DE NIELENAAR «Leven is Streven1 ■fe Natnmer Ter vc. diging : E nkele vriendert hcbben zich zeker es . « Waar blijft toch ons maandelij, Ja, io. gens, de zaken zijn een weinifj - akken <jevaan, maar nu ge ziet dat ons A- -u: n en nieuwen overjas heeft aangt i \" ge h m ook zijn langdurige luiheid verg Nu hoopt 'e t d ' v > al de Nielenaren er zullen aan eh onderling in betrek- king te blijo■ . h a va ■■ ailes, 't zij kwalijk of ureugdig . > ho rii te houden. De Nieli • voorl n hun bladje vinden het nieuws >• / De jongens uit de dorpen aan ' ,■ -h enkel, zoo zij het bladje begee >es . orgen aan A. V. L., aalm., B 20; Allerheiligen - Allerzielen ! Yoor de c; v de Zieltjcsmaand bij de graftomb* n. Maar we worden aandatkru . >- rjj, onzen Yzerboord zoodanig g. ijgaan, zonder zelfs een groet ! cîi« g> ..lien zijn. Dat deze Novembcrin ig . gedachle doe ont- staan de gra len strijdmakkers uit de vergelelhi >0; nbare onverschillig- heid te trelci la» nis moet bij ons in zege blij \ < ïdige hulde hunne graven vers . morgen gij ! » dat een vriends c en kruis lieeft ge- brand, in or ;rschen. Zij hebben *t ons vooi ' * rven, zoo behooren wij te lev. . ' •<? volbrengen jegens God en Lan.' Nopens ; . Zielemaand, kan ik niet nalaten rs eenige gedachten mede te deelen, - , door een hunner makkers in zijn d< 1 1915 achtergelaten « 't Regent sinds t • het herfstweer wijst er op dat Allerziel is. Maar geene voorbe- reiding op het k< het oogenblik dat de slachterij onzer Jeg , ingericht is kort bij den hoek van het 01 1 rvs dorpskerkhof, loopen menschen en beesU rafheuvels en 't danig veel geloop over 't k ':iof h< ft hier en daar wegeltjes - gebaand die met hc >»<•. wte al breeder en breeder wordend, onmeedi . nd di kleine versierde houten kruisjes neerhalen de tor ben wegvagen. En toch zal 't Allerzielen wc 5 1 ! 't Laatste uur voor de c rste Vespers van Zieltjesdag was de plechtige sto S 1 oerend, zonder lavvijd van wereldsche muziek, w d 11 -I. OfFer vandaag te 11 u. opgedragen, ter intent v„u al de aanwezigen, en van gansch de chrîstenheid, 0 t allen eens deelen zouden in devreugde derHeiligen. « Hoe gïansvol is het inelrijk ! »... En als een laatste vermaning zweefUi ] et in onze hoofden : Ik smeek er Uora, broeders, jft uwer roeping waardig l Sint Pauwel kende zo^wel 's menschen lichtzinnigheid en bekrompen verstand - -t hij er van eerstaf den nadruk op legde, dat hoegenaamd geen versehil niag bestaan tusschen willen en weten. Eer ons willen tôt ernstig willen oversla, moeten we al veel krachten ver-spillen, om ons zelven te overtuigen over te gaan tôt de daad. Wat we zijn, weten wij, en wat wij doen moeten werd ons kiaar aangeduid. Enkel voor God bestaan wij, en niets anders is de reden van ons leven. « Wilt gij tôt het eeuwig leven, onderhoudt de geboden ! » De geboden Gods zijn tuchtschool, maar ook liefde-wet. Dat verstonden de Heiligen op de allereerste lijn. en gingpn op door zelfzucht naar de liefde tôt God. De Heiligen verstonden zoowel hun strijderszending. Zij waren er zoo innig van overtuigd dat hun echte

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.