkent het z recht der redactie wanneer zij' haar mee- s ning uitspreekt over de Hollandsche r] professors die naar Gent gaan doiceeren, Y maar hij is van oordeel dat de redactie moet zwijgen in het confliçt onder g Belgen. 0 Wij, Belgisehe socialisten, wij' zijn jj van een and'er oordeel. v Wij' dankem „Het Volk" voor zijn |, kranig artikel. De Belgisehe partij mag niet openlijk j spreken, kameraad Loopuit. Zij wordt daarin verhinderd door de Duitsche re- a geering, die aile politieke vergaderin- g gen heeft verboden. Maar d'e handlan- g gers der Duitsche regeering mogen wel , spreken. Dr. Jacob en zijn armzalige „ trawanten mogen wel open'baar oreeren. t] Daarom sprak „Het Volk" in onzen 0 naam. „Het Volk" sehreef juist wat wij s d ent en . ^ En nu willen wij' een oogenblik op ^ Loopuit's argumenten ingaan. Waarom zou „Het Volk" zijn meening ^ niet. mogen zeggen betreffende de ploer- f tige liouding van een paar honderd a Belgen? Moest „Het Volk" ook zwijgen toem de Duitsche légers Leuven afbrand- j, den.' Wat verschil is er tusschen dit a vernietigend optreden en het demorali- ]j seerend politiek systeem? Niet het mii>- v ste. Beide handelingen zijn door één en dezelfde ]X)litiek ingegeven. Het ver- g schil î Er is een verschil. En dat verschil Ji is dat .... er Belgen meedoen aan het ^ d pmoraliseerenl. Noeih min noeh meer. v * * * ij] En om in 't vervolg aile misverstand te voorkomen, veroorloven wij' ons hier § kort en klaar nog eens te zeggen wat 11 wij over deze vraag denken. Als Belgen en Vlamingen weigeren v wij aile gunsten van de Duitsche Regee- 0 ring. De vervlaamsehing der Gentsehe " Hoogeschool is een politiek probleem !■ dat door het Belgiseh parlement moet 11 opgelost worden, en door niemand anders. Als sociaal-demokraten verzetten wij ons op de besliste wi,jze tegen de po- 11 litiek van verdeeling in België. Wij wil- 0 len niet hoorem van bestuurlijke schei- u ding. Wij staan tevens scherp, al moes- ten wij' er desnoods den strijd voor aan- J1 bindeni, op het standpunt van de eenheid J der Belgisehe arbeidersklasse, juist om- s dat wij sociaal-demokraten zijn. I11 dien de Duitsche regeering morgen v aan <le Belgisehe arbeiders het Alge- 11 meen Stemrecht wild'e geven, denkt u " ernstig dat de Belgisehe arbeiders het 0 geschenk zouden aannemen? Ziji zouden er voor bedanken. En waarom1? . 1. Omdat zij' weten dat von Bissing's heerschappij van korten duur is en ein- j d'igt met von Bissing's tegenwoordig- g. heid. z 2. Omdat zij bun zaak niet door den g-overweldiger willen laten compromit- v teeren. z De tegen-woordige zoogenaamde d Vlaamsche politiek in België is het werk der Duitsche regeering, gesteund ï door enkele Vlaamsche heethoofdem en z ook wel door een groepje Hollanders. In ï den laatsten tijd wordt er wel eens ge- | b sproken en ook geschreven over „Groot- n Nederland". Zegt zulks niets aan het : I socialistisch geweten van partijgenoot o Jos. Loopuit? v Loopuit gewaagde ook van een paar h manifesten, die uitgegeven' zijn door den Hoogeschoolbond. Het aantal hand- 0 teekeningen moet op hem zonderling Z ingewerkt hebben. Hij weet wellioht niet a dat negen tienden der onderteekenaars 2 goede Roomsohen zijn, die hunne kinde- a rem nooit naar de Hoogeschool van Gent 1< zullen stttren. Zij verkiezen de katholie- z ke Hoogeschool van Leuven. Zouden die î lieeren niet veel beter doen zich met i eze zaak niet te bemoeien? Geen enk|l lelgisch sociaal-demokraat is betrokktjn r 1 dit verraderswerk. De meeste onde^'- a ?ekenaars van die twee manifesten zi.jpi d e steunpilaren van de Belgisehe joft- s er partij in Vlaanderen. . li De Vervlaamsehing der Gentsehe z toogeschool is innig verbonden aan d'e . konomisohe en maatsehappelij'ke ver-oudingen in Vlaanderen. Wij zijii be-iste onibevooroordeelde partijgangers an de Vlaamsche Hoogeschool, maar ij zijn ook de hardnekkige bekampers an het inrichten eener Vlaamsche Hoo- esehool, — naar het beeld van de ont- ^ ■erpers der Duitsch-Ned'erlandsche-laamsche Hoogeschool te Gent. De Vlaamsche Hoogeschool te Genit, îgericht door de Belgisehe natie, moet p de moderne en demokratische lee|t ' igericht. worden. Zij moet den kern j-ormen van den ekonomischen opbloei 1 Vlaamsoh België. Zij moet toeganke-jik zijin voor hen, die over de noodige eestesbegaafd'heden beschikken, zondér nderscheid van klas of stand. Zij moet ok de voortzetting en de volmaking 1 ijn van het beroepsonderwijs. Kortom ij moet de geestelijke, zedelijke en be- c aepsgaven van het Vlaamsche individu ■ olma.ken. Hierover zouden wij nog veel te zeg- r en hebben, maar d'aarover wat later. ^ Ten slotte verklarem wij liierbij : a. dat de Belgisehe socialisten niets v î doen hebben met een Hoogeschool, op- c ericht door de Duitsche regeering; b. dat ziji niets gemeens meer willen ^ etoben met de heeren die op de demo- ' aliseerende politiek der Duitsche regee- N ing zijn ingegaan. ARBEIDER. ^ z Aan de Belgisehe arbeiders. t s Bij het verschijnen van dit blad zien ;i ij ons genoodzaakt een ernstig woord 1 ■ ridhten tôt de Belgisehe arbeiders, \ aowel als geïnterneerden en tewerkge- \ teld'en, 0111 ihen te wijzen: op de plichten 1 ie zij in- het gastvrije Nederland te ver- \ ullen hebben. < 't Is waar. Tôt 'hiertoe ontbrak ons de f elegenheid daarvoor, alhoewel de zucht m iets te doen voor de Belgisehe ka- 1 îeraden grooter was dan d'e wegen, die c 'ij daarvoor in te slaan hadden, bruik-aar waren. Met weemoed denken wi.j' aan het ver- i iden. i Gezeten vôôr onze schrijftafel komen I 1 die dagen vani strijd ons' voor d*n eest. Wij herinneren ons1 'hoe de Bel- u isc'he arbeiders, 11a jaren van liard- i lekkigen kamp, er in gelukt waren 1 roote en sterke organisaties te vormen, < ie er geweldig toe bijgedtagen hebben 1 m niet alleen den loon- en levens- 1 tandaard' der arbeiders te verbeteren, ( îaar ook hun peil van ontwikkeling I ooger te brengen. J Toen de ontzettende oorlog zich ont- etende, had de Belgisehe Synidikale \ lommissie ruim 130.000 arbeiders van t lie, vak'ken rond zioh geschaard.. Mooi was de toekomst die wij. tege- 1 îoet gingen, Met angst vragen wij ons 1 f wat er na den oorlog van al den ar- eid onzer voormaninen zal overgeble- < en zdjn. <■ Onze kameraden, die in het bezette t ebied achtergebleveu zjjn, 'hebben 'het s ard te verantwoorden. Nu en) dan lekt < r wat uit van 'hetgeen er in België s oorvalt. Werkelooskeid gepaard' met z ongersnood is overal aan de orde van 1 en dag, terwijl de werkenden, gedwom- < en door den nood', voor minder loon 1 îoeten arbeiden. £ In normale tijden had men ons zulke , oôrstellen inoeten doen! Doch verzet is z nmogelijik. Aile veraet wordt gestraft f îet deix)rtatie naar Duitschland. Zoo ( îidt het bevel van de Duitsche kultuur- îenischen. s Vele werkgevers, — (patriotten van j et zuiverste water —, beihandelem hun^ s e medeburgers, de arbeiders, — het is I orlog —', op de minst broederlijke £ îanier. ^ Zoo is de toestand nu. Anders zal hij t loeten worden als eens 'het kanonge- t rom zwijgt, en ied'er naar zijn haard- 1 tee zal teruggekeerd zijn. e Doch op ons, die in Nederland verblij- 5 en, rust een zware pliciht. Wij ten s linste kunnen ons gereed maken voor c en aan te vangeni strijd, die na den t orlog sterker dan ooit ontbranden zal. e De bezittende klasse, die koopt dat i et proletariaat. totaal teneergeslagen 1 ;, verheugt zich reeds op voorhand. t Onze kameraden die in Engeland en s ranprijik vertoeven, bebben den toe- 1 :and juist ingezien. Aile aan dem arbeid \ jnde Belgen iielbben zich aldaar geor- i aniseerd1 in tomme respektievelijke akbonden of in een bomd, en zij geven l îowel in Frankrijk als in Engeland een 1 egelijk vakblad uit. v Zoover moeten wij 'het 001k brengen. v tonderden onzer medeburgers1 bevinden < ^ch op Nederlandsoh grondgebied. < ^lein is lot hiertoe iiet aantal arbeiders, < uiten de diamantbewerkers, die de \ loderne oi'ganisatie zijn toegetreden. £ lebt gij al eens nagedacht dat na d'en 1 orlog, in België, de vraag zal gesteld ( rorden: ,„Waart gij georganiseecd"? Wat 1 ebt giji gedaam in Nederland?" > Dit geldt niet alleen de burgers maar s- »k de geïnterneerden-tewerlvgesteldeii. n ij kunnen evenmin ontsnappen aan dea ] Igemeenen plicht: vereenigd te zijn. 1 iij kunnen noch mogen zich versc!huilen 1 chter hun soldaat-zijn. Gelukkig ver- 1 )st uit de Interneeringskampen moeten ij in den bond zij-aan-zij staan met de lederlandsche arbeiders, waarmede zij 1 de fabriek werkzaam zijn. 1 Om tôt dit doel te gerakem 'hebben en aantal Belgisehe Socialisten, trouw an hunne internationale beginselem, it blad de wereld ingezonden, als eer-te daad vaiu iheropleven, met de innige oop dat hun pogen niet tevergeefs zal ijn. P. 9e kentering in de sociaal démocratie. Het is oorlog. De burgerpartijen blij-en in hun roi. Het chauvinisme viert oogtij. De ]3ers tintelt nog enkel van eld'endaad, heldenmoed, gevallen op et veld van eere, maar de arme stak-:ers 1 iggen te rotten onder de graszo-en. In hun taal heeten zij' dat: „ge-neuveld voor het heil en den roem van et vaderland." De sociaal-demokratische partijen ebben zich ten allen kant aan de zijde Ainner regeeringen gesield. Het vader-ind wordt aangevallen; het moet ver-, edigd worden. De aanvallende partij beweert, dat de orlog haar is opgedrongen; zij. staat in defensieve positie". Buiten de algemeene drijvende impe-ialistische tegenstellingen, moet toch :'mand het vuur aan de lont gestoken ebben. Aile oorlogvoerende landen fasschem zich de handen in het bloed er onschuld. 's Keizers kat zal ten lotte nog te boeten hebben voor al dit nheil, ware het niet, dat de schuld van )uitscliland door onbetwisbbare feiten astgelegd is. De reg'eerende en oorlog-oerende partij in Duitschland dacht et oogenblik gunstig om door het waard zijne heerschappij uit te breiden. let was oorlog. De grenzen werden gesloten. De kaar-en werden zoo gemengd, dat het Duit-che volk in den waan kwam van een anval op Duitschland's onafhankelijk-eid. Oostelijik Pruisen stond bedreigd' oor een Russischen inval. De kozakken an den tsaar zouden weldra verschij-.em voor de muren van Berlyn. Het ge-aar was groot en dringend de nood, en it braeht het Duitsche volk in zenuw-chtige spanning. Dit was het voorbereidende werk der langermanisten. Hun doel was bereikt, e natie liep te wapen. De bepaling van de schuldvraag 'î-acht i'iii den beginne nog elders dan 11 Duitschland' groote verwarring. Ook 11 België. De katholieke d'agbladen van ielgië, waarbij in de eerste plaats de XXe Siècle", officieiis orgaan der Re-'eering, en het Handelsblad te Antwer-ien kozen openlijk partij voor Oosten-ijk tegen Servië. Zij vielen Servië op e lieftigsle wijze aan. Zij volhardden ot op het oogenblik dat Duitschland ielgië aan viel. Door gémis aan politiek oorzicht hebben zij d'e oorlogspartij in )uitsohland onrechtstreeks kraclit bij-'ezet.Een bewijs te meer hoe moeilijk het ï'as in de betrokken landen de toestan-en van het oogenblik juist te beseffen. De Duitsche sociaal-demokraten heb-leiil zich in den beginne gesplitst. De neerderheid der afgcvaard'igden aan-aardde door dik en dun, onder de lei-ing van Selieid'emann, de politiek der orlogspartij. In den schoot dezer meer-erheid teekende zich weldra nog een ehakeering af: een deel aanvaardde en oorlog met de gedachten dat de c-huld wederzijds was en Duitschland ijne onafhanikelijkheKl te verdedigen Lad. Een ander deel vertegen'woord'igd oor Heine, Lensoh, tleilmann en Hae-lisoh vervoegde met pak en zak de bur-;erparti.jen onder den kreet van Deutsohland liber ailes!" Zij hebben ich zelf persoonlijk uitgesproken voor nnexatie, in het Western of in het )osten. Nevens de meerderheid' staat er eene terke minderheid, van 2 fracties aan-;evoerd door Haase, Ledebour, Bern-tein en' Kautsky aan eene zijde, door jiebknecht, Riilile en enkelen voor de ndere. Zij. zijn doorgaans trouw geble-eh aan het wezen der sociaal-demokra-ie. Zij. liebben de waarde van de beslui-en der Internationale Congressen ge-uldigd, zij hebben in de minderheid en socialistisch standpunt ingenomen. iij hebben1 de eerste oorlogskredieten lechts toeges'temd op 4 Augustus 1914, mda.t zij minderheid waren en d'e par-ijdiscipline wilden eerbiedigen. Dat was en dwaling! Zoodra zi,j klaarder zagen a het politiek drijven der meerderheid, ebben zij' zich los gezet en hebben van it oogenblik af een onafhamkelijke po-itie ingenomen. Voor lien is Duitsch-and de aanvallende partij! Het eenige, rat wij. Belgen hun te verwijteii he'bben, î dat zij in de Rijksdaf^zitting van 4 uigustus 1914 niet. geprotesteerd heb-en; tegen de sohend'ing onzer onafhan-elijkiheid. Zul.ks is te betreurçn, alhoewel het. op eene platonische protestatie ?are neergekomeni. De overgroote meer-erheid der Belgisehe arbeiders maken aarvan geen kabinetskwestie, vooral aar zij naderhand vast stelden met i-elke beslistheid' zij het hoofd boden an den militairen pruisisohen „Jan-loel". Karl Liebknecht heeft o.a. door aden getoond dat de internationale so-idariteit der arbeidersklasse geen ijdel voord is voor hem. Over de Duitsche ,-renzen heen, in 't zicht van gansch de rereld, heeft Liebknecht ons toegeroe-ien: „De Internationale is n i e t dood!" )e Duitsche maChthebbers vonden. zijn landelen al te bezwaarlijk en zij. hebben lem voor vij'f jaar gekerkerd. * * * In de andere oorlogvoerende landen, Jelgië inbegrepen, heeft de oorlog ins- gelijks sterk ingewerkt o)) het socialistisch denken en handelen.' Net zooals in Duitschland bestaan hier ook twee af-geteekende stroomingen. De overgroote meerderheid is getrouw gebleven aan. het socialistisch internationaal programma. De arbeiders verdedigen zich, omdat er een aanslag gepleegd is op de onafhan.kelijkheid van hun land, doch zij staan onwrikbaar tegenover aile annexatiepolitiek. Zoodra de noodige internationale waarborgen verworven zijn en het bezet grondgebied ontruimd is, is voor hen d'e oorlog gedaan. De kleine minderheid heeft ook een programma en dat laat zich als volgt omschrijven: 1. door dik en dun; 2. na-tionaal socialisme; 3. opheffing van de Internationale; 4. de ekonomische ver-nietiging van den vijand. Deze kentering teekent zich ook min of ineer af in de neutrale landen. Dit verschijnsel, zooals ten andere aile versehijmsels, heeft zijne oorzaken. De voornaamste oorzaak ligt besloten in het feit, dat deze partijgenooten zich sociaal-demokraat gewaand en genoemd hebben, zonder het ooit geweest te zijn. Over hun burgerlijk wezen en zijn. lag een dun rood vernis, zoodat bij de minste katastrophe, de ware kleur moest uitkomem. Ziji hebben nooit socialistisch g e d a c h t; zij hebben nooit socialistisch gevoeld; zij kunnen niet socialistisch handelen! Maar . . . Men kan geen twee meesters dienen. Ofwel is men sociaal-demokraat, en dan blijft men het en. wel voornamelijik tij>-dens- d'en oorlog. Ofwel is men het niet en dan heeft men maar op te ruimen met pak en zak tijdens den vrede, om te voorkomen dat gedurende den oorlog die voorgewende sociaal-demokraten zich in tegenstelling zouden plaatsen met de hoogste belangen der arbeidersklasse, zooals nu gebeurt. Onze leuze was, is en zal zijn: Sociaal- demokraat en Internationalisé * * * In enkele neutrale landen, zooals in Nederland, Zwitserland werd'en er partijgenooten gevondem die zich niet kunnen vereenigen met de liouding der soeiaal-deniokratisehe partijen in de verschillende oorlogvoerende landen. Zij houden geen rekeiiscliap dat de Internationale op 4 Augustus 1914 te kort schoot aani macht 0111 dit oirheil te voorkomen). Zij. miskennen de besluiten der Internationale Congressen die zij zelf hebben goedgekeurd. Zij verwerpen het onderzoek naar de schuldvraag. Voor hen is de Fransehe soeialistisohe partij zoo nationalistisch en chauvinistiseli als de partij. van Seheidemann. Allen hebben. verraad gepleegd tegen het socialistisch idee en tegen de internationale solidariteit der arbeidersklasse. Zij hebben. met een hand'vol vergaderd te Zim-merwald en te Kienthal. De Internationale is volgens hen dood, en op haar lijk liebben zij een nieuwe Internationale ge-bouwd. Het programma luidt: „Weige-ring van aile landsverdediging! Oorlog aan de andere internationalisten!" In. de eerste plaats d'ient opgemerkt, dat partijgenoot R. Grimm, afgevaar-digde bij. den Bondsraad in Zwitserland en voorzitter dezer twee vermelde internationale conferenties, niets beters vond dan de oorlogskredieten te stemmen voor de verdediging van zijin. eigen land. In de tweede plaats rijst de vraag of enkelingem of enkele groepen het reeht hebben besluiten van de Internationale te outkennen of waardeloos te achten. Ons antwoord is: N e e n. Wij. vinden d'en tijd niet aangebroken 0111 nieuwe denkbeelden te opperen betreffende lamdsverdediging. Bij het in-trede van den vrede zal het tijdstip ge-komen zijn om te ond'erzoeken in hoe-verre de vroeger g'enomen besluiten door de Internationale zullen kunnen gehandhaafd worden1 of gewijzigd worden. Zoolang dit niet gebeurd is — en zulks kan toch maar plaats grijpen in normale tijden — blijiven d'e bestaande besluiten een stalen wet voor de aange-sloten partijen. De Europeesehe oorlog van 1914— 1916 zal als toetssteen dienen 'bij ons onderzoek en ons handelen in de toekomst. Dit zal het werk zijn niet van enkele personen of groepen maar van al diegeuen, die thuis hooren in de Internationale, waarvan het Bureau ge-vestigd is te Brussel, nu en tijdelyk in Den Haag. ARBEIDER. Van ailes wat. Tôt driemaal toe liebben de Duitsche onderzeeërs Hollandsche sche-'en aan-gehouden, waarop plaats hadden geno-men Belgisehe vluchtelingen. Onze landgenooten werden naar Zee-biugge gebracht — en wat hun te waeh-ten staat, weten we niet. Wij weten ook niet wat de Nederland-sehe Regeering van plan is. Maar het sehijnt ons toch dat de tijd gekomen is de Belgen te vrijwaren tegen zulke ver-rassingen. Maatregelen moeten geno-men worden, zoowel door Engeland als door Duitschland. 1^1 Er is begin gemaakt met den brood-uitvoer naar België. Jaminer dat die nieuwe nitvoer zoo laat begint en zoo beperkt is! Inderdaad! Op 20 Augustus werd de nitvoer stop gezet omdat Engeland de Hollandsche scliepéri terughield. Rond 30 Augustus werden die sehepen weer losgelaten en op 25 September, dus sleehts een maand later, is er wederom eeu be^in gemaakt met brooduitvoer. De geheele nitvoer zal niet vôôr toe-komende week geregeld zijn. De oorzaak van dezen vertraagden nitvoer is, dat het graanbureau bevolen heeft dat het graan moet. gemalen worden en geen meel wordt afgenomen van len nochtans aanwezigen voorraad. Waarom weten we niet. Het eenige wat we weten is, dat door dezen maatregel de Belgisehe bevolking geleden heeft; Er is nog wat! De maahdelijksche uitvoer bedroeg ongeveer 9 millioen kilogram. I11 die 9 millioen was niet begrepen het etap-pengebied. De twee Vlaanderen komen er 1111 bij en er zou 12' millioen noodig geweest zijn. Nu is deze hoeveelheid beperkt op 3 millioen. Dus op een vierde. Nu krijgen de nijverlieidsgewesten,. die het nieest lijden, enkel nog V0. In plaats van 100 gram snpplement per hoofd, sleehts 20 gram. Zou het niet niogelijk zijn dit quantum te vermeerderen? [SI De Diamantbewerker van London (orgaan der Refugee Afdeeling) van 16 September 1916 schrijft: „Terwijl (de Engelsche) regeering verbiedt van diamant i n en u i t België toe te laten, werken (de Engelsehe kapi-talisten) met de hulp van een Oosten-rijkschen meestergast om onze industrie van België af te nernen." I11 andere woorden: aan het stop zet-ten vau invoer in België wordt door bladen van Londen een doel toegeschre-ven, waarover de Belgisehe Regeering wellioht inliclitingen zou kunnen in-winnen.IS1 De Duitsche sociaaldemokratische partij heeft voor enkele dagen een rijks-konferentie bijeengeroepen waarop de twee minderheden tegenwoordig waren, maar niet gestemd hebben. De aangenomen resolutie laat zioh in 4 hoofdpunten samenvatten: 1) De oorlog is voor Duitschland een verdedigingsoorlog, want de Russen zijn op 31 Juli tôt de algeheele niobilisatle overgegaan. 2) De oorlog is voor Duitschland een verdedigingsoorlog gebleven, aangezien île Entente de politieke onafhankelijk-lieid, de territoriale onschendbaarheid en de vrijheid der ekonomische ontwikkeling van Duitschland bedreigt. 3) De Duitsche socialisten bevechten de Duitsche imperialisten die op een veroveringsoorlog aanstuwen. 4) De Duitsche socialisten willen ook rekening houden met de levensbelangen der andere volkeren, en de redits- en ekonomische gemeenschap der Europeesehe staten bevorderen. Deze resolutie zal in de neutrale landen geen goeden1 indruk maken. De zoogenaamde meerderheid der Duitsche sociaaldemokratem sehijnt tijdens den oorlog niets te hebben geleerd, en haar 1 esolutie is sleehts een voorwoord op de redevoering <lie de lieer Betli-mann deze week moet uitspreken. Het- is toch al te gek! Nu, in September 1916, nog volhou-den dat Duitschland een verdedigingsoorlog heeft aangegaan, en Rusland ' verantwooixlelijk te maken, wanneer Rusland niets anders heeft gedaan, einde Juli 1914, dan toegeving preeken en arbitrage voorstellen, — dat sehijnt ons toch wat al te grof geschut. De liouding der Etente aanroepen, wanneer de Entente liet slachtoffer was van een berekenden aanval; op het gevaar van den wassenden vloed wijzen wanneer men zelf de dijken heeft doorgestoken, — dat sehijnt ons toch wat al te kras. De twee laatste punten zijn van beter allooi. We hopen dat de Duitsche meerderheid haar best zal doen 0111 voorts annexionnisme en staatsanarchisme te. keer te gaan. Maar, heeft die meerderheid de stem der Neutralen dan niet verstaan? Wat zei de conferentie van Den Haag? Zij zei twee dingen: 1) Duitsche socialisten, er is een vraag van Elzas-Lothriugen. 2) Duitsche socialisten, uw ongeluk is uw politieke macliteloos-lieid .... Heeft île minderheid soins zoo gesproken?Oproep tôt de Belgisehe socialisten en leden der moderne vakbonden in Nederland. I11 navolging onzer strijdniakkers in Frankrijk en Engeland, zijn wij overgegaan tôt de stichting van een Bond van Belgisehe socialisten in Nederland. Kan deelmaken van dezen bond, al wie ons programma onderschrijft. In de eerste plaats rekenien wij op de toetreding van aile in Holland verblijvende leden der Belgisehe Werklieden-Partij en der vakbonden, aangeslotem bij de Syndicale Commissie. Zoodra wij in het bezit van de eerste toetredingen zijn, zal er in de eene of andere stad een algemeene vergadering belegd worden, waarop ons programma van aetie zal vastgesteld wordeni. Plaats en dag zullen in een der volgende 1111111-rners afgekondigid worden. Aile inliclitingen, vooral met het 00g op de toetredingen, moeten door de ver-antwoord'elijke personen gestuurd worden. oi) volgend adres: H. Tuitliof, Hoefkade 510, Den Haag, zetel van het voorloopig bestuur. EERSTE JAARGANG No. 2 LOSSE NU^MERS 5 CENT ZATERDAG 30fSEPTEMBER 1916

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Rotterdam van 1916 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes