De Poperingsche keikop: bladje der Poperingnaars in 't leger

1127 0
01 november 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 01 November. De Poperingsche keikop: bladje der Poperingnaars in 't leger. Geraadpleegd op 11 mei 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/5h7br8n792/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Nr 12 Nagezien door de Krijgsoverheid 24.10.17 (Nr 992) 1 en 15 November 1917 Bladje der Poperinggnaars in'tleger ABONNEMENTSPRIJS Poper. Soldaten : KOSTELOOS. Andere soldaten : 1.00 fr. Burgers 2.00 fr. Verschijnt maal te maande BtHEER E. H. Jul. Vanneste, Aalm. D 65 I H. G. Herpelinck, brank. D 195 H. A. Baert, Noordstr., 13, Pop. In een Krijgshospitaal Ik geloof wel dat geen één gekwetste van die zaal nog ooit vloeken zal : een hunner gaf mij den indrnk weer van allen, meen ik : « God vergeve den armen jongen : hij wist niet meer wat hij deed : maar zelfs zoo blijft het eene gruwelijke dood! » Zet nevens dat sterfbed eene moeder, broeders en zusters : ik wil er niet op denken! Oeh, had die schamele duts de gewoonte niet gehad van altijd te "vloeken, bij 't minste dat er haperde, zoo zou hij nu misschien in zijnen stervensnood om zijne moeder geroepen hebben : het had ons doen weenen, maar later zou het zijne moeder getroost hebben te vernemen dat haar kind met dit zoet beeld voor het geheugen naar God zou gegaan zijn. Nu, zal niemand durven zeggen aan zijne moeder hoe de jongen gestorven is : maar elkeen heeft vast in zijn herte besloten zoo niet te sterven, en daarom nooit meer te vloeken. Gelukkiglijk is zulk eene dood uitzondering : meestal sterven onze jongens zooals ze streden : moedig en kalm, gelaten en christelijk : niet zélden is hunne dood de dood van eenen heilige. Nooit zag ik stichlender, stiller afsterven dan dit van eenen jongen, pas negentien jaar oud : ik was van zijne bedsponde niet krijgelijk. Hij had dezelfde gevaarlijke wonde als de makker waarvan ik even sprak : maar bij hem duurde het wikken tusscher, leven en dood zes voile dagen : beteren en weer verminderen deden onze hoop en v.rees afwisselen herhaalde malen : maar hij, een kind nog bijna, leed als een martelaar met den moed van eenen held. Tôt bewustzijn gekomen, na zijne operatie, vroeg hij om berecht te zijn, — voor eene zekerheid, zoo zegde hij : er was immers veel hoop op herstelling. En op zijn verzoek moest de almoezenier elken avond hem zijn avondgebed voorlezen en hem den zegen geven, — zooals moeder doen zou, glimlachle hij zoet. Zijn roozenhoedje, om zijnen hais, bad hij telkens het lijden hem wat rust liet : hij bad om genezing, om verlichting van zijne pijn : maar moeet God er andei's over beschikken, hij was gereed om ailes op te ofl'eren, en metliefde : dat herhaalde hij meermaais.En God schikte het anders dan wij verwachtten : deze uitverkoren ziel wierd ontrukt voor de betoovering van het kwaad : 't was bitter teleurstellend voor ons, niet voor hem : zijn zuiver hert zag klaar dat het eene genade was, eene voorkomenheid van Gods goedheid : en weldra, met hem, voelde iedereen bij dit sterfbed, dat het beter zoo was, zoo God het wilde ! De laatste uur, hoorde men tusschen het onrustig hijgen der beklemde borst en het stil bidden van een paar vrienden, het half-luid (droomen van den stervende die met zijne moeder en tevens met 0. L. V. sprak... Kostbaar afsterven voor Gods oogen, bewijdensweerdig lot voor een christen mensch die zijne uitersten ernstig overweegt. Weze mijn afsterven gelijk de dood van dezen rechtveerdige, bad ik en 'kloofde god omdat zijne liefde in mij versterkt was. Van dit sterfbed ging ik weg met betraande oogen, ja, maar met zoete en troostelijke geheugenis aan dien jongen : onuitwischbaar blijft die in mijn hert en eens, zoo hoop ik, zal de herinnering van die stichtende dood de ouders in hun grievende leed troosten. ....En sederl dien gevoel ik nog meer deernis om den anderen,die stierf al vloeken... E. J. V. VERLOFDAGEN De vlaamsche leus indachtig : Reeht door Zee, heeft de « Keikop » tôt heden in ailes getracht zijne lezers te voldoen. Gode zij dank, kreeg hij niet altijd wat hij vroeg en knipte Moeder Gensuur in zijne tong die haar le lang scheen, toch acht hij zich gelukkig het lot der Poperinghe verlofgangers wat te hebben verbeterd. Doe wel en \ie niet om, Is 't spreekwoord van den wij\e. Vlaamsche strijders van 't Westland komt nauwer in betrekking met uw blad. Vertelt uw gevaartenissen en uw wenschen. Spreekt

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Poperingsche keikop: bladje der Poperingnaars in 't leger behorende tot de categorie Frontbladen. Uitgegeven in Poperinge van 1917 tot 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes