De Belgische Standaard Ooor Tmm ta Vdlà Vmr &od « Mm&ru m Laad -^jsuiïsaascfw^.t^fc-^K^»» * , .. ; Ab©Bfi«i3sal^Pt|* voor 50 ma4»«m ï* aMarteaJi bïj Tsoroitlwtiiliag s Vass ds soideUn ; J,50 fc. Voos âa *brt-»oldataa — la 'S Ia»tf S-60 »■» 5 »■«•■ '* i**â 5 s-e# *• &d.tf»ts œs«r ssempîasrea wï sîk 8«Mœ*r wordss gimfiagd, wordt de ftlsoaa»»a«ats« orija aai&dar, ^ t Beatuurdar : ÎLDEFONS PEETERS. Vsixm &p*È*U«r» : M. M. B3TLPAISJB, L. DUYXXBS, V. VA* «JtAMBSmaiï, B. VAN DBS SCHXIiDSW, Jttul XTLXJASRZ ?c-)ï fcUo mededc3lingeo. zich wenden ot : ¥iHa MA OOQOILLS, Zeedijk HiFfciii; A&nkondigingen s e.sg fr. de regel, — Rekkmen s 0.40 fr. de regel Vlachtelingfa % 3 inlasschiagen van s regels, 0,30 fr, Leeszaloo voor Soldaten. Het is een feit van nu algemeene be-kendheid dat onze soldaten naar lectuur verlangen en het strekt hun tôt eer. Niet genoeg is het voor zijn land goed en Uloed veil te hebben, aan de i grootheid van zijn land moet elke be-wuste burger 00k ziin verstandelijke en gemoedsgaven wijden. Waar nu onze dappere mannen niet geaarzeld hebben aile gevaar te trotseeren, aile mosilijk-heden te overwinnen, aile wsergestelte-nissen en vermoeienis te verduren, daar willen zij nog den tijd, dien hun wordt uitgemeten voor de lichaœielijke rust, benuttigen om den gulden glans van hun gemoed op te teisschen, om het edelge-ateente van hun verstand te bswerken door aaagenames nuttige, verheffs nde ©f althans verzettende lectuur. Bij zoovelen reeds eilaas heeft het roest der geestelooze rust ingevreten, dat te verhelpèa, is een driogende be-hoefte.Het volstaat niet, enkel licht-verteer-bars lectuur te bezorgen in de ver-8chansiîigen,alwaar de omstandigheden ongunstig-sijn om ernstigé boeken door te maken. Vooral in de rust-kantonce-menten moet er middel geschaft worden om zijn geest met degelijk voedsel te spijzigen. Maar 00k hier bleken de rustbarakken niet geschikt om zulke lezing toe te laten, althans niet om ze te bevorderen. Naar wat anders diende uitgezien, namelijk naar lokalen waar geen drank verkochi wordt, waar geen rumoerig gpel toegelaten is, waar een rijke keus ▼an allerlei lectuur verkrijgbaar zou we-zen, waar men in de vereischte omge-ving een paar uren zcu kunnen besteden aan gezonde litteratuur en weteaschap. Ook hier zou de zware struikelsteen op zij te kantekn vallen van het noodige kapitaal daartoe. Want niet enkel hoo-ge onkosten vergen het aarAkoope» van boeken-verzamelingen, hât hurenen be-meubelen der lokalen, maar ook moet een vaststaand kapitaal aanwezig zijn voor het onderhouden van de leessalen wat verlichting, verwarmîng en verdere inrichting beireft. Waar zouden daartoe de sommen gelds gevorsden worden ? Netelig vraagstuk... tôt op den dag waarop « De Belgische Sîandaard » ons de blijde tijdiog bracht dat dank zij het « Kerstgeschenk » door ons volk aan de soldaten aangeboden bij middel van ons Vlaamsch dagblad, voorzien kon worden in de uitgaven gevergd voor het ôprichten van leeszalen. Het Beheer van * De Belgische Sîandaard » heeft daardoor getoond meê te voelen met onze soldaten, te begrijpen wat zij verlangen, te vetstaan wat zij willen. Het Beheer van « De Belgische Stan-daard » heefî door het gedeeltelijk toe-kenaen van het Kerstgeschenk aan ds Leeszalen, bewâsen dat het meeheîpen wil om hei verstandelijk kapitaal van ons leger in waarde te verme-.rderen, ora het moraal vaa onze troepen hoog te houden ; heeft daardoor eens te tneer den dank veïdifehd van" zijn duizeude l«zers. Neen het Ksrstgeschenk. mocht riet uitsluitend opgegeten worden in chcco-lade.in e lucht^ablazen als tabakrook, verspeeld worden met football of har-monika,opgeschuimd in zeep, versebre-ven op papier ; kts meer blijvends, iets meer bestendigs moest er mee worden opgericht tôt blijvende hulde aan de milde inteekenaars, tôt duurzame wel- daad aan onze verstandige, ernsiige, hoog-er-op-willende, Belgische krijgs-jeugd.De leeszalén zijn dat waardig en waardevol Kerstgeschenk. De eerste îeeszaal werd geopend Dinsdag, 11 Januari 11. te Adinkerke ; wij hopen over korten tijd het stichten van dergelijke leeszalen op andeie plaatsen te kunnen melden. J. B. I — j Joh. Jôrgensen's « Klokke Roland » (Vervolg) ' Wst nu, met batrakking tôt den schrijver van dit huldeboek aao België ? Zoo er onder i de buUenlandera iemand was die 't voor Dul schland moe3fc opnemen, wanneer hij aich door een van beide zooeven genoemd» : redenen of door allebei liet geleiden, dan was hetzek' r Joharnes JOrgensen, Duitschland heeft hy bereisd keer op keer.zooveel dierba- ; re vrienders heeft hij daar o.a. uit den telkens ia zijn boeken herdachten tijd van zija be- | | keerisg ; zooveal ksnnis, ?an zooveel mtde-f gevoel en bewonderiog voor Duitschland's | volk land en kunst heeft hij in zija heerlijke j schriften vertoîkt, dat zijn fijnyoelende | waardeeriag zich herhaaidelijk en geestdrif-i tig uitspreekt. G»*en,diû jOrgenssn's werken I kefct, zai dit ontkenaen. En was hij | daar niet, veel meer dan in ziin eigen landje, i | de hoogrgevigrde, veelgelezen schrijver POoor ; j de Duitsche vaitaliegan van zijn meeste ! werken, had niet enkel zijn roam zich het j maesi verbreid, maar dat bracht hem, die ; siads zij 1 bakeeriag voeridurend hard te ! werken heeft voor zije talrijk gezin, raeer op dan zijn Daeiische en in andere talan over-gczet1,e uitgi&vep. la dt toekomst, althaas zoolang deza smaad hem niet door het Daitsch publiek is kwijtgescholden, z&l hij uit dit staodpunt daar wel meer hebbeD ver-îoren dan hij van nu af zal vermogen bij te wlnneti in 'tkleine, weiniglezsnd Beîgie en daarbuiten. Nu viaag ik in gemoede : Pleitte niet een en ander sterk om hem voor Duitschland te doen pertlj kiezen ? Oogatwijfeld. Maar iets belette jOrgensen dit te doen; Duitschlands schuld en schande bleken hem na ©adetzoek, duidelijk. E« hij is er de man niet naar om de c sdaad te bewimpeien, de leugen te vleie». Hij is eea rechtschapen, eer-lijfi. maa, die geleerd heeft en getoond heeft ds waarheid te erkennQo,de leugen te be3trij-dea. Oit heb ik, dit hebben aoderen — ook Duitschers —vôor den ooiiog over J. Jôrgen-sen geschreven. Toegegeven is door de laat-sten evengoed als door de anderen, dat het den beroemden Deen ia menige levensom-standigheid hardmoet gevallen zijn, dathlj de waarheid eens had erkenUn zijn bekeering-tijd, en dat hij haar, tegen ailes in bleaf die-neii.De2,8 msn had ook de dwaiing.de vaîsch-heid, de gemeene streksn van zija tljdge* nooten kunnen huldigen, hij had oneerlijke grootbeid kunnen strselen. En hij zou een groot man oaar de wereld zijn en hij zou er naar de wers ld ailes bij gewoanen hebbac. Dat verzekerde hem G, Brandes zsif, dat is aîgemsett erkend.Maar hij vsrkoos de levens-wa3rneid bij de levensleugen, âl verloor hij er ailes bij. Dezulken—niet heel talrijk zijn ze helaas ! — vallen buiten aile verdenking. Met hun vsrladen, met haa aard zelf sirijdt het V'. rmosden van om&oopsnj. Ik wou wel '.- eus weten hoeveel de Duitsche propagande,-maorien ^em zoud«a betasid hebben, zoo zij hadd&n s evo- den,dat hij voor hun lage voor-st lien vatbaar was. Dsarom mag hetgezegd en met nadruk mo.-t er worden opgewezen ; e n sp-ciale beteekenis,een uitzonderlijk be-lang verkrijgt dit boek juist doordat iemand als J >h. Jôrge^sen het schreef. A priori is het als erestig, degelijk te beschouwen en ook a?s oprecht en waar. Voor enkeîs jaréu zat ik met hem op een woridermooien zomemaniddag in zija vijla « Refugium > te Charlottenlund. Geruimen tijd bleef hij doorpratca over zijn levensbij- zonderheden, openhartig, boeiend, tôt het stil-aan duister werd in het vertrek en de roozige, lichte, wijdopen luchten daarver verdoezelden in de laatste uitstervende ache-merglanzen. Ik verzocht hem ten slotte — zoo'n opdracht had ik meegekregen — om eenige woorden gtschrilt. Nadenkend blader-de hij een oogenbiik in een van zijn boeken— Pilgrimobgen, meen ik — poesde evan en schreef dan voor mij daaruitover:«Sandhed og Karlighed, forlad mig aldrig I (Waarheid en lieide.verlaat mij nojit).Nu heb ikdie drie letterije» reeds laug aan die oude juffrouw, [ die dat Deensch wel niet verstaat, afgegeven maar iedermaal ik sindsdien jôrgecsen heb teruggezien oî van hem heb gehoord of gele-zeo, herinner ik mij die woorden, aller-meest nog onder de kencismaking met«Klok-ke Roland ». Uit Assisi, waar hij pas zijn î groot werk op ade H. Catharina van Siena heeft voltooid, schreef hij me nog onlangs o. ] m. : <1 Ik was gelukkig voor de eer en het l recht van Belgiô te kunnen getuigen. De i waarheid voor ailes. » Laat Dnitschiand dit boek bulten zijn * grenzen, ook buiten die van bezet Belgie. ' zorgvuldig weren. Zijn menschen kunnen en £ mogen de waarheid niet onder de oogeu zlen. | Hun langen roes mag nog niet worden ver-stoord. Maar in zoover het nog noodig mag i wezen, dat Duitschlands oorlogswerkzaam- !heden in België over de besehaafde wereld als afkeure^swaarde, schaamtelooze en schandelijke dadea worden gesteld, dan zal dit aasklacht-boek van den Deenschen kat-1 holieken schrijver er beslist wel voorzorgen. IQroede (Z.) A. Cousseni. 1 mm —mi <—ww w LEVE 9£ KONING Meedcogenloos, ter ballingschap, voert daverend de trein de kinderschap... En 't i* juichen, 't is kraaien, 't is levendig vlaggetjes zw&aien... I Ze g, weet gij wel, kinderkea, waar voert die treio u heen ? — — Hij voert obs naar een oord zoo ver, zoo gansch alleen, waar niemand — och — on* kent, waar ■iemand ons btmint, geen woordeken troost en vindt... Maar çij lacht en gij speelt ?..., | Denkt gij dan, kinderkea, Iop vader, moeder niet ? — — Zij hebben 200 geweend en — ach — zij spraken niet ; en toen een laatste kus, en ook 00s laatst*. kruis : God zegene u en brenge u weer thui». — En lacht, en speelt gij nog ? — Denkt ge dan, kinderkes, op uwen broeder niet ? — — Wij denken w«l op hem, want weten van hem niet. Wij bidden veel voor hem Och, bleef hij toch gespaard I — Wat Qod bewaart is wel bewaard. — i Ea weent gij, kinderkes, dan niet ? [j Welhoe, zijt gij dan droef te moe ; Wij zijn hier ia ons land ; Hier worden wij'bemind, hier reikt men ons een hand, hier vccht gij ook voor ons — te jong nog en t« klein ; — Wie kan, wie k&n er droevig zijn ?... i Wij zijn 200 blij van zin... Voorbij is onze smart, want dra toch zij* wij weer bij moeders warme hart; Alleen ons kleine driekleurvlag Nu juichend waaien mag : Leve de Kocing en de Koningin I Br. 38-9-ij. «HHKMHHNOMMHnP De Fransche oorlogsleening l In de kamer heeft minister Ribotverklaard ' dat het bedrag der oorlogsleening 15 milliard heeft bereikt. IDit totaal werd het meest bijgedragen door het volk zelf. DE OORLOG De Eogelsciie Ylootactie \ op de Ylaaiasche Knst.} I Een versîag van admiraal Bacon is ver- f scheuen en gaf eenige aanduldingen over de verrichtingen door een gedeelta der Etigel-sehe noordzeevloot tegen oaze kunst bîgaan. | Nog niet lang galeden zagen we bijoa dage-lijks op 'n geregeld tijdstip van den dag twee drie schepen kaimpjes ankeren voor de Panne, ean daverend sckot of zes afbulderen in Oasteiijke rschting, om dan weer weg te dul-ken in den elodtr. Wat mocht toch die vloot alzoo verrichten ? Het was voor ons heel duidelijk geworden, dat het luttele démon-straties mechten ^enoeml die niet veel aarde aan den djjk kon den brengen en met milita ir nut niet erg konden sameegaan. Uit de lezing echter van het verslag, blijkt, al hebben de-ze cvlootvertoonea» toch de Eogelsche marine het verliezen van drie kieiue schepen ge-kost, dat de bekonaene uitslagen een syate-matisch beschieten van onze kust rechtvaar-digen.In de Tjjdspanne tusschen 22 Juli enlg No-vember werden een duitsch ï to/pilieur, twee onderzeeërs, een groot baggerschip in den grond gsboord, mistgaders het vernietigen van drie militaire fabrieken, het bssch?f'een van een vierde iabriek, het vernietigen van 13 stukken zwaar geschut.van twee munitie-dépots, van verschillende stapelplaatsen en van de 3luizen van Zeebtugge. De duitache torpilleur en het groot bag-getschip werden voor Oostende, een onder-ztëer vcor Middelkerke, een ander voor Zeebrugge den diepea ingszonden. De zware kanocs zuilen weî deakeUjk: het meast gele-den hebben te Westende Baden waar de vij-and hardnekkig doorwdrki om marinekanons te plaatsen ten einde aJle in 't zicht komende Engelsche schepen, die eece gebeurltjke aciie op onzen uitersten linkervleugel door hun geachut, zouden ondersteunen, te beschieten | en het vernietigen vaa de fabrieken zal | plaats gegrepau hebben rond en te Zeebrugge.Dusdasdg wordt de kust waar le Duitschers meenden ongestoord te mogen werken met militair doeleinde onrechtstreeks hun front in Vlaandere^ aanbelangand, door de wa&kza&mheid uit zee van aile gevaarlijk « goedje > dat ons later mocht nadeel bljbren-gea, heelemaai zuiver gehouden. him—1—iniiwiiMirni iTii—wr ïaa de ?liegende kracht De Duitschers zitten thans in eene ailes belialve gunstige positie. Dit moge nu wel-licLt vreemd klinkin in sommige ooren.maar toch is het zoo. lienzelfde vreesvliegt met hun kracht van Oost naar West, van West naar Oost. Het offensief van de Russen heeft noodzakeiijk van wege de Duitschers een offensief in Champagne uitgelokt, alleen en uitsluitend omdat ze bevreesd waren dat een zelfde ge-bturen als in 't Oosten hier ook wel mocht voorvallen. Niet# is beter immers, tijdelijk ten minste, daa zelf aanvaller te spelen om de andere kracht in bcraad te houden. Doch dit houdt dan ook maar tijdeljjk stand. De menschelijke machiene van den Duitschen soldaat blijft niet onvarslijtbaar. Er is paai en perk gesteld aan ailes. Geregeld vltegen nu de treinen opgepropt met duitsche soldaten aldoor België en Duitschland van het Westen ca»r het Oosten en omgekeerd. El-kendeen ziet dadelljk het groot nadeel in van drae opgedroogene taktiek. Vaste steun in de verrichtingen kan maar verkregen worden door ter plaatse blijvende kracht. Dat werkt zeker, alhoewel dikwijls langzaam, Vliegende kracht kan wel tijdelijk een zïKer werk opjageîî, maar wanneer het nu precies in gang is gestoken en men het weer verlaten moet, is het een natuurlijk gevolg van 't feit zelf dat het werk aan 'tsla-bakken gaat. Dit gebeurt nu met Duitschlands kracht. In dea beginne kon het stand- vastig zijn légers voor een zekerea Hjd op een en dezelfde plaats houden. Doch zulks is reeds het verledun. De on-derstane verliezent het moeiltjker verkeer In de" afstand tusschen Oost en West, het ge-stadig uitbreiden van de oorlcgstooneglen, hebben bijaa aile duitsche reservea gemobili-seerd.Pas wil Duitschland groot doen in denBalkan oi het wordt Ocstwaarts geroepeu en moet Saloniki laten. Pas zal het nu bwinnen met Saloniki, gebruik makende van het oogen-blikske respijt dat op 't Oostclijk front is gekomen, cf morgen wordt het weer geroe-pen op een of ander punt van de fronten waar zijn daar voorhanden zijnde macht, onmach-> tig is om te weerstaan, alleen. Het Dnitsche leger is geworden een kaats-bal van den strijd. Het wordt door uitsinnige officierea, alhier aldaargesmeten,sonder net of doel. Het botst en weerbotst op murea-Onverraijdelijk vliegt die vliegende kracht ten gronde. 'Il I II 11 ■ 11 ■ I I I I — — III 1 I I Ds in'etreden stilstand ep 't Oostelijk front. De soberheid van de berichlea nochtan» laat toe te bestatigen dat de Ktsssn koorts-achtig voortwerken om hun stuccessen be-haald in hun begonaen ofifensief in 't korte uit te brelden. Er wordt van wederskanten een asemtje gehaald op de gehet-le slaglinie, alhoewel het voortduread kanon abulder ons ditastelijke daad meebrengt dater iets mag verwacht. Waavom het russisch bevelhebberschap het noodig heeft geoordeeïd aldus te werke te gaan zal Ister wel in 't klare getrokken worden, maar wij houden het os voor dat deze stilstand gewild is en gedaan met een zeker doel. Men seint immers dat de aanval op Saloniki nu toch eindelijk is begonnen. Met de mannen die de central«a er hebben, kan het onmogeîijk tôt een guostig verloop komen voor hun plan. De schijnrust der Russen zal bij de Duitschers aanleiding geven om meardere troepen van hun Oostelijk front te trekken en ze naar 't Zuiden te sturen, ten einde den aanval te steuaen en door te drij-ven.Èdag dan weerom het gunstig oogenbiik niet worden ingeziea om een nieuwe Rua» sische actie te zien beginnen ? En verklaardt generaal Ivanoff immers ook niet dat het ia het plan dei Russen ligt door te werken om in Hongarije te dringea PMetnichten komt ailes klaar. IN DEN BALKAN De gebeurtenissen hebben den «chijn in-eeos heel den Balkaa weerom aan te tastea. De Montegrijnen verloren den slag waardoor de berg L >vcen in Oostenrijkschc handen kwam. Vôor Saloniki werd hevig kanonge-bulder gehoord te Doiran en door de wissel-vallighedan van den krijg zija deServiëis naar 't Eiland Corfou overgebrasht. Dit zijn dus drie gebeurteni?3«n van be-lang die drie even belangrijke gavolgen kan* nen hebben. Bij de MontenajgTijnen Men zou superoptimist moet ko zijn om het nadeel dat ont door 'tverlies van den Lovoen» berg is berokkend te loochensa. Wij onder-gaan hier een militair en politiek echec. Onder krijgskundig cpzicbt : Lovcen is een berg van 1700 meters hcogte, juist be-zijds dien berg ligt de OosteBiijksche rlogs* haven Cattaro, juist er achter ligt de hooîd-stad van Monténégro op de gréas van dit lan* deke. Zoolang Lovcen, Catt»ro beheerscht# en in Montenegrijnsche handea was, werd de Oostenrijksche vloot te Cattaro steeds d*of de vuurmonden van op den berg bedreigd. Van Cattaro uit kon dus door da Oostenrij-kers geen krfc'gsverrlchting van belang go«. . Jaap — Nr 6 (257) ¥yf het mimm&r Zondag 16 en Maandag 17 Januari 1916

Er is geen OCR tekst voor deze krant.