De Kempische arbeider: orgaan van den Werkmansbond van Lommel en omstreken

2606 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1914, 04 Juli. De Kempische arbeider: orgaan van den Werkmansbond van Lommel en omstreken. Geraadpleegd op 30 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/jw86h4dp3r/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

3e jaar. — N. 27. Zaterdag 4 Juli 1914. Beheer en Opstel : KLOOSTBRSTRAAT, 6, LOMMEL Inschrijvingsprije voor België : 3 fr. Gewone aankondiging-en : 15 cent, den regel DE KEMPISCHE ARBEIDER Geloofd zij Jezus-Christus. Katholiek Volks- en VSaamschgezind Weekblad ORGAAN DER LIMBURGSCHE WERKMANSBONDEN DE TOEKOMST. « Wij Limburgers vanallen stand, zoo schreef over tijd het Nieuws van Limburg, priesters en leeken, hoogere standen en arbeiders, wij kunnen niet genoeg de verantwoor-delijkheid overwegen die op ons drukt mel het oog op de toekomst onzer dierbare provincie « De toekomst van Limburg bangt immers totaal van ons allen af. » Een waar woord, een diep ernstig woord, want die verantwoordelijk-heid is zeer zwaar. Toen er voor het eerst spraak was van de rijkdommen in den on-dergrond van Limburg verborgen, toen het eene uitgemaakte zaak werd, dut er mogelijkheid bestond de Limburgsehe kolenvelden te ont ginnen, toen zegden aile mannen van goeden wil : Kn toch moeten wij Limburg katholiek houden. Ja, maar sommigen geloofden niet in de toekomst en anderen meen-den : het zal nog jaren duren voor-aleer het zoo ver zal zijn ; wij heb-ben tijd genoeg oui te beginnen. Ze vergeten dat tijd genoeg altijd te laat komt. En al werd er gewerkt, wie zal durven beworen dat er genoeg gewerkt werd ? Daar komt het groote nieuws ; nog eenige tientallen meters en in Winterslag zal men kolen boven halen ; nog een jaar en de eerste put ic iiJsSLl'. Nu moeten ook wel de meest pessimistische toegevendatheternst is met de mjverheid in Limburg. Terwijl in het Noorden de kring der zinkfabrieken immer vaster sluit, — Overpelt, Lommel, Budel, Bocholt, Rothem, — wordt. bet overige meer en meer ingenomen door koolont. ginningen, die in een min of meer verwijderde toekomst in werking moeten treden : Genck, Asch, Bee ringen, Eysden, Zolder, Heusden, Zonhoven, llouthaelen, Mechelen.. En terzelvertijd kwainen de kie-zingen en ze bewezen dat de vijand op Limburg loert, dat de vijand on-verpoosd werkt. Is het dan te veel gezegd dat de verantwoordelijkheid zwaar drukt ? * ★ ★ Indien de arbeidersklas, zoo schreef M. ilelleputte in 1894, indien de arbeidersklas niet katholiek blijft, dan zal zij tôt het socialisme overgaan. De werkman die niet katholiek is, is socialist. Overweegt dat woord. Er is hier geen gulden midden weg ; of katholiek of socialist. Richt werken op zooveel gij wilt, laat de Kamers maatschappelijke wetten stemmen, gij zult het niet veranderen : of katholiek of socialist.Limburgers van allen stand, priesters en leeken, hoogere standen en arbeiders, gij hebt de keus : katholiek of socialist. Maar kiezen moet gij. * ★ ★ En geen enkele verontschuldiging zal u blijven. tîa ! Indien voor de eerste keer een streek in nijverheidscentrum werd omgeschapen, gij zoudt kunnen zeggen : wij konden de toekomst niet voorzien, wij wisten niet wat doen. Ook die verontschuldiging zal zonder waarde zijn. Gij hoeft maar te gaan zien bij onze waalsche broeders, die hun vermeerdering van welzijn hebben betaald met het verlies van het eenig noodzakelijke, met het verlies van hun geloof. Daar zijn de fouten in het begin begaan, duur uitgeboet. Daar heeft men door harde ondevinding ge-leerd hoe er moet gewerkt worden. De werkman moet georganiseerd worden in workmansbonden, in vakbonden, waar hij leert op eigen beenen staan, waar hij leert de be langen bèhartigen en van zijn ziel en van zijn lichaam. Die werken moeten aangevuld en voltooid door degelijk ingerichte cooperatieven. Of wie zou durven beweren dat wij moeten waclitén tôt de socialis ten ons zijn voorgegaan ? Wat pro fijt kunnen wij daarbij hebben ? Geen. Want dat zou hervallen zijn in dezelfde fouten waarin men in de Waalscheproviricies gevallen is, die fouten zouden ons even duur te staan komen. Duc. «BaïKaBBKawwBwrwmgwii m—im n »i De nieuwe Schoolwet. Toepassing : 1. In de groote vacantie, met Septem-ber, zullen de ouders, door de post, van den inspecteur zooveel kaarten ontvangen als zij kinderen hebben van G tôt 12 jaar (in 1917 van G tôt 14 jaar). 2. Met October, of als do klassen her-beginnen, brengen de kinderen die kaarten mede, elk naar zijn school — gemeente-, aangenoraen, aanneembare sehooi, beta-lend gestieht, pensionaat, enz. De keus der sehooi is orij : dwang wordt gestraft met 50 tôt 500 fr. boet ; door dwang verstaat men aile gewelddaad, be-dreiging, vrees van verlies eener betrek-king, eenig nadeel aan persoon, familie of fortuin. Voor openbare ambtenaars, dubbele boet. 3. De onderwijzer der school zendt de kaarten, door hem zelf onderteekend, terug naar het schooltoezicht vôôr 15 October. Wie zijn kind zelf onderwijst, stuurl ze zelf terug. •1. De schoolbijwoning moet regelmatig zijn. 5. Allé afwezigheid moet door wettige redons gestaafd. Maatregels : 1. Nalatige ouders krijgen vermaning van den inspecteur. 2. Bij hervalling, worden zij geroepen voor den vroderechter. 3. Bij weigoring worden zij gedaagd te verschijnen. 4. Bij 15 dagen koppigheid of nalatig-heid, worden hunne namen aangoplakt aan het Gemeentehuis. Eenige straf : Als er koppigheid, kwade wil bij is, dan wordt eene boet van 1 tôt 10 fr. toegepast. Maar... Die boet moet niet betaald worden voor de zes maanden. En die boet bestaat niet meer, als het kind binnen die zes maanden regelmatig naar school gaat. Besluit. 1. I)at ailes bewijst nu hoe valsch de cartelmannen de schoolwet hebben uitge-buit.2. Dat ons volk geen reden heeft om van de schoolwet te schrikken. 3. Dè schoolplicht dien het cartel ons beloofde, was een monster van dwang en straffen ; liberalen en de socialisten hebben onzen vrijen schoolplicht niet ge-steund, omdat de straffen te klein waren. 4. I)e kinderen laten loeren is een ka-pitaal tegen hoogen interest uitzetten, ten voordeele van huisgezin en familie. (G v. A.) Yoor ons Yolk. "Vv aarom geen Vlaamsch ? De Handelsrechtbank van Tongeren. Van tijd tôt tijd gebeurt het wel eens dat een of ander liandelaar zijne betalin-gen moet staken... de zaak komt voor de handelsrechtbank, concordaat wordt gesloten tusschen schuldenaar en schuld-eischers en de reclitbank verzoekt deze laatste door middel van de plaatselijke nieuwsbladen om hunne klachten te komen indienen. Maar waarom moet in Limburg en in onze Vlaamsche bladen, die kennisgeving in 't Fransch zijn ? Zie daar kunnnen wij nu geen de min-ste reden voor vinden. Vlaamsch a. u. b. in 't vervolg. Voor de bakkers. Op het bureel der Kamer is een wets-voorstel neergelegd ten nadeele der bak-kers. Het bepaalt prijs en 't gewicht van het brood, Het verplicht insgolijks den rondrijdenden bakker zich te voorzien van eene bal ans en geijkte gewichten ten einde aan iederen kalant le kunnen aan-toonen dat zijn brood op vijf ton honderd na, het door de wet bepaalde gewicht heeft. Eveneens moet de prijs, op eene in't oog springendo plaats van zijngerij aangeduid zijn ; juist of de klanten nuch-tere kalvers waren, versch uit d"e lucht gevallen en hoegenaamd niet wetende hoeveel een brood kost. waa—g—au Wat ze elders over dit. voorstel denken weten wij niet maar voor Limburg vinden wij het een zottigheid zulke wet 'te willen invoeren. De bakkers staan hiei reeds onder goed toezicht door de concur rentie, die er heerscht dat is dan voldoen-de.Bericht aan hen die de wetten stemmen.Voor Zondagsrust. Fleoht door zes. Wij strijden voor de belangen van den werkman en daarom schromen wij niet, waar het nood doet, aan ieder de waar-heid te zeggen. Maar ook eer wien eer toekomt. Sommige bladen gaven ongunstige be-richten over de maatschappijen Foraky en Franco-Belge. Ofschoon wij er reeds over schreven geven wij hier nog de te-reclltwijzing die deze week in den Mijn-werlter verscheen. « 1° Ten onrechte wierden ze betiteld als vreemde maatschappijen ; noch de eene noch de andere mag alzoo genoemd worden, het zijn eerder Belgische maatschappijen dan wat anders ook. 2° Voor wat de Franco-Belge betreft bijzonder, worden er 's Zondags slechts een zeer beperkt getal werklicden aan het werk gehouden, diegenen slechts welke absoluut noodig zijn, en aan hen dio werken moeten wordt nog vrije tijd gelaten om naar de mis te gaan zonder loonsver-mindering.3° Het laagste loon der gewoonste werklieden is geen 30 centiemen per uur. maar ten minste 35 centiemen. Juist over die twee maatschappijen vernamen we minder klachten dan over welke andere ook, welke volk bezigen in het niouw kolenbekken, ook stonden ze ons immer vriendelijk ten dienste voor inlichtingen om de slachtoffsrs van werk-ongevallen hun recht te doen geworden. Ziehier de beheerraad der maatsehap-pij " Foraky. » Algemeene bestuurder, Anton Raky ; André IJumont, hoogleeraar Leuven ; Arnold Koepe, t». EckelSnz (Pruisen) ; Pierre Helleputte, te Leuven ; Ed. Thijs, bankier te Antwerpen ; Theod. Heneger, advokaat, Brussel ; Franç. Timmermans, ingonieur, Luik ; Jean Berckmans, eigenaar, St-Gillis (Brussel) ; Clem. Cartuyvels, bankier St-Truiden ; De beheerraad bestaat dus ook voor het grootste deel uit Belgen. .> Konden wij zooveel goeds zeggen van aile maatschappijen die hier van de Franco-Belge gegeven wordt, dan schreven wij tôt slot een lofartikel over de Zon dagsrust in de Limburgsehe nijverheid. Maar helaas !! De Amerikaansche Week. In Engeland bestaat de Engelsche Week ; 't is te zeggen, dat de kantoren, ! de handelshuizen en de fabrieken hun poorten sluiten Zaterdags op den noen. De Engelsche Week is ook in België ingevoerd. Al de handelshuizen van aan-zien laten hun bedienden den Zaterdag namiddag vrij. In Amerika heeft men nog beter. Daar bestaat de Amerikaansche Week, gedu-rende al de zomermaanden. Al de handelshuizen van New-York en er zijn er duizenden in die stad-, hebben de Amerikaansche Week aangenomen ; 't is te zeggen, zij zullen hun huizen sluiten den geheelen Zaterdag en den geheelen Zon-dag.Al de bedienden hebben wckelijks twee voile dagen achtereen verlof. 't Nieuws van Limburg. 't Nieuws van Limburg zal niet meer verschijnen. Wij zien met spijt onzen strijdmakker verdwijnen, bijzonder nu de laatste kiezing weer bewezen heeft dat mot aile krach ten en van aile kanten diende samengewerkt tôt het behoud van Limburg. Nochtans De Afrosser blijft bestaan. Bravo. En onze confrater belooft van binnen 4 jaar weer op de bres le staan, dus, tôt weerziens. Zoo fopt men de werklieden. De metaalbewerkers van het socialis-tisch syndikaat van Herenthals waren in werkstaking. Die staking is geeindigd, uitslag : van de 40 werklieden werden er nog£ terug aanveerd maar aan een lager loon. Laat u dan leiden door socialisten. Overtredingen van arbeidswetten. Zaterdag morgend werd eeno groote kleermaakster door de reclitbank van Gent verwezen tôt 12 maal 10 fr. boet of 10 maal 2 dagen gevangenzitting, wegens overtreding der wet op de regeling van het werk. Zij was verwezen geworden omdat zij 12 meisjes na 9 uren 's avonds liad laten werken. Voigens eene overeenkomst, gesloten op het congres van Bern (Zwitserland) dit jaar gehouden, voor de regeling van den vrouwenarbeid in Europa, is het ver-boden in gelijk welke nijverheidsmrich-ting, do vrouwen te laten werken tusschen 9 u. 's avonds en 5 u. 's morgens. Nu had een werkopzichter, in het werkhuis van de betichte gekomen, de overtreding vastgesteld. t , LLWIW—WKMIJliUMI De uitgesproken straf is voorwaar-delijk.* * * Dit voorbeeld van den Gentschen arbeidsopzichter strekke tôt navolging. * * * Wij lezen in de Sleenbewerkcr : Gavere : Nietlegenstaande de heer arbeidsopzichter hier reeds in de streek is geweest, worden er immeraan nog altijd wetsovertredingen gepleègd op de Zondagrust en op de wet betreftende den arbeid van vrouwen en kinderen. Zoo hebben wij onlangs bestatigd dat kinderen van 6-7 jaar van af 2 1/2 u. 's nachts mee naar het werk worden genomen. Kost wat kost moet en zal aan die schandalige kinderuitbuiting een einde komen ! Wij hebben den heer arbeidsopzichter daarvan op de hoogte gebracht. Dat zijn feiten die ook de hevigste tegenstanders van verplichtend ondorwijs moeten doen nadenken ! Het mond- en klauwzeer. Aile boeren hebben kennis gekregen van hetgeen zij doen moeten in geval de muilplaag in hunne stallen uitbreekt. Zij moeten dat ernstig opnemen want ziehier een uitspraak van het gerecht : Edward Van der Haeghe, landbouwer te Hooglede, had vier viggens verkocht aan Henri Van Coillio, die ze verzond naar Jozef D..., te Antwerpen. Deze verkocht de viggens op, zijne beurt aan verschillige landbouwers der provincie Antwerpen en eenige dagen nadien brak bij do laatste koopers in hunne stallen de muilplaag uit. Klacht werd tegen Van der Haeghe neërgelegd, omdat hij de voorschriften der wet niet had nageleefd ; te weten en kennis van te geven aan den burgemees-ter zijner gemeente en de aangetaste dieren afzonderen. De veekoopman Debie en de landbouwers van Antwerpen vroegen eene scha-devergoeding van 20,000 fr. De reclitbank lioi'fl Van der Haeghe verwezen tôt 200 frank boete of 2 maanden gevangenis. De burgerlijke reclitbank heeft de vraag der burgerlijke partij afgewezen. Dirk. Y an week tôt week In de A.thenea. De Vlaamsche leei*aars. Dat wij onder de leoraars van de Kon. Athenea menigen Vlaamschen st:ijder vonden dat was bekend, doch ieder stond alleen. Dat is veranderd, nu strijden wij samen... Er bestond een algemeen verbond dat de belangen van het leeraarskorps moest verdedigen, bestuur en al was daar fransch, op de vergaderingen werd er geen vlaamsch woord gehoord, de ver-slagen, samenroepingen... ailes fransch. Zondag 1.1. was het algemeene verga-dering te Brussel, aile Vlamingen op hunnen post eischten hun recht, twee-taligheid en eenen Vlaamschen onder-voorzitter.'t Heeft er zoo gospannen dat het Waalsch bestuur de vergadering... ont-bond. De Vlamingen vergaderden dan af-zonderlijk.Wat daaruit zal groeien weten wij niet, maar wat ons verheugt dat is dat de vlaamsche leeraars door vereeniging sterk eone nieuwe macht zijn in den strijd voor onze rechten. En dat Vlaamsch vuur dat de leeraars bezielt zal overgaan tôt hunne leer-lingen...Heel voorziohtig. Brussel wil milioenen-stad worden en daarvoor al de voorsteden inlijven. Wanneer het al zijne voorsteden in-neemt komt het inderdaad tôt 800,000 zielen. Een millioen, dat is het zevende deel van het land en de burgemeester van Brussol zou eene macht krijgen, die al te groot zou zijn. Niet dat M. Max zooal dadelijk mis-bruik daarvan zou malien, maar wie staat er voor de toekomst in ? En daarom zal men doen gelijk voor Parijs. Een politieprefect aanstellen, die zijn bevelen krijgt van de regeering, zoodat de burgemeester niet meer alleen zou meester zijn. Het dragen van wapens. De afschuwelijke moord op den kroon-prins von Oostenrijk on zijne gemalin doet eens te meer denken aan den revolver. Niet dat men door eene wet misda-den als deze kunne beletten. Maar het zou toch veel kunnen beteren indien het verkoopen en dragen van revolvers stren-ger bewaakt werd. Ook in ons land gaat er geen dag voorbij of de revolver speelt ergens zijne akelige roi. Waarom het ongeoorloofd dragen niet met eene zeer strenge boet gestraft ? Waarom den verkoop niet aan de wettige formaliteiten onderworpen ? Waarom niet een taks gesteld op het bezit of het dragen van een revolver gelijk mon betaalt voor een piano of voor een hond ? Waarom niet gehandeld in zake van revolvers gelijk gehandeld wordt met het bezit en den verkoop van veel onschul-digere Sacha rine. Indien men wildo streng zijn in dit punt, dan zouden vele misdrijven voor-komen worden. In sommige steden gaan de policiemannen met een stokje in plaats van met een revolver, dat men aan deze liever de twee late, maar dat men de boosdoeners ontwapene. Het Hnnden op is zeer goed. maar 't was nog beter zoo het niet noodig ware. Zeer goed! Het volgende bericht, uitgaande van Z. Hw. Mgr den bisschop van Brugge, zal uitgeplakt worden in al de kerken van het bisdom : «Daar de kerk het huis Gods is, moeten de damen en jonge meisjes, voor welko plechtigheid het ook weze, er slechts in zeer behoorlijk toilet komen «De Sacramenten, eene boven ailes heilige zaak wezend, eischen zij van hen, die ze benaderen, een nogdieper eerbied. « Bijgovolg kunnen de damen en jonge meisjes ze niet ontvangen in de even onfatsoenlijke als onvolledige toiletten, die de huidige mode haar tracht op te dringen. Zij kunnen zich enkel aanbieden in hoogsluitende en strenge kleeren ». 't Is toch ongehoord, zoo merkt terecht llet Ilnndelsblad op, wat men moet doen om zooveel deftige vrouwen af te brengen van die ongelukkige gewoonte, zich altijd te kleeden zooals zekere soort, waar zij eene eer zouden moeten in stel-len niet te kunnen aan vergeleken worden. Te Parijs is er een bond gestieht tegen de bestaande toiletten, die even wansma-kelijk als gemeen zijn. 't Is eene reeds veroordeelde en versleten mode die men hier volgt Misschien werkt dat argument op zekere vrouwen meer dan aile zedepreeken. Lynx. Ilet Kroonprinselijk pnar van Oostenrijk vermoorfl. Er heeft weer een afschuwelijke mis-daad plaate gegrepen : Frans Ferdinand, aartshertog-troon-opvolger van Oostenrijk, de toekomstige keizer der Donau-Monarchie, een over-tuigd katholiek, bekwaam veldheer en on energiek karakter, op wien geheel Christelijk en monarchistisch Europa zijne hoop had gevestigd, is laaghartig vermoord, en met hem zijne gemalin. De aartshertog was een boezemvriend van den Duitschen keizer. Zijne toekomst beloofde eene schitterende regeering. Zijn dood is een ramp voor Oostenrijk. De eerste aanslag Aartshertog Frans Ferdinand met zijne gemalin, hertogin van Hohenberg, bevon-den zich in het Zuidoosten des Rijks om als legerbevelhebber de groote manœuvres bij te wonen, die dit jaar in Bonië en Herzegowina worden gehouden. Zondag waren zij te Serajewo en zouden zich naar het stalhuis begeven, waar eene receptie zou plaats hebben, toen er eene bom naar zijn auto werd geslingerd. De bom was eene flesch, gevuld met springstof, spijkers en gehakt lood. De ontplofflng was zoo geweldig, dat de ijzeren vensterblinden van winkels in de buurt gescheurd zijn. Het aantal gekwets-ten bedraagt ongeveer twintig, waaron-der verscheidene vrouwen en kinderen. Do kapper Marossi, die een van de eer-sten was, die den dader van den aanslag gevangen namen, vertelt : Ik stond bij het vroegere filiaal van de Union Bank en de automobiel van den diricteur van politie was reeds voorbijgegaan en er volgde een automobiel met den burgemeester. Na een oogenblik kwam toen de auto, waarin de troonopvolger met zijn gemalin en den landscommissaris Potiorek zat. Plotseling zag ik, dat een jonge man, die aan den anderen kant van de kade in de nabijheid van de brug had gestaan, naar de leuning van de brug ging, iets op den muur legde en een bom naar de automobiel slingerde. Naast hem had een ander gestaan, diezich kalm verwijderde. Ik zag hoe de bom de automobiel raakte on een flauwe rookwolk naliet in de lucht. Verder zag ik de bom tegen de neergeslagen kap van de automobiel terugspringen en de volgende automobiel raken. Op dat oogenblik klonk een ge-weldige ontplofflng. Toen ik gezien had, dat de man geworpen had, liep ik op hem toe. Ilij moet mij echter gezien hebben. Hij sprong over de kademuur in do Militsa. Ik sprong hem na. Een policie-agent wilde op hem schieten, maar ik riep den man toe : «Niet schieten. Wij moeton hem levend hebben». Verscheidene agenten kwamen nu ter hulp. Wij gingen voorzichtig te werk, omdat wij vreesden, dat hij een revolver bij zich had. Maar hij had niets in zijn handen en bood ook geen tegenstand. Ten stadhuize. werden de kroonprins en zijno gemalin door den burgemeester en de leden van den gemeenteraad ontvangen. De burgemeester wilde zijne aanspraak beginnen, doch de aartshertog zegde hem met lui-der stem : « Mijnheer de burgemeester, bij mijne aankomst te Sarajevo heeft men eene bom naar mij geworpen. Het is on-waardig. En nu M. de burgemeester moogt gij spreken. De burgemeester liield dan zijne aanspraak, waarop de aartshertog antwoordde. «Het is, zegde hij, met een bijzonder genoegen dat ik hier de verzekering ont-vang van uwe onwrikbare getrouwheid en gehechtheid aan Zijne Majesteit onzen keizer en koning, en ik bedank u, M. de Burgemeester, met vreugde voor de geestdriftige toejuichingen door uwe be-volking ons gebracht. Daarbij, ik zie in deze ovaties de uitdrukking van het genoegen over het mislukken van den aanslag. Ik druk mijne rechtzinnige tevre-denheid uit over de gelegenheid die mij gegeven is om met eigen oogen do geluk-kige ontwikkeling van dit land te kunnen bestatigen, ontwikkeling waarin ik al-toos een groot belang gesteld heb ». De aartshertog voegde er in servische-cro-aatsche taal bij : «Ik verzoek u aan de bevolking mijne hartelijkste groeten over te brengen met de verzekering mijner onwrikbare verkleefdheid». De aartshertog en zijne gemalin waren iets of wat zenuwachtig, doch zeer goed geluimd. Het publiek dat middelerwijl den aanslag vernomen had, brak in luid bravo-geroep los. Na eene halve uur lang het stadhuis bezocht te hebben, wilde de kroonprins zich naar het krijgsgasthuis doen voeren, waar de luitenant-kolonel, door de bom gekwetst, verzorgd wordt. De tweede aanslag. Eene dîme die ooggetuige geweest is van den tweeden aanslag vertelt het volgende : Eene vriendin en ik stonden tegen-over den winkel van Schiiller in de Franz Josephgasse. Spoedig daarop kwamen drie jonge mannen aan met hoeden op het hoofd. Ze droegen versleten klee-deren, zagen er als arbeiders uit en droegen de Servische kleuren aan hun knops-gat. Twee jonge meisjes spraken hen aan. De meisjes, die ons even onbekend waren als de jonge mannen, kwamen daarna naar ons toe en zeiden tegen ons, terwijl zij ons bij de hand vatten : Laten wij naar huis gaan. Ga ook naar huis. Die drie jongens zijn verdacht. Mijn vriendin ging mede, maar ik bleef staan en zag toen, dat een van die drie jongens vooi'tdurend de hand in zijn zak had. Ik zeide toen in het Kroatisch tôt het meisje: «Men moest de policie eigenlijlc op dien man opmerkzaam maken». Op dat oogenblik was de eerste automobiel met de regeeringscommissaris en den burgemeester reeds in snelle vaart voorbij gereden. De drie jongens hadden waarschijnlijk mijne opmerking gehoord, en Princip ging snel voorbij een politie-agent naar den anderen kant van de straat en bleef een paar passen bij den winkel van Schiiller vandaan staan. Op dat oogenblik kwam de auto met den aartshertog aangereden en dadelijk daarop hoorde ik twee schoten vallen, die Princip gelost had. De automobiel van den aartshertog was vlak langs het trottoir gereden, waarop Princip stond. Toen het eerste scliot viel, dat den her-tog blijkbaar in het hoofd of in den hais trof, sloeg de hertogin, die zich buiten-gewoon flink hield, de armen om hem heen en wenkte het publiek toe. Toen de schoten vielen kwamen er van aile kanten offleieren, agenten en gendarmen on ook de menschen uit het publiek op den dader toegeloopen en sloegen op hem los. De aanslag moet bliksemsnel zijn ge-beurd. Vele lieden die in de onmiddeliijke nabijheid stonden, hebben niet eens het knallen der schotten gehoord. De straat is ter plaatse vrij smal, zoodat de moor-denaar van dichtbij heeft kunnen schieten.Het eerste schot doorboorde de wand van den automobiel en drong in de rech-terkant van den buik der hertogin. De tweede kogel trof den aartshertog aan de keel en sneed den strotader door. De hertogin verloor het bewustzijn en viel op do knieën van den aartshertog. Deze laatste verloor, eenige seconden later, ook het bewustzijn. Toen heeft de troonopvolger en zijn gemalin nog een kwar-tier geleefd. Toen de troonopvolger en zijn gemalin in het paleis gebracht waren, werd de hertogin in een kamer op de eerste ver-dieping te bed gelegd en de aartshertog in een kamer daarnaast. Onmiddelijk verschenenen de oflicieren van gezond-lieid dr. Arnstein en dr. Polacco om de gewonden hulp te verleenen. Ook ver-schenen de burgemeester en de andere hooge ambtenaren. De geneesheeren wil-den ether hebben ; daar ze niet voorradig was, ging de burgemeester die in een na-burige apotheek halen. Men zag toen echter dat de gewonden niet meer te redden waren, zegt de Berl Lok. Anz , on liaalde daarom den Franciscaner Pro-vinciaal pater Vromi Hatsevic, uit het naburige Franciscanerklooster, die zoo-wel den aartshertog als do hertogin abso-lutie gaf. De vermoorde kroonprins. Aartshertog Franz-Ferdinand werd ge- j boren te Gratz den 18 December 1863 en was dus bijna 51 jaar oud. Voor den dood van aartshertog Rudolf, zoon van den keizer en kroonprins, werd er over i

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Kempische arbeider: orgaan van den Werkmansbond van Lommel en omstreken behorende tot de categorie Christendemocratische pers. Uitgegeven in Lommel van 1911 tot 1914.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie