4de Jaar - Nr 218 <Io8rt Donderdag 10 October 1818 Vaor Soldatta 1 muid i,9S tri a mauidw *,J0 ' 2 OMdca |,7J Hi«t Soldâtes ia 't lâad i rnitnd fr. 1,75 amaandea 3,30 3 ma*nd*n 5^15 Bnitcn 't land 1 maand fr. 3,30 a manda 5,00 3 mawdM 7,50 —0— DE BELGISCHE STAnDAÀRD Opstil 11 Beliser Villa, le* Charmettci Zeedijk) DE PANNB Kleine aankon- digingen : .as fr. de regel —0— RECLAMER volgent ottr-ccnkomat Siichthr-Bbstuurdhr ILDEFONS PEETERS rccxc,i\a v * i VASTE MEDEWERKERS ; M. E. Beîpaire, L. Duykers, P. Bertrand Van der Schelden, Dr. Van dePërre, Dr. J. Van de Woestyne, Juul Filliaert, Dr. L. De Wolf, CL Wattez, Adv. H. Baels, Hilarion Thans Hulde aan onze Jongens Na den slag Na den slsg van Merckem van 17 April, huîdigde een gewaardeerd kunsfenaar dt ze gebeurteftis in een blazoen dat lhans in de Ille L. A. berust. Op dit blaeoen lag de Duitsche adelaar geveld onder den hiel van een forschen ktijgcr die het beest de keel toeneep. In een laatste stuiptrekking ziet men de adelaar met uitgeslrekte vleugels zijn klauwen slaan in de dij van den krijger. Dit ailes overglorijkt van een zegezonne. En daar-rond de fiere spreuk : " Le temps n'use pas la valeur Heden is het nog prachtiger. Gij allen, sublieme, nederige jongens, hebt het getoond. Deze laatste dagen hebt gij de bevronde-ring van de Verbondene troepen en van uw oversten afgèdwongen. En in al de , legers hebt gij den roem van uwen helden-! »ed gedragen. Eén kreet is ontsnapt : " Gij waart overheerlijk door uw helden-moed en uw kunnen ". Niet zonder reden zegde een fransch officier, die met bewonderende blikken u ten aanval zag stormen midden de dichte verupervuren en het helsch geratel der machinegeweren : " Generaal, uwe soldaten zijn al zoo dapper als de onze". Eertijds pijnden de Fransche en Engel-sche legers op deze streek die de faam had onaantastbaar te zijn. En wat zij niet konden veroveren, dit hebt gij veroverd in één dag, spijts de grootite moéilijkheden en zonder de hulp van die pantserwagens, die overal den vooruitgang moeten inzet-ten én bereiden. * Cesar's spreuk blijfl eeuwig waar! Maar niemand verwondert het dat gij deze wapenfeiten kondt bewerkstelligen. De Koning gebood en riep u. Daarbij, in uw binnenste brandde de begeerte den vijand het antwoord te geven op zijn verne-derend voorstel van afzonderlijken vrede. Eertijds zegde hij : " Indien gij mijn legers geen doortocht laat, dan zal ik u als vijand behandelen." Tegen onzen wil in, zijn wij " Yijandén " geworden. En sinds-dien leven en strijden wij als dusdanig en zuhen voortdoen tôt de andére zijn schuld zal .beleden en ons land zal verlaten [hebben.Gehurkt in de loopgraven waait gij, Zaterdag verleden, vol angst, vol spanning. I oen sloeg het uur H en als één man stormdet gij toen vooruit naar de bevrij-ding ! Na de Sleenbeeke en Weidcndrefî door-I trekken te hebben, naamt gij stormender-I hand de twee eerste jstellingen in. Op, I boven, rondom sisten, bonsden of floten I de obussen en kogels. Vooruit ! was uw I ordewoord. Vooruit door 't geduchte Hout-I hulstbosch dat aan de vereenigde krach tin-I spanning van Fraoschen en Engelschen I had weerstaan, drie maanden lang ; voor-I uit door Langemarck, Poelcapelle, Eessen, I Woumen, tôt tégen Handzaemé, Staden, I Hooglede. I Met welke vreugde hebt gij die 5.000 I ';r'jgsgevangenen zien inklaren! Ze hadden I tijd niet naar hun tweede liuie te ■ ''uchten. Ge schreedt rapper vooruit dan | I 'e vluchtenden zelf die konden ontsnap • 1 p- In een wenk waren de ontzaglijke H rUssenstellung en de Bayerstellung in uw bezit. Toen moest de Flandemslellung worden ingenomen. En 't is slechfs het helsch slechl wed:r, de verrassing in den aanvoer en het wagenverkeer dat u niet toeliet in één sprong de hoogten van Staden, Spriet en West-Roozebeke te bemees-teren. En pas op de hoogten gekomen, moest gij er u neerleggen, in afwachting. Daar hebt gij geleden wat niemand kan vermoeden : onder den blooten hemel ge-legen met op u jden urenaanhoudenden slagregen. De artillerie kon een oogenblik niet vooruit. Gij moest wachten. Ailes sloeg tegen. Maar niemand wilde blijven en midden de helsche kogelvlagen der machienegeweren ging het vooruit. 18 Afdeelingen mitral-jeuzen maaidten tusschen de hoogte van West-Rooaebeke en 't bosch van Houthulst. Een reeks gebetonneerde schuilplaatsen moesten ingenomen worden: 48 uren bleefl ge daar liggen onder dien kogelregen. Uw oversten vallen nevens u, uw kameraden vallen. Rondom u is het eén gekerm. Toen siste in u de wraak. Maar 's anderendaags warenjde «helden» verdwenen wijl bevriende troepen u kwa-men rugsteunen. En toen was de aanval als een echt paradefeest met op 't einde het openplooien van 't land waar al de torens te «triemen stonden als de zinne-beelden van onze bevrijding. Langs 't N.-Oosten lag het land Yan 't Brugsche Vrije open ; naar 't Zuiden heuvelde het in zijn bonté wemeling van groen, lucht en land ter Scheldewaart, en vlak v<5or u, Roese-laré, de bekroning van uw pogen, Gij jagers, hebt daar wonderen verricht. Te Roeselare aijt ge gewèest, maar onder den verwoeden terugkeer van een over-machtigen vijand moest gij plooien. Toen handhaafdet gij u te Moorslede,Oostnieuw-kerke, Gemeenhof en Zonnebeke. Allen hebben een gelijk deel gehad in de moeite, all 'ii dienen gehuldigd: linie-troepen, carabiniers, jagers, grenadiers, kanonniers. Voor eeuwig hebt gij dén heldenmoed van ons bloed bezegeld. En de doodstrijd van den vijand is ge-komén. Van nu reeds staan wij allen in de glorie van de zege en den vrede. C. . r 11- —————— , 1 !■>!—< Ml————!■■■»■! 1 | Rond de vredes-aan-vraag van den vijand. Uit Berne (Zwitsecland) woedt geseind dat Oostencijk onvoocwaatdelijk de 14 attikelen van Wilson aanvaatd heeft. In Duitschland is men vol hoop dat het einde van den ootlog nabij is. In Engeland zegt men in bevoegde ktingen dat Duitschland de gtootste stap heeft gedaan. De Fransohe troepen ontschepen teBeyrouth De Feansche macinedivissie is op 7 Oktobec te Beyconth ontscheept en heeft de stad bezet. De laatste Tutksche legets zijn gevan-gen genomen. j Nieuw Offensief SBOVEN ; St Quentin® | I De Engelschen gaan g^cmiddeli 5 klm. vooruit De linie doorbroken PARUS 8 Okt. 23 uur. Artilleriestrijd N. S Quentin. Op het Suippe-front bereikten w Condé en drongen Isles binnen. Bazancoui | viel in ons bezit. LONDEN 8 Okt. 23 uur. Gedurende bijhoc rige gevechten om Monibrehain hebben d Àmerikanen en Engelschen 230 krijgsgevange nen genom. n. Dezen morgen zijn de Britsche en Ameri { kaansche legers ten aanval getogen tussche | St. Quentin en Kamerijk. Stijts een stortrege ^ zijn de eerste uitslagen bevredigend, I Parijs 9 October 7 uur. N. O. Si Quentin zijn onze troepen in aanslui ting met de engelsche legers op eei ; front van 10 klm. ten aanval getogen ; Ze ruxten Fontaine binnen en be j reikten Essigny-le-Petit en namei • Rouvroy in. Ruim duizend krijgsge j vangenen vielen in ons bezit waar \ van 500 in de hofstede Beliecourt» 3 In Champagne hebben we Mazain court bezet en gingen 3 klm, W. St Pierre vooruit, We bezetten de hoog ! vlakte van Autry. | LONDEN 9 Okt. 7 uur. Het derde en vierd leger togen dezen morgen ten aanval op eei front van 35 klm tusfechen Kamerijk en StQuen tin. Ze hebben een eersten gemiddelden voor uit ang van S klm, verwezenlijkt. We hebben Dcancoutt, Villecs, Pce mont, Secvain, Malincoutt ingenomen. Wij btaken dooe de vijandelijke weet standlinie tusschen Beaucevoic en Ma ; lincou '.t. * | Meec Nootdwaacts vielen Lesdain, Es : nés, Flotenville en Nietgnies in ons be | zit. | N. de Scarpe tôt aan Oppy vielei j Fresnes en Neuvireuil in onze han-: den. I De krijgsgevangenen worden bi duizenden geteld. Het gevecht duur 1 voort. t Belgisch Front | Duitsche tegenwerking 8 Okt. ?û uur. Gedurende den nacht was di vijandelijke artillerie heel werkdadig in de om streken van Roeselare. Duitsche handslagen ii I deze streek mislukten. Verschillende krijgsge' vangenen vielen in ons bezit. Gedurende der dag nam de vijand Nieupoort, en de streek var Glercken en Westroozebeke onder vuur. Hij be-echoot 00k onze kantonnementen. De duitsche vliegers waren 00k bedrijvig, mitraljeerder onze eersté Unies en de vvegen naar Moorslede en Passchendaele. Te vergeefs poogde de vijanc onze stellingen naar Amersveld tebenaderen. Woorden en Daden Soldaten, koopt niets in de winkels waai zedenschendende postkaarten verkocht ol ( tentoongesteld worden. Onze Soldaten en de aanval van 28n September. Men heeft al veel over onze piotjes en over onze jassen in 't algemeen geschreven en ge-wreven; de eene bevveerden dit,de andere dat. Er is maar een woord om ze te betitelen : OfTiciereu en soldaten waren prachtig en hebben ons Vaderland eer aangedaan ! Luister niet naar' sommige zuurkijkers die beweren dat dit of dat had kunnen beter zijn ! Weet ge waL ons mannen zouden antwoorden ? — Blaasuit ! Iedereen deed zijn best ! «Onze officieren waren een beetje daar, hé !■-> zei me een piotje vol slijk en bloed. — « Ik heb nooit zulke soldaten gezien », zegde mij een officier. En Luit. Generaal Jacques, of lijk onze mannen hem noemen « le vi Djaok ! » heeft me persoonlijk de volgende woorden gezegd : «Les Français ont été épatés et le Général De Goutte a dit textuellement "Vos Belges valent mes meilleures troupes d'assaut Françaises. » En ja ! onze mannen waren prachtig « La race est bonne », zei Generaal Jacques nog giste-ren. Pas wisten we den dag en de uren van den aanval of onze mannen waren niet meer te houden. Ik heb het laatste brood gedeeld \an zekeren majoor der 1 D.A. die doodelijk ge-kwetst is, en ik heb zijne mannen zien vooruit-rukken. 't Geschut en de vliegers, telépfconisten en mannen van den T. S. F., délégués en loo-pers. Franschen en Belgen, *t was al geestdrifi dat er aan was. En als ze met luiden schreeuw, na eene schrikkelijke voorbereiding der artillerie uit de loopgraven j-ukten, dan was er geen houden meer aan. Vele, en dit moge tôt troost strekken van onze brave kristena moeders, vele van onze jongens hebben eerst orde in hun ge-weten gebracht eer ze ten strijde togen ; vele anderen waren gereed en zijn gesneuveld als heiligeu. De aarde zij u licht brave jongens.wij vergeten U niet, en uwe namen zulien in «ere blijven, en God zelf zal uwe belooning zijn... Om 2,30 uur juist, begon onze artillerie te geven wat ze kon. « 't Is nogal krepée zeg ! ; Fritz zegt dat er gaz is ! ! » — « Geefi maar la-! ment jongens 't zijn maar Duitschers — Trekt I maar, 't is kalfvleesch ! » enjhonderd andere I spreuken weerklonken uit de kijkende groepen. Om a,30 begonnen de 75ers 00k mee te doen in 't concert, en onze jongens schoten vooruit. Seffens moest men verder en verder schieten en tegen ten zessen zag men hier en daar al Duitschers kom9n afgezakl. De eerste die ik zag waren vijf in getal aangevoerd of liever hoe moet ik het zeggen, dragende eenen Belgischen piot gewond aan den voet.die ixcht op e>:n bare van « vaderiauderkens » gekzeten, bevelen gaf, om reclus of liuks te g;iau naar den Hulppost. Daarna kwam ik verscheidene gekwetsten aan de hand tegen, die eenen heelen hoop Duitsche kanonniers mee hadden. «Ze loopen lijkhazen» zegden ze. « Zeg, zeiden zg, Mr... zoudt ge niet willen teekenen dat ge die Bochen ontvan-gen hebt, want wij zouden willen terug gaan !» « Maar, jongens, wat wilt ge'datikermee doe? Het is mijnen stiel niet, maar zie, daar is nen Dokter, hij zal ze misschien willen. En inder-daad hij wou ze,.en deed ze gekwetsten dragen. — Tôt zoover was ailes goed...en nat, want 'i regende heel den dag, en 's anderdaags 's mor-gends waren we nat als pniden. 't Was Zondag en schoon weer en onze mannen ai een heel eind ver, en de wegen slecht en vol slijk,effen-af onbegaanbaar, en... de vivres de reserves waren op. Dat wij honger geleden hebben ? — Ja wel, en dan ? Wij verstonden heel goed dat er eerst voor pruimen voor den Duitsch moest gezorgd en dat de wegen onberijdbaar waren. INu patiente, onze jongens trokken toch nog al hun plan. Fritz had 00k reserve-eten, wel s geen « delikatessen » maar toch goede plata en Iwij vonden dat hij ons wel wat kon lielpen. Ik heb 00k artilleurs gezien die nen ouden engelschen casque gevonden hadden, hem zoo goed het ging op een soort brazeio gezet hadden en dan met peerdenvet (ja, ja, ge leest wel peerdenvet van een gesneuveld peerd) patates- I frites maakten, en daarna peerden beefteeks ! —Ik ken meer dan een officier die gaarne een stukje « ju » zag komeo en ik mag u verzekeren dat het heel lekker smaakte. — Doch, dat was maar eenen kant van den t^estand, dan had ge nog den regen en de nattigheid van schoeisels en kleederen. Ik heb makkers gezien wien het bloed in de schoeneft stond, gekwetsten die I' sinds 24 uren gewond lagen en hijgden naar water, en wien ik niets geven kon dan een slok water uit een obusput, mannen bletk en blauw van bloedverlies, maar, die niet kermden. Eu da<), als men hulp bood—voor zooveel men kon — als men-hun, die daar een dag en nacht in den regen hadden doorgebracht, gekwetst in 't slijk, niets hoorende dan het hunkeren van een stervend paard of 't reutelen van een doode in hunne nabijheid.Als men die helden hulp bood, dan w.as hunne eerste vraag « Leeft mijn luite-nant nog ? — Weet ge iets van X of J ? » — En onzedappere offic'eren die zegden : «Zie eerst dàkr en dààr ik kan wacluen, maar er zijn twee van mijn mannen die kreunen sinds gisteren ! » Goudeu harten, dappere kerels die hun eigen leed vergaten om aan 't lijden der anderen te denken. Een van de knapen vroeg naar zijne moeder, och arme, en als mij de tranen in de oogen kwamen, sprak hij : « Ik sterf geerne voor mijn land, zeg aan moeder dat ik wacht in den hemel!» En dan, dat toejuichen van onzen dapperen Koning! Die vivats voor hunne oversten! Dappere, brave jongens, wat zijt ge goed, wat zijt ge schoon in al uwen eenvoud... Over een jaar was ik bij de Engelschen, en een oi.zer meest gevierde Stafoversten vroeg mij «Hoe vindtge nog dieEngelsche soldaten?» — « Goed Majoor, maar ik heb er uu dezen nacht in dedertig gekwetst of gedood gezien, en geen enkel die deze stoike verachting heeft van het gevaar lijk onze jongens, — « Zoodat ?...» «Zoodat onze jongens de beste.de dapperste, de heldafstigste zijn van allen. Ik heb vele men-schen zien sterven en er nog meer aan 't wei k gezien, van aile soorten en kleuren, maar niemand waarvoor onze Bv-lgen moeten onder-doea ! » — « Biavo ! dat doet mij deugd ! » Vandaag heb ik dienzelfden Majoor weer gezien, en ik vroeg hem « Wat dunkt u van on/.e troeprn. » Effenaf prachtig » zei hij, en onze Generaal, die de mannen kent, heeft het altijd gezegd « Met de Belgen is allrs te doen. » — Hemel, mijn Majoor, herinnert ge u ons gesprek van over een jaar ? — Ja, en ik heb bel altijd onthouden en het dikwijls aangehaald, i u ben er meer en meer van overtuigd ! Bravo dus jongens ! Iedereen is fier op u ! En onze officieren, doktoors, aalmoezeniers en brankardiers, allen met eu zonder strepen hebben getoond dai ze waarlijk uwe broeders zij i, uwe oudere leidende broeders, geree! en te-vreden om met u denzelfden last le deelen, t n denz;;lfden dood te stervén toi bevrijding van ons duurbaar Vaderland ! Vooruit dus hand in hand, voor't zelfde doel. Ge hebt nu getoond vvgt we als knaap in de Brabançonne zongen ;

Er is geen OCR tekst voor deze krant.