4-# Jaar — Nr 261 (lis*) Woenssdag 4 December 1918 De Belgische Standaard Voor Taal en Volk EENERACST BAART JKACHT Voor Ood en Maard en Land VASTE MEDEWBJÇKERS : M. E. Belpake, L. Buykers, I». Bertrand Van éer Schelde», fe. Van de Perre, Dr. J. Van de Wsestyae, Jsul FMiaart, Dr. L. ©e Wolf, Ô. Watt#z, Adv. H. Bacis, Hilado* Thans. ' 1 "1 1 '■ * ' " " I H —M-ifl'l " ' I II f I . I If. ■■■ ■■ " . .11.1 I : - ii'i» L II 1 »1 | .1 1 » Il Stiehtop-E ©stuurder ILDKFONS PEETERS /•ABONNNEMENTEN : Voor Soldaten: 1 maand fr. 2.50 — 2 maanden ir. 5.60 — 3 maanden fr. 7.50 Voor Burgers : 1 maand fr. 3.00 — 2 maanden fr. 6.00 — 3 maanden fr. 9.00 OPSTEL EN BEHEER : WULFHAGESTRAAT, 13, BRUGGE KLEINE AANKONDIOINQEN : fr. 0.50 de regel. REKLAMEN volgens overeenkomst. Buitenlandsche Politiek Het Vereenigd-Servische Koninkrijk Bijna onopgemerkt is de groote staatsverandering gebeurd die in Zuid-Europa in de laatste dagen, plaats greep. Aile aandacht immers werd aan de vrede-gebeurtenissen gewijd. Nochtans is het op Staatspolitiek gebied, van belang te weten welke groote kentering in 't Zuid-Euro-peesch statenverbond plaats greep. Van den oorlog had Oostenrijk-Hongarijë, Bosnia - Herzogovina ingeljjfd, want het lag in de poli-tieke inzichten van den toenm aligen minister van Buitenland, graaf Berchtold, aile Slavische volke-ren bij Oostenrjjk in te lijven ora hierdoor den Russisch-Slavischen invloed in de Balkans doelmatig tegen te werken. De Europeesche mogendheden lieten toen maar gedoen eensdeels omdat de strijd voor de zelfstan-digheid der nationaliteiten nog in 't programma der Europeesche groot-politiek niet lag en men liever de kleine volkeren door de groote opgeslorpt zag dan hun eigen zelfstandigheid te geven, vervolgens omdat Engeland en Frankrijk toen nog niet inzake Balkans er een eensgezinde politiek op nahielden. In de laatste jaren van den oorlog laaide het nationaliteits-gevoel der vplkeren weer boven en hiertoe badden de redevoeringea van Wilson veel bijgc-dragen. InOostenrijk-Hongarijëkwamen glle volkeren los en beleefde men eenopeenflakkeringvan aile natio-naliteitsgevoelen : Tcheken, Slo-vakken, Slavenen, Croaten, enz., begonnen te roeren om hunne zelfstandigheid te beweikenen die werking werd zooveel te inniger naarmate de oorlogsgebeurtenis-sen in 't nadeel van den Oosten-rijkschen staat verliepen. In 't Zuiden van Oostenrijk richtten de Croaten en Slavenen «en komiteit in, aan wie de zorg werd opgedragen de eerste grond-slagen te leggen van een staat waarin de Croaten-Slavenen en Yougo-Slaven zouden gegroepeerd zijn. De hoofdzetel van dit komiteit was te Agram gevestigd. Naarmate de oorlog een voor Oostenrijk meer en meer nadeelig verloop nam, werd de werking van dit komiteit belangrijker; en op 't oogenblik dat de wapenstil-stand werd gesloten, was de grond-slag van een Croaten-staat reeds gelegd, Toen rees plotseling een andere moejlijkheid op. De Servische regeering zette een werking op tOHW om onder de kroon van Servië aile gebieden door Slavische volkeren bezet te vereenigen. Men mocht een oogenblik vreezen dat er moeilijkheden zouden opge-rezen zijn tusschen Servië en Monténégro, een kleine staat die op een of andere manier moest ver-dwijnen, maar die dan aan zijn zelfstandigheid hield. Onderhandelingen werden aan-geknoopt tusschen de vertegen-woordigers van den Servischen staat eenerzijds, en de vertegen-woordigers van den nieuwen Croaten-staat anderzijds. Na eerst de republiek te hebben verdedigd, veranderden de verte-genwoordigers van den Croaten-staat later van gedacht en stemden erin toe den nieuwen staat tôt Koninkrijk in te richten. Den zoon, (Kroonprins van Servië) van den Koning van Servië werd de kroon opgedragen. Dit was de eerste stap tôt de verwezenlgking van een grooten staat die aile volkeren van Zuid-Slavischen oorsprong zou groe-peeren.De onderhandelingen werden voortgezet en in de laatste dagen leidden ze tôt den gewenschten uitslag. De eerste minister van Servië, de grijze staatsman Pachitz, ver-klaarde dat de staat van het Ver-eenigd-Servisch Koninkrgk was gesticht. Dien tengevolge zal dus in den Balkan een staat bestaan die Croatie, Dalmatie, Boenia-Herzo-gonia, Servië, Monténégro en een gedeelte van Albanie zal bevatten. De staat zal den naam voeren : Vereenigd Koninkrijk der Serbo-Croaten en Slavenen. Servië zal de overwegende lei-ding hebben in dezen nieuwen statengroep. Servië dat voor den oorlog 4 millioen inwoners telde, zal nu een bevolking hebben van 12 millioen zielen. De uitgestrekt-heid van 't grondgebied is verdrie-dubbeld, de uitweg ter zee is verzekerd. Deze staat zal een overwegenden invloed in de Balkans uitoeienen en een tegenhanger zijn van de Hongaarsche republiek inzake Zuid-Europeensche politiek. Wat speciaal Monténégro be-treft, het is aan het goeddunken van de vredesconferentie overge-laten, over het lot van dit landje een beslissingte nemen.Maar meu denkt dat het door den nieuwen Servischen staat zal opgeslorpt worden. De Kroonprins van Servië zal Koning zijn van dit nieuwe rijk dat een prachtige toekomst voor zich heeft. ■ i BUITENLAND DUITSCHLAND Wie draagt schuld aan den Oorlog? Een telegram uit Berlijn aan de « Gazette de Lausanne » zegt dat het Duitsch goevernement aan het Fransch, Engelsch, Belgisch, Itali-aansch en Amerikaansch goevernement voorgesteld heeft een onzijdige comraissie in te stellen ten einde te onderzoeken wie de verantwoordelijk-heid van den oorlog draagt. Goed zoo ! De Verbondenen hebben reeds in 1914 de noodige documenten uitgegeven. Zij hebben dus het licht niet te vreezen. Maar het is onver-staanbaar — of liever we verstaan het maar al te wel, — het is onverdragelijk dat mannen die de verantwoordelijk-heid droegen van den Dultschen, oorlog en die gedurende meer dan vler jaren al de schanddaden der Duitschers hebben laten gebeuren, nu rekenschap wiilen vragen aan de Verbondenen.De Troonen die vallen Het is nu vast en zeker dat KEIZER WILLEM 11 slechts op 28tn Novem-ber definitief aan zijn troon heeft verzaakt, en aile zijne onderdanen heeft ontslagen van hun eed van ge-trouwheid. . ■ \ — Ult Berne wordt gemeld daî de Koning van Wurtemberg den troon-afstand heeft gedaan, in zijn eigen persoonlijken naam ; er is geen spraak inthet dokument van Hertôg Albert, de kroonprins van Wurtemberg. Sus verzaakt die niet aan zijn recht van opvolging. Suer zou Kurteisner "opvolgen In een telegram van Berlin wordt gezegd dat de minister - président Kurteisner niet lang meer den tljd zal hebben om « door zijneigenzinnig-heid de eenheid van het keizerrijk In gevaar te brengen. » Volgens het « Berliner Tageblatt » zou de socialistisehe Volksvertegen-woordiger Suer hem opvolgen. Ellendige toestand in Duitschland m De « Gazette van Franckfojt » zegt dat de toestand in Duitschland er ellen-dig uitziet. Ze klaagt putten in de aarde : Handel en nljverheld Hggen plat in Duitschland : overal en bQ aile klassen van 't volk dringt het spook van den hongersnood blnnen. Onze krijgsgevangenen — Radikale middels De raad van de commissarissen van 't volk heeft besloten een commissie in te stellen belast met het onderzoek nopens de slechte behandeling der krijgsgevangenen in Duitschland. 't Is wat laat om hunne oogen open te doen. Of zijn het nog eens katte-pootjes die ze uitsteken? 't En pakt niet meer! De Engelschen hebben daarop geantwoojd zoo 'tbehoorde: Ze stellen, zonder rekening te houden met de Duitsche binnenlandsche moeilijkheden, de Duitsche overheid verant-woordelijk voor de ellendige wijze waarop de Britsche krijgsgevangenen bij de Verbondenen toekomen. Indien de staat van gàken niet onmiddeltjk ophoudt, zal het Britsch goevernement verplicht zijn den oorlog te her» nemen, De Onafhankelijke Socialisten Het Duitsch goemnenient laat weten dat de bureelen van âe radiotélégraphie in handen zijn van de Onafhankelijke Socialisten, behoo-rende aan den groep Spartacu9 ; het Duitsch goevernement werpt aile ver-antwoordelijkheid van de schouders. FRANKKIJK De Vredesconferentie Te Versailles wordt ailes in gereed-heid gebrachtom de afvaardiging voor den vrede te ontvangen. De voorloo-pige besprekingen zouden in 't korte beginnen. Te dezer gelegenheid wordt door een toon-aangevend parijzer blad het gedacht geopperd dat de vredesconferentie een conferentie tusschen de Bondgenooten moet blijven. De vijandelijke mogendheden zouden er niet vertegenwoordigd zijn.Men kan immers met hen voor 't oogenblik niet onderhandelen. Oostenrijk-Hon-garijë bestaat niet meer, Bulgarië is van bewind veranderd, Duitschland is volop in evolutie-toestand. De Bondgenooten zouden bijgevolge hun vre-desvoorwaarden gezamenlijkopmaken en die door de vijandelijke landen doen onderteekenen ten voorloopigen titel. Later, wanneer aile landen een vast staatsregiem zouden ajmyaard hebben, dan zou het eindverdfag van den vrede gesloten worden. De Vloot te Sebastopol De Minister van zeewezen heeft verklaard dat de Vloot der Verbondenen te Sebastopol is gekomen. De Russische kruiser Volya, een Duitsche destroyer en vijf Duitsche onder-zeeërs zullen verdeeld worden onder de Engelschen, Franschen en Italianen. 1 ELZAS-LOTHARINGEN De nationale vergadering van Elzas-Lotharingen heeft uit Strasburg een telegram gestuurd aan Président Poin-caré ; daarin betuigen ze de diepe verkleefdheid van Elzas-Lotharingen aan Frankrijk, en drukken de hoop uit den président van Frankrijk in hun midden te mogen ontvangen. Men verzekert dat de bisschop van Strasburg een schrijven heeft gericht tôt Z. H. den Paus, hem vragende te wlllen voorzien in den nieuwen toestand. De koning van Engeland In een schrijven aan Poincaré, laat de koning van Engeland weten hoe gevoelig hij is geweest voor de harte-lijke ontvangst die hij mocht genieten bij, het Fransch goevernement en bij het Parijzer volk. Hij is overtuigd dat de banden die de twee naties voortaan binden onbreekbaarzullen zijn,enthen zullen toelaten te genieten van de weldaden der vrede. De Koning van Italië te Parijs De Koning van Italie heeft laten weten dat hij zinnens is een bezoek te brengen aan de stad Parijs, in den loop van Decembermaand. Clemenceau en Foch te Londen Clémenceau vergeseld van Orlando Sonnino en lord Derby is vertrokken naar Londen. Foch zal hem kortelings vervoegen. SPANJE In eene algemeene vergadering van den Ministeraad werd het ontwerp van eene algemeene amnestie bespro-ken : Ter gelegenheid van het onderteekenen der toekomstige vrede zou eene algemeene beschikking afgekon-digd worden nopens het verleenen van vrijheid van straf, waarbij voor aile mlsdrtjven amnestie zou worden vçr-leend.VEREENIGDE STATEN Uit Washington wordt officieel medegedeeld dat président Wilson aan 't hoofd zal staan van de Amerikaan-sche afvaardiging op de vredesbe-sprekingen.In deze afvaardiging zullen nog zetelen : Lan9lng, Colonel House, Henry, White en generaal Bliss. DENEMARKEN en BELGIÈ De Rigsdagvan Copenhagen heeft volgenden telegram gestuurd aan het Belgisch Parlement : « De Deensche Rigsdag houdt eraan zijne hartelijkste gelukwenschen toe te sturen aan het Belgisch Parlement, op 't oogenblik dat de Vertegenwoordigers van 't Belgisch Volk hun werk van heropbou-wing kunnen herbeginnen. De Deensche Rigsdag biedt zijne gelukwenschen aan het Belgisch Volk dat zoo diep werd beproefd, » De minister van Buitenlandsche zaken vraagt aan de Verbondenen dat zij, op de vredebesprekingen de rech-ten van Denemarken op Noorderlijk Shleswig zou erkennen. c i De Lange Max Onze confrater « Notre Belgique » (26 Nov. 1918) schrijft : « Het zijn de Belgen die het monsterkanon van Leugenboom hebben buitgemaakt : 't is dit kanon dat zoo dikwijls en zoo laffelijk Duinkerke heeft beschoten. Zouden wij aan de geboortestad van Jean Bart dit kanon, dat er zoo dikwijls moord en vernieling zaaide, niet ten geschenke kunnen geven » ? Dit voorstel pleit ten voordeele van de gulhartigheid van onzen confrater. Maar : ten eerste, hij ► ! vergeet den eersien regel van de Christeiijke iiefde : « la charité bien ordonnée commence par soi-même » ; ten tweede, « Notre Belgique » vergeet ook dat het-zelfde inonster zoo dikwijls op De Panne, Adinkeike, Veurne, Pope-ringhe, enz. zijne drie honderd-tachtigers zond; ten derde, dat het een der zeldzame dergelijke klein-ooden is dat wij Belgen bezitten ; ten vierde, dat het bij ons even-goed in bewaring zal blijven als bij onze Fransche vrienden. Wij vragen dat de Lange Max van Leugenboom, ie Leugenboom en in België blijve. •""* - Hiadenbarg û steeds "de Men" ioor de Dnltscben In Tagliche Rundschau van 13 Nov. lezen we: Hindenburg, de heerlijke held van ons land, met al zijn vernuft en zijn eenvoud, blijft ons als eene laatste hoop. Vastberaden en grootsch blijft hij op eijn post in deze bittere tijden, zoowel als binst de dagen van glorie, toen zijn naam overal blonk als een ster van verlossing. Reeds werd rondgeseind dat Hindent urg naar Holland was ge-vlucht... neen ! Hij is waar hij moet zijn, zijn harden plicht getrouw. « Tk neem aan, zei Kanselier Ebert, dat het voor velen een lastige taak zal zijn saam te werken met het nieuw ministerie. Dit kan voor niemaad lastiger wezen dan voor veldmasrschalkHindenburg; maar met kalm gemoed en met een klassiek eenvoudige grootheid, midden de duisternis die ov«r Duitschland hangt, heeft hij stand gehoaden in het onvermijdelijke, en dehand geboden aan de nieuwe regeering om Duitschland van den ondergang te redden. Het is te hopendat die regeering die trouwe gemoetkoming zullen waardeeren, en zullen begiijpen dat «' hij » en hij alleen de man is om de reusach-tige taak, de redding van het vaderland, aan te vatten. Nu vooral in deze droevige dagen, te midden de nationale ramp, blijft Hindenburg een voor-werp van bewondering. De Keizer was heilig in zijne oogen; maar Duitschland is hem nog heiliger; het keizerrijk en het oude Pruisen lag asn zijn harte met keiens vast-geklonken, maar de Iiefde voor zijn voik was in en met zijn ziele vergroeid. Hij heeft zijne armen wijd uilgestoken om, niettegen-staande de bitterheid der taak, de redding van zijn volk te verze-keren.Dat is het voorbeeld van groot-sche getrouwheid en heerlijk plichtbesef. Dat de nieuwe regeering de hand drukke aan dien man, die niet één kon evenaren. Dat zijne vastbe-radenheid en daadvaardigheid vruchtbaar wezen. Wezen we loyaal tegenover een loyaal man. Dat ons antwoord op den oproep van den veldmaar-schalk het bewijs levere van onze zedelijke grootheid, ten spijte van onze buitenlandsche vijanden, ten spijte van de binnenlandsche op-roermakers ; en dat dit antwoord eene nieuwe toekomst voorbereide aan Duitschland. Dô Nood in de belgische Universiteitsstudlën H. — Onze studenten van 't bezette land binst den oorlog In het begin dus bestond er hier zelfsgeen schijn van hoogeronder-wijs, zoodat de eenige oplossing luidde : Studeer bij u zelf. Om nu het gevaarlijke en onbeholpene van zulk een toestand wel te verstaan, dient men eerst te weten waartoe men studeert. Nu bestaan er in dit opzicht twee soorten van studenten oî zouden er altans twee en enkele twee moeten bestaan : De eenen vatten de universiteit op als vakschool. Hun ideaal is hun vak zoo goed mogelijk aan te leeren om het later zoo handig mogelijk uit te oefenen, op grond deraangeleerde wetenschappelijke overlevering, aangevuld door het standvastig zich op de hoogte houden der vakverbeteringen in den loop der latere praktijkjaren. De anderen vatten ze niet zoozeer als vakschool op, maar wel als opleidingsschool tôt rechtstreek-sche beoefening der wetenschap. Hun doel is niet zoozeer de prak-ijk als zoodanig, maar de bevor dering en verbetering der vak-wetenschap. In dien zin en met dit doel leeren ze werken onder toezicht en Iaiding hunner pro-fessoren.Bovendien moet men inzien dat we hier bijna uitsluitendmet jonge candidaten in de wijsbegeerte of letteren of in de natuurlijke weten-schappen te doen hadden. Gesteld nu dat men over de noodige boeken of schrijfboeken beschikte (hetgeen het geval niet was), kon men twee gevallen van privaat-voorbereiding onderschei-den. Eenerzijds een minimale ge-heugen-blokkerij, aangevuld door een wat al te moôie dosis hoop op de toegevendheid der profes-soren op een examen waarvan het tijdstip in het verste verschiet niet aan te duiden was. Zoo'n spel moest dan ook na een tijdje ver-drieten ; en, gezien de tijdruimte waarover men beschikte, kon men zich met heel andere dingen gaan bezig houden. Ook ondervonden de « schachten » maar al te vroeg wat 'n drommels moeilijke lmnst het is zonder eenige toelichting uit een boek te leeren ; hoeveel moeilijke punten er zijn waarop men steken blijft ; hoeveel valache voorstellingen men, zooalsbij later onderzoek bleek, door slechte tekstverklaring opdoet;hoe twijfel-achtig en ontmoedigend op korten tijd de studie wordt. En..., zonder degeestvormingte verwaarloozen, begonnen ze eenzijdig te liefheb-beren in een gemakkelijker vak, en zoo hun algemeene geestesvor-ming te verzuimen. Van beschei-den wetenschappelijke opleiding was hier natuurlijk geen spraak. Daarbij was er in aile geval tôt persoonlijke studie wilskracht ver-eischt : Ge kuntbegrijpen hoeveel er wel in de kolenarmoedige win-ters gestudeerdwerdindeijskoude rust en eenzaamheid der studeer-kamer of in de gezellige warmte van het woonvertrek, in de tegen-woordigheid der huisgenooten 1 Overigens, tegenover dien plicht der persoonlijke studie is het

Er is geen OCR tekst voor deze krant.