itiau«i£3;i3S «MTOkWK N»r ■ ■Mua iï.E£ï « ■*(&$&* g m | aos^e ; $£{■ »vj>* j -S J" jWteiaftlâs. f». " f-IK&: : iï I ■MSàfcs -5.'3 I Mesâtô* *M ">»•» ffi-SWiï mïl*a »s : imul fofcge I mwsdlca §.s* fMspim Me S? 0 F S T S L S F SSÏ13B2 VILL.4 t. i£a C<?^ :dI;S SEa'i;;S m ma®* Ki«;,îa lâakcx»' S!£'S^£ïS ? §.££ téïrsr^l B&CLAMm vsigcki iSSBUtt tsa f<ufc Mtduotrktn ; M. S. Beïpaïre, L Dejkere, Bertrand Vsn itt iefeeUto, Dr Van 4» Ferre, Dr. J. Yen de Woeftyne, Jaaî FMaerî, Dr L. De WoH, J. Éïmqm, 0. Wattei, Aàt. H. Baela, Hllarbm ïhane. nïhrr'nïiTBiTT! [iir-mitf iv^r*r^: M*«RIar^^r-^-^w,'^^^A'-^-'^^-^^^"l|l"'|ill'lfr""ri " " ' "" 'r ~" *&&ÊtiÊt)aËUaÊmaiÊimÊÊtsiÊitÊÊÊimÈËtÊÊÊÊm*tl* [0 ver Heldenhulde, i Wat bet gedenkteeken is, dat geplaatst wordt Nu een paar woorden nog over 't gedenkteeken dat «Heldenhulde» op de heldeagra-ven opricht. Het is een kruis. Op een heldengraf kan niets anders staan, ; Komen de helden levend uit den strijd j terug, strooit bloemen op hun wegen dan, I «iert er hun wapenen mee, omkranst er mee 1 hun arm, die sloeg, hun borst en hun hoofd, j die wilden en trotseerden, (vrouwen, dit deden de vrouwen in de oude tijden) geeft hen vooral de bloemen van al de levenszoet-heden. Zij ontbeerden ze, en verdienden ze j dus. Geeft bloemen aan de levende helden. \ Maar voor de doode helden, die rusten in hun graf, zijn bloemen te weinig; daar heeft de held recht op 't kruis. Bloemen I Bloemen ! boven op 's helden hoofd, met d« roode kleur der inspanning ! beschilderd, bruin van de zonnebrand, met ! het zwarte vuur der oogen er te midden in : bliksemend zijn zegebloemen wonder- schoon. Bloemen zija zege-kondgodinnen, ; maar op 't heldenlichaam, het levende, het ; bloeiende 1 Boven, op 't scbamel hoopke aarde waar-onder die bloeiende lichamea vergaazî,stem-men bloemen 't harte treurig. Op 't graf lijken ze zoo onmachtig, op den dood zoo ! klein, op den drempel der eeuwigheid zoo ] vergankelijk ! Gauw verwelken, na ééû dag, de schoone natuurlijke bloemen, na eakele weken verkleuren de leelijk kunstmatig ge-, maakte. Broze glorie, klaterglorie, vlachlig vervlogene in elk geval, zegt hun zinnebeeld, en 't voorspelt treurig de brooze trouwe van de korte menschelijke nagedachtenis ! Maar de helden zijn onsterfelijk-gestor-ren; men geve aan hun eeuwigen dood het eeuwige kruis — Zij waren oorlogsmarmen, en de oor- • log is een zwaar kruis, waarvan de oorlogs- ; man de voile zwaarte vraagt. Sterfthij, men geve hem wat hij droeg : 't Kruis dat ver-kondigen zal wat hij te dragen vermocht, f — 't Leger is een kruis ; met nagels van plicht, tucht, dwang was de soldaat er aan vastgehecht ; diende hij en stierf hïj er in. • 't Kruis op zijn graf verkondige wat zijn leven was. — De soldaten-helden vielen op 't aitaar van 't vaderland ; 't kruis is het wereldal- ' taar, waar 't ofFer verlos3ing bracht \ 't kruis op hun graf zegge wat hua offer verdiende en bediedt. — 't Graf der helden dekt vergoten bloed: ons hart denkt meer aan 't bloed dan aan 't gebeente als we [er bij staan en droomen. De heldengraven zijn de roode graven. J 't Kruis, het in bloed gepurperde, eeuwig : in bloedrood stralende, prijke op hun graf. — Hun giaf lijkt een kuil en kerker, ge-lijk aile graven, maar, verschillend van j aile graven, is 't eene bron op de hoogte, ! die vrijheid in levert, en hun donker baart j glorie. 't Kruis leek sehande en slavernij maar was glorie en bevrijding. 't Kruis op hun grat! — Hunne lijken liggen plat uitgestrekt, hua bloed vloeide vlak over de aarde heen, als was het ellendig verloren. Maar demor-gen spreidt zijn roodover de hemelvlakten als het tapijt waar de zoane over optreedt in zegepraal. 't Kruis op hun graf dus ge-plant.— In den strijd vielen ze, door de wonde die dat wapen sloeg, waarvoor ze manrnoe-dig niet v'uchtten; wat zezoo heerlijkdood-de worde hun zegeteeken, 't Kruis gelijkt op een zwaard. Men vatle het bij zijn dwars-balk als bij een hacdvest en stootte het I . I s met zijn punt in de borst van den grafterp, ' ais een doodsteek in't hart Tan den dood. î — 't Graf en den dood zagen ze aan 't - einde van hun plicht staan, en vervulden hen toch. Zoo overwonnen ze dien dood en ' , dat graf waarin zij vielen. Zullen bloemen - op 't graf de overwinaiag over 't graf, de s . zcge in den dood verkondigen ? SIechts een ! f teeken alleen beteekeat nog voort overwin- ) l ning boven op 't graf, en boven lijken ; , \ zweeft er slechts eene Nikè die de zege der • II lijken aankondigt : 't Kruis, Christus' kruis : , I en dat a leen. ; 5 Geen bloemen op hun graf maar 't kruis. | > I De schoonste roode rozen gioeien t f Op geenen Griekschen berg, o neen, ï t | Maar op den kruisberg, hard van steen, \ . \ Waar Jezus hoofdkwetsuren vloeien. | 3 j (Vondel.) ; • l En 't kruis rood als een liefde-roze, moe- j I s der der witheid van de schoonste leliën, dat ; f l eenmaal in gloriegoud ontluiken zal, is de l schoonste aller bloemen. Geen bloemen, ; i \ inaar 't kruis ! ten minste geen bloemen : ? 5 alleen rnaar 't kruis eerst en dan wat bloemen t : aan zijn voet, is de eenige hulde die helden II past. " \ Een kruis op 't graf van elken held. Elke ' i zwaargekwetste krijgt van den koning een ' î eerekruis, en neemt het aan, omdat het ; kruis op de borst glorie beteekent. Elklijk ; krijge van 't volk wat zijn koning hem niet meer geven kan : 't kruis, omdat hetnp aile graven en alleen glorie beteekent, en dat elk î lijk daar recht op heeft. I Geen gezamenlijke kruisen 1 elke gesneu-\ velde heeft recht op de voile beteekenis van zijn dood. Die straalt in 't kruis alleen uit. Laak ik nu de soldaten die zoo liefderijk en zoo mild bloemen en kransen voor hunne malen kochten? Dat zij verre van mij, hun e inzicht was te hartelijk, hun geldoffer te edelmoedig ! Maar ik beklaagde dat ze voor dit offer, dat het hoogste verdiende, 't hoog-ste niet kregen : en dit is, zonderen eeni-f gen twijfel, het kruis. Wil ik dat ze nog meer van hunne karig ' toegedeelde centen geven ? Neen, voor . minder geld krijgen ze « 't Steenenkruis van Heldenhulde», dan een bloemeakrans; er | zal zelfs nog geld voor bloemen overblijven. Dit zeg ik zooveel te minder voor soldaten, omdat niet de soldaten de gesneuvelde soldaten, maar wii burgers ze moeten hul-digen, Zij stellen de daad voor ons, aan ons f dus de daad te huldigen en edelmoedig , 't geld zelf bijeen te brengen dat daartoe * noodig is. j Maar tôt de soldaten zeg ik toch in ; Vlaamsche oprechtheid : Gij zijt in zoo | groot getal katholieke brave jongens, gij geeft milde om kronen voor uw maten te koopeu, gij zult nog liever even rnild zijn als gij een steenen blijvend kruis aan uw | maten kuist bezorgen, maar vergeet ge niet dat zelfs het kruis slechts een teeken is en dat de kracht van 't kruis te uwen dienste staat ? De kracht van 't kruis leeft in 't Hei-| lig misoffer. Zelfs met 't kruis op hun graf > f te plaatsen eert, huldigt, bekroont ge maar 1 j hun lijk, met de misse voor hun te laten i jj opdragen bereikt gij ze zelf, vat gij hun \ } î ziele vast gelijk ge hun lieve hand vattet als î l ze leefden. Gij vat ze aan met Christus' | > | eigen doorboorde en bloedende hand en i > \ geeft hun de echte glorie. De aardsche glorie, die de gedenkteeke- | i nen geven, kan ijdel en hol zijn ; de glorie, \ t die Christus hand aan de zielen geeft, die s ze aaoraakt, is zaligheid, Vergeet gij de misse niet?uwe brave ouders | zouden ze voor U niet vergeten, gij weet | ; î het wel. Cyriel Yerschaeve. « HELDENHULDE vraagt voor iedere ge-1 meente een persoon die zich zou willen ge- | 1 ; lasten met het inzamelen van giften. Schrij- | ■ ven naar E. H. Yerschaeve of Dr, Verduyn • H. E. A. î | Ooplogs t j | BELGISCH FRONT ] a Juli 20 uur. — Binst den nacht werd j [ 9 51 een detachement die poogde onze loopgra- ; j | ven Z. Het Sas te benaderen, afgeslagen. : _ ^ De artillerie-strijd werd hevig doorgezet om ■ Diksmuide-Steenstraefe-Het Sas. A g I FRANSCH FRONT f 2 Juli i5 uur. — Z. St Quentin sloegen . | wij een handslag af. Gister vielen we aan f weerszijden den weg AillesPaissy engeluk-| ten er in op den vijand het verloren terrein , | terug te winnen. • Nogal geweldige artillerie-strijd van af • Laon tôt Reims. In Wœvre sloegen wij een - ! sterke verkenning af. t RUSSISCH FRONT £ ' | Na lang stilzwijgen heeft de Russische 1 staf eindelijk een ambtelijk bericht afge-1 kondigd,waaruit blijktdat de bedrijvigheid 1 heeft hernomen. De duitsche berichten ge-wagen van een russisch offensief op 3o klm 3 in de richting van Lemberg. We moeten 1 niet te spoedig jubelen ; maar ons toch ver- i t heugen over deze gunstige verschijnselen. | i : ï 1 ; De toestand in Rusland Men mag aannemen dat er eindelijk ver-standhouding tusschen de regeering en aile partijen is gekomen. Zoo wordt het behoud van de Douma, die eerst ontbonden werd verklaard, door de regeering verzekerd tôt op den dag der nieuwe stemming der kamers. Yan een anderen kant wordt met nadruk in aile bladen gewezen op een dadelijk her-vatten van den strijd. Het gedacht op een ] afzonderlijken vrede is door allen verlaten. \ ! De bondgenooten en Spanje Spanje heeft een vriendelijke verwittiging \ j ontvangen van wege de Verbondenen om j den duitschen onderzeeër na 15 dagen op- ; onthoud in een spaansche haven losgelateu i te hebben. De spaansche ministerraad is j bij hoogdringengheid bijeengekomen om over den militairen toestand te^eraadslagen. i I Duitschland en de Neutralen. ; Argentina heeft Duitschland laten weten s ; dat indien nog een enkel Argentijnsch schip s getorpeteerd wordt, het de betrekkingen ï zal afbreken. i Te Christiana heeft Duitschland admiraal i Yon Hintze, als gezant benoemd. Dit is een i uitdagen want Yon Hintze heeft in de am-! bassades waar hij voortijds kwam, altijd i tegen Engeland en Frankrijk gekuipt. I - laaaaist® Oui* i ; . ! PARUS meldt : De beide artilleries wa- f ren heel werkzaam om CERNY,om StQuen- ^ tin en op het plateau van Californie. Geen infanterie-gevechten. j ! VAN EN VOOR | ONZE BQLBATEN | f Na de Stockholmsche fiasco. [ i | De socialistische conferentie of liever het ! onderhoor van Stockholm is geëindigd. ' l Branting, de leider ervan, heeft een pers- I j! gesprek loegestaan. Onze soldaten zullen | wel graag vernemen dat Branting een beet-; je beteuterd is. De duitsche socialisten zijn \ al even heerschzuchtig geweest als hun II keizer. Maar heerschzucht leidt ten val. 1 i Branting voorspelt het in klare bewoordin- - gen : geen vrede is mogelijk, zegt hij tenzij i het duitsch militair en regeeringstelsel worde afgeschaft. De duitsche gocio's gingen f naar Stockholm om de neutralen van hun i irzichten te overtuigen, Ze hebben een ander uitwerksel teweeggebracht. De neutrale so-cio's stellen zich vlakweg tegen de duitsche gedachte. Zooveel te beter. Ook al dezen kant mag Duitschland wel een iilusie te meer zien verzwinden. Het beleggen van een j î nieuw onderhoor, ditmaal van de Verbon-_ | den socialisten wordt dus overbodig,vermits i f éaneutralen éa Verbondenen dezelfde zaak j jj wenschen. De duit- | sche pogiog heeft schipbreuk geleden, wat I te voorzien was, de soldaten op 't front zul- \ len den vrede maken dien ze willen, niemand i b 7 ? anders. Dat is hun werk. « - I i î Visch voor onze soldaten ^ Het schijnt dat er ernstig spraak is het ' voedsel van onze soldaten aan te vullen met ^ | visch, een of tweemaal in de week, 't Ware • l in elk geval een prachtige proefneming en 1 » onze jassen zouden er niet ontevreden om " f zijn. Eeuwig het stukske « leder » zou de 1 taaiste magen doen overstuur staan. De * | vischsoorten die men meent te geven zouden | zijn : Kabiljauw en gezouten haring. Ter i dezer geiegenheid mag het bejammerd wor- r l den dat onze visschersvloot nog steeds in i j zekere fransche havens te rotten ligt. Met - | een beetje meer voorzienigheid had men i j heel de belgische visschersvloot voor het ï | leger kunnen doen varen. Misschien denkt t « men er nu aan ? DE TOESTAND i l Zonder verbazing hebben we door de ambtelijke berichten vernomen dat de Duit-schers met een ongeheorde hevigheid hun aanvalkeurkorpsen geworpen hebben tegen , het Fransche front van Champagne en den j 5 linker-Maa«oever. Hier moet natuurlijk een j ! afleiding ingezien worden van den strijd die op 't Westelijk front op uitbarsten , î staat. Aan een Duitsch doordragend offen-! sief in deze beide sectors gelooven we niet, omdat voor 't oogenblik, Duitschland al zijn macht in reserve moet houden voor de ge-beurtenissen die zich op aile fronten kunnen i i voordoen. We willen alleen aannemen dat ; . zij van wege de Franschen het beginnen ;: van een offensief dat gelijktijdig met andere , krijgsverrichtingen zou ingezet worden, \ \ willen verhinderen. : Want, meer en meer, en de bewijzen ï 1 krijgen we telken dage tastelijker onder de j oogen, wordt het klaarblijkelijk dat we in f i de eerste weken iets zullen beleven waardoor I s al de rest in de schaduw zal komen te staan. I Duitschland voelt het onweer genoeg op-X dagen. Het laat geene geiegenheid voorbij-gaan om, waar 't mogelijk is, de toebereid-; selen op het Vlaandersche frout door artil-| lerie-geschut te bevechten. Het feit dat het f "slechts dit middel weet aan te wendea laat \ duidelijk genoeg uitkomen dat het noodge-$ dwongen zich een défëasiëve hOUdlSg moet opleggen Dat het er stuiven zal, moeten we niet een onzer lezers nog betoogen, maar of werkelijk de bevolking met den daver moet zitten om reden der onvermijdelijke gevolgen die steeds met een krijgsverrichting van groot bedied gepaard gaan, vinden we toch wat overdreven. Haast en spoed is zelden goed en op 't oogenblik dat de bevrijding naakt, — want om de bevrijding van een gedeelte der Vlaanderen gaat het — moet men eerst tweemaal denken en slechts na rijp beraad beslissen. Dit geldt hier natuurlijk in gevalien die du hoegenaamd nog niet kritiek zijn. 't Andere laten we buiten kwestie. We staan dus aan den vooravond van groote gebeurleiiissen. Zoowel van onzent-wege aïs van den kant der Duitschers hebben we een groote militaire bedrijvigheid aan te stippen. Op het Zuidelijk gedeelte van ons front b ukt de vijand om een tegenhanger te zoeken voor 't geen wordt bereidt op het Noorderiijk gedeelte. We zullen ons Aan ons stuk niet laten brengen. Van Russische zijde komt ons de ver-heugende tijdiog dat men ginds waarlijk aan een offensief begint te denken. De Dui'sche berichten spreken gedurig van hevigen artiileriestrijd en half ambtelijk lieten ze verstaan dat geen troepen nog uit het Oosteiijk front gelicht worden. Dit zou voor ons van 't «lîerbesîe allooi zijn. De houding vaa de neutralen tegen Duitschlind wordt met den dag scherper, Noorwtfgen en Zweden hebben,om zeggeos, een echt ultimatum gekiegen : de bommen-zaken dood te laten ofwel te boeten. Of zij hen nog lang op de teenen zullen laten trappen, is een andere zaak. Spanje staat op twee stappen van een revolutie, naar 't schijnt, maar tegen het koningdom zou het eigenlijk niet zijn ge-meend; wijl bij de Bondgenooten het groot-ste belang gehecht wordt aan de geheime zittingen die de Fransche Kamer besteedt aaa 't bespreken v?n het laatste offensief. Men voorziet eene ministeriëele wijziging. Wat Generaal Nivelle aangaat, die is steeds zonder bevel maar zou in 't kort met eeae bijzondere zending worden belast. AAN het noordzeestrand I WiTTE ZEILEN Witte zeilen aan de *kimme Dobberen op den waterplas, Net als blaake witté meeuwen Op het spieg'lend zonneglas. (i) Bolle zeilen aaa de masten, Vleugelen vaa de watermeeuw, Glanzen schielijk als het glimmen Van de zorme op den sneeuw. Zacht ze drijven op en neêre Schomm'iend op der golvenrug, Met den schuim omkranste steven Naar het Noordzeestrand terug. i Sneller 1 haast u snel te varen,* Gruwelijk' grimt de oceaan, Splijt zijn baren, klieft zija golvea Ruimt U snel eea veil'ger baan. Straks dan spîijt hij zijne kaken Vreeselijk open voor uw graf, Zwelgt U in zijn ingewanden, Doemt Uw roek'loosheid tôt straf. Hermans Edward i (i) de zon spiegelt zich in de zee. In Griekenland De Verbondene troepen hebben Athenea verlaten. Een teeken dat de rust weerge* keerd is en er geen vrees meer bestaat. Ye-nizelos en zijn medewerkers zijn reeds ette-| iijke malen saamgekomen. Men verwacht \ de eigenlijke oorlogsverklaring in de eerste dagen. S°e Jaar - N l48(7o3i Woe.sdag 4 juh 191/ .. - ~ —TT— -, arm-mm«,.m«ykP^Ra#«=S5=S;-.<SO^Vi

Er is geen OCR tekst voor deze krant.