De legerbode

842 1
06 januari 1916
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 06 Januari. De legerbode. Geraadpleegd op 26 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/8s4jm2408f/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

6 Jamiari 1916 Ntimmer 209 DE LEFERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschîjnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; ieclere coiïipag'riie, escadron of bafcterij orUvatig-t tien. of vijftien Frao.sci.ie eii Nederlarxdsche exeoapLaren. Na 1915 « Ziehier alweer een jaar ten einde, zooals het begonnen was : In zorg, in bloed en leed ; inaar ik verheug mij omdat ik weet dat het doel waarcoor gij strijdt meer en meer in het zicht komt. » Het is met deze woorden dat de Koning Tan Engeland de boodsehap eindigde die liij bij de gelegenheid van Kerstmis aan zijne dappere troepen te land en te water stuurcle. Zij maken .met zuivere oprechtheid de balans op van het •afgeloopen jaar : Een jaar van leed en zorg. ge-durende hetvyelk hel bloed bij slroomen heeft gevloeid zonder aan de bondgenooten de overwinning te bezorgen, maar dat hen zeker nadcr bij het door allen achtervolgde doel heeft gebracht : De verplettering van den vijand. Voor hen die erongewettigde hoop op stelden, heeft het jaar 191S zeker niet gehouden wat zij het wilden doen beloven. Een weinig bene-veld door de gelukkige uitslagen, van de reu-zenveldslagen aan de Marne en in Vlaanderen, al te vroeg overtuigd van de uitputting en de deraoralisatie van den vijand, hadden velen in hun geest de Lente of den Zomer van verleden jaar vastgesteld als het einde van den Duit-schen weerstand. De ondervinding heeft geleerd hoe verkeerd deze al te vroege hot>p is geweest. Tôt nu toe hebben de door den vijand bezette liniën, van af de Noordzee tôt aan de grénzen vanZwitserland, slechts veranderingen ondergaan die zonder in-vloed op den algemeenen toestand bleven. Het ovcrwicht van de bondgeaooten is noch-tacs met eene steeds stijgende duidelijkheid op het VYestelijk front gebleken. Zij alleen hebben werkelijke en duurzame successen behaald te |Neuve-ChapeIle, te Loos, in Artesië, in Champagne, op de Maashoogten en in de Vogeezen. On-danks de reusachtige moeilijkheden die er te overwinnen waren, hebben zij op verschillende plaatsen de vijandeiijkeliniën achteruit gedreven. Het geringc terrein dat de vijand, door het ge-bruik van oneerlijke strijdmiddelen, aan de bondgenooten ten Noorden van Yperen heeft doen verliezen, is onbeduidend. Nergens heeft de vijand de stellingen die bem naeen heviggevecht Werden ontnomen, kunnen terug veroveren.O ver-al heeft hij vôôr zieh een zoo stevigen hinder-paal gevonden, dat hij wel in 1915 aile hoop sehijnt te hebben opgegeven om hem nog ornver te werpen. Aldus heeft zich verleden jaar de mislukking bevestigd, die het jaar, 1914 deed ondergaan aan het pian van den veldtoeht tegen Frankrijk. Men vveet dat dit plan er in bestond door een bliksemsnel offsnsief, de legers van België, van Engeland en Frankrijk. die in het Westen ope-îeerden. buiten gevechtte slellen. Het mislukte Voor goed in de vlaktèn van Vlaanderen. In plaats Van vernietigde legers, zagen de Duitschers in lalo meer en ineer indrukwekkende legers vôôr zich oprijzen. Deze hebben nochtans die over-raacht van huîpmiddelen niet kunnen verkri jgen Weike ernoodig is oîii het vijandelijk front door te hrcken. Maar het is toegeiatente gelooven dat ""16 hun voor goed dit meesterscliap brengén p' ei} vijand weet dit wel. Er zich toe beperkende in het Westen stand te fcouden, heeft de Duitsche staf zich dan verleden }f vi naar ^lls'anc® gekeerd. Met eene behendig-e!^- die het vrnchteloos zou zijn te ontkennen, g ruik makende van de moeilijkheden die onze «ondgenooten onders'onden oui zicii van artille-riêenmunitie-te voorzien, hebben de Duitschers Uostenrijkers hunne onczatriiike strijdmidde-en tegen hen vereenigd. Zij zijn er aldus gelukt, zeker ten koste van zwai'e o fiers, ds t u^sl.s.c,Je légers in Galicië en in Polen achteruit ® yiVen- Zij hebben vestingen en steden ver-®rc|' groote stukken land. Maar hun plan zelf, nn /e ,veri}ie^ig-ing van de Rossische legers be-is i T zooals hun veldtoeht van 1914 misluKt. Want de weerstand van onze bondge-heH 611 ^er(* n^et gebroken. Op de linie waar zij j. Z}J?1 opgesteld, verheft zich een niet te over- zonder het doel te hebben bereikt, waarvoor zij zooveel pogingen hebben aangewend. Na den veldtoeht van 1915, werd dus geen enkelvande legers der bondgeaooten, nochinhet Oosten noch in het Westen, buiten gevecht ge-steld. Wel integendeel, beiden groeien dagelijks op ontzagwekkende wijze aan, en de bedreiging die zij boven het hoofd van den tegenstrever doen bangen, maakt hem ieder uur angstiger, want de tijd die voorbij viiet, wel verre van ze te verminderen, maakt ze ieder uur gevaariijker. Onder de factoren die er verleden jaar hebben toe bijgedragen om de hoogmoedige plannen van den kaiser te'doen ineenstorteu, aïoet men in al-lereerste plaats het ingrijpen nielden van het edele Italie, aan de zijde v;.in de verdedigers van Eer en Recht. Op het oogcnblikdat de vijand aan al zijne effektieven niet to veel had om den strijd op de Oostelijke en de Westelijke fronten vol te houden, lieeft hij het hoofd aan een nieuw ge-vaar moeten bieden en minstens 500,000 man aan de Italiaansche grens immobiiiseeren. Ondanks de reusachtige moeilijkheden van een oorlog in de hooge bergstreken, waar de vijand zijne, ver-dedigingswerfeèn vermenigvuldigd heei't, zijn de Italianen overal in het Oostenr'ijksche grondge-bied binnen gedrongen. lloe langzaam hunne vorderingen ook Waren, zij zijn altijd zeker geweest en hebben den tegenstrever zware veriie-zen toegebracht, aldus voor een g root gedeelte medewerkende aan de geleidelijke uitputting van de krachten van den vijand en aan zijne alge-heele omsingeling. Overal op een onwrikbaren weerstand stni-tend, hebben de rijken van Midden-Europa dan getracht eenen uitweg langs de Balkan-staten te vihden. Met de mcdepiichtigheid van de Bulgaren, hebben zij zich dan plots op Servie geworpen, waarlegen Oostenrijk tôt dan toe slechts alleen had kunnen opereeren om bloe-dige nederiagen op de îoopen. Langs drie kan-ten te gelijkertijd door eene aanzienlijke over-macht aangevaïïen, heeft het kleine heldhaftige koninkrijk, na met bcworrderenswaardigen hel-denmoed een wanhopigen strijd te hebben ge-voerd, ten sîotte wel het onderspit moeten del-ven De versterkingen die de Fransch-Engelsche bondgenooten naar Salonika hebben gezonden, hebben het niet voor den inval van de bai'baren kunnen behoeden. Servie is een nieuw België geworden. Maar zijn leger, hoe zvvaar dezes verliezen ook geweest zijn, werd niet verslagen. Terug getrcSkken naar Albanie en onthaald door de Italiaansche troepen, is het bezig zich op-nieuw in te richten. Van hunnen kant organi-seeren de bondgenooten zich zeer sterk.in het verschanste kamp te Salonika. Een nieuw front heeft zich aldus in den Balkan gevormd, dat nieuwe krachten opsîorpt en eene bedreiging te meer voor den vijand vormt. De aanzienlijke uitbreiding van de fronten zal een van de karaklertrekken van 1915 geweest zijn. Dit is een groot gevaar voor de centrale rijken, want het valt niet te betwijfelen dat 18 maanden oorlog de Duitsch-Oostenrijksche effektieven verschrikkelijk hebben uitgeput en dat hunne menschenreserve op onrustbarcnde wijze lecg loopt. Bij de bondgenooten is het het tegendeel; hunne huîpmiddelen aan menschen zijn nog verre van uitgeput. Groot-Britanje vormt nieuwe legers ; Rusland is bezig miljoenen soldaten af te richten ; Italie heeft nog de helft van zijne beschikbare krachten niet in het strijdperk gesteld. Naarmate de tijd voorbij gaat, groeit de meerderheid van de efTek tieven der bondgenooten op die van den vijand aan, en het is een eerste belangrijke factor in het vooruitzicht op de eindoverwinning. De tweede is de « materieele factor ». Duitsch-land, dat langdurig en wetenschappelijk zijne misdaad had voorbereid, heeft heel zijne vol-maakte nijverheidsorganisatie in het werk kunnen steUen, om een oorlogsmaterieel te scheppen waaraan het de beste van zijne overwinningen te danken heeft. Doch zijne meerderheid in dit opzicht zal slechts tijdelijk geweest zijn. De mobilisatie van de nijverheid werd in Frankrijk, zoowel als in Engeland en in Rusland, uitge-roepen. TaHooze arsenalen smeden dag en naeht 4 trAAn /I r* rvAnTinrmuus ÎY T- — - l*t. hoogte bereikt als hunne vijanden. Het is ecbter eerst heden dat ook deze mobilisatie al hare vruchten begint af te werpen. Weldra zal zij, ook op dit gebied. aan de bondgenooten eene volstrekte overmacht bezorgen. De moreele factor — misschien de voornaamsta want hij is de bran van aile krachten — behoort hun voorzeker. Nii>i * ?ijn hunne soldaten vaster besioten gewee-1 te overwinnen, enzeker-der van de zégèpraaf. A > er de legers verheflen zich de bevolkingén en de regeeringen, die door geen tijdelijken tegen- lag Iienben gewankeld in hun onwrikbaar besiuit om tôt het einde toe te gaan. Integendeel sehijnt het dat, hoe moeilijk net ook is oin den geesel neer te vellen die de were'ld verwoest-, des te hardnekkiger ook de bondgenooten zich zullen inspannen om hunne roemrijke taak tôt een goed einde te brengen. Tegenover dit onwrifebaar besiuit zien wij, integendeel, bij dc.i vijand onmiskenbare teekens van vermoeienis en ontmoedigïng. De Duitsch-Oostenrijksche legers hebben uilgestrekte landea bezet ; en toch beklagen de zoo gezegd zegevie-rende volkeren zich met stijgende bittei-heid. Zij zijn nog nietuitgehongerd, maar de blokus die te danken is aan het volstrekte meesterschap ter zee van de bondgenooten, maakt het leven steeds moeilijker aan de centrale Rijken. En het vo!k wordt woedend en nianifesteert. Het zou vrede wilfen eu durft het bekennen. Wat is natuurlijker? Men had het een oorlog van zeer ltortén duur beloofd, die eene zegepraa^ zonder weerga moest zijn en onmetelijke, rijk dommen als vergoeding voor de geleden opolfe» ringen. Maar de oorlog blijft duren ; en in plaat# van den rijkdom is het het gebrek en weldra zaï het de e'tendezijn. Wat het beg-eerde doel betreft,' men heeft het nog altijd niet "kunnen bereiken; met iederen dag sehijnt het verder verwijderd; de iioop van te overwinnen wordt onduidelijker naarmate de offers in reusachtige verhoudingen verrneerderen. Ook worden de Duitschers eu Oostenrijkers ongerust en beginnen zij te morren. De militaire overheden trachten het volk begoo-chelingen voor te spiegelen ; met opzet vergrooten zij hunne overwinningen, kondigen langs aile kanteri beslissende offensieven aan, dat net ep eindelijk onsamenhangend van wordt. Het volk gelooft ze niet meer ; het tracht veel meer naar den vrede dan naar militaire successen, #Ue tôt nu toe slechts rouw en leed gebracht hebbra. Zoo kunnen de bondgenooten, op den drempel van het jaar 1916, beweren dat zij de klaarblij-kende meerderheid op al de voornaamste dotnei. nen bezitten, of ze ten nûnste eerlang bezitteu zullen : Het moraal van het leger en van de natie, militaire effektieven, ooi-logsmaterieel ; zij hebben de volstrekte beerschappij op zee ; hunne financieele meerderheid is onbetwistbaar, terwijl het bankroet ijeeds op onze vijanden loert. Aan de bondgenooten ontbreekt er niets dat tôt het leven der voikeren noodzakelijk is ; onze tegen-strevers lijden aan eene hevige economisehe krisis. De wil van al de bondgenooten, regeerders en, volkeren, is vaster dan ooit in aUe zielen ge» vestigd. ïen slotte, eu dit is een van de groote uitslagen van het afgeloopen jaar, hebben de staven van de bondgenooten het middel ver-' wezenlijkt om voortaan in voile overeenstemming van gedachten te handelen. Een gebrek aan sa-menwerking in bedrij vigheid op zooveel verschillende fronten is voor hen tôt nu toe eene reden van minderheid geweest. Deze oorzaak gaat Verdwijnen. In het achtervolgen van één zelfda doel, zullen de bondgenooten voortaan ook inni«> ger dan ooit samen werken. Alzoo beschikkende over al de hoofdzakelijke factoren tôt meerderheid die de overwinning vereischt, zijn zij, en moeten zij « mathematisch » zeker zijn van de overwinning, volgens eene uitdrukking die even j.uist als goed gekozen is. En daarom zal niets hen tegenhouden. Zeker, et zal nog veel inspanning noodig zijn, om « het; wilde beest » neer te vellen, dat ons zooveel leed,' veroorzaakt heeît. Wat geeft het, vermits ment vast besioten is, ze te doen en slechts een vrede te onderteekenen. die doçrzegepralende soldaten zal opgelegd worden. De toekoinst hoort aan de bondgenooten.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Toevoegen aan collectie

Periodes