I Eerste Jaargang N°. ÎO Woensdag ÎO Fettruari 1915 5 Cents DE VLAAMSCHE STEM ALGEMEEN BELGISCH DAGBLAD Een volk zal met ver gaan! Eendracht maakt macht! REDACTIEBUREEL: PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. - TELEFOON No. 9922 Noord. De Vlaamsche Stem verschljnt te Amsterdam elken dag des morgens op vier bladzijden. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling : Voor Holland en Bel'gië per jaar / 12.50 — per twartaal / 3.50 —■ per maand /l.iiô, Voor Engeland en Frankrijk Frs. 27.50 per jaar — Frs; 7.50 per twartaal — Frs. 2.75 per maand. Hoofdopsteiler s Mr. ALBERIK DESWARTE Opstelraad : CYRIEL BUYSSE - RENÉ DE CLERCQ — Mr. LODEWIJK DOSFEL Mr. JAN EG3EN. - ANDRE DE RIDDER Yoor ABONNEMENTEN wende men zich tôt de Administratif Tau het bïad : PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. Voor AA2ÎKONDIGINGEN wenda meu zich toi de Firma. J, H DE BUSSY, ROKIN 60, AMSTERDAM. ADVEKTËNTIES: 25 Cents per regel Korte Inhoud. le b I a cl z ij d e: De wrejedlieid van den Oorlog. — Cyrie 1 Buyssc. Kleine Kroniek. Pangermanisme ? — Alberih Deswartc. En nochtans de Wacht. — Jac. van Looij. Teutoonscho Oorlogsoverpeinzingen. 2e bî adzijd e: Uit het Vaderland. De beVoorrechting van België. Brieven uit De Panne. Uit de Kampen. De Wondernacht. (1) — C. van Bug g en-haut.3e b 1 a d z ij d e : De Europeesche Oorlog. De Duiteche Zée-nota. Telegrammen en Berickteu. 4e b 1 a d z ij d e : De overgave van Antwcrpen. — Emmanuel De JBom. Overziclit l'an Tijdschriften. Kunst. Voor de Uitgewekeneii. De Nobel-prijs voor België. Ouzo soldaten vragen. Brievenbus. MrseielivaiiÉiiSorlog, Niet steeds en niet alleen bieden de groote, bloedige slagvelden een akelig sçhouw-spel van den oorlog. Soms spreekt een kleinere gebeurtenis, — klein in verhouding tôt al het groQter-gruwelijke — boekdeelen. Dezer dagen on-tving ik een boek uit Amerika, getifceld: Fightwg in Flanders, Het is geschreven door Alexander Powell die, als oorlogscorrespondent van de New-York Woïld, den veldtocht in Vlaanderen meemaakte. Hij bezocht o. a. in gezelschap van den fotograaf Thompson, het leger van generaal von Boehn. Zij zagen een eindelooze reeks zware kanonnen voorbijtrekken en Thompson zei, tôt den Duitschen officier die hem begeleidde : — Prachtig, die artillerie; en ik geloof ook we] dat ze flink werk zal verrichten ! Maai hoe vond u het schieten van onze (Ameri-iaansche) kanonnen te Vera-Cruz? Voor aile antwoord gaf de Duitsche hoofd-man een bevel en een der oprukkende stuk-ben werd uit de rij gehaald en op korten •afstand in stelling gebracht, Een oude, houten molen stond daar ergens een uur vandaan dp een heuvel in den wind te draaien. Daarop werd het kanon gemikt en met één enkelen granaat was de molen tôt splinters geschoten. — Knap gedaan! juichte Thompson: * * * Zoo iets, -— een eohte gruweldaad — is Jus gebeurd bij wijze van aardigheid en ronder dat de Duitscher, noch de Amerikaan, door den oorlog gewetenloos geworden, zich ffellicht bewust waren dat zij een gruwel-laad bedreven. De molenaar, die daar rustig aan het werk tfas, zonder aan vechten te denken, zonder «elfs te weten dat er troepen of kanonnen 'n den omtrek waren, werd waarschijnlijk *>p zijn molen doodgeschoten. Zijn eigendom was vernield, zijn vronw, zijn kinderen veduwe en weezen, mochten nu, als weg-^ejaagde, havelooze bedelaars, met den gruwelangst op 't lijf, de velden in loopen! Een aardigheidje, een grappig intermezzo •usschen ernstiger bedrij ven; eens even aan iien Yankee laten zien, dat de Duitsche canonnen in Vlaanderen waarachtig wel zoo iuist konden mikken als de Amerikaansche kanonnen te Vera Cruz» 't Is waarlijk zielsverheffend, zoo'n oorlog * CYRIEL' BUYSSE. * Onlangs uityoerig in Dt Vla-amschc Stem Kleine Kroniek. J . Een bedorven vers in de ^Vlaamsche Leeuw". We ont-vangen van onzen vriend en m'ede-werker Dr. A. Jacob volgenden brief, die zijn opstel over „De Vlaamsche Leeuw", in ons vijfde nommer versebenen, aanvult. D e n H a a g, 7 Febr. 1915. Geachte Redactic, Mag ik zo vrij zijn, naar aanleiding van de door U in Nr. 5 • van de ,,Vlaamsche Stem" gepubliceerde tekst van de ,,Vlaamse Leeuw" een opmerking temaken? De aan-hef van de derde strofe luidt daar : Hij strijdt nu duizend jaren Voor Ylaanderen's dicrbaar lof. Talloze mâlen hebben wij aldus in Vlaan-' deren, met name te Antwerpen, horen zin-gen. Nochtans is de door mij gekursiveerde tekst bedorven. Toen ik hefc vorige jaar op de Gentse Universiteitsbibliotheek Van Peene's manuskript van-de Leeuw, uit 1847, in han-den krceg, trof- het mij, dat hier de ge-wraakte regel luidde : Hij strijdt nu duizend jaren Voor vrijheid, land en God. Na onderzoek blekén ook het door het IVillenisfonds in 1891 uitgcgeveir . ,Neder-landsch Liederenboek" (Doel I, blz. 82) en onze jnooie nationale liederschat, het door F. R. Cjoers ïrzn. uitgegeven ,,Liederboek voôr Groot-Nederland" . (Deel I, blz. 6) de.tekst uit het handschrift, d.i. de juiste, te hebben. Waarom zpucîen wij ons nationa-al lied niét gaan zingevi, zoals V ân Peeu e liet geschréven heeft : Met oprecht^^aamse groeten, Uw dw. A. J-iCOB. Roosevelt 'en België. Van de hand van ex-president Roosevelt behelst ,,American Magazine'' een heftig artikel tegen de regeering te Washington, diè, naar 't oordeel van Roosevelt, niet krachtig genoeg is opgetreden ten voordeele van België. Toen, in Augustus van 'tvorige jaar, het Panama-kanaaî werd geopend, schrijft Roo-©ervelt, heibben wij Cclumbda 25 miliioen dollar betaald. Indien op dit cogenblik de Vereoiiigdo Staten atn iemand 25 miliioen dollar moesteii behalen, dan zoû het aan niemand anders dan aan België zijn. Maar de regeering heeft verzuimd ten gunste van België op te tredeu. Toen de Haagsche Conventie, die de Ver-eenigde Staten mede hebben onderteekend, geschoaden werd en <.-eze schending den on-dergang van België tengevolgo had, was het°oogeablik voor deze Staten gekomen om in te grijpen. Van aile beschaafde mach-ten, die geenerlei onrecht hebben geplecgd, heeft niemaaid in den loop van de vorige eeuw zoo vreeselijk geleden als België. België had niet de -geringste schuld aan de ramp die het getroffen heeft. De Vereenigde Staten hebben hun plicht verzuimd, op te komen voor het Internationale recht en den internationalem vrede. Indien de Vereenigde Staten meenen, be-sluit Roosevelt, dat er aanleiding toe be-staat 25 miliioen dollars weg te schenken, laat het dan niet in 's hemels naam zijn aan vreemde agenten die gepoogd hebben, raaar zonder succès, oiis te schandaliseeren, maar laat het zijn aan de mannen en vooral aan de vrouwen en kinderen die zoo vreeselijk liebben geleden, ik! meen aan de inwo-ners van het kleine dappere België. Lord Kitchener over de Schending der Belgische Neutraliteit. Heb Engelsche weekblad ,,Saturday Eve-r.ing Post" behelst een persgesprek met Lord Kitchener van den Amer:l:aauschen corlogscorrespondent Irvin S. Cobb, die tijdens den oorlog in Duitschland verble-ven heeft. Kitchener stelde den correspondent de \Taag, hœ de DuitSchers hun optreden te-genover België trachtten te rechtvaardigen. Deze zeide dat de Duitscher a het in den be-ginne openlijk hadden betreurd, dat zij uit militaire noodzaak gedwongen waren ge-weest de Belgisohe onzijdigheid te schenden. Thans echter werd algemeen de bewering vernomen, dat uit het te Brussel ontdekte geheime dossier (het z.g. ÏBarnardiston-docu-ment) gebleken was, dat België moreel en wel met Frankrijk en Engeland verbonden was, zoo voor als tijdens de vijandelijkhe-den. Kitchener merkte hier op: (,Met an-dere woorden hebben de Duitschers eerst dàn gepoogd zich een alibi te verschaffen, als reeds de misdaad gepleegd was. Wat de waarde van het alibi verzwakt zondêr de daad te verontechuldigen. Een treurige ver-dediging is het, die moet gewijzigd worçlen in diu Ioojî vm ^ jcroooeJ'-1 Het vrouwenslot bij Wervik. Nog uit de Vlaamsche folklore... Een bejaard mai trok op een avond voorbij een heuvel bij Wervik, en vond daar een schoon kasteel etaan dat hij er vroeger nooit bemerkt had. Doùr nieuws-gierigheid gedreven, klopte hij aan. Een mooic vrouw opende de deur en bracht hem vriendelijk in een prachtige zaal. Deze zaal was vol mooie vrouwen, mooier dan hij er van geheel zijn le.ven. gezien had. Op hun verzoek nam hij plaats aan den disch. Spoe-dig werd hij gewaar dat de aangeboden spijzen geen zout bevatten. ,,Mag ik u wel om een beetje zout bidden vroeg hij. Oogenblikkelijk was het slot met het heele gezelschap verdwenen, en de man zat boven op een hoogen boom van waar hij elechts met-moeite weer beneden geraakte. Hoe de ,,81110^" gedoopt werd. Het ,,Chemnitzer Tageblatt" verhaalt op welke wijze het pantserschip ,,BKicher'', dat tijdens den jongsfren zeeslag in de Noordzee in den grond werd geboord, --edoopt werd. De bedoe-ling was het te heetén naar den uit de Napoleonisclie oorlogen bekenden Generaal B 1 u c h e r, die, toen de geallieer-den den 3den Juni 1814 voor de eerste maal Parijs bezetten, door den Koning van Prui-sen als Vorst Bîiicher von Wahlstatt in den adelstand verheven werd. Naar Duitsche gebruik moest het schip worden gedoopt door een nakomeling van den man, aan wiens gedachtenis de naam van het schip huide bracht. In dit gevàl was het een dame, die toen zij het doop-formulier moest uitspreken, dit ongegeneerd in 't Engelsch deed en tôt groote verslagen-heid der aanwezigen het schip doonte met den naam ,,Blutscher". Alleen de aan-wezigheid van den Keizer belette, dat de misgenoegdheid luide tôt uiting kwam. De ,,Bîiicher" liep in 1908 van st-apel. Het jaar tevoren was de oudste zoon van den tegenwoordigen Vorst Blùcher von Wahlstatt in het liuwelijk getreden met Miss Evelyn Mary Stapleton Breiherto n, die hij in Engeland, waar* hij lange jaren heeft gewoond en thans nog woont, had leeren kennen. Ongetwijfeld door deze dame werd het onlieilspellende doopformulier uitgesproken. De magere dagen voor Duitschland. Ondanks al hunne verzekeringen, dat er geen tekort aan proviandeering zou voor-komen, geraken de stocks van de vijanden toch op. Na Duitschland, maakt nu ook Oostenrijk-Hongarije een bekendmaking openbaar, waarbij het aangeven geëischt wordt der voorraden metaal en legeeringen, o.a. van aluminium, antimonium, lood, chroom. ko}>er, messing, nikkel, wolfram, tin en tinlegeeringen. Het voorsclirift van den Hongaarschen minister van Nationale verdediging be-paalt, dat deze metalen en legeeringen voor oorlogsdoeleindeii in beslag genomen kun-nen worden. Het voorschrift van den minister van Handel bevat bepalingen over het gebruik van een deel der aangegeven voorraden voor particulière bedrij ven. We hebben ook kennis van de regeling van het nieuw broodkaarten-regiem, dat te Berlijn is ingevoerd. Ongelukkiglijk lijden ook onze arme Belgische brœders onder de schaarschheid die Duitschland aan zij ne bevolking moet opleggen. Te Brussel en in vele andere plaatsen is de brood-verdeeling streng beperkt. En ook hun geld raakt op... Aan de Bulgaren, welke ze nochtans met aile ge-weld langs hunne zijde willen trekken, hebben zo zelfs de leening van 500 miliioen niet kunnen toestaan, die door den Balkan-staat was aangevraagd ; Bulgarije is met 150 miliioen franks afgescheept. En daar-voor moet Duitschland zelf oene nieuwe oorlogsleening sluiten... Oproep voor Curaçao. De heer S. van Lier.Ez., de gekende secretafis-penningmeeste'r van het Algemeen Nederlandsch Verbond, afdeeling Amsterdam, op wiens groote toewijding en warme sympathie de Vlamingen altijd rekenen mochten, schrijft ons een en ander over den toestand in de Nederlandsehe kolonie Curaçao, waar er op het oogenblik groote nood lieerscht. Het Steuncomité van Curaçao doet een beroep op ons aller medewerking. Wij dur-ven hopen, dat de Vlamingen, die bij de Noord-Nederlandsche taalbroeders zulke groote en gulle gastvrijheid mochten genie-ten, ook op hunne beurt iets zullen bij dragon om te lenigen in de mate hunner beste krachten, waar geleden wordt. Giften te zenden op 't adres van den heer S. van Lier Ez»- Nassaukade 358â Amsterdam Eene Heldin. We iezen in ,,De Nieuwe Amsterdam-mer" volgend verhaalt je van eene Roode Kruis-zustér, offer van liefde naast de vele offers van haat, in dezen oorlog : ,,De taak van de verpleegster te velde, de zoogenaamde Roode Kruis-zustér, is vol-st-rekt niet zonder gevaar ; wie dat meent heeft het bij het verkeerde eind. Niet alleen worden herhaaldelijk verple-gingsinrichtingen door explosief-kogels ge-tioffen, bij ougeluk, maar ook de niet-s-ont-ziénde kwaadwillighedd van verwilderde soldaten bedreigt soms het leven der moedi-ge vrouwen, die soms zelfs niet veilig zijn, w anneer zij over het verlaten slagyeld gaan, om de gewonden op te sporen. Menige vejrdWaalde lcogel heeft een dier dappere viouwen getroffen. Een der laatste slacht-offers van dit gevaarlijke liefdewerk was de Russische verpleegster Ludinda Mexinski, die dezer dagen te Odessa overleed aan woaidinfeotie. Ooggeftuigen harer praestaties beschrij-ven deze zuster als een heldin. Zonder eeni-go vrees voor eigen leven, was zij cveral voor aan, waar zij helpen kon. Reeds in Augustus was zij gedurende het gevecht te Gumbmnen in de voorste rijen en ontving, tervi'ijl zij een ernstig-gewonde soldaat op het slagveld hulp verleende een kogel in de hand. Nadat zij liersteld was, werd zij. geplaaftst aan het Galicische front, waar zij tijdens drie hevige geveohten vcortreffelijk wt rk verriclitte. In een dezer gevechten, bij Rsgow-Tuschin vertoefde zij . gedurende 17 uur in de vuurlinie. Toen toog zij naar Zuid-Polen, waar zij de bestonning van Petrokoff door de Oostenrijkers bijwoonde. To-etn. zij de stad verlie'fc, werd zij in den scliouder gewond, en de wond, die aan-vankelijk slechts onvoldoende behandeld kon worden, had een algeheele infectie en-daardoor haar doed ten gevolge." De schending van de Belgische neutraliteit. Het dagblad ,,Le Journal de Genève'"' pu-bliceert een nieuwe en belangrijke bijdrago aan de diplomatieke documentatie met be-trekking tôt de schending van de Belgische iieutrâliteit. Het-is <Ie tekst van het laatste gesprek, dat baron Beyens, minister van België te Berlijn, gehad heeft met'den heer Von Jagow, minister van Buitenlandsche Zaken, op den 3den Augustus, den dag na het Duitsche ultimatum aan België : ,,De minister van België had nauwelijks eenige woorden gesproken, of de heer Von Jagow riep uit : — ^Geloof mij, dat het met den dood in de ziel is, dat Duitschland besluit de neutraliteit van België te schenden, en per-soonlijk doet het mij heel veel leed. Maar wat is er aan te doen? Het is voor het Keizerrijk een quaestie van" leven of van dood. Willen do Duitsche lezers niet tus-schen het aambeeld en den .hanter torecht-komen, dan zullen zij eon grooten slag naar Frankrijk's kant moeten slaan, om zich daarna tegen Rusland te keeren. — Maar, zei baron Beyens, de grenzen van Frankrijk zijn uitgestrekt genoeg om den doorgang over Bels^ië te doen vermijden. — Ze zijn te goed versterkt. Wat vragen wij overigens ? Eènvoudi? dit : ons vrijen doorgang te laten, uw spoorwegen noch uw tunnels te vernielen en ons de versterkte plaatsen te laten bezetten, die wij noodig liebben. — Er is, hernam da-deliik de minister van België, een zeer g^makkelijke manier om het eenige antwoord te fornvuleeren, dat die vraag met zich zoû kunnen voeren : stel u voor, dat Frankrijk dezelfde uitnoodiging tôt ons had gericht en wij die hadden inge-willigd. Zoû Ihiitschland niet zeggen, dat wij het lafhartig hebben verraden? Toen de staatssecretaris het antwoord op deze zoo precieuze eerste vraag schuldig bleef, vervoîledigde baron Beyens zijn ge-dachte:—Hebt u, ondervraagde hij, ons ten minste iets te verwijten? Hebben wij niet altijd, gedurende driekwart eeuw, tegen-over Duitschland, evenal3 tegenover aile mogendheden aile plichten van onze onzijdigheid vervuld ? Hebben wij Dtoitscliland niet aile blijken van loyale vriendschap ge-geven ? Tôt welken prijs wil Duitschland dat ailes betalen? Door van België het slagveld van Europa te maken, terwijl men weet, welke vefwoestingen en rampen de moderne oorlog met zich sleept.... — Duitschland kan België niets verwijten, en België's liouding is steeds ^olmaakt correct g^eweest. Erken dan, hernam ' baron Beyens, dat België u geen ander antwoord k^n ge'/en dan het u gedaan heeft, tenzij het zijn e<*r wil verliezen. Het is met de naties evenzoo gesteld âls met de individu's, 'en er is voor de volkeren geen andere soort van eer dan voor de burgers. U moet het erkennen, drong baron Beyens aan, het antwoord moest zïjn v^at het is. — Ik erken het als partikulier persoon, doch als staatsmau heb ik geen pieenjng uit te Pangermanisme? Het blijkt, dat nog meer dan eens zal moeten worden weerlegd het verwijt, ook nu nog de Vlaamsche Beweging aangewre-ven, dat zij met het pangermanisme heeft geheuld ! Een Gentsch hoogleeraar hoorde ik zijne pleitrede tegen de vervlaamsching... zijner school besluiten met dezen volzin à panache : ,,Wacht U,.dat uw leuze In Vlaanderen Vlaaimoh eens omgekeerd worde in deze : In België// Beutsch!" Nu, haalde ik alléén mij ne meening liier-omtrent aan, dan zou men opwerpen: Eén zwaîuw is 11 og de lente niet. Ziehier dan wat een onzor strijdgenooten, Alfred de Smet,-reeds.m 188$. echreef: ,,Ge-wis heeft Duitschland ons niet in de verste. verte, het kwaad gedaan wat Frankrijk ons berokkende, onze gewesten nooit geroofd... Alleenlijk vreezen wij dat het pangermanisme geene mindere bedreiging inhoiidt voor de zelfstandigheid der Hollandsche en Belgische Nederlanden dan de vermaarde théorie des frontières naturelles." (Nedl. Dicht- en Kunsthalle, 6e jaa-rg., blz. 647.) Ja — zal de tegenstrever nu weerleggen — Tari nantes in ywrfrite vasto! Daarom laat ik volgen een brok uit een gozamenlijke-n brief, uitgaande van een ge-zaghebbend Vlaamschgezinde stichting, het Nationaal Vtaamsch Verbond, waarvan het bestuur aan het Parijzer dagblad ,,Le Temps" 24 Ncvember 1891 schreef : ,,Si nous sommes les adversaires résolus de toute annexion quelconque de la Belgique à la France, nous nous déclarons <les aclversai res également décidés de toute annexion quelconque de la Belgique à l'Allemagne. Annexion française, annexion allemande, que pareille catastrophe atteigne notre patrie, et nos annexeurs, quels qu'ils soient, rencontreront, au premier rang des protestataires irréconciliables, les flamingants." Hoofdmannen der Vlaamsche Beweging namen hun bekleeden van officiëele waar-digheden te baat om die ellendige verden-king van pangermanisme te bestrijden. In 1896, op de jaarlijksche openbare plechtige zit-ting der Koninklijke Vlaamsche Académie, .in zijn feestrede als bestuurder, be-sloot dr. C.-J. Haii6eu aldus: Zoek geen heil in Zuid of Westen, Bi j den vreemde is heil noch eer ! Wilt ge uw volksgeluk 'bevesten, Keer dan tôt u zelven weer. En 't jaar nadien (1896), c • dezelfde Academie, als briefwisselend lid, hield Mr. A. Prayon-van Zuylen een lezing met den heel raken titel: Chari/bdis en Scella: Ver-fransehinrj of VerduiUching? Laat ik daar-uit herinneren : ,,Wij zijn niet geroepen om acliter den Chineeechen muur, dien men t-usschen Ger-manen en Romanen zou willen opwerpen, post te vatten en, als voorhoede van het Duitschdom, aile gemeeii6chap met den erfvijand af te 6nijden. België is geen grensfort: het is een kruisweg. waar de drie groote beschavingen van onzen tijd, de Duitsche, de Fransche en de Engelsche, elkander op. onzen onzijdigen grond in vrede ontmoeten en waar het van oi)6 af-hangt de vruchten ran aile drie te pluk-ken." , Verder geef ik ten beste de onverdachte en onverwachte betuigenis, afgelegd door oen Franschman, die sedert jaren België bewconde, de heer Charles Rolland, voor-zitter der Fransche Kamer van Koophan-del te Brussel, iemand die het wèl weet: ,,Het is gansch ten onrechte, dat men in de Vlaamsche Beweging eene vijandige hou-ding tegen Frankrijk zoekt of 'eene strek-king om het Duitsch eleinent ih België te doen bovenslaan. ,,Die opvatting is totaal valsch... ,,Wanneer men dus in Frankrijk denkt, dat de overwinning der Vlamingen in dezen taalstrijd, als de voorwacht eener Duitsche overrompeling van België moet beschouwd worden, verkeert men in eene grove dwaling. Nooit zal het Duitsch in België de gebrui-kelijke landstaal worden... ,,Nooit heeft men een flamingant ge-hoord, die de aanhechting van België bij Duitschland heeft gevraagd, terwijl ander-zijds menige Waal luidop gedroomd heeft van een opslorping van België door Frankrijk." (In een interview aan een der voor-naamste bladen van Frankrijk ,,La Dépêche", van Toulouse, vertaald in ,,De Vlaamsche Gazet", nummer van 23 Mei 1911.) Wie toch ziet niet in. dat het stevigste en duurzaamste bolwerk tegen Duitsche opslorping of Fransche inzijpeling is: het vereterken van instinctmatigen volksaard ; — het opleiden van aile maatschappelijke klassen tôt eensgezinde liefde voor het g*-meen zedelijk erf ; — het grondveeten van inniger 6amenhang tusschen die klassen door eenlieid van omgangstaal; — het aldus mogelijk maken van wederkeerig en ingrijpend dienstbetoon ; — het be-vruchten en bewerken van aangebo- ï«a < fes râden van eigen zeden ; — het gave beliou-den van gezonde overleveringen ; — het logisch ontwikkelen van natuurlijken aan-leg; — het weren van aile overgewaaido smaak en gebruik; — het uitroeien van aile tegennatuurlijk onderricht, van aile ver-bastering en ontmanning, — het beoefenen van vaderlijke Vlaamsche kunst ; — kortom het veelvuldig ontvoiiwen van eigen onbe-vangén en zelfstandig wezen ? De hoofdgedachte- onzer louter nationale Beweging vatte Alfred de Smet als volgt samen : Wij gaan niet, naar Parijs. Wij gaan niet naar Berbjn. Ôoet, West, t'huis best! Eu met den immer betreurden Algemee-nen Voorzitter van het Willems-Fonds, onzen geliefden Juiius Vuylsteke, roejp ik uit: Wij ook, wij zullen Franseli, Noch Duitsch, noch Engelsch wezen, Maar blijven al6 voordezen Voor eetiwig Nederlandsch ! Ja, louter Vlaamsche Belgfen, met onver* vreemde Nederlandsch© taal ! Mj-, ALBERIK DESWARTE. ' El noehtlians Je waebt. ...die aan de deur van een huis was ge-kruisigd met de rechterhand aan de huis-pchel en de Jinker aan de klink. ,,Vlaamsche Stem", 6 Okt. 1915. Hij hangt'in zijn deurpost, de Ivnd aaii-rx-A, ; de bel. De hand aan de klink, een vod, een le!, Verfomfaaid, ge6chonden, Gekorven door wonden, Gelanssteekt, geslacht; En noch thans de wacht. llij hangt lijk een dwa-rs, lijk een stronkig kruis, In de post gepost van zijn eigen huis, Maakt sprookjes-getink Aan klepel en klink ; Hij bengelt een klacht : En nochthans de wacht. De geur van bensien, van bioed en van gruis, Van knaster en glorie ruikt uit zijn huis, Gemoedelijk, smaaklijk, Reusachtig, noodzaaklijk ; Een beeld van onmacht; En nochthans de .Wacht. JAC. VAN LOOY. Teutoonsclie Oorlogsoverpeinzinp. Onze Kaiser is toch wel heel grootmœdig en verdraagzaam, dat hij tôt dusver de vijandelijke legers nog niet heeft doen vet-nietigen. Wij wachten eerbiedig, schoon on-geduldig, op zijn bevel om den krijg te be-eindigen.Wij zullen IJzeren Kruisen smeden uit de ongeveer 2.000.000 kanonnen, die wij zegevol op den vijand hebben veros'erd, Zouden wij, uit erkentelijkheid voor het feit, dat Hij ons steeds als zijn uitverkoren volk heeft beschouwd eu bijgestaan, den Schepper voortaan niet noemen : Von Gott? Wij hebben nu de meest gevulde en rijkste musea op aarde. Wij zullen, ter verfraaiing van de aarde, Leuven op z'n Germaansch herbouwen. Wij zullen van de eerste de beste gelegen-heid gebruik maken om de reeds half kapot-te oude kathedraal van Reims tôt aan den grond te slechten en er een fonkelnieuw, frisch Waarenhaus voor in de plaats te xtt-ten.Na afloop van dezen oorlog wordt het tijd, dat onze generalè staf plannen ontwerpt om de planeet Mars te veroveren. De Belgen, die de zegeningen van onze moderne overîieersching niet verkiezen boven hun eigen bestuur, zijn een verras-send achterlijk volk. Welke duistere Hollandsche professor zei ook wéêr : ,,01ine Phosphor keine Gedan-ken" ? De uitspraak moet zoo luiden : ,,Ohne Kultur keine Gedahken.' Zie onze telegrammen an Eaatsf@9eg@rbei*ïchten op de derde bladziide.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.