Ie Jaarganq. — N Si 1 O CENTIEM 7a|aMiaH Qà l.inâ |OiH DE NIEUWE TIJD Orgaan van de MindLerlieidLssociallsten WP FKRL AD Proletariers aller landen, Vereenigt U 1 Karl Marx. Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25, Antwerpen Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven « Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller HET SYNDIKALISME De oorlog heeft de verhouding tusschen syndl kalism en de politieke groepeeringen weer mee; naar den voorgrond gebracht. Het was de gewoonte geworden in bijna ell land dat de politieke groepen, die een samen raapsel waren van al wat maar eenigszins dooi ambitie of misnoegdheid aangetast was, op di groote viool speelden en de syndikaten onderge schikt waren aan de politieke groepen. Dat moestonvermijdelijk tôt eenverkeerd resul taat leiden. En inderdaad hebben wij bij het uitbreken var den oorlog, de zoogezegde leiders dor politieke groepen, die haast nooit eenig verband hielden met de syndikaten, zich uit eigen beweging zien in dienst stellen der kapitalistische regeeringen om den oorlog in voile vrijheid te kunnen voeren Dat waren dan gewoonlijk advokaten of dok-ters die, om een zetel in 't parlement te bekomen. de proletariers wilden vertegenwoordigen. De syndikaten echter hebben in de wereldge-schiedenis een heel andere roi te vervullen dan louter zetels in parlement, provincieraad of ge-meentebesturen te bemachtigen. De syndikaten die de arbeiders samenvatter moeten ook de arbeiders voorbereiden op het nieuw leven dat komen moet. En dat nieuw leven wordt enkel geboren door de vernietiging van wat vroeger was. Hoe zouden die dan een oorlog kunnen goed-keuren, die enkel dient om het kapitalistiscl: belang te dienen ? Hoe zouden die toelaten dat het schoone bloed harer jeugdigste aanhangers vergoten wordt om de heerschappij die haar bedrukt nog langer in stand te houden ? En kunnen de syndikaten dat jonge bloed mis-sen voor haren grooten ontvoogdingsstrijd ? De parlementariërs, ja, die kunnen de ron-kende woorden over vaderlandsliefde en bescha-ving uitspelen. Zij blijven ver achter het front en worden omringd met lauwerkransen. Maar het bloed der gevallenen zal eens om wraak roepen ! De syndikaten moeten terug de heerschappij bekomen en zij alleen moeten beslissen over het wel en wee der proletariërs. De politieke partij mag slechts een uitvoereude macht zijn, geen gebiedende. Want die politiek, soms zoo kleingeestig en persoonlijk, zoo rot en zoo omkoopbaar, doet een weldenkend mensch terugschrikken. De syndikaten moeten ten andere aile arbeiders kunnen omvatten en niet bij voorbaat uitsluiten zij die er een andere filosofische meening op na houden. Wie zich bij ons als anti-godsdienstig aanbiedt, worden dadelijk aangenomen, zonder ooit een onderzoek naar zijn socialistische princiepen in te stellen. Komt integendeel een christen-socialist tôt ons, dan alleen-reeds omdat hij christen is wordt hy ge weerd. Eenmaal ingeschreven in een vakbond of politieke partij, bekommert zich de partij nooit meer om de socialisiische opvoeding harer leden. Het volstaat dat ze niet meer ter kerka gaan om in geur van heiligheid te blijven. Zal nu eindelijk de oorlog ons geleerd hebben dat de sterkte van ons socialistisch verzet tegen den oorlog niet berust bij onze socialistische massa maar wel bij onze socialistisch opgevoô(ie menschen I Het ware voor velen nogmaals eene teleurstel-ling moest de politieke partij zoo dadelijk na den oorlog hare eenzijdige taktiek opnieuw aanvatten en eene partij blijven van anti-klerikale geest-drijvers tôt ons gekomen door loges of andere groepen maardie nog van ver nog van dicht eenig benul hebben van de toekomst van het socialism. D« vrede kon rerassend snel komen moest»n i- aile social isten werkelijk een socialistische opvo sr ding hebben genoten. Helaas ! de geest van den "Vlaamschen arbeidi k wordt reeds van zijne prilstejeugd vermoord doi i- txet papegaaiachtig aaaleeren van vreemde taie ir Te veel is het dan ook vragen aan zulko geeste e na te denken over de economische structuur va >- de wereldorde en hun plaats te leeren begrijpf in die toekomstige wereldorde. [■ Zal de oorlog, zullen de omslandigheden 1 ons eindelijk dien boel kunnen zuiveren ? n Dan ware men nog geneigd den oorlog een we e daadteheeten enhet Vlaamschaktivism een zeg a Jan Prolo. ALLERLEI i. Wie zal de overwinnaar zijn ? Lord Bucmast verklaarde onlangs in liet Engclsclie Hoogerhuis : « De werkelijke overwinnaar (van dezen wereldoo log) zal men slechts 10 à 20 jaar later kunnen kenne Het zal die natie zy n, die best in staat zal zijn de to nemende ontevredenheid te boven te komen, d« dreigenden hongersnood af te wentelen en het vo. te besparen van de ontzettende gevolgen van ee algemeen bankroet, hetwelk Europa bedreigt.» We zullen dus nog wat geduld hebben ! Q ^ Einde van den Ootlsvrede. — Naar wij vernemc heeft het «Nationaal uitvoerend Komiteit van de Labot Pai'ty» van Engeland, op het jaai'lijksch kongres va r 26 dezer, besloten een besluit in te dienen, waarin c « Godsvrede » tusschen aile partjyen voor geëindig wordt verklaard. De • Labour Pai'ty » komt dus eindelijk ook tôt c h overtuiging dat de goevernementeele godsvrede ee zuivere fopperij is voor de arbeiders ! Godsvrede is alleen dan mogelijk als aile wantoi i standen zullen opgeiost zijn.... dat is dus nooit! En niemand zal kunnen staande houden dat gedi rende dezen oorlog de wantoestanden zijn verdwenei n waaronder de arbeidersklasse gebukt gaat ! Om te berusten in de wantoestanden, geschapen doc de fout van het kapitalisme, dat dezen schrikkelijke oorlog over Europa ontketend heeft, is het nooit de tijc Juist nu is het zeker de tijd om het hlasse-beicustzij der arbeiders te verstevigen ! Dit bereiken weze de plicht van elke socialist. 1 Défaitisme. — Door de Amerikaansche justitie wo: den ruim 2000 socialisten en syndikalisten rechterlij vervolgd onder beschuldiging van défaitisme, zooa! ^ de regeeringspartijen het yveren voor onmiddellyke vrede noemen ! Hoeveel woekeraars, volksmisleiders en muniti* j leveraars zouden er al rechterlijk vervolgd zijn g< durende dezen oorlog door de « demokratische» ( republiek der trust-barons ? 3 Prljskamp voor socialistisch Strijdlied. — Sind lang doet zich de behoefte voelen aan een flinke star marsch die onzen aktief-socialistischen strijd karakte riseert. Een drietal boeken, waaronder « Het Kindeke Jezu in Vlaanderen », van Kelix Timmermans, den gevierde schrijver van Pallieter, zouden toegekend worden aa de beste inzenders van strijdliederen. Een prijskamp voor toonzetting der bekroonde lieds ren zou daarna volgen. Jury en nadere bepalingen zullen de volgende wee! bekend gemaakt worden. Vooruit, dichters der Minderheidsgroep, aan he werk ! Een Belgisch Koloniaal leger ? — Over enkelen tij was er sprake van het opriehten van eene Belgisch oorlogsvloot, percies of we hebben nog niet genoeg me onze mosselschuiten ! Nu sohynt het, dat de Belgische regeering beslote heeft een koloniaal leger te been te brengen ! J Een Belgisch koloniaal leger voor onzen kongo, di ongélukkiglijk of ...gelukkiglijk nu in Engelsch handen is ! En dan krygen we in ruil Engeische politie om hie r in het land de orde te handhaven ! Interoationaal overzicht i i De verloopen week is er geene van groote ge 3 vechten geweest, welke eene aanzienlijke front „ verandering teweeg brachten. Op het Westelijl front is den toestand vrijwel denzelfde geblevej en op het Italiaansch slagveld, werd door he " vooruit te zien tegenoffensuf ailes teruggenom> ; i wat ten gevolge der opmarsch ontnomen werd i onaangezien natuurlijk, de duizenden dooden ej . gekwetsten welke weder vielen en het outzagelij] verlies aan materiaal aller aard Doch op politiek gebied werd in bijna al d > Parlementen der oorlogvoerenden de vredesk wes ■ tie weder besproken. En als men al die Kanseliers i «erst* Minister# «a andere Staatsmannen hoort moet men zich onwillekeurig afvragen hoe het mogelijk is dat de oorlog nog voort duurt. Allen zijn om ter meest vredesgezind, allen bewezen voor niets anders te strijden, als voor de verdedi-ging van het eigen land, voor het breedste men-" schenrecht, en voor den meest duurzamen vrede. Elken eenvoudigen mensch moet zich dus af-r vragen of men hier het volk voor de gek houdt r en waaroin, als zij dan toch allen voor den vred8 zijn, zij dan geen vrede sluiten en de wapens niet overal nedcrgelegd worden. Misterie en hooge 1 politiek ! ? 01 schelmerij en misdadige volksfop-i perij, wat is 't ? i Van den kantder Middelmachten werd bij monde van den Ojslenrijkschen eersten Minister Bnrian j niet een nieuw Vredesaanbod gedaan, maar «eene opvordering aan de Entente zich op den weg van oprechte en vast bepaaide oriderhandelingen te begeven en zich te herinneren dat zij — de Middelmachten — nimmer het doel huns strevens door geweld hebben willen verwezenlijken.» 1 Doch met dat diplomatenspel duurt het bloed-vergieten voort en komt er geen einde aan. Zoowat eene wee - geleden schijnt het blad van Clemenceau, «L'Homme Libre» een artikel behelst v te hebben, en dat nog al van de hand van Clemenceau zelve moet geweest zijn, waarin Lloyd George opgevorderd wordt aan de «Alliés» zijne vredes-voorwaarden bekend te maken, daar Frankrijk ' bereid is, van Duitschland vredesvoorslellen te aanhooren, welke een einde aan den oorlog kun-1 nen stellen.» Bonar Law, den Engelsche kanselier van Finan-ciën in eene rede waarin hij mededeelde dat i de « Alliés » aan England reeds eene schuld ' hebben van 1370 milioenen, en waarin hij den ' militairen toestand als boogst ernstig afschildert, l doet toch ook het einde binnen enkele maanden voorzien. « In het naaste paar maanden,» zegde ; hij, « zal de beslissing van den strijd vallen ; . .de i toekomst van ons land en van de wereld han>»t van het naaste paar weken af. » Iii Frankrijk schijat men zich ondertusschen voor te bereiden lot het vorrnen van een nieuw Ministerie met Briand en Barlhou of met aile beide ; daar Clemenceau er niet in gelukt is ze in zijn Ministerie op te nemen zal hij wel voor hen plaats moeten maken. Zou dat ook al eene voor-bereiding tôt den vrede kunnen wezen ? Balfour zegde in het Engelsche Lagerhuis wel dat hij een vrede wilde door strijd tôt het einde, omdat hij slechts voorstellen — indien er gedaan werden — van de Middelmachten verwachte die i onaannemelijk waren of misschien alleen zeer gunstig voor een der Bondgenooten, ten einde te trachten, hen vaneen te sclieiden, doch daaren-tegen willen wij ook rekening houden van een bericht uit Zurich afkomstig, waarin verzekert werd, dat er tegenwoordig een aanzienlijken stap tôt den vrede in gang is, die zoo veel te ernstiger te aanzien is wegens zijne groote geheimzinnig-heid. Er is zake van eene gezamentlijke aktie, bij het einde van het vierde oorlogsjaar, dat men te haat nemen wil om vooral te wijzen op de oor-logsmoeheid die in aile landen heerscht en op de schrikkelijke gevolgen die den oorlog gehad heeft en die den vrede moet doen komen. En inderdaad het is te hopen dat het volk eindelijk eens zij nen wil om vrede te hebben, in aile landen luidop zal laten hooren en er zijn reeds teekens genoeg die er op wijzen dat het alzoo worden zal. Het is. niet in Oostenrijk alleen dat er gebrek is aan voedsel, en Duitschland dat men uithonge-ren moest, heeft dezen bondgenoot nog terdege kunnen helpen, maar er heerscht overal gebrok ea dat de nood ook bij ons nijpende is, onder-vinden wij allen. Zal de nood niet overal de Regeerders de oogen openen ? Doch wat wij nu weder vernemen geeft ons nog meor hoop. Minister Kuhlmann, in den duit-schen Rijksdagde oorlogsdoeleinden besprekende, verklaarde dat « om den oorlog tôt een einde te brengen er eene gedachtenwisseling zou moeten begonnen worden, en betoogde daarbij dat zondur zulkeene gedachtenwisseling er bij de ongelioorde groote van dezen Koalitie-oorlog door zuiuere militaire beslissingen geen volkomen einde aan dezen oorlog kan verwacht worden ». 't Is hetgeen wij al tijd gezegd hebben, 't is wat ook het beste voor het volk zou zijn.'t Ware het zekerste middel tôt het vaststellen van een algemeen wereld-verbond. Een algemeenen volkerenbond moet uit dezen wereldbrand voortspruiten. Een volkerenbond, zooals den oud-Engelschen Minister Lord Grey, hem in eene brochure beschreven heeft, waarin, evenals zich de enk<dingen door wetten tôt eene gemeenschap aaneensluiten, en in gemeen-»chap optreden tegen dengene die die wetten ov©rtr#edt, of ze niet aannemen wil, zich ook de Staten tôt zulk eene gemeenschap aaneensluiten. Een uit weg uit den huidigen toestand is alleen mogelijk wanneer allen deze les uit den oorlog trekken. * * * Ondertusschen heeft de Engelsche regeering aan Troelstra, socialistisch volksvertegenwoor-diger van Nederland en voorzitter van de Beweging tôt eene algemeene socialistische vredes-conferentie, passen geweigerd, om deel te nemen aan het Kongres van de Arbeiderspartij. Wij verwijzen onze lezers naar hetgeen zij verder in het blad uit een uitreksel van het dagblad « Het Volk » van Amsterdam vernemen zullen om eens al het gemein-kleingeestige van een Burger-regeeriug te kennen, Minister Clemenceau is nog altijd op zijnen zetel ; daarentegen is het Oi>stenrijkscheministerie Burian ge vallen. De Poolsche oppositie eu ook wel het voedselgebrek hebben hier veel toe bijgedragen. Burian wilde zonder het Parlement regeeren, doch dati* hem niet medegevalleD. * * * De Bolsjewiki zetten hûnnen strijd voort tegen de tegenrevolutie van Tcheko-Slaven en ontevre-den vroegere bevoorrechten, onderduimsch gesteund door de Entente-staten die er eene eer schijnen in te stellen, deze revolutie te trachten te docn misloopen, met de flauwe hoop het Russische volk weilicht in eenen nieuwen oorlog tegen Duitschland te drijven en ook wel om die groote socialistische Republiek in de kiem te doen stikken. Waarachtig eene eer voor de afstammelingen van de groote fransche revolutie en van de nog vroegere Engelsche ! Cromweii zelve zou er zich voor omkeeren nog in zijn graf als men er hem •en gelaten had. En vooral eene eer ook voor de socialisten die hier aan meedoen ! ? Het kan een tegenhanger vormen van d« uitmoording der Finsche Roode Garde door de Finsche reaciionairen gesteund door een vreemde Mogendheid* Over het gekuip der Entente tegen de Sowjet-regeeiing kuuuen wij hier mededeelen wat het Peterburgsche Telegraafagentschap meldt : De ofïïcieuze «Iswestia» richt zich in een artikel tegen het streven, ojn Rusland zonder rekening te houden met zijn gebrek aan voorbereiding en den afkeer van zyn bevolkuig in een nieuwen oorlog te drijven. Zij schiijft : Zij die tôt dat avontuur ophitsen, dienen te begrijpen, dat zij bij de verwezenlijking van hun plam op den vervyoeden tegenstand van het revolutionaire Rusland zouden stmten. Een schrale troost voor hen zijn deherschenschimmen van verraderlijke socialisten, die zich inbeelden de macht van de sowjets in do lucht te kunnèn laten vliegen, door de vermeende ontgoocha-ling van de massa over de so wjetregeering in de wereld uit te bazuinen. De regeering blyft onwrikbaar in haar vertrouwen, niet alleen zallen zich miljoenen arbeiders en boeren in revolutionaire legioenen veranderen, om in het uiterste geval van nood de macht van de sowjet te verdedigen, maar ook overal zullen de massa's niet dulden dat Rusland tôt een nieuwen oorlog met Duitschland opgeruid wordt. De geallieerden weteu wel, dat, zelfs als zij zich de medewerking van zekere trouwe-loozeelementen bij hun tegen de sowjets gerïclite avon-turen kunnen verzekeren, dat alleen den storm van een burgeroorlog in heel Rusland ten gevolge zou hebben. Misschien is het te laat, om hun op de gevaren van den weg, dien zij betreden hebben, te wijzen. Toch willen wij, vlak voor baslissende gebeurtenissen die aan de geheele geschiedenis een nieuwe richting zullen geven, en in het vooruitzicht van goweldlge rampen en het volkomen mislukken van de aanslagen van het anti-Germaansche verbond vol innige bezorgdheid voor beide partyen onzen ouden raad herhalen : de eenige rechtvaardige, voor beide partyen voordeelige politiek is die, welke de geallieerden er toe brengen zal, de sowjet-regeering te erkennen, het révolutionnaire Rusland te helpen en het bij het herstel van zijn ekono-mische inrichtingen te ondersteunen. De ongelukkige vollcen betalen anders een te hoogen prijs voor d« fouten van hun regeeringcn. . Gelukkig luiden de laatste berichlen dat de tegenrevolutie veldt verliest. Dj tegen-revolu-tionairen slaan wel onderhetgebied vaa Fransche en Engelsche offlcieron, doch kozakken zijn naar de Bolsjewiki ovei'geloopen Trotsky is met de -herinrichrichting van 't Russisch leger bezig. STYAT. Steunt de Nieuwe Tiid ë i

Er is geen OCR tekst voor deze krant.