l8t® Jaar. — N° 52 Vijf centiemen het nummer Dinsdag 4 en Woensdag 5 Mei 1915. De Belgische Standaard Do or Taal en Voii V'oor God en Haard en Land miimiTim nirrr-wt-fntiin m r~rTiirrr"T --ir-'rirTTrr-ir"*rirT-rrrn-~mnrTfirrriwir« tu ■■fiiiii'irTvrriiTiwTinnïïiniinfiwii) un in m—— « OE BEUSCHE 8TWDMR0» vorschikit 4 maal t# veit besmurder : ildefons peeters. i y°°r fxtïitl't"w,endnr ïv* u Abonnem en t spn js voor 50 nummers bij vooruitbetalmg. ; Villa MA COQUILLE, Zeedlk DE PANNE. Voor db solda ter: : a 50 fr. ! VASTE OFSTELLERS : M. E. BELPAIRE, L. OUYKErS, Victor VANGRAMBEREN, 1 A , , t A P11 ( j voor de met-soldaten - in 't land 3.30 fr.; buiten 't land 4.50 fr. enuc. ne-u eu i.cdt Aankondigingen : 0.25 fr. de regel. — Reklamen : 0.40 tr. de regel. Indien nieer exempiaren van elk nutnmer worden gtvraagd, wordt de abonnements- Bertrand VAN OER SCHELOEN, JUUI FILLIAtn I. | Vluchtelingen : 3 inlassçhingen van 2 regels 050 fr 1 Mei 1915. 't Is de eerste Mei - met honderden ïingen de nachtegalen, het leven berst in botten uit aan takken en twijgen ; de zee zelve is als vernieuwd, uitgedost in een kleed van wisselend - tintelende blauwe moir met kronkelende sneeuw-witte franjes ; — 't is Mei, 't is het feest \ van leven en liefde, een flauwe weerkaat-sing van 't oorspronkelijke levenfeest in den Edengaard, tosn 't eerste verliefden-paar hand in hand wandelde in 't onge-repte morgenschoon of in de schaduwen des avonds. 't Is Mei, het blijde Meifeest met voge-lenzang en levenaanbre ken. En eenige uren van hier heerscht gruwel,—verwoesting, moorderij, — al de akeligheden van den akeligsten der oorlogen. Welke tragische j tegenstelling I En toch, gelijk men iederjaar, en dit jaar van verwurging vooral, de verrijze-ms van leven en liefde in de natuur met kan tegenhouden—men \an het leven evenmin bedwmgen als de liefde — zoo . 00k zai niemand in staat zijn het her-nieuwd, herboren leven van ons volk in de toe .omst te verhinderen. Welik. leven? Nog eens, 't is Mei ; - 'tis voor iederen Sterveling het lentefeest bij uitnemend-heid van liefde en leven ; — 't iy voor ons. christenen, een der zoetstô feesten vaa 't jaar, het aanbreKeri van de màand toegewijd aan den eeredienst van Maria, van Hciar die wij aansChouwen als het oorbecl'd der geschapene schoonheid, die wij aanro;pen als het Mo rt us conclu-SUSy aengeslotcn Gaard,wiens hooge mu-ren geen indringer binneulaten, geen overweldiger dulden. — Welke les voor ons thans ! — den waren Wcllustgaard, waarin de Boom des Levens werd ge-plaut; de vier vruchtbare, levenbrengen-de bionnen ontsprongen, het echt ver-lieiden paar — God en zijne bruid, de Scheppcr en 't geschapene, de Hemel en het aardsche, het eeuwige en het tij-delij ve, de liefde en de ouschuid hand aan hand wandelde. Voor ons, Christenen, spreekt deze eerste Meidag de verhevenste taal van godsdienst en poëzie ; maar voor een aantal anderen had hij een heel andere beteeKenis. 't Was de dag dat lange stoeten moegeworstelde, ruwgesp;erJe, bruingetande mannen de steden door-trokken — de steden ! ver van vogeleA-zang en natuurschoon — de roode vlag van den haat, van den oproer, van de vijandschap aan hun hoofd. En nu ? — Nu strijden socialist en ka-tholiek, arbeider en capnalist, Waal en Vlaming, eendrachtig zijde aan zijde, zonder oaderscheid van meening, stand of afkomst. Veibioedering is gekomen, genegenheid is 'ontstaan, ver&tandhou-dmg is gegroeid uit het te saain geora-gen leed, de eendrachtige liefde voor 't zelfde ideaal : het bloedei.de, emar-telde, vrij te koopen vadula:id. 0 mocht het zoo blijven ! Mocht ieder jaar de eerste Mei de zelfde verbroede-riiig brengen, lange stoeten zien door-tre^uen door stad en land, maar stoeten van blijvierende Vlamingen, vereend in 't aJouue geloof en de aloude liefde voor God, Vorst en huiselijkeii tua i. M. E. Belpaire Parijs in oorlogslijd. Zooveel kregen we te lezen over het leven in de groote Duitsche steden, zoo weinig over dit der verbondene tnogendheden. Is het van min-der belang voor ons? Ik meen dat het tegeri-overgest hJe waar is, en wt l m menig opzicht. Sinds k -n kef ik hetieven van Lon en tr.ee, nu dit va P« i s. Wat geiijkenis en tt-Vtns wat vcrsclii il utide een bewuste stein-m ng, ten beredeneerde overluiging in den eim ztgepi. a! » er v-ibonder;e nngendheden. D liio^eli^klitiu vai< een tegenslag is bepaaid uitgesloten. En nochtans wat verschil tusschen den Engelsch-en den Franschman. Niettegen-staandede beslistheid van den eersten om den oorlogdoor tedrijven tothetuitersterde bevrij-ding van België en de vemrtiging van het militarisme, toch laat hij den indruk voor dezen die hem niet naderbij kent, alsof hij de zaak al telichtzinnig opneemt.In opgeruimde stemming trekt hij naar 't slagveld : hij gaat naar zijn sportplein. Uiterlijkheid is hier zeker bedrog. 't Is voor den Engelschman een behoefte ge-wori en uiterlijk het innerlijke te verlooche-nen, bijna een pose. De Franschman was ons vroeger bekend als meer uiterlijk te vertoonen dan hij innerlijk was. Ik vernam dat hij zich soms nog zoo voor-deed in het leger. Maar mij blijkt het de uit-zondering voor den Parijzenaar. Ik bewoonde voor maanden Parijs, enkele jaren geleden; nooit vertoonde hij zich zooais nu. Hij begrijptden ernst van het oogenblik. Geen neerslachtigheid, maar diepe, ernstige kalrnte. Men voelt hier dat iets grootsch aan 't gebturen is. Ik wenschte bijna dat het hier zoo bitjven zou. Wat Parijs aan zedelijkheid heeft gewonnen, is onzegge ijk. De lichte vogels zijn er oetrekkelijk klein in getal. 'k Wilde gisteren avond er mij zelf van overtuigen. Niettegcn-staande dat de stad pik-donker was, werd ik niet eens verontrust. 'kGingeen theater binnen. Wat was de uubnk er van veranderd : duizen-de vogels 00k zijn de grens overgevlogen ; 't wasonveilig onderde militaire overheid. Wat les voor de burgerlijke overheid! Haar wordt het voorbeeld gegeven door de legeroverheid. Mocht zij er de waarde van meten en... onthou-den. Beiany wekkenu zou het zijn te verriemen 01 Weeoen 00k zijn onzedige kkeren heeft aî-gelegd.Hoever de terugkeer tôt den godsdienst £>e-vorderd is, durf ik nog niet ourdeelen. Maar dit merkte ik gisteren, dat de kerk der "Madeleine" onder den dienst geheel bezet was. Eene godsdienstige stilte heerschte er in de kerk. Wel heb ik dat vroeger nog gezien in groote diensten; maar dan was het uitzicht, de houding hceiemaal anders ; er is daar iets aan veraaderd. Moge de verandering duurzaam zijn. Hetieven in de straat is veel minder druk; minder rijtuigen, minder flierefluiters. Alleen was er veel voik langs den kant der "Invalides" waar vliegmacti^en"- '», duitsche vlaggen en ka-rionnen zijn tentoongesteld. Onder de wandelaars, kinderen die hun eerste communie hebben gedaan. leinand ontbrak aan hun volledig geluk : hun vader is op het ssagveld. Wat zullen zij hebben gebedenl Op het oogenblik dat ik hier, in het hôtel schnjf, komteen flinke Vlaming mijner vrien-den megroeten; hij bezochtelken Zondag een andere kerk, en hij bevestigt spontaan de în-drukken die ik hooger neerpende. Ik ben er gelukkig om. A. Vande Perre. Kristene âoidaten, Viert den Meimaand, QadenUt O. L. V. van Oroeninghe, O. L. V. van Zege. IN DE DARDANELLEN De ontscheping gaat goed vooruit. Reeds werden verscheidene gevechten geleverd, zoo-wcl op 't schiereiland Gallipoli, als op de Azia-tische kust. De bondgenooten hadden in deze voorpostgevechten, die zeer hevig gevoerd werden, de bovenhand. De Turken zijn door de Engelschen op Gallipoli achteruitgeslagen en een gedeelte van hun macht, schijnt van 't gras des legers afgesneden. Reeds seinde men dat de s<ad Gallipoli gevallen was. Dit dient onder aile voorbehoud aangenomen te worden. De Turksche troepen, die dezeeëngte ver-ue ligeii w irden geschat op 6J 000 man. Telmbros ontscheeptende bondgenooten zonder verli.zen, met volgenden list te gebruiken. Terwijl de vloot aanhoudend schoot, werden 1000 ezels, geladen met allerhande getuig, aan walgezet. De Turken meenden dat eene ontscheping daar plaats greep en zonden er een troepsnmacht naartoe. Binst het "eze)rei<i-ment" vernietigd vverd, ontscheepten de solda- j ten op eene andére. plaats en vielen de Tu ken iVj den rug aan. Ze werden allen gevanten of gedoou ! — De pani.k wordt te Constantinopel groot. V le Turken steken den Bosph ;or over naar Klein-Azië. Men voorziet den val van de s.ad. , i Ecce lignum Crucis Venite adoremus! O Passiebloem, ontluikend statig, uit keizerlijke purperpracht g'ontsluit uw kelk vol gratiegeuren en werpt van U de lijdensdracht. Oij toont uw wônden, versch bebloed en strekt uw uitgerokken armen zoo wijd.... om mij, uw zondaar, God, t' ontvangen, in gezegend erbarmen. Ik werp m'in deemoed voor uw voeten en veel, stil druppen, droppen bloed van 't kruis, die vloelen langs mijn wangen met. tranen, rein van ecreboet. Mijn Jezus laat mij als een bij om uwe wondeknoppen zweven en putten in uw g'nadekelk de kraeht om moedig voort te streven. O kruis, dat rnoeder leerd' in vreugde dat zij mij gaf in 't afscheidswee blijf prijktn op mijn borst in eere blijf waarborg voor mijn zielevree. A. Rombouts. Hoop en Zege Het lijdensdri.ma van den eenigen Zoon van God is pas voor onze oogen afgespeeld. Het zware kanongebuider, droevig als eene doo-denklok, richtte als natuurlijk onze harten naar het bebloede kruishout van Hem die oneindig leed en stierf uit liefde... Maar, een vreugde-kreet is opgegaan, en 't zegelied is aaneehe-ven boven den bebloeden kalvarieberg. Beigische dapperen ! uw smartuur, het lange en vervelende uur is voorbij ! 'k Zie het aan uw oogen, stralend van hoop op de toekomst. Voorwaar, gij kendet reeds de zege; maar, telkens door overmacht overrompeld, waart gij genoodzaakt hetonderspit te deiven. Gij moest ja, wijken ; maar gij leidet den Duitscher met u mede, — hier naar zijn graf, naar den IJze-ren Yser, waar wij thans nog van zijne bittere teleurstelling de getuigen zijn. De grootste drukking is mislukt, waarop de militaristen steunden. De Pruisische Wacht heeft met oneer het slachtveld verlaten en het Duitsche bloed dat het hevigst voor den oor-log kookte, ligt reeds vastgeklonterd in het kille strijdperk. De Duitsche soldaat spreekt 00k van geen ze^e meer of vooruitgang, zooais het, met den dag, klaarder blijkt. De toekomst hoopvol voor ons, is zwart voor hem. Wan-trouwen en moedeloosheid slaan hard in de Duitsche loopgraven. Maar u, dappere jongens, is hoop en moed steeds bijgebleven. Ook, 'k hoorgraag op uwe lippen die gloeiende uitroepingen van onzen Rodenbach: Ja, knapen, 't hoofd omhoog, onze oude vaan omhoog, de zielen hoog. 't Verleden leeft in ons, het heden hoopt op ons, de toekomst straalt voor ons, God zij met ons. Leeft dan uit hoop, gij die de hoop van zoovelen, en uwe eigene hoop, met een roem-volle zege wilt en zult bekroonen. Vecht voor ons verloien Vaderland, voor onze kerken, burgershuizen en haardsteden; en verheugt u, bij de gedachte, dat de strijd waarheid is en recht. Recht en waarheid glinsteren op uw strijd-vaandel. Uw vaandel, is onbevlekt, zooais uwe h op en dat alleen doet u vooruitrukken. En daarom zal hij nog grooteren roem in zijne plooien ontvangen. Vooruit, dan jongens totdat ons Vaderland, nu den kalvarieberg van ons gioot sacrificie, roernrijk wo' dt. Een zon moet opgaan vol ma-jesteit, boven de bebloede ruïnen en nederige grafplaats.n. Het hartebloed onzer strijders, door den vijand met de voeten getreden, moet als een eerepurper den grooten Vadergrcnd verheërlijken. De wereld moet zien en zal zien rrzet*, als vrucht van waarheid, recht en hoop, eene zon glii sterend boven het bloed en de ruïnen — de zfegezon. — L. V. G. Boni men op De Panne Zaterdag avond rond 7 u. zijn twee duitsche tauben, komende van Duinkerke, over de Panne gevlogen en hebben erdrie bommen la-len vallen. G en sehade. Maandag morgend, werden nogmaals twee Duitsche vliegtuigen gezien. Eene verdween in je richting van de zee, de andere draaide bo-/en Coxyde-Baden, waarop twee bommen te-echt kwamen. Laatste Berichten. Westelijk Front. Al de kanten van Diksmuide wordt iederen nacht geweldig gevochten. I De Duitschers doen gedurig aanvallen maar worden telkens teruggesia-gen. Hen voorpost-patroelje van 24 man, kwam tôt op de beschuitingen voor onze loopgracnten. Allen werden neergekogeld. Het bombardement | op de linie, Het Sas, Steenstraete, Zonnebeke, duurt voort. Onze vliegers deden gedurig verkenningen en hielpen uitstekend ons kanongeschot in zijn vuurregeîing. Het bombardement van Duinkerke is wel gedaan door duitsche stukken feposteerd achter de linie, gelijk wij het, de eenten hebben gemeld. De anonnen zijn door onze vliegers gevonden en hebben er bommen op ge-worpen.Twee duitsche aanvallen bij Bagatelle werden afgeslagen. In 't bosch van Le Prêtre hebben we verschillige loopgrachten ver-| overd, 130 krijgsgevangenen genomen en eene mitraljeuze Duitgemaakt. Oosteiijk Front. De Duitschers doen vveerom groote toebereidselen op de Niemen. Men voorziet een nieuw offensief langs de Baltische Zee. In de Karpathen verwacht men opnieuw een geweldigen strijd. Voor-postgevechten worden gedurig geleverd. Russisciie vliegers bombardeer-den de stad Czernovitch. Mgr Dewachter op 't Front. Vooraleer afscheid te uemen heeft Mgr Deœachter er aan gehouden, onder-staaiide vaderlijke vermaningen aan onze geliefde soldaten toe te sturen. Mochten onze soldaten ze indachtig wezen, in de rusturen en in de oogen- blikken van 't gevaar. vrienaen, Het spijt mij dat ik u allen niet Leb kunnen zien orii u de groeten over te brengen van Zijne Eminencie Kardinaal Meicier, Primaat v n B^lgie. Met hart en ziel is hij in uw midden. Ook uwe landgenooten, die 111 Belyie zijn gebleven of in Engdand gevlucht, zijn mnig met u ver-eenigd. Op u zi,n aller oogen gei iclit. Allen rekenen op uwe dapperheid, om welhaast ons onafhaukelijk en vrije Bwlgie te verove-ren.Wat u betreft, beste vrienden, hebt betrou-wen.Zij, wien de ouderdom of de sociale toe-standen niet toeiaten aan uwe zijde te strijden, bidden voor u ; ja, bidden vurig, z<Joals Zijne Eminencie de Kardinaal het zoowel' uit-ûrukt in zijn herdelijken bnef. Herleest dien brief, herleest dikwijls het hierbijstaande uit-treksel. Weest dappere soldaten, maar ook weest goede Cnnstenen. Draagt ae medalie van O. L. V. ; zegt van ti)d tôt tijd een kort gebed ; gewent u de akten te bidden, al ware het maar met één woord : Mijn Gud ik geloof in U, miju God ik betrouw op U, mijn God ik bemin U uii gansch mijn hart. Zegt bijzonder de akte van beruuw : «Mijn God, het is mij leed uit den grond van mijn nart dat ik Uwe Goddelijke Majesteit en Goedhcid vergiamd heb, ik verfoei al mijne zonden uit liefde tut U, en maak het vaste voornemen mijne zonden te biechten en mijn leven te beteren, en ik wil Lever sterven dan U nog te vergram-men.»De aktc van volmaalti berouw vergeett aile de zonden. Maar daarom moet ge de ware be-geerte hebben te biechten indien gij er de ge-legenheid toe nadt, en 't is noodig dat uw spijt over uwe zonden rechtzinnig weze en vourtkome uit eene volmaakte liefde tôt God. Met andere woorden, een voimaakt berouw hebben beteekent spijt gevoelen omdat ge Dtengene vergramd hebt die is de oneindige Goedheid, de oorsprong van aile Schoonheid, de Volmaaktheid zelf ; in één woord, spijtig zijn dien God vergramd te hebben die oneindig goed is in Zichzuven. Beininue Vrienden, ik ga terug naar Enge-land om er de bediening te hernemen, mij door Zijne Eminencie den Kardinaal toever-trouwd. W eesgerust mijn zonen,over het lot uwer moeders, uwer vrouwen en kinderen. Met eene vaderlijke bekommernis waken wij over hun lichamelijk en geestelijk welzijn. Tôt wederziens in het beminde Vaderland op den dag der zegepraai ! A. Dewachter, Hulpbisschop van L. E. Kardinaal Mercier. Hoe Garros gevangen werd De KritgsZeitung van het vierde leger geeft de volgende bijzonderheden over het gevan-gennemen van Garros. In de streek van Su Catherina-Lendelede, verschenen rond 7 u. 's avonds 2 vliegtoestel-len, waarvan een in de richting van Biugge vertrok en de andere door Garros bestuurd, in noordelijke richung vloog. Opdit oogenblik vloog een trein van Iiigel-munster naar Korrrijk voorbij. Zoohaast hij dezeu zag, daalde Garros van eene hoogte van 2000 meters tôt omtrent 40 meters, zweefde boven den trein en liet er eene bom vallen die op j Dittreksel van den Herdelijken brief van Karinaal Mercier. Een stafofficier stelde mij onlangs de vraag of een soldaat die sneuvelt voor eene recht-vaardige <:aak,,— en dat is de onze, — marte-laar is. lu den strengsten zin van 't woord, volgens de godgeleerden, neeu, die soldaat is geen martelaar, wanthij sterft met de wapens in !e hand, terwijl de martelaar zich, zonder verdediging, aan het geweld zijner beulen overlevert. Verlangt gij echter te weten wat ik denk over de eeuwige zaligheid van den dappere, die, zijn lot bewust, het leven ten beste geeft om de eer zijns vaderlands te verdedigen en om de gekrenkte rechtvaardigheid te doen eerbiedigen, dan aarzel 1k niet te antwoord-den dat de Heer gewis de dapperheid van den soldaat bekroont en dat de dood — c ristelijk aanvaaid —zijne zielezaligheid verzekert. Wij hebben, zegt Onze He^r Jesus-Chris-tus, geen beter middel om de liefde te beoefe-nen, dan ons leven te geven voor hen die wij beminnen. De soldaat die sterft om zijne broeders te redden, om altaar en haard in het vaderland te verdedigen, legt die hooge liefdedaad af. Het is mogelijk, dat hij de zedelijke waarde van zijn offer zoo nauwkeurig niet ontleed heeft ; maar is het noodig te denken dat God van den dappere, midden in het gewoel van 't gevecht, de berekende stiptheid afeischt van den zedeleeiaar of den godgeleerde ? Wij bewonderen den heldenmoed van den soldaat ; zou het mogelijk zi]n dat God dien heldenmoed niet met liefde aanvaarde ? Christeli ,ke moeders, weest trotsch op uwe | zonen. Onder al onze smartën is er wellicht geene onzen eerbied zoo waardig als uwe smart. Ik zie u, dunkt mij, in rouw maar recht toch, naast de Moeder der smarten, aan den voet des kruises. 1k kan niet nalaten mij-nen gelukwensch te voegen bij mijn rouwbe-| klag. Al onze helden worden niet aan de dag-orde der legers gebracht, maar wij hebben 1 e-den te verhopen dat zij de onverwelkbare kroon der zaligen zullen erlangen. Want z06 groot is de kracht van eene akte van volmaakte liefde, dat zij voldoende is om heel een zondig leven uit te wisschen : zoo wordt 111 éénen oogenblik een zondaar tôt cenen heiiige. 40 meters van den ijzerenweg terecht kwam. De schildwachten in den omtrek begonnen op eenen afstand van 100 m. te schieten ; Garros wierp eene tweede bom en kloindaarna, tôt op eene hoogte van 700 m. toen. al op eens zijn moteur stil viel en hij verplicht was in gestrek-te vlueht dicht bij Hulste neer te dalen. Nauwe'ijks was hij ten gronde of Garros stak zijn vliegtoestel in brand en ging zich in een boerenhut verduiken, waar hij maar na lang zoeken door de Duitsche soldaten ontdekt werd. Zijn vliegtoestel van een machienegeweer voorzien, werd naar Iseghem overgebracht.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.