!*«• Jaar. - H° 103 " "" Vfjf centiemon het nummer Vrîjdag 16 Juli 191E, De Belgische Standaard Door Taaï en Volk DAGBLAD .Voor 0od nu Jîaard en Land * 3E ^18!SGHE ÎÏ^OMRB » vmeHjBt digtQki. Abonnementsprijs voor 50 nummcts bij vûoruubelalitig. Voor 'là soMatea : 3,50 fr. Voor do xsiet-solcUten — in 't land 3 50 fr, ; buitm 'i land 4.5a îr. tmiUn m er *x*mflar*H van elk tiuntmtr word*H .\*vraaptt, wordt 4* abonntimtHU orës miiédtr. I3eatuu.vdl : 5LDEF0NS PEETERS. V4ST8 OPSTBLLBRS S «. E. 3ELPA(»E L DUYKEBS, Victor VAMBRAWSEREK . \ Bertrand VAX OER SOHELSEïS, iuul F1LL5AEBT, s. - ...rwtr k —HtumiYtti'wralmfft wnsHmmuez »**»>• «x^v,><wfs«wsa»a^w>»aK^*«aatt«B8i»BBC.nKuafatyftiwftagrgjccMcrgg Voor aile mede'Jeeimgen zich ?enden tôt: Villa MA COQUï LE, Zeedijk DE PANNE. Àankondigingen : 0.25 fr. de regel, — Reklamen ; 040 fr, de regt Vergiftiging. Ik heb in een voorgaand artikei ge sproken van de verpesting der openbar meening door den Duitschen geest. Di onderwerp verdient eenige uiteenzetting Met verbazing wordt men geslagen wanneer men constateert hoe de logen fabricatie aan Duitsche zijde, veel ver der reikend dan de vergiltiging doc middel van stikgassen, een uitwerksï heeft, niet alleen bij onzijdige volkerer maar zelfs bij sommige onzer landgenoc ten ; niet alleen bij rationalisten of te taal-goddeloozen, maar in de Katholie ke middens van Spanje en vroeger va Italie. Het is alsof het nevelachtige de Duitsche pedanterie en zoogezegde w£ tenschap, zekere geesten nog omstriki en omknelde, en ze belette te zien in 00g springende feiten, een schennis va de meest elementaire voorschriften de moraal, die duidelijk is voor 't eenvoi: digste gemoed. Ik moet het bekennen : zulk schouw spel slaat mij met verbazing en, waai om het niet gezegd ? — met schaamte Met schaamte, dat het spreekwoordelij gezond verstand van ons volk en va een zoo nauw eraan verwant at der volk, — dat het Katholiek gewete van aile volkeren, zich door zulke drog redenen liet verleiden, niet onmiddellij waarheid uit logen wist te ondei scheiden, recht uit onrecht, geed u; kwaad. Een bevvijs is dat, hoe ver d verpesting door Duitschen geest gevoi derd was, hoe diep verkankerd de open bare meening — zelfs bij anti-duitsch volkeren, zelfs bij Frankrijk — was Wat mijn verstand te boven gaat is de een bewijsvoering noodig worde geach om Duitschiands schuld aan de snood ste euveïdaden te toonen : aan België' overrompeling, tegen 't gezworen woor in ; zijn inneming met de onbeschaamc heid van een diet die een anderman goed op zak steekt ; zijn uitmoorden met de wreedheid, de woede van de fel.ten bandiet. Moest het niet voldoe: Dinant, Andenne, Aerschot, Leu ven, Reims, Nieuwpoort, Yperen, d Lusitania, de stikgassen, enz., enz., t vermelden om ieder rechtgeaard menscl in 't harnas te jagen tegen den alge meenen vijand ? —Waren wij, in Belgii soms traag in Engelands daad te ver foeien, toen het, jaren voorheen, zicl aan Transvaal vergreep ? Vonden d( Boeren bij ons niet geestdriftige toejui' ching ? Ja toch, niet waar ? — En nu dat ons een onrecht wordt aangedaan veel erger dan wat de geschiedenis ooii aanstipte, blijven de zoogezegde « neu-trale » landen koud en koel, niet bewusi dat wat ons overkwam, ook hên ver-wacht. Ja meer —gezeurd wordt er of we soms ons lot niet verdienden. of Frankrijk wel tôt in 't laatste greintje hoeveel-heid zoo katholiek is als Oostenrijk, enz. Alsof er zoo veel tijd of studie noodig was om te erkennen aan welke zijde, in 't huidig conflict, het Recht is, aan de welke de barbaarschheid en de ont-kenning van aile moraal of godsdienst ? 't Zijn de wetten der humaniteit die, op de snoodste wijze, door den Pruis met de voeten worden vertreden, en de mensch is mensch vooraleer christen te zijn ; van natuur uit is hij verplicht de zedewet te onderhouden, zoo wel voor of na 't ontvangen van 't bovennatuur-lijke le ven. Tegen al die wetten van lou-tere humaniteit : — waarheid, trouw, eerbied voor 't leven, voor de eer, voor den welstand van den naaste — heeft de Duitscher gezondigd, en daarom is er voor hem geerx vergiffenis te beko-men, .noch in den tijd, noch in de eeu-wigheid, daar hij gezondigd heeft tegen de liefde. Voor aile zonde is er vergiffenis, maar niet voor die gepleegd tegen den Keiligen Geest, dat is : de .! Liefde. Want als men Waarheid, Wij s ) heid, Macht of Gerechtigheid heeft be ! leedigd, kan men steeds in beroep gaai " bij de Liefde, maar als men de Liefd 2 zelf heeft aangerand, bij wien zal mei t zich beroepen ? Nu zijn al deze bespiegelingen oo ' niet noùdig om klaar en bij 't eerst " zicht, in te zien dat Duitschland — he " huidige Duitschland — de vijand is va r aile beschaving en Christendom, wan de Kerk is gebouwd op de natuurlijk » wet en aile ware beschaving iseen vruch " der zedelijke veredeling. Mocht alras een nieuwe kruisvaai gepredikt worden tegen den aartsvijan r' van beschaving, moraal en godsdienst r — Gôd wil het ! God wil het ! — Mocb ~ aan haar hoofd staan de algemeen ,e Vader der Katholiciteit. om de rechte I ... der geschondene menschelijkheid t n verdedigen en te wreken ! De Kerk im ;r mers is Katholiek, dat is : ailes omvat tend, zoowel aile landen als aile tijden zoowel aile geesten,als aile harten, hee het menschdom omhelzend in arme van licht, bermhertigheid en liefde. k 7 Juli 1915. M. E. Belpaire. ^ | «WMmMUIIMHI ■ liau n l DE PAUS EN BELGïE. - ? Uit Rome wordt geseind dat kardinas k ?' Gasparri aan M. Vanden Heuvei, Beigische gezant bij deD H. Stoel eea brief overhan ' digd heeft waarin hij duidelijk verklaart e e te kennen geeft dat de inval m België rechl • streeks bedoeld was in de Pauselijke consi storiale aanspraak vac 22 Jancari laatstkv den. Daavin veroordeelde Z. H. de Pau heel streng, aile ongerechtigheid van welke: kant zi; komen moge en om welke re lé t zii werd gedaan. ■t Nooit badden we daaraan getwijfeld e: het gezaghebben j woord van kardiaaal (îas s parri komt dan ook te goeder uur om d d jj H. Vader te wreken over het zoogezegd . ; interview van Latapie, dat de inzichten vai s î den H. Stoel in een heel valsch daglich wist te stellen. à | J - Moe de Boeran in Zuid-Afrik« : | door de Duiîscliers bedrogen werden. 1 ] Mijn zending in Zuid-Alrika bracht rat - onvermijdelijk in betrekking met personer ; , die, vanden Engelschen-Boerenoorlog. wa . . meer afwisten, dan een gewoon stervelicg ! Dat was voor mij een buitenkansje. Zoo ver ; ' nam ik door een gesprek met een persoon-' l lijkeîi vriend van den kranigen Presideni i Kruger, dat een der redenen van de beslist ' ? heid waarmede hij, Kruger, zijn standpunl 1 l tegenover den onbuigzamen Chamberlairi • ; verdedigde was, dat Kruger rekende op be-I loofde hu!p en bijstand. Dat Kruger redenen : i moest hebben, om daar in te gelooven. • | spreekt van zelf. Of hij nu plechtige ver-: ; bintenissen had van Duitschland, ben ik ■ l niet te weet gekomen. Maar dit staat vast ; dat Duitschland, d^or zijn houding alleen, \ op die hulp Ii«t hopen. Toen de fameuze | Jameson, enkele jaren voor den Boerenoor-) log, een raid van uit Rhodesia fcfgen Trans-I vaal inrichtte en hij met zijn leger door î Kruger verslagen werd, zond de duitsche ; keizer aan den laatste een telegram om \ hem geluk te weDschen. Dat was zeker van | wege den keizer een beteekenisvolle daad, | al was zij dan ook geen oelanglooze daad. ? Immers, sinds het ontslag van Bismarck, | had Duitschland zijne koloniale politiek ver-| anderd. Bismarck was een tegenstander | eener Zuid-Afrikaansche koloniale politiek. | Na, hem streefde Duitschland naar over-l zeesche bezittingen : Cameroev, enz. Ook de dui sche bladen. Zelfs het biad dat jaren-lang het orgaan was geweest van Bismarck, ' " De Nachrichten " zegden zonder omwegen dat Transvaal een duitsche koionie worden ; moest. Wat er van zij, Kruger rekende op de hulp van Duitschland. Eilaas ! Hoe werd de man teleurgesteld. Toen Kruger uit Transvaal | vluchten moest, en in de Portugeesche-Afri-kaansche bezitting, op de oostkust, wach-j tend was op een schip, om hem naar Europa i i . te voeren, dan was er zelf geen duitsch . schip beschikbaar voor dezen bedroefden ^ en beproefden ouden voorzitter der repu-„ bliek van Transva»1 Bare Maiesteit, de ko-^ ningin van Holland, liet den man door een hollandsch schip naar Frankrijk voeren, waar hij geestdriftig werd ontvangen en e verplee^d. Korts daarop verliet Kruger e Frankrijk. Grooter nog zou de ontgooehe-t ling zijn die hem te wachten stond 1 Toen hi] n op Duitsch grondgebied kwam, zond de t duitsche Keizer hem het volgend telegram e «i/i kan u niet ontvangen, ik moet op jacht l gaan.» Dat was de troost, dieu Kruger ont-ving van den Keizer die mede oorzaak was j. van zijn ongeluk. Brussel nam Kruger op. rj Holland verpieegde h<;m tôt aan zijn dood! De duitsche keizer was een nagel van zijn doodskist! Luistert nu hoe pries von Biilow het duit-e sche verraad van Kruger verkiaart. Duitsch-n land had er geen voordeel bij en zijne vloot e was niet machtig genoeg om Bngeland in - zijn levensbelangen te trelïen. Maar waarom - liet hij dan Kriiger vertrouwen inzijne hulp? i " Zooals in het overige deél van Europa :1 was de geestdrift groot voor de Boeren in n Duitschland. Had het gouvernement een spaak gestoken in hetaviel van Engeland, 't kon rekenen op de goedkeuring van het volk. "Zeljs indien we, door in Europa op te treden, er in gelukt waren Engeland*s suid-Afrikaansclie politiek te dwarsboomen, onze onmiddelijke nationale belangen zouden er •î geen voordeel by gehad hebben. Van dat oo-n genblik af, zouden onze betrekkingen met En- - geland vergiftigd zqn geweest. Engeland's i lijdelijke weerstand aan de wereld-politiek ■ van nieuw Duitschlai d,zou veranderd zijn in werkdadige vijandschap. Gedurends deze - jaren waren wij bezig onze zeemacht te schep-s pen door ■ het opbouwen der duitsche vloot, en i zelfs, in geval van neerlaag in dm Zuid-1 Afrikaanschen oorlog zou het nog voor Enge- - land mogelyk geweest zijn onze zeemacht in i , het ei te dooden. Onze onzijdigehouding gedu- - I rende den Boerenoorlog had zijn reden in ge-£ wichtige beschouwingen van de nationale be-£ | langen van het duitsch Keizerryk. Onze vloot was niet slerk genoeg tôt het uit-t | oefenen eener voldoende zeemacht om open-| lijk strijd te voeren, die nadeelig ivas aan de » Engelsche belangen. Evenmin konden we, I door ons te laten op sleeptouw nemen in het [ ! vaarwater der Engelsche politiek, het ge-1 tvenschte doel bereiken, namelijk het bezit eener sterke vloot. " , Duitschland wilde dus van geen. open , strijd met Engeland, en evenmin van ver-l standhouding met Engeland. Het heeft maar een doel : een sterke vloot voor te be-. reiden zonder aan Engeland argwaan te verwekken. Had Duitschland de Boeren hy-< gestaan, dan kwam het in oorlog met Engeland en daartoe was zijn vloot nog niet in staat. Duitschland wilde zich voorberei-den voor een lateren aan va!. IKon Duitschland zelf niet aanvallen, het wenschte dat de Boeren de Engelschen zou-| den verzwakken en daarom liet het aan de Boeren geloovendat, indien zij, de Boeren, met de Engelschen in strijd kwamen, zij op den steun der Duitschen konden rekenen. Toen het er echter op aan kwam, lieten ze i Ide Boeren in den steek. Dr A. VAN DB PBRRE, Volksvertegenwoordiger. Bij de Neutralen Vereenigde-Staten. — Het duitsche ant- I woord, waarvan wy den korten inhoud ga-ven, heeft in de pers eene groote misnoegd-heid verwekt. Aile bladen zijn het eens om te verklaren dat 't een monument van hui-cholarij is, waardoor het onmogelijk is het j { Amerikaansche volk te bedodden. j Het antwoord is in feite geen terechtwijzen-| de verklarine, alleen een stuk, waarin het | slechls mangelt aan waarheid en dat alleen/. | was gewenscht en gevraagd. s ■* IRumenië. — In de duitsche pers komen, sedert eenige dagen, zoogezegde vermanin" gen voor.opzichtens Rumeniè, dat, volgens i die bladen, nu uit zijn onzij* igneid moet 'i treden, wil het niet den uil van 't spel wor-! den. | t ILieuatjsrt® "££«!•£© Gr. Hkw. 14 Juli, 19,30. Belgisch Front. — Het vijandeiijk geschut op onze voorposten was niet hevig. Ramscapelîe, Caeskerke en Noordschoote werden beschoten. Parijs, 14 Juli, 10,20 Na het bombardement van gisteren avond, hebben de Duitschers de loopgrachten aang'evallen, die de Engelschen hun ontnomen hadden, in den nacht van 5 tôt 6 Juli, ten zuid-westen Pilkem, op den ooster-oever der vaart. Ze werden gemakkelijk afgeslagen. Fransch Front. — Rond Atrecht (Arras) niets dan enkele gevechten met handbommen. Atrecht en Soissons werden met obussen van groot kaliber beschoten. Ten westen Péronne, te Frise en te Fey, en in Champagne nabij Perthes mijngevechten. In Argonne werden de duitsche aanvallen tusschen Marie-Thérèse en Haute Chevauchée, voor goed stop gezet. Tusschen Macs en Moezel, in het bosch van Apremont, geweervuur en kanongeschut. Oorlogsnleuws. OP DEN YIER. De voorteekens deen ^ich gevoeleu. W< deden ©pmerken dat we ons wel aan gedeel telijke aanvallen van duitsche zijde mochtei verwachten na het gestadig bombardeerei der laatste dagen. De ambtelijke berichten van ons hoofd kwartier, die zoo karig zijn aan bijzonderhe den.melddenons gisteren twee duitsche aan vallen langs Diksmuide. Moet dit aanzien worden als het voorspel Mogelijk ja, want sedert drie dagen don-derden de duitsche kanonnen onophoudelijl op onze loopgrachten en na deze hagelvîaa< van scLroot was een aanval te voorzien. 't L slechts een aanvalletje geweest, een soor^ tasten om eens.te peilen het verdedigendt leger nog wel op zijn beenen stond. • Ze hebben tep hunnen abate ondervonder dat het thans flink met beide beenen aan der moedergrond is vastgevezen. De aanvalletjeî werden als kinderspel afgeweyrd. In de statit te A.... zag'en we de genomen krijgsgevan-genen. Ze bleken er goed voor te komen en schenen tôt de jongste klassen te behooren, Eene aanduiding misschien om een nieuwen aanvoer van duitsche troepen te rechtvaar-digen ? Mogelijk wel, want uit zekere bron kunnen we mededeelen dat sedert begin Juli het doortrekken van duitsche troepen door België aanhoudt. Op Dinsdag en Woensdag van de verleden week kwamen te Gent vee! troepen V.oorbij. Den Vrijdag daarop vertrok-ken er met hun trein omirent 4000,18-jarige mannen. Zaterdag én Zondag kwamen er om-trent 20,000 versche troepen, die uiterst ver-moeid warei: en verklaarden naar den Yzer te trekken. Dit zijn in aile geval stiptere aanduidingen dan wat de bladen over eene maand schre-ven van gedurigen aanvoèr van Duitsche troepen in de Vlaanders, toevoer die mocht geschat worden op 400.000 man! Nu er fno-gen er zooveel zijn als er willen, een geval is zeker, 't is dat ze zullen botsen op mannen die hun steke zullen staan gelijk het zijn moet en het Duitsche leger een nieuwen Yzer zullen bezorgen. Wat ons toch duidelijk woidt uit al die teekens, 't is dat we hier ens meer aan eene drukking mogen verwachten dan wel aan eene doorboringspoging. Ze mag nu in 't korte gebeuren, ze mag nog lang uit-blijven, 't is ons om 't eender, we liggen op den Yzer, we blijven er liggen om nadien vooruit te gaan. Achterwaarts kijken onze jongens niet meer. Vooruit staart de blik en zal de wil werken tôt de zege. OOSTELIJK FRONT. Na het stopzetten van het Duitsch offensieî in de richting van Lublin gebeurde er niets meer. Zonder twijfel mogen we aannemen dat de Duitsche machten die tijdelijk tôt een stil— stand gedwongen werden, zich thans wat achterwaarts hervormen, om op een nicuw punt weer aanvallend op te treden. Dat dit Duitsch echec als ernstig rnag aangenomen worden in opzichtvoorlatere gebeurtenissenop dit gedeelte van 't front zelf, blijkt uit het inzetten van een Duitsch offensief ineer noord-waarts omtrent Warschau zelf; en bijzonder-lijk tegen de vesting Ossovietz. Het feit dat het Russisch garnizoen twee uitvallen deed, laat vermoeden dat de strijd langs dien kant hevig moet aangebonden zijn. Het beoogde Duitsche doel is natuurlijk, door deze afwen-ding en verplaatsing van onmiddellij k offensief ; een drukking op de Russische krachten die zoo voordeelig opereeren bij Lublin, uit te oefenen. Zullen de Russische strijdlegers nu in staat zijn te gelijkertijde én in 't zuiden hun offensief voort te zetten én in 't noorden doel-matig hoofd te bieden ? Dit mogen we wel 1 aannetnen, want eerstens blijkt, door de jonU 1 ste operaties, dat de Russen schijnen vast be-sloten te zijn niet verder achteruit te trekken en vervolgens wordt aanveerd dat het Russisch ^ expeditieleger van de Dardanellen thans in deze streken zich bevindt. Hetgeen dan ook , een machtige bijwinst heeft te beteekenen. IN DE DARDANELLEN. De jongste gebeurtenissen wijzen er op dat de bondgenooten gedurig aanvallen. Alhoewel j de winsten van twee tôt drie honderd meters loopgrachten betrekkelijk klein mogen ge-noemd worden, dan toch is het ook verheu-gend te bestatigen dat het tôt geen stilstand ter plaatse blijft. We kunneft ons moeilijk inden-ken welke moeiiijkheden in het Gallipolisch schiereiland te boven zijn te komen. Dit blijkt ten andere duidelijk uit de verliezen die het en-gelsch leger reeds verloor aan manschappen. Doch onmogelijk kan deze toestand blijven aanduren, want met den onverzettelijken wil van de Engelschen moet het tôt een goed einde komen en dit, voor het verder "gunstig verloop der oorlogsgebeurtenissen, in de eerste tijden. - 1 1 ~i i ir 11 imimi 1 i,u 1 Dit een briet van een vrijwiliiger aan het front. Dierbare lieve Vrienden, Ik voel tranen in mijne oogeti perelen, tra-nen van ontroering en van liefde. 0! blijde, gezegende dag'! 'k Ontving daar zooeven uw dierbaar schrijven en 'k draag het op mijn hart als een heilige relikwie van mijn beste, ja, mijne trouwste vrienden, die mij 't naast aan 't hart liggen, Ge zijt beiden maar één en daarom schrijf ik U aan beiden met een grenzeloos , vertrouwen. 1 0, waarlijk uw schrijven maakt me be-schaamd omdat het mij een lof toezwaait dien 'k niet verdien : 'k ben eeneenvoudig piotje lijk er duizenden zijn in ons land, opgetrokken om. dat ik dachtdat ons land mij eenigzins kon gebruiken. Maar nochtans, 'k zeg liet rechtuit, uwe groote liefde orjiroert mij zoo zeer en maakt mij zoo zalig-gelukkig, dat ik al wee-nen, dezen brief schrijf. Goede, lieve vrienden, ach, hoe zal ik U zeggen hoezeerik U liefheb ! 0, watdenk ik aan U zoo dikwijls, zoo lang, in de trage uren van werkeloos wachten of 's avonds op de eenzame %vegen van ons Vlaande-| ren, wanneer we optrekken naar de loopgra-■ ven, — die dierbare wiegen onzer vrijheid, — iof weerkeeren naar onze rustplaatsen. | De tijden zijn droevig, maar schoon ! Ziet, ; hoe heerlijk schoon I Ons land hangt als over een afgrond, ten prooi aan den wil dier barbaren die heen en weer schudden en dreigen met vernieling en dood. Niets blijft er schier in ons landje over dan de liefde, de eer en het recht. Maar het be-trouwt op de rechtvaardigheid, opde goedheid van Hem, die ailes op zijn hand draagt en ailes vermag te redden ; en redding zal er komen, ja is in aantocht reeds. Na al het wee, na het ongelooflijk leed van ons volk, na het onzeggelijk lijden van ons land, wordt weldra een nieuw volk geboren, veel vrijer, veel jon-ger en krachtiger, een nieuw en schoon en blijde Belgenland ! »

Er is geen OCR tekst voor deze krant.