Jaaar. — - N° 105 fîjf centieman ket nummer Zondag 18 en IVIaandag 1d iuli 1915. De Belgische Standaard Door Taal en Volt ,# 13AG-BJLA33 l^oor &oâ an Ha&rrî en' Land « OE ttLSiSOHE SïMiM* «trahi# dagtlifls. . ilû£f(jrts peetebs Voor aile mededaelingen zich wenden tôt : Abocj emtfltsprijs voor 50 mwamers bij vooruitbetaling. '" ' ' "" Villa MA COQUILLE, Zeediik OE PAUME. Voor de tsolaaten : 2,50 fr. **STB OP3TELLERS : M. E. BELPAIBE, L DUYKEB8. Victor VAN8RA8IBEREM. 4 , • j * ^ ' * ,, . ' Voor de aiet-aolâaten — ttt 't Imd 3.50 fr.; buiim "t h *d 4.5a ir. „ . . ' __àankondigtfflgen : 0.2-5 ir. de regei. — Keklamen : 040 îr. de regel. frSmi^Tm,m "M*,lk Mummr mrd$H £«"*«&> ***» <*» , BertrsBd VAS DES SCHELSEM, Juul FISiiAERT. • Vtachtelingen ; 3 inlasscMngeû van a regels, 0.50 fr. Klein maar rein. - Kent gjjj dat volk, nog maar een kind, In 's k erelds statenrij ? Wanneer de verscheidene Europee-sche volkeren in hun geheel, als eenhe-den, als ver.iamelingen, aïs maatschap-pijen, nu, te 1 grooten oordeei moesten verschijnen, zouden 't voor de meesten ontzettend droeve en beschamende oo-genblikken zijn. Zoo de oude en juiste en onverandcrbare maat der Kristelijke rechtvaardigkeid langs hen heen wordt gelegd — wat hebben Duitschland en Oostenr'jk eu Portugal en Spanje en Frankrij te en Rusland en Engeïand niet misdreven ? We mogen toch eerlijk zijn niet waar ? Moete 1 de volken niet zeggen, gelijk i® « de profundis », * als Gij de onge-rechtighoden gadeslaat, Heer, wie, Heer, zal bestaan ? > Nochtans dezen grooten troost mogen 21e hebben, dat niet enkel de ongerechtigheden maar ook de ge-rechtigheden bekend zijn en geteld en gemeten; ook de daden van eer en deugd, van godsdienstigheid en milddadigheid. Wij behoeven het geweten van de an-dere volkeren niet te gaan onderzoeken ; laten we enkel eens blijven bij ons eigen landje : heeft Holland in de geschiede-nis zich steeds zoo gedragen, dat wij er niet verlegen over hoeven te wezen ? Als de sluiers werden weggelicht van I de bande lingen onzer koopvaardijers ir; | het verre Oosten van vroeger tijd en de | schandalige verdrukking van het room- | sche vol! in het binnenland en de stel- | selmatige achtcruitzetting van de schoo- l ne provkcies Brabant en Limburg vol- f ledig werden bekend gemaakt — wij i zouden gt rust onze oogen stijfdicht kunnen knijpen. Het past ons volstrekt niet, om ons gezicht te zetten in farizeesche plooi en i onze bure 1 statig en vies te bezien, als- 1 of wij zegi ;en wilden : « ik dank U, Heer, dat ik nieL bei} als dezen». Nu wij in den storm, gelukkig, op ons vredés-ei-landje staan, mogen wij onzen naaste | niet verac iten en ons zelf niet verhef- j fen ; want als ook wij thuis kregén wat wij verdiend hebben, als men ons be-handelde raar 't geen we hebben gedaan — dan werden ook wij geschonden aan | 00g, neus en ooren tegelijk. België zl u er in dezen oordeelsdag het I voordeeligste uitzien. België is in de vergadering der Euro- | peescke staten, aïs natie, een kind. Een onschuldig kind in een gezelschap van [ oude werelukenners en wereldliefheb- * bers. Aan welk land heeft België kwaad | gedaan ? we. k volk heeft het laten lij~ i den ? welke menschen héeft het belaagd? jj naar wiens eigendom heeft het ooit een | vingertje uitgestoken ? Het heeft geleden | in de eeuwen, geduldig, en het heeft zijn | onafhankelijk leid gekregen van de oude | mogendheden als een gave. En 't is voor zijn eigen menschen een f weldoener geweest, een kwistige schen- | ker van welvaart en overvloed, een be- ; : schermer en iielper van de zwak- |1 keren, een bevorderaar van vrijheid en 1: vrede. Dàt is België geweest als volk. Zijn er al fouten geweest van zorge- 'j ( loosheid, van weeldezucht, van te groo-te toegeefelijkheid — men zal bij Bel- ; gië 's oordeei ter verzachting I unnen ; i zeggen : « het h;eft, als natie, het geloof : bewaard en de. Vader en den Zoon en ( den Heiligen Ge îst niet gelasterd. » ' Gelijk de oud> ren opzien, benijdend ^ aaar het reine kh. i — zoo moet het ove- % rige Europa, zoonoet Hoiland opzien j aaar het kleine België. ( H. Linnebank, 0 c Uden, 3-7-15. Kruisheer. t De Ïoestaiïd in VSaanderen. Een jiooie daati van Styn Streuveie. In "de Nieuwe Amsterdammer,, nuramer , \ àn 3 Juli 11. verscheen onder de hooiding : Mifii inzi: ht. Omdat ic Vlaminc hen, een ar-tikel van <fe hand van onzen grooten sehrijver: Styn StreU'/els, dat ik in zijn gehee! in " de Standaard,, wou zien verschijnen ware het niet al te larig. En toch uag het voor onze vlaamsche jon-gens aan 't .ront niet verloren gaan, on-îdat het komt van dtzerj Viaming, Siyn Streuveîs, die de stroominjen in Viaanderen heeft waargeno-men.Daarom zal ik in enkele zinnen den gang zijner redentering mededeelen om daarna de brok in haar geheel te geven, waarin de schrij-verwijstop de opvvellende vaderlandsiiefde van ons volk : Hij zegt dat er in België thans drie soorten vlamingen zijn : Ie Dezen die zwijgen ; "De Duitsche over-weldiger moet eerst uit ons land, dan eerst kunnen we w«.er aan ons eigen zaken beginnen. 2e Dezen d espreken : " Omdat ds Frans-kiljons niet zniijgen ! Be vlaamschhaters den-ken dat zij 'i veld vrij hebben, dat er geen Vlamingen rmer bestaan en zij ons, zonder stuit of stoot, ooor een tweedejaar 30 kunnen plaatsen. Tijd 3ns den oorlog werd het al meer verkondigd in "du flamand, on n'en parlera plus après la guerre. „ Maar .... wij moeten ; en willen, van een anderen kant, onzen naam \ van national} Belgen zuiver en onbesmet \ houden. Streuveîs iioemt deze twee eerste groepen : | vaderlandsciie. vlamingen, die willen viaaeae-reu terug in een Kationaal België. 3e De dei de greep wordt gevormd door de j jorsgeren met radicale denkbeelden. Zij willen i n. 1. "Viaanderen malien tôt een schoon en j rijklandin Europa.,, Volgens hen mag de , koppeling van Walen met Vlamingen niet meer kerbeginnen en de gekunstelde band die • ons samenhield, moet verbroken worden voor altijd.,, ^ Streuveîs aaagt deze manrien uit met klare \ denkbeelden voor den dag te komen. Streuveîs zegt verder dat de derde groep j wantrouwen verwekt bij de andere viamingen. En hier meen ik dat Streuveîs te zacht is.Deze i groep verwekt niet wantrouwen, maar walg. ; En wij Viamingen, tôt welken aer twee eerste ; groepen we ook behooren, wij moeten voor onzen Koning en ons land verkiaren dat we f met dezen groep niets gemeens hebben. Wij J blijven getrouw aan ons gedacht dat we, Via- . mingen, evenveel rechten wilien als de Walen, maar ook dat we evenveel plichten op ons ne- ] men tegenover het ééae, eensgezinde, gelieîde | vaderiand en dat we siechts recht hebben op j rechten wanneer we onze plichten hebben ge- | kweten. We hopen dat de derde groep niet talrijk is. . Ja we zijn er zeker van. Streuveîs zegt het ons. | Luisteren wij naar zijn woord waar hij de op-wellend*e vaderlandsiiefde van ons volk be- ' schrijft. "1k meen dat 't oogenblïk om de vaderland-sche ktvestie bij 't volk, aajn te raken aller ge- • iviclitigstis.Wij Vlamingen kregen inderdaad nooit de echte vaderlandsche opleiding — het ■ verleden was er niet en voor al ontbrak de ech- | te band onder de bevolking en ook de warmle | van gevoel voor de regeering ; we voelden ons ! s en beetje als vreemdelingen, ofliever, als on- j iergeschzkten in eigen huis — onbékwaam 0 m ons eigen tvezen te laten ontwikkelen. Maar nu heeft de oorlog bij het volk — bij de , nenigte die dat gevoel onbewust in zich droeg m onderging — een ommekeer verwekt — er | is iets oniwaakt in de gemoederen der menschen. In mijne omgeving, over heél de streek \ ieb ik het kunnen nagaan, heb ik het zien 1 worden naarmate de gebeurtenissen van den wrlog vorderden en het groeii immer voort..,, Verder : "Er hangen zulke wondere stroo- ningen in de lucht en 't is belangrijk om den , ;olksgeest dag aan dag na te gaan in de ont- vikkeling der heerschende gebeurtenissen. De | wrlog heeft benevens aile andere gewaarwor- lingen, iets als eene eigenwaarde gewekt bij ■ len landman — hij is bezield met vertrouwen n de toekomst en heeft eene innige vereering wkregen voor zijn koning en heel het vorste- ijk huis -, vaderlandsiiefde zal hier voortaan •een ijdel ivoord meer zi/'n of eene officieele 'bstractie. 't Geen men met zijn bloed verde- ligd heeft, krijgt men lief, men winne 't of nen verlieze 't — het lijden dat men onder• • 1 .i staan heeft, het verdriet om den zoon en den broeder die gssneuvela is, zet zich om in trots en in gehechtheid von ■ de zaak waarom de bloedverwanten hun leven lieten.,, Tegenover de vaderlandsiiefde van de massa zulien de verdoolde viamingen van den derden groep niets vermogeii. Dat voelt, dat weet Streuveîs en daarom daagt hij uit dezen die tôt den derden groep behooren, om voor de open-baar opinie te verschijnen. Dat is Streuveîs, van u een mooie daad, door u in moeilijke omstândigheden gepleegd, aie wij vaderlandslievende vlamingen nooit zulien vergeten. Dr A. Van de Perre, Volksvertegenwoordiger. 14 Juli in Prankrijk. De verjaringsdag van de Fransche Repu-bliek is dit jaar zonder ulterlijK praalver-toon, maar met waa'-digheid ge^ierd ge-worden. De fransche regeering heeft aan dit feest, dit jaar, een beteekenis van de vrijheid willen hechten, tezelvertijde ge-paard gaande met de fiere uiting van den onverzettelijken wil den oorlog tôt het einde tea goede, door te drijven. De stoffelijke overbiijfsels van Rouget de Lisle werden, als allergrootste hulde van 't geh ele land voor den dichter van de Marseillaise, de onsterfelijkhcid gegeven van het Panthéon. Dit is meer darf een feit. Het is een syrnbool. Waar wordt immers meer de vrijheid gehuldigd, de strijdiust opge-aweept, dan in de fiere strofen van dit lied ? Dat Rouget de Lisie thans waardig geacht wordt het Panthéon ingedragen te worden, is meer een bewys van karakter-besef door den oorlog zelf gekweekt dan een sehijn-bare vereering van den dichter zelf. Het is niet den persoon, maar de gedachte die wordt gevierd. Te ûezer gelegenheid gaf Voorzitter Poin-caré eene vlair.mende redevoering terx beste wa^ruit we twee volgende zinnen, die als besluit van den oorlog kunnen dienen, ont-houden : " Daar we gedwongen werd'en het zweerd: te trekken, hebben wij het recht niet, het-zelfde in de scheede te bergen alvorens al onze dooden zulien gewroken zijn.... •* De gezamenlijke zegepraal van al de bondgenooten zal ons toelaten onze puin-hoopen te herbouwen, het fransche volk geheel te hersteilen en ons beschutten, doel-matig, tegen de periodische herhaling van de uitdaging. " Daarom de oorlog gevoerd tôt het ui-terste, tôt de verplettering van Duitschland waardoor Europa, meteen, zal verlost worden van de duitsche nachtmerrie. " De Belgische priesters : franc-tireurs. De Duitsche Regeering, tenden zaad, had doen uitstrooien dat geen één belgisch pries-ter doodgeschoten werd, zonder dat zijn schuld klaarblijkend was bewezen. De logenstraffingen deden zich niet wach-ten en inzonder Mgr Heylen betoogde op eene onweerlegbare wijze dat deze duitsche bewering een loutere leugen was. Dit komt thans gestaafd te worden door een Oosten-rijksch enkwest zelf. In het deensch dag-blad « Politiken » verscheen volgende bij— drage die onzienbarend door de wereld zal klinken. Oostenrijksche priesters hebben op aan-vraag van Mgr Piffl, aartsbisschop van Wee-nen, eene onafhankelijk onderzoek in België gedaan nopens de houding van de bel-gische priesters, binst den duitschen inval. Het besiuit, gestaafd door onweerlegbare ware bewijsstukken,betooot dat vijftig priesters gefusilleerd werden, dat meer daa twee honderd, erge m'sharidelingen te lijden had-den op eene onwaardige manier. ^1 deze gewelddaden werden .gepleegd zonder te kunnen gerechtvaardigd worden. Het enkwest is dus eene algemeene en prachtige weerlegging van de duitsche bewering.De oprechte vaderlandsiiefde en de eer-lijkheid van onze priesters wordea alzoo door de vrienden van Duitschland zeif gewroken. kultur lessen. Ik ben dat heer schen over slaven moê. Frederik II op zijn sterfbed. Ik neem eerst, daarna zal ik wel een doctor vinden im mijn Recht te staven. Frederik II. Laatste Berichten. Parïjs 16 Juii, 15 u. In de streek ten noordeu Àtrecht werd de vijand, in den loop van den nacht, gepoogd hebbende uit zij ne loopgrachten te komen ten zuiden van het kasteei van Carleul, onmiddelijk tegengehouden door i ons infanterie- en artillerievuur. In Argonne heeft ons versperringsvuur | alie poging van aan val belet. Tusschen Maas en Moezel, woelige nacht i maar zonder infanteriegevecht. Bombardement van de bergkloof van \ Sonvaux. Gevechten met grenaden in het bosch van Ailly. Geweervuur ■ en artilleriegevecht ten nooraen van Flirey. In Lorreinen hebben de j Duitschers op een front van drie kilometers de stellingen aangevallen 1 die zij verloren hadden nabij Leintrey. Zij hebben tezelfvertijd geheel l onze linie gebombardeerd, van het bosch van Champinoux tôt aan de Vezouse, eenige plaatselijke infanterieaanvallen doende. Zij werden i overal teruggestooten. , Nabij Leintrey, na in een boschje voet gevat te hebben, werden zij i eruit gedreven door een onmiddelijken tegenaanval. In het zuid Ooster gedeelte van het bosch van Parroy werden de aanvaltroepen die tôt onze ijzerdraden. geraakt waren, uiteengedreven door ons vuur en hebben in onze handen eenige krijgsgevangenen gelaten. De verliezen van den vijand schijnen gevoelig. Oorlogsnieuws. Waar 't zoo al oorlog is Heele dagen lezen we dat de wereld te vuur en te zwaard is gezet. Dat het bloed over de heele aarde stroomt en bijna aile volkeren gegrepen werden in het lot van den oorlog, maar waar bepaâldelijk deze gruwelijke gee-sel woedt in al zijne onderdeelen, zal wel voor onze lezers niet totaal bekend zijn. Nu deze oorlog is gekomen op zijn top- en moge-lijk wel ook op zijn keerpunt is het wel van belangrijkheid eens na te gaan op welke we-relddcelén de hèërschzuchf van één man den wereldbrahd heeft aangestoken, de vrijheid heeft willen doodduwen, de beschaving heeft willen doen verdwijnen in stroomen bloed. In de laatste tijden kwamen bijna aile wereldorkanen aangezoefd uit den Balkan waar de ver wikkeliagen altijd een spil zijn geweest van twist en tweedracht. Weerom rnoeten we daar het zuiver diplo-matisch begin van den oorlog gaan zoeken, waarvan de moord te Serajevo de losbarsting voor gevolg had. Allereerst kwam Servië in een oorlog, die men langs aile kanten en door aile middels, willende plaatselijk maken en houden, door de aangewende pogingen zelf tôt een alge-meenen sirijd kwam. Zijn kleinbroeder rtontenegro sprong bij. Het eerste geweld woelde al over de Save en de kanonnen donderden tegen Belgrade en de Oostenrijksche vesting daarover. Na maanden bloedigen stçijd, kwam het op dit | eerste front tôt een algemeenen stilstand, en waar het geweld begonnen is met uitspatting van vuur alover de wateren van de Save heen, is thans op deze groote rivier de kalm-te gevolgd. Heel v/einig of niets wordt er ons nog van daaruit bericht en men moet zich houden aan kleinigheidjes. Men waakt van weerskanten de Save; op de rivier zelf donke-ren steeds drie Oostenrijksche monitorbooten tôt bescherming van het Semlin-Paleis, wij! het nu gemeld werd dat een kleia servisch stoombootje gewapend met 'n mitraljeuze ge-stadig met den nacht uitkomt, full speed de rivier op- en afvaart, zijn mitraljeuze eens laat tokken tegen het stalen karkas van een monitor en dan spoorloos verdwijnt. Men heeft reeds ailes aangewend om dit getuigje te snappen maar 't ontkwam altijd aan de achtervolging en zelfs eenmaal sleepte het in zijn vaarwater eens, een monitor imee in een mijnenveld, dat hij de lucht invloog en zijn geborsten romp in 't slijk verzonk van een riviereilandje. Sedert dien werd het Servisch bootie "De Schrik,, genoemd en ver-dui en de rnonitors de klettering van zijn mi-traljeuze-kcgels onverstoorbaar op hun stalen pantser, zonder kik of mik te geven. En 't Servisch bootje doet dan in den nacht het îivierwater wit opsenuimen onder de snelie slagen van zijn kleine schroef en le ruisching is als een lach in de akelijkheid van een oor-logsveld. Zoo vertelt de ernstige TiWtes. Na al het menschengeweld schijnt op de Save van nu af reeds gespeeld te worden het Jan- Klaasspel van den oorlog. * De vlamme van 'tvuur sloeg met een wind-zweepe van Zuid naar noord en veelbeteeke-nend mag het heeten dat na Oostenrijk, ook Duitschland zich vergreep aan een kleinen staat, die, omdat hij een heelen ladder hooger stond op 't gebied van de eer en den plicht dan zijn naburigen koios noodzakelijk slacht-offer moest worden van de heerschzucht en de oneerlijkheid van dezen groote. Over Selgië bomde de ooodklok in den nacht en , wanneer de wilde Hunnenbenden tegen Luik ramden en botsten en haar granaten ever de forten heen, op den vrijsten grond ter wereld slingerden, stond een levende muur Tan kloeke lijven ter verdediging vaa 't heiligste recht. De barbarenvloed stroomde 't land over, ver-brandde steden en dorpen, vertrappelde rijke , oogsten en menschenwaardigheid, ontheilig-de ailes, tôt de hatuur toe, hield het verover-de land onder den hiel van de verdrukking en holde toen Frankrijk in, terverovering. Na bloedige slagen, na huiverende wederwaar-digheden, na een ijlende vlucht, remde de vijand zijn achteruit-trekken, klampte zich vast aan den franschen grond van de Vogeezen tôt in de pleinen over Lens, graafde zijn loop-graven in devlakte van 't welige Viaanderen, in de vruchtbare polders tôt aan de zee door de duinen, bleef vaste zitten op den Yzer ! Van uit het overzeesche Engeïand waren de heirscharen gekomen die met de Belgen het laatste lapken belgisch grondgebied te verde-digen hadden en sedert zoovele maanden reeds, in een krinkelenden eirkel, gulpt het vuur en het bloed, blinken de bajonnetten te nacht en davert den grond over honderde kilometers onder 't geweld van de ontzaglijke kanonnen. Binstdienstrolde de verdelgingslawien ook tegen Rusland op. Van aan de Baltische zee, door Polen en Galicië heen, kwamen de le-gerbenden opgerukt in 't lawaai, 't gekletter en 't gedondér. Daartegen botste de millioe-nenkracht van de Russen in weg-weer wis-selspel van heldhaftige lijven tegen overheer-schend materiaal. De ontelbare rivieren stroomden rood hun wateren noord- en zuid-waarts naar de Baltische en naar de Zwarte zee en over 't machtige Tsarenrijk woei een adem van kruit, van vertwijfeling eerst en betrouwen later. In 't verre - verre Oosten spande het slu-we iapan ook het peerd voor den wagen en wanneer de zonne onderging hier, straalde ze op een brokje wereld ginds, vol rumoer. Dan kreeg de oude man, die reeds jaren aan jaren sukkelde en sufte op zijn verloren grootheid; een oudemans-gril van bloedlust — waaruit zijn macht over tijden was gekomen — en op de blauwe waters van zijn na-tuurweelderige kusten, donkerden de statiga bodems van de zeegevaarten en ploften de obussen op het kranke lichaam van de halve maan. Door Turkye werd ook de slaglinie in Azië gebracht, al over de hooge Kaukasusge-bergten héen. Na lang talmen en aarzelen kwam ook uit Italie de oorlogslawien alover deAlpen gerold; spreidde open in een halven eirkel van aan zee, — de grondelooze diepte — tôt op de hoogste Alpentoppen — de gi'ondelooze hoog-te.Europa stond te zweerd en te vuur van Noord naar Zuid, van Oost naar West en met de wind die over de aarde ging en joeg naar den hemel in de stormende nachten, huilde het gekerm van volkeren allerhande. * * * Maar door het ff.it zelve dat al deze landen in andere werelddeelen volkeren hadden on-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.