Regiatered &t the General Post Ofhce as a Newspape Telephoon: Central 12 86. G°à en Va<^W . ^ 56 nr /2 Bladzm De Stem uit Belgie Bureel : 55, Russell Square, W.C. % Abonnement: is, 6d, voor dric maanden. Subscription : îs, 6d. for three months. Me Jaargang.—Nr. 21. VRIJDAG, FEBRUARI 11, 1916. Abonnement voor de Vereenigde Staten, 40 cts. ; 1 (\ voor Holland, 1 fl. ; voor Frankrijk, 2 fr. XilCc -Lll* BETREKKELIJKE KALMTE OP ALLE FRONTEN Aan onze Medewerkers. het Fransche comité van katholieken ,r oprichtten, zouden zij dan ook anders KARDINAAL MERCIER S ZEGENING. te werk gaan Zij verklaarden er van Zoohaast er sprake was dat Zijne afgezien te hebben " den Duitschen Eminentie Kardinaal Mercier naar kardinalen, aartsbisschoppen en bis- Rome zou vertrekken, verzonden wij schoppen om medewerking te verzoe- ter heilige Stede eene volledige ver- ken, daar zij van meening zijn, dat zameling van " De Stem." het zuiverpolitiekedoelendeaard der Bij Zijne aankomst te Rome, stuur- polemiek over katholicisme en wereld- den wij een telegram van hulde, van oorlog niet vereenigbaar zijn met de toewijding, van onderdanigheid. waardigheid en de taak van het bis- In dato Roma 30 Januari mochten schoppelijk herdersambt." (Bl. 6.) we volgend telegram ontvangen, dat Intusschen verzaakten zij al dade- wij verheugd zijn onze medewerkers lijk aan dif voornemen. Terwijl de te kunnen meedeelen: Franschen in hun boek brieven had- den opgenomen van Bisschoppen, die J'envoie ma meilleure bénédic- niet zoozeer als medeschrijvers dan tion aux collaborateurs du vaillant wel als "getuigen" van Duitsche gru- " Echo de Belgique " et les remer- welen optraden, drukten de Germaan- cie pour leurs chaleureux homma- sche katholieken in hun boek het tele- ges. Cardinal Mercier. gram af, door HH. EE. de Kardinalen aartsbisschop von Hartmann en aans-1 Wij ontvangen dit telegram in ge- bisschop von Bettinger aan den Keizer voelens van innige dankbaarheid. Het gezonden, en waarin dezen de schrij- is ons eene heerlijke aanmoediging ; vers van het Fransche boek beschul- geen brevet van volmaaktheid zien digden van " laster tegen het Duitsche wij er in, maar eene aansporing om vaderland en zijn roemrijk leger." steeds meer en beter te doen voor God Zij hadden er zich echter niet en Vaderland. " De Stem." aan verwacht, dat zij meteen Jiet optreden uitlokten van de " zwaar beproefde " Belgische bischoppen, Onze Bisschoppen spreken. wier betrekkelijke bedaardheid in hun T „ . „ , herderlijk schrijven zij poogden uit In De Stem uit Belgie îs de Brief onzer . ^ j_ , b ,, . , bisschoppen aan het Duitsch-Oostenrijksch spelen tegen de voortvarendheid Episcopaat afgedrukt. Het is een der merk- van het Fransche KplSCOpaat. Zou waârdigste documenten voor dezen wereld- nu 00k dit ineriipen in de " polemiek " oorlog. M en weet niet wat hierin meest te uJT. S - , j bewonderen valt: de onverschrokken vrij- onvereenigbaar zijn met de waardig- raoedigheid der geeselende aanklacht, of de heid en de taak van het bisschoppelijk kaime en nederige toon der belasterde herdersambt, en enkel een " politiek onschuld, of de îuiste vorm der gebezigde uit t i_ i. drukkingen, of de welsprekende opvordering doel beoogen . Laten we dat eens tôt een rechtmatig eerherstel. Zien : iutidwlijk' ZOH juisl', zo° Het is heel wel zeker dat de Duit-gepast uitgedrukt, dat bijgevoegde verkLann- , . . .. . . . gen gevaar zouden opleveren de kracht der SChe katholieken, die naar Zij bewe- bisschoppelijke woorden te verminderen. Ik ren—hartelijke deelneming gevoelen h,et ongelukkige Belgie," zeer "n herlezen. gediend zouden geweest zijn met het Maar juist bij het lezen kan men zich som- stilzwijgp.ri onzer bisschoppen ; en dt^T* ttd^iSÎ ïïS&TS dezen zouden vanwege het katholieke zijn, zullen wij in "De Stem" eenige be- Duitschland mets dan lot mgeoogst schouwingen over den Brief onzer Bisschop- hebben, indien zij zich Wilden opsluiten **£ berorgdern of volzinnen tusschen j? <>m daar de haakjes staan, zijn deze ontleend ofwel aan Ongelukklge en bedroefde geiOOVl- den Brief zelf, ofwel aan het boek: "De gen aan te sporen tôt deemoedige liid- Uuitsche oorlog en het katholicisme," het yqarniipiri nnrler h H- Dni1-=:rh> rnU- pr> Duitsch verweer, waarop onze bisschoppen zaamfteid onder net JJuitSCiie JUK, en herhaaldeiijk zinspelen. tôt dankbaarheid aan God dewijl zij Toen de Fransche katholieken, als gespaard bleven van nog " vreeselijker antwoord op de uitdagende schriften gevolgen van een modernen oorlog " ! van Duitsche zijde, hun protest in de Maar de Belgische bisschoppen be- wereld zonden onder den titel: "La hooren niet door Duitsche katholieken guerre allemande et le catholicisme," gewezen te worden op hunne plichten. ontstond onder de Duitsche katholie- Zij kennen die : zij weten dat zij een ken een blakende verontwaardiging. " herdersambt " te vervullen hebben Zij " bejammerden het " niet alleen, en instaan voor de eer en den goeden dat men het " aangedurfd " had hunne naam hunner kudde ; zij weten, dat zoo vrome soldaten van " schandelijk- zij, als volgelingen van hunnen Mees- heden " te beschuldigen, doch vooral ter " getuigenis moeten geven van de dat zelfs Kerkvoogden tôt zulke waarheid," en dat zij bij hunne wijding aanvallen van hartstochtelijken haat aan God en aan de Kerk beloofd —anders (konden zij) het helaas niet hebben nooit " van de waarheid af te noemen—hun gezag geleend hadden." wijken," en " noch aan macht noch aan (Bl. 4). In hun verweerschrift, dat vrees toe te geven," wanneer het er zij tegenover het Fransche werk stel- om gaat die waarheid te verkondigen. den, en in het comité dat zij tegenover Zij kennen overigens de lessen der geschiedenis. Gelijk een S. Lupus en een St. Léo het hoofd dorst en te bieden aan Attila, of gelijk een St. Ambrosius den toegang zijner Kerk dorst te ont-zeggen aan Theodosius, den moorde-naar van Thessalonica's burgers: zoo durven ook onze bisschoppen den Duitschen Keizer onder de oogen zien en hem van meineed en lastertaal beschuldigen ; zij, vreezen den revolver niet der Duitsche bevelhebbers en der Duitsche soldaten, en luide roepen zij hun toe : " Gij hebt ons België gemar-teld, gij hebt vijftig onschuldige pries-ters en duizenden onschuldige burgers wreedelijk om het leven gebracht ; gij hebt verwoestingen aangericht, bran-den gesticht, heiligschennissen bedre-ven ; uwe schelmstukken schreeuwen ten hemel om wraak..." En terwijl zij aldus spreken vreezen zij niet dat de wereld hun een mis-plaatst " nationalisme " zal te laste îeggen> noch hun het verwijt zal toe-sturen, dat zij den godsdienst verwar-ren met de politiek. Zij vreezen evenmin, dat zij onvoorzichtige " klan-ken laten hooren die prikkelend moeten werken " op hunne hoorders en in dezer gemoed " de verbittering " zal doen toenemen. Het zijn integendeel woorden, die sussend werken op ver-ontwaardigde harten ; omdat hier een weerklank wordt vernomen van de Goddelijke Gerechtigheid. o In het kamp te Soltau. Onderstaand stuk werd door de Duitsche overheid aan de in België verschijnende bladen medegedeeld. Alhoewel we ons niet kunnen verantwoordelijk stellen voor den in-houd. toch, denken we, dat vele Belgen hier in Engeland, bijzonder dezen van wie bloedverwanten in Soltau gevangen zijn, met belangstelling het verslag der H.H. Falmagne en de Thysebaert zullen lezen. (Red.) Ondergeteekenden, Baron de Thysebaert, gouwraadslid te Jambes (Namen), en Dr, Falrnagne, gemeenteraadslid te Namen, be-schouwen het als een plicht, nadat hun toe-gelaten werd het krijgsgevangenlager te Soltau, bij Hannover, te bezichtigen, den ouders dezer gevangenen hunne verschillende indrukken over dit bezoek mede te deelen. Allereerst leggen zij de verklaring af, dat hun als voorwaarde niet opgelegd werd een verslag op te maken. In het schrijven van het Duitsche Bestuur aan den heer Burge-meester der stad Namen gezonden, waarin deze toelating vervat was, werd uitdTukkelijk gezegd, dat bij een mogelijk verslag vanwege de bezoekers verwacht werd, dat deze vrij en volstrekt vrijwillig zouden spreken. Overeen-komstig dit verlangen, hebben wij de volgende bevindingen neergeschreven, in volkomen openhartigheid zeggend wat ons heeft vol-daan, tevens met dezelfde vrijmoedigheid opgevend wat wij zouden wenschen aan ver-beteringen te zien ingevoerd. Om geleidelijk te werk te gaan, zullen wij achtereenvolgens onderzoeken : i, den gezondheidstoestand ; 2. de voeding; 3. de inrichtingen. 1. GEZONDHEIDSTOESTAND. Het kamp bij Soltau ligt op vier kilometers van deze stad af te midden eener zandige vlakte, met dennenbosschen bedekt, zooals onze Kempen, vooral die in de nabijheid van Beverloo. Het is eene gezonde streek ; zelfs de winter, naar het zeggen onzer gevangenen, is er niet strenger dan ten onzent. I Bij onze aankomst stroomen onze landge-nooten naar ons toe, gelukîdg de hand te kunnen drukken van mannen, die uit het geliefde vaderland komen. Wij verheugen ons in hun goed uitzien, den glans van gezond-heid en moedige gelatenheid in hun wezen. Na de eerste begroetingen, beginnen wij met de bezichtiging van het Kamp, onder het geleide van den gezagvoerenden generaal, evén als de inrichtingen, die er bij behooren. We moeten hier hulde brengen aan het hoffelijk onthaal, dat ons te beurt viel ge-durende dit bezoek en erkennen, dat ons aile gemak werd gegeven, opdat dit zoo volledig mogelijk ware. In onze volgorde zullen wij dus eerst van de stortbaden, de ontsmettings- en zieken-zalen spreken. De gevangenen moeten ten minste eenmaal per week onder het stortbad ; vele doen dit meer en enkelen zelfs elken dag. De toestellen voor het wasschen van het linnen, het ontsmetten van de kleederen en het lichaam staan in niets bij de nieuwste-toestellen in onze gasthuizen ten achter. De ziekenzalen zijn zeer breed en luchtig^ gebouwd. Vier paviljoenen afgezonderd lig-gend, zijn bestemd om innerlijke-, uiterlijke ziekten, tering- en typhuslijders te ontvangen. De generaal, die ons in begeleiding van den doktor van dienst deze inrichtingen liet zien, kwam zelf op een zeer belangwekkend vraag-stuk te spreken : namelijk het naar huis zen-den van de soldaten door ziekte ongeschikt voor den dienst geworden. Dit terugzenden hangt alleen van de voorwaarde af, dat de zieke opgeeischt wordt. De lijst dezer zieken ligt op het General-Gouvernement te Brussel. Kon deze lijst de verschillende bestendige afvaardigingen medegedeeld worden, dan zouden deze, 't zij rechtstreeks, 't zij door bemiddeling der Burgemeesters ,der gemeen-ten, waar de zieken te huis hooren, om de vrijlating van deze kunnen verzoeken. Het spreekt van zelf, dat elke gemeente op zich zou nemen, om in het onderhoud te voorzien, van hen, die" onbemiddeld zouden zijn. Degenen, wier ziekte zou kunnen een gevaar voor hunne huisgenooten worden, zouden in een gasthuis opgenomen worden. Wij hopen, dat dit naar huis zenden zonder verwijl zal geschieden en de gemeentebe-sturen de handen zullen ineenslaan om dit te bewerkstelligen. 2. DE VOEDING. Volgens de ons verstrekte uitleggingen, wordt de hoeveelheid zoo berekend, dat ze de vereischte warmtegraden voor de gezond-heid oplevert. Is dit wel volstrekt genoeg om twintigjarige mannen te voldoen? Dit gelooven, ware wel weinig deze kennen. Ook wordt de aankomst der kleine pakjes en der groote zendingen met vreugde begroet. Groot is de ijver der Belgische gezinnen en der opzettelijk daartoe gestichte komiteiten geweest, om in breede mate in de behoeften onzer landgenooten te voorzien. Er zijn zelfs misbruiken geweest, we moeten het erkennen. Met eigen oogen hebben wij overvloedige ophooping in de bergplaatsen gezien. Deze misbruiken (we bedoelen de post-pakjes) hebben steeds een weerwerking-veroorzaakt. Is deze nu niet ver gegaan? Wij veroorloven ons eenvoudig de vraag te stellen. Volgens het gevoelen der opgeslo-tenen, die wij ondervraagd hebben, zouden drie zendingen van 5 kilogram per maand naast drie postpakjes per week, aile eischen voldoen. Deze maatregel, mits streng in acht genomen, zou uiterst wel, zoo door de gevangenen als door de gezinnen, onthaald worden, wij twijfelen er niet aan. Om ons van de deugdelijkheid van het voedsel te overtuigen, hebben wij van het brood, en de soep geeten, die juist opgédiend werden. Deze was goed en volgens het zeg-gen onzer mannen, is zij enkele dagen. zelfs uitstekend ; enkele andere dagen smaakte ze hun minder. Dit is het geval, ^olgens het oordeel van allen, met boontjes en vischsoep. Ten aanzien van deze eensgezindheid, ander.s wel zeldzaam in zake smaak, ware het wel-licht raadzaam deze beide schotels te ver-vangen door zulke, waaraan onze soldaten meer gewoon zijn. Wij hebben op goed valle 't uit een broo l uit den hôop genomen en gevonden dat het

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.