Donderdag 2 Juli 1914 Nr 27 Tiende Jaargang DE KLEIME GAZET Ljr-eiiixxstreercL w eeKDiaa Abonnementen worden aangenomen in onze bureelen Kurte Nieuwsiraat 28, en in aile Postkantoren. Afzonderlijke nummers bij Van Tassel, Melkmarkt, Rodants, St-Pietersstraat, Boekh.mdel Flandria, Kathelijnevest en bij al de voornuimsle dagbladverkoopers. ABONNEMENTEN Per jaai' fr. 2.50 l'er nummer fr. 0.05 hedaktie en Administratie 28, KQRTE N i E.UWSTRAAT, 28 A. ÏNT T ""VniA 3B3 R JP" TS 1*5" Telefoon 853 A A X K 0 N DIG IN G E N : 4* liladzi.jde. i«-r kleine repel volfren-: ovf'n'fnkoliist < ;r<><>1 e iiaiikoiuluilnfirpii Het Sport=Leven Het Wereldkampioensehap voor Boksen JACK JOHNSON - Overwinnaar ! Jack Johnson blijft wereldkampioen. Hij overwon Frank Moran te Parijs na 20 rounds. Onze plaat verbeeldt de wereldkampioen in zijn exliibi tic match fe Antwerpen, voor een jaar gehouden. Volksvertegenwoordiger heer Franck naar Kongo De heer FRANCK, die Donderdag vertrekt om een studiereis in onze kolonie te doen Een Benoit=Week te Antwerpen in 1915 De heer WAMBACH, bestuurder van het Conservntorium, maakte het plan etner Benoit-Week in 1915 De Draggs-koersen te Parijs De koersen met deze oude vervoerwagens werden \'erleden week gehouden Boosaardige Wraak Een bekend geneesheer telde onder zijn vele klienten een dame die aan aller- lei ingebeelde kwalen leed en hem onop-houdelijk met haar klaagtonen achter-volgde, en nog wel bij voorkeur in zijn spreekuur, zoodat hij ten einde raad, zijn dienstbode beval, wanneer mevrouw Brun-ther kwam, deze niet een «'t spijt mij, mevrouw, de.dokter is juist vijf minuten ge-leden uitgereden», af te schepen — om t' huis ten minste voor haar veilig te zijn. Op zekeren morgen, toen de dokter, die een zeer uitgebreide praktijk had, in het drukste gedeelte der stad voor de wo-ning van een ernstige zieke uit zijn cou-péetje stapte, klonk hem plotseling uit een sierlijk rijtuig de welbekende stem ; van zijn plaaggeest tegen. — Dokter! dokter! wacht even! riep zij, op dringenden toon, maar de dokter f was Oost-Indisch doof — het hielp hem echter niets, want oogenblikkelijk was de 1 dame uit het rijtuig gestegen en greep den ongelukkige bij zijn jas, met een t hartverscheurend : J — Goddank dat ik u vind ! O, dokter £ — ik ben zoo ellendig, ^ Zuchtend onderwerpt hij zich aan zijn € lot. Een half uur is hij minstens kwijt. t Wel is waar voorziet hij, dat zijn patiente c die toch reeds een zenuwachtig-schelle 1 en doordringende stem heeft, in haar op- gewondenheid dubbel luid zal spreken en ï het voorbijgaand publiek op een lijst van c al haar ziekteverschijnselen zal onthalen — maar hij kan er niets aan doen. Toch waagt hij nog een zwakke po-ging om het dreigend gevaar te keeren. — Zou ik van middag niet liever even bij u... maar zij valt hem in de rede : — Maar, dokter, denkt ge dat mijn toestand zulk een uitstel gedoogt... mijn goede, beste dokter; ik rijd u reeds den geheelen morgen na ; eerst bij u thuis nog voor negenen — maar ge waart heen •— en toen maar op goed geluk verder om u te zoeken. — Ik zeg u dokter, — ik ben doodziek — er zijn nu ook maagkrampen bijgekomen — hevige krampen.... O !... — Zou het werkelijk niet beter zijn , als ik u thuis even onderzocht, zegt de dokter nogmaals, want enkele voorbij- gangers hebben reeds lachend het hoofd omgewend en blijven nieuwsgierig staan — ik beloof u, binnen twee uren..., maar zonder zich ergens aan te storen, vervolgt zij luid en snel : — Ach dokter — ge weet niet hoe ake-lig ik mij gevoel — slapen kan ik niet — mijn eetlust is weg — totaal weg. Ver-beeld ! ik heb van morgen niets anders dan een half mootje gemarineerde harlng kunnen gebruiken ! — Bedenkelijk ! bedenkelijk, mompelt hoofdschuddend de arts, die plotseling een goeden inval krijgt — dadelijk naar huis mevrouwtje, en onmiddellijk in bed. — Heer in den hemel ! gilt de beang-stigde dame, terwijl zij bevend den arm van den medicus omklemt.— O ! ik dacht het al, ik heb bepaald zenuwzinking koorts onder de leden of een longontste-king. — Ach God ! — die duizeligheid en dat koortsig gevoel — het bonst en klop'c in mijn hoofd, mijn pois jaagt — en dan die maag ! O, dokter! als ik hier rr.aar even druk — kijk hier... dan krijg ik een steek, een steek... oei !... De dokter is wanhopig; aan ontkomen is niet te denken en toch moet er een eind aan komen.want grooter en grooter wordt de kring van toeschouwers, die ;rich lachend om de vreemde groep verzamelen. — O ! ik zie het aan uw gezicht, dokter, ge vreest het ergste — en ge weet nog niet eens ailes- Ik heb u nog met verteld hoe de gai mij plaagt, — ik heb sedert giste-ren toch zoo'n leelijken smaak in den mond — Bah !— als dat u eens wist, dokter ! Radeloos ziet de arme dokter om zich heen. Wat moet hij beginnen? Nog langer tôt spot van iedereen daar bijven staan? Neen! hij moet en zal aan die dwaze vertooning een einde maken, het koste wat het wil. Als zijn kwelgeest op-nieuw haar doordringende stem verheft, is ook het laatste overblijfsel van zijn ge-duld gevloden. — Mijn pois slaat minstens honderd-zestig in de minuut klaagt zij weemoedig, en toch ben ik zoo koud als steen — en ailes draait voor mijn oogen.... De arts heeft een verschrikkelijk be-slui't genomen. — Doe de oogen dan eens toe, mevrouw, zegt hij vastberaden om zich heen ziende, zoo — vooral stevig dichtknij-pen ! Sidderend gehoorzaamt zij. — Steek nu eens goed uw tong uit — verder — nog verder — zoo... blijf nu zoo even staan, mevrouw. Wat de wandelaars wel gedacht en ge-zegd hebben, toen zij daar op het drulcst gedeelte der straat een voornaam geklee-de dame in de aangegeven houding za-gen staan; met krampachtig gesloten oogen en wijduitgestoken tong, daar heeft de ondeugende dokter nooit iets van ge-weten, want hij was met een voor hem zeer ongewone snelheid onder de menigte verdwenen. Zwijgend berust hij er in, dat de naam der familie Brunther uit zijn boeken werd gestreken.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.